van
Eeke Vrieswijk neemt na 25 jaar afscheid
'Mensen in hun waarde laten
en goed kunnen luisteren'
Thuiszorg
GELUK
3
TX21 weer in de vaart
F amilieberichten
404040 na iftu/
DICHTER
BIJ VRIJHEID
'fexelaartjes
■TEXELSE
COURANT'
Nog maar zo kort na het overlijden van zijn ge
liefde vrouw, moeten wij nu geheel onverwacht
afscheid nemen van onze lieve vader, opa en
super opa
Bert Koorn
weduwnaar van Jacoba Koorn-Vennius
in de leeftijd van 78 jaar.
Vinkeveen: Henk en Paula
Denise
Almere: Jaap en Tineke
Dennis
Demi
Vanessa en Jimmy
Zoê
Manu
Schagen: Marty en Cor
Suzanne en Rob
Damy
Aimée
Lennard en Irma
Opperdoes. 21 maart 2003
„Huize Almere"
Correspondentie-adres:
A.M.J Peperkamp-Koorn,
Frits Kruitstraat 32, 1742 SZ Schagen.
Er is gelegenheid tot condoleren dinsdag
25 maart van 19.30-20.30 uur in de aula achter
„Huize Almere", Burgemeester Pierhagenlaan 2
te Opperdoes.
Voorafgaande aan de begrafenisplechtigheid op
woensdag 26 maart zal er om 13.30 uur een
afscheidsdienst worden gehouden in de aula op
de Algemene begraafplaats aan de Bernhardlaan
147 te Den Burg, Texel.
Na afloop van de begrafenisplechtigheid is er
eveneens gelegenheid tot condoleren in boven
genoemde aula.
Lieve, bijzondere
Marianne
is er niet meer. We zullen haar erg missen.
Ar du hemma nu?
Angelica
Cees-Ans
Maria, Anna en Ellen
Vonge week is ons erelid en oud-penningmees-
ter van S.V. Texel, de heer
W.A. van Zeijlen
overleden.
De heer Van Zeijlen heeft veel voor S.V. Texel
betekend. Behalve penningmeester was hij ook
lijnrechter van Texel 1, jeugdleider, activiteiten-
begeleider en scheidsrechter.
Wij zullen hem herdenken als een zeer energiek
man. die in het verleden voor de club van on
schatbare waarde is geweest.
Bestuur V.V. Texel '94
INLEVEREN
maandag vóór 10 00 uur en
woensdag vóór 17 00 uur.
KOSTEN:
€4,65 tot en met 3 regels Per
regel meer €1.55 (incl. btw)
F0T0-TEXELAARTJE:
plaatsing toto €12.50,- excl.
tekst, alleen voor particulieren
die iets te koop aanbieden.
VOOR BEDRIJVEN.
IM-Texelaart|e op aanvraag
DINSDAG 25 MAART 2003
heb heel wat huisjes van binnen gezien en heel veel lieve
tensen ontmoet, 't Is wel even wennen zonder, maar ergens
toet je een punt zetten.' Na er 25 jaar werkzaam te zijn ge-
reest nam Eeke Vrieswijk (60) uit Den Burg onlangs afscheid
an de Thuiszorg. Zonder bezigheden zit ze evenwel met. Om
p het verzoek om een interview in te kunnen gaan, moest ze
og flink zoeken naar een gaatje in haar agenda.
jfentwintig Jaar lang fietste ze van
ris naar huis met een paar bereid-
illige handen en een luisterend oor.
Vant dat is het belangrijkste/zegt
Goed kunnen luisteren en de
lensen in hun waarde laten Niet
nken dit of dat wil ik zo, maar vra-
in hoe de mensen het zelf willen,
et is hun leven, hun huis. Soms kom
ergens waar het ronduit een troep
waar het vuil is. En hoewel ik wel
jobeer wat orde aan te brengen, ga
Texel. 'We kenden Texel van vakan
ties en kregen ook de krant wel eens
toegestuurd. Op een dag stond er
een vacature in van het Ziekenfonds
en die baan leek mijn man wel wat.
