De vaart naar de hemel
Koninklijke onderscheiding
voor reddingbootschipper
Bruinvisschool doneert aan Tesselhuus
Jo Engelvaart
neemt afscheid
bestuur KNRM
Wat ik zeggen wou.
Financiële steun
medische post
Charles Douma
opvolger Groen
Geslaagden VCA
Flaneerkade
Wat ik zeggen wou...
Wat ik zeggen wou...
Gemeente eindigt
in middenmoot
FNV-onderzoek
Natuur
beschermingswet
Bedrijventerrein
Wat ik zeggen wou.
Gemeente laat
archieffunctie
onderzoeken
OZB
Blik vanger^
TEXELSE J"C0URANT
i/gemeester Joke Geldorp speldt Jaap Groen bij zijn afscheid als reddingbootschipper de versierselen op die behoren bij zijn ko-
iklijke onderscheiding. Kort daarvoor speldde zijn echtgenote Sienke hem een bronzen onderscheiding van de KNRM op, ter ere
n 25 jaar inzet voor de reddingmaatschappij. In zijn loopbaan nam Groen deel aan 352 acties, waarbij 555 mensen behouden aan
id werden gebracht. Gisteravond, tijdens de afscheidsreceptie in Hotel Den Burg, kreeg Groen van diverse kanten lof toegezwaaid,
scheid van de KNRM neemt Groen niet, want hij volgt Jo Engelvaart op als lid van de plaatselijke commissie. Van collega-redders
Groen een wandversiering met daarop de drie reddingboten waarop hij heeft gevaren. (Foto Geram Timmerman)
ti gelegenheid van zijn 25-jarig
ibileum en afscheid ais redder bij
Koninklijke Nederlandse
ïddingmaatschappij (KNRM)
erd Jaap Groen uit De Cocksdorp
steravond koninklijk onderschei-
Hij werd ridder in de zesde
aad van de Orde van Oranje
assau. Volgens de voordracht
inkt de 53-jarige Groen deze eer
zijn grote verantwoorde-
kheidsgevoel, vakkennis en na-
urlijk overwicht waardoor hij een
lorbeeld is voor de hele KNRM
ixel.
in Egmond aan Zee geboren
■oen die eigenaar en beheerder is
camping De Robbenjager, kwam
april 1976 in dienst als opstap-
van de reddingboot van De
icksdorp. Van juni 1979 tot april
81 was hij reserveschipper en
ids april 1981 schipper.
heer J.C. Groen is een uitste-
de schipper met een even uitste
lde staat van diénst', aldus
IRM-directeur S.E. Wiebenga, die
gemeentelijke voordracht voor de
iderscheiding ondersteunde. 'On-
irzijn leiding voelt een bemanning
li veilig. Groen kent de zandban-
nvoor de kust en de laatste veran-
nngen daarvan omdat hij zich
ortdurend op de hoogte stelt. Dik-
jlsis hij op de vuurtoren te vinden
ach te oriënteren en om op die
amer zijn vrijwillig werk voor hon-
irdprocent te doen'. Verder werd er
or Wiebenga op gewezen dat
oen ondanks de drukte op zijn
mping kans ziet om de bemanning
il veel enthousiasme te leiden. Hij
Na 21 jaar lidmaatschap van de
plaatselijke commissie van de Ko
ninklijke Nederlandse Redding
maatschappij (KNRM) nam oud-bur
gemeester Jo Engeivaart gisteren
afscheid, voorzitter S. Wiebenga om
schreef het scheidend bestuurslid als
een opgewekt lid van de plaatselijke
commissie die beschikte over een
flinke dosis relativeringsvermogen.
Geen verkeerde eigenschap voor een
bestuurslid dat moest meebeslissen
over vervanging van redding
vaartuigen, trucks, het reddingboot
huis en andere gewichtige zaken.
