Piet Bekker kan zich een leven zonder aardappelen niet voorstellen
6
'De leukigheid is om
'm raszuiver te houden
'Euro voor een prikje'
ten bate van polioactie
'Am-
gespoeld
■TEXELSE
COURANT'
Rotary doet beroep op solidariteit
Snelheidscontrole
Aanvulling
Lions-catalogus
'Ambtenaar moet
koffie naar keuze
kunnen drinken'
Maatregelen tegen
onveilig onderdak
seizoenswerkers
Vrouwen FNV
Bingo ouderen
Waar is dit?
Servetten bij
De Witte Engel
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 2002
'Hij kan geen dag zonder.'zegt zijn vrouw Martha. 'Het omgaan
met aardappelen is zijn lust en zijn leven. Piet moet aardappe
len zien.' Haar echtgenoot beaamt dit met zichtbare vreugde.
Het aardappel telen is naast de liefde voor vrouw en kinderen
zijn grote passie. En dan in het bijzonder het ras Parel. 'De
leukigheid is om het helemaal raszuiver te houden,'zegt hij.
'Prachtig!' Piet Bekker (67) uit Den Burg is al sinds 1972, toen
hij het stukje land van zijn schoonmoeder overnam, hartstoch
telijk aardappelteler. Als hobbyist, maar ook beroepsmatig, als
medewerker bij de Coöperatieve Aardappelbewaarplaats aan
het Meyertebos. Nu, na zijn pensionering, maakt hij er echt werk
van.
'Parel is al een oud ras,'steekt hij van
wal. 'Het bestaat zeker al vijfentwintig
jaar. Op dit moment staat er nog veer
tien hectare in Nederland, waarvan ik
er drie voor mijn rekening neem.
Vroeger stond er wel honderd. Maar
ia, er kwamen andere rassen tussen,
de prijs ging er af. Ze worden nu nog
hoofdzakelijk geteeld in Drenthe en
Overijssel. We gaan al laren met
vrienden in het voorjaar een midweek
naar Slagharen, dat is een beetje tra
ditie. Als ik dan een man in zijn tuin
in de aardappelen zie staan, zeg ik:
het zal wel Parel wezen. Ik roep dan:
geeft 't nog wat? En het antwoord is:
je begint met eén en ye krijgt er twin
tig voor terug! Parel is een vroege
aardappel, een pracht aardappel en
de leukigheid voor mij is om hem ras
zuiver te houden. Ik heb de uitslagen
van de laatste keuring nog niet bin
nen, maar ik ben heel benieuwd. De
controleurs nemen na het rooien nog
monsters in de schuur. Er worden er
honderd uitgepikt, naar het lab ge
bracht, geplant en getrokken, waarna
het nieuwe blad onder een pers door
gaat. Het sap wordt dan op virus
getest en aan de hand daarvan wordt
de klasse bepaald of wordt de aard
appel afgekeurd. De uitslag komt zo
eind oktober, begin november.'
Bekker teelt zijn aardappelen van ei
gen stamselectie. 'De ene stam is
mooier dan de andere. Als ik over het
veld loop en ik zie een hele mooie,
dan houd ik die apart. Ik zoek tien
stammen uit en teel die drie jaar lang
op tien aparte veldjes, afgezonderd
van elkaar. Na die drie |aar neemt de
keurmeester van ieder veldje tien
aardappelen en plant ze op het Cen
trale Starpm^nvéfd bij Emmeloord
Als ze daarna goedgekeurd worden,
als het nog raszuivere Parels zijn, krijg
ik keurmerk S - Stam - en maak ik van
die tien veldjes één grote partij, leder
jaar gaat je partij automatisch één
klasse achteruit, van S naar SE naar
E en dan naar A. Je hebt daarna ook
nog 8, maar dat is met veel.' Hoe
groot is zo'n partij nu na drie jaar? 'Ie
dere aardappel geeft zo'n twintig
stuks, daar begin je mee. Na één jaar
heb je er dus twintig maal twintig. Die
vierhonderd geven ook allemaal twin
tig aardappelen en zo gaat dat ook
het jaar daarop Een vlug rekensom
metje brengt ons op 160.000 aardap
pelen en we spreken dan over een
plantoppervlakte van ongeveer twee
hectare
'Pootaardappelen telen is contract-
werk en je verkoopt je aardappelen
via een afzetbureau. Hettema. Agrico
en zo heb je er nog een paar. Maar
omdat het areaal van de Parel zo klein
is, nemen ze ons er niet bij. Ik ben dus
ook handelaar, ik moet zelf mijn
poters zien af te zetten. Vorig jaar met
al die nattigheid lukte dat gewéldig.
