Ie strijd om de man en de vrouw
ventarisatie: vanaf '96
400 illegale situaties
Eenzame brandbestrijder in De Mars
Crossterrein MAB: hoezo
bezwaren ingetrokken?
^1-1-2
itAüL&ti J) COURANT
Wat ik zeggen wou...
Handhavingsambtenaar actief
dere auto voor
dupeerden brand
WOZ-taxatie
passantenhaven
driekwart te hoog
Feestje rond
Durper haven
TP YPI op DINSDAG 11 JULI 2000
DAAR RED JE
LEVENS MEE
Uncvea vm kunBuittn vmnt»ocrtdijfchf»d dt rcdjcut
ger gekregen, zo bleek zondag.
Fanfarelid Martien Witte - ook wel
bekend als Teun of Tinus de melkrij
der-was ringmeester, een functie die
vroeger veelvuldig in handen was van
lange Kees Kok of zijn broer Ide. Witte
had voor de gelegenheid een appa
raatje gemaakt met een lichtje enn,
dat alleen voor het fanfarekorps te
zien was en dat met een druk op een
knopje door één van hen kon worden
gedoofd, waarna de muziek stopte.
Anne Boon had het ook gezien, liet hij
hard lachend weten: 'Ze gaan zelfs
met het Strijden met hun tijd mee.'
Bij de Strijd om de vrouw is het de
man die door zijn eigen vaardigheid
en snelheid bepaalt wie er het langst
overblijft, zoals dat bij de Strijd om de
man net andersom is. Een belangrijke
rol speelt echter ook de ringmeester,
die steeds iemand moet wegsturen
om ervoor te zorgen dat het ene ge
slacht een vertegenwoordiger minder
houdt dan het andere. 'Als de muziek
begint, neemt hij een punt in ge
dachte. Dat was vroeger de kerk. Of
het huisje van Dijker of de boerderij
van Veeger. Of een andere plek. Wie
daar liep wanneer de muziek stopte,
wees hij aan en moest dus weg. Om
er voor te zorgen dat mensen dat niet
konden voorspellen en er op gingen
lopen, nam hij steeds een ander punt
in gedachte', wist Piet de Wit, die zelf
ook wel eens als ringmeester was
opgetreden.
Er was zondag één iemand die zich
niets van alle logica leek aan te trek
ken, Esther Lap. Nadat ze eerst de
'prooi' was geworden van Henk de
Ruyter, was ze in de tweede ronde -
bij de Strijd om de man - de vrouw
die als laatste overbleef. Maar of ze
haar prooi ook als verovering heeft
gezien, moest worden betwijfeld.
Want de man die ze in haar armen
sloot was niemand minder dan...
haar kleine broertje.
sen beetje lacherig maar gaan-
I steeds fanatieker hebben
(Jers zondag 'De strijd om de
nde vrouw' doen herleven. Het
idksspel was het klapstuk van
izamenlijke barbecue, waaraan
nvoners van Den Hoorn, 't
een Wijk H meededen, onge-
en kwart van de totale bevol-
ocatie was de schuur van Arie
het Klif. Het enorme gebouw
hoor niemand erg mooi wordt
den maar dat inmiddels menig
eest heeft gehuisvest -
daarmee een welkom alter
voor het erf van de bollenteler,
oor het natte weer geen ge-
pleisterplaats was.
tnjden' bleek aan populariteit
lijks te hebben ingeboet. Zeker
nder de ouderen, die in ge-
even terug waren in de jaren
sn zestig, toen het volksspel 's
wekelijks werd gespeeld,
jebeurde voor de toeristen,
iUji ie deelnemers waren allemaal
ars', herinnerde de 65-jarige
a Wit zich. 'Pas in de tweede
deden er ook gasten mee. Die
eerst toe om te zien hoe het
Om ervoor te zorgen dat de mannen
toch met één meer blijven, verzoekt
de ringmeester vervolgens een vrouw
eveneens het strijdperk te verlaten.
Dat gaat zo door, totdat er nog twee
mannen over zijn, die daarna uitma
ken wie van hen de overgebleven
vrouw verovert
Bij de Strijd om de vrouw waren dat
zondag vijftiger Henk de Ruyter en
zestiger Kees Kok, die het op tiener
Esther Lap hadden gemunt. Het werd
een spannend gevecht, waarbij de
twee routiniers als ware prijsvechters
los|es om het meisje heenliepen.
