'Koe wordt steeds meer
een eenheidsproduct'
OSG-leerlingen
in soapserie GTST
cl ^angs de weg
Kwaliteitsboer stopt met melken
«6
Leerlingen krijgen
geld voor Time Out
Tevoko wint enerveren*
Raadsleden komen schilderen
Kolk
.TEXELSE C0URANT'
Vrouwenkoor
geeft
jubileumconcert
(j Qslaagd
Regels voor
handel in gront
VRIJDAG 14 MAART 2003
Op zijn dertiende molk hij zijn eer
ste koeien en nu neemt hij er af
scheid van. Zijn beste acht melk
koeien zette Peter Jan Verberne,
veehouder op hoeve Agricola aan
de Laagwaalderweg, deze week
op de vrachtauto, de rest volgt bin
nenkort. 'Ik heb altijd gezegd dat ik
rond mijn vijftigste met melken
wilde stoppen. Nu het bijna zover
is, houd ik woord.'
Melkveehouders als Verberne, waar
de stal naar nostalgie ruikt, zijn er niet
veel meer. Een ruilverkavelings
boerderij van rond 1960, met een
groepstal waarin de warmte je tege
moet komt. Achttien koeien, keurig
naast elkaar in het gelid, dieren die
elke dag een schoon strobed krijgen
en waarachter Verberne dagelijks de
mest uit de groep in een kruiwagen
schept en buiten naar de mestplaat
rijdt. Melken doet hij niet staand in
een moderne put, waarbij de uiers op
gezichtshoogte hangen, maar door
gehurkt de zuigers op de spenen te
zetten, 's Morgens en 's avonds, ze
ven dagen in de week. In de stal van
Verberne geen voercomputer of an
dere high fecb-apparatuur. 'Ik weet
uit ervaring wel wat de dieren nodig
hebben. De koeien krijgen allemaal
hun vaste portie. Ik let erop dat ze niet
te vet worden.'
Een wat behoudende werkwijze die
de veehouder in kwalitatief opzicht
geen windeieren heeft gelegd. Twee
jaar geleden werd hij door afnemer
Campina gehuldigd omdat hij een al
kwart eeuw lang melk van eerste
kwaliteit leverde. Het versierde aarde
werken bord dat hij bij die gelegen
heid kreeg, hangt te pronken in de
muur van de huiskamer. 'Goede melk
leveren is vooral een kwestie van se
cuur zijn. Alles opschnjven. Als je een
koe bijvoorbeeld penicilline geeft en
je vergeet het te noteren en het komt
in de tank, dan is het foute boel.'
Hoewel het op het eerste gezicht niet
aan de stal van Verberne is af te zien,
is er in de tientallen jaren dat hij melkt
veel veranderd in zijn bedrijfstak.
'Vroeger molk je uit een koe 5.500 li
ter per jaar, tegenwoordig is de jaar
gift 10.000 liter. Maar vroeger werden
koeien beter gewaardeerd Boeren
namen toen nog fanatiek deel aan
veekeuringen, dat is er nu niet meer
bij Als je dat tegenwoordig doet, gaat
gelijk je bedrijf voor een tijd op slot.
De melkveehouderijen worden
steeds groter, een koe wordt steeds
meer een eenheidsproduct. De
fokkerij wordt minder gewaardeerd
en betaald. Dat vind ik een verarming
van het vak. Wat ook is veranderd, is
de papierwinkel. Dat stelde vroeger
niet veel voor, maar nu wordt die ad
ministratie wel wat erg veel van het
goede.'
Collega's van hem haalden wel de
krant met een koe die 100.000 liter
melk had gegeven, een mijlpaal die
in de stal van Verberne nooit werd
doorbroken. Die publiciteit hoefde
van hem niet zo nodig. 'Bovendien:
ik heb wel een paar koeien gehad die
in de buurt zaten. Het had misschien
wel gekund, maar dan had ik ze apart
moeten zetten in een hok. Maar dat
wil ik niet. Hier moeten de koeien
gewoon naast elkaar in de stal kun
nen staan, met de groep meekunnen.
