\isserman aan wal
laleert modelbouw
>rrassing ontbrak
liet bij oefening
„Ik heb het
liefde gedaan
Na 30 jaar afscheid van
CIV
rnrnrnm^A
TEXELSE f coURANT
Villem Pluis Huizinga geen stilzitter
Te kort vis
Welke boom
moet er uit?
Tevoko uitslagen
1-1-2
Golfseizoen begint
met Coutinho-trofee
Straffe tegenwind
tijdens Palmpasen
DINSDAG 7 APRIL 1998
Scheveningen 3 verkocht. De toen
twintigjarige Huizinga was één van
de vele Texelaars die ermee aan het
knutselen ging „Toen dat lukte,
dacht ik dat kan ik ook zelf wel."
Het resultaat is een indrukwekkende
reeks schaalmodellen. Opmerkelijk
genoeg nam hij geen specifieke
Texelse kotter ais voorbeeld. De
„31", ,,22" en „46" zijn dus geen
bestaande schepen. „Dan kunnen
ze tenminste ook niet zeggen dat ze
niet lijken. Anders vragen kotter-
vissers of ik hun schip wil nabouwen.
Dat geeft zo'n verplichting. Het is
juist leuk, doordat ik aan de slag kan
als ik er zelf zin in heb. Gemiddeld
zitten er in zo'n bootje toch wel 150
uren werk
Namen
Net als de nummers, zijn ook de na
men als „Mara", „Robert" en
„Dionne" zelf verzonnen. „Het zijn
allemaal familieleden. Eén heet Sa
menwerking, omdat m'n broer het
schilderwerk heeft gedaan." Zelfs
zijn nichtje Dionne die vorige week
maandag is geboren, heeft hij al ver
noemd. „Eigenlijk heette deze kotter
Hans, maar ik heb op de andere
kant nog even snel haar naam ge
schilderd."
„Waarom ik specifiek kotters bouw?
Er zit gewoon leven in zo'n
scheepje Kijk deze boomkor is voor
Trap heeft in dertig jaar veel zien
veranderen. „In het begin zaten we
in een veel kleiner gebouw, waar nu
Adri Hutjes zit. Maar we zijn stadig
gegroeid. Er kwamen drie grote gas-
olietanks. En een grotere olieboot,
om de kotters te bevoorraden. In
1977 kwam de nieuwe werkhaven
gereed. Daar hebben we toen een
Uit handen van wethouder Schilling ontving Biem Trap de gemeentelijke erepenning.
Varensgezel
Trap en de visserij zijn onlosmakelijk
met elkaar verbonden, blijkt uit zijn
verhaal. „In 1947 werd ik varens
gezel bij de Vlamings, ooms van me
Hun schepen waren net terug uit
Duitsland, nadat ze in de oorlog wa
ren gevorderd. Ik begon als koks
maat, later werd ik matroos."
izinga demonstreert de werking van het schaalmodel dat hij als laatste maakte.
ogen zien, maken z'n han-
llem Pluis Huizinga staat
kend dat hij als klusjes-
t veel in staat is. In
itingscentrum Burgwal 37
de markante Texelaar een
bekende kant van z'n vaar-
en: handgemaakte schaal-
in van kotters. De tentoon-
waarvoor hij en passant
ffiehuis nog even ver-
Ie, doet hij tussendoor,
p de haven wacht de vol-
;lus alweer.
Als Huizinga zijn expositie presen
teert, is de lijm op zijn knoestige
handen nog amper droog. „Ik kom
net van een klusje. Het zal wei een
tijdje duren voor dit spul er is afge
sleten." Een stilzitter is hij niet. Want
naast zijn werk'en hobby, is hij be
stuurder bij de Texelrace en vrijwilli
ger van het eerste uur bij de Ronde
om Texel.
Het verhaal over Huizinga's
modelkotters gaat terug naar 1970,
toen de speelgoedzaak van Zegel in
de Parkstraat bouwpakketjes van de
De Texelse sportvissers hadden het
dit weekend druk Het begon zater
dag op Wieringen met de selectie
wedstrijden voor het Nederlands
kampioenschap kustvissen. Er werd
goed gevangen, maar de Texelaars
kwamen veertig centimeter tekort
om zich te plaatsen voor de eind
strijd. De grootste vangst was 539
centimeter; beste Texelaar was Paul
Verhagen met 211 cm Nico Tessel
en Cor Huisman vingen 185 cm.,
Rein Kuyper 164, Ton Dorst 118 en
Kees Kalis 85 cm.
Zondagmorgen werd de club
wedstrijd gehouden bij de Teer-
molen. Cor Huisman haalde de
grootste vangst binnen (87 cm),
tweede werd Nico Tessel met 65 cm.
Derde was Rein Kuyper met 62 cm.
