Toen ik hier kwam dacht
ik: dit is mijn huisje
]ijzonder strandhuisje leidt tot
feervol poëziefestivalop strand
TX 4 geeft klipanker en
winch aan collectie Flora
'Land- en Zeezicht' geliefd vakantieadres
1-1-2
OP WELK KU65EM
HO ET IK HU LIGGEN
iV<e REDRCTE
Kt&kBLRb
Bronzen bel
.TEXELSE
COURANT'
Drie geloven op één kussen
Cocksdorp Open
loog water bij
rimstrandloop
Verbinding MJM
en Marinemuseum
VERVOLG VAN PAGINA 5
VERHINDER ONS NIET
TE WERKEN \JLC6 uMj
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 2002
bijzondere 'dichtbundel', dus
een bijzondere opening daar
net een bijzonder festival. Met
poëziefestival op het strand
erenden acht Texelse dichters
chrijvers woensdagavond de
iele presentatie van nieuwe
ien van Willem Broens op.
ns publiceerde zijn nieuwe ge
ien met in boekvorm, maar in en
ten strandhuisje bij paal 12 De
jen gebruikt hij als bladzijden,
ten staan vele flessen met teksten
Zittend en liggend in het zand
irden en keken minstens zeven-
anwezigen naar de voordrach
ten stemmige avondzon en het
ename weer gaven de avond
sfeer
Nico Dros maakte indruk met gedich
ten 'in zijn moerstaal' Hij kreeg de
lachers op zijn hand met rake type
ringen en uitspraken op zijn Texels
Theun de Winter wist met zijn aan
komst al de aandacht naar zich toe
te trekken. Hij liet zich met een busje
afzetten op het strand, terwijl het fes
tival al lang was begonnen. De Win
ter droeg onder meer het gedicht
Herschapen Eiland dat hij in 1992
publiceerde voor.
Een bijzondere verrassing had Jeroen
Kummelmg in petto. Na het uitvoeren
van een theateract haalde hij de Lore
lei van Heinrich Heine aan. Ook de
Noordzee zou zijn Lorelei hebben,
vertrouwde Kummeling het publiek
toe En prompt verscheen Simone
Zacherias als schone verleidster op
het dak van het strandhuisje. Zichzelf
op de gitaar begeleidend zong zij
enkele liedjes vanaf 'het Postkantoor
voor Poëzie', zoals Broens zijn
nieuwe dichtbundel heeft gedoopt.
Daan Welboren en Theo Timmer
droegen elk zelfgeschreven werken
voor Timmer las ook werken van de
overleden Texelse dichter Leendert
Kuyper en hij zong a capella enkele
nummers Marcel Wernand en
Bouwe Kuipers zetten als de
Bowema's een ludieke act neer.
Willem Broens zelf trad ook op. Hij
sloot af met het gedicht 'de zee is niet
dicht' dat op de linkerdeur van het
strandhuisje staat. Dat is tot het eind
van het seizoen te bezichtigen. Het
huisje staat iets ten noorden van paal
12.
DAAR RED JE
LEVENS MEE
Met uitzondering van een flinke
regenpauze kon het tennistoernooi
'De Cocksdorp Open' zondag volle
dig worden afgewerkt. Winnaar bij
het herenenkel werd Harals
Grzywatz, tweede Dirk Jan Saai. Bij
het damesenkel ging de winst naar
Ditte Westdorp, gevolgd door Els
Ooyevaar. Leo en On Saai pakten de
overwinning bij het herendubbel, ten
nadele van Lieuwe van der Veen en
Nico Ooyevaar, die tweede werden
Mieke van der Bent en Ria Zoetelief
wacen in het dammesdubbel de
sterkste vrouwen, Els Ooyevaar en
Regien de Boer pakten de tweede
plaats. Bij het gemengd dubbel trok
ken Mieke en Robert van der Bent
aan het langste eind, gevolgd door
Ame Kamstra en Robert Saai. De
verliezersronde werd gewonnen door
Hr. Reinandt, tweede werd Wil
Sieprath
Bijna vier meter lengte meet het klip-
anker. Met de meetlat rekent Jan Uit
geest van Flora het nog even na. Het
gewicht is drieduizend kilo. Staat net
jes aangegeven op de zijkant, samen
met de teksten INT Patent en Flipper.