Maar ik zeg: met vakantie op Texel of
er wonen, dat zijn twee heel verschil
lende dingen. Hij had veel zin in die
baan, maar heeft mij toch laten kie
zen. Het werd Texel en we hebben er
nooit spijt van gehad. Onze kinderen
hebben hier een fantastische jeugd
over de vloer, maar drie uur is drie uur.
Er hoeft niet 'geraffeld' te worden om
vijf minuten op een douchebeurt te
beknibbelen. Een kort tijdje is dit wel
zo geweest, vertelt Vrieswijk. 'Dan
heb ik het over de avond- en
weekenddiensten die ik mee ging
draaien. Eén maal per vier weken had
je zeven dagen dienst. Er was toen al
sprake van teams. Vier maal twee
personen. Je stond er niet meer he
lemaal alleen voor. Met zijn tweeën
besprak je welke mensen je voor je
rekening nam en dan ging je er wel
alleen op af. Je had je vaste mensen,
zodat je cliënt niet iedere keer een
ander gezicht te zien kreeg. Dat is
voor de mensen niet prettig. Ineens
waren er van die onwerkbare regelin
gen: voor douchen stond een half uur,
voor kousen aantrekken vijftien minu
ten, en zo meer. Nu ineens werd er
met de zaak op zijn kop zetten en
s een razende aan het poetsen. Als
ensen zo willen leven, is dat hun
jen zaak. Ik kom één of twee maal
ir week drie uur langs en bied die
nsten die de mensen hebben wil-
Naast huishoudelijk werk is dat
Ssteren naar hun verhalen. Ontzét-
id belangrijk! Mensen willen hun
irhaal kwijt en er wordt heel veel aan
verteld. Verhalen die veelal niet
irder komen dan mijn oor, want ook
in het teamoverleg ben ik heel zuinig
jet vertellen. Ik ga met de mensen
indelen of lees op verzoek de krant
lor, help ze bij het douchen, aan-
ikken van steunkousen en noem
laar op. Er is veel eenzaamheid on-
ir de beiaarden. Daarom is de kof-
Itijd zo belangrijk. Dan komen de
irhalen op tafel en ik vraag dan ook
na het tweede bakje, als ik merk dat
er nog wat zit, wat ze willen: dat we
nog even blijven praten of dat ik di
rect weer aan het werk ga. Heel vaak
kiezen ze voor praten, maar ik moet
het toch even weten, opdat je geen
praat achteraf krijgt van: ze bli/ft ook
maar zitten en het werk blijft liggen.
Zo al en toe ben je net half een maat-
iappelijk werkster.
ffeswjk, geboren in HitSum, een
Sin plaatsje onder de rook van
ëneker, volgde de vooropleiding
frpleegkunde A in het Sophia Zie-
jènhuis in Zwolle en daarna de
■volgopleiding in het stads-
Ikenhuis Englenburghstichting te
Impen. Ze trouwde, stichtte een
jzm en kwam na enige omzwervin-
n in 1976 vanuit Wieringerwerf naar
gehad met heel veel vrijheid, bos,
strand, ruimte, noem maar op
Vrieswijk is geen type dat kan thuis
zitten, zegt ze zelf. 'Komt bij dat we
financieel zwaar zaten in het begin en
wat extra inkomsten zouden ons
goed uitkomen. Verplegen is mijn
hobby. Nu nog hoor, als ik in een zie
kenhuis kom, zou ik zo aan de slag
willen. Maar met een gezin en dan
iedere dag die reis vanaf Texel naar
het Gemini, daar was geen beginnen
aan. Toen heb ik gesolliciteerd bij de
Gezins- en Bejaardenstichting, zoals
het toen nog heette. Nu heet het
Thuiszorg, Kop van Noord-Holland.
In het begin voor zes uur per week.
Later werden dat er negen, toen
twaalf en het laatste jaar werkte ik
vijftien uur in de week. Nu werk je in
een team, maar toen ik begon was
het solowerk. Je werkte helemaal in
je eentje en éénmaal per maand le
verde je je werkbriefje in bij de leid
ster. Mijn collega's kende ik helemaal
niet. De enige dag waarop je elkaar
ontmoette was de kerstmiddag,
waarop je zelf nog voor de soep en
de salade zorgde. Als er wat was, kon
ik wel naar de leiding, maar verder
moest ik het zelf maar uitzoeken.'