Ik sta bij de keuringsdienst inge
schreven als teler, dus de mensen
kunnen me wel vinden. Er gaat ook
veel via handelaars, die ze verpakken
in netzakjes van tweeëneenhalf en vijf
kilo. Partijtjes voor in de tuintjes.
Aardappelen, ik vind ze prachtig! Als
ik in een winkel ben. kijk ik altijd even
naar de aardappelen, wat voor soort,
de prijs, hoe ze eruit zien. Dat heb ik
geleerd van mijn zoon, Rob. Hij is
vertegenwoordiger voor een bedrijf in
sjalotten. Ken je ze? Nee. zeg geen
uien, het zijn sjalotten. Ik ging een
keertje mee op zakenreis naar Frank
rijk, kijken, hoe de sialotten er in de
winkels bij lagen. Sindsdien doe ik
het ook, maar met aardappelen. Dat
is hartstikke leuk.' Zijn vrouw beaamt
het lachend: 'Piet moet aardappelen
De 1500 Texelse scholieren die
dinsdag worden ingeënt tegen her
senvliesontsteking zijn uitgeno
digd om bij het in ontvangst nemen
van de prik één euro af te staan
voor een andere vaccinatie in een
ander deel van de wereld. Het geld
wordt gebruikt bij de actie 'Polio de
wereld uit', gericht op het uitroeien
van kinderverlamming in het kleine
aantal landen waar deze ziekte nog
voorkomt.
De inzameling onder het motto 'Een
euro voor een prikje' wordt gehouden
door de Texelse rotaryclub. Men wil
op deze wijze een beroep doen op de
solidariteit van Nederlandse jongeren
met hun leeftijdsgenoten in de Derde
Wereld, die met beschikken over het
geld om zich tegen dodelijke ziekten
te beschermen.
Voor één euro is gekozen omdat dit
bedrag voor vrijwel niemand een be
zwaar kan zijn en omdat voor het
Bij snelheidscontroles op de Som-
meltjesweg bij De Waal en de Pont-
weg bij Den Burg, heeft de politie
donderdag drie maal een proces-ver
baal uitgeschreven voor te hard rij
den. De hoogst gemeten snelheid
was 80 kilometer per uur, waar 60
km/u is toegestaan. Beide controles
duurden van 11 00 tot 12.00 uur.
Als gevolg van een technische sto
ring bij het drukken zijn op pagina 42
van de catalogus van de Lions-veiling
een aantal nummers weggevallen.
Het gaat om de volgende nummers:
423 Aquarel Blok van de Velden; 424
Compressor; 425 Wijnopbergsys
teem; 426 5 stuks bagagewagens;
427 5 stuks bagagewagens; 428 5
luxe posters ingelijst; 429 Meisjes-
fiets Gazelle; 430 Meisjesfiets Ga
zelle; 431 Meisjesfiets Gazelle; 432
Meisjesfiets Gazelle; 433 5 stuks
bagagewagens; 434 5 stuks bagage
wagens; 435 4 banden met velg, 195
R15; 436 Ets Blok van de Velden; 437
Antieke schrijfkist; 438 Lantaarn; 439
Antieke muziekstandaard.
vaccineren van een kind tegen polio
toevallig ongeveer een euro nodig is.
Méér geven mag ook.
Sporthal
De grootscheepse vaccinatie tegen
de levensgevaarlijke menmgokok C
bacterie wordt dinsdag tussen 10.00
en 16.00 uur door de GGD uitgevoerd
in sporthal Ons Genoegen. Het gaat
om kinderen tussen vijf en veertien
jaar, 1150 van de diverse basisscho
len en 350 van de Openbare Scholen
gemeenschap. (De leeftijdsklassen 0-
4 en 15-18 jaar kwamen al eerder aan
bod). Bij het binnengaan van de zaal
zullen zij worden geconfronteerd met
informatie over de anti-polioactie en
worden uitgenodigd hun euro in een
melkbus te doen
De actie 'Polio de wereld uit' belooft
een groot succes te worden.Vijftien
jaar geleden werd het startsein gege
ven door Rotary International, die in
deze nauw samenwerkt met de We
reld Gezondheids Organisatie WHO.
