'Cafeetje moet weer de huiskamer van Oosterend worden'
SBB gaat broedsels
ganzen toch prikken
F amilieberichten
KyJ
3edoodverfde opvolger kiest
nieuwe naam: De Kroonprins
TEXELSE j
COURANT'
r{°V
1
3oeren dringen aan op maatregel
Geertje Roeper
moet inzet voor
ouderen stoppen
VRIJDAG 28 MAART 2003
de ruit van Albert Heijn kon ik zien of
er klandizie bij me kwam, maar soms
zaten we zo te kletsen dat het me wel
eens ontging Dat kost dan een klant.
Ik ben niet zo'n carrièreplanner Ik
kies op eigen gevoel. Ik kies voor de
dingen die ik leuk vind. Op school
had ik het zogeheten pretpakket. Een
beetje negatieve benaming, net alsof
het niks voorstelde, maar er zat pre
cies alles in wat ik nu nodig heb. Het
laatste jaar, met alles over de VOC,
was een heel leuk jaar. Met al die
rondleidingen voor
hoogwaardigheidbekleders, met
Aagje Luitsen. Wat hebben Martina
en ik soms vreselijk gelachen om al
de ellende die we moesten spelen.
Nee, met het publiek erbij waren we
heel serieus. Natuurlijk. We gingen
ook met Aagje op tournee, omdat
veel oudjes niet meer de trappetjes
op konden in de Oudheidskamer. Zo
zouden we een keer optreden in Den
Hoorn. We waren al aan de late kant,
omdat ik op het laatste moment nog
een kamerscherm bij Liesbeth Roe
per vandaan moest halen. Wij scheu
ren naar Den Hoorn, ik voorop. Was
er een wegomlegging op de Wester-
weg en ik raak zoek in het bos. Op 't
lest Martina voorop en via vele om
wegen kwamen we dan, veel te laat,
in Den Hoorn. Toen was ons pro
gramma nog te lang en de oudjes
hingen op het laatst onderuit aan ta
fel. Zijn er nog vragen? vroeg ik aan
het end. Geen vragen, het bleef héél
stil...'
Horeca en geschiedenis. Twee be
langrijke poten in het bestaan van
Arjan Trap. Hij werkt in opdracht van
de gemeente Texel aan enkele les
pakketten voor de scholen. Over ie
der dorp komt er een apart pakket,
met naast algemene onderwerpen
als landbouw, jutterij, folklore en ge
loof extra aandacht voor de bijzon
derheden van het betreffende dorp.
In het pakket over Oosterend bijvoor
beeld, zal meer aandacht aan kerk en
geloof worden besteed vanwege de
vele kerken en kerkrichtmgen die in
'Jeruzalem' te vinden zijn. Ook de
visserij neemt er een speciale plaats
in. Het pakket van Den Hoorn vertelt
over het loodswezen en de walvis
vaart en bij Oudeschild wordt ver
haald over de haven, de VOC en de
geschiedenis van de TESO. De pak
ketten worden op alle scholen aan
geboden, maar het speciale van deze
pakketten is, dat de kinderen op deze
manier eerst hun eigen leefomgeving
leren kennen. 'Daarna komt Texel,
Nederland en dan pas de rest van de
wereld.'
Hij zit met stil. Trap is dol op evene
menten. Zo verzorgt hij al jarenlang
een vrouwendag voor Oosterender
dames, met allerlei verrassende ac
tiviteiten. De enthousiaste verslagen
in het Oosterender Nieuws van de
diverse deelneemsters vertellen dat
ze in de smaak vallen. De visrook-
wedstrijd, die hij ook dit jaar weer van
plan is te organiseren, is uitgegroeid
tot een evenement dat kijkers en pro
evers van over het hele eiland trekt.
De opbrengst van de rokerijen is be
stemd voor een bronzen beeld van
beursende vissers, een initiatief van
hem. Het beeld wordt op 23 juli, de
eerste dag van de tiende Oosterend
Present, onthuld bij de barometer aan
de Kerkstraat. 'We zijn tenslotte een
vissersdorp. En dan staat er alleen
maar zo'n schaap! Dat kan toch niet.'
En op dit moment wordt er in Ooster
end druk gerepeteerd op het histo
risch spel Van Gmnagagap naar
Ragnarok, dat hij samen met Ina
Schrama voor Oosterend Present
heeft geschreven.
