Duiker demonteerde meest verwoestende explosieven Niet dat die bommen menu zo aantrokken' F amilieberichten Kathie en Piet Kok winnen minicruise TEXELSE j COURANT 121/2 jaar Texel aartjes Ook dit jaar alcoholvoorlichting voor de jeugd 'Afgeschilderd als een vandaal' j\\ .t ik zeggen wou... lepziekte VRIJDAG 16 JANUARI 2004 „Ik heb de goede stri/d gestreden, De loop voleindigd het geloof behouden 2 Tim 4- 7-8 Op 12 januari overleed onverwacht na een kort ziekbed onze oudste en zorgzame zuster en tante mr. Willy Keijser geb. 18-4-1925 Texel: Texel: Texel: Den Haag: overl. 12-1-2004 G.M. Langeveld-Keijser M. Keijser J.S. Keijser M. Keijser-Dros I. Keijser G.M. van der Sprong Neven en nichten Wilsterstraat 2 1791 XS Den Burg Er is gelegenheid tot condoleren op vrijdag 16 januari van 19.30-20.30 uur in de Doopsgezinde kerk, Kogerstraat 20 te Den Burg en na de crematieplechtigheid in het crematorium. De uitvaartdienst zal worden gehouden op zater dag 17 januari om 10.00 uur in de Doopsgezinde kerk, waarna de crematieplechtigheid zal plaats vinden om 13.00 uur in crematorium „Schager- kogge", Harmghuizerweg 3 te Schagen. Na een kort ziekbed is tot groot verdriet van ons heengegaan, onze lieve tante Wil Wij zullen haar warmte en humor enorm missen. Nely Langeveld Renet en Kees Bakker-Langeveld Arie en Isabel Langeveld-Fortes Arnold en Annemiek Langeveld-Slot en kinderen Bedroefd hebben wij kennisgenomen dat is over leden mevrouw W. Keijser Wij wensen haar zuster en verdere familie veel sterkte bij dit verlies. Bestuur, beheer en administratie WE Bos en Duin Deze knol galoppeert al op De Krimi VOOR BEDRIJVEN: IM-Texelaartje op aanvraag. Mazda 6261 8 GLX, 1998. 25 000 km €9,850,- Van Sambeek Truck Service. Oudeschild. tel. 315353. De voornemens goed maar de uitvoering slecht? Voor direct goed resultaat kun je bij Qnipp Kapsalon terecht! Waalderstr. 15. tel. 312227, met en zonder af spraak Nu al lekker't voorjaar bin nenhalen. 't Hangt er al weer bij Rabbit Habit, Ko- gerstr 2. Vero Moda in knalkleurtjes1 Juttersverhalen met Maarten Boon incl. 3- gangenmenu €19.50. Restaurant De Gasterij Landal Sluftervallei Zater dag 17/1, 24/1. 31/1. 7/2, 21/2, 28/2. Aanvang 18.30 uur. Reserveren gewenst. Tel. 0222-316819. Mitsubishi Space Star 1 6 automaat 2001, 4.000 km €16.950.- Van Sambeek Truck Service, Oude schild. tel. 315353. Onze oprechte dank gaat uit naar allen, die in welke vorm dan ook, uiting van medeleven hebben gege ven, voor en na het overlijden van onze vader, schoonvader, groot- en overgrootvader CORNELIS POOL Namens zijn kinderen, klein- en achterkleinkinderen Den Burg, januari 2004 Bij elk afscheid wordt een hennnenng geboren. Het gemis zal blijven, maar het heeft ons goed ge daan dat zo velen met ons meeleefden tijdens de ziekte en na het overlijden van mijn man, onze vader en opa JOHANNES CHRISTIANUS CHRISTOFFEL STRUICK Joop Wij danken u voor alle warme reacties. Magriet Struick-Grit Kinderen en kleinkinderen Den Burg, ianuari 2004 >De twee koperen duikershelmen in ?de woonkamer van Cor van Heer waarden uit Den Burg verraden zijn grote passie: duiken. Als hobbyist %aalde hij menig vistuig boven dat 'verstrikt was geraakt in een wrak. Ook in dienst van de Koninklijke 'Marine dook hij menigmaal naar de jBeebodem. Als lid van de Duik- en De nonteergroep van de marine [maakte hij de meest verwoestende jexplosieven onschadelijk. Na 32 jaar bij de marine zwaaide hij on langs af. r ;De loopbaan bij de marine begon ivoor Van Heerwaarden in 1971. 