Texelaars HEuN werk Nooit gevoel gehad dat ik me moest bewijzen Elektramonteur Silvia Witte voelt zich een van de jongens driekwart eeuw 540.000 deelnemers excursies SBB |Rondleidingen 75 jaar len nog ongewenst Sandaal 'Texel' op de markt Zalm vaart uit voor speedboot 0 OPEL DEALER RENTENAAR bXhLSE J COURANT Nu tot 3500,- voordeel op een nieuwe Opel. Silvia Witte in actie tijdens haar werk. 'Probleemoplossend werken en denken. Dat vind ik mooi. Opel. Fresh thinking - better cars. 'Vraag naar de voorwaarden. Gem. brandstofverbruik en CO-uitstoot, gemeten volgens Richtlijn 1999/100/EG. Benzinemotoren kms/liten van 10,6 tot 13,3. Liters/100 km: van 9,4 tot 7,5. CO-. gr/km: van 225 tot 180. Dieselmotoren kms/liter. van 15,4 tot 15,9. Liters/100 km van: 6,5 tot 6,3. CO} gr/km van 175 tot 169. www.opel.nl haar in een vlotte staart en ge ld in een leuke zomerse rok een kleurig topje stapt Silvia 1e het kantoor van de Texelse irant binnen. Een heel andere ia dan ik afgelopen week op de i zette tijdens haar werk. Toen zij op stevige werkschoenen in een werkbroek waar een jp handig gereedschap in kan. -te is monteur elektra en dat is lanks de hedendaagse emanci- ienog steeds een opvallend ge en. Zelf is ze daar nuchter on- |k vind het niet zo bijzonder en mensen die mij langer kennen iden het ook niet vreemd dat ik is voor een technische oplei- Een nadere kennismaking een Texelse met twee rechter- den. inig meisje in een gezin met twee irs groeide Silvia Witte op met i's en bomen klimmen. Poppen :elinks liggen. Toen zij na de ba- chool naar het LBO ging, wist e in elk geval wat ze met wilde, rilde niet in de horeca, niet in de orging en met in de verkoop, ibleef alleen hout en metaal over. broer ging hout doen, dus heb aar voor metaal gekozen.' Na een itestage bij de VEM kwam de nu ange Texelse er achter dat zij het Igietervak met zag zitten. 'Een Ije in zo'n riool zitten dat is niks rmij.' Dus koos zij voor de rich- elektra. Na de succesvolle afron- van de lbo-opleiding schreef e zich in op de MTS in Alkmaar. leb dat één jaar gedaan. Heel Ég en heel leuk, maar niks voor Mijn rapport was een soort toto- vrant ik deed er niks. Alleen maar jen en uitslapen.' Omdat zij de iding bovendien te theoretisch I,slapte de Texelse over naar het in Den Helder, het Centrum [Technisch Beroepsopleidingen, aan de Rijkswerf. Die oplei- Itdmonteur elektra rondde zij na ipar succesvol af. 'Hoe dat is als je als vrouw een tech nische opleiding volgt? Ach, ik vindt dat met zo bijzonder. Er waren op de MTS een paar meiden op de hele school en daar werden dan speciale activiteiten voor georganiseerd. Een soort teambuilding En er was een speciale coördinator voor de vrouwe lijke leerlingen Toen had ik zoiets van moet dat nou? Ik vind dat allemaal erg overdreven Als broekie van een jaar of achttien kreeg zij een vaste baan bij de VEM. Daar werd zij net als haar mannelijke collega's behandeld. 'Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik me moest bewijzen. Achteraf heb ik wel eens gehoord dat een aantal col lega's dacht, een vrouw moet dat? Nou ja, we zien wel maar tegen mij hebben ze dat nooit gezegd. Ik ben altijd als een volwaardige collega beschouwd. Inmiddels is Witte al enige jaren eerste-monteur en heeft zij zelf regelmatig een leerling-mon teur mee. 'Het gebeurt nog wel regel matig dat als ik een mannelijke stagiaire mee heb, dat klanten die aanspreken. Dat zijn ze dan toch ge wend.' Verder zijn de reacties van klanten volgens Witte overwegend positief. 