Jongste Bolderafdeling laatste hoop op deelname arbeidsproces
Nationale faam voor betonnen skatebaan van Meijert Boon
Wat ik zeggen wou.
Culturele
verloedering
Lezing over Eilat
TEXELSE ^C0URANX
Uitslagen voetbal
Restauratie
de Traanroeier
Over het multi-cultureel feest bij Jan
Ayeslag. Als volgt is het mij en mijn
gezin vergaan. En met mij vele ande
ren, anders had het terras van Paal 12
om 19.30 uur niet barstens vol eters
gezeten die allemaal meldden daar
maar een culturele maaltijd te komen
kopen.
Wij eten veel op het strand en dit zou
deze avond weer gebeuren, alleen
kookten we deze keer niet zelf en
wilden we ons laten verwennen. Met
de waardebonnen van ƒ15,- in de tas
op naar het multi-cultureel buffet. Het
zag er allemaal goed uit, de sfeer was
goed en ons werd gemeld dat het
buffet na de capoeira-demonstratie
geopend zou zijn. Nu hadden wi|
deze demonstratie al eerder gezien,
dus ga je toch wat rondkijken. Tot
onze stomme verbazing zagen wij de
buitenlandse dames een voor een
hele stokbroden breken en deze ver
volgens in de tas proppen. En we
stonden er niet eens bij stil. Zij ook
niet, ze waren er te druk mee
Om 18.15 uur werd het buffet geo
pend verklaard. Nu moesten wij eerst
onze kaart inleveren in ruil voor een
stempeltje. Goeie methode vond ik
wel (ingeval je nog eens zou willen
opscheppen), al was het vreemd dat
er niemand was om dit verder te con
troleren, dus ook zonder stempel kon
je meehappen. Alleen onze buiten
landse vrienden hoefden geen stem
pel te halen, zodat zij maar vast aan
vielen. Zij aan de ene kant van de
tafel, wij aan de andere kant. Dit
verbroederde al lekker. Ik stond ach
teraan met zo'n vier of vijf rijen voor
me en dacht nog steeds: goed gere
geld. Zij zorgen ervoor dat iedereen
wat krijgt en leggen uit wat het is
Toen ik bijna aan de beurt was, zag
ik dat het buffet volkomen was
gestript. En echt, dit duurde amper
vijftien minuten, niks na een uur
(Want zoals iedereen die mij kent ook
weet, ben ik niet bepaald een gedul
dig mensje. Eigenlijk duurde dat
kwartier me al te lang, dus ik ga ze
ker geen uur in de rij staan.)
Wat was er nou gebeurd? Wij Hollan
ders pakten allemaal een plastic
bordje of een smal patatbakje en de
eerste dertig hebben dat nog gevuld.
Toen ik dus bijna aan de beurt was,
waren de bordjes op. Aan de buiten
landse kant van de tafel hadden ze al
helemaal geen bordjes of bakjes, zij
moesten het doen met flinke weg-
gooi-vleesschalen. Tja, nood breekt
wet nietwaar? Deze schalen werden
dan ook tot de rand toe volgeladen
net als onze patatbakjes en volgens
een ooggetuige - die niet zeker wist
was ze zag en dus de verrekijker er
bij haalde - werden de schalen uit
gedeeld binnen de eigen groep en
werd de rest verstopt (nog net met
begraven); misschien om ons er later
nog mee te kunnen verwennen. Dat
is met helemaal gelukt, want de dag
erop kwamen de nog gevulde scha
len pas weer tevoorschijn.
Op het moment dat de werkelijkheid
tot ons doordrong, konden ze op mijn
hoofd onderhand een ei kapot slaan,
dat zou binnen de kortste keren tot
een uitsmijter hebben geleid. Helaas:
ook geen Hollands eitje te vinden.
Inmiddels was ik mijn geld terug gaan
vragen. Mij werd verzekerd dat er nog
veel meer eten aankwam (dat waren
kennelijk de schalen die zondag voor
de dag kwamen). Ik heb mensen met
een blik vol ongeloof een kroket zien
nuttigen. Zo van: kijk mij nou, deze
kroket kost ƒ15,-, laat ik er maar van
genieten. Anderen hadden voor het
zelfde geld een kopje soep met een
soepstengel weten te bemachtigen.
