De Luchtverfrisser: een rookloze, witte kerst?
Familie Van der Spek
neemt Tatenhove over
Verbruggen: 'Alle Texelaars
moeten stemmen op Hans'
olitiekeurmerk voor veilig
'Madurodam'
ONS ADVIES:
ihAbLib y COURANT
Lezing medische
antroposofie
Mariek Eelman
te horen op
Vara jubileum-CD
Amnestystand in
Tusse de Banke'
DAAR RED JE
LEVENS MEE
NATIONAAL FONDS
GEESTELIJKE VOLKSGEZONDHEID
GRATIS INFOBROCHURES
8o) NFGV (030) »7 11 97 of «Krijt naar
NFGV. postbus 5103, 3502 JC UtrocM-
Intomot www.nlgv.nl
TPYPt QP "7 DINSDAG 14 NOVEMBER 2000
hoefde te zitten. Het is in huis nog
nooit zo schoon geweest
Johan blijft erbij dat het niet zo moei
lijk is als we denken. Hij gaat onver
stoorbaar verder met zijn kruistocht.
Als ik voor het eerst op mijn horloge
kijk. blijkt dat we er al drie van de vier
uur hebben opzitten. 'Kom op, we
gaan even naar buiten', roept hij op
gewekt Het is nog steeds droog en
de oefening is kort en krachtig, maar
de fnsse lucht - binnen zijn de asbak
ken behoorlijk gevuld - doet wonde
ren.
We werken nog een uur door. Een uur
waarin het nodige gebeurt, maar
omdat het met de bedoeling is dat ik
de hele opzet van de cursus verraad,
moet ik het hierbij laten. De rest van
de dag ben ik gevloerd. Emotioneel
is het dus zwaar geweest. Niks
zweefclub. Harde werkelijkheid, een
stortvloed van woorden. Wat heeft er
eigenlijk allemaal plaatsgevonden? Ik
geloof niet dat ik er een letter van op
papier krijg.
Dat blijkt mee te vallen, de volgende
dag. Hoewel ik eerlijkheidshalve
moet zeggen dat ik tijdens het schrij
ven de asbak behoorlijk heb gevuld.
Toch waar, hoor, van dat roken en die
concentratie.
Het is wel een feit dat ik me sinds
zaterdagmiddag bij iedere sigaret af
vraag of ik met beter nu alvast met
stoppen kan beginnen. Alsof ik er
naar uit zit te kijken Zo is het nu ook
weer niet. Natuurlijk heb ik dan wel bij
de tweede bijeenkomst de moeilijk
ste dagen achter me liggen. Ik blijf de
afweging maar maken. 'Gewoon de
volgende niet meer opsteken', dreunt
het na in m'n hoofd. Maar misschien
heeft het z'n nut om er zo mee bezig
te zijn. Is het onderdeel van het ge
heel. Deze week rook ik dus nog
gewoon' door. Wordt vervolgd.
Margreet Berndsen
Het zou voor de hand hebben gele
gen dat Marcel en Irma Schuyl het
bedrijf zouden hebben overgenomen,
maar zij kozen voor bungalowpark
Eldorado dat al jaren eigendom van
de familie was en dat nog uitbreiding
smogelijkheden heeft. Voor de vele
vaste gasten van Tatenhove is het
vertrek van de familie Schuyl geen
verrassing omdat ze wisten dat het
hotel te koop stond. Binnenkort krij
gen ze een brief waartin de nieuwe ei
genaars aan hen worden voorge
steld. Irene Schuyl: 'We zijn erg blij
dat het hotel nu door Texelars als echt
familiebedrijf wordt voortgezet. Met
andere gegadigden waarmee we
hebben onderhandeld, zou dat an
ders zijn gelopen zodat we eigenlijk
blij zijn dat het met hen met doorging.
We hebben er alle vertrouwen in.'
