Werk is grootste hobby creatieveling Heieen Vink* 'Moeten meer gewoon doen met z'n allen' TX63 Schagen in beeld voor oogsten mosselzaad 6 Prefab kelder onder schuur Ongeren Sneeuwpret van korte duu Familie benaderd door Heiploeg Shellfish DINSDAG 25 JANUARI 2005 „TEXELSE COURANT" Druk pratend begeleidt webde signer Heieen Vink (48) de verslag gever naar haar kantoor in een bedrijvenpand in Oudeschild. Een vrolijk gekleurde ruimte die een prettige sfeer uitademt. Hier ont spruiten de meest uiteenlopende ideeën aan haar brein en hier maakt zij haar dromen waar: een eigen bedrijf waarin creativiteit een hoofdrol speelt. 'Waar ik mijn inspi ratie vandaan haal? Weet ik niet. Ik zit nooit zonder. Het is er gewoon.' De weg die Heieen Vink moest be gaan om te komen tot wat zij nu heeft bereikt, liep bepaald niet over een geëffend pad. Menig hobbel moest zij nemen en haar enthousiasme en doorzettingsvermogen werden door de jaren heen flink op de proef ge steld. Niettemin had zij nooit een duidelijk carrièredoel voor ogen. 'Ik heb voor mezelf geen verwachtings patroon gecreëerd. Neem het leven zoals het komt. Bepaalde dingen komen op je pad en als de tijd er rijp voor is, neem je de beslissingen die genomen moeten worden.' Al vanaf haar jeugd laat Vink zich meevoeren door haar gevoel. Zo zag zij af van een carrière als ontwerpster in Parijs om met haar toenmalige vriend mee te gaan naar Texel, toen die hier een baan kreeg. Breimodellen Voor haar komst naar Texel, nu zo'n 25 jaar geleden, werkt de in Mont- foort geboren Vink als ontwerpster van breimodellen bij de Neveda wol- fabriek. Al tijdens haar opleiding aan de modeacademie Charles Mon taigne in Amsterdam is zij idolaat van wol. 'Als ik een bol wol in rh'n han den krijg, weet ik direct wat er mee moet gebeuren. Ik zie voor me wat het wordt. Ik heb iets met wol. Wat een voetballer heeft met een goede voetbalwedstrijd op televisie, heb ik met wol.' Tijdens de hoogtijdagen van de breimode ontwerpt zij kin- der-, dames- en herenkleding voor Neveda, voorzien van de benodigde beschrijving. Die ontwerpen verschij nen in de breiboeken die het bedrijf zo'n zes keer per jaar uitbrengt en die zeer populair zijn bij handwerkend Nederland. Als jong ontwerpster wil zij dolgraag in Parijs werken. Ze zegt haar baan op en vertrekt voor twee weken naar de Franse hoofdstad in de hoop daar bij een van de toonaan gevende breibladen aan de slag te kunnen. 'De timing was alleen slecht. Ik was daar in augustus, maar toen lag alles praktisch stil vanwege de vakantie. Ik mocht wel later terugko men, maar ik had maar twee weken.' Als het niet direct lukt en haar toen malige vriend een baan op Texel krijgt aangeboden, is de keuze snel ge maakt: Vink verhuist naar Texel. Fotografie Op Texel gaat zij aan de slag als freelance-ontwerpster en maakt zij onder meer breimodellen voor bladen als de Margriet. Dan verruilt ze haar werk voor het fulltime moederschap. Met haar toenmalige echtgenoot krijgt Vink drie jongens. 'Ik vond het moederschap niet te combineren met m'n werk. Pas toen Bart (haar jong ste zoon, red.) naar de kleuterschool ging, heb ik de draad weer opge pakt.' Voor De Witte Engel maakt zij patronen voor poppen- en beren- kleertjes, die zij ook op foto vastlegt. 'Dat deed ik in eerste instantie om gewoon wat foto's van mijn werk te kunnen laten zien. Een vriendin merkte toen een keer op dat het wel ansichtkaarten leken. Toen heb ik contact gezocht met een uitgeverij van kaarten en die hebben mijn foto's in productie genomen.' Profiterend van de berenrage die op dat moment in Nederland woedt, maakt Vink voor de producenten Art Unlimited en Biri een reeks ansichtkaarten van beren. Tot die tijd was zij nauwelijks met fo tografie bezig. 'Het had wel mijn in teresse, maar ik heb er nooit wat mee gedaan. Nu hield ik me er wat serieu zer mee bezig.' Haar talent voor fo tografie schrijft zij toe aan haar oog voor detail. 'Verstand van techniek had ik niet. Volgens mij hoeft dat ook niet. Ik ben begonnen met een oude Pentax en ben gewoon wat gaan ex perimenteren. Dan leer je vanzelf wel hoe het goed moet.' Brood op de plank Haar leven krijgt een andere wending door haar scheiding. Na ruim 20 jaar huwelijk besluit Vink halverwege de jaren negentig alleen met haar kinde ren verder te gaan en verhuist zij naar Den Burg. 