Als dat met meer gaat, dan doe ik ze
weg.' De koeien in de stal van
Verberne worden gemiddeld een jaar
of zes, zeven, wat naar de huidige
maatstaven redelijk oud is. 'Als die
ren problemen krijgen, dan zijn het
vaak de poten. Daarom let ik daar als
fokker heel scherp op Dat ze sterke
beenderen hebben.' Goed voorbeeld
is Tinie 51, nog afkomstig van het
bedrijf van de familie Hm van hoeve
De Reiger. 'Een beste koe, gaat al een
jaar of tien mee.' De melkveestapel
uitbreiden heeft hij nooit gewild. 'Ik
heb het altijd prima gevonden zo en
heb geen opvolgers.'
Zijn acht beste koeien zijn inmiddels
verhuisd naar de stal van René en Ina
Boogaard uit Oosterend. De overige
dieren gaan naar een bedrijf in Fries
land.
Stoppen met melken betekent voor
Verberne niet dat hij ophoudt met
boeren. 'Ik heb een gemengd bedrijf,
met onder andere zestig stuks jong
vee. Ik heb aardigheid in de fokkerij
en wil dat blijven doen. Ik verkoop
regelmatig dieren voor export. Stop
pen met melken betekent voor mij
wel een stuk meer vrijheid. Want het
Peter Jan Verberne tijdens het melken in de stal van zijn boerderij aan de Laagwaalder
weg. (Foto Gerard Timmerman)
is met alleen melken, maar ook het
voeren, de stal schoonmaken en
noem maar op. Ik ben toch gauw
anderhalf uur in touw.' Verberne
houdt zich verder bezig met akker
bouw, onder meer de teelt van
consumptieaardappelen.
De volleyballers van Tevoko heb
ben zaterdag laten zien heel wat
waard te zijn. In een enerverende
wedstrijd werd in Warmenhuizen
met 2-3 gewonnen van Dinto 3, een
belangrijke concurrent in de strijd
om het kampioenschap. Een zege
lag niet voor de hand, want de er
varen thuisploeg beschikt over
enkele speelsters die in de ere
divisie hebben gespeeld.
Vanaf het begin maakten de Texelse
vrouwen duidelijk dat met hen niet te
spotten valt. Connie Joling en
Monique van den Broek verdeelden
het spel gevarieerd en Ivette de
Ruyter sloeg met harde klappen flinke
bressen in de verdediging van Dinto.
De wedstrijd ging aanvankelijk gelijk
op en kende vele lange ralley's, waar
door het lang onduidelijk bleef wie nu
eigenlijk de beste was. Uiteindelijk
won Dinto de eerste set met nipt ver
schil (25-23).
Maar in de volgende twee sets kwam
Tevoko echt op stoom. Dinto werd
moedeloos van de harde aanvallen
van De Ruyter. terwijl Marian Boekei
liet zien hoe je een verdediging leidt.
Omdat de Texelse vrouwen het hoofd
niet lieten hangen bij een kleine ach
terstand en als leeuwinnen bleven
vechten, wonnen ze zowel de tweede
als de derde set.
In de vierde set stak een oude kwaal
de kop op: denken dat de buit al bin
nen is. De speelsters van Dinto roken
hun kansen en vochten zich knap
terug in de wedstrijd. De vierde set
was dan ook voor de ploeg uit
Warmenhuizen. Maar in de beslis
sende vijfde set liet Tevoko nogmaals
zien uit het goede hout gesneden te
zijn. Voor steeds meer toeschouwers
trok het team geïnspireerd ten aan
val en werd hard gewerkt aan een
kleine voorsprong. Bij een stand van
Leuk vonden ze het. Echt leuk. Zes
leerlingen van klas 3ta van het
VMBO van de OSG stonden dins
dag voor de camera bij opnames
van Goede Tijden Slechte Tijden.