Engeivaart (74) voelde zich temidden
van de stoere redders als een vis in
het water en kon zich goed vinden in
de ongecompliceerde structuur van
de KNRM, waarbij hij nadrukkelijk
streefde naar een efficiënte organisa
tie. Als voorzitter van de plaatselijke
commissie bedankte burgemeester
Joke Geldorp Engelvaart voor zijn
jarenlange bestuurlijke inzet. Binnen
de plaatselijke commissie wordt hij
opgevolgd door oud-reddingboot-
schipper Jaap Groen, met wie na het
overlijden van Cees Vlas een flinke
dosis nautische kennis wordt binnen
gehaald.
let op de veiligheid van de boot en de
trekker waarmee deze in het water
wordt gereden en besteedt veel aan
dacht aan training en onderhoud.
Groen is voortdurend bezig met ver
anderingen binnen het station, reke
ning houdend met ontwikkelingen op
scheepvaartgebied. Hij had een be
langrijk aandeel in de aanschaf van
een nieuwe boot en de verbouwing
van het boothuis. Aan de voordracht
waren verslagen toegevoegd van
enkele reddingsacties waarbij Groen
betrokken is geweest. Zoals het zoe
ken naar vermiste wadlopers in au
gustus 1976, het zoeken bij zwaar
weer naar een overboord geslagen
jachtvaarder en het redden van een
andere opvarende van hetzelfde jacht
op 29 juli 1988. Verder het in veilig
heid brengen van het jacht Shanty dat
op 6 juli 1993 met motorpech dreigde
te stranden.
Soms moesten Groen en zijn mede
redders de eigenlijke redding overla
ten aan collega's van andere stations,
zoals op 6 november 1999 bij een
zware zuidwesterstorm. Twee Duitse
jachten hadden hun masten verloren
en dreigden op de Vliehors te stran
den. Groen zat er met zijn Beursplein
5 het dichtste bij maar vond het on
verantwoord om de gronden binnen
te varen. De boot had op dat moment
al twee keer vol water gestaan door
inslaande grondzeeën De opvaren
den van het jacht Time for Sidney
werden toen gered door de veel gro
tere Jan van Engelenburg van Ter
schelling. De KNRM oordeelde dat
Groen door zijn terughoudendheid
blijk had gegeven van goed zeeman
schap.
«ntuele tekorten die komende
mer ontstaan bij de Stichting
ïdische Post De Koog, mogen
een maximum van ƒ13.000,-
irden gedekt door de gemeente,
ivendien mag de stichting het-
Ifde bedrag tegemoet zien voor
it verlies van vorig jaar. Het be
ltin beide gevallen een inciden-
e bijdrage, waaraan geen rech-
kunnen worden ontleend. Dat
ilde een meerderheid van de
idscommissie Welzijn, die
lensdag in vergadering bijeen
s.
commissieleden hadden weinig
cussie nodig om tot hun besluit te
«en. Algemeen werd erkend dat
medische post van groot belang
ioor het toerisme op Texel en dat
gemeente om die reden in nood
gevallen bereid moet zijn bij te sprin
gen. Arthur Oosterbaan (Groen Links)
stelde daarom voor de gemeente
jaarlijks voor maximaal ƒ13.000,-
garant te laten staan, maar de andere
partijen vonden dat te ver gaan en
meenden dat een eventueel verzoek
ieder jaar opnieuw moet worden be
studeerd.
De opvatting dat de stichting op den
duur in staat moet zijn zichzelf te
bedruipen, werd wél algemeen ge
dragen. Ook door het stichtings
bestuur, dat bij monde van huisarts
Willem Vos uitlegde te streven naar
een sluitende begroting, maar dat
Charles Douma (35) uit De
Cocksdorp volgt Jaap Groen op
als reddingbootschipper. Douma
werd in 1988 als opstapper ac
tief bij station De Cockdorp en
werd vorig jaar, toen bekend
werd dat Jaap Groen zich zou
terugtrekken, bevorderd tot
reserveschipper.