'Ik had graag een baan gehad in het
Maritiem Juttersmuseum.Vorig jaar
nog zochten ze iemand voor
collectiebeheer. Helemaal in mijn
straatje. Benno van Tilburg, de vorige
directeur had al gezegd: dat is jouw
plekkie. Ik solliciteren dus en ik kwam
bij de laatste drie van de zeventig sol
licitanten. En het dan nét niet worden.
Balen man! Toen raakte ik wel even
In een dip, echt. Ik had er zo op ge
rekend en alvast afscheid van m'n
weekendbaan in Het Cafeetje geno
men. Toen ineens kwam Roland met
de vraag of ik Het Cafeetje niet wilde
huren. Nou, ik wou niet huren. Ik wilde
het voor mezelf, zodat ik er helemaal
mijn ei in kwijt kon. Met een nieuw
interieur waaraan je bij binnenkomst
gelijk ziet dat je in Oosterend zit Met
een houten gevel in oude stijl en een
nieuwe naam: De Kroonprins. Zo
wordt ik achter de schermen al heel
lang genoemd. Net als meer mede
werkers, zoals later bleek. Nou kun je
in Engeland zien hoe lang het kan
duren voor je van kroonprins echt
opvolger wordt, maar ik ben er geluk
kig sneller dan Charles.'
'Ik ben een echte Strender, net als de
rest van mi|n familie. Onze stamboom
gaat terug tot ongeveer 1650. Kijk
maar eens hoever we gekomen zijn:
met verder dan van Oosterend tot
Oost. Ik ben in Strend begonnen en
mijn eindpunt is ook al bekend,' lacht
hij dan plotseling. 'Op 't ouwe kerk
hof, hier recht tegenover het café. 't
Is gewoon een kwestie van de weg
oversteken. Nee joh, ik wil met op het
nieuwe met al die wind er omheen.
Gewoon hier, en ik betaal vast voor
driehonderd jaar vooruit, want ik wil
niet geruimd. Ik zorg wel voor een
creatieve steen, dan ben ik gelijk
goed voor rondleidingen.' Hij kijkt
vanuit het raam nog eens reflecterend
naar de zerken, knikt goedkeurend en
zegt dan: 'Ik vind het best lekker om
m'n plekkie alvast te weten. De tus
senliggende tijd vul ik wel in.'
Corrie Timmer
Vol verdriet, maar dankbaar voor wat hij voor ons
is geweest, delen wij u mede dat toch nog on
verwachts van ons is heengegaan, mijn lieve man,
onze lieve vader, schoonvader en opa
Pieter Aant Betsema
op de leeftijd van 58 jaar.
Wil Betsema-Brouwer
Martin en Carla
Erik, Ruud, Jos
Peter en Helga
Jeffrey, Cindy, Kirsten
Texel, 27 maart 2003
Sluyscoog 58
1791 WT Den Burg
Gelegenheid tot condoleren maandag 31 maart
van 19.30 - 20.30 uur in Uitvaartcentrum Texel,
Bernhardlaan 147 te Den Burg.
De uitvaartdienst zal worden gehouden op dins
dag 1 april om 14.00 uur in de Nederlands Her
vormde kerk aan de Binnenburg te Den Burg,
waarna de begrafenis op de Algemene begraaf
plaats aan de Kogerstraat-zal
plaatsvinden.
Na de begrafenis is er nog
gelegenheid tot condoleren
in het uitvaartcentrum.
Een goede handelsreis
Naar de eeuwige rust
Zo snel
Onbegrijpelijk
We zullen je nooit vergeten
Dag Piet
Cees en Nel
Barry en Marije
Dag lieve
Opa
Erik, Ruud, Jos,
Jeffrey, Cindy, Kirsten
Nog vol ideeën,
maar de tijd werd je met gegeven.
Volslagen onverwachts moeten wij afscheid ne
men van
Piet
Wij wensen Wil, Martin en Carla, Peter en Helga
en kinderen veel sterkte.
Joop t - Rom
Dirk - Corry
Jack - Addy
Ina t - Martin
Cees - Nel
Trees - Kees
Sietse - Ria
Gerrit-Jan - Tiny
Een schip op zee
verdwenen achter de horizon
Niet zomaar „een zwager en oom"
Dag Piet
Martin en Ina t
Caroline en Arnold
Natasja, Yvette', Isabel
Dennis en Danielle
Dag Ome Piet
we zullen je missen.