'Ik l-wilcie wat van de wereld zien. Ik kan zeggen dat ik een berg heb gezien, rVeel schepen, ik heb op 19 verschil- l lende gevaren, en veel van de wereld. Een mooie reis was in 1986, toen we op oefening naar de Oost gingen. Ik 'zat op het vlaggenschip HR. MS. De 'Ruijter, bij de nautische dienst.' Hij begon als matroos, werd na zes jaar "kwartiermeester, promoveerde tien jaar later tot bootsman en na negen jaar tot schipper. In die hoedanigheid [zwaaide hij de scepter over de Cerberus, een duikwerkschip. 'Duiker wilde ik al snel worden. Ik zag die jon gens aan boord met die spullen en toen dacht ik daar moet ik mijn werk van maken. Zo ben ik in 1978 de duikopleiding ingerold. We zochten de onderkant van het schip af, bij voorbeeld of er explosieven waren aangebracht. Als er schade was of iets in de schroef was gekomen, dan doken wij naar beneden.' Een paar jaar later promoveerde hij tot sein- demonteren. Dan groeit de interesse vanzelf Tijdens de opleiding leer je bommen te herkennen. We hebben heel wat rottigheid gevonden. Van torpedo's en Duitse invloedmijnen tot contactmijnen en bommen. Maar we vonden ook wel een leeg olievat of een steen. We zochten de bodem af met sonar. Als die iets aanwees, dan stuurden we er vaak een onbemande gezeten. Toen hadden we het snel boven.' 'Voor Texel Diving, het bedrijf dat ik met Toon van Beek heb opgericht, bekijken we regelmatig de onderkant van de veerboten. Bijvoorbeeld na ijs gang. Of er geen schade is opgelo pen, of er zit iets verstopt of er moet apparatuur worden vervangen, bij voorbeeld die van het NIOZ. En we meester en later tot duikmeester, die een duik- en demonteerploeg aan stuurt. Hij voer op vijf verschillende miinen- jagers. 'Op de bodem van de Noord zee vonden we regelmatig mijnen. Exemplaren uit de Tweede Wereld oorlog die er soms nog klokgaaf uit zagen. Ik kan met zeggen dat die bommen me zo aantrokken, maar het zit gewoon in de opleiding duiken en Cor van Heerwaarden, linksboven met pet, kers. 'Ook vonden we wel gif of iets anders geeft als duikmeester aanwijzingen aan dui- dat Je niet kan laten ontploffen. onderzeeër op af, de PAP. Daar zat een camera in met lampen. Als het een mijn was, dan lieten we de onder zeeër er een bommetje naast leggen, haalden hem naar boven en brachten de bom met een radiosignaal op vei lige afstand tot ontploffing. Het ge beurde ook Wel dat een duiker er met een blik springstof op af ging. Het is altijd goed gegaan, anders had ik hier niet meer gezeten. In Frankrijk is het wel eens mis gegaan. Ook daar leg den ze een bommetje bij een mijn. Maar toen bleek er onder het zand nog een heel schip met mijnen te zit ten. Het gevolg was een enorme waterkolom en de rubberboot met duikers de lucht in. Ze hebben het trouwens wel overleefd.' De vraag is of bij zo'n vak de echt genote met ontzettend in angst moet hebben gezeten. Anny van Heer waarden: 'Ik wist er vaak niets van. Cor vertelde mij er nooit zoveel over. Hij wilde mij niet ongerust maken en mocht ook niet alles vertellen. Pas achteraf kwamen de verhalen. Maar ook als ik het wel wist, dan had ik toch zoiets van: dat gaat wel goed. Alleen die keer toen Cor onder de Engelse kust naar een vistuig dook dat was blijven hangen in een wrak, zat ik in de piepzak.' Cor: 'Ze hadden gezegd dat het een meter of veertig diep was, wat voor ons eigenlijk op het randje is. Maar het was dik vijftig meter. Dat was onverantwoord. Be neden was het roetnacht, je zag he lemaal mets en het stroomde als een gek. Ik volgde de reling van het wrak en op een gegeven moment voelde ik overal om me heen staal. Dat is niet goed. Aan de ademhaling van de duiker waar ik aan vast zat, voelde ik dat ook hij nerveus werd. Gelukkig liep er een lijn terug, die we gevolgd hebben, waarna we naar boven zijn gegaan. Andere jongens, die dankzij