Het waren goeie gasten en fantastische voetballers' l 7 heun de Winter bracht oetbal in de literatuur 1 'Van deze generatie alleen Bergkamp graag interviewen' .TEXELSE COURANT Barbecue en strijden in Den Hoorn Cees en Jaap Duin naar golffinales Geslaagden OSG Vliegen Subsidie vervangt 'opcenten' SLOT Fietsdriedaagse Texelronde CWI verhuisd anc ile, "ant het >gen. lew VRIJDAG 30 JUNI 2000 Keizer dronk altijd dubbele jonge met cola, Ruud Krol sari. Wim Suurbier lustte alles. Samen hebben we nog een torn-periode gehad. Ik ging heel veel met ze om. Het waren ratiegenoten, jongens van de straat, die vaak naar het café :n. Goeie gasten. En fantastische voetballers.' Theun de =r vertelt graag over de sterren van het Ajax van de jaren itig, die hij interviewde voor het tijdschrift de Haagse Post, ■vol schilderde in lofdichten en met wie hij nog steeds van st tijd het Amsterdamse nachtleven onveilig maakt. Een van hen figureert in Het gras voor mijn voeten, dat de Ise dichter morgen officieel presenteert. Mulder heeft de beslissende legeven aan mijn boekje', looft nier de columnist en vroegere ran Ajax, Anderlecht en het Ne- ids Elftal, die tegenwoordig fu- aakt met zijn ironische kritieken televisieprogramma van Ba- Van Dorp. 'Ik ken hem al heel Als redacteur van de Haagse twam ik in het begin van de ja- •ventig vaak in Scheltema, een ilistencafé. Eigenaar was de Lange, die nu masseur is Nederlands Elftal. Boven het ad hij een sportschooltje Daar idelde hij de knie van Jan Mui te werden aan elkaar voorge en raakten bevnend. Ik heb vaak en Johanna, zijn vrouw, ge- En gelogeerd. Ik heb nog wel het kinderbedje van Youri ge- Toen Hard Gras, het literaire je er natuurlijk geen tijd voor - hoe wel ik altijd heel lang heb gewerkt aan mijn artikelen -, maar bij dichten is het gepermitteerd om rustig een uur na te denken over een woord of ad jectief. Dat wordt ook beloond, want het komt altijd, de oplossing. Dat is het ook leuke aan poëzie. En ik beg het eens met Hugo Claus. Hij zei Als ik een bijvoeglijk naamwoord heb gevonden en ik bedenk er nog één, waarom zou ik die niet óók mogen gebruiken? Ik kan ze toch gewoon achter elkaar zetten? Ik houd wel van bloemrijk taalgebruik. Heel kaal kan ook mooi zijn. maar achter zo'n ge dicht moeten dan wel héél originele gedachten zitten, anders wordt het gauw saai.' Voetbal en poëzie spelen een belang- cartoons maakte, heeft nog vastge zeten wegens majesteitschennis.' Al snel kreeg De Winter het gevoel dat er 'mets meer te tekenen viel' en werd hij stukjesschriiver. Zijn interesse voor de studie Nederlands was inmiddels tanende en zou ten slotte helemaal verdwijnen. 'Ik had voor die studie gekozen omdat ik mets anders wist. Ja, ik mocht graag lezen, maar ik kwam er al gauw achter dat de stu die daar met zozeer over ging.' Propria Cures had een kleine redac tie, die moeite had om iedere week vier pagina's vol te schrijven. 'Om een gat te vullen heb ik een gedicht over Piet Keizer gemaakt. Het was m'n eerste. Uit sentimentele overwegin gen, heb ik het opgenomen in mijn bundel. Ik ben altijd gevoelig geweest voor liedjes en versjes. Veel die ik in mijn jeugd hoorde, ken ik uit het hoofd. Verder rijmde ik natuurlijk met Sinterklaas en ben ik opgevoed met Annie M.G. Schmidt. Maar ik had nooit poëzie geschreven, ook niet bij de schoolkrant waarvoor ik actief was. Bij Propria Cures ging ik om met dichters als J. Bernlef en K. Schip pers. Zij hielden van het anekdo tische, het hoefde met zo verheven. Zo was ook mijn