Clubs van een bepaald land adop
teerden een land waar nog polio heer
ste. In deze eerste fase namen de
rotaryclubs van Nederland de ver
plichting op zich om het geld bijeen
te brengen voor immumsatie van alle
kinderen van Indonesiè. In de orga
nisatie die daarvoor op poten werd
gezet speelde wijlen Maarten Mantje
van Texel een prominente rol.
Mede omdat gebruik kon worden
gemaakt van de zogeheten puskes-
mas (volksgezondheidsposten) die
ook bestaan in de meest afgelegen
delen van Indonesiè, lukte het om
met het vaccin vrijwel alle kinderen te
bereiken. De 'dekking' was ruim
schoots voldoende om het uitbreken
van de ziekte onmogelijk te maken.
Dat effect was snel duidelijk: na de
campagne kreeg geen enkel kind
meer polio. Vóór die tijd stierven dui
zenden eraan of werden ze bliivend
invalide. Op soortgelijke wijze werd
de ziekte nadien in andere landen
uitgeroeid, zodat het ambitieuze doel
(Polio de wereld uit) grotendeels is
bereikt. Met het immuniseren van de
laatste ontwikkelingslanden wordt de
actie afgerond, maar daan/oor is nog
veel geld nodig. Als dat er komt, zal
polio in het jaar 2004 met meer be
staan, wat samenvalt met het eeuw
feest van Rotary International.
'Piet móet aardappelen zien. Hij kan niet zonder. Ze noemen hem ook wel eens Plet Aardappel ot Piet Bintje.
IFoto Harry da Graaf)
zei ze. Drie dagen later was het j
lak. We hadden een beatgroep uiii
nodlgd om de jongelui bezig te hl
den. Half vier in de ochtend End
stond ik. Kleine Rob van anderha»
zijn luier mee achter de bar. Schil
rend! We zijn zevenentwintig jaart
heerder geweest en hebben het al
met veel plezier gedaan.'
En nu en tussendoor? Aardappel,
Nog steeds Behalve zijn favori
Parel teelt Bekker ook nog een p;
hectare andere aardappelrassen.l
zijn 67ste is hij eigenlijk nog een gn
aardappelboer Maar naast aard;
pelen staat ook reizen op het me
van de Bekkers. Ze z,ijn net bru
gebrand terug van een reis door[
nemarken, Zweden en Noorwegi
Van de éénentwintig keer dat erv.
overnacht, is twintig keer de ti
opgezet. Zeer verleidelijk zijn de fie
en wandelroutes van de NS en ze
iedere twee maanden vertrekken F
en Martha op een zaterdagmorg
bootje zessen om zich per trein rv
het begin van een tocht te begev
Indrukwekkend is de stapel rou
boekjes van tochten die al gefietsi
gelopen zijn Concerten van T
Turner bezoeken, de tweejaarlijV
dialectavonden van het Westtr
Plat, die hen steevast pijn in de b,
bezorgen van het lachen. Voetb
een andere passie Elke zond;
middag zijn beide echtelieden i
ergens langs de lijn op een voetb
veld te vinden. Hetzij in De Ka
hetzij in Oosterend of Den Burg. Mi
ook langere reizen om een favon
club te zien spelen, worden doort
niet geschuwd. Volendam staat d
bovenaan. Maar ook Heerenve
mag zich in hun belangstelling v
heugen. Ze reisden regelmatig n;
Engeland om Arsenal te zien spel
Tottenham Hotspur en Manches
United. 'We zitten nu al in Voelt
International te bladeren, wanti
moeten binnenkort toch weer erge
heen,' zegt Piet. 'Weet je nog dieki
dat we in Londen waren voor;
Spurs tegen Southampton? Ou
dochter liep toen stage in Brighta
was ook mee. Zij en ik hadden*
sjaal om van de Spurs, maar Ma#
had niks. Toen we langs de sum
ters het stadion uitgingen, ke
Martha van de Bobbies - de pol
bewaking totdat we bij de or
grondse waren.' Ze lachen na«
kaar en de ogen glimmen. In
Bekker hangt de lucht hangt nog
plannen.
Corr)e Timro
De ambtenaren moeten gewoon
de koffie kunnen drinken waar hun
voorkeur naar uitgaat. Dat was gis
teravond kortgezegd de mening
van de meeste commissieleden tij
dens de commissievergadering
Middelen. Het veelbesproken on
derwerp stond op de agenda, zo
dat ook de politieke partijen zich
erover konden uitlaten.