De leidsters zelf gingen in die tijd nog
geregeld bij de cliënten op huisbe
zoek. Tegenwoordig ontbreekt daar
voor de tijd. Is er in het verzorgende
circuit overal sprake van te hoge
werkdruk en gebrek aan tijd om er
echt voor de mensen te zijn, in de
gezinsverzorging gaat dit minder op.
Wél krijgt iedere zorgvrager nu
slechts eenmaal per week iemand
van je verlangd alles zo snel moge
lijk te doen en de douchebeurt in een
kwartier te klaren. Je liep de hele tijd
op je horloge te kijken. Dat was geen
doen. Voor ons niet, maar ook voor
de cliënten met. Je kunt zo'n bibbe
rend oud mens toch met met een
noodgang onder de douche door
scheuren. Gelukkig is die regeling
maar kort van kracht geweest. Als dat
zo was gebleven, was ik weggegaan.
Die avond- en weekenddiensten
deed je naast je gewone werkuren, 's
Avonds de mensen in bed helpen,
medicatie geven, 's morgens helpen
met douchen wanneer dat gewenst
werd, helpen de steunkousen aan
trekken, ontbijtje maken, en zo meer.
Om negen uur was je weer in ie ge
wone dienst. Bij nachtwaken, dat ik
ook nog een tijdje gedaan heb, ging
dat natuurlijk niet op. Nachtwaken is
zwaar. Je hele bioritme raakt in de
war en als je wat ouder wordt, valt dat
niet mee. Je gaat er zelf aan kapot als
je met oppast. We moesten ieder jaar
aanvullende cursussen volgen in on
der andere tiltechnieken en omgaan
met dementie. Voor de extra uren die
je maakte kreeg je compensatie-uren.
Ik heb me wel eens gewoon laten uit
betalen, omdat ik wilde werken, maar
daar hield je dan zo weinig van over,
dat ik dat toch zonde vond
Vrieswijk stopte met de avond- en
weekenddiensten toen van hoger
hand bepaald werd dat de verzorgen
den dienst moesten doen over het
hele eiland, in plaats van in hun vaste
wijk. 'Dat werd teveel gejaag. We
Eeke Vrieswijk: 'In mijn werk overlijden veel mensen, maar daar heb ik het niet moeilijk
mee. Het Is de loop van het leven. Iedereen gaat een keer en het geeft me een goed ge
voel er voor iemand te zijn geweest.
konden niet meer protesteren, alles
was achter onze rug om al geregeld
en vastgesteld. Van de acht
verzorgsters uit ons team zijn er maar
een paar gebleven. Jammer hoor, We
waren zó gemotiveerd!'
Het leuke aan het werk bij de Thuis
zorg vindt Vrieswijk de afwisseling.
'Geen dag is hetzelfde, iedere keer
kun je weer voor verrassingen komen
te staan. Je maakt leuke dingen mee
en ook wel nare, maar de leuke din
gen overheersen toch. Soms is het
ook heel komisch. Zo werd me een
keer opengedaan door een nieuwe
cliënt en nog voor ik iets kon zeggen,
vroeg ze: ben je getrouwd, heb je kin
deren, wie ben je? Alle vragen direct
achter elkaar en zonder mijn ant
woord af te wachten slofte ze weer
terug de gang in. Het overkomt je ook
wel eens dat de deur na aanhoudend
bellen niet opengedaan wordt en dan
moet je bij buren aanbellen of die
soms een sleutel hebben of weten,
want je moet er wél in. Zo trof ik een
keer een oude dame aan in de
douche. Ze was gevallen en kon niet
meer overeind. Door het zitten op die
koude stenen vloer heeft ze kou ge
vat en niet lang daarna is ze overle
den. Ik kan goed met mensen op
schieten en zorg graag, maar kan het
ook gemakkelijk weer loslaten. In mijn
werk overlijden veel mensen, maar
daar heb ik het niet moeilijk mee. Het
is de loop van het leven ledereen
gaat een keer en het geeft me een
goed gevoel er voor iemand te zijn
geweest. Je bouwt een band op, ook
met de kinderen van je cliënten.