Wij wensen tante Wil, Martin, Carla, Peter, Helga
en de kinderen veel sterkte toe.
We denken aan jullie.
John en Monique
Kevin, Mitchel, Dylan,
Rodney
Anita en Jacco
Mascha, Dave
Guido en Melanie
Marhn, Sharon, Lyan
Linda en Mare
Ricky, Mandy, Sacha
Elles en Jan Simon
Marit, Myrthe, Bente.
Dana, Ylva
Caroline en Arnold
Natasja, Yvette', Isabel
Dennis en Danielle
Barry en Manje
Tamara en Mathijs
Sam
Jitse en Silvia
Mariska en Erwin
Gemma en Kees
Tessa
Marijn
Bedroefd om de grote leegte die hij achterlaat,
maar dankbaar voor de liefde, steun en humor
waarmee hij ons omnngde.
Dit blijft voor ons van onschatbare waarde.
Door een afnemende gezondheid is na een moe
dig gedragen ziekte van ons heengegaan mijn
lieve dierbare man en onze zorgzame vader
Leendert Bruin
k 20-2-1934
t 26-3-2003
Den Burg: W. Bruin-Meijer
Utrecht: Marianne Bruin
Ferenc Waitz
Waalre: Judith Bruin
Waalderstraat 45
1791 EB Den Burg - Texel
Gelegenheid tot condoleren maandag 31 maart
van 13.30-14.00 uur voorafgaande aan de uit
vaartdienst in de Nederlands Hervormde kerk te
Den Burg.
De uitvaartdienst zal worden gehouden om 14.00
uur waarna we Leo begeleiden naar zijn rust
plaats op de Algemene begraafplaats aan de
Kogerstraat.
Na de begrafenis is er nog gelegenheid tot con
doleren in het uitvaartcentrum aan de Bernhard
laan 147 te Den Burg.
(Foto Jeroen van Haltum)
aakten
aatsbosbeheer (SBB) heeft er in
egestemd dit voorjaar de broed-
ls van grauwe ganzen door te
ikken, om zo te pogen de popu-
lie naar een acceptabel niveau
rug te brengen. Aanvankelijk
elde de terreinbeheerder hier
ets voor, maar als gebaar naar
'eren die schade lijden gebeurt
t nu toch. Tenminste als de pro-
ïcie hiervoor de vergunning af-
eft. Als dat niet snel gebeurt is
t broedseizoen te ver gevorderd
zijn de eieren volgens SBB in
n te ver stadium.
•eren klagen dat grauwe ganzen in
inemende mate schade aan
idbouwgewassen veroorzaken,
jelopen winter gebeurde dat in een
rceel bloembollen in De Eendracht
gevreesd wordt dat een toene-
ind aantal overzomerende grauwe
nzen ook in graan, aardappelen en
dere gewassen zal huishouden,
de doordat de laatste jaren de
>edsels ongemoeid zijn gelaten,
Jde populatie sterk zijn gestegen.
<t de intrede van de nieuwe wet op
Flora en Fauna is het verkrijgen
1 een afschotvergunning bij het
keden van schade er niet eenvou-
'er op geworden. 'Vaak is de
iade dan al aangericht', vertelt
'as Eelman van Nieuweschild, die
h namens de WLTO met het wild-
ieer bezighoudt. De landbouw-
lanisatie dacht mee over een
nabeheersplan, met als doel de
pulatie naar 1200 paren terug te
in9en, een aantal dat in het voor-
J' van 2001 werd geteld. Maar in
jaar en in 2002 werden door ver
slende oorzaken geen eieren
ier 96prikt, mede waardoor de
IUwe ganzen flink in aantal groeide,
orde WLTO is druk uitgeoefend op
'Uurbeheerders om weer aan
beheersmaatregelen te doen. Waar
Natuurmonumenten heeft besloten
de nesten ongemoeid te laten, zal
SBB de eieren in de nesten die zon
der natuurschade zijn te bereiken wél
prikken. Hierdoor zakt het ei op een
zeker moment in elkaar, waardoor de
gans door heeft dat het broedsel met
uitkomt en het nest verlaat. Bij andere
methoden zou het dier eindeloos blijft
doorbroeden en daardoor verzwak
ken. Het prikken heeft volgens SBB
De kinderen vonden soms een
briefje op tafel dat ze zelf voor het
eten moesten zorgen. Die tijd
schoot er soms bij in als Geertje
Roeper bezoekjes aflegde aan
zieke leden van de soos in Ooster-
end. Na 38 jaar moet ze zelf van
wege medische redenen een
stapje terug doen.