'Ik heb in die periode heel veel baantjes gehad, want er moest brood op de plank komen. Maar ik wilde dolgraag mijn brood verdienen met creativiteit.' Breien is in die jaren compleet uit, dus zoekt zij naar an dere mogelijkheden. Dat werd wer ken met de computer. 'Ik ben toen in contact gekomen met het arbeidsbu reau en die boden me de kans om om te scholen. Ik mocht cursussen doen om verschillende computerprogram ma's te leren. In het begin was dat vreemd, ik had nooit wat met com puters gedaan. Wist amper hoe je ze moest aanzetten en nu moest ik er plotseling vrij veel van weten.' De verworven kennis brengt haar in dienst van de kabelkrant, waar zij als redacteur aan de slag gaat. 'Het con tact met mensen vond ik heel leuk in dat werk, en het foto's maken. Maar schrijven is niet mijn ding. Daar ben ik niet goed in.' Na een jaar vertrekt zij bij Dral Media, in die tijd uitgever van Kabelkrant Texel, en komt weer terecht in 'zomaar een baantje'. 'Toen knakte er iets. Ik dacht' niet weer. Dit wil ik niet meer. Ik wilde serieus aan de slag met mijn creativiteit en niet weer werk doen wat ik helemaal niet leuk vind.' Opnieuw zoekt zij contact met het arbeidsbureau. 'Dezelfde vrouw die mij de vorige keer die cur sussen aanbood, zat er nu weer. Ik heb uitgelegd dat het op deze manier nooit wat zou worden, omdat ik een basis miste. Ik wist van alles wat, maar had geen gedegen onder- De TX63 van Albert Schagen gaat zich mogelijk toeleggen op een nieuwe duurzame vorm van mosselvisserij. De familie Schagen is daarvoor benaderd door seafood leverancier Heiploeg Shellfish International uit Zout kamp. Heiploeg wil korven in de Waddenzee plaatsen om daaraan mosselzaad voor de kweek van mosselen te laten groeien. Schagen is eind vorige week met de TX63 naar Den Oever geweest, waar een technisch bureau heeft onder zocht in hoeverre het voormalig kokkelschip kan worden omge bouwd om de korven in en uit het water te halen, zodat aan boord het mosselzaad kunnen worden geoogst. Volgens Schagen vergt het ombouwen een stevige investering, maar is het mogelijk. De nieuwe vorm van mosselvisserij kan voor de broers Willem Anton en Albert Schagen een alternatief wor den voor de mechanische kokkel visserij die sinds dit jaar is verboden. Het wachten is volgens Schagen op vergunningverlening door het minis terie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV). Heiploeg heeft een vergunning aangevraagd voor de TX53. Bij de nieuwe vorm van mossel visserij worden palen met een diame ter van ongeveer 30 centimeter in de bodem gezet en aan die palen komen korven van 4,5 meter hoog met een diameter van 2,60 meter te hangen. 'Dat zijn open korven van ringen die aan elkaar zijn gelast. Rond die kor ven wordt een touw van ruim drie honderd meter lengte gespannen. Per keer dat het touw rond de korf wordt geslagen, blijft er ongeveer tien centimeter ruimte over, zodat zich mosselzaad aan het touw kan hech ten', aldus Schagen. Na verloop van tijd wordt de gehele korf boven wa ter gehaald en het touw over- gewikkeld op een nieuw korf. Tijdens dat overwikkelen wordt het mossel zaad van het touw geschraapt en in porties verdeeld. Bedoeling is dat on geveer eenderde in kousen wordt gestopt en bevestigd aan het touw opnieuw onderwater gaat. 'Zo'n kous vergaat na een paar weken en die bundels kunnen daarna uitgroeien tot consumptiemosselen. De rest van het mosselzaad kan worden uitgezet voor de kweek.' De nieuwe manier van mosselvissenj, ontwikkeld door Heiploeg, past bin nen het nieuwe schelpdiervisserij- beleid dat minister Veerman van LNV vorig jaar heeft gepresenteerd. Alter natieve kweekmethoden met nieuwe mosselzaadontvangstinstallaties worden in het nieuwe beleid gestimu leerd en de mosselsector krijgt toe stemming om tijdelijk in het sublitoraal (de delen die altijd onder water staan) proeflocaties voor het collectief verzaaien van mosselzaad in te richten. Als dat zaad is uitge groeid tot jonge mossels, mag het worden opgevist zodat het in de Oosterschelde tot consumptie mosselen kan uitgroeien. In totaal krijgt de mosselsector vijftien jaar de tijd om zichzelf om te vormen tot een duurzame sector. 