'Niet het dubbeltje van de jutters,
maar het kwartje dat niet viel'
'Hotel schuldig aan
noodlottig ongeval'
A\
WET EERST y y /eerst hoc, £Em) V
cp I kleunt»
Voortlevende legendes op een eiland
Bert Koning legt vinger op gevoelige plekken in museum
.TEXELSE j COURANT'
Officier wil strengere regels zwembaden
Waterdruk
Onvoorzichtig
HIER B'J MOD AM TOTZOUGEEN W0LHRRIGE NEUSVLEUGEL HOORN VAM laooo 3RAR TERUG.
NEE m VERTONEN GEWOON WRT TEXELAARS OU OE VORIGE EEUW j
/5lMMy SCHOGEN
3RN KRRN f 7/
2onl5 ooppe
TEXtLCARTOON. NiyWEB.NL
Contact met vee
weer toegestaan
Luilak
Vogelwerkgroep
hield 'big day'
(geslaagd
Statencommissie
op Texel bijeen
Collecte voor
epilepsiebestrijding
VRIJDAG 1 JUNI 2001
Oe directieleden en het hoofd van
de technische dienst van hotel
Opduin in De Koog zijn schuldig
aan het noodlottige ongeval waar
bij de 12-jarige Bernard Lubbers
op 2 maart vorig jaar om het leven
Kwam. Dit stelde officier van justi
tie R. Smits woensdag voor de
rechtbank in Alkmaar. Hij eiste
voorwaardelijke celstraffen van
drie maanden tegen de toenmalige
directeur Harry Wuis, adjunct-di
recteur Cees den Ouden en hoofd
technische dienst Johan Brug
geling. Het bedrijf moet volgens de
officier een boete van ƒ25.000,- on
voorwaardelijk krijgen opgelegd.
Bernard Lubbers nam vorig jaar ge-
t na aankomst in het viersterren-
hotel een duik in het hotelbad. Zijn
broertie zag Bernard op een gegeven
moment op de bodem van het zwem
bad zitten en vond dat eng. Hij
schopte naar hem maar kreeg geen
reactie en holde naar de hotelkamer,
waarna zijn moeder naar het zwem
bad snelde en de bewusteloze
Bernard op de kant trok. Ondanks
alle hulp overleed hij twee dagen la
ter in het AMC in Amsterdam.
De oorzaak van het noodlottige inci
dent was het afdekrooster van de
jetstreaminstallatie. Het bleek niet
meer op zijn plaats te zitten, maar lag
in de vensterbank, zo werd kort na
het ongeval ontdekt. Het slachtoffer
tje kwam met zijn arm in het niet-af-
gedekte gat van de afzuiginstallatie
terecht en was vast komen te zitten
mdeaanzuigbuis. Hij kon zichzelf niet
bevrijden en overleed aan de gevol
gen van verdrinking.
In januari 2000, zo stond in de stuk
ken die woensdag tijdens de recht
bank op tafel kwamen, had het
afdekrooster bij de jaarlijkse
onderhoudswerkzaamheden in het
hotel ook al eens in de vensterbank
agen. De huidige directeur Den
Ouden, toen adjunct-directeur, en het
hoofd technische dienst besloten
destijds in onderling overleg het roos
ter met tweecomponentenlijm vast te
zetten. Volgens de verpakking was
de lijm 'waterbestendig'.
Rechtbankvoorzitter A. Haverkate
wilde van beiden weten of zij bij de
jmfabrikant of de jetstreamleveran-
cier hadden geïnformeerd of de lijm
ook bestendig was tegen chloor en
enorme waterdruk van de
jetstreaminstallatie. Als dit apparaat
door de badgasten wordt aangezet,
wordt 600 tot 900 liter water per mi
nuut rondgestuwd. 'Nee', luidde het
antwoord van Den Ouden en het
hoofd technische dienst. Onderzoek
van het Nederlands Forensisch Insti
tuut in Rijswijk had uitgewezen dat de
gebruikte lijm niet heeft voldaan en
niet voor dit doel gebruikt had mogen
worden. Bij het onderhoud had de
man van de technische dienst nog
wel gekeken of het rooster goed vast
zat toen het bad leeg stond. Ook toen
het bad weer gevuld was, had hij dit
nog gedaan, maar hij kon zich met
herinneren, evenmin als directeur
Den Ouden, of dit ook was uitgetest
met de jetstreaminstallatie in werking.
