Van monteur cum laude tot
regelneef en duizendpoot
t
1
Deze zomer weer
alcoholvoorlichting
voor vakantiejeugd
Bruna werkt efficiënter
door zelfstandigheid
Frits van der Gracht 25 jaar in garagebedrijf
.TEXELSE couRANT
Ben Zegeren maakte 'geboorte van de computer' mee
bedrijvigheid
Andere tijden
kofferbakmarkt
Westerweg
afgesloten
VRIJDAG 1 JUNI 2001
Een techneut die cum laude is ge
slaagd voor zijn monteursoplei
ding misstaat niet in de werk
plaats. Garagehouder Wim
Grisnigt sr. (Volvo-Peugeot) aar
zelde dan ook lang toen automon
teur Frits van der Gracht hem jaren
geleden vroeg of hij het niet ach
ter de balie mocht proberen, want
die administratieve vacature stond
al zo lang open. Het bleek een
goeie zet. Grisnigt: 'Frits raakte
goed thuis in de boekhouding en
dankzij zijn technische achter
grond kan hij een klant bijna tot
achter de komma vertellen wat een
reparatie gaat kosten. Dat zie ik
een jonge meid nog niet doen.'
Van der Gracht begint zijn dag stee
vast met het tellen van de kas van het
garagebedrijf. Maar dat is dan ook de
enige routinehandeling. 'Elke dag is
anders. Ik doe hier zóveel verschil
lende dingen, van de administratie tot
het regelen van het werk, de klanten
te woord staan en storingen aan de
benzinepomp verhelpen. Maar ik ga
net zo makkelijk met een klant op pad
om zijn auto op te halen. En gisteren
heb ik nog een auto verkocht.'
Grisnigt sr: 'Het was er eentje van
ƒ99.000,-. Dat redde ik die dag niet.
Frits werkt hier al zo lang, dat is ge
woon een manusje van alles en een
vraagbaak geworden. Hij kent het
bedrijf als zijn broekzak, beter dan
ikzelf. Maar dat kan ook met anders
als je zoals hij hier 25 jaar geleden als
leerling-monteur binnenstapt, het
ene na het andere diploma haalt en
ook nog eens een Pietje precies bent.
In andere bedrijven doen ze nog wel
eens aan creatief boekhouden. Dan
blijken er achteraf hele BTW-bedra-
gen zoek te zijn. Hier gebeurt dat niet.
Als de klant vandaag zijn auto op
haalt. dan kunnen we bij wijze van
spreken de rekening in de auto leg
gen. Ik was laatst op een bijeenkomst
waar veel garagehouders waren, toen
ik werd geïntroduceerd als de
garagehouder met die goeie boek
houder.
Een administratieve loopbaan was
absoluut niet de bedoeling toen Van
der Gracht na het voltooien van de
LTS. wat sleutelwerk bij zijn zwager
en een vervolgopleiding auto
techniek. met succes solliciteerde bij
Garage Grisnigt. 'Ik herinner me mijn
eerste dag, 31 mei 1976 nog als de
beste. We moesten uit Den Helder
een Volvo 340 ophalen. Die kostte
volgens mij toen een duizend of der
tien. Het zegt iets over de enorme
vlucht die de prijzen van de auto's
hebben genomen. Nu verblik of ver
bloos je met meer als ze voor een
Volvo ƒ50.000,- of zelfs het dubbele
neertellen. Je went aan de bedragen,
maar toch blijft het een hoop geld. In
mijn begintijd sleutelde ik aan
Peugeots 204, 304. 404 en Dafjes,
van die automaatjes. Allemaal auto's
die je nu niet meer ziet rijden. We
gebruikten gewoon gereedschap en
stelden de ontsteking af op grond van
ervaring en gevoel. Maar met die
wagens van tegenwoordig red je het
niet meer zonder de computer. Nu ik
al zolang op kantoor zit, zou ik met
die apparatuur niet meer uit de voe
ten kunnen. Maar als een klant belt
met een probleem, dan weet ik wel
wat er moet gebeuren en kan dat
kortsluiten met de monteurs. Want
het mag met zo zijn dat de klant zelf
aan de mannen in de werkplaats
moet gaan uitleggen wat het pro
bleem is. Ten eerste zijn de uren te
genwoordig véél te duur om de tijd te
verpraten en bovendien moeten we
alle tijd zo efficiënt mogelijk benutten
om al het werk aan te kunnen. Want
we zitten goed in de opdrachten.'