'Wat we willen gaan doen, past binnen de voorwaarden, maar het is dus wachten of we er een vergunning voor krijgen', aldus Schagen, 'maar we willen wel graag verder met ons bedrijf.' Eerder werd ook al een vergunning aangevraagd voor handkokkeiarij. Het nieuwe be leid staat toe dat jaarlijks maximaal 5 procent van de aanwezige kokkels met handbeugels mogen worden geraapt. Over die aanvraag moet de familie eveneens nog uitsluitsel krij gen. Volgens Schagen kan het kweken van mosselzaad aan de korven moei lijk als bodemberoerende activiteit Storm blaast dak van schuur De storm heeft in de nacht van don derdag op vrijdag een deel van het dak van een schuur aan de Schilder- weg tussen Den Burg en Oudeschild geblazen. Een van de twee auto's die in de schuur stonden, raakte bescha digd. De brandweer rukte uit om de rest van het dak te controleren en Excursie IVN De IVN afdeling Texel verzorgt zater dag een excursie door het bos. Er wordt daarbij vooral gelet op de zich aandienende voorjaarsboden. De excursie (met aileen voor leden van het IVN) begint om 10.30 uur op de kruising van de Ploegelanderweg en het fietspad Tureluursweg. Op de plek waar vorig jaar de stolp in de as werd gelegd, zijn medewer- van de familie Hopman van Ongeren kers van Maarco Bouw gestart met De in Alkmaar gemaakte kelder arriveert op een dieplader. Heieen Vink: 'We moeten gewoon doen met z'n allen. Weekblad Viva drie ontwerpen grond.' De advertentie van de vrouwenvakschool, die dan al enkele jaren in haar portemonnee zit, komt op tafel. 'Ik heb toen gevraagd of ik een opleiding tot webdesigner mocht volgen. En daarmee gingen ze ak koord.' Druk Via de vrouwenvakschool, bestemd voor vrouwen die zich willen laten omscholen, volgt zij de studie tot webdesigner, opgeleid om internet pagina's te maken. Een jaar lang reist Vink vier dagen per week met boot zeven uur naar Zaandam om naar school te gaan. Een zware tijd. 'Het was superdruk. Lange dagen op school en veel huiswerk. Ook voor de jongens was het een hele verande ring.' Samen met de Texelse Kitty Bakker, die dezelfde opleiding volgt, maakt zij als eindproject een website voor het Maartenhuis. Daarna kan ze als zelfstandig onderneemster aan de slag. Vanaf de keukentafel bouwt zij haar eerste websites. 'Ik heb eigen lijk continu werk gehad. Via via kwa men steeds meer mensen bij mij te recht. Eerst voor websites, maar later kwamen daar ook logo's en briefpa pier bij. Met vallen en opstaan heb ik mijn weg in dat wereldje gevonden.' Om in haar levensonderhoud te voor zien werkt Vink als verkoopster van kinderkleding in modezaak Bévé. Daarnaast is ze dag en nacht bezig met het uitbouwen van haar eigen bedrijfje. Eigen ruimte Eind 2003 volgt een grote stap: dan huurt Vink samen met ontwerpster Gertha Wessels een ruimte in het bedrijfspand van Printex op het bedrijventerrein in Oudeschild. 'Ik kreeg al eerder die kans, maar durfde toen de sprong nog niet te wagen. Nu was de tijd rijp.' Inmiddels is zij fulltime bezig met het bouwen van websites en het ontwikkelen van di verse andere creatieve producten. Haar oude liefde, het ontwerpen van brei- en handwerkpakketten, is weer uit de kast gehaald. En met succes. Het bekende vrouwenblad Viva pakte begin januari groots uit met ontwer pen van Vink. Door haar bedachte en uitgewerkte poncho's werden door het blad opgenomen. Daarnaast ont wikkelde de Texelse opnieuw ver schillende doe-het-zelf-brei- worden gezien, omdat de korven boven de bodem in het water han gen. 'Er moeten alleen palen worden gezet, maardie'staan muurvast in het water.' Het verbod op mechanische kokkelvisserij werd vorig jaar ingeluid door uitspraken van het Europese Hof en de Raad van State die beiden bepaalde dat mechanische kokkelvisserij als bodemberoerende activiteit in strijd is met de Europese Habitatrichtlijn. Heiploeg denkt er over 640 korven te plaatsen. Als het allemaal doorgaat, komen ze even eens in het sublitorale deel, waardoor er boven water niks van te zien is. verwijderde loszittende stenen om gevaar te voorkomen. Ook werden brokstukken rond de schuur verwij derd, zodat de andere auto voor de zekerheid naar