Twee Texelse politiemensen konden
zich na het ongeval een kringgesprek
in februari vorig jaar herinneren met
leerlingen van de Lubertischool, die
het zwembad van het hotel gebruiken
voor de lessen schoolzwemmen. De
kinderen vertelden hen dat er een gat
in het zwembad zat. Ook een hotel-
gaste had de politie na het ongeval
verteld dat zij op 1 maart met haar
voet had vastgezeten, maar zij had
zich kunnen lostrekken. Het hoofd
van de technische dienst stelde dat
hij zich na het ongeval was dood-
geschrokken toen hij het afdek
rooster wederom in de vensterbank
zag liggen.
Officier van justitie R. Smits acht
dood door schuld bewezen. De
verantwoordelijken hebben volgens
hem 'onvoorzichtig, onachtzaam en
nalatig' gehandeld. De reparatie in
januari, waarvoor Den Ouden en het
hoofd van de technische dienst ver
antwoordelijk waren, was
onprofessioneel uitgevoerd. Wuis
was hiervoor niet aansprakelijk, om
dat hij toen voor familiebezoek in
Afrika zat. Er had, volgens Smits, in
januari een deskundige bijgehaald
moeten worden of informatie inge
wonnen moeten worden over de te
gebruiken lijmsoort. Ook heeft het
tweetal na de reparatie onvoldoende
getest en gecontroleerd of de
afdekking goed vast zat.
Het trio is gezamenlijk verantwoorde
lijk, aldus Smits, voor onvoldoende
controle na afloop van de reparatie
tot aan de dag van het ongeval. De
officier stelde dat de strafeis geen
recht doet aan het leed dat de fami
lie van het slachtoffertje is overko
men. 'Maar de verdachten zijn geen
criminelen.' Smits wees in zijn requi
sitoir nog op de folders van Opduin,
waarin staat vermeld dat het een
kindvriendelijk hotel is. Omdat het
zwembad maar 1,38 meter diep is, is
een badmeester wettelijk met vereist.
Smits zette vraagtekens bij deze re
gels en deed een appèl op de wet
gever hier nog eens naar te kijken.
Onvoldoende
De Amsterdamse advocaten L.
Mannheims en L. Rottgering gaven
het justitieonderzoek een onvol
doende en vroegen vrijspraak voor
hun cliënten. Veel zaken zijn volgens
hen niet of nauwelijks onderzocht. Zo
zou met vast staan of de afwezige
afdekplaat inderdaad de oorzaak is
van de dood van Bernard Lubbers.
De jongen had met zijn broertje
onderwaterspelletjés gedaan en zou
misschien al bewusteloos zijn ge
weest. Ook stellen de pleiters dat de
gebruikte lijm volgens het gerechte
lijk onderzoek 'niet geheel ondeugde
lijk' was.
De in oktober vorig jaar teruggetre
den directeur Wuis sprak in zijn laat
ste woord, mede namens beide an
dere beschuldigden, van 'een zwarte
bladzijde' in het 75-jarig bestaan van
het hotel en het persoonlijke leven
van de verdachten. 'Maar schuldig
voelen we ons niet, wel verantwoor
delijk.' Zijn opvolger meldde de recht
bank dat de jetstreaminstallatie na
het ongeval geheel onklaar is ge
maakt en sindsdien niet meer ge
bruikt wordt.
De Alkmaarse rechtbank doet
woensdag 13 juni uitspraak.
<h|BAT f'(l
Het ministerie van Landbouw,
Natuurbeheer en Visserij heeft de
maatregelen om de verspreiding
van mond- en klauwzeer tegen te
gaan verder versoepeld. Sinds gis
teren gelden geen beperkingen
meer voor het bezoek aan bedrij
ven met evenhoevig vee.
