'Het is als een kruiwagen:
je moet hem zelf duwen'
50-jarig aannemersbedrijf groeide uit tot duizendpoot
Mannen van ijzer
TEXELSE^COURANI
TEXELSE xf courant
--
Blik vanger
BEZORGERS
Geen krant gekregen? Bel uw bezorger
£->J otr I ciYlDCh ZUU 1
020*626 44 36
giro 454000
www.amnesty.nl
AMNESTY
International
Support our tight tor human right I
'Ik weet nog dat mijn vader zei: "Spit die wagen zelf maar
vol. want een kraan is veel te duur." Het was nog in de tijd
dat arbeid naar verhouding goedkoper was dan machines.
Dat is nu wel anders. Tegenwoordig komt er aan het min
ste of geringste klusje al een kraan of shovel te pas. Dat
scheelt zóveel werk.' Willem van Tatenhove, directeur van
het gelijknamige aannemersbedrijf, kijkt terug op de bewo
gen geschiedenis van het bedrijf dat dezer dagen het vijftig
jarig bestaan viert
Er gaat bijna geen dag voorbij, of je
ziet wel ergens op het eiland een
ploeg van Tatenhove op karwei. Een
stukje straten, snoeien, een container
op een auto of een vrachtje zand. Het
grond- en aannemersbedrijf met zo'n
35 medewerkers is een begnp op het
eiland. Al vroeg stond vast dat Willem
'Taat' zoals hij wel wordt genoemd in
de aannemerij zou belanden. 'Als jo
chie van een jaar of zeven, acht
fietste ik naar polder De Eendracht,
waar werd gewerkt aan het herstel
van de dijk die bij de watersnood
ramp was doorgebroken. Ze werkten
er met spoortreinen en karretjes en
als kind mocht ik daarop meeri|den.
Als kind is dat natuurlek prachtig. Ik
zat er de hele dag. Zo werd ik gek van
het vak.'
Jaren later zou Willem in de voetspo
ren treden van zijn vader Dirk van
Tatenhove uit Oosterend, die in 1951
op 47-jarige leeftijd het aannemers
bedrijf oprichtte. Met een start
kapitaal van ƒ400,-. een kruiwagen
en de hulp van vier zonen durfde hij
wel voor zichzelf te beginnen. Hij had
dat al eerder willen doen, maar de
oorlog en de magere jaren daarna
verhinderden dat. De eerste jaren ver
liepen weliswaar moeizaam, maar al
snel kwam er meer werk. Texel kreeg
stromend water, waarvoor leidingen
in de grond moesten worden gespit
en in 1953 was er volop werk aan de
dijk in polder De Eendracht. Boven
dien ging de ruilverkaveling van start,
wat enorm veel werk genereerde. 'Ik
denk dat we tachtig procent van alle
boomsingels rond de boerderijen
hebben geplant. Door de jaren heen
Willem van Tatenhove: ..we doen alles, be
halve huizen bouwen. We slopen ze wel...
hebben we wel drie tot vier miljoen
struiken op het eiland gezet.
'We hebben een periode gehad dat
we in de winter veel tuinwallen heb
ben gezet, maar na verloop van tijd
raakt dat weer over. Maar dan kwam
er wel weer wat anders. Helmplanten
in de duinen bijvoorbeeld. In de loop
der jaren hebben we er heel wat tak
ken van sport bij gekregen. Toen het
toerisme in de zeventiger jaren grote
vormen aannam, kwam er ook voor
ons steeds meer werk. Er werden
vakantieparken ontwikkeld en daar
konden ze ons goed bij gebruiken.
We hebben veel naamsbekendheid
gekregen toen we in 1977 zijn begon
nen met het transport van afval
containers. Dat was eigenlijk een toe
valstreffer. Wij waren in die jaren het
enige bedrijf dat een auto met een
kraantje had Veel bouwbedrijven
vroegen of we een vrachtje puin wil
den ophalen. Maar het paste ons niet
erg Totdat ik op een keer een adver
tentie las waarin 25 containers wer
den aangeboden en twee auto's. Het
was een gok, maar in het ergste ge
val had ik een hoop oud ijzer om mijn
nek hangen. Het pakte goed uit. Het
begon met bouw- en sloopafval en al
snel volgde het afvaltransport vanaf
de recreatiebedrijven, een sector die
enorm in omvang toenam.
