Weergoden
Wampexers
èn Kjapsma
goed gezind
ïeam-Pastoor wint
na spannende strijd
Wat ik zeggen wou...
„Verkeersremmers"
TEXELSE^"
COURANT
Loodzwaar: rolstoelend de bult
Marloes van der Vis in de wipperbroek boven de
Vermits de TC mij dit nog toestaat, wil
ik gaarne even reageren op de wat
ongenuanceerde uitlatingen van de
heer Frank Polling uit De Cocksdorp.
Het bord dat ik volgens hem voor mijn
kop heb is niet van teakhout, maar
van schuimrubber. En dit bord is ook
nodig om mijn hersens te bescher
men als ik. overigens met zeer matige
snelheid, over de diverse
verkeersdrempels rijd.
Zonder dit schuimrubber bord zouden
mijn hersens, net als die van de heer
Polling, met meer in staat zijn realiteit
van emotionaliteit te onderschieden.
Evenals de heer Jaap Vlaming voor
hem probeert hij mij af te schilderen
als een notoire snelheidsmaniak die
overal ruimbaan moet hebben voor
z'n heilige koe.
Het tegendeel is waar Ik heb er geen
moeite mee als men voor de dorps
kernen een maximum snelheid van
30 km/h zou afkondigen en er op de
buitenwegen niet harder dan 60
km/h mag worden gereden
De realiteit is evenwel, dat de men
sen die zich nu niet houden aan de
snelheidsregels, dit ook niet zullen
doen als het bordje van 50 verandert
in 30 km/h
Mij dunkt dan ook dat de heer Polling
zijn emotionele oproep, om eens met
de ouders van een in het verkeer
omgekomen kind te gaan praten,
beter kan richten aan die mensen die
zich onverantwoordelijk in het verkeer
gedragen, dan aan mij
De realiteit is dat er wel allerlei regel
tjes zijn, maar dat er, alle inspannin
gen van de politie ten spijt, onvol
doende mogelijkheden bestaan om
de naleving ervan te controleren en
de overtredingen te sanctioneren.
En vanuit die onmacht grijpt dan een
al even onmachtig gemeentebestuur
naar middelen waarbij de vele goeie
maar onder de paar kwaaie moeten
lijden. Om die impasse te doorbreken
heb ik gepleit voor een visuele
versmalling van het Bolwerk met
gegravelde wielrijdersstroken aan
beide zijden in plaats van de rijd-je-
maar-te-barsten-palen die er nu
staan
Zo heb ik ook voorgesteld om op een
aantal kritieke plaatsen permanente
snelheidscontrolepunten op te richten
die dan met één roulerende set ap
paratuur kunnen worden „bemand"
En als deze zaken dan ook nog wor
den betaald vanuit de - voor mijn part
forse - boetes van de overtreders,
dan hoeven de goeie niet onder de
kwaaie te lijden en er ook hun
belastinggeld niet aan te spenderen
Maar helaas, men wist het allemaal
beter.
Als dan nu, na alle graaf- en spitwerk
en een kunstgebit later, diverse poli
tieke partijen in hun algemene be
schouwingen tot de slotsom komen
dat het middel erger is dan de kwaal,
dan zal de heer Polling het mij toch
met euvel duiden om daarop nog
eens terug te komen?
J A. Does,
Oosterend
»ee vallende sterren en een regenboog brachten menig
jelnemer aan de 16e Wampex geluk. De scores waren hoog
de gevreesde regenbuien bleven vrijwel uit. Zelfs de
gamsatie „Kjapsma" was de 31 teams gunstig gezind, want
jafstanden waren goed te overbruggen en de opdrachten niet
nat. Een relatief lichte Wampex dus, maar wel een leuke. Na
:n spannende strijd kwam het team van Hans van Heer
sarden, Nico Zoetelief, Han Pastoor en Willem Kuyper als
nnaar uit de bus.