In totaal werden zestien vissen op
gehaald, goed voo£296 cm.
„Ik denk dat maar weinig zich zó
hebben ingezet om de vloot in de
vaart te houden." Lovende woor
den van wethouder Schilling voor
Biem Trap. die zaterdag in dorps
huis De Bijenkorf door de leden
van de Coöperatieve Inkoop
vereniging (CIV) in de bloemetjes
werd gezet. De Oosterender
visserman was bijna dertig jaar
bestuurslid, waarvan de laatste
tien jaar als voorzitter. Als dank
voor zijn verdiensten voor de
Texelse economie, mocht Trap uit
handen van Schilling de gemeen
telijke erepenning ontvangen.
„Het is een man die zich sterk heeft
gemaakt voor de werkgelegenheid",
sprak Schilling, die memomeerde
dat Trap bovendien zeven jaar be
stuurslid van de visafslag Den Hel
der/Texel was, tien jaar zitting had in
de raad van toezicht van de
Rabobank en er zeven jaar in het
bestuur zat. „Trap moet dus een bij
zonder coöperatief ingesteld mens
zijn. Met elkaar en voor elkaar doen.
Samen sta je sterk. Het is te hopen
dat die gedachte nog lang blijft flore
ren."
Twee dagen later galmen alle mooie
woorden nog even door in de huis
kamervan de familie Trap. Biem, die
binnenkort zijn 68ste verjaardag
hoop te vieren, kijkt met gemengde
gevoelens terug op zijn afscheid.
Terwijl echtgenote Grietje op de
bank meeluistert, zegt hij. „Ik had
gerust nog een paar jaar door willen
gaan. Maar dat mocht niet volgens
de statuten Aan de andere kant
moet |e het ook aan jongere mensen
kunnen overlaten om de kar te trek
ken."
Nadien trad hij in dienst van Piet El
len, die later zijn schoonvader zou
worden. Hij voer er geruime tijd op
de TX 51. In 1960 lieten ze samen
een schip bouwen, de Willem
Cornelis. Nog eens vier jaar later
ging Trap alleen verder. „Toen
mocht ik lid worden van de CIV.
Daarvoor moet je zelf een schip heb
ben."
Eind 1968 kreeg hij zitting in het be
stuur van de coöperatie. Hij nam
daarbij de plaats in van een oom van
zijn vrouw. „In 1981 werd ik ge
vraagd secretaris te worden. Cor
Vonk was toen nog voorzitter."
In 1984 nam Trap afstand van de
dagelijkse gang van zaken in het ei
gen bedrijf. Twee zoons voeren nu
het bewind op de schepen: Cor op
de TX 14, Pieter op de onder En
gelse vlag varende FR 231 (de voor
malige TX 14). „Sindsdien zit ik aan
de wal, bij moeder thuis. Ik doe de
administratie en heb nog een tijd de
netten verzorgd Het gaf hem bo
vendien ruimte om nóg actiever te
worden binnen de CIV. In november
1988 volgde hij voorzitter Vonk op.
Hart en ziel
Trap is inderdaad met hart en ziel
coöperatieman, zoais hij zelf zegt.
„Als visserman doe je er goed aan je
aan te sluiten bij een belangen
vereniging. Om op een goedkope
manier je gasolie, netten en andere
materialen te betrekken. Maar het is
daarnaast zaak dat mensen in een
bestuur gaan, om de zaken mee te
tillen Je moet er voor voelen, want
het vraagt wel inbreng. En als kotter-
visser zit je natuurlijk al de hele week
op zee. Ik heb het altijd met liefde
gedaan
met
nieuw gebouw laten optrekken
Maar dat is inmiddels ook al uitge
breid. Je moet met het vissersbedrijf
meegroeien. In het begin zetten we
6 miljoen liter gasolie af, nu is dat
jaarlijks 35 miljoen liter Alles is
verveelvuldigd. Toen ik net voer,
hadden de motoren een gemiddelde
kracht van 100 PK. Als je 150 PK
had, behoorde je tot de groteren
Dat groeide via 200 a 300 in 1960 en
700 a 800 in 1968 door. Nu is het
vermogen afgegrendeld op 2000
PK."
Alert
Alert blijven was steeds het motto.
Ook om te kunnen voldoen aan de
steeds strenger wordende regelge
ving. „Vroeger had je een vrije zee
Je kocht een boot en kon gaan en
staan waar je wilde. De coöperatie
zorgde alleen voor de materialen.
Maar in 1974 kreeg je de quotering
Daarna werd het milieu steeds be
langrijker. Nu verzorgen we ook de
inname van afgewerkte olie, filters,
poetslappen, huishoudelijk vuil, grof
vuil. noem maar op. Dat kunnen de
leden allemaal bij ons kwijt."
