Jubileumtoneel Klif waar spektakelstuk Oostzeevissers keerden terug Regenachtig eind drukke Hemelvaart rkL^ -TAXI 4 Bollenschuur vijfmaal uitverkocht Teso: ruim 17 procent méér TEXELSE^ coURANT Terug in de tijd Texel half uur op Duitse tv Modeshow Zebra in Question Plaza Gekraakt Weinig bezoekers op knusse open dag Koger asielzoekers DINSDAG 26 MEI 1998 lllenschuur irslaanbaar, .1 i i i iaal uitverkocht huis, ïtige acteerprestaties, talloze doekjes en een opgetogen ijver. Acteurs en andere mede- ;ers konden zondagavond tij- het afsluitend banket in Klif iel veel voldoening terugkijken hun uitvoeringen van het jeumstuk „De Gidsen". Hier en vloeide ook een traantje, want ;eling brak het besef door dat maanden van intensieve bereiding zomaar voorbij zullen wel in een gat vallen", was leelgehoorde opmerking. Vanaf mber is er wekelijks gerepe- de afgelopen maand meerdere m per week. „Het was thuis of op lerk af en toe een heel geregel ,eer op tijd in Den Hoorn te zijn. jn niel te vergeten die vijf uitvoe- m achter elkaar Dat wordt af in En een hoop vrije tijd." was echter niet voor niets, zo e de terechte conclusie. Een itige opsteker gaven direct al de houwers, door massaal op te in. Woensdagavond bleef nog andjevol kaarten onverkocht lig- maar een geslaagde eerste uit en de daarop volgende •tot-mondreclame zorgden er- er de andere keren absoluut meer bij kon. Dat betekent taal zo'n 1250 toneelliefhebbers van Arie Lap hebben deren - blijkens de erop volgende lachbui - daar geen last van ondei- vonden. Soms ook waren de acteurs zelf schuldig aan dit euvel, door tij dens tumult in de zaal gewoon door te spreken De uitvoeringen vielen in weinig te vergelijken met wat er's winters in de verschillende dorpshuizen te bewon deren valt Zelden of nooit zullen 21 actrices tegelijk hebben opgetreden. Ze doken op verrassende momenten op uit onverwachte hoek, juichend of huilend, zingend of schreeuwend, huppelend of sloffend, van links of rechts achter de tribune, van buiten of zelfs (zoals eenmaal gebeurde) op vele meters hoogte, op het zoldertje van de schuur. Suggestie Van een podium in de gebruikelijke zin des woords was geen sprake, suggestie was het sleutelwoord Decorbouwster Wil de Leeuw en haar medewerkers hadden hun creativiteit volop gebruikt om de schijn van een padvinderskamp te wekken Her en der in de schuur stonden verrijdbare decorstukken, zoals een muurtje met een Mariabeeld, bomen en een kampvuur. Toen de gidsen zich gin gen wassen, droegen ze een flinke reep blauw zeil binnen dat ze op de vloer legden en dat prompt dienst deed als beek. Door het licht steeds op andere attri buten te richten, werd aangegeven dat er een andere scène begon. Te gen het einde van het stuk werd een rotspartij met achterliggend ravijn zichtbaar. Geopenbaard is misschien een beter woord, want het was een zeer verrassend moment De truc was dat dit deel van het decor steeds ver borgen was geweest achter een schuifdeur, die in het dagelijks ge bruik van de bollenschuur toegang geeft tot de stookcel... De prestaties van de acteurs spron gen - uiteraard - het meest in het oog Zestien van de eenentwintig vrouwen, in leeftijd variërend van dertig tot vijfenvijftig jaar, moesten doen alsof ze weer veertien waren. Zonder uit zondering werd uitstekend geacteerd. andere. Een glansrol was er voor Gitta Witte. Ze speelde het dikke meisje Honneke, dat lijdt aan eczeem, door iedereen wordt gepest en ten einde raad door zelfmoord verlossing zoekt in de dood. Witte deed dat op aan doenlijke wijze, met name in haar stille spel. Dat was goed te merken aan de toeschouwers. Aanvankelijk werd door velen hard meegelachen wanneer de andere meisjes haar weer eens als pispaaltje gebruikten. Maar gaandeweg veranderde het gebulder in zenuwachtig gelach en uiteindelijk was de hele zaal op zulke momenten zelfs stil. Witles prestatie ontging ook Edward Montie niet De schrijver van het stuk, die vrijdag in de zaal zat, complimenteerde haar na afloop en vond zelfs dat ze haar rol beter