«der mazzel kende het PTT-
jm, dat aanvoerder Piet Knol met
(i defecte fiets zag uitvallen en
[volgens ten onrechte geen kans
Kg om als drietal de strijd voort
letten. Een andere organisato-
ihe misser was dat zaterdag op
nmige punten de controlepos-
nog niet klaar waren terwijl de
jnemers al arriveerden. „Mag
(gebeuren", erkende Kjapsma
ir. Schoonheidsfoutjes, want
ir de rest zat de Wampex weer
id in elkaar, vol gevarieerde
irachten op onverwachte loka-
l, Radio Texel leverde eveneens
topprestatie, door weer van
liele evenement rechtstreeks
slag te doen.
lend van de kramp in hun armen de
verlossende touwladder op het eind
De opstelling was klaargezet door
Scouting Texel. Toen die de volgende
ochtend de spullen kwam opruimen,
was er inmiddels een vervelend inci
dent gebeurd. Een Texels meisje was
van haar paard gevallen, omdat het
dier schrok van het over het ruiterpad
liggende touw. „We proberen overal
Weekend Amphibische Expeditie
verdeeld in vier blokken van elk
itwaalf opdrachten. Ludieke ele-
iten zorgden dat de fanatieke
lenjacht ook luchtig was. Blok 1
tide zich af ten zuiden van de lijn
ss-Den Hoorn. De tip van de or-
ssatie om het boek „Van de Prins
i kwaad" over 150 jaar PH-polder
te nemen, was dus met overbo-
Sommige aanwijzingen waren in
loek op te zoeken, zoals de uil
ak van Henk Schrama „Je kunt
niet piesen waar je wilt". De deel-
irs moesten naar de plaats waar
dat nog wel kon: het polder-
ial aan de Amaliaweg.
i Mokweg stuitten de teams op
slagboom van roodwit afzettings-
alsof de afsluiting door Defensie
feit was. Om aan te geven hoe
ir dat plan er in hakt, moesten
nemers eerst een stuk lopen en
ilgens per rolstoel de vorig jaar
jelegde uitkijkpost bij de Hor-
srtjes op en af.
Ie aanwijzing „Ga naar het sig-
18 m boven NAP" kwamen de
is bij het kerkje van Den Hoorn,
moest worden beklommen. Het
tht was nog fraai ook, want de
maan verlichtte de omgeving,
liggen al 'n paar Wampexers
iden", wees iemand op de graf-
en rond de kerk.
Willem Trap, die onderweg na pech
bij collega-leliekweker Jaap Hoog-
enbosch aan de Rozendijk een fiets
(„waarschijnlijk een Poolse") had ge
leend, smaakte het genoegen ieder
een na amper twee uurtjes slaap om
zes uur 's morgens luid wakker te bel
len. Teamgenoot Willem Witte toonde
zich de grootste die hard van alle
deelnemers. Zonder te slapen ging hij
's morgens weer op pad, om
zaterdagavond nog tot in de kleine
uurtjes te swingen bij Jug Bros en
Van Beurden in De Lindeboom
Steelpannetjes
Het derde blok speelde zich af in en
rond polder Waalenburg De Waalder
teams van Pieter Jan Kooger (118
punten), Dirk Eelman (117) en Han
Pastoor (107) maakten optimaal ge
bruik van hun „thuisvoordeel". De
opdrachten voerden hen onder meer
naar de in 1963 verbrande boerderij
De Hertenkamp (met een zeer inten
sieve kano-looptocht door het gebied
van Natuurmonumenten) en het dorp
De Waal waar o.a. een „berenroute"
door het Groenewegje moest worden
afgelegd Doordenkertje in deze route
waren de twee steelpannetjes, die
resp. de sterrenbeelden grote en
kleine beer uitbeeldden. Ook mon
seigneur Bar ontbrak niet.
Origineel was de route tussen de
makelaars Paul van Heerwaarden
(Waalenburgerdijkje) en Paul Kuip
(Tienhoven), waarbij aan de hand van
bordjes „Te koop" de straatnamen
van woningen op Texel moesten wor
den geraden Deelnemers kwamen
op het juiste spoor via een namaak-
haven (op een groot rubber vlot varen
achter een motorboot).
Blok 1 eindigde in de schuur van Giel
Kuip aan de Westerweg. In de
tussenstand ging het team van Teso-
commissaris Kees Dros aan de lei
ding, één punt voor het team van
NBC-medewerkers o.l.v. Wietze
Oosterhof Verrassende nummer drie
was het damesteam van Afra Stoop.