Toen de muziek stopte, was De
Ruyter er net even sneller bij dan Kok.
Die vatte zijn verlies sportief op en
drukte De Ruyter de hand, maar
bleek toch weinig van zijn fanatisme
is nodig, want hoewel de spel
en het Strijden niet al te mge-
zijn, oogt het toch wat
id voor de onwetende buiten-
Ier. Het spektakel doet wel
ins denken aan het stoelen-
n Bi| de Strijd om de vrouw
de mannen in een kring om de
en. die eveneens in een kring
maar met één minder zijn. On-
speelt fanfarekorps DEK een
e. Stopt de muziek, dan moe
mannen zo snel ze kunnen een
in de armen sluiten. De man
ar met in slaagt, is af en moet
eer onder het publiek begeven.
te hebben verloren. 'Het is dat ik last
van mijn knie heb, want anders had
De Ruyter er met aangekomen', oor
deelde Kok, die erbij vertelde dat bij
het Strijden nog een hoop tactiek
komt kijken. 'Als je het goed doet,
hoefje helemaal niet zoveel te lopen.
Ik heb het wat dat betreft rustig aan
gedaan. Het is vooral een kwestie van
goed kijken en voelen wanneer de
muziek gaat stoppen.' Maar hoeveel
eerder dan zijn concurrenten heeft hij
dan in de gaten wanneer het op een
sprintje aankomt? Kok denkt even na
en antwoordt dan: 'Een kwart se
conde. Dat is net genoeg om er op
tijd bij te zijn. Als het had gemoeten,
had ik net ook gewonnen, maar dan
had ik De Ruyter omver gelopen.'
Dat het er ook vroeger al fanatiek aan
Wanneer de muziek stopte, kon de Strijd om het andere geslacht beginnen. Het ging er soms fanatiek aan toe.
(Foto Joop Rommots)
toeging, kon de 57-jarige Riet Witte-
Smit zich herinneren, die als 16-jarige
met haar zus op de brommer vanuit
Oosterend naar Den Hoorn reed om
zich in de strijd te storten. 'Er deden
toen véél meer mensen mee en de
kringen lagen veel verder uit elkaar.
Als de muziek stopte, moest je écht
rennen. Dan werd je als vrouw soms
meters over de grond meegesleurd.
Daar zaten die mannen niet mee.'
Niemand onder de deelnemers en
toeschouwers had zondag de leeftijd
om de precieze achtergrond van het
volksspel te kennen. 'Je moest zes
tien zijn om mee te mogen doen.
Toen ik zo oud was, bestond het al.
Dat is dus zestig jaar geleden', bere
kende Piet de Wit. Anne Boon (72)
beaamde die stelling: 'Het werd voor
de oorlog al gedaan bij de volks
spelen. Na de oorlog gebeurde het 's
zomers iedere week, voor de toeris
ten.'De Wit 'Dat was om de kas van
het fanfare te spekken. Wie wilde
meedoen, betaalde twee kwartjes.
Het was een enorm succes. Er deden
soms wel een paar honderd mensen
mee. Ze kwamen van heel Texel.Riet
Witte heeft thuis een foto liggen die
vanaf de kerktoren is genomen: 'Die
is uit 1937 of 1939. Op het landje er
tegenover zie je twee ringen. Daar is
het gras helemaal kapot gelopen, net
als in een manege.'
Onlosmakelijk met het Strijden ver
bonden is de naam van de vorig jaar
overleden Gerrit Coevert, alias
Geraldo di Coeverti, die er met zijn
welbespraaktheid altijd voor zorgde
dat aan deelnemers geen gebrek
was. De maestro leidde het fanfare
met hoge hoed en wandelstok en
wanneer hij met zijn stok aftikte,
stopte de muziek, waarna de wedren
op de mannen of vrouwen kon begin
nen. Toen de Hoornders twee jaar
geleden hun zeshonderdjarig be
staan vierden, kweet Coevert zich
voor de laatste maal van zijn taak.