daarvoor een verhoging van de tarie
ven noodzakelijk is. Om die reden is
samen met verzekeraar Univé bij het
Centraal orgaan Tarieven Gezond
heidszorg een nieuw tarief aange
vraagd. Hoewel goede hoop bestaat
dat dit verzoek wordt gehonoreerd, is
het vrijwel uitgesloten dat dit al voor
de komende zomer gebeurt, vandaar
dat bij de gemeente om een garant
stelling was gevraagd.
deelnemers aan de cursus Basis-
Sgheiij (VCA), die de afgelopen
ken in hotel Den Burg werd gege-
door de Nedcon Groep uit
euwijk, hebben hun diploma ge
ld Deze cursus was bedoeld voor
Anemers van bouwbedrijven of
liaan gerelateerde bedrijven. De
deelnemers werden door twee
himatoren getoetst over 38 vra-
met voornoemd resultaat,
geslaagden zijn: R.J. Vonk, J. de
'M, K J. Veenbaas, K.J. van der
J.AM. Commandeur, G.
tsse|s, G Banda, C.L. de Lussanet
la Sablonmère, P. Vrijdag, FR.
'Aman, J.P.A. Ran, R. van der
'dan, R.A.L van der Maden, T.J.
Jijenbosch, C. Bruin, M. Pijper,
Sp Commandeur, G. Terpstra,
J van der Voort, H.J. de Ruyter,
N de Ruyter, S.A Visser, S J.F.
"e. W.A. Terpstra, J. Hooge-
nn9. H J Groen, R. Marei, T.D.
"ne'S Bakker, J.D. de Wit, G. de
A-W. van Dooyeweerd, H.K. van
®vaaden, W.J.M. van de Kamer,
M Wiggers, B.V.N. de Graaf.
'Jongens, ontzettend bedankt na
mens de kinderen - en volwassenen
- van het Tesselhuus', zei voorzitter
Jan Bloem nadat hij een symbolische
cheque ter waarde van ƒ750,- ont
ving uit handen van groep 7 en 8 van
de Bruinvisschool uit Oudeschild. Het
bedrag is een kwart van de opbrengst
van de Paasmarkt, een soort
fancyfair, die de (hele) basisschool
enige tijd geleden hield. Op deze
markt verkochten de kinderen spul
letjes en organiseerden ze spelletjes.
Het grootste gedeelte van de op
brengst werd besteed aan audio-ap-
paratuur, een kwart ging naar het
goede doel. Bloem toonde zich ver
heugd en benoemde de leerlingen tot
Bncvcci »«n k/o' Builen «Erimwooidclijkhud van <k mUzwc
Uit oogpunt van de verkeersveiligheid
en om wildparkeren tegen te gaan
moet er volgens de wethouder een
flaneerkade op de haven komen.
Verkeersveiligheid is één ding, een
flaneerkade iets heel anders. Veel
goedkoper is het om bij de opgangen
van de haven een bord met een
snelheidsbeperking te plaatsen. Vol
gens de wethouder is het nodig voor
de verkeersveiligheid, maar naar mijn
informatie heeft er zich nog nooit eEn
ongeluk voorgedaan ten gevolge van
de wildparkeerders. De wethouder
spreekt van wildparkeerders, maar
ter plaatse is geen sprake van een
parkeerverbod. Van Dale spreekt
over 'flaneren' als 'doelloos rond
slenteren', maar al die mensen op de
haven hebben een doel.
VermoedElijk wordt hier, door een
flaneerkade te realiseren, de planK
mis geslagen. Aan de andere kant
van het Marsdiep, in Den Helder, is
een flaneerkade gerealiseerd, waar
nauwelijks of geen gebruik van wordt
gemaakt. Weggegooid geld. Ook
leent het klimaat zich er negen maan
den van het jaar met voor om te
flaneren en is de bevolking van
Noordwest Europa er niet de mens
naar om te flaneren. Dit zijn doelbe
wuste mensen.