Contact met vee is v\?eer toegestaan,
waardoor publieksbedrijven als
Donatus, Wezenspyk, De Noord-
kroon, De Mient en boerderijen met
minicampings de gehate linten mo
gen verwijderen en hun gasten de
toegang tot de stallen niet meer hoe
ven ontzeggen. Het staat onderne
mers uiteraard vrij om de maatrege
len desgewenst te handhaven zolang
de crisis landelijk nog niet is bezwo
ren en niet alle maatregelen zijn op
geheven. Zo blijft het vervoersverbod
van vee van kracht, moeten veeart
sen, inseminatoren en andere men
sen die beroepshalve boerderijen
bezoeken zich bij de entree ontsmet
ten en blijven boeren verplicht hun
bezoek te registreren. Afgelopen
week werd al wél het verbod op het
samenbrengen van paarden opgehe
ven. Uitwaterende Sluizen maakte
deze week bekend dat de Reede, de
weg onder de dijk van de Prins
Hendrik Polder, weer voor publiek
Zoals gebruikelijk wordt zaterdag
Luilak gevierd, in de beste traditie van
'jong wekt oud'. De gemeente doet
een dringende oproep aan de
luilakvierders om de traditie in ere te
houden en geen vernielingen aan te
richten. Ramen besmeuren met een
mengsel van boter en zand past bij
voorbeeld niet in het beeld van een
prettige Luilak.
De horeca heeft zich ook tijdens Lui
lak te houden aan normale sluitings
tijden, er is geen ontheffing verleend.
Ook worden geen activiteiten in
zwembad Molenkoog gehouden of
alternatieve activiteiten door de
Welzijnsstichting.
wordt vrijgegeven.
Of de ontsmettende matten in de
veerhaven van Den Helder worden
weggehaald, is onderwerp van ge
sprek tijdens de wekelijkse vergade
ring van het college van b en w, aan
staande dinsdag. De tekst op de
pamfletten die er hangen en waarop
de belangrijkste maatregelen worden
uitgelegd, is inmiddels aangepast.
Onder ideale weersomstandigheden
heeft de Texelse vogelwerkgroep za
terdag een 'big day' gehouden, waar
bij het de bedoeling was tussen mid
dernacht en zeven uur 's avonds
zoveel mogelijk verschillende vogels
te zien of te horen, terwijl geen ge
bruik mocht worden gemaakt van ge
motoriseerd vervoer. Gemiddeld 100
Piet Graaf uit De Cocksdorp is ge
slaagd voor het diploma Aannemer in
de grond-, water- en wegenbouw. Hij
volgde daartoe een driejarige avond
opleiding in Heerenveen. Graaf heeft
een eigen aannemingsbedrijf.
kilometer fietsend 'stroopten' zeven
groepen van twee of drie personen
negentien uur lang het eiland af en
ontwaarden in totaal 140 verschil
lende soorten. In de Dennen werden
diverse zangvogels waargenomen, in
de Mokbaai liepen steltlopers en in de
Eierlandse Duinen gaf de velduil blijk
van zijn bestaan. Het winnende team
noteerde 126 verschillende soorten.
Zaterdag houdt de Vogelwerkgroep
onder leiding van Eric Menkveld een
excursie naar de Fienweid. Om 9.00
uur wordt gestart vanaf de
Spangerweg, nabij de woning van de
familie M. Hin. Ook niet-leden mogen
mee.
De commissie voor Milieu, Water en
Groen uit provinciale Staten verga
dert woensdag 5 september op
Texel. De statenleden arriveren 's
morgens al voor het maken van een
excursie, 's middags wordt in de
raadzaal van het gemeentehuis de
reguliere vergadering gehouden en
voor de avond is er een ontspannend
programma. De reden om op Texel
bijeen te komen is dat de vergader
agenda punten bevat die met Texel
hebben te maken.
Tussen 5 en 9 juni gaan ook op
Texel weer collectanten de straat
op om geld in te zamelen voor het
Nationaal Epilepsie Fonds (vroe
ger: De Macht van het Kleine). Met
moeite is het gelukt zoveel vrijwil
ligers bij elkaar te krijgen dat niet
alleen alle dorpen maar ook het
grootste deel van het buitengebied
kan worden bezocht De opbrengst
van de collecte die dit jaar wordt
gehouden onder het motto 'Laat
haar niet vallen' is bestemd voor
wetenschappelijk onderzoek,
voorlichtingsactiviteiten, bege
leide vakanties voor patiënten en
individuele hulp.
Epilepsie is een tijdelijke functie
stoornis in de hersenen. Het thema
'Laat haar niet vallen' is een oproep
om mensen met epilepsie ('vallende
ziekte') te steunen. Dat is nodig om
dat mensen met epilepsie problemen
kunnen hebben op hun werk. bij het
vinden van een baan, in het onderwijs
of bij sport en spel. Als men weet wat
epilepsie is kan men goed reageren
in het geval men ermee te maken
krijgt.
