6
'Kok in de offshore, echt een andere wereld'
Nieuwe Texelse tankpas
met kilometerregistratie
Gemeenteraad praat
weer over straatnamen
De Waal op digitale snelweg
.TEXELSE
COURANT'
Kameeltje
College wil
postcode voor
strandpaviljoens
Steun voor boek
'Schoonheid
in beeld'
Bedrijvigheid
«as
«BS
Meer dan twee
lantaarns per gevel
Daalder en Marei
regiokampioen
Wat ik zeggen wou.
Schaampolder
Computercursus
voor senioren
de /)«mpan
VRIJDAG 2 MAART 2001
Een ongewone blijde gebeurtenis
voltrok zich zondagavond om half
twaalf op het erf van Herke en Susan
Boon aan de Vuurtorenweg, alwaar
hun vijfjarige kameel Beatle beviel
van een kerngezonde veulen. 'We
zaten eerst nog even in de piepzak,
want het diertje wilde niet drinken.
Maar een beetje biest en wat hulp
deden wonderen', aldus Susan, die
het veulen Fatima heeft genoemd.
Het is alweer een paar jaar geleden
dat de kamelen van de familie Boon
het nieuws haalden. Eerst met hun
plannen die ze ermee hadden en la
ter, toen ze er wegens plaatsgebrek
afstand van moesten doen. 'Maar ik
ben er zó gek van. ik moest er ge
woon eentje hebben. Voorlopig is het
alleen voor de liefhebberij, daarna
zien we wel.' De moeder komt via-via
uit Polen en was toen ze een jaar
geleden naar Texel kwam al zwanger.
De draagtijd van kamelen is veertien
maanden.
(Foto Gwd rtmmerman)
Omdat de meeste strandpaviljoens
tijdelijke bouwsels zijn, krijgen ze
van de PTT geen postcode. De
paviljoenexploitanten vinden dat
lastig, onder meer omdat over-
kantse expeditiebedrijven steeds
meer gebruik maken van post
codes bij het afleveren van goede
ren. Ook bij het melden van storin
gen en calamiteiten wordt door de
betreffende instanties altijd ge
vraagd naar de postcode. In een
brief aan het college hebben de ex
ploitanten daarom gevraagd om
actie.
Het college geeft daaraan gevolg. Er
is begrip voor dat de PTT geen post
code geeft voor tijdelijke gebouwen,
maar in het geval van de strand
paviljoens ligt het iets anders: die
staan er niet altijd maar wel altijd op
dezelfde plaats. Dat zou het toeken
nen van een 'echt' adres met post
code rechtvaardigen. Een bijkomend
argument van het college betreft de
veiligheid. Bij het verwijzen van am
bulance en andere hulpdiensten kan
een duidelijk en compleet adres van
nut zijn.
Dat met minimale kosten en een
flinke enthousiasme veel is te be
reiken bewijst De Waal, dat deze
week een website lanceerde over
het kleinste dorp van het eiland. De
internetpagina biedt uitgebreide
informatie over het plaatsje zelf,
over de activiteiten en de soms
markante bewoners.
Het idee voor de website komt voort
uit vergeefse plannen van de dorps
commissie voor een internetcafé in
dorpshuis De Wielewaal. 'Want als de
jeugd thuis gaat zitten internetten tikt
de telefoonteller flink door en begin
nen ouders snel te mopperen. Dan is
het leuk als de jongeren ergens hun
gang kunnen gaan Maar voor een
klein dorp als het onze bleek dat met
haalbaar. Alleen al de bemensing van
het café. Maar internet begon steeds
meer te prikkelen, zelfs de mensen
die er het minst kaas van hebben
gegeten - zoals ik zelf - raakten en
thousiast'. omschrijft dorpsvoorzitter
Rob Lutke Schipholt het ontstaans
proces van de website. 'Het is een
middel om het dorp naar buiten toe
op de kaart zetten, maar het kan ook
nuttig zijn voor intern gebruik. We
kregen allerlei ideeèn en materiaal
aangereikt en Simon van der Geest,
die heel handig met internet bleek te
zijn, stak ons de helpende hand toe
Het resultaat mag gezien worden.