'Als ik eens aan de overkant ben, bij
voorbeeld voor een cursus, dan vra
gen collega's wel eens: "Kom jij van
Texel, daar hebben jullie zeker maar
één garage Ze willen het amper ge
loven als ik zeg dat er op het eiland
werk achter de balie.' Vasthot,
heid is een karaktertrek die Vu
Gracht goed van pas komt, bi„
beeld als een klant het betalra
erg lang uitstelt. 'Een terriër dier
loslaat', omschrijft Grisnigt sr
een keer had de KPN een foutje
maakt en moesten wij voor M
onderzoekskosten opdraaien
beer ji| maar eens bij zo'n log.,
stantie zo'n bedrag terug te kA
want je wordt van het kastie nar
muur gestuurd. De één laat hete
bij zitten, maar ik niet Uiteim
werd het geld keurig gestort
geeft mij dan een voldaan gev
Frits van der Gracht, hier achter de computer van Garage Grisnigt, ontwikkelde zich tot duizendpoot.
vijftien garages zijn. Dat wij het werk
hier toch amper aan kunnen, heeft
verschillende oorzaken. Ik denk dat
we goed bekend staan en bovendien
zijn er in korte tijd in de buurt toch
twee garages mee opgehouden waar
je weer klanten aan overhoud. Bo
vendien verzorgen we op Texel de
service voor de ANWB Alleen al af
gelopen week zijn we daarvoor 37
keer op pad geweest. Allemaal toe
risten, want als we die met hadden,
zouden zoveel garages natuurlijk
nooit een boterham hebben.'
Van der Gracht is in 25 jaar mee
gegroeid met het garagebedrijf. 'Toen
ik hier kwam waren die jongens van
Wim sr., Wim. en Robert, nog snot
neuzen. De jongste reed op een
driewieler. Nu zijn het mijn directeu
ren. waarmee ik overigens uitstekend
overweg kan. Ze geven me een grote
mate van vrijheid en dat is belangrijk
om met plezier je werk te kunnen
doen. Ik heb het bedrijf zien groeien
en de komst van de eerste computer
meegemaakt. Wie had vroeger ge
dacht dat je nu niet zonder die appa-
(Foto Gerand Timmorman)
raten meer zou kunnen. Zelfs als er
nu iemand om een autolampje komt,
dat slaan we dat aan en rolt er een
print uit de automaat. Er zijn klanten
die dat wel wat overdreven vinden.
Maar ze vergeten dat er een heel
voorraadbeheer en administratie
systeem aan vast zit, waarbij alles is
geautomatiseerd
En als er, zoals bij elk bedrijf wel eens
gebeurt, een ontstemde klant bin
nenkomt. dan staat Van der Gracht
die vriendelijk en vooral kundig te
woord. 'Want ook dat hoort bij het
Van der Gracht vindt het jamma
tegenwoordig nog maar zo we
jongeren voor een technische q
ding kiezen, 'ledereen wil dooris
maar straks zullen er ook me:
nodig zijn die een stuk gereedsj
kunnen vasthouden. Die praktijke
ring komt mij nu nóg steeds goed
pas. Een kwart eeuw bij één I
natuurlijk best een lange tijd, j
omdat anderen van de ene naa-
andere baan springen. Natuurlijk!
ook ik wel eens om me heen gj
ken. Dat ik toch nooit ben weg
gaan zegt denk ik veel over dit bë
en het plezier in mijn werk.'
Gistermorgen, op de dag dat hj
vens zijn veertiende huwelijks
vierde, verrasten zijn collega's
jubilaris op een champagneons
nam hij bloemen in ontvangsi
werd hem en zijn collega's een a
tje in het vooruitzicht gesteld.