Ze speelden figuranten in het Scala
café van de soap.
'We moesten aan een tafeltje zitten
en doen alsof we met elkaar aan het
kletsen waren', vertellen Iris Barhorst
en Jeroen Backer. Samen met Esther
Duvekot, Katinka Eelman, Lisa
Beerling en Melissa van de Brink
waren ze een hele dag in touw op de
set van GTST in de studio's van Joop
van de Ende in Aalsmeer. Zeven scè
nes werden opgenomen met de
OSG-ers. Iris kreeg ook nog een rol
letje waarin ze een collectant moest
spelen. 'Daarin had ik zelfs tekst. Ik
mocht dankjewel zeggen.'
De scholieren kwamen in contact met
GTST door de plannen om Time Out
om te bouwen tot het café uit de se
rie. Een verzoek om een rondleiding
te krijgen in de Scala café wezen de
makers af, maar de leerlingen waren
wel welkom als figurant. Met de boot
van zes uur vertrokken ze dinsdag
ochtend naar Aalsmeer. Jeroen: 'We
werden opgevangen in de figuranten
ruimte en kort daarna mochten we
naar de set. We hebben drie keer
geoefend en daarna begonnen de
opnames.'
's Ochtend werden vijf scènes opge
nomen, na de middag de andere
twee. 'Soms moest een scène wel
tien keer over. Dat was wel een beetje
vermoeiend.' De leerlingen konden
gewoon in eigen kleding figuren. 'Je
moest er alleen op letten dat ie geen
merkkleding aanhad.' Bij Jeroen was
het even twijfelachtig of hij zijn de trui
mocht aanhouden, maar omdat het
merk van één van de sponsors van de
soap was, was het goed.
De vaste acteurs uit het Scala cafe
waren met aanwezig op de set. Wel
liepen diverse andere acteurs uit de
serie rond. Gesprekken met hen ble
ven echter achterwege. De leerlingen
konden ondertussen goed kijken hoe
het Scala café er in het echt ziet. Ze
moésten ook goed kijken, want het
maken van foto's was niet toege
staan. Plannen om soortgelijke stoel
tjes uit het café voor Time Out aan te
schaffen, sneuvelden ter plekke. 'Die
bleken nogal duur te zijn', zegt
Jeroen. 'Voor een paar stoeltjes kon
je bijna een auto kopen.' In het echt
bleek het café er toch anders uit te
zien dan op tv. Het was kleiner en veel
ruimte werd in beslag genomen door
de camera's.
De leerlingen werden begeleid door
jongerenwerkster Carla Schrama,
Barend Albers, Bernhard de Bloois en
styliste Marga Lakwijk. De laatste
helpt de scholieren mee met de her
inrichting van Time Out. Lakwijk en
Schrama mochten even kort een blik
werpen in het Scala café. Bij de op
names konden ze met aanwezig zijn.
Albers en De Bloois maakten van de
gelegenheid gebruik om de bloemen
veiling te bezoeken. Lakwijk en
Schrama staken ook hun licht op bij
een groothandel voor decoraties.
Vrijdag 18, maandag 21 en dinsdag
22 april zijn de Texelse scholieren te
zien op RTL-4. Komende donderdag
mogen klasgenoten Steef Witte.
Lilian Vriezema, Rianne Moor, Layla
Kuip, Anmek van Bergeijk en Michelle
Eelman hun opwachting maken in het
Scala café.
Jeugdraadsleden Katinka Eelman, Jeroen Backer en Iris Barhorst presenteerden woensdag hun plannen voor Time Out aan de verte
genwoordigers van de politieke partijen. ir°r° wmwi .an Hartvmi
jongerencentrum. Het is de bedoeling
dat de muren limoengroen en wit
worden en dat de bar een zwart/wit
gestreept uiterlijk krijgt. De scholieren
willen ook de meubels aanpassen.