Bijna geen aspect van het dorp blijft
onbesproken. Er is aandacht voor
sport, cultuur en kunst. Te zien is een
collectie oude foto's van het dorp,
met plaatjes van de Langwaal, 't
Hogereind en de Bomendiek. Verder
is er een agenda met lokale activitei
ten, zoals Lammetjesdag bij Kees en
Trinet Hin aan de Nieuwlanderweg.
De makers zijn in de ontstaansge
schiedenis van het dorp gedoken en
- hoe kan het ook anders - hebben
een pagina gewijd aan de veronder
stelde herkomst van de Sommeltjes.
Ook zijn er koppelingen met andere
websites te maken, zoals de home
page van Van der Geest, die er zelfs
muziekfragmenten in heeft verwerkt.
Aardig is ook het kaartje van Texel,
waarbij kan worden ingezoomd op
De Waal. Vermeldenswaard is de vo
gel die over de pagina fladdert. Lutke
Schipholt: 'Eigenlijk wilden we een
Wielewaal, maar dat figuurtje kon
Simon met vinden. Hij had wel een
zwaan en laat hij die nu net over het
dorp hebben zien vliegen.' Het inter
actieve deel van de website, waar
mee de bezoekers zelf kunnen reage
ren, wordt nog verder uitgebouwd.
'Het zou leuk zijn als we er wat meer
jeugd bij konden betrekken, want die
is erg handig met de computer. De
website moet niet alleen het werk zijn
van een stelletje ouwe knakkers
Op initiatief van Harry Wuis van Art
Gallery Het Posthuys in De Koog
wordt een informatief kijkboek uit
gegeven 'Texel, schoonheid in
beeld'. Het bevat gereproduceerd
werk van twintig kunstenaars die
zich hebben laten inspireren door
Texel. Ook komen er op Texel be
trekking hebbende teksten in van
een drietal auteurs. Met de uitgave
is totaal ƒ121.500,- gemoeid.
Om de verkoopprijs beneden de
50,- te houden is ƒ25.500,- aan bij
dragen nodig. B en w hebben inmid
dels besloten tot een steun van
ƒ3.500,- conform het unanieme ad
vies van de gemeentelijke advies
commissie voor kunst- en cultuur
beleid. Wel is als voorwaarde gesteld
dat de gemeente 39 exemplaren van
Rab Beheer uit Oudeschild heeft
een nieuw pasje uitgegeven waar
mee bij alle Texelse Texacostations
kan worden getankt. De komende
weken zullen de bestaande passen
worden omgeruild voor de ver
nieuwde, puur Texelse tankpas, die
door Rab's systeembeheerder
Wannes Fey in samenwerking met
reclamebureau Henk Stark is ont
wikkeld. De pas heeft meer moge
lijkheden dan de oude. Zo kunnen
de kilometerstanden van de auto's
worden geregistreerd.
Dat er behoefte is aan een tankpas
die alleen op het eiland geldig is, blijkt
uit het aantal van 1200 stuks dat er
sinds de introductie in 1988 door
BOHA Noord - een werk
maatschappij van Rab en oliehandel
Groot uit Heiloo - in omloop is ge
bracht. 'Bijna ieder Texels bedrijf
moet wel een pasje van ons hebben',
zegt directielid Paul Krugers. 'Ik ken
zelfs mensen die, wanneer ze aan de
overkant zijn, een tankbeurt uitstellen
om hier te tanken. Dan rijden ze bij
Amsterdam en denken ze: "Oh, de
boot halen we nog welHet klinkt
misschien gek, maar iedereen heeft
zo zijn redenen om bij zijn eigen ver
trouwde pomp te tanken.'
De gemeenteraad kan zich binnen
kort weer buigen over een favoriet
onderwerp: toekenning van
nieuwe straatnamen. Het college
heeft inmiddels besloten welke
voorstellen zullen worden gedaan,
na het raadplegen van deskundi
gen en betrokkenen.
Tussen de Stoompoort en het Vlieg
wiel op het bedrijventerrein van
Oudeschild komt een nieuwe straat
met een dwarsstraat. Er wordt voor
gevoeld om één naam te geven aan
zowel straat als dwarsstraat: Bak-
schuif Eventueel zou de dwarsstraat
Stoomschuif kunnen heten. Net als
Stoompoort en Vliegwiel herinneren
de namen aan onderdelen van een
stoommachine.
Het college heeft overwogen om het
nieuwe gedeelte van de Molenstraat,
alsnog een andere naam te geven,
bijvoorbeeld Anne Franklaan of
Suikerweg. Bij nader inzien wil men
het echter bij het oude laten.