'Vaak zeggen mensen, goh een vrouw, wat leuk. Ze willen altijd weten waarom ik dit vak heb geko zen. Daar word ik wel eens moe van. Kan ik iedere keer hetzelfde verhaal weer vertellen.' Ook haar collega's vinden een vrou- vooral praatje seks en praatje auto is. Nou niks hoor, het gaat vooral over computers!' De gesprekken vallen ook niet stil als Silvia bij de koffie aanschuift. 'Er worden gerust wel eens moppen over vrouwen verteld, maar dat heb je in de kroeg toch ook? Ik heb me er nooit aan gestoord', al dus Witte, die er grinnikend aan toe voegt: 'Ik doe net zo hard mee!' Sinds een jaar is zij niet meer de enige vrou welijke monteur. Ook Isabel Schilling werkt bij de VEM Zij liet zich omscholen van schoonheidsspecia liste tot elektromonteur. Witte: 'We zijn samen ingedeeld in één ploeg en werken vaak samen. Dat is leuk, omdat het goed klikt tussen ons, niet per se omdat Isabel ook een vrouw is.' Probleemoplossend denken 'Het mooiste aan dit werk vind ik het probleemoplossend denken en wer ken. Dat klinkt misschien wat zwaar beladen, maar dat is het niet hoor. Ik vind het gewoon mooi om er over mee te denken met de klant naar de beste oplossing. En lekker bezig zijn met je handen'. Haar werkzaamhe den omvatten vooral de aanleg en aanpassing van elektrische installa ties. Daarbij horen ook het leggen van pijpen en het infrazen van leidingen. 'Of je daar spierballen voor moet heb ben? Welnee, je moet geen angst hebben voor machines. Dat is veel krijgen iedere dag een lijst met klus sen die we die dag moeten doen. Henk Rump en Toon van Beek maken die planning en schatten in hoe lang een klus duurt. Meestal klopt dat wel uiteindelijk twee weken bezig en is bijna het hele huis gedaan!' Blik verbreden Hoewel zij het bij de VEM uitstekend gaan doen Eens te kijken wat er nog meer in deze wereld is. Want dit werk biedt op den duur geen uitdaging meer.Naar eigen zeggen zijn er voor haar wel doorgroeimogelijkheden welijke collega inmiddels heel ge woon. Volgens Witte beïnvloedt haar aanwezigheid het gesprek bij de kof fie dan ook helemaal met. 'Mensen denken vaak dat het in de bouw belangrijker. Je moet zo'n apparaat alleen maar vast houden, het werk doet ie zelf Een wiebelend trapje vind ik enger!' Naar eigen zeggen biedt haar werk voldoende variatie 'We zo ongeveer, maar soms kom je on verwachte dingen tegen. Het gebeurt ook wel eens dat een badkamer moe ten afmonteren en dan zegt de klant, nou je er toch bent.. en dan ben je naar haar zin heeft, weet Witte, die zo'n vijf jaar samenwoont met haar vriend, met of zij tot haar pensioen monteur elektra blijft. 'Soms denk ik er wel eens over om wat anders te binnen de VEM, maar zijn die enigs zins beperkt doordat de collega's op die posten nog mej zo oud zijn. 'Ik zou me kunnen specialiseren, maar dan moet er wel plek zijn binnen het bedrijf en dat is waarschijnlijk niet zo. De meeste collega's zijn tussen de dertig en de veertig jaar en zitten voorlopig nog wel op hun plek.' Hoe wel zij al jaren bij de VEM werkt, is Witte nog steeds een van de jong- sten. 