een speciaal luchtmengsel langer konden duiken, vonden het tuig later wel. Vlakbij de plek waar we hadden doen veel werk voor de zandsuppletie. Verankeringen inspecteren en kijken of de pijpen goed liggen. Dat doen we van Ameland tot Hoek van Holland, 's Zomers duiken we op oude wrakken. Er ligt genoeg. Ook moeten we wel eens dingen opduiken uit de haven van Oudeschild Iemand die een duur horloge, een bril, portemonnee of te lefoon is verloren. Het meest bijzon dere is wel een heftruck die we naar boven hebben gehaald.' Als marineduiker moest hij soms op zoek naar vermiste personen. 'Er was eens iemand zoek geraakt bij het koelwaterbassin. Ik heb toen bij het inlaatstation van de waterfabriek ge zocht, maar mets kunnen vinden Later is de man bij Den Oever gevon den. In 1996 hebben we gezocht naar een vermist kind in de Ursemmer plas. Na twee dagen vonden we het. Dat is niet leuk. Veertien dagen erna moesten we in Willemstad zoeken naar een jongen die van een brug was gesprongen en niet meer boven was gekomen. Die bleek in betonijzer te zijn gesprongen. En onlangs doken we naar de gezonken kotter Victorie. Toen hebben we drie van de vier op- Tijdens de duikopleiding In 1978. De gemeente trekt €2.500,- uit om ook dit jaar te kunnen doorgaan met het project Alcohol, Jeugd en Veiligheid. De activiteiten van het afgelopen jaar worden voortgezet en er komen enkele nieuwe activi teiten bij. De uitvoering blijft in han den van het jongerenwerk van de Welzijnsstichting met medewer king van de gemeente, de Brijder- j stichting, Sportservice Texel, OSG, politie en Bureau Jeugdzorg. Doel van de campagne is matiging van de alcoholconsumptie onder jon geren in het belang van volksgezond- heid en openbare orde. De jongeren zelf krijgen daarover verschillende vormen van voorlichting. Leerkrach ten, ouders en jeugdclub/sportleiders zullen bij de problematiek worden betrokken door middel van docen tentrainingen. ouderavonden en work shops, maar ook de verstrekkers van alcohol (barpersoneel, ouders en horeca) worden benaderd. Het ge beurt allemaal volgens een beproefde aanpak die blijkens onderzoek ook werkelijk gedragsverandering teweeg brengt en daarmee vermindering van excessief drinken, ongevallen en geweldsdelicten die met alcohol heb ben te maken. Activiteiten die vorig jaar nog niet van de grond kwamen maar nu wel op het programma staan zijn een ouder- en kindavond in een discotheek, een jongerenberaad dat zich verdiept in toenemend uitgaan en drankgebruik en spel-, quiz- en testactiviteiten tij dens een gewone discoavond, aan geduid als Alcohol Road Show. Toen rozenverkoper Rob Ooms, die wekelijks een kraam heeft op de maandagmarkt. zijn vaste klanten met een tekst op de telefooncel mee deelde dat hij er een week niet zou zijn, besefte hij met dat het zóveel tumult zou geven. Een ondernemer uit De Burg tipte de fotograaf van de Helderse Courant, die een grote foto van de cel in de krant zette. 'Ik werd als een vandaal afgeschilderd. Onzin, want die tekst had ik er met een afwasbare stift opgeschreven. Een klant van me zou de tekst na twee dagen weghalen, maar die was het vergeten. Op mijn vakantieadres kreeg ik de politie aan de lijn, die me een bekeuring in het vooruitzicht stelde. Toen was de lol er wel af. Ik heb het er in een opwelling opgezet, niet met de bedoeling iets kapot te maken, maar als service naar m'n klanten. Wat moeten die wel niet den ken.' Inmiddels is er contact geweest met de gemeente, 'Het ziet er naar uit dat ze de bekeuring willen verscheu ren. Maar die ondernemer die de krant heeft gebeld, die nota bene re gelmatig een bosje rozen bij me koopt, ik weet niet of die nog bij mij