Met vele anderen ben ik van mening
daT de haven de haven moet blijven
en dat mag best wat rommelig en
chaotisch zijn; dat heeft wel charme
en geeft de haven zijn eigen sfeer
Daarnaast moet er natuurlijk alterna
tieve parkeergelegenheid worden
gecreëerd als het parkeren op de
huidige plek verboden of onmogelijk
wordt gemaakt. Je gooit toch ook je
oude schoenen niet weg voor je
nieuwe hebt gekocht.
Tevens wil het college ƒ900.000,-
subsidie geven aan het Maritiem
Museum om het aantal bezoekers
boven de 100.000 te krijgen, wat in
houdt dat er voor het museum drie
procent geparkeerde auto's bijkomt.
Waar moeten deze mensen nu parke
ren als het aantal parkeerplaatsen
eerst wordt verminderd? De praktijk
zal zijn dat al deze mensen hun auto
in het dorp neerzetten en daar zitten
ze in Oudeschild nu juist niet op te
wachten. In het voorseizoen komen
veel mensen naar de haven omdat
het dan vaak nog geen strandweer is
en juist nu gaan we aan een her
inrichting werken. Zover ik weet zou
de herinrichting van het haventerrein
de tweede fase zijn waarover door de
raad nog een besluit moet worden
genomen. Maar nu blijkt deze her
inrichting het laatste staartje van de
eerste fase te zijn. En volgens de aan
wezigen bij het overleg tussen ge
meente en betrokken zou zijn aange
geven dat de plannen niet meer
kunnen worden teruggedraaid, daar
er sprake was van een raadsbesluit.
Maar door de raad is nog geen be
sluit inzake de herinrichting geno
men. Ook zou zijn aangegeven dat de
herinrichting niet wordt betaald uit de
middelen voor de eerste fase, maar
waarvan dan wel?
Om de burger meer bij de lokale po
litiek te betrekken, moet er volgens
Elzmga dualisme worden ontwikkeld.
Nu treedt de bevolking van Oude
schild dualistisch op en wordt er ge
zegd 'op iedere plank die je in Oude
schild verspijkert, komt een reactie.'
Uit de enquête over de lokale politiek
blijkt dat de belangstelling hiervoor
niet groot is, slechts zeven procent
van de bevolking heeft gereageerd.
Als het college zich zo opstelt als in
Oudeschild, zal de belangstelling ze
ker niet groter worden. En dat is niet
wat Elzinga beoogt. Via democrati
sche weg duren dingen soms langer,
maar hiervoor hebben we met zijn
allen gekozen.
Piet Standaart.
Den Burg.
Burgemeester Joke Geldorp, voorzitter van de plaatselijke commissie van de KNRM,
overhandigt het vertrekkende bestuurslid Jo Engelvaart het beeldje van de redder.
(Foto Garand Timmerman)
De gemeente is in een onderzoek
van de FNV, waar 208 collega-ge
meenten aan meededen, in de mid
denmoot geëindigd. Gemeente
wees minimaal Sociaal, is de titel
van dit onderzoek. Onder deze
naam onderzoekt de bond regel
matig in hoeverre het gemeentelijk
minimabeleid voldoet aan een aan
tal basisvoorwaarden.
'Als je kijkt naar de maat die de FNV
langs bepaalde zaken legt, hebben zij
een eigen beeld van wat sociaal is, en
wat niet. Daar kan je natuurlijk van
mening over verschillen', zegt
Bernadette Nouwen, hoofd van de
gemeentelijke sector Welzijn. 'Gezien
het sociale beleid hebben we een
hele acceptabele positie ingenomen
bij het onderzoek. Maar als je puur let
op het werk dat per individu wordt
gedaan - en dan zijn we als kleine
gemeente in het voordeel - zijn we
zeer sterk', vindt zij.