'Er is bijna geen nieuwe aan was. Sinds ik in vaste dienst ben zijn hier maar vier jongere monteurs uit de opleiding bijgekomen. Er waren er wel meer, maar die zijn allemaal al afgehaakt. Het lijkt wel of jongeren niet meer met hun handen willen werken.' Tekst en foto Louise van der Sluis ontmoedigde het toenma- ISlaatsboschbedrijf het houden eicursies door hiervoor een ming verplicht te stellen. De n waren destijds nog als Actiegebied in functie en het leiden van mensen vond men lastig. Het ontmoedigings- «I werkte. Er werden dat jaar mensen rondgeleid. Maar met lerstrijken der jaren groeide de ingstelling voor de natuur en mee ook het aantal excursies. Mr later, in 2002, gingen 8.457 sen met een boswachter op Vanmiddag zette Staatsbos- er de 540.000ste deelnemer in loemetjes. nat 1922 organiseert Staatsbos- bezoeken aan de natuurreser- i,met een onderbreking tijdens feede Wereldoorlog. Zeer waar lijk worden al sinds de instelling Ie eerste natuurreservaten, de en de Geul, in 1911 incidenteel op Texel rondgeleid. Over !periode heeft Staatsbosbeheer gegevens beschikbaar De deelnemers zijn geteld sinds 1927. Alleen over 1929,1932, 1969 en 1970 moest een schatting worden gemaakt. Het boeken van een excursie was in het verleden niet simpel. Uit 1922 is een aanvraag van de directeur van de ANW via de inspecteur van het Staatsboschbedrijf bekend voor een excursie voor een groep Engelse ornithologen. Uit het jaarverslag over 1927 blijkt dat het afgeven van de vergunning door de houtvester als methode gebruikt werd om het be zoek te ontmoedigen. Boswachter Epe schrijft: Hiermede blijkt dat de methode die dit jaar gevolgd is, met het uitreiken der vergunningen, zeer zeker remmend werkt op het bezoek. Het is daarom wel gewenscht, om op deze wijze nog een jaar door te gaan. Wel vraagt hij of hij buitenlandse gas ten zelf een vergunning mag geven omdat de werkwijze voor hen wel erg omslachtig is. De excursietarieven varieerden in het verleden per reservaat; in 1954 be taalde een volwassene voor een ex cursie in de Muy, met de lepelaar kolonie, drie (oude) kwartjes, terwijl de Geul en de Westerduinen voor 35 cent bezocht konden worden. In 1935 lagen de bedragen op respec tievelijk vijftig cent en een kwartje. De excursies in De Muy brachten in dat jaaral meer op dan dat de bewaking van het gebied kostte Het geven van excursies rendeerde dus De huidige tarieven van €5,- voor volwassenen en €3,- voor kinderen dekken de kos ten van het rondleiden van de excur sies niet. Vanaf de 127 in 1927 groeide het aantal deelnemers in 1930 tot 736 deelnemers en in 1939 was het al opgelopen tot 3938. In 1946 werd de draad weer opgepakt met 6346 gas ten In deperiode1964-1975 werden jaarlijks 12.000 a 13.000 mensen rondgeleid. Hierbij bevonden zich veel schoolklassen die na die periode steeds meer gebruik gingen maken van de educatieve programma's van EcoMare. In 1994 werd een diepte punt bereikt met slechts 4653 excursiedeelnemers. Sindsdien is er weer een opleving, mede doordat Staatsbosbeheer meer bekendheid aan de excursiemogelijkheden gaf en het programma aantrekkelijker maakte. In 2002 gingen 8457 mensen met de boswachters mee. Dit jaar zijn tot nu toe bijna veertien procent meer mensen rondgeleid dan vorig jaar. Excursies waren in het begin vooral gericht op het uitdragen van 'kennis der natuur'. Tegenwoordig laat de boswachter de gasten vooral de na tuur ervaren, onder andere door men sen te attenderen op zaken waaraan je anders ongemerkt voorbij zou lo pen. Daarnaast is-het ontstaan van het landschap en de menselijke in vloed daarop, 'het lezen van het land schap', een onderdeel van de wan deling. De excursies worden