GroenLinks en de PvdA zetten kant
tekeningen bij de wijze waarop op het
raadhuis werd besloten de Max
Havelaarkoffie te vervangen door zes
Controleurs van de gemeente heb
ben in de schuren van zeven agra
rische bedrijven caravans aange
troffen waarin seizoenwerkers
werden gehuisvest. Volgens het
college betreft het een brand-
onveilige situaties waar 135 men
sen konden worden onderge
bracht. Uit veiligheidsoverwe
gingen heeft de gemeente direct
maatregelen genomen.
In één geval werden dertien sta
caravans aangetroffen om personeel
in onder te brengen. Bovendien werd
kantoorruimte aangetroffen dat voor
hetzelfde doel was ingericht. De ge
meente heeft verhinderd dat de
schuur daadwerkelijk voor het be
oogde doel in gebruik kan worden
genomen Bij een ander bedrijf heeft
de gemeente geëist dat zeventien
stacaravans opnieuw worden opge
steld en dat de gasvoorziening wordt
aangepast, omdat sprake zou zijn
van een onveilige situatie. Vijf
personeelsverblijven die met volde
den aan de eisen voor brand
veiligheid werden er buiten gebruik
gesteld. Op één locatie werden twee
stacaravans en een toercaravan in
een schuur aangetroffen. Ze waren
bestemd voor seizoenpersoneel en
een gezin met een huisvestings
probleem. Op de zolder van een
horecabedrijf werd verblijf geboden
aan elf seizoenmedewerkers. Eén
ondernemer bleek zelf in een sta
caravan te wonen en verhuurde zijn
woning aan toeristen. Ook ontdekte
controleurs een schuur waarin zeven
strandhuisjes stonden en net zoveel
toercaravans, die als verblijf voor
seizoenwerkers dienden.
Ze zijn niet op het eiland gebo
ren en getogen, maar wonen
hier al zó lang dat ze nauwe
lijks meer van een echte
Texelaar zijn te onderscheiden.
Waar komen ze vandaan en
wat bracht hen er toe zich blij
vend op ons eiland te vesti
gen? In de rubriek Aange
spoeld dit keer: Piet Bekker.
zien. Hij kan met zonder. Ze noemen
hem ook wel eens Piet Aardappel of
Piet Bintje.'
Piet Bekker, geboren in Noord-
Scharwoude, zoon van een 'grove'
tuinder, kwam in 1952 met zijn ouders
naar Texel. Zijn vader teelde kool,
aardappelen, wortelen en uien. Eind
jaren veertig was daar met drie hec
tare nog een inkomen uit te halen,
maar in de vijftiger jaren ging dat niet
meer. Zijn vader had de keuze tussen
emigreren naar Frankrijk, werken bij
Hoogovens of als boerenarbeider
naar Texel. Het werd Texel en zo
kwam de familie Bekker in de
Eendrachtpolder bij Theodorus
Rutten te werken. Een jaar later, tij
dens de februariramp, spoelden ze
de polder uit en kwamen er niet meer
terug. Vader Bekker ging aan de slag
bij Stammes op hoeve Ruimzicht in
Eierland en hijzelf werd tot zijn dienst
tijd knecht bij Kees Boersen op hoeve
Groningen in Het Noorden. Na de
militaire dienst en wat losse dienst
verbanden trad Bekker in dienst bij
de Nederlandse Spoorwegen in
Alkmaar, waar hij opklom van
stationsassistent, naar rangeerder,
naar seinhuiswachter.
'Ik heb er vijfeneenhalf jaar gewerkt
Veel vroege en late diensten ge
draaid. En éxtra vroege. Ik herinner
me nog de winter van '62-'63, met al
die sneeuw. We waren al heel vroeg
in touw om de wissels schoon te
maken. De trein is evengoed met ver
gekomen. In de bocht bij Keins. tus
sen 't Zand en Schagen, liep hij vast
en moest weer terug. Het nadeel van
het werk bij de Spoorwegen waren de
tijden van de wisseldiensten. Bij een
vroege dienst moest je al om vier uur
beginnen en bij een late dienst was
je pas om half tyy.ee '5 nachts klaar
Je kon nergens aan meedoen. Niet
op een verjaardag gaan of op een
vereniging of club. Je had helemaal
geen sociaal leven en op een gege
ven moment wilde ik zo niet meer en
ben teruggegaan naar Texel. Ik kwam
op de CAB, de Coöperatieve
Aardappelbewaarplaats, aan het
Meyertebos terecht, waar ik tot 1993
gewerkt heb In die jaren heb ik het
bedrijf enorm zien groeien. Alles
kwam naar de Coöperatie. Nu heb
ben veel boeren zelf opslagruimte in
de schuur, maar om te kunnen koe
len moeten ze nog steeds bij het CAB
zijn.'