'Er zijn een aantal punten die voor
verbetering vatbaar zijn en waarnaar
we moeten kijken. Daarom is het juist
interessant om mee te doen aan de
FNV-test De gemeente maakt het
bijvoorbeeld mensen die een uitke
ring willen en kwijtschelding vragen
niet makkelijk. Dat verdient dus aan
dacht, want zulke zaken dienen met
bemoeilijkt te worden. We hebben het
er nog niet over gehad, maar ik vind
het de moeite waard om nog eens
mee te doen.'
Naar aanleiding van het artikel over
het 'borden plaatsend college' op de
Razende Bol:
En weer staat die kletskoek in de
krant: 'als het gebied onder de
Natuurbeschermingswet komt, wordt
hij afgesloten en is er geen recreatie
meer mogelijk'.
Onzin natuurlijk. De meeste gebieden
in Nederland die onder de NB-wet
vallen zijn gewoon voor (natuur-
gerichte) recreatie toegankelijk. De
beste voorbeelden liggen naast de
deur of zelfs op Texel: de Waddenzee
en de Hors Als het college dit gezegd
heeft is het liegen. De Texelaars bang
maken uit politieke motieven? Na
tuurlijk weten die wel beter. Als de
krant het bedacht heeft, is het ge
woon stom.
Waarom natuurbescherming door
college en/of krant zo geregeld in een
negatief daglicht gesteld moeten
worden en natuurbeschermers ge
frustreerd moeten worden, is ons een
raadsel.
Het doet afbreuk aan de geloofwaar
digheid van onze volksvertegenwoor
diging en de lokale krant!
Sytske en Adriaan Dijksen,
Den Hoorn.
Naschrift redactie: de passage is ge
baseerd op aan ons doorgespeelde
informatie, die in dit geval kennelijk
onjuist is.
Brieves <10 leun Burte» vcncKwoardclijUBatf »«o dc radkXjc
Gelezen in de Texelse Courant van 23
mei: 'Gemeente koopt grond voor
uitbreiding bedrijventerrein in weste
lijke richting, dus langs de Langeveld-
straat'. Hierbij wordt dan voorbij ge
gaan aan en langdurig geuite
wensvanuit De Cocksdorp om even
tuele uitbreiding in noordelijke rich
ting te laten plaatsvinden. In een aan
tal verklaringen wordt door b en w
gezegd dat de provincie pertinent wil
vasthouden aan wat in een zogehe
ten structuurvisie is vastgelegd. Deze
structuurvisie is niets anders dan een
schetsplan in een eerste opzet,
waarin deze uitbreiding is opgeno
men, maar waarin zonodig zonder
problemen een wijziging kan worden
doorgevoerd. Dat wil dus zeggen dat
van een officieel bestemmingsplan
geen sprake is. Wat mij nu
bevreemdt, is dat het college zich zo
vastpint op een voorlopig schetsplan
(overigens dateert dit plan van jaren
her). Kennelijk is het zo dat wat door
de provincie wordt gedicteerd, door
b en w wordt geslikt (over openheid
in de politiek gesproken, maar dit ter
zijde). Bij vragen hierover verklaarde
wetfiouder Schilling het zonde te vin
den hier nog meer energie in te ste
ken, 'want dat is trekken aan een
dood paard'. Deze lauwe reactie van
uit de Texelse politiek op de wens
vanuit De Cocksdorp is
onacceptabel. Me dunkt, de argu
menten zijn sterk genoeg om je er als
politiek, met alleen de wethouders,
maar de hele raad, voor in te span
nen. In 1981 heeft zowel provincie als
b en w een eerste aanzet gegeven tot
het uitbreiden in noordelijke richting
door het bouwen van de rioolwater
zuivering. Dit kan gezien worden als
de meest noordelijk begrenzing van
het bedrijventerrein. Door de grotere
afstand, de richting en de overheer
send westenwind, geeft noordelijke
uitbreiding de minste kans op proble
men met betrekking tot stank, geluid
en calamiteiten Dus bij deze doe ik
een dringende oproep aan de poli
tiek: word actief en trek dat dode
paard in noordelijke richting.