Bijna al die tijd vormde Roeper in haar
eentje het bestuur van de soos die in
1965 werd opgericht door de dorps
commissie van Oosterend. Aanvan
kelijk deed ze samen met Reijer van
der Vis het bestuurswerk, maar hij
moest er kort na de oprichting mee
stoppen door ziekte. Roeper, die er
al voor zorgde dat elke dinsdag
middag alles geregeld was voor de
soosmiddagen, kreeg er daardoor
ook de financièn bij. En dat bleef
daarna ook zo.
Ze zorgde ervoor dat er mensen van
verenigingen uit het dorp aanwezig
waren om koffie en thee te schenken,
regelde extra activiteiten, maakte
anderen enthousiast voor de soos,
hield de boekhouding bij en ging op
bezoek bij ouderen die ziek of her
stellende waren.
kaar het eten in het gezicht te blazen.'
Het bestaande personeelsteam is
gebleven en opnieuw gemotiveerd
om 'er voor te gaan', merkt Trap op.
'De veerkracht is terug. Er wordt weer
beter schoongemaakt, er wordt mee
gedacht en er komen goeie ideeën
boven tafel. Denk niet dat ik alléén de
wijsheid in pacht heb hoor, zonder
het team red ik het echt niet. We heb
ben elkaar nodig Dat Trap thuis is in
zijn eigen dorp, komt ook tot uiting in
de namen die hij gebruikt. Hij kent de
meisjesnamen van veel getrouwde
vrouwen. 'Zo kwam Jannie van der
Vis een paar jaar geleden eens een
portie patat bestellen. Ik schreef op:
Jannie Lap, vier patat. Vraagt Johan,
die in de keuken stond, wie is Jannie
Lap nou weer? Ik zeg: man, dat is je
eigen schoonmoeder!'
Trap mag dan al op zijn zestiende
gezegd hebben Het Cafeetje te
ambiëren, toch was zijn opleiding in
het geheel met in die richting. Via
MAVO en HAVO belandde hij eerst op
de tuinbouwschool in Hoorn. 'Een
blauwe maandag, toen had ik het wel
bekeken. Het ging allemaal over din
gen die hier niet spelen, kassen,
groenten, dat soort werk. Ik ben toen
bij Willem Trap in de bollen beland.
Drie jaar lang bollen d'r in, bollen d'r
uit. Nou dan weetje het wel. Ook niks
voormi|. De kunstacademie, dacht ik.
Richting hovenier, tuinarchitectuur.
Wat deed ik daar? Stond een beetje
de tuin om te spitten. Eer het herfst
was, was ik daar ook mee klaar. Als
je het dan toch niet weet Trap, kun je
net zo goed gaan werken, dacht ik
toen. Ik heb diverse banen in de
horeca gehad. Onder andere op een
terras in Utrecht, waar toen ook
Belinda van Diesen werkte. De eige
naar van dat café had ook een bak
kerij in Amsterdam en daar had
ovengens maar beperkt effect, omdat
verwacht wordt dat de broedsels die
het wél redden meer overlevingskans
hebben. Bovendien wordt Texel vol
gens Eelman aangedaan door gan
zen die afkomstig zijn uit andere de
len van Nederland.
In principe vergoedt het rijk wild-
schade. Eelman: 'Maar het nadeel is
dat het een hele administratie geeft
en dat de boeren het geld pas een
jaar later op hun rekening krijgen.
Velen mijden daarom de papiermo
len, maar klagen er wel over op ver
jaardagen. Dat brengt ons als
landbouwbestuurders, die opkomen
voor de belangen van de boeren, in
een lastige positie.' Eelman adviseert
boeren met schade dan ook dringend
de telefoon te pakken en Bureau La
ser te verwittigen.