Een groep van acht moest het doen
met een visje. En later zag ik ze alle
maal terug op het terras, met ham
burgers en saté's voor hun neus.
Ook de opmerkingen waren met mis.
Een veel gehoorde was: aan discrimi
natie deed ik nooit; zij zijn er vanavond
mee begonnen.
Dit was echt de meest-besproken
cultuurshock die ik ooit heb meege
maakt.
Anneke van Mil,
Oudeschild.
De Israëliër John Pex houdt
woensdagavond in Den Burg een
lezing over zijn werk in het
Christian Youth Hostel van Eilat.
Jongeren die een vakantie in deze
zonnige badplaats op het kruis
punt van Israël, Jordanië en Egypte
overwegen, kunnen er hun licht
opsteken.
DINSDAG 14 SEPTEMBER 1990
's Lands mooiste baan, is-ie al ge
noemd, de twintig bij vijfentwintig
meter grote skatebaan die vrijdag
op het Raadhuisplein in Hoofddorp
werd geopend. Verschillende lan
delijke media (waaronder het
Jeugdjournaal en de dagbladen
Trouw en het Algemeen Dagblad)
trokken er op uit om het wonder te
aanschouwen, dat geheel van be
ton is en daardoor veel minder her
rie produceert dan de 'traditionele'
skatebanen van staal, hout of
kunststof. De ongeveer 110 'ele
menten' waaruit het gevaarte is
opgebouwd, zijn gefabriceerd door
systeembouwer Meijert Boon uit
De Cocksdorp, die plots landelijke
faam begint te verwerven als bou
wer van dergelijke banen.
Komende woensdag wordt een on
geveer even grote skatebaan geo
pend in het Griftpark in Utrecht en
bovendien bestaat er een goede kans
dat binnenkort een beroep op hem
wordt gedaan in Amsterdam De op
drachten dankt Boon aan de ramp
die hij fabriceerde voor het
skatepark|e tn Den Burg. Het speel
tuig werd op zijn deugdelijkheid be
oordeeld door keurmeester Elger
Blitz, zelf fanatiek skater én ontwer
per van banen. 'Hij reageerde razend
enthousiast. Nergens in Nederland
kon hij een betonfabriek vinden die in
staat was de juiste rondingen in de
elementen te maken.'
Uit dat eerste contact ontstond een
samenwerking die vruchtbaar bleek,
met als eerste resultaat dus de baan
in Hoofddorp. Deze is uitgerust als
'streetparcours': geen hoge halve
buis, maar verschillende 'afsprongm-
veau's' en rondom buizen om te 'grin
den' en geschikt voor zowel
skateboarders als inlineskaters, be
ginnelingen en gevorderden.
De baan in Utrecht lijkt veel op die in
Hoofddorp, zodat Boon de mallen
voor beide projecten kon gebruiken.
Totaal hebben zijn medewerkers tien
verschillende geproduceerd. De ge
hele productie heeft tot nu toe naar
schatting veertig weken werk opge
leverd. 'In het maken van een mal
gaat het meeste werk zitten. Hoe
vaker we zo'n ding kunnen gebrui
ken, hoe aantrekkelijker het voor ons
wordt Het zou natuurlijk heel mooi
zijn als we de mallen die we nu heb
ben liggen ook bij nieuwe proiecten
weer kunnen gebruiken', blikt Boon
vooruit De vooruitzichten lijken gun
stig, want de ontwerpers van (beton
nen) skatebanen zijn in Nederland nu
eenmaal niet dik gezaaid en aange
zien hetzelfde geldt voor de fabrikan
ten, lijken ook nieuwe opdrachtge
vers al snel aangewezen op zowel
Elger Blitz (en zijn compagnon Mark
van de Eng) als Mei|ert Boon.