De laatste jaren sloot hotel Tatenhove
tijdens de winter de deuren. De
nieuwe eigenaars willen echter voort
durend open zijn, met uitzondering
van een paar weken in januari
«wijl de regen onveranderlijk op de
men slaat, zit ik dinsdagmiddag in
sTexelse Courant te bladeren. Mijn
og valt op een Texelaartje. Zaterdag
:art cursus De Luchtverfrisser, gege-
tn door Johan Hoogerheide. Stop-
sn met roken, staat er voor alle dui-
elijkheid vet gedrukt achter. De
oorden blijven op mijn netvlies han
en. Bellen, denk ik. Nu meteen. Niet
srder over nadenken, want voor je
ït weet heb je weer één of ander
«cuus verzonnen, waardoor de be-
lissing om er eindelijk eens mee te
appen voor de zoveelste maal op de
inge baan wordt geschoven
laar gedachten zijn moeilijk te stop
en Met de hoorn in de handen denk
i aan de komende kerst. Van de
•eek heb ik gezien dat het dit jaar
jet meezit. Kerst valt op maandag en
Ifisdag, dus drie zondagen achter
ikaar. Vrije dagen zijn heerlijk, maar
ip zondagen heb ik het niet zo. Hoe
om ik die rookloos door? Er komen
«instens twee familieleden die roken
Is een schoorsteen. Zie je, daar ga
alweer, houd ik mezelf voor. De rest
^an de familie rookt niet, kijk daar
w3 naar naar.
881 üsschien is hij er wel niet, denk ik
o® oopvol terwijl de telefoon overgaat.
'hi| in De Skuul, druk in de weer met
;a" odersoortige verslaafden. Maar hij is
i® 'wel. Ik begin eerst eens voorzich-
D g
te nformeren wat er op het pro-
i,e l'amma staat. Je moet tenslotte
Ooit over één nacht ijs gaan. Volgens
rl* bhan bestaat de cursus uit twee
a'erdagochtenden, van 09.30 tot
3.30 uur. Hij vertelt dat de cursus
ooral inzicht in het rookgedrag biedt,
taarbij hij verschillende technieken
1 tactieken hanteert. Tijdens de eur
os mag er gewoon worden door-
.1)1 frookt. Ook tijdens de bijeenkom
en.
'at staat me aan. Nog even respijt.
Er hebben zich in elk geval vijf deel
nemers gemeld, ik word nummer zes
op het lijstje. Ziezo, stap één is ge
zet, denk ik terwijl ik ophang. Zonder
nadenken steek ik een sigaret op.
Zaterdagmorgen. Het is nog donker
als de wekker afgaat. Buiten giet het
voor de verandering, de wind giert
om het huis. Het heerlijk avondje is
gekomen. Net voordat ik de deur
uitga, wordt het droog. Als het maar
geen zweverig gedoe wordt, denk ik
terwijl ik naar zwembad Molenkoog
loop. Mijn gedachten gaan ongewild
naar een ouderavond op de Vrije
School, waar onze |ongste zoon voor
dol naar toe wilde. De eerste de beste
ouderavond maakte op mijn man en
mij een verpletterende indruk. De
avond, overigens al jaren geleden,
begon met het verzoek allemaal even
in een kring te komen staan en een
lied te zingen. Volgens mij was het
nog een canon ook. Ik weet het niet
meer, we kenden in ieder geval tekst
noch melodie en voelden ons hevig
'out of place'. Waarom moet ik daar
nu aan denken? Omdat Johan en
Liliane ook een kind bij onze zoon in
die klas hadden zitten Associatie,
dus. Je gaat je niet inlijven bij de
zweefclub, denk ik strijdlustig. Je wilt
maar één ding. Straks met meer ro
ken.
In de kantine staat de koffie op tafel.
Mooi. Handjes schudden en het feest
kan beginnen. Afwachtend staren we
Johan en zijn vrouw Liliane aan. 'La
ten we eerst de financien even rege
len', zegt die. Voor niets gaat de zon
op. nietwaar? De cursus kost f300,-.
We troosten ons met de gedachten
dat we het er, als we gestopt zijn, zo
uit hebben Eén deelnemer stelt vast
dat het eigenlijk spotgoedkoop is. Hij
heeft zitten uitrekenen hoeveel het
kost als hij nog een poos doorrookt.
We zijn met drie mannen en drie vrou
wen. De Tweede Kamer zou aan zo'n
verdeling een punt kunnen zuigen
Johan steekt van wal. We moeten
allemaal vertellen wanneer we aan
het roken zijn geslagen, of we al eens
stop-pogingen hebben ondernomen,
en meer van dat soort wetens-
ouders en je vriendjes roken, je wilt
erbij horen en verschrikkelijk graag
volwassen lijken. Het stond stoer, dat
leek althans zo, concluderen we ach
teraf. Johan laat even een stilte val
len. 'De maatschappij, dus. Eigenlijk
zijn jullie stuk voor stuk doorzetters',
verstijfd van op mijn stoel. Altijd ge
dacht dat het me aan karakter ont
brak, blijk ik achteraf tot de 'die
hards' te behoren. Ik voel dat ik wat
rechter op ga zitten.