Het transport van bedrijfsafval werd
hem door de gemeente aanvankelijk
niet in dank afgenomen. Maar de
onvrede onder ondernemers over de
gemeentelijke tarieven was dermate
groot, dat belangenvereniging TVO
prijsopvraag deed bij overkantse
vervoerders. 'Ik ben toen uit zelfbe
houd in de rolcontainers gegaan.
Want als ik het niet zou doen. dan
werd het een overkanten Ik vond het
echt niet leuk om met de gemeente
de concurrentie aan te gaan, want het
is toch een belangrijke opdrachtge
ver Maar ze begrepen dat ik niet an
ders kon en de verhoudingen werden
er niet door verstoord. De concurren
tie was fel. waardoor ik tegen scherpe
tarieven moet werken. Het is nog
steeds een poot in het bedrijf die
onvoldoende rendeert. Maar ik moet
er wel mee doorgaan.'Het is een
kwestie van: men vraagt en wij
draaien. Twee jaar geleden begonnen
we met de aanleg van veiligheidsgras
voor speelwerktuigen, zeg maar
kunstgras met een zachte en goed
doorlatende ondergrond. Zoals zo
veel dingen, stuitten we er bij toeval
op. Een camping vroeg eens of we
dat konden aanleggen. Toen heb ik
contact gezocht met de importeur,
die in het zuiden van het land bleek
te wonen. Ik bood hem aan zijn
product te promoten, onder voor
waarde dat ik het dealerschap van
Texel zou krijgen, van mij part ook de
Kop van Noord-Holland. Maar die
Dirk van Tatenhove, grondlegger van het bedrijf, achter het stuur van de vrachtwagen.
Mijn broer heeft meegelopen met
Van Kaap tot Kaap. Als overkanten
Als buitenlander, zegt hij zelf. En het
feit van zijn deelname had heel wat
voeten in de aarde. Weerbarstig
weer, was de voorspelling. 'Houd ik
van', beweerde mijn broer. Hij lo
geerde bij ons en dronk zich veel
moed in, natuurlek weer vanuit één
van die buitengewoon gemerkte
flessen uit een zeer buitengewoon
jaar met een uiterst verkwikkelijke
afdronk, nasmaak en voorberei
dingswerking tot de loop Van Kaap
tot Kaap. Hij liet ons zijn voeten
zien. witte benige ledematen eerder
geschikt om zich bij het haardvuur
uit te strekken dan zich te meten
met de elementen. Maar het woord
Kaapsnol klonk aantrekkelijk en De
Kaap bij Ctosterend
is een mooie plek. 'Soms moet je
je bewijzen', zei hij. Juist in de tij
den van vervreemding moeten
zulke dingen je op de been houden.
We droegen verantwoorde sokken
aan. De zilveren heupflacon met
cognac, die ikzelf bij het paardrij
den gebruik, werd goedgevuld uit
geleend. Er waren pleisters en
eventuele noodschoenen. Een
regencape en een regenbroek
werd met veel verve door mijn zoon
aangeboden, In verantwoord groen.
'In verantwoord groen', knikte mijn
broer. 'Je denkt toch niet dat ik in
zoiets wanstaltigs ga lopen.' 'Het is
afdoende', zei ik zacht. Mijn broer
gaf demonstratief de regenkleding
terug. 'Ik ga voor absolute ontbe
ring'. zei hij. 'Ik hou van regen, ik hou
van de striemende kledderige nat
tigheid in mijn gezicht, ik hou van de
wind die mij meeneemt naar andere
verten. Ik hou...' 'Ben je soms weer
verliefd?', vroeg ik niet bepaald
geïnteresseerd. 'Ja dat ben ik', zei
mijn broer. Mijn geliefde liet de krant
zakken. Mijn kinderen porden in het
vuur en riepen eensgezind, 'Is het
een man, is het een vrouw, is hij
mooi, is zij rijk?' De vragen klonken
vertrouwd. 'Het is anders dan jullie
denken', zei mijn broer. Het klonk
geheimzinnig en beloftevol. De sfeer
was al nevelig en het hout brandde
tegen de regen in. We zaten erg op
eikaars lip, maar we voorvoelden
iets nieuws, iets lichtelijk
onheilspellends tegelijkertijd. 'Ik ben
verliefd geworden op Texel', zei mi|n
broer met een treurmswekkende
zucht. 'Mijn God', klonk het in koor.