De skatebaan op het Raadhuisplein in Hoofddorp
Het bezoek van Pex vloeit voort uit de
contacten die de Texelse politieagen
ten Nico Drenth, Aad Blom en Peter
de Vries met enkele Israëlische col
lega's onderhouden. Vorig jaar brach
ten zij een bezoek aan Eilat en verble
ven zij in het hostel van Pex. Pex
brengt dinsdag en woensdag een
tegenbezoek en krijgt een eilandtour
aangeboden. Op het programma
staat onder meer een bezoek aan de
Mokbaai, waar Pex ooit als marinier
gelegerd was.
Met de lezing wil gastheer Drenth met
name jongeren motiveren: 'Eilat is
een ontzettend leuke vakantie
bestemming voor de jeugd. De zon
schijnt er altijd, je kunt trips naar de
Sinafwoestijn maken, uitgaan, dui
ken, met dolfijnen zwemmen, etce
tera. Het hostel is een oase, een heer
lijke plek om te verblijven. Van het
christelijke merk je niet zo gek veel.'
Pex is volgens Drenth een 'bewogen
man', die zich het lot aantrekt van de
probleemjongeren van Eilat. Ook
daarover zal hij woensdag verslag
doen. De lezing begint om 20.00 uur
in het bijgebouw van Eben Haezer
aan de Julianastraat. De toegang is
gratis.
Mensen die door geestelijke of lichamelijke oorzaak het tempo
van onze hectische maatschappij met bij kunnen benen, zijn
voor aangepast werk aangewezen op De Bolder. Maar ook daar
wint het marktgericht denken terrein. De meetlat voor toelating
van werknemers tot de sociale werkvoorziening is hoger ko
men te liggen om de productiviteit en het rendement omhoog
te stuwen. Dat heeft succes: De Bolder draait uitstekend. Maar
het gevolg is wel dat een groep uitvallers zelfs daarbij niet meer
kan aanklampen en het uitzicht op deelname aan het arbeids
proces definitief kwijtraakt. Voor hen is in mei 1998 de afdeling
Werkervaring en Arbeidstherapie opgericht, waar zij in hun ei
gen tempo en onder intensieve, individuele begeleiding een
voudig werk verrichten. De resultaten zijn bemoedigend: men
sen die anders zouden zijn afgeschreven hebben een vast
dienstverband gekregen en ook de therapeutische waarde voor
psychisch zwakken is ruimschoots bewezen. Reden voor De
Bolder om de proef om te zetten in een blijvende activiteit.
beidsproces, in welke vorm dan ook,
is deel uitmaken van de maatschap
pij waarin je leeft. Ook aangepast
werk biedt de mogelijkheid om zin
vol bezig te zijn of om je leven weer
op de rails te krijgen. Met andere
woorden: het leven die invulling te
geven waar ieder mens recht op
heeftDaarom probeert de afdeling
Werkervaring en Arbeidstherapie (W
A) voor de met-bemiddelbaren een
tussenstation te zijn. Een opstapie
naar herintreding, of mentale gene
zing door het kweken van zelfrespect.
Kiewiet: 'De afdeling past bij De Bol
der en maakt dit bedrijf tot een totaal.
De afdeling is een samenwerkings
project van de Geestelijke Ge
zondheids Zorg te Den Helder en
Dienst Sociale Werkvoorziening De
Bolder. De Texelse gemeenteraad
steunde het proiect dat moet inspe
len op het gewijzigd rijksbeleid en
maatschappelijke ontwikkelingen.
Het is het Texelse antwoord op de
aanscherping van de normen voor de
toelating tot de sociale werk
voorziening en het ontbreken van
mogelijkheden voor mensen die met
in staat zijn tot geregeld werk en zo
ver af staan van de arbeidsmarkt dat
zij zelfs niet kunnen functioneren bin
nen het kader van één of andere vorm
van gesubsidieerd werk. De afdeling
ging in mei 1998 in het nieuwe ge
bouw van De Bolder van start, waar
zij is ondergebracht in een eigen
productieruimte, die plaats biedt aan
vijftien mensen Momenteel werken
er twaalf Texelaars, allen parttimers,
die gemiddeld twintig uur per week
eenvoudig productiewerk doen.