Johan blijkt zelf ook een doorzetter.
Hij komt na een uur praten tot de
waardigheden. Na dat eerste rondie
is één ding duidelijk. We voelen ons
een paar waardeloze figuren. Niet in
staat om op eigen kracht het roken
op te geven, van ons zelfrespect is
weinig tot mets over. Johan brengt
het gesprek op de vraag wanneer en
waarom we eigenlijk zijn gaan roken.
Tja, in de puberteit natuurlijk. Je
stelt hi|. 'Terwijl de meeste mensen bij
de eerste trekken aan een sigaret de
neiging krijgen te braken of in de
broek te poepen - je hele lijf komt
tenslotte tegen roken in opstand -
zijn jullie doorgegaan. Jullie hebben
al die verschrikkingen getrotseerd. In
feite zijn jullie dus doorzetters.'
Krijg nou wat. Daar zit ik toch even
conclusie dat we niet het achterste
van onze tong laten zien. Hij heeft
gelijk. We zijn te afwachtend, zitten
hem beleefd aan te horen en spreken
met voor onze beurt. Zo hebben wij
het, in leeftijd grofweg variërend tus
sen de 30 en de 50 jaar, nog geleerd
op school. Hij laat ons de voordelen
van het roken opnoemen. Nou, het
helpt natuurlijk tegen stress, opperen
we aarzelend. Je kunt je beter con
centreren, het geeft geestelijke rust,
biedt troost. Kortom, we voelen ons
er gelukkiger bij. Beetje bij beetje
ontstaat er een lijst op de flap-over.
Als het rijtje lang genoeg is, begint hij
te lachen. 'Wat een wondermiddel is
dat roken eigenlijk. Ja, toch? Het zou
met onmiddellijke ingang in het zie
kenfonds-pakket moeten worden op
genomen. Moet je eens kijken waar
het allemaal goed voor is.'
We voelen op onze klompen aan dat
het nu goed fout zit. Zijn volgende
stelling schopt helemaal de poten
onder onze stoel vandaan. 'Dat be
tekent dus dat je, voordat je rookte,
met tegen stress kon, geen geeste
lijke rust had, kortom niet gelukkig
was.
We zijn er ingeluisd. Zo voelt het.
Hebben we daar met z'n allen een lijst
zitten samenstellen van de voorde
len, terwijl we donders goed weten
dat die er met zijn. Dat we alleen maar
bezig zijn ellende over ons af te roe
pen. Kop in het zand steken, noemen
ze dat. Natuurlijk is dat het volgende
gespreksonderwerp.
Maar stoppen is zo verrekt moeilijk,
we zien als een berg tegen de eerste
dagen, weken, maanden op. 'Stop
pen is helemaal niet moeilijk', zegt
Johan luchtig. Liliane valt hem bij. Het
is haar achteraf erg mee gevallen,
bleek veel gemakkelijker te zijn dan
ze dacht. 'Ik heb nooit meer de nei
ging er één op te steken.'
Als dat toch eens waar kon zijn. Ik
heb net nog van een kennis, die al
bijna een jaar geleden is gestopt,
gehoord dat het lang niet meevalt.
Bovendien heb ik mijn eigen ervaring
'Het is wel moeilijk', werp ik tegen.
'Toen ik drie maanden niet rookte,
wist ik van gekkigheid met wat ik
moest doen. Als ik maar niet stil
Niels Verbruggen met een foto van zijn partner Hans. (Foto Harry Graan
e|naf zaterdag is Amnesty Internatio-
m Tusse de Banke op de Groene-
Js aats vertegenwoordigd met een
>Ji rkoopstand. Er worden onder an-
hi< re kaarsen, kerstkaarten en T-shirts
h rkocht. De opbrengst is bestemd
at or het werk van Amnesty, waarover
at) i de kraam informatie wordt ver
at rekt. De verkoop gaat door tot en
)rT1 st 5 december,
ha
Maria, Ansgar, Joram en Joost van der Spek voor hun hotel latennove.
stamverwante BUS-passagier, die tot
dusver geen moment in de gevaren
zone heeft gezeten. Hij gaat rustig zijn
gang en trekt in vergelijking met de
meeste andere passagiers weinig
aandacht, zoals iedereen kan zien die
de internetsite (met berichtjes,
populariteitsgrafieken en levende
beelden) van de BUS raadpleegt. Hij
is met omstreden maar ook niet
spraakmakend, waarmee zijn tot
dusver betrekkelijk lage populanteits-
score is verklaard.