De herkomst van het anker moet Uit
geest nog achterhalen 'Maar het is
een anker geweest waarmee boor-
platforms op hun plaats worden ge
houden. Dat kun je ook zien aan de
strips aan de achterkant. Zo'n anker
moest veel oppervlakte hebben om
stevig in de grond te zitten.' Uitgeest
wijst op een oog aan de achterkant.
'Als ze daar een kabel aandeden en
eraan trokken, konden ze het anker
ook weer makkelijk omhoog krijgen.'
Hij schat de leeftijd op ruim dertig
jaar. Het is het eerste klipanker in de
collectie van het museum. 'Ze wor
den niet vaak gevonden.'
De herkomst van de vislier is nog
evenmin duidelijk. Uitgeest vermoedt
dat de lier op een trawler of logger
moet hebben gezeten die waar-
Hef klipanker van een boorplatform.
'Als ik hier elk jaar een week of drie mag blijven doorbrengen, dan heb ik een
mooie ouwe dag.Mevrouw An Ader (79) uit Maastricht is verknocht aan Texel,
en dan specifiek aan 'haar' stekje op de Hogeberg. Ze verblijft in appar-
tementenbedrijf 'Land- en Zeezicht' van de familie Stiggelbout. 'Oma', noe
men ze haar, want ze komt er al sinds 1967, elk jaar, soms wel twee keer per
seizoen. 'Ik geniet hier nog elke dag van het prachtige uitzicht. En ik beschouw
Trijn (Stiggelbouw, red.) als mijn dochter
Gasten die al tientallen jaren achter
een op Texel komen zijn geen uitzon
dering. Ook met voor gastvrouw Trijn
Stiggelbout-Van der Star, wier ouders
een kleine veertig jaar geleden be
gonnen met de verhuur aan gasten
en bij wie zelfs mensen van het eer
ste uur nog kind aan huis zijn. 'In mijn
jeugd speelde ik al met kinderen van
de gasten. Die komen hier nu nog.
Mensen die hier al bijna veertig jaar
komen, onafgebroken.' Het zijn Evert
en Riet Raymans uit Haarlem, kennis
sen van 'oma' Ader. 'Eigenlijk zijn we
al veel langer Texelgangers, want in
1953 hebben we hebben hier onze
huwelijksreis gemaakt. Uiteindelijk
kwamen we hier terecht en we kon
den het niet uit ons hoofd zetten. Het
begon hier heel simpel, met een een
voudig zomerverblijf. Toen kwam er
een kachel, een koelkast en noem
maar op. Het is hier geen overdadige
luxe, maar dat hoeft van ons ook met.
Maar Trijn doet erg veel aan de kwa
liteit van het huisje. De sfeer is gewel
dig en het plekje zeldzaam mooi. Een
bungalow in De Koog? Voor gezinnen
met kinderen is zo'n park misschien
prachtig, maar geef ons de ruimte
van de Hogeberg maar. Ook de kin
deren vonden het hier heerlijk. Ze
gebruikten de tuinwal als gli|baan en
kont terug. We zetten speurtochten
uit en verstopten dingen. We hebben
de kinderen van de kampeerboerderij
zien opgroeien en onze dochter heeft
hier haar man ontmoet. Het is alleen
jammer dat er hier nog maar zo wei
nig vis is te vangen. Vroeger had ik bij
elke worp beet, maar dat is er nu met
meer bij. Een bootjes zijn er amper
meer te huur. Dat is ook wel eens
anders geweest.' Mevrouw Raymans
is erg verknocht aan het Texelse land
schap. 'Er stond hier vroeger een
stolpboerderij aan het Schilderend,
die elk jaar dat ik passeerde steeds
verder in verval raakte Dat vond ik
verschrikkelijk. Het landschap waar
aan ik zó gehecht was, mocht niet
veranderen. Zo voelde ik dat.'