De meiden lachten zich een deuk,
want zij voelden zich allerminst
kanshebber. Uiteindelijk zouden ze
op de 22e plaats finishen. Een door
kinderhandjes gemaakte medaille
was voor teamlid Angeline Tjepkema
een mooie troost. Ook Kees Bakker
uit het team-Dros liep na afloop trots
rond met zo'n exemplaar.
Touwbrug
In blok 2 werden de deelnemers let
terlijk het bos ingestuurd. Eén van de
zwaarste opdrachten van de hele
Wampex bevond zich achter hotel De
Pelikaan: een tientallen meters lange
touwbrug van boom naar boom.
Sommige deelnemers haalden tril-
Mikado is een leuk spelletje, maar met zulke „stokjes" wel wat lastiger.
rekening mee te houden, maar zo zie
je maar weer", aldus mede-organisa
tor Piet Keijzer. Het meisje bleef on
gedeerd, maar kreeg voor de schrik
een bloemetje van Kjapsma.
De bosopdrachten leidden onder
meer naar de Rovershut, die z'n
naam te danken heeft aan de families
Rover en Hutjes. Op 't Mientje moes
ten de deelnemers rennend en slui-
(Foto March Hcqncn)
Ringsteken, maar dan met een vlaggemast.
dat er een kunstschaap te moeten
melken, kwam bedrogen uit: team
genoten moesten namelijk in de rol
van ram en ooi kruipen en elkaar ,-
.dekken" met behulp van dekblokken
Van de „rammen" werd gevraagd het
getal 16 te produceren Leuk was ook
de aanwijzing waarmee de teams
naar boerderij De Noordkroon moes
ten. Een zakje kiezelstenen met daar
aan een brief van de gemeente (met
handtekening van wethouder Schil
ling) verwees naar de parkeerplaats
die de toeristische schapenfarm met
subsidie mocht aanleggen
Het blok eindigde in de schuur van
Lenie en Arie Kikkert aan de
Meyertebos Een kip in de strobalen
broedde onverstoorbaar door.
Eendenvijver
Het (bewust verspreide) gerucht dat
Kjapsma de in de steigers staande
vuurtoren wilde laten beklimmen,
bleek tot veler opluchting niet te klop
pen, want blok 4 vond plaats in Den
Burg, 'n Prettige afsluiting: korte af
standen, veel opdrachten Publieks
trekker was de eendenvijver, waar de
bungelende mand te halen. Eén der
deelnemers die het ei in zijn mond
had gestopt, beet het per ongeluk
stuk toen hij naar beneden gleed
Vroeg klaar
Bij het reuze-mikadospel op de ijs
baan behaalde de zeer fanatieke
ploeg-Pastoor nul punten, maar aan
DINSDAG 29 OKTOBER 1996
Zuurkool
Tijdrovend was een lange wandeling
over het Pacha-pad door de duinen
naar het strand ten zuiden van paal
17. Daar konden extra punten worden
gescoord door onder een op het zand
liggende balk door te kruipen (een gat
graven dus) en over een twee meter
hoge balk te klimmen Een parcours
in het warme water van Calluna, met
o a aquajogging en de glijbaan,
werkte verkwikkend op de vermoeide
spieren der deelnemers.
Eindpunt van blok 2 was camping De
Bremakker, waar jarenlang de finish
van de Wampex lag. De deelnemers
kregen een smakelijke prak zuurkool
met worst, bereid door Piet Zijm van
Paal 28 Overnacht werd in twee
grote tenten en gebouw Ut Duckie.
Bungy-carten in een koud Molenkoog.
advertentie, waarin concurrent Texels
Vastgoed het huis van Van Heer
waarden te koop aanbood.
Dekken
Platte lol viel te beleven in schapen
boerderij De Noordkroon. Wie dacht
Andere doe-opdrachten in dit blok:
catamaranzeilen in De Mars, ring
steken met oude tractoren bij
Immetjeshoeve, ballonnen prikken in
Molenkoog en eier-estafette bij Sint
Jan. Tijdens dit laatste onderdeel
moesten in een lantaarnpaal worden
geklommen om een ei uit de bovenin
Wigwams
Je trans van de toren stond een
die naar het zuidwesten wees.
het aantal Texelse roedes goed
ekende, kwam uit bij Loodsmans-
Daar was een griezelbunker
reen lampion met doodskop en
bandje met juttersgeluiden de
ede oude tijd" van gestrande
ïpen deden herleven
tere lokaties in dit blok waren o.a.