'xli.TV
Onnoline en Ben Zegeren: We zijn niet duur, we hebben alleen dure spullen.
(Foto Joop Pommets)
Zijn eerste computer verkocht Ben
Zegeren in 1986 als vertegenwoor
diger van Langeveld en de Rooy
aan een loonbedrijf dat wilde be
sparen door zelf de administratie
te doen. 'Het was de allereerste XT-
computer van Olivetti, met een 20
MB-harddisk en een zwart-gele
monitor, een matrixprintertje, het
programma WordPerfect 4.1 en
een administratiepakket van
Midas. Totale kosten: ƒ23.500,-.
Om er mee om te kunnen gaan,
moesten die mensen één dag naar
Zeist voor een cursus WP en twee
dagen voor een cursus financiële
administratie met Midas.' Terugkij
kend spreekt Zegeren - sinds kort
als zelfstandig ondernemer los van
het moederbedrijf - over 'de ge
boorte van de computer'.
Sindsdien is veel gebeurd op
computergebied, maar het eind van
de ontwikkelingen is nog lang niet in
zicht, aldus Zegeren. 'Als je het ver
gelijkt met auto's, dan zitten we nog
steeds in de jaren dertig. Toen waren
de mensen al laaiend enthousiast als
een auto 200 kilometer reed zonder
reparatie. Zoiets geldt ook voor de
computer. We denken dat we heel
wat kunnen, maar eigenlijk stelt het
nog niks voor.'
Het begin van de automatiseringsgolf
viel samen met de aanstelling van
Zegeren bij Langeveld en de Rooy.
De in Drenthe geboren oud-marinier,
die op Texel eerst een tijd in de
horeca werkte, kreeg als belangrijk
ste taak het verkopen van adverten
ties, aanvankelijk nog voor de toen
malige Recreatiekrant. Daarnaast
verkocht hij af en toe een computer.
'Ik kan me ook een groep agrariërs
herinneren die en masse een compu
ter kocht. Die kostte toen 7000,-.
Dat was al wat later.'
In 1991 werd Zegeren bedrijfsleider
van de kantoorboekhandel, waarna
hij in 1996 mm of meer zelfstandig
ondernemer werd, toen de winkel
werd opgesplitst in een Bruna boek
winkel en een kantoorvakhandel en
hij samen met echtgenote Onnoline
- die hij had leren kennen bij Lange
veld en de Rooy - de kantoorvak
handel ging runnen. Het bedrijf werd
een vennootschap onder firma, waar
van het echtpaar Zegeren en de fa
milie Van Wijk van Langeveld en de
Rooy samen eigenaar waren. 'Het
kwam erop neer dat wij eigen baas
werden. Het moederbedrijf deed nog
de verslaggeving en de administratie.
Dat werd later een goede reden om
helemaal op eigen benen te gaan
staan, vooral toen de drukkerij en de
administratie naar de Spinbaan ver
huisden. Op zeker moment deden we
de facturering zelf per computer,
maar gingen de rekeningen daarna in
een zakje naar de centrale admini
stratie, waar alles opnieuw werd in
gevoerd. Dat is omslachtig. De effi
ciency is nu duidelijk vergroot,
waardoor we meer tijd hebben gekre
gen om bestellingen sneller af te han
delen. Al blijven we afhankelijk van de
leverancier, natuurlijk.'
Het zelfstandig worden was geen
onlogische stap, volgens Zegeren.
'Je hebt in Nederland veel van zulke
winkels, die allemaal zijn voorgeko
men uit drukkerijen. Later werden het
boekhandels - met op z'n hoogst een
paar pennen maar verder nagenoeg
geen kantoorartikelen -, kantoor
boekhandels - 'een soort gemengd
bedrijf' - en de kantoorvakhandel.
'Zoals wij, zónder boeken of kranten.