De maestro heeft geen echte opvol-
meente is op het gebied van
'%aving bezig aan een inhaal-
Het eerste resultaat is een in-
risatie van het aantal illegale
ies over de periode vanaf de
elling van het bestemmings-
«litengebied in 1996 tot 15
n dit jaar. In die periode heb-
r 400 handhavingskwesties
ield bfnnen de gemeente
Hiervan zijn er inmiddels 300
laan, deels via minnelijk over-
leels via een procedure. 26
zijn nog in behandeling en
|dl i loopt momenteel een proce-
zkf
:»3lemeentelijke handhavings- en
Ie1 Jlebeleid staat in de belangstel-
u» lil nadat tegen tal van illegale
'ta^esop het eiland in het verleden
as opgetreden. 'Het is een lan-
probleem dat overtredingen
Df ajaren worden ontdekt. Terug
la men sanctioneren is dan nau-
tx s haalbaar', aldus b en w, die
ka |ens benadrukken dat de con-
rs van de gemeente de afgelo-
jftien |aar niet hebben stilgeze-
Er is een actief controle- en
ihngsbeleid gevoerd. Kijk maar
Ie recreatieve sector, met name
beleid ten aanzien van
j Jaravans, het kamperen bij de
de vrijstelling en inrichting van
itieterreinen en het beleid ten
in van aanlegvergunningen,
a i en tuinwallen. Veel niet ge
le situaties - wij durven te stel-
afgelopen vijftien jaar honderd-
- zijn opgelost.'
s over het aantal opname-
rien en beroepszaken zeggen
is het college niet alles. 'Veel
edingen worden in minnelijk
!9 opgelost. Daarvan wordt
opnamerapport gemaakt en er
via de media geen ruchtbaar-
en gegeven.' Een werkwijze die
«willen continueren Het werk
'handhavers blijft dus binnens
ts.
Personeelsgebrek
hks aangescherpte en uitge-
regelgeving kon aan het
'nngsbeleid, mede door
oeelsgebrek, geen optimale
icht worden gegeven. Bij voort -
9 van die situatie zou de ge
le steeds dieper in de proble-
komen, omdat burgers en
ven in beroepsprocedures dan
net succes naar bestaande si-
s kunnen verwijzen. De nota
Ihaving 1997' bood een leidraad
een verbeterde aanpak in de
van extra personeel, inventari-
Pers van de Renault personen-
lie donderdag door kortslui-
|wand raakte, hoeven niet lang
•'auto te zitten. Garagehouder
"hagen uit Oudeschild meldde
'n dat de aspirant-kopers een
aal geslaagde - proefrit in een
ahebben gemaakt. 'Het istoch
a'klanten me met laten vallen.'
satie van de illegale situaties, controle
en overleg, meldingsregelingen en
toezicht. Met de komst van een
handhavmgsambtenaar, een zuiver
administratieve functie, heeft het
college sinds 1 maart aan een inhaal
slag ingezet. Op basis van een con
statering of opname van een illegale
situatie wordt onderzocht of
legalisatie mogelijk is. bijvoorbeeld
door het aanvragen van de beno
digde vergunning, of dat op basis van
minnelijk overleg tot een opheffing
van een illegale situatie kan worden
gekomen In dit laatste geval ver
stuurt de gemeente een voornemen
tot aanschrijving, waarbij de geadres
seerde de gelegenheid krijgt een
zienswijze in te dienen. Mocht deze
zienswijze het college niet overtuigen
en de illegale situatie voortduren, dan
kiest het college doorgaans voor het
opleggen van een dwangsom.
Van de eerder genoemde 26 zaken
(die dus voor 15 mei zijn geconsta
teerd) die nu nog in behandeling zijn,
verkeren er 9 in het stadium van con
statering of opname. In 3 gevallen is
een voornemen tot aanschrijving de
deur uit, over 2 situaties is een
collegebesluit genomen en worden er
2 gelegaliseerd. Er zijn 6 aanschrijvin
gen de deur uit en 4 dwangsommen
verbeurd verklaard.
Woningen
Over 3 andere zaken loopt nog een
bezwaarprocedure en tegen 2 een
beroepsprocedure. Uit de inventari
satie is gebleken dat 13 kwesties nog
niet zijn afgedaan en waartegen dus
nog handelend moet worden opge
treden. Van 65 zaken moet nog wor
den onderzocht in hoeverre ze nog
actueel zijn. In totaal zijn er sinds juli
1996 70 zaken op basis van een
opnamerapport afgedaan of opge
lost. Er is in die gevallen geen sprake
meer van een illegale situatie, na
minnelijk overleg of door legalisatie.