Tientallen jaren sprak het stel af op
'Land- en Zeezicht' af met An en
Theo Ader. An: 'Dat eerste jaar op
Texel wist ik het nog met zo zeker. Ik
was in de Slufter en het regende
pijpenstelen. Ik dacht: hier kom ik
nooit meer. Maar toen ik er later met
mooi weer terugkwam, zag ik werke
lijk hoe prachtig het was. We maak
ten regelmatig fiets- en wandeltoch
ten over het eiland, gingen naar het
strand en met een boswachter de
natuur in. Zo leerden we van alles
over wilde planten, bijvoorbeeld het
lijk. Als ik in Limburg nog wel eens
wandeling maak en ik snuif bepaalde
geuren op, dan denk ik: net alsof ik
op Texel ben Ik ken mensen die snel
op het eiland zijn uitgekeken, onbe
grijpelijk. Ik ben in Oostenrijk ge
weest, nou dat berglandschap had ik
snel gezien. Frankrijk mag er zijn,
maar op Texel is het pas echt fijn
Toen ik hier kwam dacht ik: dit is mijn
huisje. Vanaf hier hebben we uitzicht
over een groot deel van het eiland, de
Waddenzee en zelfs Den Helder is te
zien Nooit ben ik voortijdig van een
vakantie teruggekeerd. Een keer, het
blééf maar regenen, wilde mijn man
eerder weg. Ik zei "Je doet maar wat
je wilt, maar ik blijf hier Want als ik
naar huis ga, dan is mijn vakantie
voorbij." Dus bleven we. Maar
meestal is het weer goed, vaak beter
dan aan de overkant.'
'De gasten op Land- en Zeezicht zijn
altijd erg op elkaar gesteld geweest
Net één grote familie. We hebben in
1985 zelfs een reünie gehouden. Het
jaar erna overleed mijn man. Maar
met vakantie bleef ik naar Texel gaan.
Ik zit in het appartement, of lees in de
tuin een boek Ik moet niks. 'Oma'
hoeft maar een kik te geven en Trijn
of bewoners staan voor me klaar.
Boodschappen hoef ik zelf met te
halen, er wordt hiervoor me gezorgd.
Doordat we de kinderen altijd mee
namen, zijn die ook verknocht ge
raakt aan het eiland. Mijn dochter
komt net als ik elk jaar naar de Hoge
berg.'
Het enthousiasme van de Limburgse
is volgens Trijn Stiggelbout, die in
totaal vijf appartementen verhuurt,
geen uitzondering. 'Adverteren is ei
genlijk met nodig. Het is vaak zo dat
als het met de kinderen van de ver
schillende gezinnen klikt, dan zit het
goed. Dan blijven de mensen terug
komen. Die paar rustige maanden in
het jaar hebben we hard nodig om de
boel een beetje op orde te brengen.'
kwamen 'S avonds met een groene Wilgenroosje. Planten ruiken ZO heer- Mevrouw An Abel (79), met gastvrouw Trijn Stiggelbout. Op de achtergrond appartementen bedrijf 'Land- en Zeezicht' (Foto Gerard T,mm*rman)
het hoge water bleef er bij de
itrandloop die woensdag
gehouden nauwelijks hard
Sever om op te lopen. Het
dus een echte cross. Het
sbge weer lokte 90 deelnemers
start. Het snelst was op-
t. Ruud Moelands.
ends trok na een kilometer lopen
thoenen maar uit en ondervond
mder last van het opkomende
Hij finishte op de 8 kilometer
05 minuut. Tweede werd Remko
in 33.47. Leon Prooijen uit
oop moest met 34.55 genoegen
nme de derde plaats. Als vierde
irste veteraan kwam Jan Zijm
de zandstreep. Hij liet een tijd
6 20 noteren. Net als de afge
weken trok Jaap Witte op de
ulometer de overwinning naar
oe. Hij eindigde in 16.17. Snel-
rouw werd de 13-jarige Valerie
eruit Duitsland in 19.32. Bij de
was de overwinning voor
"jBosma in 5.29 en bij de meis-
'as de 8-jarige Kelly Dulfer uit
Schiedam met 5,49 de snelste De
volgende loop van de atliekver-
emgmg is zondag in De Koog, De
strandduincross bij paal 21 start om
19.30 uur.