Voor de raadsleden die zich niet he
lemaal een beeld konden vormen van
het café uit de soapserie liet de groep
in de raadzaal een video-opname van
GTST zien
De raadsleden konden zich allemaal
vinden in de plannen van de jeugd.
Martin Trap (WD) leek nog even een
aanloopje te nemen voor een kriti
sche vraag, maar hij wilde eigenlijk
alleen weten hoe snel de leerlingen in
de jeugdraad tot een besluit waren
gekomen. 'In een half uur', luidde het
antwoord. 'Kijk', zei Trap. 'daar kun
nen wij nog een voorbeeld aan ne
men.' Hij zei wel te hopen dat de ver
andering van Time Out niet uitmondt
in een 'soap'. Joop Groeskamp
(Texels Belang) bood spontaan aan
een middagje mee te komen schilde-
Scholieren kunnen aan de slag met
het veranderen van Time Out. De
gemeenteraad stelde woensdag
avond duizend euro beschikbaar
om het jongerencentrum in Den
Burg van binnen eenzelfde uiterlijk
te geven als het Scala café uit de
televisie-serie Goede Tijden
Slechte Tijden.
De leerlingen Iris Barhorst, Katinka
Eelman en Jeroen Backer uit klas 3ta
van het VMBO presenteerden van
achter de tafel van burgemeester en
wethouders hun plannen aan de le
den van de gemeenteraad. Het was
de afsluiting van een stel lessen over
lokale politiek die leerlingen van de
derde klas Theoretische Leerweg bij
het vak maatschappijleer hadden
gehad. Tijdens de jeugdraad die vrij
dag 21 februari werd gehouden, werd
het voorstel van Barhorst, Eelman en
Backer na een uurtje vergaderen door
de jongeren verkozen boven de an
dere ingediende voorstellen.
Met de herinrichting van Time Out
willen de scholieren tegenwicht bie
den aan het beeld dat vooral alto's en
skaters gebruik maken van het
ren. Marjan Merkelbach (CDA) volgde
zijn initiatief Frans Visman (D66) zei
dat beter met te kunnen doen. Dat
was niet uit onwil. Volgens hem zou
den de leerlingen beter af zijn zónder
dan mét zijn hulp. Hij beloofde wel te
komen kijken zodra ze klaar zijn.
Henny Festen (GroenLinks) en Alfred
Schaatsenberg (PvdA) spraken ook
beiden hun waardering uit. Roelie
Bakker (Texels Belang) die tijdens de
jeugdraad als enig raadslid aanwezig
was, riep haar collegae op de vol
gende keer ook eens te komen kijken.
De scholieren en het Jongerenwerk
komen maandag bij elkaar om verder
te overleggen over de herinrichting
van Time Out. De plannen om nieuwe
stoelen aan te schaffen lijken inmid
dels van de baan. Leerlingen die
dinsdag bij de opnames van GTST
waren, ontdekten daar dat de be
staande stoelen in het echte Scala
café behoorlijk duur zijn. 'Maar we
hebben nog wat andere stoelen staan
die we kunnen overschilderen', aldus
jongerenwerkster Carla Schrama. De
leerlingen hopen zo snel mogelijk aan
de slag te kunnen gaan.
Het Texels Vrouwenkoor geeft op
27 juni een speciale uitvoering ter
gelegenheid van het 20-jarig be
staan. Dat gebeurt in de Her
vormde kerk van Den Burg en met
medewerking van een strijker
orkest, een pianiste en een gast-
sopraan.
De totale kosten worden geraamd op
€3.505,-. Op diverse sponsors is een
beroep gedaan een bijdrage te ge
ven. B en w hebben besloten het
jubileumconcert te steunen met
€500,-.
Op ons erf hadden we een kolk.