A. Daalder,
De Cocksdorp.
Er mankeert nogal wat aan de
wijze waarop de gemeente Texel
zijn archieven beheert. Het is no
dig dat achterstanden worden
weggewerkt, dat verbeteringen
worden doorgevoerd en dat
decentraal opgestelde archieven
worden bewerkt en gaan voldoen
aan de eisen van de archiefwet.
Ook moeten de archieven worden
voorbereid op de komende
digitalisering van de informatie zo
dat de stukken via het scherm kun
nen worden geraadpleegd en dient
een geautomatiseerd systeem
voor archivering te worden inge
voerd.
De gemeente had al 75.000,- op de
begroting staan voor het uitvoeren
van deze verbeteringswerkzaam
heden. Daar komt nu nog 27.725.-
bij voor een zogeheten quick-scan
(kort onderzoek) die zal worden uit
gevoerd door het bureau Cap Gemini
Ernst Young. Daarbij zal de be
staande archieffunctie worden ge
analyseerd en wordt alles wat voor
verbetenng in aanmerking komt, in
kaart gebracht, ook wat betreft de
efficiency van de dienstverlening.
Bncvca vao lezen. Bunco »erur»-jorrVli)Ffy»1 vu dt redactie
Volgens de Texelse Courant van 8
mei jl. verzet de gemeenteraad - op
Groen Links na - zich in meerderheid
tegen een extra verhoging van de
OZB van 5% voor het jaar 2002, bo
venop de trendmatige verhoging van
3%. Het coolege trapt de bal welis
waar heel handig terug door te stel
len dat de raad dan maar moet aan
geven in welke plannen het mes moet
worden gezet, maar dat riekt naar
chantage.
In het fraaie boekje 'Begroting in een
oogopslag', dat wij allemaal in de bus
hebben gekregen, lees ik echter dat
die extra verhoging van 5% al in de
begroting is opgenomen. Als recht
lijnig denkend burger ontkom je dan
niet aan de indruk dat de raad daar
gewoon voor joker zit. En dat is toch
iets om eens in het achterhoofd te
houden als er bij de volgende
gemeenteraadsverkiezingen weer
een beroep op u wordt gedaan.
J.A. Does,
Oosterend,
ambassadeurs van het Tesselhuus.
Hij sprak de hoop uit dat ze zouden
opscheppen tegen hun vriendjes dat
zij iets voor hun gehandicapte
leeftijdsgenoten hadden gedaan en
zo anderen stimuleren ook iets voor
het Tesselhuus te doen. De 29 kinde
ren en docent Johan Bokma verdien
den'een applaus voor zichzelf.' -
Het is hemelvaartdag. De vaart naar
de hemel. Ten eerste is het stralend
weer op deze dag, ten tweede ruikt
de lente zo verdacht sensationeel dat
de erotiek als een spinrag over alles
hangt wat groeit en bloeit, ten derde
lijkt het alsof iedereen een injectie po
sitivisme heeft ondergaan
Alleen de paarden blijven nerveus.
Ooit hebben zij besloten collectief
nerveus en sterk en onberekenbaar
te zijn. Wij mensen moeten iets te
temmen hebben. Want temmen zul
len wij.
Ik herinner mij mi|n tergende vragen
van zeer lang geleden. Wie gaat er
naar de hemel op Hemelvaart En
waarom? En waarom gaan wij niet?
En waarom zijn we allemaal vnj van
daag en waarom gaat er vandaag dan
niemand naar de hemel? Waar is die
hemel eigenlijk precies? En waar is de
hel? Is die hel echt alleen voor hele
slechte mensen zoals neef Tony?
