Cocksdorper
Blindengeleidehond in spé logeert bij
gezin
Kinderopvang verder
onder vleugels Catalpa
Asielzoekers straks
och naar Kamerstraat?
Kylian: een hond van 25 mille
Waalderpop ook zonder staartje geanimeerd
TEXELSE yCOURANT'
Laat hem niet vallen
Giro 222.111
Ingrid Fontijn
wint regionale
atletiekstrijd
Een geleidehond in spé is afkom
stig uit het nest van speciaal gese
lecteerde teven in binnen- en bui
tenland. Meestal zijn het labradors
en golden retrievers of kruisingen
van deze rassen, die een visueel
gehandicapte op weg helpt naar
zijn werk, de winkel of de biblio
theek De geleidehond is voor zijn
baasje van onschatbare waarde.
Als de opleidmgs- en pleegkosten
worden meegerekend, is een vol
wassen geleidehond maar liefst
f25.000,- waard.
Het KNGFzit te springen om men
sen die gedurende een jaar een
pup een veilig thuis willen geven.
Die tijd en energie willen steken in
een hond die later garant staat
voor de onafhankelijkheid en
bewegingsvrijheid van een blinde,
die voor de meesten van ons zo
vanzelfsprekend is. Een
puppypleeggezin moet aan een
aantal voorwaarden voldoen. Er
moet altijd een volwassene bij de
pup aanwezig zijn. Men moet be
reid zijn volgens de richtlijnen van
het KNGF te werk te gaan en hem
overal mee naar toe nemen. Het
pleeggezin dient de verzorging
belangenloos op zich te nemen.
Alleen voedings- en dierenarts
kosten worden vergoed. Daar
naast wordt de voorkeur gegeven
aan een gezin dat geen kinderen
heeft jonger dan vier jaar en dat in
het bezit is van een auto. Ervaring
met honden is niet noodzakelijk.
Het reeds hebben van een hond is
geen bezwaar Pleeggezinnen wor
den intensief begeleid. Voor meer
informatie: Koninklijk Nederlands
Geleidehonden Fonds, Afdeling
Puppy- en Pleeggezinnenzorg,
postbus 544, 1180 AM Amstel
veen. (Gratis) telefoon: 0800-
0236020. E-mail:
kngf@aenerali.nl.. Internethttp
/www, aenerahnl/knaf.
VRIJDAG 22 SEPTEMBER 2000
den afgewerkt op de kunststof-
baan van SV Noordkop.
Fontijn kampte gedurende lange tijd
met een hardnekkige knieblessure,
waardoor het vorige en een deel van
het huidige atletiekseizoen verloren
gingen. Des te mooier was deze over
winning, die zij uiteindelijk nog met
ruime voorsprong op haar naaste
concurrente - Corina Dekker van
Hera - wist te behalen. Fontijn kwam
uit op de 100 meter sprint, die zij af
legde in 14.4 seconden. Het kogel
stoten won ze met een afstand van
8.07 meter Tot slot werkte ze de 200
meter af in 30.17 seconden
Bij dezelfde wedstrijd kwam A-junior
Jaap Witte weer uit op zijn favoriete
800 meter. Na een uiterst snelle eer
ste ronde van 62 seconden, waarbij
hij zich optrok aan 'haas' Martijn
Nuijens van Noordkop, eindigde
Witte als derde in een verdienstelijke
tijd van 2.08 minuten, een viertal se
conden verwijderd van zijn eerder dit
seizoen gelopen persoonlijk record.
De Texelse middenafstandsloper
heeft dit atletiekseizoen een enorme
progressie gemaakt en het lijkt een
kwestie van tijd voordat hij de grens
van twee minuten slecht.
Ook Eva van Zoonen viel weer in de
prijzen in dit baancircuit van de regio
Noord-Holland-Noord, dat over vijf
wedstrijden een flink deelnemer
aantal kende. Zij had bij de meisjes
B-junioren flinke concurrentie van
Charissa Czech en Jolien Kaan van
Noordkop uit Den Helder en van
Margriet de Jong van Hylas uit
Alkmaar. Van Zoonen kwam uit op de
100 meter, die zij liep in 14.4 secon
den, en de 800 meter, die zij in 2.26
minuten aflegde. In het eindklasse
ment legde ze beslag op de vierde
plaats. De Texelse atlete toonde zich
niet echt tevreden met haar tijden,
maar liet zich er door haar trainer
Wassenburg van overtuigen dat ze nu
eenmaal met elke week kan 'pieken'.