Trage start
Het heeft even geduurd voordat de
instroom op gang kwam. 'Veel instan
ties die de mensen moeten door
verwijzen waren nog onvoldoende
voorbereid op uitvoering van nieuwe
wetgeving, zoals de Wet Inschakeling
Werkzoekenden' (WIW), verklaart
Reijer Vaarkamp, directieassistent bij
De Bolder, die de afdeling voorlopig
onderzijn hoede heeft. 'Men wist met
precies wie onder de WIW viel. Ver
der moest de Sociale Dienst eraan
wennen dat zij meer is dan een
uitkeringsinstantie.' Nadat consulen-
Arie Eelman maakt houten ski's voor poppen van De Witte Engel door vochtige latjes rond een buisie te krom
men en vervolgens met een vlam te drogen. 'Het is simpel werk, maar ik heb tenminste iets te doen. Thuiszitten
vind ik helemaal niks. En het is hier een leuke afdeling.Arie werkte 22 aar in de bouw. maar toen het met het
bedrijf slecht ging, ging het met hem ook slecht. Door stress en rugklachten bleef hij aan de kant. 'Ik heb me
gek laten maken. Het moest ineens allemaal veel sneller, we werden enorm opgejut. Toen het met het bedrijf
weer beter ging, hadden ze mij met meer nodig.Arie wordt af en toe ingezet op de meubelafdeling van De
Bolder, waar hij volgens plan binnenkort een vaste aanstelling kn/gt.
van deze instellingen ervoor in aan
merking komen. Toch zijn alle bu
reaucratische belemmeringen en de
onwetendheid bij de verschillende
ten van de Sociale Dienst een kijkje
bij De Bolder hadden genomen, zijn
vrij snel zes mensen in het kader van
de WIW doorverwezen. Inmiddels
wordt daar gewerkt aan een syste
matische doorverwijzing. Ook de wir
war aan regelgeving en subsidie
mogelijkheden maakt de door
verwijzing er volgens Vaarkamp niet
gemakkelijker op. 'Mensen met een
arbeidsbeperking kunnen bijvoor
beeld in veel gevallen zowel via de
Wet REA, de WSW, de WIW als via
kansverbetenngstrajecten van het
Arbeidsbureau aan werk geholpen
worden. Maar dan moet wel iemand
het initiatief nemen. Dat gebeurde te
weinig.' Daarom greep De Bolder
naar een ongebruikelijk middel: een
advertentie in de krant. Het werkte: er
kwamen dertig reacties binnen.
'Mensen meldden zichzelf aan, maar
ook hun ouders, huisarts of de domi
nee deden een duit in het zakje.' De
samenwerking en communicatie tus
sen de gemeente en uitvoerings
organen als het GAK, SFB en Cadans
behoeft nog verbetering. Deze orga
nen rekenen het inkopen van plaat
sen voor arbeidstherapie en werk-
gewenning niet tot hun taak, maar als
een gemeentelijke verantwoordelijk
heid. Nu heeft de gemeente Texel
daarvoor wel een ruim budget, maar
voor de aanmelding moet zij natuur
lijk wel eerst weten welke uitke
ringsgerechtigden uit het bestand
(Foto's Bart Bosch)
die tot eindproducten worden ver
werkt aangepast indien de werkne
mer rugklachten heeft en niet teveel
mag tillen. Mensen met een algeheel
zwakke lichamelijke constitutie krij-
instanties een stuk minder dan in de
beginperiode en verwacht Vaarkamp gen licht werk toebedeeld. Voor
werknemers met een psychiatrische
achtergrond kan de werkdruk worden
verminderd of zelfs helemaal verval
len. Ook de werkweek kan variëren.
Indien nodig wordt begonnen met
één dagdeel per week om die lang
zaam uit te bouwen naar een
twintigurige werkweek.
Het vinden van passende arbeid was
met moeilijk. De meest optimale
werksoort is licht montagewerk en
dat is bij De Bolder ruim voorhanden.
Veel van dit werk is door de sociale
werkvoorziening afgestoten omdat er
niet veel winst mee is te behalen, en
kwam daardoor vrij voor de W A-
afdeling. Het gaat daarbij om het
maken van schoolbordenwissers.
schepnetten en ander kinder
speelgoed, kapstokjes voor tenten en
het samenstellen van schoonmaak-
pakketten voor vakantiebungalows.