Wel zullen twee namen moeten wor
den toegekend aan nieuwe straten in
Den Burg-west. Gekozen kan worden
uit de namen van de betreffende
'landjes': Nesland (eerste voorkeur),
Witte Poort (tweede voorkeur).
Mosselland, Balkstuk en Kolkstuk.
De raad zou de straten ook naar per
sonen kunnen vernoemen, bijvoor
beeld Texelaars die een rol hebben
gespeeld in het verzet.
Wat het college (en de dorps
commissie) betreft komt er in De
Koog een Nollekoog Dat is de naam
van de enige straat die zal worden
aangelegd in het bedrijventerrein tus
sen Mienterglop en Ruigendijk.
Aan de wijk De Mars zal tussen de
Korfbaeck, de Hallerweg en de
Kadijksweg een nieuw stuk worden
toegevoegd- Het college vindt dat
deze wijk met De Mars moet heten
omdat de Mars anders wel erg groot
wordt en daardoor te vaag als
gebiedsaanduiding, maar een eigen
naam moet krijgen: De Volmolen De
naam staat op een oude kaart van dit
gebied.
Ook de straatnamen van deze wijk
moeten volgens het college heel an
ders zijn dan die in de 'oude' Mars.
Gedacht wordt aan vlindernamen.
Vlmderspeciahst Kees Maas maakt
daarom een lijstje van vlinders die in
dit vroeger natte gebied thuishoren.
Een ander idee is het vernoemen van
bloembollen zoals Tulp, Krokus en
Dubbele von Sion.
Het college zal de regels die gelden
voor het aanbrengen van lichtre
clame iets versoepelen. De voor
waarde dat ten hoogste twee licht
reclames mogen worden aan
gebracht, geldt voortaan niet meer
voor eenvoudige kleine lantaarns.
Daarmee worden de klassiek uit
ziende lantaarns bedoeld waarop
vaak een biermerk is vermeld en die
veel door cafes worden gebruikt. Wat
het college betreft zijn die niet te ver
gelijken met grote reclame
lichtbakken en neonreclame, die men
binnen de perken wil houden om de
dorpen niet teveel op kermissen te
laten lijken Meer lantaarns mag,
maar onder voorwaarde dat de
welstandscommissie er positief over
is.
Met twee regiokampioenen keerde
GVT afgelopen zondag terug uit
Den Helder. Pieter Daalder werd
kampioen bij de senioren en
Marlon Marei bij het jong talent.
Clubgenoot Edwin Zwaneveld
maakte het succes compleet door
beslag te leggen op de tweede
plaats. Daalder en Zwaneveld
plaatsten zich door deze wedstrijd
voor de landelijke finale die op 12
mei in Spakenburg wordt gehou
den.
Marei turnde een uitstekende wed
strijd en eindigde met een totaal van
52,85 punten met slechts een kleine
voorsprong van 0, 2 op Yuri
Hemmers van Turnlust uit Huizen.
Bas Bakker en Sil Gaaf eindigden
respectievelijk op de zesde en ne
gende plaats.
Ook bij de pupillen wist GVT een
woordje mee te spreken. Mike
Woerlee werd hier tweede, terwijl
Ricardo de Wit met een zesde plaats
genoegen moest nemen. In de cate
gorie jeugd turnde Jonas Leenhouts
zich naar de zevende plaats, met de
uitstekende score van 50,05 punten.