Sinds een paar jaar is aan de expan
sieve groei van de CIV een einde
gekomen. Trap beziet heden en toe
komst zorgelijk. „Er is stilstand in de
visserij en dus bij ons, ais verleng
stuk van de leden. Het motor
vermogen is vastgelegd en er is een
maximum hoeveelheid vis te verde
len. Gevolg is dat er weinig handel is
in schepen. Bijna niemand laat meer
een nieuwe kotter bouwen, want de
tijd dat je je oude schip voor een
goede prijs kwijt kon is lang voorbij.
Schepen worden nu alleen gereno
veerd en krijgen een nieuwe motor
als het nodig is."
Fietsen
Over zijn eigen toekomst is Trap nog
met uitgedacht. „Ik heb straks zeeèn
van tijd over. Moeder vindt het
prachtig, die wil gaan fietsen Maar
ik ga uit van het standpunt dat als je
steeds kunt fietsen er op een gege
ven moment niks meer aan is Een
paar jaar geleden maakten we een
op een doordeweekse dag een
tochtje door Spang Iedereen was
aan het werk. Dat doe ik nooit meer,
heb ik gezegd toen we weer thuis
waren Na gedane arbeid is het
goed rusten, zeggen ze altijd Maar
ik ben liever moe van werken dan
van fietsen."
Tekst: Joop Rommets
Foto: Gerard Timmerman
tong en schol. De kor beweegt echt.
Het tuig weegt een ton of vijf zes en
de wekkers slepen over de bodem
van de zee En dit exemplaar vist op
kabeljauw. Door deze scheerborden
gaat het net uit elkaar."
Huizinga vertelt graag over zijn
hobby Dat doet hij ook als regelma
tig opvarende van toeristenschip TX
27. „Aan de gasten vertel ik van al
les over de visserij. Van een knor-
haantje tot een zeester."
Ondanks zijn interesse voor de kot-
tervloot, koos hij voor een bestaan
aan wal. „Ik wilde in '68 wel naar
zee. Op de „48" kwam toen een
plekkie vrij. „Maar ik kwam er achter
dat je aan boord dag en nacht aan
het werk het werk bent. Zo'n be
staan is voor mij niks. Voor de lol ga
ik nog wel eens een weekje mee,
maar daar blijft het bij."
Vrijwel alles aan de scheepjes knut
selt hij zelf in elkaar. Met één uitzon
dering. „Het netwerk is zulk
priegelwerk. dat maken Adri Hutjes
en Kees Daalder van Vierhuizen
voor mij."
Het vergt een grote vindingrijkheid
om aan geschikt materiaal te ko
men „Deze katrollen bijvoorbeeld,
dat zijn de loden verzegelingen. En
voor de raampjes gebruik ik plastic
strips uit de overhemdboorden die je
bij de Hema koopt. Alles werkt en
draait Bovendien drijven ze echt.
Ook de veiligheidsvoorzieningen zijn
authentiek. Alleen een motor zit er
niet in."
Huizinga's handigheid heeft ook z'n
grenzen „Een kennis bracht laatst
een model in aanbouw. Die zag er
helemaal geen heil meer in. Nou ik
dus ook niet..."
De dunning die vorig jaar in De
Dennen plaatsvond, veroorzaakte
nogal wat opschudding. Moeten
er wel bomen worden geveld en
zo ja, welke? Tijdens deze discus
sie werd afgesproken dat Staats
bosbeheer voor de volgende
dunning met de Texelse bevol
king overlegt. Daarvoor zal een
bijeenkomst worden belegd, waar
de gebruikers van het Texelse
bos kunnen reageren op de eerst
volgende dunning, die in de win
ter van 1999/2000 zal plaatsvin
den. Binnenkort worden de
bomen voor deze dunning ge
merkt.
Vooruitlopend op de komende dis
cussie wil SBB geïnteresseerden in
de gelegenheid stellen kennis te ma
ken met het selectieproces dat aan
een dunning vooraf gaat. Zaterdag
11 april zijn belangstellenden wel
kom als een medewerker van SBB
de te vellen bomen markeert. Deze
bomen krijgen een merkteken (een
zogeheten bles) De medewerker
die dit werk uitvoert, zal uitleggen
hoe hij zijn keuze bepaalt, ook zal hij
laten zien dat, afhankelijk van de ge
wenste toekomstige ontwikkeling,
andere keuzes worden gemaakt
Deelnemers mogen onder zijn lei
ding zelf keuzes maken in een stukje
bos, met de voor dat perceel gel
dende toekomstvisie als uitgangs
punt.