Aanvankelijk werden de soos-
bijeenkomsten gehouden in Strends
End, later verhuisden ze naar dorps
huis De Bijenkorf toen die werd geo
pend. 'We zijn destijds begonnen met
26 leden. Momenteel zijn het er 14
Het is elke dinsdagmiddag van drie
tot vijf uur. Mensen kunnen spelletjes
doen en je praat met elkaar.' Met trots
kijkt ze terug op de gezamenlijke
kerstdagmiddagen die door de soos
tot stand zijn gebracht. Mensen van
Marieke van der Vis uit Oosterend
weer gewerkt Het is een kleine we
reld. Naast mijn werk in Utrecht heb
Ik daar aan de kunstacademie het
voorbereidend jaar van de studie
kunstgeschiedenis gedaan. Ik kwam
weer terug op Texel, in het
Steakhouse in Oudeschild, bij die
meiden van Grootjen. Hebben jullie
geen vast werk voor me? Ik kluste bij
in Strends End, vrijdags maakte ik de
kotters schoon en in de weekenden
werkte ik in De Pilaar. Allemaal klus
jes van niks, maar je bent onder de
pannen. Vanuit het Steakhouse ben
ik naar beneden gegaan, naar 't
Pakhuus van vader Grootjen,' vertelt
Trap verder. Om dan na enig naden
ken te zeggen: 'Hé, dat klinkt raar hè,
net alsof ik gedegradeerd werd. Nou
ja, het onderste restaurant dus. Een
baan die ik combineerde met de op
leiding Kunst, Cultuur en Educatie
aan de Hogeschool Holland in Die-
men. Mijn afstudeerrichting was
Museologie. Onderwijl ging ik 's
avonds in Het Cafeetje aan de gang.
In 1995 was dat, meen ik. Ik had met
mijn opleiding best aan de overkant
kunnen blijven, maar het voelt ner
gens zo lekker als op Oostrénd. In
1997 ben ik met Martina (Jimmink) 't
Lant van Texsel, het winkeltje in de
Waalderstraat begonnen, in combi
natie met het gidsenwerk. Martina zat
in dezelfde tijd als ik op de Hoge
school Holland; zij deed Cultuur
Beleid. We hebben zwaar zitten
brainstormen over de vraag: wat mis
sen we op Texel. Wel, de geschiede
nis van Texel kun ie binnen vier mu
ren in de verschillende musea zien,
de excursies van Staatsbosbeheer en
EcoMare gaan over het wad en door
de duinen. Er is wat van de Raad voor
het Zomerwerk van de Texelse Ker
ken. Maar wat er ontbrak was een
goede excursie door de dorpen. Daar
zijn we toen op ingesprongen met
een goed programma. De winkel is
ons boekings- en informatiebureau.
Ook de dingen die we in 't Lant van
Texsel verkopen, zijn in de sfeer van
ons werk. in landelijke stijl. De excur
sies deden we eerst met z'n tweeën,
maar omdat het gidsenwerk Martina
niet zo lag, ben ik uiteindelijk alleen
verder gegaan en deed zij meer het
winkelwerk. Nu moeten de mensen
zich aanmelden voor een rondleiding
en bij minder dan tien deelnemers
gaat de excursie niet door. Maar in
het begin deed ik maar wat. Ik zag
vanzelf wat er op het vastgestelde
tijdstip kwam en het gebeurde wel
dat ik met één of twee mensen op
pad ging. Dat kon natuurlijk niet uit.
Familie-uit|es, dat is nog zoiets waar
veel tijd in gaat zitten. Ik ging hun
dagprogramma met ze doorpraten en
paste dan mijn rondleiding ergens in
hun schema, met iets voor die en iets
voor die. Ik was een beetje te gemak
kelijk, denk ik, en dan weten de men
sen je altijd wel ergens voor een kar
retje te spannen. Ik loop wel eens in
mezelf te mopperen: waar heb ik nu
weer ja op gezegd, ik kan het er niet
bij hebben. Maar een mens kan een
hoop als-ie niet moeilijk doet. Als
Martina in de winkel staat, kruipen de
kinderen er ook rond. Als er een zen
ding spullen binnenkomt is het eigen
lijk al vol met onszelf en moeten we
heen en weer schuiven met de dozen
om de klanten binnen te kunnen la
ten. Als het niet druk was, ging ik wel
eens gezellig te kletsen bij Anja
Goënga van BéVé Kinderkleding. Via
alle kerkelijke gezindtes uit het dorp
konden daar terecht. 'Het werd zeer
op prijs gesteld.'