had gespeeld dan de professio nele actrice dat onlangs had gedaan. toneelervaring, maar dat was in niets te merken Ze was de epileptische gids Coby, een hoogst onzeker meisje, met een te grote bril, een merkwaardig loopje en een - op z'n zachtst gezegd - nogal tuttig ge zichtje Telkens wanneer de spanning haar teveel werd, viel ze hevig stuip trekkend op de grond, tot hilariteit van het publiek Voor Marjon (Margrethe Blom) was de vallende ziekte van haar zusje een grote zorg Ook Blom leverde vakwerk af. ze was zorgzaam en zijig tegelijk, met in het minst dank zij haar enorme buitenboordbeugel. En toen ze een stapel sexboekjes vond, bleek ze ook nog vol heimelijke gedachten te zitten. Een mooie tegenstelling vormden de eveneens uitblinkende Aaf Geense enYvon Bonne, als respectievelijk het hondsbrutale bijdehandje Wendy en „Dat een avondje theater je ge dachten zo kan terugbrengen naar vijfendertig, veertig jaar geleden schrijft Emmie Boom-Van der Gracht weemoedig. Bij haar raakte „De Gidsen"een wel heel gevoe lige snaar: ze was ooit „gids We gingens zomers altijd op kamp. eerst als kabouter, tater als gids. De kabouters bleven op Texel op Bloem- wijk. Axel en Westerheem. De gidsen gingen naar de overkant, op de fiets. En met volle bepakking: een waskom, bestek, tandenborstel, zeepdoos. een bord. allemaal voorzien van je naam. We logeerden op een boerderij en sliepen in een schoongemaakte koeienstal. Je slaapzak was een dub bel gestikt laken, aan de bovenkant moest je het stro er in doen. Een de ken erover, met je naam erop gebor duurd, en dat was je bed. Daar sliep je de hete week op. Het toilet heette de hudo. Het was een soort pot die buiten stond, met een scherm erom heen om het ding aan het gezicht te onttrekken. We deden alles samen eten koken, speurtochten, zingen bij het kamp vuur. corvee Midden in de week kwam de kapelaan of aalmoezenier, kijken hoe het ging en met berichten van het thuisfront Dat alles heeft toch wel heel veel in druk gemaakt Door dit stuk zijn weer allerlei herinneringen boven geko men. Natuurlijk, wij hadden geen leid ster met een alcoholprobleem Of ie mand die van de rotsen sprong Dat was alleen maar dit verhaal. En nóg wat meer liedjes bij het kampvuur had ik prachtig gevonden. Maar ik denk dat heel veel ex-kabouters en -gidsen - ik zag er veel op de tribune - erg hebben genoten. Cor en de meiden, bedankt voor jullie heerlijke spel1" Schreeuwend of zingend, de gidsen doken op onverwachte momenten op. Inderdaad liepen er steeds meisjes over het podium, de meesten puber enden ieder met hun eigen karakter, gewoontes, vreugde en verdriet. En allemaal speelden ze hun eigen stuk in een stuk. alleen, met z'n tweeen of in een groter groepje Zonder iemand tekort te doen is dui delijk dat sommige verrichtingen net even iets bijzonderder waren dan Microfoons noten volop. Een provisorische e zorgde ervoor dat iedereen ed kon zien. Een rijtje micro- maakte de acteurs heel behoor- al gaat er mets bo- len onversterkt optreden in een zaal. Nu kon het gebeuren dat ne deel van het publiek één of izinnen niet verstond, terwijl an- .Zulke mensen durven niet een écht lelijk iemand te spelen, bang dat ze voorgoed worden geassocieerd met zo'n rol. Jij speelde zoals ik Honneke had bedoeld en zat niet stiekem tóch mooi te wezen", vertrouwde hij de prompt verlegen wordende Witte toe Een dijk van een stuk speelde ook Lisette Daalder. In tegenstelling tot de andere vrouwen had ze geen enkele het dromerige typje Paaltje, die lite raire aspiraties heeft. Terwijl Wendy voortdurend liep te provoceren en te vloeken, strooide Paaltje met dicht- strofen. Van de gidsen moet tenslotte Ineke Reitsma worden genoemd, die en kele weken geleden nog voor een vervelende operatie in het ziekenhuis werd opgenomen, maar zich had voorgenomen dat ze moest en zou meespelen. Terecht, zo bleek, want op haar verrichtingen viel niets aan te merken. Drankprobleem Ook door de vrouwen die een volwas sen personage speelden, werd voor treffelijk geacteerd. Ina