gegeven door boswachters of door vrijwilligers van de stichting Natuurexcursies Texel (NET). Educatieve programma's van EcoMare zijn niet in de getallen meegenomen Vandaag werd bekend dat landelijk elk jaar 57.000 mensen deelnemen aan een excursie van SBB. Met 8,5 duizend op het eiland doet Texel dus op z'n zachtst gezegd aardig mee. Staatsbosbeheer biedt op Texel een zeer uitgebreid excursieprogramma aan in het Nationaal Park Duinen van Texel. Het programma is o.a. te vin den op www.staatsbosbeheer.nl. Ex cursies kunnen geboekt worden bij EcoMare, (0222) 31 77 41of e-mail: infobalie@EcoMare.nl. Excursies worden desgewenst aangepast aan de mogelijkheden en wensen van groepen. Er worden ongeveer vijf maal zoveel excursies verzorgd als de norm volgens het contract met het Ministerie van LNV Dit zeer hoge aanbod kan gefinancierd worden dankzij een hoger tarief dan gebrui kelijk en een bijdrage van het Natio naal Park Duinen van Texel. Schoenenproducent FinnComfort uit Bavaria, Duitsland, heeft we reldwijd een sandaal op de markt gebracht die naar Texel is venoemd. De redactie werd hier over getipt door Christopher Glass, een expert die in dienst is van de Amerikaanse leverancier Foot Solutions. Glass wist te melden dat de sandaal voor honderd procent uit kalfsleer bestaat, een goed voetbed en een duurzame zool heeft. Voorts zou de sandaal geheel handgemaakt- en gestikt zijn door mensenhanden De "Texel" is daardoor geschikt voor orthopedische of therapeutische doeleinden, zo vond Glass. Uit enig speurwerk blijkt Medisor BV uit Losser de nationale leverancier van FinnComfort te zijn. De FinnComfort collectie kenmerkt zich volgens een woordvoerster door het hoogwaardige comfort van de schoenen De "Texel" heeft een uit- neembaar voetbed, zodat er plaats kan worden gemaakt voor een eigen steunzool. Een andere zool wordt standaard meegeleverd en bij afwis seling van de twee ontstaat een soort massage-effect voor de voeten. Het unieke aan de Texel-sandaal is dat deze een dichte hiel heeft, waardoor extra stevigheid zou ontstaan. De sandalen zijn verkrijgbaar bij de betere schoenspeciaalzaken en kos ten €129,80. Waarom de sandaal nu precies Texel heet, is bij de Neder landse importeur niet bekend. Feit is wel dat ook de meeste andere san dalen van FinnComfort naar eilanden over de wereld zijn vernoemd Reddingboot De Zalm is gisteren uitgevaren voor een speedboot uit Den Helder met motorpech. Op het Molengat waren problemen in de aandrijving ontstaan, waardoor de boot met meer kon varen. De beman ning van de Zalm, die aan het eind van de middag uitvoer, bracht de speedboot terug naar het Kuiltje in Den Helder, waar hij eerder was ver trokken. Om 20.00 uur was De Zalm terug in De Koog. TEXEL HEREN Classic ARTIKEL KLEUR LEDER MATEN 1503-322 holz Bombay 35-47 1503-199 zwart Nappa 35-47 1503-100 wit Nappa 35-47 Oosterend, S 318000, www.opelrentenaar.nl TCYCT CC C DINSDAG 15 JULI 2003 aan een excursie door natuurgebied de Slufter. Vorig jaar werden In gebieden van Staatsbosbeheer op Texel 8457 mensen rondgeleid. (Foto Enk van der Spek staatsbosbeheer) Met vakantie? In Nederland blijven is zeker zo leuk. Want Opel heeft weer XXL Summer Sale. Tijdelijk kunt u een nieuwe Opel uit voorraad kopen met 'n voordeel oplopend tot 3500,-'. Ga snel naar de Opel dealer voor een zomer om nooit meer te vergeten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2003 | | pagina 5