Die wilden we graag houden, want
het was een waardevol
landschapselement en bovendien
typisch Texels. Elders in het land
zie je zulke dnnkkolken nauwe
lijks. Vooral vanuit de lucht vallen
ze sterk op. Duitsers die een rond
vlucht boven Texel maken, denken
vaak dat het bomkraters uit de
oorlog zijn. In één geval is dat nog
waar ook. In het bossie van
California aan de rand van het
Mientje bij De Zilvermeeuw is een
bomkrater waaruit tot op de dag
van vandaag brandbaar gas op
borrelt. Maar voor alle andere kol
ken geldt dat ze gewoon zijn ge
graven als drinkplaats voor
schapen en ander vee. Biologi
sche waarde had onze kolk met.
Omdat hij aan de rand van het
bos lag, regende hij elk najaar vol
bladeren en dennennaalden. Door
die rottende massa was in het wa
ter geen zuurstof, dus geen leven
en werd het een stikzooi.
Vroeger moet het anders zijn ge
weest. Van oude Kogers die in de
oorlog in onze boerderij woonden,
hoorde ik dat de kolk toen kristal
helder was en vol zat met salaman
ders en doorevissies die zwommen
tussen het sterretjeskruid. Die oude
glorie wilde ik terug. Een paar keer
ben ik een hele zaterdag bezig ge
weest met het verwijderen van de
prut, maar het was onbegonnen
werk, want bij de eerstvolgende
storm lag hij weer vol dennen
naalden. Volgens een NlOZ-bioloog
die ik wel eens tegenkom, kwam
daardoor tanine in het water. Plan
ten en beesten houden daar niet
van, dus het zou nooit wat worden.
Zo ontstond het plan om de kolk te
dempen en op een betere plek een
nieuwe te graven De nieuwe kolk
zou er anders moeten uitzien, met
zeer flauw hellende oevers waar
dotterbloemen, rietsigaren, gele lis
sen en andere paradijselijke
moerasplanten kunnen gedijen. De
bijbehorende fauna in de vorm van
kikkers, salamanders, stekel
baarsjes zou zich dan spoedig aan
dienen. Misschien, héél misschien,
zou zelfs de noordse woelmuis zich
op ons erf vestigen en aldus bijdra
gen aan ons levensgeluk. Kraan
machinist Ronald Uitgeest begreep
precies wat ik bedoelde toen ik
hem uitnodigde om de mogelijkhe
den ter plekke te bekijken. Hij
schatte dat het karwei in een paar
uur gepiept zou zijn. Het dempen
van het ene gat met het andere zou
dus met veel kosten en daar ben ik
zeer gevoelig voor. Gunstig was bo
vendien dat er geen grond zou
overblijven, wat die kun je op Texel
nergens kwijt, althans niet legaal.
Dat is een bespottelijke situatie,
maar daarover een volgende keer.
Ronald wilde direct aan de slag en
dat wilde ik ook. Totdat ik bedacht
dat voor zulk graafwerk misschien
wel vergunning nodig is. Vroeger
zou ik me daar niks van hebben
aangetrokken en gewoon opdracht
hebben gegeven, maar sinds ik ere
burger ben moet ik een lichtend
voorbeeld zijn voor het gewone
volk en vraag dus overal keurig toe
stemming voor. Op het raadhuis
kreeg ik te horen dat voor het gra
ven of vergraven van watergangen,
sloten, vijvers en daarmee te verge
lijken waterpartijen inderdaad
aanlegvergunning nodig is. Correct
en vriendelijk werd mij uitgelegd
waarom. Immers, zo'n waterpartij
brengt verandering in het land
schap te weeg en omdat het ons
aller landschap is, moet de over
heid bepalen of dat gewenst dan
wel verantwoord is. Er was ook een
reden van hydrologische aard: als
je een grote vijver of sloot maakt,
kan dat schadelijke invloed hebben
op de waterhuishouding in de om
geving. Dan verdrogen de bollen in
het cultuurland, stagneert de
vernatting in het natuurland of krijgt
de gevreesde verzilting een kans.