'In 1964 was er voor het eerst sinds
jaren weer eens kermis. Ter gelegen
heid van de viering van de stads
rechten. Texel 550 jaar stad. Daar
voor is het jaren tegengehouden
geweest door mensen die er allerlei
kwaad in zagen. Op de kermis heb ik
Martha ontmoet. We trouwden in
1965, werden beheerder van 't Skiltje
en kregen de beheerderswoning toe
gezegd, die binnen drie maanden vrij
zou komen We mochten zolang in de
toneelkamer wonen. Een klein hok-
kie, waar het passen en meten was.
We hadden een onderschuifbed en 's
avonds moest je eerst alle rotzooi
opzij schuiven om het bed te kunnen
neerzetten. We hebben er een jaar
gewoond.'
'Ik moest koken in het douchehok,'
lacht Martha. 'Je moest er komen
door de gymzaal en dat was een eind
lopen. Je kon met steeds alles in de
gaten houden Het gebeurde wel dat
Piet om half zes van zijn werk thuis
kwam en dat de kinderen van gym
hem toeriepen; de aardappelen zijn
weer aangebrand hoor. En als er
toneelavond was, moesten we uit
onze huiskamer, die ze nodig hadden
om te schminken. Nou ja, we moes
ten dan toch achter de bar staan, dus
dat was niet zo erg.'
Als de herinneringen aan 't Skiltje
bovenkomen, beginnen bij beiden de
ogen te glimmen. 'Ik weet nog, we
waren net een week getrouwd, toen
Jan en Anne de Vries en Jaap en Wim
Kuyper, toen jongens van een jaar of
tien, twaalf, langs het raam kwamen
Of ze binnen mochten komen. Het
werd daarna een gewoonte dat ze
zondagochtend om koffie met cake
kwamen. Na een tijdje, toen ouwe De
Vries op het raam kwam rammen,
kwamen we erachter dat ze van hun
ouders eigenlijk naar de kerk hadden
gemoeten. Voortaan informeerden
we eerst naar de bedoeling van de
jongelui.'
"t Waren leuke jongens en ze kwa
men altijd helpen als er muziek in de
grote gymzaal was. De tijd was toen
nog anders. De kinderbmgomid-
dagen, schitterend. Ze gaven me hun
portemonnee en ik keek dan wat ze
konden kopen en paste er verder op.
Ik zie die jochies nog zitten. Met tien
trekdroppen en aan iedere kant een
meissie. Een likkie hier, een likkie
daar. Mooi joh! We hebben ook altijd
flésjes prik verkocht. Met een rietje.
Dat vonden we veel leuker dan gla
zen en je wist precies wat je omzette;
tel de flesjes maar Het was een
mooie tijd. Van alles hebben we ge
had, kindergala's, bruiloften, muziek,
dansen. We komen nu wel eens stel
letjes in het bos tegen met een kin
derwagen en dan weten we dat ze bij
ons met hun verkering zijn begonnen.
Leuk hoor. En ze zeiden wel eens dat
het in 't Skiltje zo donker was en dat
er rooie lichtjes waren, maar er is
nooit rotzooi geweest.'
Piet en Martha Bekker hebben een
zoon en twee dochters. Een tweeling.
Dat was feest in Oudeschild, waar al
in geen vijfentwintig jaar een tweeling
geboren was. 'Heel het dorp leefde
mee. Het was een hele verrassing,
ook voor ons, want de dokter had
steeds gezegd dat het er maar eén
was, ondanks dat Martha zo dik was.
Toen de eerste dochter geboren was,
zette hij zijn toeter op Martha's buik
om te luisteren en zei: er komt er nóg
één! Vrouw Smtjer van de manufactu
renwinkel, waar ik een weegschaal
kwam halen, gaf me gelijk een pak
luiers mee: die zullen wel welkom zijn,
De FNV Vrouwenbond komt dinsdag
24 september voor het eerst na de
zomer weer bijeen. De leden begin
nen het nieuwe seizoen met een ex
cursie naar PWN. Ze verzamelen om
13.45 uur bij de Welkoopwinkel aan
de Waalderstraat in Den Burg
De Stichting Welzijn Ouderen Texel
houdt woensdag 25 september een
bingomiddag in dienstencentrum De
Buureton (Molenstraat, Den Burg). Er
zijn leuke pri|zen te winnen. Deel
name kost €5,-. De spelers krijgen
voor dat bedrag tevens een kop kof
fie. Aanvang 14.00 uur.