buiten kon worden gereden. Volgens officier van dienst Richard Rijk kon de rest van het dak blijven liggen, omdat dat stabiel was. Oud-leerlingen speelt blijspel De Vereniging van Oud-leerlingen van de Landbouwschool speelt de ko mende week onder leiding van regis seurs Marion Barhorst en Henk Tjepkema tweemaal het blijspel Die vogel zingt niet meer van Konrad Hansen. Dat gebeurt zaterdag 29 ja nuari in dorpshuis De Wielewaal in De Waal en zaterdag 5 februari in het Eierlandsche Huis in De Cocksdorp. de herbouw. Er keert geen stolp te rug, architect Ronno Honingh te kende een gebouw met aan de voor- en achterzijde puntgevels, met een pannendak. Een opmerkelijk staaltje bouwkunst voltrok zich eind vorige week, toen de kelder werd aange legd. Was het tot dusver gebruikelijk om de ondergrondse ruimte ter plaatse in segmenten op te bouwen, hier is ervoor gekozen om de kelder, die een afmeting heeft van 6,85 bij 3,25 bij 2,35 meter, in z'n geheel el ders te bouwen (prefab). Dat ge beurde bij een gespecialiseerd bedrijf in Alkmaar, waarna het gevaarte van 22 ton per as naar het eiland werd overgebracht. Om de kelder op z'n plaats te zetten liet Maarco Bouw een zware kraan (100 ton) uit Alkmaar overkomen, die maar net op de veer boot bleek te passen. Eenmaal ter plaatse had de machinist niet meer dan een uur nodig om de kelder pre- te voorkomen dat de kelder doorS, druk van het grondwater zou ga# e zweven, werd deze gevuld met w Een van de overkant gekomen teiekraan tilt het gevaarte van 22 ton. pakketten voor De Witte Engel. Haar kantoortje voelt inmiddels als een tweede huis. 'Als ik hier de sleutel in het slot steek, denk ik, lekker. Hier ben ik thuis.' Nu haar eigen bedrijfje goed op de rails staat, heeft Vink zich gestort op een volgend project: een samenwerkingsverband met vriendin en onderneemster Marijke van de Belt. 'We hebben een vennootschap onder firma opgericht met de naam Ideeën Genoeg. Daarmee willen we dingen gaan ontwikkelen. Wat pre cies, weten we nog niet. Dat ligt aan de markt en de behoefte. Als wij den ken dat er op Texel iets mist bijvoor beeld, dan maken we een prototype en proberen dat aan de man te bren gen.' Gewoon doen Hoewel zij niet op jonge leeftijd aan een eigen bedrijf is begonnen, ont breekt het Vink niet aan energie om zich volledig op haar werk te storten. 'Misschien is het voor sommigen moeilijk om op oudere leeftijd aan iets nieuws te beginnen, voor mij is dat zeker niet zo. Ik heb geen druk so ciaal leven. Ik heb mijn huis en mijn werk. Ik kan dus al mijn energie in mijn werk steken. Werk maakt een heel belangrijk deel uit van mijn leven. Het is meer dan geld verdienen. Het voegt iets toe. Dat is het mooie van dit werk, als ik tachtig ben, kan ik nHet e steeds achter de computer zitten.'|s z'n spaarzame vrije tijd die zij zichaexel gunt, besteedt ze het liefst aBls v soaps. 'Als ik eerst The Bold and tjtan beautiful kan kijken en vervolge! Onderweg naar Morgen en Goe|/oler Tijden, Slechte Tijden dan geniet ?p°rt Momenteel werkt de Texelse aan ejeger nieuwe serie ansichtkaarten. 'Wiroor die aan zijn gewijd? Ach, aan holoec gewone dingen, We moeten waiedic meer gewoon doen met z'n allaen, c Daar geloof ik in. Ik zag laatst in (fevol ochtendprogramma Goedemorgpok Nederland een journalist van nfexel leeftijd die stelde dat Nederland apntbi het doldraaien is. Dat geloof ik odeek Je hoeft niet per se de hele wertjiebb rond te hebben gereisd. Gewoon eóaar leven hebben dat lekker loopt. Daiten belangrijk. Doe maar gewoon.' punt servi Tekst en foto Louise van der Sliï/alle yank delijl- Jeugdig Texel was maandagochtend maat. Veel plekken op Texel werden over de witte weilanden liepen. Rwer hoopvol gestemd: sneeuw en hagel bedekt met een dun laagje sneeuw, pret was van korte duur. Rond hd^e'c hadden Texel wit gekleurd en er was De Hoge Berg bood enige tijd een middaguur was nagenoeg al-'en bovendien sneeuw voorspeld. Die echt winterse aanblik, toen de scha- sneeuw weer weg gedooid. :^et kwam ook, alleen slechts mondjes- pen onder een aangenaam zonnetje i'an? Medewerkers van Maarco Bouw aan het werk bij de zojuist geplaatste kelder.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2005 | | pagina 6