Laatst kwam ik nog een dochter te
gen van iemand die ik vijftien jaar
geleden verzorgd heb. Hé, hoe is het
met jou? en we zijn spontaan bij Tim
mer een kopje koffie wezen doen.
Soms hebben mensen ook heel nare
kinderen. Je komt van alles tegen. Ik
ben eens bij een boerin geweest, zo'n
hooghartig type die je wel kent van
uit boeken. Ze keek echt op je neer,
je was de werkster en ze gunde je
nog geen kopje koffie. Ze heeft veel
hulpen versleten, want iedereen wilde
daar gauw weg. Ik herinner me ook
nog een man, die overal in huis geld
had neergelegd Achter de koelkast,
op een richeltje van de rookstoel, in
het aardappelmandje, in de koekkast,
je kon het zo gek niet verzinnen,
overal lag wat. Om mij te controleren
natuurlijk. Als ik het dan aan hem te
ruggaf, was hij uiterst vriendelijk en
hoogst verbaasd. Na een tijdje was
ik dat zat en heb hem gesommeerd
daar mee op te houden.'
'De meeste van onze cliënten zijn al
leenstaanden, maar er zitten ook
echtparen tussen. Die vind ik het
moeilijkst om te doen. Waarom? Er
wordt van twee kanten tegelijk tegen
je aan gepraat. Ze willen allebei tege
lijk aandacht, ja niet altijd natuurlijk,
maar vaak wel. Je weet gewoon niet
welke kant je het eerst op moet kij
ken en je wilt ze ook allebei hun ver
haal laten doen. Heel vermoeiend.
Soms ook zit je midden in een ruzie.
Oude mensen kunnen soms zo lelijk
tegen elkaar doen. Je kunt je er niet
mee bemoeien, maar je zit er wel bij
en dat vind ik hoogst gênant Dat zijn
een beetje de vervelende dingen. De
meeste mensen die ik ontmoette,
waren lieve mensen en ik heb mijn
werk altijd met veel plezier gedaan.'
Vrieswijk schenkt nog een keer kof
fie in en kijkt eens op haar
aantekeningenblaadje. Ze heeft huis
werk gemaakt voor dit interview. 'Ik
heb al die jaren alles op de fiets ge
daan,' vervolgt ze dan. Bij de avond
diensten had ik ook een ciiënt aan de
Marsweg. Als er sneeuw en ijs lag,
vond ik het heel eng om die stikdon
kere weg op te gaan en dan kwam
het slag naar dat huis nog. Als je
kwam te vallen was er niemand om
je op te rapen. Op zulke avonden
fietste mijn man met me mee en hij
bleef buiten staan wachten tot ik klaar
was. Hij heeft het wel eens heel koud
gehad.'
Er is in de loop der jaren veel veran
derd in de Thuiszorg Zoals overal is
de papierwinkel ook hier gegroeid.
'Vroeger leverde je eenmaal per
maand je urenbnefje in, nu werken we
met het Psion-systeem, een soort
laptop die je meedraagt naar je werk.
Bij aankomst op je adres voer je de
naam in van je cliënt, hoe laatje aan
komt, wanneer je vertrekt en bij de
volgende klant doe je dat weer. Je
reistijd staat dan ook meteen vast.
Aan het eind van de week wordt al
les geladen en gelost naar de centrale
computer van het Zorgcentrum. We
moeten een zorgdossier bijhouden
en na iedere teamplanning komt er
weer een berg papier op je af, die je
na je werk nog moet doorlezen. Ver
velend? Ach nee, het hoort erbij.'
Ze moet nog even wennen aan de
OBU, zoals de overbruggings
uitkering genoemd wordt. Vanaf de
muur kijken een paar olijke babyfoto's
vrolijk de kamer in. 'Ik ga lekker ge
meten van de kleinkinderen', besluit
Corrie Timmer
Voor uw medeleven en belangstelling tijdens zijn
ziekte en na het overlijden van mijn man, onze vader
en opa
CORNELIS BLOM
betuigen wij u langs deze weg onze oprechte dank.