Bij de keuze-oefeningen eindigde
Gian Battista Marei op de derde
plaats in de categorie jeugd. Iets
meer aandacht voor het paardvoltige
moet hem ongetwijfeld een hogere
klassering kunnen opleveren. Alwin
Bakker moest bij de junioren genoe
gen nemen met de derde plaats en
ook hier bleek voltige de sleutel tot
succes, waarin Dick Bruin van DW
uit Zuid-Scharwoude en lan Semler
van HG &TC Hoorn duidelijk beter
waren. 'Wie kan voltigeren, wint wed
strijden', is een oud gezegde in de
turnwereld. En dat bleek bij de senio
ren. Pieter Daalder nam vooral voor-
We zijn allemaal gearresteerd. I
meer dan tweehonderd mensen
we hier geïnterneerd. Er zijn ha
hekken en we mogen voorlopig
weg van onze bewakers. We wori
bewaakt door meneer M. en men
H We hebben het getroffen met a
bewakers; het zijn goeie mannen
slaan ons niet. Maar toch is het
saai en vervelend hier. Elke dag I
zelfde programma. Meneer H. vei
hoe belangrijk het toerisme is voa
Texelse economie en hoe saai
zou zijn als er geen toeristen war
'En het is ons vreten', roept men
M. dan met een beschaafd acce
Na de derde dag zei een van
bedremmeld: 'Maar dat weten
toch allemaal, meneer H.' 'Kopj
dicht', schreeuwde meneer H. 'Sr
rige leefbaarheidsmaniakken,
hebben ervoor gezorgd dat er
maximum aantal slaapplaatsen
vastgesteld', vervolgde hij. Men
M. knikte nadrukkelijk, lem;
waagde het om te vragen: 'Wie
'wij', meneer H.', omdat we allerr
wel wisten dat onze brave bewak
daar niet voor gezorgd hadden
bril van meneer H. besloeg en
schreeuwde op stormsterkte: 'Kj
pen dicht.' Niemand durfde nu rrz
iets te zeggen.
Ach. We overleven het wel. Het
ste is het dieet: elke dag lulkoek
Namens alle gedetineerd
Fridt Blank
Den Bi
sprong op voltige en vloer en i
digde onbedreigd op de ee
plaats.
het boek krijgt, deels om te worden
gebruikt als relatiegeschenk en ver
der om te worden doorgegeven aan
de openbare bibliotheek, de biblio
theek van de openbare scholenge
meenschap, de Stichting Texels Mu
seum, de historische vereniging en
eventueel de basisscholen.
Omdat de computercursus van de
Stichting Welzijn Ouderen Texel tot
volgend jaar zomer zit volgeboekt, is
de stichting op zoek naar senioren
die veel van computers weten en
bereid zijn deze kennis met andere
senioren te delen Het gebruik van de
computer is aan de ene kant voor
veel senioren een mooie mogelijkheid
hun tijd op een leuke en interessante
wijze door te brengen, het wordt ver
velender als een bepaald probleem
alle aandacht opeist. Geïnteres
seerden kunnen contact opnemen
met de SWOT, tel. 312696.
Door de invoering van de nieuwe pas
kan ook bij de jongste loot aan de
Texacostam met het plastic kaartje
worden getankt: garage Kikkert op de
Nikadel in De Koog. Kikkert stapte
twee jaar geleden over op Texaco,
maar de bestaande pas was onge
schikt voor Kikkerts apparatuur. Ook
de artikelen in de uitgebreide shop
kunnen ermee worden afgerekend.
Op de Nikadel kan met 24 uur 'aan de
paal' worden getankt, bij de drie an
dere Texelse Texacopompen kan dat
wel.
Een andere nieuwigheid is de
kilometerregistratie die met het pasje
kan worden bijgehouden. 'Veel on
dernemers vragen daarom, bijvoor
beeld om het benzineverbruik vast te
stellen. Het scheelt ze een enorme
administratieve rompslomp en gedoe
met onleesbare of zoekgeraakte bon
netjes', zegt Krugers Deze mogelijk
heid wordt alleen op verzoek op de
pas geactiveeerd. De chauffeur moet
dan naast de pincode ook de
kilometerstand van de auto
intoetsen, anders kan er met worden
getankt. Eens in de veertien dagen
valt de rekening van de Benzine- en
Olie Handel Noord bij zijn werkgever
in de bus.
Houders van een pas krijgen de ko
mende twee weken een nieuwe toe
gestuurd en kunnen de oude vernie
tigen. Hun pincode en het
pasnummer blijven ongewijzigd.
Nieuwe gegadigden kunnen bij ieder
Texacostation een pas aanvragen.
Het gebruik ervan is gratis, alleen
wordt een geringe bijdrage gevraagd
in de omruilkosten. De oude pas kan
na 1 juli niet meer worden gebruikt.
Wannes Fey rekent met de nieuwe tankpas af bij Margriet Kikkert.