welkom is.' In de Texelse en Helderse Courant wordt in geuren en kleuren aangege ven dat de bestrijding van iepziekte een hardnekkige en met te winnen strijd is en daarom geen haalbare kaart. Hoe is het mogelijk dat daarbij een zeer forse kostenoverschrijding van €400.000,- is ontstaan en dat wethouder Heijne probeert er nog eens een miljoen euro aan te spen deren? Mijns inziens is deze misreke ning te wijten aan een slechte com municatie tussen de wethouder, de ^gemeente en de aannemer die - naar ik aanneem - toch geen blanco che que heeft gekregen. Laat de bomen rooien waar zij gevaar opleveren voor mens en dier en waar particulieren ze weg willen hebben, en probeer ze waar nodig met injecteren te redden. Laat de rest af sterven. waardoor het ecosysteem zijn gang kan gaan en er vele kleine biotopen ontstaan voor insecten, vogels, vleermuizen en ander vliegen, kruipen en broedend spul. Köthie en Piet Kok van de Rozendijk zijn trouwe lezers van de Texelse Courant. Ze zijn vijftig jaar abonnee, precies zo lang als ze getrouwd zijn. Ze lezen de krant ook aandachtig. Zo blijkt uit hun inzending voor de actie December Feestmaand, waarvoor lezers werd gevraagd sterren in ad vertenties te tellen. Het waren er 63 en het echtpaar Kok was één van de inzenders die het goede antwoord naar uitgeverij Langeveld en de Rooy opstuurden. Omdat er maar één kan winnen werd er geloot, met als resul taat dat het echtpaar Kok uit handen van Joop Groen van Reisbureau Texel en uitgever Henk van Wijk van de Texelse Courant een minicruise naar het Engelse Newcastle ontving. Een prijs die in goede aarde viel. 'Vroeger gingen we eigenlijk nooit op reis. We hadden een huis met kinde ren en dan is het best duur om er op uit te gaan', vertelt de 76-jarige Kathie Kok. 'Ik ging wel eens in m'n eentje op familiebezoek. Dan ver vulde ik een soort ambassadeurs functie.' Ooit reisde ze eens naar Is raël. 'Mijn man had het geld daarvoor bij elkaar gespaard met de opbrengst van de honing van zijn bijen.' Haar man, die vroeger niet zo nodig van huis hoefde, beleefde zijn mooiste tijd toen hij voor Staatsbosbeheer vogel wachter was in De Geul. 'Een mooi en vrij leven. Ik moest aan het eind van de week opschrijven wat ik alle maal gedaan had. Maar dan was ik het alweer vergeten. Het waren zó veel verschillende dingen.' Sinds één van de zoons in Zweden woont, gaat mevrouw Kok daar regelmatig op familiebezoek. Dan gaat haar man wél mee. varenden boven kunnen brengen. Ook geen leuk klusje, maar de fami lie heeft nu wel zekerheid. Dat geeft een stuk voldoening.' 'We hebben ook wel eens vaten met vuiligheid gevonden. Als het nog dicht zit, dan halen we het boven. Daarvoor hebben we speciale duikmaskers met overdruk. Een mijnenjager kan het hele schip in overdruk zetten. Aan dek zijn een paar man in beschermende kleding dan bezig met zo'n vat met rottigheid, terwijl de rest binnen is. Dan kan er niets gebeuren. Om elk risico te vermijden wordt het schip met de kop in de wind gelegd en wordt er achterop gewerkt, zodat schadelijke gassen van het schip afwaaien. Mijn oud-collega's zoeken nu die vermiste gifvaten op de Noordzee. Als ze er lig gen, dan vinden ze ze zeker. Ze gaan er met dat onderzeeërtje op af en als ze nog heel zijn, dan pakken ze ze er zo uit.' Regelmatig werd zijn hulp ingeroepen om gevonden explosieven op te rui men. 'Per jaar komen er 250 tot 350 meldingen bij de marine binnen, waarvoor, verdeeld over land en zee, in totaal acht duik- en demonteer- ploegen actief zijn. Veel meldingen zijn afkomstig van kotters die iets in de netten hebben gekregen. Een kot ter is de beste mijnenveger. Omdat ze het explosief niet aan land mogen brengen, neemt een mijnenjager dat op zee over. Maar doordat de vergoe ding tamelijk laag is, gaat er ook weer veel overboord.' Veel spul komt ge woon van het land, dat bijvoorbeeld is opgeploegd door boeren. 