Door zo'n vijver aan een vergunning
te binden kan de overheid derge
lijke rampspoed voorkomen, even
tueel door het stellen van nadere
eisen.
Erg hoopvol werd ik er niet van,
mede omdat er de afgelopen jaren
vaak problemen zijn geweest rond
waterpartijen op Texel, meestal als
ze zonder vergunning waren aange
legd of als de gemeente dat had
gedoogd. Daarover heeft het col
lege zelfs een knallende ruzie met
de provincie gehad. Recentelijk kre
gen ook onze buren een hoop ge
donder over hun overigens zeer ge
slaagde vijver, dus ons geval
dreigde een geanimeerde doch
langdurige voorstelling te worden
zonder happy end. Maar goed, nee
heb je, ja kun je krijgen en niet ge
schoten is altijd mis.
Dus op 23 oktober een mooie brief
gestuurd naar b en w met uitleg
plus een tekening in meervoud met
daarop aangegeven de plekken van
de oude en de nieuwe kolk. Twee
dagen later kreeg ik de bekende
bevestiging van ontvangst, waarin
stond dat de behandeling van het
verzoek om de aanlegvergunning
acht weken zou vergen. Met Ouwe
Sunderklaas, dus ruimschoots vóór
het verstrijken van die termijn, viel
de beslissing van het college in de
bus. De vier vrouwen schreven dat
ze mijn verzoek hadden getoetst
aan het bestemmingsplan In dat
plan heeft ons hele erf de bestem
ming 'groepsverblijf'. In de op
groepsverblijven betrekking heb
bende voorschriften hadden ze
mets kunnen vinden over het dem
pen of graven van kolken. Het was
niet verboden, dus toegestaan - al
thans wat de gemeente betreft. Als
het een agrarische bestemming
was geweest, zou het anders lig
gen. Evengoed vonden ze het leuk
dat ik hen over de plannen had
benaderd.Wel moest ik nog even
contact opnemen met het water
schap.
Dus de lokale vestiging van Hol
lands Noorderkwartier in Oude-
schild gebeld in de veronderstelling
dat mijn aanvraag daar nu in be
handeling moest worden genomen.
Aan de telefoon Wim Smit: 'Dus je
wilt een kolk dempen en een
nieuwe graven? Allebei op je eigen
terrein? Moest je me daarvoor bel
len? Ga je gang, veel geluk ermee'.
Ik heb dus mijn zin en de nieuwe
kolk is er inmiddels, maar even
goed geeft de gang van zaken te
denken. Ze hadden me toch best
direct kunnen zeggen dat ik geen
vergunning nodig had? Dan had ik
die brief en tekening niet hoeven
maken, de ambtenaren hadden
zich met wat anders kunnen bezig
houden en ik had rustiger geslapen.
Er is nu minstens een dag werk in
gaan zitten, waarbij ik zo vrij ben
mijn uren ook mee te rekenen. Inte
ressant is erbij te bedenken dat als
er wel vergunning nodig was ge
weest, ik deze gratis zou hebben
gekregen. Voor een bouwvergun
ning zijn leges verschuldigd, maar
voor een aanlegvergunning niet.
Dat is vreemd, want in beide geval
len moeten ambtenaren van de
zelfde afdeling ervoor aan de slag.
Hoe krijgen ze dat kostendekkend?
Ik ben vaker gestuit op merkwaar
digheden of onpraktische dan wel
onbillijke toestanden als gevolg van
systeem en regelgeving, in het bij
zonder bij de afhandeling van
bouw-, sloop- en kapvergunningen.
Ik sta daarin niet alleen, maar bij
het noemen van voorbeelden be
perk ik me tot zaken die ik per
soonlijk heb meegemaakt in één
half jaar. Lees daarvoor een vol
gende aflevering van deze rubriek.
Harry.