(Foto Ban Bosch)
Negen jaar lang werkte Peter Huis
man als kok in de offshore, werk dat
in maar weinig te vergelijken viel met
de baantjes die hij voordien had ge;
had bij Texelse bedrijven als Loods
mansduin, 't Pruttelhuus en de
Turkse Tent. 'Mijn eerste dag zal ik
nooit vergeten. Ik moest naar
Ameland Westgat en normaal word
je daar per helikopter vanaf vliegveld
De Kooy heen gebracht. Maar het
was dicht van de mist en daarom
zouden we vanaf Amsterdam vlie
gen Uiteindelijk bleek dat ook niet
te gaan en werd ik van Lauwersoog
per boot naar de plek van bestem
ming gevaren Daar aangekomen
moest ik met nog een paar mensen
in een basket stappen en werden we
met een kraan naar boven getild. Je
weet met wat je overkomt Eerst kijk
je natuurlijk al twintig meter omhoog
tegen dat werkeiland op. M'n chef
heb ik een paar minuten gezien. Hij
legde me even uit waar alles was: de
keuken, de recreatiezaal, m'n slaap
kamer. Daarna zei hij: "Ik ga slapen,
ie red je welDaar sta je dan, echt
in een heel andere wereld, met alle
maal vreemde lui, van wie je niet
weet wat ze van je verwachten.'
De 40-jarige Texelaar, inmiddels al
weer vijf jaar chef-kok bij Catering
Service Ruud Boom, kan met smaak
over zijn vroegere werk vertellen. Hij
kwam allerminst op de geijkte ma
nier bij de offshore terecht. Na de
LTS en de MAVO te hebben voltooid
kreeg hij een seizoensbaantje bij
Graaf Spuiterij. 'Dat beviel me wel.
Ik ben gaan leren voor het vak en
heb mijn papieren gehaald. Ik heb ik
er zo'n tweeëneenhalf jaar gewerkt.
Maar op een gegeven moment kreeg
ik toch het idee dat ik er niet tot mijn
pensioen zou willen werken. Als je
een paar uur had staan schuren, dan
snoot je thuis eerst een zakdoek vol
met rode of groene stof, net wat voor
kleur de auto had waaraan je had
gewerkt. De horeca trok me wel. Ik
stond thuis altijd te hobbyen in de
keuken en daarom heb ik besloten
me in te schrijven voor de culinaire
vakschool in Groningen. Een parti
culiere opleiding en erg duur, maar
als je het goed deed was je wel na
een half jaar gediplomeerd en dat
stond me toch meer aan dan eerst
nog vier of vijf jaar het leerlingstelsel
in te moeten. In de tussentijd heb ik
nog een paar maanden in de
bowling gewerkt. Daar vertoefde ik
toch al vaak.'
Eenmaal van school - in 1981 - zou
Grootjen van 't Pakhuus z'n eerste
'echte' werkgever in de horeca wor
den. Maar vlak voordat Huisman er
zou beginnen, werd hij door z'n oude
baas, Kees Graaf, gebeld of hij geen
zin had bij De Lindeboom aan de
slag te gaan. 'Die was toen nog ei
gendom van de RST, waarvan Graaf
in het bestuur zat. Dat leek me wel
wat en ik ben er op gesprek ge
weest. Ik had al ja gezegd, toen plot
seling problemen met Jarino aan het
licht kwamen en het geld op bleek.
Toen hoefde ik met meer te komen
Ik weet nog dat ik heel kwaad ben
geweest. En Grootjen had inmiddels
een ander aangenomen. Kees Graaf
voelde zich wel een beetje lullig,
geloof ik. Hij heeft toen geregeld dat
ik bij het restaurant van Loodsmans
duin, een RST-camping, terecht kon.
Dat werd in die tijd gepacht door
Henk en Jantien van Veen, de vader
en moeder van Reinier.'
Het werk duurde een seizoen en
daarna raakte Huisman werkloos.
Tot de volgende zomer, toen een sol
licitatie bij 't Pruttelhuus in De Koog
succes had. In 1983 herhaalde de
geschiedenis zich bij de Turkse Tent.
'Toen was ik het wel een beetje zat,
al dat seizoenswerk. Je zat steeds
bijna een half jaar in de WW. Zo ging
dat in die tijd, het seizoen duurde
nog veel korter. Het idee bij de
Turkse Tent was om eens met de
kerst open te blijven, maar ondertus
sen had ik gezien dat voor de
offshore een nachtkok werd gezocht
door de Nederlandse tak van
Universal International Service, een
groot Amerikaans cateringbedrijf. Ik
heb gesolliciteerd en werd aangeno
men.'