Verder assisteren de medewerkers
de wasserij bij het opvouwen van lin
nen en vouwen zij folders.
dat het beoogde aantal van vijftien
plaatsingen aan het eind van de
tweejarige proefperiode zal zijn be
reikt.
Het werk
In overleg met de GGZ heeft De Bol
der een vernieuwende uitvoerings
methodiek ontwikkeld, die duidelijk
verschilt van de werkwijze van cen
tra voor dagactiviteiten en therapeu
tische arbeidsrevalidatie, zoals het
Maartenhuis. Op de W A-afdeling
staat het werk centraal, en is andere
begeleiding bi|zaak. De afdeling is
qua uiterlijk en werkmethode zoveel
mogelijk gelijk aan de andere afdelin
gen van De Bolder, die daardoor
functioneert als een echt bedrijfs
onderdeel. Het voordeel daarvan is
een grotere interne acceptatie en een
betere mogelijkheid om mensen te
laten doorstromen naar de 'gewone'
werkplaatsen en diensten.
Het verschil met de andere afdelin
gen is een intensievere begeleiding
en het 'maatwerk' dat wordt aange
boden: de arbeid is meer toegesne
den op de individuele beperkingen en
Resultaat
Per productief uur verdient De Bolder
gemiddeld ƒ4,-. In het eerste jaar is
mogelijkheden van de werknemer. Zo gebleken dat de arbeidsproductiviteit
wordt de opstelling van halffabnkaten - gezien de doelgroep - verrassend
'Niet bemiddelbaar'. Deze ontmoedi
gende aantekening in het dossier bij
het Arbeidsbureau of een instelling
als De Bolder is voor menigeen het
eindstation. Vergeet het maar: wer
ken zit er niet meer in. Over en uit.
Maar je zult maar veertig zijn, voor de
derde keer zwaar overspannen thuis
zitten en dit vonnis over je horen uit
spreken. Terwijl je fysiek gezond bent
en best zou kunnen functioneren als
de druk die je krijgt opgelegd wat
minder zou zijn. Of je bent dertig,
hebt geen diploma's en stond tien
jaar lang zonder resultaat ingeschre
ven als werkzoekende. Dan gebeurt
het al gauw dat je door dit oordeel het
gevoel knjgt nutteloos te zijn, je zelf
waardering een dieptepunt bereikt en
je het contact met de buitenwereld
verliest. Want werk is meer dan geld
verdienen. Werk is waardering, werk
is deelnemen aan het sociale leven,
werk is bezig zijn, werk is structuur.
Productieleider Jaap Kiewiet van De
Bolder: 'Deel uitmaken van het ar-
Margreta Kok werkte drie jaar als
schoonmaakster. 'Het moest al
lemaal veel te vlug. Daar kon ik
met tegen. En het was ook nooit
goed.Zij weet nog niet wat ze wil
gaan doen. 'Maar ik ga nooit
meer terug in de schoonmaak!'
Margreta heeft ook een tijdje op
het gemeentehuis gewerkt.
hoog ligt: maar liefst zestig procent
van de uren werd goed werk gele
verd. Dat zou betekenen dat De Bol
der bij een volledige afdelings-
bezetting er jaarlijks ƒ37.000,- aan
zou overhouden. De hoofdmoot van
de inkomsten bestaat uit de subsi
dies die worden verstrekt in het ka
der van de sociale wetgeving zoals
de WSW en WIW Ook de GGZ be
taalt voor de plaatsing van haar cliën
ten. Ondanks de hoge kosten voor
huisvesting en overhead (ƒ108.000,-)
en het salaris van de werkleider
(ƒ42.000,-) is de afdeling kosten
dekkend te exploiteren. Gemeente
noch De Bolder hoeven er geld bij te
leggen.
De afdeling voldoet aan de opvang
van slachtoffers van de hogere eisen
die aan de medewerkers van de so
ciale werkvoorziening worden ge
steld. De Bolder kon er vier plaatsen
die anders ontslag zou zijn aange
zegd. Zij zijn voor langere duur op de
afdeling W A aan het werk gezet.