Mijn ouders deden verantwoorde po
gingen om de bijbel in kort bestek en
voor kinderogen en -oren tot iets
verteerbaars terug te brengen Ik her
inner me alleen maar dat alles goed
kwam, dat God liefde was en dat wij
op de wereld waren om die liefde uit
te dragen, en wanneer dat gebeurde
was er hoop Daar moest ook ik mijn
best voor doen Met die boodschap
trapte ik op een klein rood fietsje ach
ter hun grote fietsen aan. Want op
hemelvaartdag was het een traditio
neel dauwtrappen. Na een tijdje lagen
zij te lezen en waren voor een hele tijd
niet bereid tot antwoorden. Onderwijl
lag ik op mijn rug in de wei en staarde
naar de hemel, die nog altijd ver en
onbereikbaar was en in een geheim
zinnig wonderlijk blauw gehuld. Ik
verbeeldde mij God te zien zitten op
een onmetelijke troon, geflankeerd
door engelen in gouddraad versierde
gewaden, en ik was er van overtuigd
dat hij mij zag zitten. Dus vliegerde ik
met overgave en bond briefjes aan
mijn vlieger: Lieve God, wil ye suiker
strooien in plaats van regen, dan weet
ik zeker dat ye bestaat Lieve God,
waar stort je die Heilige Geest uit?
Lieve God, ik bid nu al heel lang of het
goed is dat mijn pop levend mag
worden, waarom gebeurt dat niet? Ik
bid heel mooi en altijd op mijn knieén
en ik heb het vaak erg koud.
De dreun kwam veel later. God zou
in ons zelf zitten en wij allen zouden
een beetje God zijn. Zo werd mij met
veel overtuiging uitgelegd. Dat kwam
hard aan. De illusies en de schitte
rende beelden die ik daarna moest
afschaffen waren bijna niet te verwer
ken. En heel stiekem handhaaf ik mijn
sprookjes-God, die gewoon zorgt dat
alles goed komt. Want niemand weet
tenslotte iets zeker, en die gedachte
windt mij heel vaak op. Mijn God
woont nog steeds boven alle vliegers,
leest geamuseerd de briefjes van kin
deren en onderwijl strooit hij kwistig
zo nu en dan wat engelen in het rond
om onze verbeelding te prikkelen.
Verschil moet er blijven.
Maar op deze hemelvaartdag in 2001
lijkt alles een beetje samen te vallen.
Er loopt een vriendelijke man langs
de dijk die mij vrolijk toeroept: Wat
een goddelijke dag! Ik beaam en we
kunnen zo samen verder het eiland
rond in onze drang tot verkondiging
Mijn kleine nichtje komt op bezoek en
stelt mij meesterlijke vragen: Waarom
denk jij dat jij bestaat? Waarom is er
meer zand dan water? Waarom hou
jij van iemand? Is God ook een baby
geweest? Ik begnjp opeens weer heel
goed waarom er kinderen bestaan en
ook waarom zij vooral altijd weer
moeten komen. De kleinkinderen van
de geboortegolfgeneratie worden
geboren, dus is er weer veel zeker
heid. Nadat ik met mijn kleine nichtje
het strand onveilig heb gemaakt en
zij in mijn armen inslaapt terwijl ik te
gen mijn strandhuis leun, belt mijn
broer op de mobiel. Het gaat hem
zeer zeer goed. zegt hij. De schaak
vriendin heeft hij de deur uitgezet. Ze
was te ingewikkeld en nu lacht het
leven hem toe. Hij heeft geleerd om
alleen te zijn, zelfs op hemelvaartdag.
Weet je nog hoe godvergeten vroeg
wij ons bed uit moesten voor die zeld
zame dauwbeleving? Ik beaam dat ik
het weet. Hij hangt bulderend van de
lach weer op. Vervolgens staar ik naar
de zee en zie zeven zwanen op een
rij in volle gratie over de golven dob
beren. Een volmaakt beeld. Aan mijn
vlieger hoeven geen briefjes meer. Ik
heb inmiddels iets begrepen.
Dana Rover
DINSDAG 29 MEI 2001
I