Ten aanzien van toer- en/of sta
caravans zijn in dezelfde periode 220
De Stichting Passantenhaven is bij
het gerechtshof in Amsterdam met
succes in beroep gegaan tegen de
hoogte van de WOZ-taxatie die
was vastgesteld voor het tijdvak
1995-1999. Dit leidde ertoe dat de
getaxeerde waarde met ongeveer
driekwart naar beneden werd bij
gesteld.
Het gerechtshof was gevoelig voor
de waarde van de passantenhaven
die was vastgesteld in een contra-
expertiserapport dat was gemaakt
door makelaarskantoor Eelman van
Heerwaarden. 'Dit rapport moet spe
cifiek zijn geschreven voor de WOZ,
een taxatie voor bijvoorbeeld een
hypotheek voldoet met', weet make
laar Paul van Heerwaarden, die bij de
Stichting Vakopleiding Makelaardij
onlangs met succes de opleiding
waarde dacht men hiermee te heb
ben voldaan?)
19 oktober 1999. De verontruste
buurtbewoners sturen een brief aan
de raadscommissie. Het voorberei-
dingsbesluit wordt - voorlopig - inge
trokken.
8 november 1999: Tijdens het open
bare overleg tussen de dorps-
commissie en het college van b en w
worden vragen gesteld over de plan
nen van de MAB. Er is onduidelijkheid
over het bestaan van een vergunning
en de regelgeving omtrent de
gebruiksuren van de bestaande
motorcrossbaan. Staat er eigenlijk
wel iets op papier?
6 maart 2000: Er vindt een bespre
king plaats met de bezwaarmakers
omwonenden en wethouder
Schilling, die benadrukt dat deze bij
eenkomst geen status heeft in de
verdere procedure... Er volgt een
uitleg over de procedure en het
akoestisch rapport van de MAB. Er
wordt vooral gesproken over geluid-
snormen, metingen en andere tech
nische aspecten. De bezwaren ten
aanzien van de voorgenomen zes
trainingsdagen (autocross) blijken
niet bespreekbaar en vinden geen
gehoor. De 'winst' na alle onderhan
delingen zou zijn dat nu eindelijk dui
delijkheid bestaat over het maximum
aantal crossuren per week, namelijk
acht uur (was ooit vijf). De verontrus
ting bij de bezwaarmakers over de
verdere ontwikkelingen rond het mo
tor- en autocrossterrein wordt tijdens
deze bijeenkomst niet weggenomen.
April 2000: De vergunningsprocedure
wordt in géng gezet, schriftelijke be
zwaren worden ingediend, nu simpel
weg betiteld als een handtekeningen
petitie en zonder meer terzijde
geschoven.
Juli 2000: De Texelse Courant weet
te melden: 'Meeste bezwaren inge
trokken' en 'Aan langdurige ruzie lijkt
een einde te zijn gekomen'.
Al in een eerder stadium is door de
Texelse Courant geheel ten onrechte
de term 'ruzie' gebruikt. Er is. en dat
is een democratisch recht, bezwaar
gemaakt tegen de autocrossplannen
van de MAB. Dat is iets anders dan
ruzie. Er is nog steeds verontrusting
rond de plannen van de MAB, omdat
juist de laatste tijd weer is gebleken
dat er van alles kan worden afgespro
ken maar dat het in de praktijk altijd
weer anders toegaat (gebruiksuren/-
tijden motorcross, aangekondigde
crossactiviteiten op het aangrenzend
land en kamperen voorafgaand aan
een evenement). Er zijn veel redenen
om verontrust en kritisch te blijven.
'De meeste bezwaren ingetrokken'.
Er zijn nooit bezwaren ingetrokken,
onze bezwaren zijn keer op keer ver
woord en kenbaar gemaakt. Het be
richt in de Texelse Courant geeft dus
een zeer vertekend beeld. Aan de
hand van de eerste - ontnuchterende
- feiten is af te leiden dat wij ons als
bezwaarmakers afgescheept voelen
met de gang van zaken en de
berichtgeving. Wij verbazen ons over
de souplesse van het gemeentebe
stuur, waar zij op het ene moment
geluidsrapporten in twijfel trekt (De
fensie) en de helikopters wil weren,
daar gaat zij in het andere geval uit
van onaantastbare gegevens (het
door de MAB aangeleverde akoes
tisch rapport). Als wij onze twijfels
hebben over die cijfers en aannames
van grenzen, dan is dit opeens onte
recht en worden onze bezwaren niet
ontvankelijk verklaard.