Ook enkele werknemers met een tij
delijke handicap is een arbeidsplek
geboden, zodat zij actief kunnen blij
ven en de kans op herintreding toe
neemt. De arbeidstherapie voor per
sonen met psychische klachten is
naar tevredenheid van het GGZ ver
lopen. Verder is gebleken dat de so
ciale activering van werkzoekenden
in het kader van de WIW vruchten
afwerpt en de afdeling een uitste
kende gelegenheid biedt om deze
mensen gedurende een korte periode
te testen en te trainen. De test brengt
hun capaciteiten beter in kaart zodat
een passend vervolgtraject kan wor
den opgesteld. De training laat hen
na een lange periode van inactiviteit
wennen aan het werkritme en leert
hun een werkhouding te ontwikkelen.
Vanwege deze positieve resultaten
willen De Bolder en de GGZ de afde-
Zaterdag 11 september
OFC A1 -Oosterend A1 3-5
Texel'94 B2-KGB B1 5-0
Texel'94 B3-Con Zelo B1 0-5
SVO/Texel'94 C1 -VZV C1 10-2
Succes C2-De Koog C1 2-1
ZAP D1 -Texel'94 D1 1-8
JVC D4-Texel'94 D2 0-11
Texel'94 D3-WGW D5
G-voetbal
Texel'94-Eendracht
Zondag 12 september
Texel'94-Flamingo's
ZDH-Apollo'68
Oosterend-De Koog
Texel'94 2-Berdos 2
Nieuwe Niedorp 2-Texel'94 3
Jan van der Schans heeft weer een bordenwisser af Hij lijmt het vilt op
de houten blok/es. 'Het is hartstikke leuk werk! Maar het moet wel hek
netjes. Je mag niet kliederen, dus je moet heel goed opletten.De wissen
die Jan zo vlijtig produceert komen in de winkel bij Blokker en Intertoyi
Jan is een blijvertje op de afdeling.
Thea Barhorst kon het tempo op
de andere Onderafdelingen met
bijbenen en kan hier rustig haar
eigen gang gaan, onderwijl een
sigaretje rokend. Alleen als ze de
koffiepauze wat al te ver oprekt of
met collega Margreta zit te teu
ten, wordt er iets van gezegd. 'Al
en toe moet ik was opvouwen.
Dat vind ik met leuk.
ling tot een vast bedrijfsonderdee
van De Bolder maken. Leen Noord
zij, directeur van De Bolder: 'Wij zijl
pas compleet met een afdeling Werk
ervaring en Arbeidstherapie, omda
anders een groep mensen met mee
in aanmerking komt voor gesubsidi
eerde arbeid. Tevens denk ik datd
sterkte van een bedrijf kan worder
gemeten aan de zorg die er is voord! I
zwakkeren.' Het college van b env g<
is het met hem eens. Of de afdelii* j
op Texel definitief vaste voet aan d
grond krijgt wordt volgende maani
door.de gemeenteraad bepaald. v
Bart Bosd fi
Ansichtkaarten, postzegels, suiker
zakjes en andere door verzamelaars
vergaarde spullen worden getoond
en geruild tijdens de maandelijkse
beurs van de Historische Vereniging.
Ook oude foto's mogen daar op de
nodige belangstelling rekenen, zoals
deze prent van een vroege restaura
tie van de Traanroeier, de molen in
Oudeschild die ook nu wordt opge
knapt. Een exacte datering is moei
lijk te geven. Achterop de foto staat
-7.12.6.', met een onleesbaar laats! J
getal. De eigenaar, molenkenner ffu
van der Gracht, vermoedt dat er ee
twee moet staan, wat betekent dat c
foto is gemaakt op 7 december 196
'De roeden zijn gestoken in 1963 e
dat is op de foto nog met het geval
licht hij toe. De Traanroeier werd
1964 weer in gebruik genomen, l
niet meer als 'meelmolen', maar a
opwekker van elektriciteit.
De ruilbeurs wordt donderdagavor
gehouden in 'Tusse de banke'. Info
matie kan worden ingewonnen
Van der Gracht, tel. 314 538
«igi
Ier
aar
Iv;