'Het Maritiem en Juttersmuseum
zou door een flinke zak met geld
definitief op de kaart moeten wor
den gezet. Maar daar staat het al
lang op. We hebben hier de hele
wereldpers gehad, ministers
Brinkman, Van Agt en noem maar
op. Doe nu niet alsof het wiel op
nieuw wordt uitgevonden. De
jutters, het reddingwezen met de
Joan Hodshon, de scheeps
archeologie, de visserij en de ex
positie over de Russenoorlog, in
combinatie met de vrijwilligers
vormden de kip met de gouden ei
eren. Maar helaas is die geslacht.
Toch ben ik blij dat ik het allemaal
heb meegemaakt.' In zijn 25-jarige
dienstverband bij de Stichting
Texels Museum heeft Bert Koning
een bonte verzameling mensen en
spullen zien komen en gaan. 'Ik
heb de kunst gezien, maar nu loert
de kitsch om de hoek.'
!hde beginjaren van het MJM, vanaf
de viering van het 200-jarig bestaan
van de haven in 1980, richtte een stel
avontuurlijke vrijwilligers onder lei
ding van Gerrit Jan de Haan in de
schuur aan de Barentszstraat een tij
delijk maritieme expositie in. Een ten-
'oonstellmg die zóveel bezoekers
hok, waardoor deze kon uitgroeien
lot een spraakmakend museum. Als
koning over die tijd spreekt, begin
nen zijn ogen te glimmen. 'Het waren
de jaren dat we met zijn allen rond de
koffietafel zaten en er enthousiaste
verhalen rondgingen, dat de hele
Sfoep nadacht over tentoonstellingen
en dat we bij storm zelf naar het
strand gingen. Zoals bij de stranding
!.a.n ,<le kompass. Er werden zóveel
"o's gemaakt en materiaal verza
ad, dat we er in 1986 een hele ex-
Positie over konden inrichten. Nu
Joel ik als medewerker in de krant
Sen dat er bijvoorbeeld in het graan-
Pakhuis een expositie over de beurt-
jjart komt. Ik probeer het beleid te
ri|pen, maar het kost me soms erg
veel moeite.'
"et is het geweten van het mu
seum', omschreef Jan Kuiper, direc
teur van de Stichting Texels Museum
deze markante medewerker tijdens
de viering van zijn 25-jarig werkver
band. 'Omdat ik de vinger nogal eens
op de gevoelige plek lag', verklaart
Koning, die een dik dossier heeft met
brieven die hij schreef aan de
museumleiding. Want aan gevoelige
plekken heerst in de geschiedenis
van het Maritiem en Juttersmuseum
geen gebrek. Zeker voor een emotio
neel mens als Bert Koning, die zich
zeer betrokken is gaan voelen bij het
museum in Oudeschild, waarbij hij
van begin af aan betrokken is ge
weest.'
Hoe begon dat allemaal? Na zijn mid
delbare school stond Koning voor de
keus: naar de overkant of op Texel
blijven. 'Ik wilde niet van het eiland,
en kreeg van een oom de tip om eens
een praatje te maken met directeur
Gerrit de Haan. Toen ik solliciteerde
waren ze bezig met de bouw van het
nieuwe museum. Ik had niet eens de
tijd om mijn jas uit te doen toen hij zei:
"Je komt volgende week maar."
EcoMare heette toen nog Natuur
Recreatie Centrum (NRC). De ope
ning door Prins Claus was nabij, dus
iedereen liep op haren en snaren. De
BVD controleerde alles op veiligheid
en ik, die eigenlijk van toeten nog bla
zen wist, wist niet wat me overkwam.
Bij de opening liet Claus, via een
portofoon, een zeehond los in het
Eierlandse Gat. Toen een hele ge
beurtenis, want het was nog de tijd
dat zeehonden niet zo talrijk waren.
We waren er met een heel kleine
ploeg, inclusief het echtpaar De
Haan, dat net zo hard meewerkte.
Van Johan Reijdon en Adriaan Dijk-
sen heb ik veel over de natuur ge
leerd. De Haan was een man die me
enorm inspireerde, ook omdat hij zelf
de meest smerige klusjes aanpakte.