Dat gaat over'knikte ik berustend
'Ik weet zeker dat het over gaat.
Denk aan de Amsterdamse kroe
gen, denken aan je drie films per
week, denk aan de boekenmarkt,
de sfeer, de grachten, het grachten
gordel gekonkel. De smerige vitali
teit van de stad kan jij niet missen.
Nooit.' 'Ik verander. Ik ben een soort
vogelbekdier', knikte mijn broer.
'Dus niet te plaatsen, geen reptiel,
geen zoogdier, er zijn zoveel studies
op mij losgelaten, dat wil je niet
weten. Vogelbekdieren kunnen
overal zijn. Mijn verliefdheid is niet
te stuiten. Alles in mijn aderen roept
Texel, daar wil ik zijn.'
Mijn dochter verslikte zich in een
sardonische schaterlach. 'Veel re
gels hier, veel wetten, veel onmoge
lijkheden op dit eiland', bromde mijn
geliefde. 'Jij wilt Texel, maar wil
Texel jou.'
'Ik ga', zei mijn broer, 'Van Kaap tot
Kaap. Jullie zullen van mij horen'. We
zwaaiden hem na. Hij zag er breek
baar uit. Waarom willen mannen die
niet van ijzer zijn toch van ijzer zijn?,
peinsde ik.
Dana Rover
net aan/eggen van veiligheidsgras voor speeltuinen, zoals op de foto door Bert Hulsman,
Tatenhove BV.
man was kennelijk niet zo goed in
aardrijkskunde, want voor hem was
Groningen ook de noordkop. Dus
toen had ik in één keer een enorm
gebied. We leggen het nu van Am
sterdam tot aan Groningen en zijn
zelfs al eens in Maastricht geweest
'We doen inmiddels zóveel. Ik zeg wel
eens: we doen alles behalve huizen
bouwen, al slopen we ze wel. Al die
verschillende soorten werk zijn ook
een voorwaarde als je zoveel mensen
aan het werk wilt houden. Vroeger
was Texel gewoonweg te klein om het
alleen in het riool, straatwerk of groen
te verdienen. Zoveel verschillende
soorten werk vereist enige flexibiliteit
van onze mensen, maar de afwisse
ling houdt het ook leuk. Natuurlijk
heeft iedere medewerker wel zijn
voorkeur of specialiteiten. De één zit
meestal in het straatwerk en de an
der in het groen. Maar als het nodig
is, dan nemen ze het wel van elkaar
over. Afgezien van het veiligheids
gras proberen we het werk op Texel
te houden. Hier kunnen we het toch
al amper aan. Het vinden van goed
personeel is moeilijk. Gelukkig heb
ben we weinig verloop. Er zijn hier
heel wat mensen die meer dan 20
jaar in dienst zijn.'
Een groot bednjf met veel medewer
kers geeft ook grote verantwoorde
lijkheden. 'Ik zeg wel eens tegen mijn
vrouw: als ik in een volgend leven
opnieuw ondernemer wordt, doen
we een bedrijf dat we met zijn twee
tjes kunnen runnen, dat lijkt me ide
aal. Maar aan de andere kant ben ik
het van jongs af aan gewend om met
veel personeel om te gaan. Als ik op
zo'n dag als vandaag (woensdag 19
september), dat het met ophoudt te
regenen en het werk zo goed als stil
ligt, me steeds loop te bedenken wat
het allemaal kost, dan heb je geen
leven meer. Elk jaar valt er gemiddeld
een bepaalde hoeveelheid regen en
als dat mooi gespreid over het jaar
valt levert dat weinig oponthoud.