gedicht over Keizer. Het was echt een ontdekking dat ik dat kon. Ik heb er daarna in vrij korte periode nog een stuk of twaalf ge schreven. Die zijn in 1972 uitgegeven door Thomas Rap.' Ondertussen was De Winter in 1967 door Armando gevraagd om voor de Haagse Post te schrijven. Hij zei ja - 'uiteraard, dit had ik altijd gewild' - en Iers 6 jit ;jm irift over voetbal waarvan De sul! medewerker is, vorig jaar een inummer aan Jan Mulder zagen de twee elkaar terug, er was gast bij het traditionele waarmee we het verschijnen en nummer vieren. Dat gebeurt eer per jaar en is altijd heel ge- Na het eten gaan we het café nk Spaan, de hoofdredacteur, Ide tafelindeling. Omdat hij wist eoude vrienden waren, zette hij ast Mulder. Aan zijn andere kant ckGubbels. van uitgeverij L.J. Toen we over mijn gedichten te en kwamen, zei Mulder tegen Waarom geef je Theuns ten niet uit? Hij maakte er een aantekening van.' feek het begin van een leuke moeilijke periode, waarin De r een selectie moest maken van leest geslaagd werk. Tal van legingen speelden daarbij een wilde met dat de hele bundel ia"„, oetbal zou gaan. Aan de andere eeft Hard Gras me weer aan het in gebracht. Het was moeilijk, inis undat het boekje aanvankelijk nerenzestig maar achtenveertig uu, ijden zou tellen. Ik vond dat wat j en zou veel moeten laten lig- '<1aar de uitgever zei: maak je naar met druk om. Het gaat om aliteit, voorde rest zien we wel. mijn gedichten heel aandach- orgenomen. Vooral op beelden eet/even. De gedichten beslaan inge periode en dan loop je toch ns dat je iets schrijft dat je een laar geleden ongeveer net zo opgeschreven. Het bijvoeglijk woord elegant vind ik bijvoor alleen nog maar van toepas- ,oJ>P Bergkamp. Gedichten waarin anderen elegant worden ge- ra d, heb ik gewied.' idelijk werden vierentwintig ge in goed genoeg bevonden voor tatie. De Winter is tevreden over electie, maar is toch benieuwd eargeloze lezer zal reageren. 'Ik er niet helemaal in onzekerheid. 'ei lard Gras hebben we af en toe re dagen en voorleesavonden, ''i- laatst in De Doelen, waar bijna o: ledewerkers en ook Freek de 1 5 en Youp van 't Hek aan mee- en. Ik heb toen drie of vier ge en over grote voetballers voor- en. Ja, ook over Paul van Exel ewezen vedette van Texel'94, M wie De Winter het gedicht Wis- Hard Gras publiceerde, red.). ies ik vaak voor en wordt altijd ontvangen De beste man van eld, die een kwartier voor tijd gewisseld omdat de koeien en worden gemolken, dat vin- nensen leuk.' rijke rol in zijn leven, maar niet steeds in even grote mate. Theun de Winter werd in 1944 geboren in Badhoeve dorp. Toen hij twee maanden oud was, verhuisden zijn ouders naar Texel, verdreven door honger en bombardementen en gelokt door de baan die zijn vader als docent aan de ULO wachtte. 'Ik kwam hier per reis- wieg. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben geen echte Texelaar. Eén van mijn jongere broers, Hans. de tandarts, is wel op Texel geboren. En mijn vader had een Texelse moeder. Zij heette Flens.' In 1948 verhuisde het gezin De Win ter naar Bussum en in 1952 naar Den Helder, waar Theun een tijd lang voet balde bij HFC Helder 'De liefde voor het voetbal heb ik altijd gevoeld. Ik schreef vanaf dat moment behalve over literatuur geregeld over voetbal. 