Ik werkte achter de balie en hij ver
telde me: "Bert, wie er ook komt,
stuur iedereen die me nodig heeft
maar naar me toe, waar ik ook ben."
Zo kwam er eens een vertegenwoor
diger, het haar in de krul, in een net
pak met gepoetste schoenen en een
aktetas. De Haan stond op dat mo
ment een gat te spitten, had een rode
zakdoek op zijn kop en vette handen
van de prut. Toen ik zei: "Dit is de
directeur", wist die vertegenwoordi
ger niet hoe hij het had. Maar juist
doordat De Haan zichzelf bleef, had
hij zulke goede contacten met de
Texelaars. Want je moet bedenken
dat hij na de oorlog eigenlijk met niets
is begonnen en de grondlegger van
de meeste musea is.'
Koning werkte er tot 1980, ongeveer
de tijd dat de bezoekersaantallen van
EcoMare in een stroomversnelling
kwamen. 'Toen het kleinschalige ver
dween, liep het persoonlijk contact
met het publiek terug en raakte voor
mij de lol er een beetje af.' Rond die
tijd werden voorbereidingen getroffen
voor de viering van 200 jaar haven.
'De tentoonstelling werd ingericht
door in hoofdzaak vrijwilligers, want
als die er niet waren geweest, zou het
museum er nu niet staan. Het was
een fantastische pionierstijd. De wier-
schuur achter het museum stond op
de nominatie om te worden gesloopt.
Met het geld dat daan/oor beschik
baar was hebben de vrijwilligers het
opnieuw opgetrokken. Er werd sa
mengewerkt door de jutters, de duik
club, de dorpscommissie, de STM en
DETV. Het was puur Texels en het
sprak iedereen aan. Het werd de aan
zet tot wat het museum nu is gewor
den. Als Oudeschilder nam ik er re
gelmatig een kijkje en op het werk liet
ik me ontvallend dat ik me daar wel
op mijn plek voelde. De Haan stuurde
me erheen met als functie
omschrijving: alle voorkomende
werkzaamheden. We hadden geen
cent te makken. Er was geen verwar
ming en we werkten op een afge
dankte typemachine uit EcoMare. De
tentoonstelling liep fantastisch. In een
paar maanden tijd hadden we 17.000
bezoekers, voor die tijd héle aantal
len.'
In Oudeschild hervond hij de een
voud en de knusse sfeer die hij in het
NRC was gaan missen. 'En de onder
werpen. Typische Texelse maritieme
onderwerpen. Dat was en is volgens
mij nog steeds de kracht van het
museum, want die moet van binnen
uit komen. Een beetje geïnteres
seerde vakantieganger wil toch de
reik om het museum nóg mooier te
maken. Maar door onderwaardering,
ik verwijs naar het dubbeltje entree
heffing waarom de jutters vroegen, en
de desinteresse voor de waarden
waarover we beschikten, hebben di
rectie en bestuur de kip met gouden
eieren zelf geslacht. Alsof ze de waar
den van de spullen in de jutterij niet
zagen. Bijvoorbeeld de overblijfselen
van de vergane Katwijk 149, óeActiv,
de Anneliese, de Anne en ga zo maar
door. Als je dat alleen als decoratie
ziet en geen oog en oor hebt voor het
verhaal erachter en de werkelijk
waarde, dan gaat het niet om het
dubbeltje, maar dan is het kwartje
niet gevallen. De kwaliteit die we toen
de Oudheidkamer te koop kwam, om
daann een expositie over de Russen
oorlog in te richten. Tevergeefs dus.
De expositie heeft nu gelukkig een
goede plek heeft gevonden, maar feit
is dat we in Oudeschild een uniek
stukje typisch Texelse geschiedenis
kwijt zijn.'
De jutters heeft hij met pijn in het hart
zien vertrekken. 'In een uiterste po
ging hebben wij als medewerkers in
een bnef beide besturen gevraagd
om de ruzie bij te leggen. Het mocht
met baten. Ik kari begrip opbrengen
voor hun actie, want ze vechten voor
hun zaak. Ik vind dat ze op Flora een
pracht museum hebben en neem er
Bert Koning zag tijdens zijn langdurige dienstverband een bonte schare Texelaars de revue passeren.
typische gebruiken en oorsprong zien
van de omgeving en geen duplicaat.