Van de hierbij afgedrukte prentbrief
kaart is niets meer bekend dan dat hij
in november 1915 werd verstuurd
door 'Gerharda, p/a W.J. Eelman.
Julianastraat, Burg' aan 'mej. J.W.
Kooistra, Da Costastraat, Amster
dam'. Verzamelaar Maarten Stoepker
wil graag weten of er mensen zijn die
de afbeelding of de mensen daarop
herkennen. Wie dat weet, kan bellen
naar 312940.
Op de vorige foto stond afgebeeld
het polderbestuur van district Den
Burg. Het zijn, van links naar recht:
achterste rij: Dirk van der Oord, se
cretaris/penningmeester; Pieter
Ariesz Bakker (1888-1955), Jan
Pietersz List (1892-1962); Machiel
Cornelisz Kuip (1872-1948), Johan
Nanningsz Roeper (1882-1951),
Jacob Hendriksz Boogaard (1863-
1943). Johan Dirk Roeper (1868-
1935), Jan Jacobsz Rab (1868-1942),
Jan van der Pijl (1903-1988), Cornelis
Simonsz Zijm (1887-1972), Siemon
Ariesz Wuis (1890-1966), Sijbrand
Jacobsz Dijksen (1877-1945), IJs
brand Ariesz Lap (1873-1961Jacob
Jacobsz Hin (1874-1955), Jacob
(Jaqcues) Sijbrand Hendriksz Dijt
(1864-1942), Cornelis Sijbrandsz
Keijser (18710-1945), Cornelis
Hermansz Keijser (1887-1983),
Willem Johan Cornelisz Bakker
(1880-1974).
automaten waaruit koffie van Douwe
Egberts komt. Henme Festen
(GroenLinks) haalde nog eens aan
dat haar fractie aanwijzingen heeft
dat de test, waarbij ambtenaren ver
schillende soorten koffie konden
proeven, met eerlijk zou zijn verlopen.
Ze vroeg zich af in hoeverre de
Wereldwinkel, al ruim vijftien jaar le
verancier van de Max Havelaarkoffie,
compensatie kan krijgen voor de ge
derfde omzet. Ze vroeg ook of er mo
gelijk iets aan de kleine ruimte ge
daan kan worden waarin de winkel is
gevestigd. Isabel Gonzales (PvdA)
sloot zich daarbij aan.
Frans Visman (D66) kon zich erin vin
den om een keer van gedachte te
wisselen over mogelijke tegemoetko
mingen aan de Wereldwinkel. Met de
koffie had hij geen moeite. Gerard
Weijers (CDA) zei het wel te betreu
ren dat de gemeente met even had
overlegd met de Wereldwinkel o
de plannen om van koffie te veran
ren. Willem Vlas (Texels Belang)li
het kort. 'Als de ambtenaren 4
koffie lekker vinden, moeten zeh
kunnen drinken.' Arjen Boerho
(WD) vond dat het de ambtena
niet opgelegd kan worden welkel
fie zij moeten drinken. Hij zei we
hopen dat meer mensen bij
Wereldwinkel hun koffie gaan kop
zodat de winkel op die manieri
soort compensatie krijgt
Burgemeester Joke Geldorp
erop dat de ambtenaren per ma-
twee euro bijdragen voor de koffie
het raadhuis. 'Dat geeft ze ookt
genschap in de koffie die zij drinki
De raad hoeft geen besluit te ner
over de koffie die geschonken n
worden, Omdat dat een bevoegd!:
van burgemeester en wethouders
hebben zij dat al gedaan
Omdat het bedrijf veel servetten ver
koopt voor creatieve toepassingen -
waarbij de servetten op allerlei opper
vlakten kunnen worden verwerkt -
heeft De W.tte Engel illustratrice
Monica Maas een serie servettem
Texelse afbeeldingen laten ontv
pen. Dit resulteerde in een servetf
daarop Texelse taferelen in dei
seizoenen Er zijn twee kleuren s
vetten bedrukt: blauw en zandklei/
Uiteraard zijn de servetten oofc
gebruiken door de horeca en kun;
ze dienst doen als souvenir. Ze;
zowel in de winkel aan de Binnenb,
als bij de groothandel van De W
Engel verkrijgbaar.