Het bleek een opmerkelijke werkge
ver. die hem geregeld 'uitzond' naar
andere opdrachtgevers. 'Ik heb veel
voor de NAM gewerkt. De ene keer
zat je op een productieplatform waar
Peter Huisman, chef-kok van Catering
Service Ruud Boom: 'Wij maken het hele
kookboek.(Foto Joop Rommets)
een man of tien werkte. Een andere
keer werkte je op een booreiland met
twee- of driehonderd mensen. Ze
werken er in ploegendiensten, dus je
bent eigenlijk voortdurend aan het
eten maken. Ze kunnen er ook brood
krijgen, maar er is eigenlijk altijd zo
veel warm eten, dat bijna iedereen
dat wel een paar keer per dag eet.
Als je de hele dag buiten werkt, lust
je wel wat. Er was altijd een ruime
keuze: iets luxe - bijvoorbeeld een
varkenshaas -, iets minder luxe -
een kippenpoot of een bal gehakt -
en iets gewoons, stamppot bijvoor
beeld. Daarnaast gaven we twee
soorten groente. En één keer in de
week maakten een grote rijsttafel.
Dat was standaard. We maakten ei
genlijk alles zelf, want het was veel
te duur om steeds aan te voeren. Zo
bakten we altijd brood. Vlak voordat
ik er begon, heb ik het eerst thuis
nog eens gedaan. Broodbakken
vormde wel deel van de opleiding,
maar waar doe je dat tegenwoordig
nog? En er moesten altijd drie soor
ten gebak bij de koffie zijn. Dat bakte
je ook zelf. Ik heb zelfs nog wel bon
bons gemaakt. En een uitgebreid
kerstmenu. Dat was wel heel bijzon
der, zo midden op zee.'
Enige tijd werkte Huisman ook op
een zogenaamde hotelaccom
modatie, waar mensen van de
offshore per helikopter heen werden
vervoerd, aten en sliepen en vervol
gens weer vandaan werden uitge
vlogen naar hun werkplek. 'We had
den elke dag zo'n honderdtwintig
logés. Ik was er hoofd civiele dienst,
te vergelijken met een hotelmanager
die over de keuken en de huishou
ding gaat. Ik moest alles in de keu
ken regelen, de bedden inplannen
en ik was ook verantwoordelijk voor
de verkoop van belastingvrije
tabakswaar. Nee, niet van alcohol,
dat is streng verboden.'
In het laatste jaar dat Huisman voor
de Amerikaanse cateraar werkte,
voerde hij als supervisor inspecties
uit op platforms en kwam hij bijvoor
beeld in actie wanneer er problemen
waren met contracten tussen werk
nemer en werkgever. Daarna raakte
hij met rugklachten in de ziektewet
en juist toen hij weer hersteld was,
liet zijn baas hem weten niet meer op
zijn diensten te rekenen. 'Dat is nu
ruim vijf jaar geleden. In diezelfde tijd
zag ik een advertentie staan van
Ruud Boom, die zijn bedrijf lang
zaam had uitgebouwd en op zoek
was naar een eerste vaste werkne
mer. Het leek me wel wat. Ik ben
getrouwd en heb vier kinderen, maar
doordat mijn werk twee weken op en
twee weken af was, miste ik een
groot deel van mijn sociaal leven. Op
verjaardagen was ik er vaak niet en
lid worden van een vereniging is ook
niet ideaal, omdat je er maar de helft
van de keren bent.'
Gezien zijn ruime ervaring en zijn al
gemene kennis wilde Boom hem er
graag bij hebben. Er ontstond een
mooie samenwerking, bevestigen
beiden, die er inmiddels toe heeft
geleid dat het cateringbedrijf op jaar
basis zeven personen een baan
biedt en in het hoogseizoen zelfs
meer dan twintig. Boom pacht de
Kaapsnol (het restaurant van kam
peerterrein Kogerstrand), de kantine
van het NIOZ en 'In de Potvis', het
logeergebouw van het NIOZ, terwijl
ook partyschip De Witte Zeehond,
het Tesselhuus en diverse kampeer
boerderijen vaste afnemers van zijn
diensten zijn geworden. 'Ik zeg wel
eens tegen sollicitanten: wij maken
het hele kookboek', meldt Huisman
met zonder trots. 'Hotels en restau
rants hebben seizoensgebonden
menu's, maar wij maken alles, of het
nu boerenkool, biefstuk van de haas,
een warm of een koud buffet is. Veel
mensen beseffen dat alleen met.'