Schrama (Guido Yolanda), Lia Coutinho (Kapi Loes) en Nel Kant (Adjuto Jolien) vormden de driekoppige leiding, die de greep op hun meiden volledig ver liezen. Vooral Schrama speelde mag nifiek. Ze was een vat vol tegenstrij digheden even autoritair als onzeker en met een levensgroot drank probleem. Als dronkelap zullen weini gen haar kunnen evenaren. Coutinho en Kant wisten ook van wanten, met name in hun onderlinge confrontaties Kant maakte in het begin grote indruk, toen ze eerst Kapi Loes op haar num mer zette en vervolgens huilend be kende dat ze haar zo bewonderde en zelf ook niet begreep waarom ze zo raar deed. Aliëtte Fonds was soeur Yvette, een Franse non Of ze al dan niet tekstvast was zullen de meeste toeschouwers niet hebben kunnen vaststellen. Ze sprak in ieder geval Frans als het pro totype van de Frampaise: ratelend en zonder de bereidheid haar tempo aan te passen. Wil Slikker (inspectrice mevrouw Wensing) verdiende veel respect. Ter wijl al haar collega's al direct in het begin hun vuurdoop kregen, moest zij tot einde wachten voor ze ook het podium mocht betreden en de zenu wen van zich af kon werpen Pro bleem was dat ze dat zingend moest doen, solo. „Ik geef het je te doen", zei ze zelf. Maar ze deed het. Regisseurs Wat boven alles opviel, was de inge speelde indruk die het gezelschap wekte. Eigenlijk ongelooflijk voor mensen die nooit eerder met elkaar speelden, zeker ook wegens het on gewone karakter van het stuk. Een enorm compliment voor het regisseursduo, Cor van Heenwaarden en Charlotte Lorier. Voor cultuur- minnendTexel is te hopen dat ze in de toekomst nogmaals de krachten wil len bundelen, bijvoorbeeld bij een volgend jubileum, over vijf jaar. De Gidsen is een stuk van Edward Montie en Hetty Heyting. De cast: Irisabella Bakker, Hetty Beijert, Margrethe Blom, Anneke Bol.Yvon Bonne. Magda Brommersma, Lia Coutinho. Lisette Daalder. Aat Geense, Aliëtte Fonds. Gerdy Grabowski, Nel Kant. Netty Molenaar, Karin Nauta, Ineke Reitsma, Ina Schrama, Petra Schut, Wil Slikker, Berna Vredevoort, Carry Welboren, Gitta Witte. Kostuumontwerp: Serge Henri Valcke: de cor-ontwerp: Wil de Leeuw: decorbouw: Wil de Leeuw, Joop Groeskamp. Ria Groeskamp. Jan Groot en anderen: muziek banden: Walter Donker; licht en geluid: Rhythm Sound. Den Helder; verlichting buiten: TTSB. Koedijk Tekst Joop Rommets Foto's Gerard Timmerman T)eraploeg onder regie van Gerbsch Bernhard aan het werk op de veerhaven. Van links naar rechts geluidsman Gerd Muller, ca- nan Roland Kretzschmar, presentator Hans-Joachlm Wolfram. Lenie de Boer, Cor de Boer en presentatrice Christine Trittin- (Foto Harry do Graaf) opnameploeg van MDR-tele- uit Berlijn was vier dagen op !l voor het maken van een ramma waarin zo ongeveer Itoeristische aantrekkelijkhe- en eigenaardigheden van het daan de orde komen. 'portage zal worden verwerkt in aflevering van „Ausserseiter- enreiier" dat op 12 augustus 15 uur zal worden uitgezon- Dit is een populair programma 26 jaar elke drie weken wordt zonden en gemiddeld bijna één to kijkers trekt. «ding voor de reportage was briefkaartje dat de programma- Ti kreeg van de in De Koog wo- le Cor en Lenie de Boer. Ze de- ®e aan een oproep van MDR "I het erom ging de verst wo- kijkers op te sporen. Die kon- !n een 9r°ot deel van Europa zit- 'ant het programma is dank zij ^tra-satelliet op grote afstand 'Orlijn te ontvangen. De verste [s zouden als prijs de hoofdrol ■n in een reportage over het be- !r,de gebied. Een plaats in 'le en Texel werden door MDR l6" 'n|eressant genoeg gevon- l.eojitpaar De Boer schakelde uroenen van VVV Texelpro- ln om de cameraploeg te be en en om contact te maken I erlei personen die aan het "ina konden meewerken. „Een leuk avontuurtje. Een weekje op en dan weer af is op zich geen slecht leven." Aldus omschrijft Jan van der Vis van de TX 37 Pieter Anthonie het experiment waarbij de kotter samen met de TX 33 Maarten Cornelis enkele maanden in de Oostzee op haring viste. De vangsten, die overigens niet voor eigen rekening