We verkopen alleen nog de Texelse
Courant. Verder bestaat het aanbod
uit kantoorartikelen: machines, meu
belen, computers, printers, et cetera.
Dat we computers en printers verko
pen, is trouwens een zeldzaamheid
voor zulke winkels. Aan de overkant
zie je dat bijna met.'
Langeveld en de Rooy richt zich voor
namelijk op de zakelijke markt en
heeft daartoe op het internet een ei
gen 'webwinkel' geopend, met het
adres www.vket.nl (vket=voor kan
toor en thuis), waar ondernemers snel
en efficiënt hun boodschappen kun
nen doen. Een andere service die
Zegeren biedt, zijn de statistieken
over het gebruik van kantoorartikelen
per bedrijfssoort, waarmee hij kan
vaststellen of de werknemers van zijn
klant efficient met hun materiaal om
gaan. Met bedrijven worden ook af
spraken gemaakt over terugkerende
bestellingen en aangepast prijzen.
Maar dat grote afnemers extra privi
leges genieten, wil volgens Zegeren
met zeggen dat 'gewone' consumen
ten met welkom zijn. 'Die kunnen hier
natuurlijk prima terecht voor compu
ters, printers, vullingen voor pennin
gen en van alles en nog wat.'
Zegeren is aangesloten bij Vendeka,
een inkooporganisatie die in het groot
inkoopt én voorraadhoudend is. 'Ik
kan met behulp van de computer
rechtstreeks in hun magazijn kijken.
Dat is volledig geautomatiseerd. Dat
komt de snelheid ten goede en drukt
de kosten.'
Tot hun spijt constateren de Zegerens
wel eens dat veel mensen denken dat
Langeveld en de Rooy een dure win
kel is. 'Dat is een verkeerd beeld. We
zijn niet duur, we hebben alleen dure
dingen Onze goedkoopste paper
clips zijn 30, 40 cent goedkoper dan
bij een ander. Maar we hebben niet
alleen roestvnje paperclips, maar ook
roestvrijstalen. En die zijn duurder.
Hetzelfde geldt voor pennen. In voor
raad hebben we ze van 35 cent tot
1200 gulden, voor de man op de
werkvloer die een grote doos met
bics wil tot de directeur die een gou
den pen wil. We kunnen ze trouwens
bestellen tot 50.000 gulden aan toe
Dan heb je ze van massief goud.
Maar dat we zulke kostbare spullen
leveren, wil toch niet zeggen dat we
duur zouden zijn.'
Het echtpaar Zegeren. dat verder
wordt bijgestaan door Marcel van der
Geest, Fiona Zijm en parttimers Hugo
Purmer en Arjan Witte, is met van plan
de naam van het voormalige moeder
bedrijf op korte termijn af te stoten,
al zijn ze nu dus wel heel ver af ko
men staan van de drukkerij annex
uitgeverij die de heren Willem Lange
veld en Adriaan de Rooij in 1887
stichtten. 'We veranderen die naam
op z'n hoogst wanneer onze inkoop
organisatie met een duidelijke for
mule komt, met een naam die met
een duidelijk maakt wat wij hier
verkopen.' De verwarring die nog wel
eens ontstaat, wanneer mensen in de
winkel komen om een drukorder te
plaatsen of een advertentie in de
Texelse Courant te laten zetten,
neemt hij op de koop toe. al zijn de
boze reacties wel eens vervelend
wanneer hij moet melden dat hij ze
niet kan helpen. 'Jullie zijn toch óók
Langeveld en de Rooy, roepen ze
dan. Ja. maar hoeveel Wittes wonen
er niet op het eiland? En je stuurt je
auto toch ook niet voor een
onderhoudsbeurt naar slager Dros in
plaats van naar garage Dros? Ach,
het zal wel wennen, al gaat het nog
lang duren.'