Ook wordt aandacht besteed aan
het streven de hoeveelheid dood
hout te vergroten Dit kan onder
meer door bomen te „ringen" Daar
bij wordt rondom de boom een stuk
bast verwilderd. Meer dood hout
geeft extra kansen aan holen-
broeders, insekten en paddestoe
len
Voor het hout wordt verkocht, zal
Staatsbosbeheer een bijeenkomst
beleggen waar de gebruikers van
het bos kunnen reageren op de ge
maakte keuzes. Naar aanleiding van
de reacties kunnen de keuzes wor
den veranderd, gebleste bomen
kunnen worden „ontblest" of er kun
nen juist meer bomen worden aan
gestreept.
Degenen die zaterdag 11 april tij
dens het blessen mee willen lopen
met de medewerker van SBB, kun
nen zich daarvoor opgeven bij
EcoMare (317741). De eerste groep
vertrekt om 10 00 uur.
Zaterdag 4 april
Dames
Tevoko 2-Vodi 1
3-0
Heren:
Tevoko 2-Polisport 1
1-3
Junioren:
Tevoko C-Wieringermeer
3-0
Tevoko 1-VCJ'94 1
3-1
DAAR RED JE
LEVENS MEE
Traditiegetrouw begon het seizoen
op golfbaan De Texelse zondag met
de strijd om de Coutinho-trofee, 33
clubleden meldden zich voor wat
een zwaar gevecht zou worden De
deelnemers hadden niet alleen te
kampen met de harde wind, ook het
nieuwe handicap-systeem bleek
voor de meesten een zware dobber
Niemand bleek onder deze omstan
digheden in staat zijn of haar handi
cap te halen Het beste resultaat
werd tenslotte geboekt door Jan
Winnubst, die de wisseltrofee een
jaar mee naar huis kreeg. Pieter de
Boer. de winnaar van vorig jaar, was
door ziekte niet in staat de trofee te
verdedigen Hij kreeg een blijvend
aandenken voor zijn prijzenkast.
Uitslagen: Jeugd: 1 Stefan van Maldegem.
14 stabletordpunten. Categorie 7: 1. Ema van
Dam, 15. Categorie 6. 1 Piet Schuyl 34 Cate
gorie 1-5 1 Jan Winnubst. 35. 2. Rick van
Hattem 35. 3. Menno Schuyl 32. Longest
drive dames Erna Dam, heren: Willem
Speelman. Neary heren Rem de Graaff
Deelnemers aan de verschillende
patmpaasoptochten op het eiland
lieten zich zondag niet tegenhouden
door een stevige bries Voorafge
gaan door verschillende fanfare
korpsen. trotseerden jongelui met de
paasversiering in de hand de ele
menten (Foto Gerard Trttnwman)
weerman buigt zich bezorgd over een kreunend „slachtoffer",
ituetle In de gaten houdt.
terwijl een ma
(Foio Harry do Graaf)
rond deed zich op het ter-
van de Joost Dourleinkazer-
een explosie voor, gevolgd
reen brand die snel om zich
Jifeep. Diverse mensen raakt
tot zwaargewond en de mili-
■ülpverleners konden het
pfden zonder de hulp van de
Brandweer en de ambu-
jdlenst. Tot overmaat van
stortte op het terrein een he-
ler neer, die met hulpverle-
Hderweg was.
de ramp die in scène was ge-
ihel kader van een gezamen-
Bening van mariniers, brand-
pn ambulancedienst. Voor het
ferd daarbij het onlangs opge-
prampenbestrijdingsplan toe-
I' waarin de samenwerking
I; de militaire bedrijfsbrand-
en de burgerhulpverleners is
aid.
Slachtoffers
realistisch te maken speel-
vrijwilligers als deerlijk ge-
Het zijn van Den Helder en
romstige leden van de orga-
.otus, die zijn geoefend in
van symptomen die bij be
paalde verwondingen horen en ook
realistisch zijn geschminkt. De medi
sche hulpverleners moeten daar de
juiste conclusies uit trekken
Herhaling
Van fouten bij vorige oefeningen
bleek men te hebben geleerd. Tij
dens de evaluatie na afloop in de
eetzaal van het hoofdgebouw heer
ste tevredenheid. Om ieder scherp
te houden zullen in de toekomst
meer van dergelijke gezamenlijke
oefeningen worden gehouden, liefst
met onverwachte gebeurtenissen.
Bij de oefening van gisteravond (die
ook werd bijgewoond door een ver
tegenwoordiger van de Rode Kruis-
rampenbestrijding) was het neer
storten van de helikopter een
verrassing voor de burgerbrand
weer, zodat commandant Dick
Jongeneel beslissingen moest ne
men waarover hij tevoren niet had
kunnen denken. De oefening was
„ontworpen" door adjudant W.
Kodde van de Joost Dourleinka-
zerne Die had ook de coördinatie
van de hulpverlening tot het moment
waarop de burgerhulpverleners ter
plekke waren.