Van een gemeentebestuur dat een
duurzaam - dus leefbaar - Texel na
streeft, mag worden verwacht dat het
een optelsom maakt van alle lawaai-
bronnen in de polder en dat het - om
verdere verstonng van de leef
omgeving te voorkomen - beperkin
gen oplegt. Wij hebben de indruk dat
veel te gemakkelijk wordt toegege
ven aan alles 'wat de MAB wil' en wij
blijven dan ook zeer wantrouwend
over 'wat de MAB biedt'.
Vertrouwen in naleving van de regels
door de MAB en handhaving van
beleid door de gemeente, hebben wij
gezien de ervaringen van de afgelo
pen jaren niet gekregen. Vanaf de
eerste voorlichtingsavond in 1998 tot
nu, is er ondanks de goed bedoelde
pogingen en zogenoemde tegemoet
komingen om bezwaren uit de weg te
ruimen mets gedaan met de belan
gen van de omwonenden. Wij - de
meer dan vijftien bezwaarmakers -
zijn dan ook genoodzaakt in beroep
te gaan bij de Raad van State tegen
de door het gemeentebestuur ver
leende milieuvergunning voor het
crossterrein van de MAB Het was
een uitgesproken wens van het ge
meentebestuur en de MAB om met
zo min mogelijk bezwaren het auto
crossterrein te realiseren. Het mag
duidelijk zijn dat 'niet ontvankelijk
verklaren' van onze bezwaren wel
een erg simpele manier is om dit doel
te bereiken.
Zeventien bewoners van de
Post-, Muy- en Hoofdweg.
zaken afgedaan. Het college bena
drukt dat ook leegstand en strijdig
gebruik van permanente woningen
de aandacht heeft. De gemeente is
ook scherp op het permanent bewo
nen van vakantiehuizen, want hier
door kunnen woonkernen ontstaan
op plekken waar dat ruimtelijk gezien
niet gewenst is. Het veroorzaakt een
oneigenlijke druk op de voorzienin
gen, voor de gemeente staan er wei
nig extra inkomsten tegenover en de
recreatiewaarde van de betreffende
terreinen gaat achteruit, vindt het
college.
Theater, muziek en zilte lekkernijen
vormen de belangrijkste ingrediënten
van het vierde 'Feest achter diek', dat
zaterdag wordt gevierd rond het ha
ventje van De Cocksdorp. Het festijn
begint om twaalf uur 's middags en
zal zeker niet zijn afgelopen vóór
twaalf uur 's nachts. Zoals inmiddels
verwacht mag worden van de orga
nisatoren Janka van de Brink en Sil
Boon is er van alles te doen op de
locatie aan het wad. Er is zelfs meer
dan ze van tevoren bekend willen
maken, want er moet volgend hen
iets verrassends overblijven. Onder
het publiek bewegen zich in ieder
geval een mimespeler en een bewe
gende bar, er is doorlopend poppen
kast en kinderen kunnen zich laten
schminken en spelletjes doen
Muziek speelt een hoofdrol. Tussen
14.00 en 16.00 uur wordt gemusi
ceerd door de Texelse band
Expreszo, met zangeres Belinda van
Diesen. Hoogtepunten vormen waar
schijnlijk de drie optredens (aanvang
17.00, 18.00 en 19.00 uur) van II
Fiduci en Fifi l'Amour, een act met
een pianist, een violist en een
Australische diva, waarbij muziek en
theater worden vermengd. Ondertus
sen kan de inwendige mens worden
versterkt met op Turkse wijze ge
rookte harder, gerookte poon, brood
jes kokkel en garnalen en andere
heerlijkheden. Een wonderlijke vogel-
act zal de zonsondergang begelei
den, waarna Hans Strick de rol van
DJ op zich neemt, mogelijk (en zelfs
waarschijnlijk) tot in de kleine uurtjes.
Waardering Onroerende Zaken
volgde. Van Heerwaarden wordt
daardoor Texelse eerste beedigde
WOZ-taxateur. Zijn collega Dennis
Eelman volgt dezelfde studie. De
makelaars stellen hun kennis in
dienst van eigenaren, huurders of
pachters van onroerend goed die
twijfels hebben over de juistheid van
de WOZ-taxatie door de gemeente.