J.M. Blom-Vonk
Kinderen en kleinkinderen
Den Burg, maart 2003
Voor uw welgemeende belangstelling na het
overlijden van mijn man, onze vader, opa en
overgrootvader
Opgegaan in het Noorderlicht
Förenad med Norrskenet
Ruth Marianne Kersting-Anderson
Stockholm
2 november 1943
Texel
23 maart 2003
Katmka
Jessika
Sabina
PIETER BROEKMAN
willen wij u hartelijk danken.
C.J. Broekman-Krol
Kinderen
kleinkinderen en
achterkleinkinderen
Den Burg - Texel, maart 2003
Antennes schotels
scanners. Service Center
Texel, 311 777.
Je denkt er meestal niet
aan, maar ook voor een
mooie kop en schotel ga je
naar Hans van der Klift.
De herdenkingsplechtigheid vindt plaats op vrij
dag 28 maart om 12 00 uur in de Maartenskerk,
Kerkstraat 2 te Oosterend. Waarna de begrafe
nis plaatsvindt op de Algemene Begraafplaats te
Oosterend.
Correspondentie-adres:
Zwinvveg 6, 1794 HJ Oosterend.
Liever geen bezoek aan huis.
Texel ligt stil op 27 maart
van 9.30 tot 9.32 uur voor
de actie Ward Child Wat
zijn 2 minuten op een men
senleven?
Een echte Abraham- of
Sarah-taart bestel je bij
Texel Banket Service, tel.
313791
Dect-telefoon Megaset
1000 (made by Siemens)
van €99,- voor €69.-.
Siemens Dect 4015 silver
met extra handset van
€358,- voor €299,- bij de
Weikoop.
Kinderen leren
over de rechten
van zichzelf en
van anderen
De TX21 'Pieter van Aris' van Pieter
van der Vis is sinds vrijdag weer in
de vaart. Eind 2002 begaf de mo
tor het tijdens een trekkracht
meting. Na deze routinecontrole is
het schip naar scheepswerf Visser
in Den Helder gebracht, waar niet
alleen een compleet nieuwe motor
in de kotter werd gezet, maar ook
een aantal kleinere werkzaamhe
den werden verricht.
'Als een schip van het type als de
onze twintig jaar oud is, moet het een
trekkrachtmeting doen, waarbij het
vermogen wordt getest. We hadden
er eigenlijk alle vertrouwen in, maar
toen de test bijna af was, hebben we
de motor in elkaar gedraaid', vertelt
schipper Richard van der Vis. 'Op een
gegeven moment zagen de mensen
van de scheepvaartmeting het ver
mogen afnemen, terwijl de brandstof
toevoer vol aan stond. Het bleek dat
de filter was geïmplodeerd, doordat
er deeltjes van het lager in terecht
waren gekomen. Daar kon niemand
wat aan doen, uiteindelijk gebeurt
zoiets gewoon.'
Probleem voor Van der Vis was dat de
TX21 en zijn motor twintig jaar oud
waren. 'Dit type boot heeft tegen
woordig een nieuwe motor. Als we
zo'n motor erin wilden zetten, hadden
we eerst een ingrijpende verbouwing
aan het schip moeten betalen. Toen
hebben we gekozen voor een rebuild.
Dat is een oude motor, maar wel
nieuw gemaakt. Hij heeft dus als
bouwjaar 2003.'
Eenmaal in de werf in de binnen
haven van Den Helder werd ook be
sloten andere ongemakken te verhel
pen. 'De kotter was er toch. We
hadden nog een paar kleine klusjes,
waar je anders een jaar tegenaan hikt.
Nu hebben we ook nieuwe vis-
stortbakken en een ander zoeklicht
en de radar is verplaatst. We kunnen
er weer tegenaan.'
De herstelde TX21 'Pieter van Arts' werd vrijdagmiddag opnieuw opgetuigd.
(Foto Ben Koning)
0m00E«NTJH n Po
NATIONAAL. FONDS KINDERHULP
Brinkpoomtrut 32. 7411 HS Deventer,
tel 0S70 - 611 89? fax: 0570 645 602
Internet vvww.kindcrhulp nl. e-mail: in(o<§!ltlnderhulp nl
VOOR KINDEREN MET MINDER KANSEN