Boom vult lachend aan: 'Wij laten
een bedrijfsgebouw bouwen op de
Stoompoort. Toen ik een potentiële
aannemer benaderde, vroeg hij ver
baasd: Waar is dat voor nodig, jullie
maken toch alleen maar slaatjes? Te
gen dat vooroordeel moeten wij
opboksen.' Huisman: 'De kwestie is
dat wij juist steeds bezig zijn met
nieuwe dingen. Wij gaan met gasten
met de TX10 het wad op om vis te
vangen en te bereiden, terwijl we
ondertussen een kijkje nemen bij de
zeehonden. We gaan in een work
shop op excursie naar Bert Keijser
om uitleg over asperges te geven en
een menu met asperges te bereiden.
Komend voorjaar gaan we koken in
de Zelfpluktuin van Boersen, met
bloemen en kruiden. Je moet nooit
schromen iets nieuws te bedenken,
want het aanbod in onze branche
wordt steeds groter, bij Albert Heijn
kun je kant-en-klaar allerl
producten kopen en mensen ga<
steeds meer zelf uitproberen doi
alle kookprogramma's op televise
Daar moet je op inspelen, anders re
je het met.'
Als hoogtepunt beschouwen che
kok Huisman en 'manager' Boomt
diners en buffetten die ze bere
hebben voor onder meer minist
Netelenbos, de ambassadeur v:
Kenia, kroonprins Willem Alexand
en koningin Beatrix. Voor het staat
hoofd kregen ze opdracht ee
'werklunch' samen te stellen, uite
aard zoveel mogelijk bestaand i
Texelse producten. 'We hebben
iets lekkers van gemaakt. Voor
kreeg ze een carpaccio van lamsfil
met aardbeiendressing, daarna ee
visbouillon die we Waddenza
bouillon hadden genoemd, toen ee
hoofdgerecht met allerlei kleir
Texelse hapjes en als desse
Texelse kwark met duindoornslroo:
Bij zulke opdrachten kun je veel va
je creativiteit kwijt. Leuk is ook h
overleg dat je met je klanten heb
want die hebben er meestal gee
idee van wat wij kunnen.'
Zeker is in ieder geval dat de kla
koning is, ook wanneer het geen bi
stellingen voor enorme gezelschaj
pen betreft. 'Met de kerst werden
gebeld door een oudere mevrou
die graag gestoofde paling wild
voor vier personen. Ze kreeg logé
en dat leek haar nu zo lekker. Vi
hebben het maar gedaan...'
Kabeljauwfilet op zuurkoolbedje m
prei-roomsaus
(voor één persoon
150 gram kabeljauwfilet
75 gram zuurkool
50 gram roomboter
100 centiliter droge witte wijn
50 centiliter slagroom
25 gram prei, in kleine nngetjes gt
sneden
25 gram katenspek, in dunne reef
jes gesneden
visbloem (half paneermeel hi
bloem)
groene pesto
bieslook
zout en peper
Proef de zuurkool eerst goed, wal
deze mag niet te zuur zijn. Zonoi
even afspoelen. Kook de zuurko
met de helft van de witte wijn en
water gaar. Giet de zuurkook af, ro
er katenspekreepjes doorheen i
houd dit warm. Wanneer de zuurko
staat te koken de kabeljauwfilet hé
insmeren met pesto, zout en pefX
door de visbloem halen en in i
roomboter mooi goudbruin aa'
bakken. Vervolgens zachtjes gaart
ten worden. Haal de kabeljauwfi'
uit de pan en houd ook deze wan
Smoor de preiringetjes even kort
de roomboter en blus deze dan
met de rest van de witte wijn. Ls
dit even koken en pureer het in et
keukenmachine. Doe het mengs
opnieuw in de pan en verhit het lam.
zaam. Voeg onder voortdurend re
ren de slagroom toe, totdat een
mige saus ontstaat. Voeg peper f
zout naar smaak toe. Doe de zut
kool op een bord, leg de kabeljaui
filet erop en giet de saus half overt
vis. Garneren met fijn gesnedi
bieslook.