Momenteel wordt het onroerend
goed getaxeerd voor het tijdvak 2001
tot en met 2005, waarbij 1 |anuari
1999 als peildatum wordt genomen.
Deze taxatie is de komende vier jaar
bepalend voor de hoogte van de
Onroerend Zaak Belasting (OZB), het
huurwaardeforfait, de vermogens
belasting en de omslagheffing. Bij het
aanvechten van de taxatie kan een
goed onderbouwd contra-expertise-
rapport in combinatie met juridische
begeleiding goede diensten bewij
zen, zoals onlangs bleek bij de
waardebepaling van de passanten
haven. Deze slepende zaak had be
trekking op het tijdvak 1995-1999.
De nuchtere feiten:
Juni 1998: De MAB maakt de plan
nen om de autocrossactiviteiten per
manent te verplaatsen naar een
locatie bij de motorcrossbaan be
kend aan de buurtbewoners.
8 juni 1998: Er vindt een voor
lichtingsavond plaats in het clubhuis
van de MAB. Nadrukkelijk wordt ge
steld dat het hier geen inspraakpro
cedure betreft. Wel worden toezeg
gingen gedaan omtrent het gebruik
van de baan. Het zou gaan om het
ruilen van motorcrossuren voor auto
crossuren. Dit binnen de bestaande
vergunning van vijf uur per week
Er is die avond weinig belangstelling
van omwonenden, zodat de indruk
wordt gewekt dat er weinig bezwaren
zijn te verwachten. Dit blijkt in een
later stadium toch anders te liggen.
Er zijn wel degelijk bezwaren, die bij
de MAB en het gemeentebestuur
kenbaar worden gemaakt. Er vinden
persoonlijke gesprekken plaats met
de directe omwonenden. De MAB
verwijt hen een gewijzigde opstelling.
Als gevolg van aanhoudende bezwa
ren wordt er een gesprek gearran
geerd tussen omwonenden (be
zwaarmakers) en de MAB.
17 juni 1998: Onder leiding van wet
houder Schilling vindt een bespreking
plaats op het gemeentehuis. De be
zwaren worden toegelicht en niet
weggenomen. Er wordt van
gemeentezijde aangedrongen om te
komen tot een beter overleg met de
buurt en regelgeving in een zogehe
ten convenant.
18 januari 1999: Er wordt opnieuw
een voorlichtingsavond georgani
seerd door de MAB, ditmaal in Bet
hel. Op deze avond krijgen de omwo
nenden (waaronder natuurlijk ook
voorstanders van de cross) het zoge
naamde convenant (praatstuk ge
noemd) onder ogen. Zoals was te
verwachten, werd met dit eenzijdig
opgestelde stukje tekst weinig
nieuws gebracht. Er is mets gedaan
met de bezwaren en ideeèn van de
verontruste omwonenden. Er wordt
gesproken in de trant van 'de MAB
wil' en 'de MAB biedt'. Een echt zin
nige discussie levert dit praatstuk op
die avond dan ook niet op. Wethou
der Schilling, die informeel aanwezig
is, legt nog wel uit hoe de gemeente
het een en ander dient te regelen.
12 oktober 1999: Er verschijnt een
bericht in de Texelse Courant betref
fende het voorbereidingsbesluit,. Er
wordt gesproken over gemaakte af
spraken tussen de MAB en de om
wonenden. Hiervan is op dit moment
nog steeds geen sprake! Wel wordt
op verzoek van de gemeente het zo
genaamde convenant (in ongewij
zigde vorm) nog diezelfde week huis-
aan-huis bezorgd (aan welke voor-
werd veroorzaakt door spelende kin
deren, trok vrijdagmiddag veel kij
kers. Ze zagen hoe Noorlander aan
vankelijk in z'n eentje en later gehol
pen door een vooruitgesnelde brand
weerman de vlammen doofde. Maar
'Moet je het helemaal in je eentje kla
ren?', kreeg Ad Noorlander te horen
toen hij met een emmer water het
vuur bestreed dat woedde in het
bosje aan de Schilpbank bij de toe
gang tot De Mars. Het brandje, dat
dankzij hun inspanningen, bleef de
schade beperkt tot enkel zwart
geblakerde plekken