'Ik ging vaak naar trainingen van Ajax en leerde zo al die jongens kennen. Verschillenden heb ik geïnterviewd: Rep, Krol, Neeskens. Ik raakte be vriend met ze. Dat ging heel vanzelf. De Haagse Post was een beetje def tig, dat vonden ze wel interessant. En we waren ongeveer even oud, gingen vaak met elkaar naar het café. Ik maakte natuurlijk de blits, als ik met die jongens binnen kwam. Ze waren wereldberoemd Daar ging het me niet om, natuurlijk, maar toch... Waarom zou je daar hypocriet over doen?' Hoogtepunten waren de twee inter views met Cruijff, die - in tegenstel ling tot die met de andere Ajacieden WSPJJ Niet geheel succesvol daagt de dichter zijn geliefde ezelkudde uit voor een partijtje voetbal. 'De verantwoordelijkheid voor een gezin heb ik nooit aangedurfd. En nu heb ik dit...' 1 altijd erg op klank en ritme, ihten moet je kunnen voorlezen, olere journalistieke stukken heb kon het vrij aardig. Een wonder van techniek was ik niet, maar ik kon hard lopen en had een goed schot.' In 1963 keerde het gezin terug naar Texel, toen vader De Winter directeur kon worden bij zijn oude werkgever. Theun zat inmiddels op kamers in Amsterdam, waar hij een jaar later Nederlands zou gaan studeren. Zeer geregeld pakte hij echter de trein om naar Texel te gaan. 'Een ideale com binatie: het rijke, literaire leven van Amsterdam en de rust en de ruimte van het eiland.' Dat literaire leven kreeg De Winter helemaal in zijn greep toen hij in 1966 medewerker werd van het roemruchte studenten blad Propria Cures. Hij begon er als cartoonist en maakte spotprenten over onder meer het huwelijk tussen prinses Beatrix en de Duitser Claus von Amsberg 'Het was de tijd van provo Een vriend van me, die ook - uitsluitend over voetbal en niet over hun privé-leven gingen. 'Die levens interesseerden me. Wat deden ze buiten het voetbal, hoe gingen ze om met hun roem? Maar Cruijff wilde dat met. Dat was niet erg, dat wist je. Met Cruijff ben ik nooit bevriend geweest. Hij had al vroeg een gezinsleven en ging nooit op stap. Voor een interview zei hij: ik heb maar een kwartier, meer niet. Maar als hij op zijn praatstoel belandde en je wist tussendoor de juiste opmerkingen te plaatsen, dan vergat hij de tijd. Ik heb het meege maakt dat hij opstond en spel situaties ging uitleggen. We zaten zomaar anderhalf uur te praten. Dat was interessant. Veel mensen vinden hem onsamenhangend, maar dat is hij met. Hij denkt soms sneller dan hij woorden kan vinden voor zijn ge dachten. Dat merkt je goed als je een interview op band opneemt en later Vorig jaar is Theun de Winter weer gaan voetballen. 'Dit overhemd lijkt wel een beetje op een voetbalshirt, vind je niet?' (Foto s Joop Pommets) gen te houden. 'Ik mocht zelfs naar het boekenbal. In 1975 werd ik bena derd disc-jockey Ad Visser, om mee te werken aan een plaat waarop dich ters werden gekoppeld aan artiesten. Ik werd gekoppeld aan Maggie Macneal en maakte Terug naar de kust. Het werd een grote hit en toen was ik liedjesschrijver.' Hij lacht: 'Dat was leuk, misschien nog wel leuker dan dichten. Als liedjesschnjver maak je je ondergeschikt aan de artiest en de melodie. In mijn geval wel tenmin ste. Ik was geloof ik de enige dichter die de muziek van Maggie Macneal al had. Die had ik op een tape gekre gen. In de andere gevallen ging het net andersom. Leuk is ook dat een .liedje moet rijmen. In mijn gedichten moet dat juist niet, vind ik Dat is te gemakkelijk. Maar ze sluipen er wel eens in, rijmwoorden Die wied ik er dan weer uit.' Sindsdien schreef De Winter de tek sten voor nog zo'n vijfendertig, veer tig liedjes. De top tien haalde hij nooit meer. 