Bezoekjes aan zieke ouderen werden
trouw afgelegd. 'Je groeide daar van
zelf in En op die manier leerde je ook
mensen kennen In de bezoekjes
stak ze veel vrije tijd. Als er aan het
eind van het seizoen soms nog wat
geld over was in de pot, zorgde ze
ervoor dat er leuke dingen werden
gedaan. 'Dan maakten we bijvoor
beeld een tochtje over het eiland en
gingen we na afloop pannenkoeken
eten in Strends End.' Het liefst had
Roeper nog een paar jaar door willen
gaan, maar dat zat er niet in. 'Ik moet
ook aan mezelf denken.' Ankie de
Klerk, voorzitter van de dorps
commissie, heeft het bestuurswerk
en het afleggen van bezoekjes van
haar overgenomen. Roeper blijft wel
betrokken bij de soos. 'Als het lukt,
wil ik er zo nu en dan langs blijven
gaan.'
Geertje Roeper is na 38 jaar gestopt met haar werk voor de soos in Oosterend.
let schijnt dat ik op mijn zestiende al eens gezegd heb, dat ik
Dit eigenaar van dit café wilde worden. Ik heb er dus wel even
/er gedaan, maar nu ben ik er,' lacht Arjan Trap (35) uit Ooster-
id. Gastvrij draagt hij een kopje koffie aan en kijkt zijn nieuwe
gendom liefkozend in de rondte. 'Er moet nog heel wat aan
jdaan worden, ik ga wel een en ander veranderen hoor, het
terieur moet meer Strends worden. Met Strender attributen.'
ap tekende 7 januari van dit jaar de overdrachtspapieren,
rna hij café Het Cafeetje officieel zijn eigendom mocht noe-
I. Binnenkort, want er moet nog even aan geknutseld wor-
staat er een nieuwe naam op de gevel: Eetcafé De Kroon-
De officiële opening vindt vanavond plaats.
Roland (Visser) en ik met Ouwe
jnderklaas al speulend bekend
dat ik Het Cafeetje had ge-
icht, ging geloof ik heel Oosterend
uit zijn dak. Ze vonden het allemaal
zo leuk voor me. Het was echt hele
maal te gek. Een vriendin maakte me
erop attent dat ik op mijn zestiende
al eens gezegd heb dat ik ooit eige
naar van Het Cafeetje hoopte te wor
den. Ik kan me er totaal niks van her
inneren, maar het zal wel. Toch
grappig hè? Het is een speciaal ge-
voelhoor. dat het nu echt van mij is.
Ik ga er wel wat mee doen. Het liep
de laatste twee jaar met meer zo.
ïlohan (Eldering) en Roland kregen
Blrends End erbij en het café op de
pven in Skil. Daar ging alle aandacht
[heen en Het Cafeetje ging er onge-
fwild toch een beetje bij hangen. Er
Werden weinig leuke dingen meer
Rorganiseerd en de motivatie raakte
Sr bij iedereen een beetje af. Als de
jenaar zelf niet meer achter de tap
aat, raakt-ie verwijderd van de be
letten van de mensen. Zit hij er tus-
n, dan springt hij er gelijk bovenop,
werkt het gewoon.'
Trap neemt het interieur eens op en
vervolgt: 'Ik ben een echte Strender
en ik wil Het Cafeetje ook weer echt
Strends maken. Moet je die grote vis
daar aan de wand zien. Een of ander
tropisch ding. Die vang je hier toch
met? We zijn een dorp van vissers en
dat wil ik ook laten zien, maar wel met
onze eigen vis. Een gewoon slippie of
een makreel of zoiets. Ook de kaart
wordt uitgebreid en ik wil meer
streekgebonden gerechten gaan ser
veren. Vis die in onze eigen wateren
wordt gevangen, 't Is toch te gek dat
je zoiets hier met op je bord kunt krij
gen Ik wil er wezen voor de men
sen. Het Cafeetje moet weer de huis
kamer van Oosterend worden, waar
iedereen zich thuis voelt. Jong en
oud.'
Trap is al begonnen de donderdag
avonden extra leven in te blazen met
allerlei gezelschapsspellen: kaarten,
rummycub, darten... 'Er moet ook
een beetje balans in het geluid ko
men. Aan de bar moeten de mensen
zich lekker voelen, maar ook de eters
moeten met elkaar kunnen praten
zonder te hoeven schreeuwen of el-