Het Maritiem en Jutters Museum in
Oudeschild en het Marinemuseum in
Den Helder hebben tijdelijk een 'vir
tuele bootverbinding' tot stand ge
bracht. Kinderen tot en met vijftien
jaar krijgen tot eind oktober een gra
tis kaartje voor het andere museum
als zij het MJM of het Marinemuseum
bezoeken. Aanleiding daarvoor is de
viering van het 400-jarig bestaan van
de VOC. Door gratis kaartjes voor
elkaar weg te geven, willen beide
musea de aandacht vestigen op de
bijzondere VOC-tentoonstellingen
die te bezichtigen zijn. Bij het MJM
wordt momenteel de tentoonstelling
'VOC-schatten van Texel' gehouden.
In het Marinemuseum is een tentoon
stelling over het VOC-schip
Vogelstruys. In de expositieruimte
kunnen bezoekers de levensloop van
het schip volgen.
Schipbreuk- en Juttersmuseum
Flora beschikt sinds deze week
over twee nieuwe voorwerpen. Een
klipanker van een boorplatform en
een winch van een vissersschip.
De TX 4 van Pieter Jan van der Vis
uit Oudeschild haalde ze van de
bodem van de Noordzee.
"an de klokkenmaker is duidelijk zichtbaar op de bel.
(Foto Gerard Timmerman)
schijnlijk in de jaren vijftig is gezon
ken 'Er zit nu nog zo'n twintig meter
staaldraad op. maar er heeft waar
schijnlijk een vislijn van zo'n driehon
derd meter opgezeten.' Beide voor
werpen zijn naast elkaar neergelegd
op het buitenterrein, nadat Marcel
Bakker ze met zijn shovel van Oude
schild naar de Pontweg had ge
bracht.
Van der Vis vond ze vorige voor de
Nederlandse kust ter hoogte van
Texel. 'We hebben ze daarna op dek
gehouden', vertelt hij vanaf de kotter.
'Ze stonden daar toch met in de weg
en het was mooi weer. Anders had
den we ze wel overboord gezet.' Het
anker en de winch veroorzaakten
volgens hem nauwelijks schade aan
de netten. 'Dat is de praat met waard.
Ze hingen grotendeels in het ketting-
werk.'
winch waarop nog twintig meter vislijn zit.
gedichten in het Texels voor tijdens het poëziefestival waarmee de nieuwe 'dichtbundel' van Willem Broens (een strand-
geopend. Rechts op de foto luistert Broens zittend toe. Foto Joroen van Hattum)
len wanten aan. Naast de klok zijn in
hetzelfde wrak andere interessante
spullen gevonden, zoals een passer,
een duimstok en enkele heften van
mesjes met bijzonder snijwerk. Ook
kruikjes, waarvan één exemplaar met
kruk. Van de inhoud hiervan zal een
monster worden genomen. 'Het zijn
voorwerpen die een goed beeld ge
ven van het leven aan boord', aldus
Vos.
De bel en de andere spullen worden
overgebracht naar het depot van
NISA in Lelystad, waar
ze zullen worden geconserveerd. Het
brons oogt weliswaar nog puntgaaf,
de eerste roestvlekjes zijn reeds te
zien. Vos heeft inmiddels contact
gehad met directeur Esther Banki van
het Maritiem en Juttersmuseum. 'De
bel zal zo goed als zeker binnen af
zienbare tijd in het museum kunnen
worden tentoongesteld Maar wel op
tijdelijke basis, want ook het
beiaardmuseum heeft me gebeld,
want daarvoor is het natuurlijk ook
een pracht museumstuk.'
tweede voor de Westertoren,
ande uit 32 klokken met een
gewicht van 19.500 Het is
schijnlijk dat de bel voor één van
kerken was bestemd, maar uit-
ilijk een andere bestemming
gekregen. Het beeldmerk van
erdam, dat wel op de andere
'en prijkt, ontbreekt namelijk op
ievonden exemplaar. 'De bel is
slijk afgekeurd doordat de toon-
l'e bijvoorbeeld met goed was.
heeft een ander, mogelijk een
Gander, de bel als gewone luid-
besteld, waarna de klok op
port is gezet.'
l-faat ervan uit dat het wrak, waar-
jde herkomst en naam nog niet
kunnen vaststellen, in of kort na
is gezonken. Mogelijk vond de
m de winter plaats, want de
-fs troffen meerdere dikke, ge
vieren wanten en gewone wol-