De Stichting Kinderopvang Texel
(SKT) komt zo goed als zeker on
der de vleugels van Catalpa, de
landelijke organisatie voor kinder
opvang. Zowel het bestuur van de
SKT als Catalpa heeft hiertoe de
intentie uitgesproken. De aanslui
ting is conform de wens van wet
houder Nel Eelman (Welzijn), die
verwacht dat hierdoor administra
tieve- en efficiencyvoordelen zijn
te behalen. Een nog aan te stellen
vestigingsmanager krijgt de leiding
over de Texelse kinderopvang.
De wethouder maakte de aansluiting
bij Catalpa bekend tijdens de raads
commissie Welzijn, waarin de proble
men bij de SKT in het verleden me
nigmaal een bron van zorg zijn
geweest. De raad stelde onlangs vier
ton beschikbaar om aan de financiële
problemen binnen de kinderopvang
een eind te maken. Een bedrag
waarin ook de kosten van onderzoek
en het mterimmanagement zijn be
grepen. Onder welke condities de
SKT precies bij Catalpa wordt onder
gebracht staat nog niet vast, omdat
die nog nader moeten worden uitge
werkt. Vast staat wel dat de kinder
opvang deel gaat uitmaken van een
holding van de in Hengelo gevestigde
organisatie, die verspreid over het
hele land vestigingen heeft De SKT
zal een grote mate van zelfstandig
heid houden, verzekert de wethou
der. Het opgaan in Catalpa is volgens
Eelman een beter optie dan aanslui
ting bij de kinderopvang in Den Hel
der.
Eelman benadrukte grote waarde te
hechten aan het voortbestaan van de
kinderopvang op het eiland. 'De
buitenschools opvang en de opvang
van baby's hebben hun bestaans
recht bewezen. De recente groei van
de instroom van kinderen bevestigt
dit. Ook de peuteropvang in de
buitendorpen moet behouden blijven.
Het doet me deugd dat steeds meer
Texelse bedrijven het belang van de
kinderopvang onderschrijven en voor
de kinderen van hun medewerkers
plaatsen hebben gekocht. Daar zijn
we heel blij mee. Het geeft aan dat er
op het eiland serieus over de kinder
opvang wordt meegedacht.' Het ko
mend half jaar wordt benut om de
afspraken tussen de SKT en Catalpa
op papier te zetten.
In ons land wordt I op dc 150 mensen getroffen door epilepsie
Wij staan voor wetenschappeli jk
onderzoek, voorlichting via een
info-lijn. folders en brochures,
begeleide vakanticactiviteiten.
individuele hulp. cpilcpsiepro-
jectcn in ontwikkelingslanden.
Word donateur. Er is nog
zoveel te doen.
Vragen over epilepsie?
Bel de Epilepsie Info-lijn:
0900-821.24.11
Nationaal Epilepsie
Fonds
Postbus 270
3990 GB Houten
.epilepsiefonds.nl
opvang in de komende jaren.
Bij verruiming van het aantal toe te
laten asielzoekers zullen de
onderwijsvoorzieningen in elk geval
vergroot moeten worden wat betreft
gebouwen en menskracht. De asiel-
zoekersschool in De Waal is momen
teel vol.
een schoen fileert of het bankstel voor een kluif aanziet,
eten ze hem negeren of weglopen. Of afleiden met een
■kje. Het bestraffen van de pup is onder alle omstandighe-
taboe. Want Kylian-mag geen spoortje angst voor mensen
wikkelen. De labradorretriever moet later onvoorwaardelijk
- aal zijn aan zijn blinde baasje. Het valt de Cocksdorpers
istie de Wit en Cees Knook - gewend als ze zijn om pup-
|s langs de gewone weg op te voeden - soms niet mee om
lennatuurlijk' te reageren op het gedrag van Kylian, zich in
ouden als hij iets stouts doet. Gelukkig vinden ze steun bij
aar en corrigeert de een de ander als dat nodig is. En ook al
I t er een zware last op hun schouders en is de hond een
k idenbinder, Christie en Cees zijn al helemaal verknocht aan
rolijke huisgenoot. Het onvermijdelijke afscheid zal over een
niet meevallen.
an is vijftien weken oud en sinds
maanden de pleeghond van
stie de Wit en haar partner Cees
ok, die beurtelings in hun zonnige
aan de Kikkertsraat en hun ap-
sment in Amsterdam verblijven.