'Dat va rieert van kogeltjes en handgranaten tot geschutsmumtie en grote bom men. We hebben in Venlo eens een duizendponder van de bodem van de Maas gevist. Die kon niet ter plaatse tot ontploffing worden gebracht. We hebben daar een luchtballon aan bevestigd, zodat hij ging drijven Daarna hebben we hem in een spe ciale bomwagen geladen voor trans port. Dat moest dwars door Venlo. De stad moest over een breedte van driehonderd meter worden ontruimd. Zo'n bom wordt dan op een braak liggend terrein tot ontploffing ge bracht. Als de ontsteking eruit kan, Beeld onder water. Cor van Heerwaarden met de koperen duikershelm die hij droeg toen hij zijn eerste duik opleiding volgde. dan maken we bommen eerst on schadelijk. Maar vaak wil dat niet. Omdat de boel verrot is, of omdat er ■trucjes in zo'n bom zijn aangebracht. Als je de ontsteking er dan uitdraait, ontploft hij alsnog. Meestal is het zo dat als wij zo'n bom zien, wij weten wat voor type het betreft. Als we met helemaal zeker zijn, dan slaan we het in de boeken na. Als we precies we ten welke bom het is, dan weet je ook welke ontstekingen er in kunnen zit ten. Punt is dat er ergens iets met goed is gegaan, anders was zo'n bom wel ontploft. Soms zie je de borgdraden zitten, dan weet je dat hij de bom op de stand veilig heeft af geworpen. Het gebeurde in de oor log regelmatig dat die jongens in die vliegtuigen van die bommen afwilden en ze gezekerd en wel afwierpen. Missie volbracht, zeiden ze dan bij thuiskomst.' Van Heerwaarden assisteerde ook bij het bergen van neergestorte vliegtui gen. 'Op het IJsselmeer hebben we eens een Lockheed Hudson, een spionagetoestel uit de Tweede We reldoorlog, geborgen. Het hele wrak is naar boven gekomen en schoon gespoeld, inclusief botmateriaal van slachtoffers. Omdat er vroeger al een paar man waren aangespoeld, dach ten ze dat er nog één in zou zitten. Maar daarvoor waren er teveel ribben en heupen, het moesten er dus meer geweest zijn. Een specialist van de landmacht heeft die skeletten minu tieus in elkaar gezet. De explosieven hielden we apart en die knalden we 's avonds weg. We kwamen ook nog restanten tegen van een bamboe kooi. Daarin hadden duiven gezeten, die ze na de missie los hadden moe ten laten.' Ook op Texel ging hij regelmatig op pad. 'Uit de schoorsteen van een oude woonbunker in de buurt van De Cocksdorp haalden we eens een stuk of vijftien Duitse steelhandgranaten. Die man had die bij een verbouwing gevonden. Ook boeren ploegden het nodige boven. Veel bnsantgranaten uit de Russenoorlog die met zijn ont ploft, wel zo'n tien tot vijftien procent. Ze zijn verkeerd neergekomen of er is bij de ontstekingen iets mis ge gaan. Ze gooiden het bij de tuinwal neer en belden de politie. Dan haal den wij het op. We zijn vaak op de Hors geweest. Vlakbij lag de Zuid- Battenj en daar werd heel wat afge schoten. En op de Razende Bol ligt nog veel, vooral oefenspul uit Den Helder.' Anny: 'Als Cor over het strand loopt, is hij altijd aan het strunen.' Opmerkelijk is dat de man die de meest verwoestende bommen tot ontploffing heeft gebracht, met nieuwjaar nooit een rotje zal afsteken. 'Ik weet hoe het er van binnen uitziet. Het is ronduit onbetrouwbaar.' Tekst en foto Gerard Timmerman Kees Verschoor, Den Burg. Henk van Wijk van Langeveld en de Rooy, Këthie en Piet Kok en Joop Groen van Reisbureau Texel. (FoioG«a,a nrnmemon)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2004 | | pagina 3