Met behulp van de site kan op hem
worden gestemd om daar verande
ring in te brengen. Het is makkelijk
dat de BUS is vermeld onder tv-pro-
gramma's op de bekende Neder
landse startpagina, zodat je alleen
maar daarop hoeft te klikken. Stem
men kan ook gewoon per telefoon:
nummer 0909 8866. Niels: 'Dus moe
ten veel Texelaars na dinsdag 14 no
vember - daarvóór heeft het geen zin
- één week of nog langer op Hans
stemmen. Als ze dat doen en ande
ren aansporen hetzelfde te doen, dan
moet het lukken. En als het lukt dan
kun je het zien in de live uitzending
van SBS6 op maandag, om 21.00
uur'.
Onder de titel 'Wat zie ik' zal Martin
Niemeyer donderdag een lezing ge
ven over zijn werk als antroposofisch
arts. ledereen is om 20.00 uur wel
kom in de Vrije School in de
Gasthuisstraat in Den Burg. De toe
gang is gratis; na afloop wordt een
vnjwillige bijdrage gevraagd. Overdag
houdt hij spreekuur. Voor inlichtingen
en het maken van een afspraak: tel.
32 29 79 of 31 00 79.
Hotel 'Tatenhove' aan de Bosrand-
weg in De Koog wordt per 1 maart
eigendom van Maria en Joost van
der Spek en hun kinderen Ansgar,
Joram en Fija. Ze hebben het 30
kamers tellende bedrijf overgeno
men van de familie Schuyl die het
na 36 jaar voor gezien houdt. De
bedoeling is het op de oude voet
voort te zetten maar bijna het hele
jaar open te zijn.
De Praktijk voor Natuurgeneeswijzen
die Van der Spek nu nog exploiteert
op het adres Beatrixlaan 51 in Den
Burg, wordt voortgezet, maar zal
worden ondergebracht in een ge
bouw naast het hotel.
De familie liep al geruime tijd rond
met plannen om in de hotelbusiness
te gaan. Het oog viel op Tatenhove
toen dat en jaar geleden te koop
kwam. In augustus j.l. werd het ernst
nadat de onderhandelingen met an
dere gegadigden voor het bedrijf niet
tot resultaat leidden.
Eigendom en exploitatie van het ho
tel zal berusten bij een firma waarvan
de leden van de familie Van der Spek
vennoot zijn. Dochter Fija blijft ech
ter als stille vennoot op de achter
grond. Een actieve rol bij de exploi
tatie zal met name zijn weggelegd
voor de zoons Ansgar (21) en Joram
(18). Eerstgenoemde is nu stuurman
bij de binnenvaart en keek al een tijd
uit naar 'iets in de horeca'. De andere
is kok en als zodanig nog werkzaam
bij Jef Schuur. De vijf vaste medewer
kers van Tatenhove gaan onder de
nieuwe eigenaars gewoon door. In
middels is een zesde aangeworven.
Hotel Tatenhove dateert van voor de
oorlog en draagt de naam van de
stichter Piet en Irene Schuyl namen
het destijds over van Eijgelaar. Het
hotel onderging in de loop der jaren
ettelijke verbouwingen en
moderniseringen, waarvan die van
vier jaar geleden het meest ingrijpend
was. Omvang en inrichting voldoen
geheel aan de hedendaagse eisen.
Het lijkt een verkiezingscampagne.
Niels Verbruggen uit Den Burg is
volop in actie om de populariteit
van zijn vriend Hans Kreeft om
hoog te stuwen. Hans heeft er na
melijk meer dan de helft opzitten
van de tijd die hij in de bekende
BUS van SBS6 wil doorbrengen en
begint daardoor een serieuze kan
didaat voor de eindzege te worden.
Vijf van de deelnemers die instap
ten zijn inmiddels weggestemd. De
bedoeling is dat op 31 december
nog slechts drie passagiers in de
bus zitten en dat het kijkerspubliek
dan uitmaakt wie de winnaar
wordt.
Waar het op dit moment om gaat is
Hans uitgeroepen te krijgen tot de
populairste van de week. Als dat lukt
krijgt hij ƒ50.000,- maar om dat geld
te kunnen houden moet hij nog min
stens vier weken in de bus verblijven.
Als hij er de brui aan geeft maar ook
als anderen hem eruit stemmen, kan
hij naar dat bedrag fluiten.