10-9 plaatsten de geconcentn
spelende Texelaars de beslisss
demarrage Aglaya Westra blokte
paar keer goed, terwijl Celine
Graaf het blok van Dinto juist
paar keer achter elkaar verscha
In een uitermate spannende sloti
boog Dinto het hoofd en m»
Tevoko de wedstrijd uit op 15-1
In de nabespreking toonde Tev
zich tevreden. Door het systeem
twee spelverdeelsters heeft de pl
iets aan snelheid ingeboet, ma»
werd tegen Dinto ruimschoots g;
gemaakt door de aanvallende k»
teiten van Connie Joling. Al nu
was het een terechte en overtuige
zege, die Tevoko in de race houdt
de titel
Tevoki
Het derde damesteam sper
maandag een inhaalwedstrijd te
WSOV 3, de nummer drie vaal
ranglijst. Tevoko begon goed. cl
diep te serveren werd voorkomen!
de tegenstander goede passes I
versturen. Dat leverde op soej
wijze al snel een voorsprong van!
punten op. De set werd winnend!
gesloten: 17-25.
Voor de tweede set werden deze!
patronen afgesproken: diep serve
het spel ruim houden en dieR in
achterveld smashen Het werd
spannende strijd, met aanvank
een licht voordeel voor Tevoko.!
in de slotfase slaagde WSOV erin
tij te keren en de set met 25-22!
nen te halen.
Tevoko was er inmiddels wel I
overtuigd geraakt dat een va
sende overwinning tot de mogehji
den behoorde. De foutjes die r
tweede set nog wel werden genu
werden nu voorkomen en dat ie
teerde in setwinst (22-25).
De vierde set was hoogst merkvi
dig. WSOV startte rommelig en
Tevoko optimaal profiteren. 8n
de kortste keren stond het 9-11
de Texelse ploeg. Vervolgens fc
WSOV echter sterk terug. Bij
stand van 19-18 in het voordeel
Tevoko nam WSOV de eerste i
out op. Vruchteloos, scheen
want in een ware thriller liep Te
uit naar 23-21, waarna de tw
time-out van de tegenstander vo
Na twee foute passes van Te
stond het zomaar 23-23. De Ter
dames hadden daarna op ra
point maar liefst drie keer de ka
wedstrijd te beslissen, maar de j
nmg werd hen te groot, v I
WSOV de set met 29-27 won.
gedesillusioneerd moest TeM
daarna ook nog de vijfde en be|
sende set aan WSOV laten.
De uit Den Burg afkomstige Yvo:
Hin (24) is afgestudeerd aan del
versiteit van Plymouth in Engete
Ze werd er cum laude (with hon
benoemd tot Bachelor of Scienc
de sociologie, met psychologie
bijvak. Ze heeft onderzoek ged
naar oorzaken van stress en effei
van werkdruk op de werkende mi
Momenteel woont Hin in Bristol,»
ze werkzaam is bij het Amenkaa
internetbedrijf AOL.
Volgens het bouwstoffenbesluit!
grond alleen worden verplaatst
een kwaliteitsverklaring aanwezi
Dit besluit heeft tot j
verontreinigen van de bodem o.
oppervlaktewater te voorkomen
het aanbrengen van grond op
bodem berust de taak om te cor
leren of alle regels worden gevolg
de gemeente. Wordt grond geb
in oppervlaktewater, dan is de «t
kwaliteitsbeheerder de bevoegd
stantie De verkoper moet bij
partij grond de kwaliteit van deg
kunnen aantonen. Omdat uiteind
de koper verantwoordelijk is,
deze zelf te controleren of
kwaliteitsverklaring aanwezig is
dit bi] controle ontbreekt, kan df
per verplicht worden alsnog eer
derzoek te laten instellen of verp
worden de opgebrachte grot
verwijderen.
Meer inlichtingen over het vem
van een kwaliteitsverklaring zf
verkrijgen bij de cluster Handfc
van de gemeente Texel: Jan
kamp, tel. 362121.