waren, vielen ech ter wat mager uit. Vorige week keerden beiden schepen terug naar Texel. De kans bestaat echter dat het project weer wordt hervat. De Texelse schepen, omgevlagd tot ROS 733 en ROS 737, waren inge huurd door rederij Parlevliet en Van der Plas, die in Duitsland een grote visverwerkingsfabriek bouwen. Om de haringvisserij in de Oostzee van de grond te krijgen, werden de erva ren Texelse haringvissers in de arm genomen Het vangstgebied lag bij Rügen, toevalligerwijs het eiland waarmee Texel goede betrekkingen Groenen greep deze kans op gratis publiciteit met beide handen aan en zette een programma in elkaar dat de Duitsers in een hoog stadium van enthousiasme bracht en dat de no dige amusements-elementen be vatte. Zo werd de camera niet alleen gericht op natuur en cultuur van Texel maar ook op de liefdesdrank van Gert Coevert, het kleinste res taurant met de grootste whiskey- sortering, strandjutter Maarten Boon, EcoMare, brandingzeilen etc. Ook werd met illustratie van lokale voorbeelden antwoord gegeven op vragen die door de kijkers waren ge steld, De reportage werd afgesloten met een door Willem Roeper van 't Oude Veerhuis bereide maaltijd met „slippies", garnalen, asperges en andere Texelse ingrediënten In Question Plaza begint vrijdag om 20.30 uur een modeshow, georgani seerd door kledingzaak Zebra Sports Clubwear in de Weverstraat. Bege leid door de dj's van Dr. Beers en de Eilandgroovers tonen zo'n zeventien Texelse modellen combinaties uit de collectie van Zebra-exploitant Her man Lauers. Volgens de initiatiefne mer gaan nog teveel Texelaars voor bij aan de collectie trendy en betaalbare mode in zijn zaak. „Zebra is voor iedereen De entree voor de modeshow is (inclusief consumptie) ƒ5,-- Texel zat met het Hemelvaarts- weekend behoorlijk vol, maar niet helemaal. De VVV heeft iedere toe rist die zich bij de reserVerings- centrale meldde een plaatsje kun nen bezorgen, al was dat in een aantal gevallen iets anders dan men eigenlijk had gewenst. Voor de veerboot naar Den Helder vormde zich zondag een indruk wekkende rij auto's. Teso had de drukte voorzien en voer vanaf 9.35 uur met twee boten. De wachttijden liepen volgens de veerdienst niet hoger op dan anderhalf uur. Bij de vervoerscijfers trekt Teso de vergelijking met 1996. Het afgelopen jaar viel Hemelvaart namelijk in de meivakantie, zodat de gegevens niet goed naast elkaar kunnen worden gezet De cijfers liegen er niet om. Het aantal naar Texel overgezette auto's groeide met bijna zeventien procent tot 9.365. Hun komst was gespreid over woensdag, donderdag en vrij dag. Reserveboot Molengat maakte die dagen menig overtocht, zodat de wachttijden niet hoger opliepen dan een half uur. Er kwamen bijna een kwart meer caravans dan twee jaar geleden. Door het sombere weer van zondag kwam de uittocht tijdig op gang. De wachtrij groeide snel aan tot aan de Amaliaweg en bereikte op het hoogtepunt zelfs tot bij Den Burg. In tegenstelling tot wilde speculaties over de wachttijden, waren die vol gens Teso niet langer dan anderhalf uur. Volgens de VVV zaten de hotels en grote parken op het eiland zo goed als vol, maar was bij de overige ac commodatie nog enige plaats be schikbaar. Mensen die van plan wa ren op de bonnefooi naar het eiland te komen, kregen van de informatrices het advies te voren er gens verblijfplaats te reserveren Voor zover bekend gaf dat geen pro blemen. Bij een horecabedrijf aan de Vuur- torenweg in De Cocksdorp bleek vo rige week de muntautomaat van de telefoon gekraakt. Naast de schade aan het apparaat wordt rekening ge houden met een bedrag van hon derd gulden, dat aan kleingeld in de automaat zou hebben gezeten. onderhoud. De kotters meerden re gelmatig af in de haven van Mukran op Rugen. Jan van der Vis van de TX 33. „Ik ben er zelf een paar keer ge weest. Het is een mooi eiland," De bemanning van beide kotters bestond uit Texelaars, aangevuld met een Duitser, die alleen oppaprerschipper was Elke dinsdag wisselden de be manningen elkaar daar af De