'Ik heb een liedje geschreven voor Rob de Nijs, dat hij nog geregeld zingt tijdens optredens. En Wolter Kroes haalde een paar jaar geleden de top dertig. Maar een echt groot succes is het nooit meer geworden. Dat ligt ook wel aan de artiesten die ze zongen. Als ik nu eens een liedje zou mogen schrijven voor iemand als Marco Borsato, dan zou het mis schien anders worden. Maar zulke artiesten hebben allemaal hun vaste liedjesschrijvers, daar komt je met zo maar tussen. Misschien in de toe komst. Ik ben bevriend met Boude- wijn de Groot en ik weet zeker dat we nog eens iets samen gaan doen. En onlangs ben ik gevraagd voor een project van Nol Havens, de zanger van VOF De Kunst. Daarmee wil hij het theater in en zijn producent heeft mi| samen met een paar anderen gevraagd daarvoor liedjes te schrij ven. Zoveel mogelijk, dat wil hij ten minste, maar het zou al mooi zijn als het er vier of vijf worden. Anders ver val je in herhalingen Alleen Boude- wijn de Groot en Lennart Nijgh kon den het een hele plaat, zonder dat het vervelend werd. Voor anderen schrij ven is met persé moeilijker dan voor jezelf. Eigenlijk gaan alle liedjes over liefde, leven en dood En dus gaan ze ook over |ezelf.' uitschrijft. Ik ontdekte in een betoog bijvoorbeeld dat twee verschillende gedeelten bij elkaar hoorden, maar dat ze waren gescheiden door een tussenopmerking, die was uitge groeid tot een betoog op zich.' Een ander memorabel moment was zijn eerste ontmoeting met Plet Kei zer. 'Een fotograaf van HP moest een foto van hem maken en vroeg of ik even mee ging. Ik had toen al ver schillende jongens van Ajax geïnter viewd, maar het was echt een eer om aan Keizer te worden voorgesteld. Ik heb toen het initiatief genomen voor een dichtbundel over hem Ik bena derde tien andere dichters, zodat we samen een elftal gedichten konden maken. Keizer zelf heb ik gevraagd voor het voorwoord. Hij vond het eerst een beetje onzin, maar daarna reageerde hij toch erg leuk. Later zijn we goede vrienden geworden.' Zélf was De Winter ook actief op het voetbalveld. Bij een club speelde hij al sinds zijn tijd op het lyceum in Den Helder niet meer, maar zeer geregeld ging hij naar Texel, waar hij 's zon dags deel uitmaakte van het gezel schap TOGOZO, Tot Ons Genoegen Op Zondagochtend, dat vijftien jaar lange iedere zondagochtend de kick- sen aandeed om op het C-veld van SV Texel tegen een bal te trappen. 'Ik heb ook jaren in de zomeravond competitie gespeeld. Onder meer bij de Jelleboog, met Rob van der Stap en Siep Stier. Ik zat in die tijd een hele zomer op Texel. Dat vonden ze nogal gek bij HP. Ik reed op de vrachtauto van de drankengroothandel. Eerst die van ome Kees Kooiman, later van Cor de Wit. Na de zomer ging ik weer te rug naar Amsterdam. Met een team van HP speelden we ook wel eens in toernooitjes. Tegenwoordig dwepen nogal wat kunstenaars met voetbal. Dat was in mijn tijd veel minder. Door mijn generatie kwam voetbal een beetje in de literatuur. Nadat ik in Propria Cures mijn gedicht over Piet Keizer had gepubliceerd, reageerde Henk Spaan - die was toen student Nederlands - met een gedicht over Van Hanegem. Maar toen ik het ini tiatief nam vooreen dichtbundel over Keizer en dichters benaderde om mee te werken, reageerden de mees ten wel een beetje raar. Voetbal, daar schreef je niet over. Een paar jaar la ter, met de successen van Ajax, werd dat anders. Toen gingen artiesten, en vooral toneelspelers, plotseling alle maal naar De Meer.' Dankzij zijn gedichtenbundel uit 1972, kreeg de loopbaan van De Win ter een andere wending. Eerst werd hij plotseling beschouwd als dichter