Is de komst van Kylian zitten ze
*t|mamelijk op Texel, waar de hond
hij 'vrij heeft' - lekker in de bos-
en op het strand kan rennen en
paarden en andere dieren kan
remaken. Een ander voordeel is
Kylian op Texel de trap niet op
Traplopen is met goed voor
len, zeker niet voor een pup in de
®4i.Toch moet Kylian af en toe mee
vafr de hoofdstad, om te wennen
het lawaai en de mensenmassa,
teeft al menig ritje met de tram
aakt. Later zal Kylian zijn blinde
sdoor het drukke verkeer moe-
bodsen. In het eerste jaar wordt
blauwdruk van zijn karakter ge-
hd en daarom is het van essen-
I belang dat Kylian zo vroeg mo-
I «socialiseert en lawaai en drukte
8 yanzelfsprekend ervaart. Gillende
Jeren, katten en andere honden,
rbijrazende treinen, drukke win-
sntra en onweer: wanneer Kylian
zijn opleiding begint, mag hij Iet-
ik en figuurlijk nergens meer van
m te kijken. Als hij aan al deze
dingen in zijn eerste levensjaar met
went. went hij er nooit meer aan.
Omdat het nu nog te vroeg is om in
Amstelveen naar school te gaan,
waar hij binnen zes tot acht maanden
zal worden opgeleid tot een betrouw
bare steun en toeverlaat van een vi
sueel gehandicapte, is Kylian in het
pleeggezin van Cees en Christie on
dergebracht. Daar wordt hij zindelijk
gemaakt, leert hij andere 'goede
hondenmanieren' en basiscomman
do's als 'zit', 'af' en 'blijf'.
'Door Kylian merken we weer hoe fijn
het is om een hond te hebben', zegt
Cees. 'De hond is toch altijd een
thema in ons leven geweest.' Vijfjaar
geleden is hun herder overleden. Na
een periode van rouw besloten Cees
en Christie 'voorlopig' geen hond te
nemen. Uit praktische overwegingen.
Inmiddels zijn beiden in de VUT -
Christie zat in het sociaal-cultureel
werk, Cees was bedrijfsleider bij een
verpakkingsonderneming - en is er
meer tijd om voor een hond te zor
gen. 'Twintig jaar geleden heb ik eens
een demonstratie van een geleide
hond gezien. Ik wist niet wat ik zag,
zó knap! De hond wordt bijgebracht
dat hij een meter breder is dan in
werkelijkheid, zodat hij de blinde
langs allerlei objecten leidt zonder
Centraal Opvangorgaan Asiel
iers (COA) heeft afgezien van
li uisvesting van 24 asielzoekers
g bet appartementengebouw
de Kamerstraat. Het is echter
uitgesloten dat het er later wél
komt, maar het gemeentebe-
lefuwil eerst onderzoeken hoe-
W asielzoekers totaal op Texel
li nen worden opgevangen met
oog op medische zorg en on-
is «ijs.
n
ji s de uitkomst van een gesprek
bet gemeentebestuur maandag
■gfl gehad met het COA naar aan-
19 van de problemen rond de
lenomen komst van een nieuwe
log asielzoekers. Daarbij waren
COA-vertegenwoordigers, de
lemeester, twee wethouders en
ambtenaren van de welzijns-
(J fcg aanwezig. In een persbericht
id «drukt de gemeente de positieve
«waarin dit gesprek heeft plaats
eden, hoewel het college in een
ter stadium danig geïrriteerd was
dat over de komst van de 24 asiel-
ters geen overleg was gepleegd
te partijen hebben in het overleg
atentie uitgesproken om in nauwe
inwerking invulling te blijven
7 in aan de opvang van asiel
kers op Texel.'