Dus is vriend Niels dagelijks op pad
om voor Hans stemmen te werven
Het zal vooral van Texel moeten ko
men omdat daar nu eenmaal familie
en bekenden wonen. Om ook lande
lijk stemmen te scoren heeft Hans
zich inmiddels opgeworpen als wel
doener. Als hij de halve ton wint zal
hij daarvan ƒ6.000,- afstaan als
schoolgeld voor papoea's. Hij werd
op het idee gebracht door het verslag
in de Texelse Courant van de onlangs
gehouden benefietavond, die netto
ƒ4.000,- opbracht. 'Ik wil daar tien
mille van maken', zo liet hij via zijn per
e-mail verzonden dagboek aan stad
en land weten.
Op Texel zelf zal het vooral moeten
Harry oe Uraan komen van de solidariteit met de
tie-afdelingshoofd Jack Heerlien,
emeester Joke Geldorp en pro-
tontwikkelaar Jan Koorn (r.) heb-
vrijdag in het gemeentehuis een
venant ondertekend dat moet lei-
tot het eerste politiekeurmerk
r een Texels nieuwbouwproject,
acht huisjes aan de Keesomlaan
in de Texelse bouwwereld
durodam' genoemd - zijn de eer
die aan de strenge politie-eisen
op het gebied van inbraak-
ventie en sociale veiligheid. Die
reffen onder meer de ligging en
van het kavel, de architec-
ren de gebruikte bouwmaterialen,
moeten de kozijnen en deuren erg
vig zijn, het hang- en sluitwerk vrij-
I met te kraken en de brievenbus
gen bepaalde hoek ten opzichte
de deurklink zijn geplaatst, zodat
iet ijzerdraadjes niets te beginnen
is. Nauwe achterommetjes zijn taboe
en de omgeving moet goed zijn ver
licht. Wanneer de huizen eind dit jaar
worden opgeleverd volgt een onaf
hankelijke controle en als alles in orde
is wordt het Politiekeurmerk Veilig
Wonen verleend.
Wie denkt dat een dergelijk certificaat
op Texel overbodig is omdat er nau
welijks wordt ingebroken, moet be
denken dat het eiland aan een
'inhaalslag' bezig is. Bedroeg het
inbraakrisico in 1996 nog 0,24 pro
cent (13 inbraken op 5.392 wonin
gen), vorig jaar is dat meer dan ver
dubbeld tot 0,57 procent (32 inbraken
op 5.593 woningen) 'Onze ervaring
is dat het aantal inbraken in wijken
met een politiekeurmerk met negen
tig procent afneemt. Het keurmerk is
geen garantie, maar het resultaat is
fantastisch. Ik hoop dan ook dat na
deze acht woningen meerdere
Texelse nieuwbouwprojecten zullen
volgen', aldus politieman Heerlien,
die doelde op de geplande nieuw
bouw in Oudeschild en Den Burg -
Oost en -West. Heerlien, die zelf in
een gecertificeerd huis woont, had
nog een goede tip voor de toekom
stige bewoners: 'Vergeet nóóit je
huissleutel Je komt er niet meer in.'
Dat de politie veel belang hecht aan
inbraakpreventie, bleek wel uit het feit
dat korpschef mevrouw Brink de on
dertekening wilde bijwonen. Zij
strandde echter op de veerhaven in
Den Helder. De boot was vol toen zij
arriveerde, mede door de zware
transporten die in verband met de
wateroverlast richting Texel gingen.
(Foto Bart Bosch)
van videoclip en ingesloten in de
Varagids naar de leden opgestuurd.
Marieke Eelman, zangeres bij de
Texels-Alkmaarse formatie Nilsson,
is ook te horen op de CD 'Iemand
moet het doen', die ter ere van het
75 jarig jubileum van de Vara is ge
maakt. Ze verkeert daarmee in goed
gezelschap van artiesten als Bennie
Jolink (Normaal), Rick de Leeuw
(Tröckener Kecks), Henk Westbroek
(Hét Goede Doel en Syb van der
Ploeg (De Kast). De CD is voorzien
'an Bennie Jolink tot Rick de
sla .eeuw, van De Daltons tot-De
lm last's Syb van de Ploeg; voor de
'e! ipname vanVARA's jubileumlied
emand moet het doen
rerzamelde een eclectisch
olj gezelschap zich in de studio van
e iet Audiocentrum in Hilversum,
difien blik achter de schermen.