vang sten van de kotters werden op zee overgenomen door een trawler. Vol gens Van der Vis verliep de samen werking met de Duitsers naar tevre denheid en ook in technisch opzicht draaide alles naar wens. „We hebben kunnen trainen met de vispomp. Dit is een hele grote pomp die de vis met water en al uit het net zuigt en aan dek brengt. „De vis komt zwemmend aan dek. Het is een flinke kwaliteits verbetering Rookvat Het doel van het project, om te kijken of de visserij op haring in de Oostzee kan worden verbeterd, is echter nog met bereikt. Van der Vis: „Het viel wat tegen. De haring was wat klein en zwom toch iets dichter onder de kust dan we hadden gedacht. Binnen de drie mijls-zóne, waar we van de Duitse overheid niet mochten vissen." Grote vissen werden wel gevangen, alleen was dat kabeljauw en zalm, precies de vissoorten die niet moch ten worden gevangen, al verdween er op gezette tijden een maaltje in het rookvat. „Het verwonderde me dat er zoveel zalmen zwommen. Toch een teken dat het er schoon water is." Het visgebied werd nog verder be perkt doordat de Texelse schepen ook niet in de Poolse wateren moch ten vissen. Van der Vis heeft geen goede verklaring voor de gering om vang van de haring. Financieel na deel hebben de schepen niet gele den, omdat niet voor eigen rekening werd gevist. Staken Toen de vangsten tegenvielen, beslo ten de opdrachtgevers het project voorlopig te staken Het kans bestaat echter dat het project later weer wordt voortgezet Op 7 mei vertrokken de Texelaars na een verblijf van enkele maanden uit het Oostzeegebied en visten voor ei gen rekening zo'n anderhalve week ten zuiden van Noorwegen op haring. Ook daar was de vis aan de klein kant en bleek het vetgehalte onvoldoende. Het duurt nog wel een paar weken alvorens de haring voldoende is ge groeid. Dat duurt de Texelse vissers eigenlijk te lang. Ze besloten de sche pen weer om te bouwen voor de vangst op platvis Voor de vissers zit het leventje van week-op-week-af er dus weer op De TX 33 is inmiddels weer op zee, ter wijl de 37 deze week nog in Den Hel der lag. Het is de bedoeling dat beide schepen over een week of tien weer op haring gaan. Er werd gesmuld van exotische hapjes uit alle windstreken en stijl vol geklede mannen en vrouwen dansten gracieus op de opzwe pende klanken van een Afghaanse toetsenist. Wat dat betreft was de open dag van de 150 asielzoekers in De Vogelmient méér dan ge slaagd. Van de opzet om hen met Texelaars in contact te brengen, kwam minder terecht. Naast het groepje vrijwilligers dat de vluch telingen al regelmatig begeleidt, bracht slechts een handjevol geïnteresseerden zaterdagmiddag een bezoekje aan het Koger bunga lowpark. Het evenement was nogal summier aan de man gebracht. Op het hek van de hoofdingang aan de Ruyslaan was een klein affiche geprikt en op som mige plekken in het dorp vielen flar den muziek te beluisteren. Maar men sen die vooraf niet op de hoogte waren, zullen niet snel op het idee zijn gekomen de open dag te bezoeken. Ook het weer droeg niet bij aan een massale opkomst. Het was kil en de op de speelweide verzamelde feestgangers werden regelmatig ge plaagd door regen. Het bedierf hun feestje niet „Het is prachtig, ledereen lacht en is blij", merkte een uit Irak afkomstige man stralend op. Hij werd daarin bijgeval len door een medewerkster „De stemming is goed en dat geldt niet alleen voor vandaag. De meeste mensen zijn nog niet zo lang in Ne derland. Zij hebben nog volop hoop dat ze straks mogen blijven." Dat het niet bij woorden bleef, bleek om vier uur. Op het tijdstip dat de open dag volgens planning voorbij zou zijn, stroomde het even van de regen Maar nadat alle vrijwilligers met een klaterend applaus waren bedankt, hervatte de muzikant zijn spel en stortte iedereen zich weer massaal op de dansvloer. Het bezoekersaantal van de open dag op De Vogelmient werd negatief beïnvloed door het slechte weer. de stemming niet. (Foto Joop Rommets)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1998 | | pagina 5