en kreeg hij uitnodigingen om lezin- Zo snel als De Winter dichter was geworden, zo snel was hij het ook weer af. En ook bij de Haagse Post vertrok hij, waarna hij lange tijd een belangrijk deel van zijn brood ver diende als redactielid van het televi sieprogramma RUR Hij schreef co lumns voor Playboy en trok zich langzamerhand steeds meer terug op Texel. Zijn betrokkenheid voor het iei nl ts en oud-inwoners van Den 't Horntje en Wijk H steken 39 9 juli de barbecues aan om wat vlees te roosteren en te beren. De door de feest- hssie van het dorp georgani- 5 barbecue wordt gehouden op van Arie Lap aan het Klif en ltom 16.00 uur. Het eetfestijn zal gevolgd door de traditionele '0rT1 de man en de vrouw' Wie mee wil doen aan de barbecue kan tot en met zaterdag 8 juli in de supermarkt van Goénga een deelnemersbon kopen. De kosten bedragen ƒ12,50 voor volwassenen en ƒ6,- voor kinderen tot en met 10 jaar. Deelnemers krijgen voor deze bon een vleespakkèt, salade, stok brood, een bord, bestek, servetten en een zitplaats. De organisatie zorgt verder voor barbecues, toiletten en andere nuttige faciliteiten Voor drin ken dient zelf te worden gezorgd. Het zou leuk zijn wanneer de feestgangers ook bijvoorbeeld waxinelichtjes in jampotjes of andere sierverlichting meenemen Op de golfbaan bij De Cocksdorp werd zondag de eerste ouder/ kindwedstrijd gespeeld. Dit nieuwe golfevenement, de Renault Trophy, wordt in binnen- en buitenland ge speeld ten bate van Unicef. De Texelse wedstrijd werd gewonnen door vader en zoon Cees en Jaap Duin. Zij spelen op 17 september in de landelijke finale in Nijmegen. Tien vaders, vier moeders, dertien zoons en eén dochter speelden greensome, waarbij beide partners afslaan en vervolgens kiezen met welke bal verder wordt gespeeld. Alle slagen worden geteld en er werd geen handicap verrekend Vader en zoon Duin hadden 83 slagen nodig voor de achttien holes, Henk en Jan van Wijk werden goede tweede met 88 slagen. Derde werden Piet en Menno Schuijl (91). Naast het aantal slagen werden - na verrekening van de handicap - ook de stablefordpunten geteld. Hierna wer den Hans en Lennart van Maldegem winnaar met 40 punten., tweede en derde werden Cees en Jaap Duin (36) en Jan en Jan Winnubst (36). Jan van Wijk sloeg de neary en longest drives waren er voor Martine Zandee en Jaap Duin. Na herexamens slaagden aan de OSG de volgende leerlingen: MAVO: Pim Witte, Oosterend: HAVO Nma Bartelsman. De Cocksdorp: Nienke Eilander, Oudeschild: VWO Bart van dijk. Oosterend, Immetje Duin, Den Burg; Abe Gerlsma, Den Burg. voetbal was al eerder weggeëbd, vanaf het moment dat de voetballers van zijn generatie één voor één stop ten. Pas in 1994, meer dan vijftien jaar na de glorietijd van Keizer, Cruijff en Neeskens, werd De Winters liefde plotseling weer aangewakkerd. 'Tij dens de WK werd ik opgebeld door Henk Spaan, die me vertelde dat hij samen met Matthijs van Nieuwkerk, hoofdredacteur van Het Parool, plan nen had voor een tijdschrift met een literaire benadering van voetbal en dat ze aan mij hadden gedacht om gedichten te schrijven. Het leek me leuk, maar ik had twijfels of ik het nog zou kunnen. Ik had zó lang niet ge dicht, en zeker met over voetballen. Er zat natuurlijk ook een deadline aan. En je krijgt opdrachten om over een bepaalde speler een gedicht te schrijven. Dat geeft op zich niets, Hooft en Vondel dichtten ook altijd in opdracht. Maar het is wel moeilijk.' Na enig wikken en wegen zei De Win ter ya Zijn eerste gedicht ging over Andres Escobar, de Colombiaan die vlak na de wereldkampioenschappen door een landgenoot was doodge schoten, omdat hij Colombia te schande had gemaakt door - overi gens onopzettelijk - in eigen doel te schieten. Sindsdien schrijft hij in ie dere aflevering een gedicht. 