'eente en COA zullen de bestuur-
i afspraken over de huisvesting
asielzoekers nader uitwerken en
afspraken maken voor betere
"nunicatie.
linde maand komen gemeente
er en COA opnieuw bi|een voor
big over de zorgverlening voor
'foekers. De Texelse huisartsen
h daar ook bij worden betrokken,
daarna wordt bekeken of het
®uw aan de Kamerstraat gebruikt
worden voor opvang en zullen
'aken worden gemaakt over de
In het persbericht dat de gemeente
over de kwestie naar buiten bracht
wordt niet gesproken over het ge
bouw aan de Kamerstraat maar van
'Het Gouden Boltje'. Dit hotel (vroe
ger 'Lyda') van de familie G. Ellen
heeft echter niets met het
appartementengebouw ,aan de
Kamerstraat te maken. De apparte
menten zijn verkocht aan Ed Mom-
berg en de exploitatie als asiel-
zoekersverblijf is een zaak van Hans
den Uyl van 'De Buteriggel'.
Bij de vijfde en tevens laatste wed
strijd van het regionaal baancircuit
atletiek heeft Ingrid Fontijn zich
verzekerd van de eindzege in de
categorie damesveteranen. De
laatste wedstrijd van deze popu
laire wedstrijdenreeks werd vrijdag
onder prima weersomstandighe-
Kylian - in werkkleding - trekt veel bekijks in de supermarkt. De caissière, die niet wist
dat haar baas een afspraak met Christie en Cees had gemaakt, riep de eerste keer nog:
'Die hond mag hier niet naar binnen!' In De Cocksdorp is Kylian welkom in de Garant
Markt, in Den Burg bij AH en de Aldi.
zwaar zijn', zegt Christie. 'Dat wordt
huilen.' Cees: 'Dat is ook de reden
dat er een tekort is aan pleeggezin
nen. De mensen zien er tegenop om
de hond waar ze aan gehecht zijn
geraakt na een jaar weer af te staan.
Daarom hebben we ook gevraagd
hoe het afscheid precies verloopt. We
brengen hem naar Amstelveen en
daar wordt Kylian samen met zijn
broertjes en zusjes losgelaten. Terwijl
ze druk aan het spelen zijn lopen wij
ongemerkt weg en zien we hem nooit
meer terug
Bart Bosch
Muzikanten van de formatie
Hobgoblin traden zaterdagavond
voor het voetlicht tijdens de eerste
editie van Waalderpop 2000. Het
schema van het kleinschalige festival
raakte wat ontregeld doordat de va
kantie van Ko van Splunter, één van
de Waalder artiesten, een dag eerder
begon dan gepland. Door het verval
len van dit programma-onderdeel
kende de feestavond in de Wielewaal
weliswaar een aarzelende start,
Hobgoblin, FFF, Jan Bakker, onder
andere vocaal bijgestaan door Tom
Domhof, Intrude (met drummer San-
der van Heerwaarden die ondanks
het prille vaderschap toch van de
partij was) en de Waalderband zorg
den alsnog voor een geanimeerde
avond.
1F0IO March Hei/nor)
ergens tegenaan te botsen. En hij
denkt dat hij twee meter langer is.
zodat hij zijn baasje veilig onder lui
fels en andere doorgangen kan lood
sen. De blindegeleidehond is zijn
baasje trouw en luistert enorm goed.
maar hem is aangeleerd om ieder
commando te negeren als de situa
tie te gevaarlijk is om te gehoorza
men, bijvoorbeeld in het verkeer. Ik
dacht: als ik ooit de tijd heb. ga ik ook
zo'n hond opvoeden. Die tijd is nu
gekomen', zegt Christie. 'Voor ons is
het een soort tussenfase, tussen wel
en geen hond hebben. En met Kylian
snijdt het mes aan twee kanten. Wij
hebben er een echte maat bij, terwijl
we ook nog eens een hulpbehoe
vende helpen.'
Zoals met iedere pup. reageert het
publiek opgetogen als zij Kylian zien.
Cees: 'Er zijn zelfs mensen die stop
pen met de auto. uitstappen en zeg
gen: "Ik móet hem even aaien."