Maar als het allemaal in één maand
valt, dan heb ik een probleem. Dan
maak ik me met zozeer zorgen over
de kosten, maar wel over de vraag
hoe ik mijn werk op tijd klaar krijg.
Want de opdrachtgever houdt ons
aan de afspraak. Twintig jaar geleden
had ik het er wel eens moeilijk mee.
Maar toen had ik gelukkig een
oudere broer en die zei dan- 'Wacht
maar even af, het komt allemaal wel
goed. En dat was ook altijd zo. Zo
leerde ik er mee omgaan.
Nu is het ook weer niet zo dat de
mannen van Tatenhove bij het min
ste of geringste buitje de keet in
vluchten. 'De werkkleding is veel be
ter geworden dan vroeger Als je toen
's morgens nat regende, liep je de
hele dag in natte spullen rond. Te
genwoordig is dat niet meer zo. Door
het gebruik van machines, neem de
mimgraver. is het werk ook een stuk
minder zwaar geworden, terwijl de
productiviteit is gestegen. Dat geldt
hier ook op kantoor. We hebben nu
twee krachten op kantoor, vroeger
had een man alleen al aan de loon
administratie zijn handen vol. Of het
vroeger een slechtere tijd was, durf ik
niet te zeggen. Je maakte toen lan
gere werkdagen, maar het was een
stuk minder jachtig. De ploegen wa
ren groter, er was meer gezelligheid.
Alleen denk ik dat ie geneigd bent
alleen de mooie dingen te onthou
den.'
In vijftig jaar heeft het bedrijf de no
dige verhuizingen meegemaakt, 'Het
begon in het oude brandweerkazerne
in Oosterend, toen naar de schuur bij
het bossie in Oosterend. In die keet
hebben we gezeten tot begin jaren
zeventig. Toen werd het bedrijven
terrein in Den Burg aangelegd De
verhuizing naar de Maricoweg was
een hele stap, want we voelden ons
echte Oosterenders Maar we kregen
er veel meer ruimte, kwamen centra
ler te liggen en het bedrijf kreeg ein
delijk een gezicht. We hikten wel aan
tegen de grondprijs van ƒ15,- per
vierkante meter, maar gezien de hui
dige prijzen was het een koopje.' Na
verloop van tijd groeide het bedrijf
ook aan de Maricoweg uit zijn jasje.
De oplossing kwam in 1995, toen de
elektriciteit per kabel van de overkant
werd aangevoerd en de PEN-centrale
bij Oudeschild overbodig was gewor
den, Over het gebruik deden de
meest wilde plannen de ronde, maar
lange tijd bleef het gebouw onbenut
Tatenhove: 'Ik zeg wel eens alles wat
snel gaat is goed. Ik bedoel dat snelle
beslissingen en snel werk. Zo ging
dat ook met de centrale. Op een
vrijdagochtend reed ik de dijk af en
dacht: wat hier staat is precies wat ik
wil. Een terrein van bijna vier hectare
en een gebouw met al met al een
vloeroppervlakte van ruim 5000 vier
kante meter. We zouden weer jaren
vooruit kunnen. De woensdag erop
tekende ik het contract. Ik was toen
nog niet eens binnen geweest, en dat
was maar goed ook. Het gebouw
was relatief goedkoop, maar ik Kocht
ook de ellende die er in stond. Je kunt
je nauweli|ks voorstellen wat er alle
maal stond. Het was een gok, want
met de bestemming nutsbedrijven
kon ik niets. Het moest een gewoon
bedrijventerrein worden. Ik heb er wel
een paar nachten wakker van gele
gen, want het was maar afwachten
hoe het ging lopen. Maar achteraf
denk ik dat het financieel gezien een
goede deal is geweest. Gelukkig had
den we niet alle ruimte meteen nodig.
We hebben eerst een hoekje vrijge-
groelde uit tot een specialisme van
(Foto Daan Koopman)
maakt, maakten er kantoren in en
konden aan de slag. De verkoop van
de spullen uit de centrale aan landen
als Pakistan en India, was een bele
venis. Hoe dat toch allemaal ging. Die
lui uit India sprongen heel serieus met
de generatoren om. Die zullen inmid
dels wel draaien, al heb ik er nooit
meer wat van gehoord. Maar die
stoommachine voor Pakistan, dat
weet ik niet. Het gevaarte werd door
Engelsen gesloopt, het spul werd
gewoon in containers getrapt.'