'We heb ben een leuke harde kern, de A-se- lectie van Hard Gras Het heeft me gestimuleerd. Ook om weer buiten het voetbal te gaan dichten. Ik ben ook zelf weer gaan voetballen. Op m'n veertigste was ik gestopt, maar vorig jaar heb ik me laten overhalen voor een toernooitje in de zaal. Te genwoordig voetbal ik weer regelma tig. Laatst nog op het ZDH-veld, met een -team van De Slock tegen een brouwersteam van Heineken. Ik heb een goede conditie. Dat komt door mijn ezels, daardoor ben ik veel bui ten. Ik rook niet. En af en toe een Duveltje, natuurlijk', wijst hij naar het flesje Belgisch bier dat voor hem op de cafétafel staat. Hij grijnst breed' 'Ha, dat zal ze leren.' De voetbalsterren van weleer ziet hij nog met enige regelmaat. Dat geldt zeker voor John Rep. voor wie hij als getuige optrad bij zijn huwelijk en met wie hij ooit eens een maand lang in een hotelkamer op Corsica woonde toen de voetballer door Bastia was gecontracteerd- 'Met de Wedstrijd van de Eeuw heb ik laatst een hoop jongens weer gezien. Ze hadden een kaartje voor me kunnen regelen. In de ArenA nota bene, waar ik had gezwo ren nooit te zullen komen. Later mocht ik zelfs aanschuiven aan het diner. Ik kwam wat later, maar ze had den wat voor me achtergehouden Ik werd met egards behandeld, als een oude vriend. Ik heb nog met Rob Rensenbrink op zijn kamer in het Hilton geslapen. Niet lang, want eerst hadden we met een paar diehards, met onder anderen Ralf Edström, tot zes uur aan de bar gezeten. Later hebben we met Rensenbrink en Suurbier de minibar op de kamer van Arie Haan leeggedronken Ik geloof dat we om half tien gingen slapen 's Middags zijn Rep en zijn vrouw met me meegegaan naar Texel.' Deze weken kijkt De Winter net als driekwart van zijn landgenoten naar de Europese kampioenschappen. 'Ik ben wel altijd blijven kijken, maar vooral voor de televisie. Ik ben niet meer zo fanatiek, lees tussendoor de krant. Voetballers zou ik ook niet zo snel meer interviewen. Ze hebben Opeens wordt hij als Hermes, de bode der goden. Zijn enkels krijgen vleugels bij het naderen van de bal, die zich in de vlucht al lijkt te onderwerpen aan zijn stille, magnetische kracht. En dan gebeurt wat niemand had verwacht: zijn teen trekt de leren planeet uit de lucht en streelt hem terloops in een andere baan - alleen hij weet waarheen Elegant leidt hij de dans naar het andere doel, lichtvoetig, het gras voelt er niets van. Hij snelt voort met ingetogen blik, maar zijn profiel verraadt de vogel in zijn ziel. Droomt hij dat hij vliegen kan, kijkt hij onderbewust voorbij onze horizon? In verrukking zweven wij met hem mee en zien ademloos toe hoe hij stift Achter de lijn maakt de bal een geslaagde landing, brengt al het tegeneffect op de aarde over en ligt dood in de goal. Zijn zuinige mond blijft op zijn woorden passen, nooit zal hij onthullen wat hem beweegt. Geen almachtsfantasieën in zijn brem, want ook sterren, weet hij, kunnen diep vallen. Wanneer kwam het moment dat hij de kwetsbaarheid van de techniek besefte - juist hij, die met zijn ideeën de zwaartekracht tart? Stokte onverhoeds zijn adem in de vertrekhal, werden zijn knieën weerloos als was, kneep hij hulpzoekend zijn knokkels wit in zijn eigenaardig, zware