Op Texel zijn dat de jutterij, de visse
rij, het reddingwezen en de Russen
oorlog Die pure eenvoud bleek bij het
publiek enorm aan te slaanDe juttenj
was dé grote attractie. Dat maakte
het museum uniek in Nederland. Ook
op maritiem archeologisch gebied
waren we uniek, denk bijvoorbeeld
aan de berging van het beroemde
bronzen kanon door Hans Eelman,
dat de landelijke pers haalde. We
hadden de onderwerpen, de kennis
én de mensen, alles binnen handbe-
bezaten, dat is nu onze concurrentie
geworden. Neem de tentoonstelling
over de Georgiërs. Die hadden we in
huis en trok, ondanks de ellende,
enorme belangstelling. Maar na het
overlijden van De Haan moest het
spul meteen van de wand af, om het
één keer in de vijf jaar tentoon te stel
len. Zelfs met de viering van vijftig jaar
bevrijding mocht het maar een paar
maanden uit de kast. Toen heb ik let
terlijk met de vuist op tafel geslagen
en mocht het spul het hele seizoen
blijven hangen. Later heb ik het voor
stel gedaan om, toen het pand naast
op zijn tijd een kijkje, waarom niet. Ik
heb geen ruzie met ze.'
'In het verleden hebben we ook ten
toonstellingen van het NIOZ gehad,
onder andere een prachtige exposi
tie over de Snellius 2-expeditie. Ook
over de zandsuppleties, Rijkswater
staat en de Visserij. Maar die zijn al
lemaal gedeeltelijk overgezet naar
EcoMare. Potentiële subsidie
verstrekkers zijn we daardoor kwijt
geraakt.' Een aanvaring met onder
andere STM-directeur Jan Kuiper
ging Koning niet uit de weg. 'Ik heb
er steeds voor geknokt om het
huussie bij 't skuurtje te houden. Wat
moet je nu met een tentoonstelling
over Rusland of een collectie glazen
ballen uit Japan? Zoals ze nu met
grote bedragen en projecten van bui
tenaf het grote publiek denken bin
nen te halen, daar geloof ik niets van.
Wie zit er nu te wachten op
computerschermpjes in een mu
seum. Die hebben ze overal Je kunt
toch met je eigen cultuur - denk maar
aan het jutten, de redders en de vis
sers - verloochenen. Die plannen met
de Texelse Reede en de VOC? Ik zie
het als één grote papieren tijger. Ont
wikkelingen en verbetenngen prima,
maar de door Striking geopperde 'pa
rels' tasten alleen maar het dorps
karakter aan.'
Ondanks de verbittering die soms in
Konings woorden doorklinkt, kijkt hij
terug op een mooie penode. 'Ik heb
een bonte verzameling Texelaars de
revue zien passeren. Jutter Maarten
Boon die toen hij binnenkwam bijna
mensenschuw was. Moet je hem nu
eens horen vertellen. Toen ik nog in
EcoMare werkte, werd ik door tech
nicus Peter Smidt in een kluis gedin-
geerd om in echt Tessels te zeggen:
"Die natuurgebieden kenne ze fon
mien niet zo goed oprüüme.Wie
schetst mijn verbazing toen ik maan
den later de diaserie startte, mijn ei
gen stem terughoorde Of die keer in
het MJM een groep Italianen binnen
kwam die in gebrekkig Engels vroeg
of ze de molen konden kopen. Ik wist
niet wat ik hoorde, maar ze meenden
het echt. "Moet ik hem inpakken of
nemen jullie hem zo mee", vroeg ik.
Ze trokken zich terug voor overleg en
zagen er toch maar vanaf.' Glorieus
moment was de actie ter behoud van
molen de Traanroeier, een geslaagd
initiatief van Koning en waaraan hij
zelf wellicht nog het meeste plezier
beleeft 'Want als ik die molen zie
draaien, dan geniet ik van zóveel
natuurkracht.'
Over de toekomst: 'Ook dan zal ik,
ondanks mijn lichamelijke beperkin
gen en mijn opbouwende kritiek, met
plezier in het museum in Oudeschild
blijven werken. En als de raad besluit
om de subsidie flink te verhogen, dan
hoop ik ook dat ik wat meer collega's
krijg, zodat we onder andere een
stukje meer service en Texelse kwa
liteit kunnen bieden Zonder kitsch,
want ik ga nog steeds voor de smaak
van echt zout water.'
Tekst en foto Gerard Timmerman