Toen Van Tatenhove kort na de aan
koop op de bovenverdieping van de
centrale liep, en genoot van het uit
zicht over de Waddenzee, ontstond
het idee om er te gaan wonen. 'In de
eerste plaats omdat er gewoon ie
mand moest wonen, want het ge
bouw trok allerlei individuen aan die
met altijd de beste bedoelingen had
den. Toen ook zijn echtgenote met de
verhuizing instemde en de gemeente
akkoord was gegaan, werd een deel
van de bovenverdieping bewoonbaar
gemaakt. 'Als het helder is kijk ik tot
Friesland aan toe.'
Een ondernemer die het moei
ben van opdrachten van de-
moet zich niet opsluiten in het
kantoor. 'Het werk komt met var
Het is als een kruiwagen: je moet
zelf duwen. Ze zitten met opo>
wachten, want we zijn echte nis
enige. Je moet je laten zien, e
opdrachtgevers moeten het bi
voor vol aanzien. Daarvoor heet
onder andere een bepaalde oir.
nodig. Met een aantal grote pij
ten, zoals het Beachpark in DeK
Sluftervallei, fietspaden en ar<
zaken hebben we laten zien wj
kunnen. Complete renovaties
parken zijn regelmatig aan de
Maar ondanks die grootschal^
schuwen we het klusje van een
honderd gulden met. Veelzijdigl
daar draait het om op Texel.'
Ondanks de groei is Tatenhovr
altijd een familiebedrijf gebleve
1956 kreeg de oprichter verste:
van zijn oudste zoon Ferry en tos
in 1969 met pensioen ging, nar
jongste zoon Willem zijn aar
over. 'Ferry zat altijd buiten en ik
binnen de leiding. Daar zijn non
spraken over gemaakt, het is ge-<
zo gegroeid. We hadden aan een
woord genoeg en echt spanns
ruzies zijn er nooit geweest.
familiebedrijven waarin dat wel
anders gaat, maar wij hebben hf
tijd goed zakelijk weten te hou
Mijn vader stampte dat er al vroe
Toen we nog bij hem werkten kre
we allemaal een loonzakje, elko
uur werd betaald, zodat nieit
achteraf wat te zeuren had. Diez
lijkheid hebben we er altijd in get
den.' De taken van Ferry in de bui
dienst zijn alweer enige p
overgenomen door Klaas van
Duim en Willems zoon Nico. Adi
het bedrijf zijn ook Ferry's zonen!
Simon en Wim.
Het vijftigjarige jubileum werd ge:
met een feestelijke en drukbezi
receptie in de thuisbasis aan de:
dijk. Voor de medewerkers en
echtgenotes zit er nog wat in hel1
het hele bedrijf vertrekt aan het
van deze week voor een geheel
zorgd en lang weekend
Sauerland. 'Het personeel is oral
pitaal. Zij moeten het verdienen#
hebben het ook verdiend
Tekst Gerard Timmem
H
Cjmen TjmrL-JexeU in het harL,
Naam
Peter van Heerwaarden
John v. Heerwaarden
Henk van Heerwaarden
Madeion Hin
Erik van Es
Petra van Es
David van Es
John van Heerwaarden
Ada Huisman
A. van Tongelen
Mevrouw Barhorst
Peter Bakker
Mw. W. van Benthum
Sacha van der Velden
Marian Krotje
Rob Kooiman
Leo Witte
Emmy Boerhorst
Johnny Hin
C. Broekman
Jorieke Meijer
Michiel Gerritsen
D.M. Boon-Dijker
Sandra Bremer
Mw. S. Koopman-Grit
Gijsbert Buijsman
Remon Koster
Patrick de Graaf
Jorrit Koenen
mw. T. Witte-de Vries
Route
Den' Burg A.
Den Burg A1
Den Burg B.
Den Burg C.
Den Burg D.
Den Burg E.