voetbaltas? Dennis, doe dat jezelf niet meer aan, laat de kist zonder jou het luchtruim kiezen. Wij dragen je op handen, overal heen - jouw heelal ligt beneden en daar ontstijg je iedereen. Uit': Theun de Winter, 'Het gras voor mijn voeten'. Uitgeverij LJ. Veen. Amsterdam/Antwerpen, 2000. allemaal mediatraining gehad, geven allemaal standaardantwoorden. Wel vind ik het gezellig om, zoals nu, met z'n allen naar een wedstrijd in het café te kijken. Ik geloof er heilig in dat we kampioen worden. (Dit interview vond woensdag plaats, red.)' Gevraagd naar zijn favoriete voetbal ler, hoeft hij niet lang na te denken: 'Bergkamp. Die is creatief, heeft een prachtige techniek. Hij is ook een beetje mysteneus, is praktiserend ka tholiek. Hém zou ik nog wel eens wil len interviewen. Ik zou willen weten of hij zélf onder woorden kan brengen wat er met hem gebeurt, als hij op het veld staat.' Theun de Winter presenteert en signeert zijn nieuwe dichtbundel morgen (zaterdag) tussen 15.00 en 17.00 uur bij Nauta Boek. Het gras voor mijn voeten kost 25,-. Joop Rommets Omdat de omroepbijdrage is ko men te vervallen en er geen 'pro vinciale en lokale opcenten' meer worden geheven, wil het college de raamsubsidie voor de Stichting Lokale Omroep Texel verhogen met (13.000,-. Dit is iets meer dan de lokale radio ontving via de opcenten. De verhoging kost de gemeente niets omdat het Rijk de algemene uitkering vanwege het schrappen van de omroepbijdrage met (13.000,- ver hoogt. Voordat het college het voor stel definitief aan de gemeenteraad voorlegt, zal welzijnswethouder Nel Eelman eerst overleg voeren met het bestuur van de SLOT. De SLOT heeft 1999 afgesloten met een positief resultaat van bijna Onder het motto 'fietsen is plezier voor jong en oud' wordt 3, 4 en 5 juli de jaarlijkse Fietsdriedaagse gehou den De deelnemers kunnen per avond kiezen uit routes van 10,25 en 35 kilometer die alle drie voeren langs de mooiste plekjes van het eiland Langs de routes kan een kijkje wor den genomen bij enkele speciaal voor de gelegenheid opengestelde attracties Opgeven kan bij de start - tussen 18.00 en 19.00 uur vanaf het terras van De Lindeboom - of maandagmorgen tussen 10 00 en 12.00 uur op dezelfde plaats. (1.100,-. Dat is een winstdaling van (10.000,-. Er zijn vooral meer afschrijvingskosten ingeboekt dan in 1998 De rekenmeesters van de ge meente prijzen de SLOT voor haar financiële beleid, met name voor de opbouw van reserves. De omroep staat voor een investering van (45.000,- vanwege de vervanging van 'anologe muzieklijnen' door ISDN- kabels KPN stelt deze vervanging verplicht. Op speelweide Het vierkante stuk aan de Ploegelanderweg vindt zon dag het jaarlijkse handboogtoernooi van de Eilandschutters plaats, waar aan door 97 schutters wordt deelge nomen. In negen klassen wordt ge schoten op de 35 en de 25 meter, waarbij de totaalscore bepalend is voor het eindresultaat. De wedstrij den beginnen om 10.30 uur, de toe gang is gratis Het Centrum voor Werk en Inkomen, waar werkzoekenden en uitkerings gerechtigden terecht kunnen voor inschrijving en informatie, is vanaf volgende week gehuisvest binnen de muren van het Arbeidsbureau aan de Thijsselaan. Het CWI, dat sinds 1 september operationeel is, was tot nu toe ondergebracht in containers naast het Arbeidsbureau, maar dit tij delijke onderkomen wordt nu verla ten Het CWI is elke werkdag geo pend van 9 00 tot 16.00 uur (voor inschrijvingen tot 12.30 uur).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2000 | | pagina 7