De organisatie van de kofferbak-
markten die komende maanden bij
zwemparadijs Calluna worden ge
houden, heeft besloten de aanvangs
tijden te vervroegen. In de afgelopen
jaren is gebleken dat de markt in de
vroege uurtjes de meeste bezoekers
trekt en dat veel verkopers bij mooi
weer vroegtijdig vertrekken,
door lege plaatsen ontstaan et
gezelligheid met wordt bevordert
markten, waarvan de opbrengs
bestemd voor de IJsclub in De Kt
beginnen in het vervolg om 9.00
en duren tot 13.00 uur. De eerst
gende markt wordt maandag (twee
pinksterdag) gehouden.
Voor veel jongeren is dnnken het belangrijkste doel van de vakantie.
Ook deze zomer zal op Texel weer
campagne worden gevoerd tegen
overmatig alcoholgebruik, spe-
Evenals Pen Present, dat ook ei
gendom was van drukkerij Lange
veld De Rooy, staat boekhandel
Bruna van Christof en Mieke de
Vries 'op eigen benen'. Het groot
ste voordeel van de beëindiging
van het samenwerkingsverband is
dat bepaalde zaken veel efficiënter
verlopen, zegt Christof de Vries.
'In het begin zaten we met Bruna,
Pen Present, de drukkerij en de
Texelse Courant op één plek', vertelt
De Vries. 'Maar iedereen wil ruimte,
we gingen elkaar bijten. Toen kwam
het pand aan de Weverstraat vrij.
Daar zitten we nu al weer vijf jaar.De
Vries kwam volgens eigen zeggen
'via via' bij Bruna terecht. Daarvoor
werkte hij in de horeca op een
vakantiepark. 'Dat was heel ander
werk dan ik nu doe.' Inmiddels runt
hij samen met zijn vrouw en één vaste
medewerker de winkel. 'We willen
ons profileren als consumenten
winkel met een knipoog naar de
bedrijvensector. We hebben altijd de
nieuwste vaklectuur. We verkopen
dus geen computers, maar wel soft
ware en accessoires als diskette
bakjes. Pen Present is bijna het
tegenovergestelde, dat is wel handig.
Tuurlijk overloopt het elkaar op som
mige punten, maar over het alge-
Staatsloten
Christof de Vries voor de Bruna: een consumentenwinkel met een knipoog naar de
bedrijvensector. (Foto M/ctvei Dekker)
meen zijn het twee heel andere za
ken.
'De sprong in het diepe', zoals de
Vries het noemt betekent volgens
hem meer efficiëntie. 'De administra
tie zat vroeger op de Spinbaan. Ik heb
erg prettig met Langeveld De Rooy
gewerkt, maar tegenwoordig is het
veel makkelijker. Als mensen bellen
kan ik ze direct te woord staan, door
dat ik alle administratie hier heb.
Vroeger moest ik eerst de drukkerij
bellen en dan de klant weer terugbel
len. Dit gaat veel sneller. Voor mij is
het gevoelsmatig beter geworden. Er
is één aanspreekpunt voor mensen,
dat is heel erg prettig. Nadelen kan ik
zo snel niet ontdekken. Aan de be
drijfsvoering van de Bruna verandert
vrij weinig, het verschil is dat de win
kel op mijn naam staat.
Het laatste restje Langeveld De
Rooy is met de officiële overname
van de winkel verdwenen. Hoewel de
kalender van de drukkerij nog op de
deur van het kantoortje hangt. De
Vries: 'En die hou ik ook maar, het is
wel handig.'
In verband met de aanleg van het
fietspad is de Westerweg vanaf 11
juni tussen de Laanweg en de
Hemmerkooi afgesloten voor alle
doorgaand verkeer. De werkzaamhe
den zullen tot na de bouwvakvakantie
duren. De planning is dat het fietspad
half september tot aan de Fonteins-
weg gereed is.
De gemeente doet een dringend be
roep op automobilisten om niet via de
Hemmerkooi naar Den Hoorn te rij
den, maar langs de Hoornderweg,
zodat de route door de Hemmer door
fietsers gebruikt kan worden.
ciaal gericht op jongeren. Van 14
tot en met 16 en van 23 tot en met
25 juli zal een team van de Brijder-
stichting (provinciale organisatie
voor verslavingszorg) de jeugd be
naderen op de noodcamping, cam
ping Kogerstrand, het centrum en
het strand van De Koog en in
Vakantiecentrum De Krim. De
Alcoholzomercampagne 2001 die
5.800,- kost, wordt betaald door
de Recreatiestichting, de Krim, De
Koog Badplaats en Horeca Neder
land en de gemeente.