«igwam-dorp bij Alexanderhoeve,
iude vuilstortplaats aan het Mol-
k (waar onder leiding van Nioz-
lewerkers Hans Witte en Jet
(er grondmonsters werden geno-
en scheikundige proefjes ge
el en het strandje achter de Nioz-
(Foto's Tessa do Graaft)
de finish in manege Akenburg had
den ze nog vijf punten voorsprong op
de groep-Oosterhof, die door een
matig tweede blok de overwinning
deelnemers met het wippertoestel
vlak over het water scheerden.
Bij de voormalige LTS moesten de
teams aanwijzingen geven aan de
machinist van een grote telekraan
met als doel zoveel mogelijk stokjes
in een minicontamer te laten belan
den. Aannemer Jan Kikkert had zijn
eigen kraan verkocht, maar regelde,
omdat hij het Kjapsma al had toege
zegd, „gewoon" de kraan van Mosk
uit Den Helder. „Tekenend voor de
enorme medewerking die wij krijgen",
aldus Piet Keijzer. „Mensen maken
zelfs excuses als we onverhoopt niet
op hun erf terecht kunnen en denken
mee over een alternatief."
lotje hoon waar...een biologisch puzzeltje In het fietsenhok van EcoMare.
Leo Timmers ploetert door het water van Calluna.
Een dieptemeting vanuit een
verspeelde Door ook in de „rode
draad' (vragen over Texelse kunste
naars) geen steek te laten vallen, gre
pen Pastoor c.s. de zege. Het was de
tweede maal dat dit team de Wampex
won, al deden in 1993 twee anderen
mee.
Zelden eerder was de Wampex zó
vroeg afgelopen. Al ruim twee uur
voordat blok 4 officieel was afge
lopen. druppelden de eersten binnen.
Toch wilde Kjapsma niet van een
lichte editie te spreken. „De opdrach
ten waren zeker niet makkelijker dan
afgelopen jaren. Het lag vooral aan
het goede weer", aldus woordvoerder
Keijzer. Wie een dag later de gordij
nen open deed en de onstuimige
zuidwester over Texel zag razen, kon
hem geen ongelijk geven.
Uitslag
1.groep 25 (Hans van Heerwaarden, Nico
Zoetelief, Han Pastoor, Willem Kuyper) 530
punten. 2 groep 6 (Wietze Oosterhof, Minne
Goënga, René Guldemond. Marco Tuntelder)
525 p; 3 groep 3 (Kees Dros. John Sluis, Kees
Bakker, Willem Houwing) 512 p; 4 groep 23 (Ab
Jan Witte, Dirk Eelman, Wim Piet Eelman) 511
5 groep 30 (Willem van de Kamer, Dirk Witte,
Wim Noordzij, Lorenz Boom) 510 p. 6.groep
Pieter Jan Kooger 509 p, 7.groep Koos Bremer
507 p, 8 groep Jan van Beek 499 p; 9 groep Jan
Zijm 491. 10.groep Danny Westerlaken 469,
11 groep Wim Trap 466; 12 groep Martin van
der Werve 465, 13.groep Erik Bakker 463;
14 groep Willem Rikkenberg 460; 15.groep
Martin Trap 451; 16.groep Coby Daalder 449;
17 groep Sjaak Sipma 444, 18.groep Marloes
van der Vis 438; 19.groep Nel Collou 423;
20.groep Ben Eelman 421 21.groep Frans
Hopman 417, 22 groep Afra Stoop 410;
23.groep Mananne van Heerwaarden 407;
24.groep Pieter Bakker 396, 25.groep Leo
Timmers 389; 26 groep Ed Witte en groep Carla
van Wijngaarden 387, 28 groep Gemt Koom
368; 29 groep Marten Visser 356; 30 groep Piet
Knol 341, 31 groep Ingnd Hennmk 287
pend naar een knipperend licht om
verdekt opgestelde „sluipschutters"
met verfkogels te ontwijken. Via de
aanwijzing „Ga naar het logeeradres
van Slaghoedje" kwam men uit bij
EcoMare, dat onlangs onderdak ver
schafte aan een klapmuts.