Christie: 'Sommige kinderen vragen
aan hun moeder: "Mam. Mogen wij
ook zo'n Page Plus-pup?" Omdat hij
op het hondje uit de televisiereclame
lijkt.' En als Kylian zijn blauwe hesje
draagt met de opdruk KNGF (Konink
lijk Nederlands Geleidehonden
Fonds) - de 'werkkleding' die hij moet
dragen als hij in winkels of andere
plaatsen komt waar normaliter geen
honden zijn toegestaan - worden
Christie en Cees bestookt met vra
gen. 'In het begin vertelden we ieder
een enthousiast over Kylian's ge
schiedenis en wat hij allemaal gaat
leren. Maar na dertigduizend keer
hetzelfde verhaal te hebben verteld
hebben we er steeds minder moeite
mee om de belangstellenden af te
wimpelen. Het werd wel erg ver
moeiend en tijdrovend.'
Er zijn ook negatieve reacties, uit
onbegrip. Zo moet Kylian altijd wor
den uitgelaten op hetzelfde kleine
stukje gras in de buurt van het huis.
Er is dan geen tijd voor andere zaken
Cees: 'Het is erheen lopen, de be
hoefte doen, en weer terug naar huis.
Geen getreuzel, geen gespeel, geen
wandeling. "Is dat alles?", vragen de
mensen dan afkeurend. Zij beseffen
niet dat ook het uitgelaten worden
voor Kylian wérk is. Als hij heeft ge
plast moet hij een rukje aan de lijn
geven, zodat de blinde weet dat hij
klaar is. Kylian moet leren associëren:
als ik aan de lijn zit, moet ik werken
en me door mets en niemand laten
afleiden. Als ik los ben, ben ik vrij.
Kylian moet veel en hard werken,
maar hij krijgt genoeg beweging en
vrije tijd, als hij in het bos en aan het
strand mag rennen. Dat zien de men
sen met. Die denken- dat is geen le
ven, die hond moet alleen maar in het
gareel lopen.'
In het begin werkten Christie en Cees
in ploegendienst, dag en nacht. Nu hij
zindelijk is en zijn eigen plekje in huis
heeft gevonden is Kylian rustiger ge
worden en krijgen zijn tijdelijke baas
jes meer de gelegenheid hun eigen
dingen te doen. Vooral als Kylian ligt
te slapen. 'Toch mogen we hem ei
genlijk geen seconde uit het oog ver
liezen', zegt Christie. 'Hiaten in zijn
opvoeding worden hoe dan ook op
gespoord.' Christie en Cees moesten
van Kylians vorderingen eerst weke
lijks en nu maandelijks een rapport
opmaken. Iedere veertien dagen con
troleert een vaste begeleider van het
KNGF of Kylians opvoeding op
schema ligt. Christie: 'Soms is hij op
een bepaald onderdeel achteruitge
gaan, hebben we iets verwaarloosd.
Dan schaam ik me een beetje. Het is
net alsof je bij de meester moet ko
men. Maar ach, er is altijd wel iéts
verkeerd De begeleider houdt je
scherp en is tegelijkertijd een advi
seur en vraagbaak. We staan er ge
lukkig niet alleen voor.' Cees: 'Wij trai
nen Kylian, zij trainen ons.'
Afscheid
Kylian is er nog maar pas, maar in
middels zijn Christie en Cees er al uit:
ze willen weer een hond. 'Ik wil er
twee', zegt Christie. 'Een pup en een
oudere hond, uit het asiel of zo. Twee
puppen tegelijk, dat is een beetje te
veel van het goede. Daar ben ik nu
wel achter.' Cees: 'Tja, bij ons speelt
het sociale aspect altijd mee. Als we
langs het asiel rijden en ik snelheid
minder, roept Christie altijd: "Gas
geven, we gaan niet kijken!" We zul
len wel weer een afdankertje opvan
gen, omdat we het anders zo zielig
vinden.' Lachend: 'Ik zal er geen ru
zie over maken. Ik was degene die
destijds de komst van een nieuwe
hond tegenhield.'
Na één a anderhalf jaar moet Kylian
weg. Naar het hondeninternaat in
Amstelveen, waar hij onder meer in
een verkeerspark allerlei gevaarlijke
situaties leert kennen. Als hij is afge
studeerd wordt Kylian gedurende
acht jaar de ogen en oren van een
visueel gehandicapte. Meer dan vijf
tig blinden zitten te wachten op een
hond die hen uit het sociale isolement
haalt. 'We wisten van te voren waar
we aan begonnen Bovendien is een
labradorretriever met mijn favoriete
ras, maar het afscheid van Kylian zal
Christie en Kylian maken een ritje met de tram.