De ervaringen met de actie van de
vorige zomer zijn gunstig. De ge
sprekken met de vakantievierende
jongeren hebben geleid tot een op
merkelijke toename van de kennis
over alcoholmisbruik. Jongeren die
persoonlijk zijn voorgelicht blijken in
de praktijk in een aantal gevallen min
der overmatig te gaan drinken: van 17
glazen zonder voorlichting naar 12
glazen met voorlichting. Omdat het
op een leuke manier gebeurde von
den jongeren het met vervelend om
op hun drinkgedrag te worden aan
gesproken. De samenwerking met de
lokale horeca en de campings was
goed; met de supermarkten moet het
anders worden aangepakt. Het afge
lopen jaar werden voor het eerst ook
Duitse voorlichters ingezet; de Duitse
jongeren waren zeer gecharmeerd
door deze speciale aandacht. 'Hoe
wel het effect van dit soort campag
nes beperkt blijft, kan de campagne
in 2000 als geslaagd worden be
schouwd. Feitelijke gedrags
verandering is bij deze doelgroep
echter moeili|k te realiseren', aldus de
ambtelijke rapportage aan b en w.
Tijdens de nieuwe campagne zal het
accent van de voorlichting liggen op
de gevolgen van overmatig alcohol
gebruik voor de hersenen. Het zal
gaan over psychische ontremming,
sociale gevolgen en blijvende schade
aan de hersenen.
Texel hoorde het afgelopen jaar tot de
(Archieffoto Texelse (m
vakantiegebieden waar wetensdï
pelijk onderzoek is ingesteld naa
omgevingsinvloeden op het alcoh
gebruik van jongeren op vakat
Dat gebeurde door het Nederlai
Instituut voor gezondheid
(NIGZ) en de Universiteit Maaslrii
Dat de onderzoekers constateert
dat jongeren op vakantie meeri)
ken dan thuis, was geen verrass'
Er wordt elke dag en vaak al vroeg
de dag gedronken. Verder bleek
jongeren weinig behoefte heb)
aan activiteiten en dat het doelvo:
namelijk het drinken is. Met name
Texel wordt niets of weinig onder
men. In Valkenburg zijn ze actie
maar daar zijn ook meer activite'
beschikbaar. Verder werd gecorê
teerd dat de Drank en horecawetr
altijd wordt gehandhaafd als hetg;
om verstrekking van bier aan jortj
ren onder de zestien jaar en
sterke drank aan jongeren ben®
de achttien. Volgens de gein!
viewde jongeren worden de regels:
Texel vaker overtreden dan in veg
lijkbare andere plaatsen. Daarsü
overigens tegenover dat bij een
gelijkende steekproef met de
koop van alcohol in de superm:
door een 14-jarige alleen de Texel
supermarkt weigerde te verkop»
n«
m
Happy hoi
De onderzoekers staan kntisch te}
over het 'happy hour', dat op S
schelling en in Valkenburg is a5
schaft en dat in Noordwijk ooit
worden verboden. Op Texel is
nog niet zo ver al wordt daar wel
afschaffing gedacht.
De onderzoekers adviseren to'
schaffing en stellen voor om
happy hour te vervangen door sp
ciale acties met niet-alcoholisd
drankjes. Verder vinden ze dal'
barpersoneel getraind moet word
in het herkennen van en het on*)»
met mensen die evident dronken!
en vinden dat wmkel-
horecapersoneel naar een persof
document moet vragen als er twi)
is over de leeftijd van de klant. 9
pleiten ze voor betaalbare activite#
die op elk moment van de dag'
schikbaar zijn, zodat jongeren»
nog wat anders kunnen doend
drinken.