Den Burg F
De Zes. Bg. Houtstr.. Houtwg Witte
Kruisln., Kogerwg./Kogerstr. 1-57/2-74
Jan Reystr.
De Mars (oudste deel en fase 3), Spinbaan
De Mars v a. Buytengors, Sluyscoog,
Verlaet, Korfbaeck, Duykerdam, Middelton
Oudeschild, Schilderweg 249-296
Den Hoorn
De Koog, Bosrandweg t/m 227 en
Pontweg 234 en 236
De Cocksdorp
Oosterend
De Waal
Westerw., Akenbuurt, J. Ayeweg,
Hemmerkooi
Keesomlaan vanaf 45, Pontweg 72 - 95,
Leemkuil, Zuid-Haffel, Waterw Driehuizen
Zuid-Eierland en Nieuwlanderweg
Midden-Eierland, Hoofdw., Slufterw.,
Oorspr.w., Stengw.. Limietw.
Eierland, Postw. 132 - 213, Oorsprongw.,
Hollandsew
Vuurtorenweg/Krimweg
Het Noorden
Oost
Spangerw., Marsw., Kadijksw., Hallerweg,
Ongeren, Meiertebos, (Waalen)burgerdijk,
Veenselangweg, Oostkaap, Zevenhuizen
Hogeberg, Reijer Keijserstr., Hallerweg
51/55, Schilderw. 160-222, Wezenland,
Zuidhaffel 49
't Horntje, Pontweg 1-68.
Rozendijk, Smitsweg
Gasthuisstraat vanaf 82... Gerritslanderdijkje,
Grensweg. Pontweg 98-110
Califormeweg, Pijpersdijk, Pontweg 123
224, Ruigendijk, Mienterglop vanaf 41,
Bosrandw. v.a. 516
Kogerweg
De Kaai, Genteweg 1-6 even
Hoornderw., Hemmerw., Emmaln. 33,
De Grie
Slufterweg/Zanddijk
3155
31U
31W
3121
31»
3179
316
319
3135
3209
3155
317?
316
3161
3163
318
3185
Danny Goënga
Tobias van der Zee
Duco v.d. Kuijl
Jorina Hooyschuur
Den Burg A: Gollards/Samen Eén. Beatrixlaan 1-39 oneven/2-58 even, Binnenburg. Buff®
P v Cuyckstraat. Elemert, Gasthuisstraat 1-38. Gravenstraat, Groeneplaats, Hogerstraat*
van Hollandstraat, Hollewal, Kantoorstraat, Keesomlaan 9-39; Molenstraat, Molendwarsstt
Parkstraat, Schilderend 6 en 10. Stenenplaats, Vismarkt, Vogelenzang, Warmoesstraat
straat, Weverstraat, Pater Witteplein, Zwaanstraat.
Den Burg A1: Beatrixlaan 41 t/m 143 oneven, Noordwester, Schoorwal, Vaargeul, GoW
Vloedlijn, Zeebries, Duinreep.
Den Burg B: Achterom. Bernhardlaan 50-...even en 63-121 oneven. Binsbergenstraat, BrW*
straat, Drijverstraat, Marelstraat, Starkenburgh, Thijsselaan. Waalderstraat 45-86. Wilhelm»"
laan 37- oneven 50-120 even, Wilsterstraat
Den Burg C: Beatrixlaan 145- ..oneven en 60- even; W. van Beierenstraat. Bopged
Dirkszoord. Gasthuisstraat 33-43 oneven en 48-76 alles. 48-76 Jonkerstraat, Kogerstrai5
oneven en 76- even, Lijnbaan
Den Burg D: Wilhelmmalaan 1 -35 oneven 2-48 even, Julianastraat, Burdetstraat, Mr. Kras3
Bernhardlaan 1-61 oneven en 2-48 even, TjakkerstrLieuwstr., Hof van Geus
Den Burg E: Bernhardlaan 123- oneven, Maricoweg, Schoonoordsingel, Waalderstra^
48 even en 1 -43 oneven, Wagenmakerstraat.
Den Burg F: Emmalaan 1-44, Haffelderweg, Keesomlaan 1-7, Schilderend 1-143 onev#"
20-146 even, Slingerweg 21-27
