JP De grootste Texelaar': de tien genomineerden op een rij De grootste Texelaar -x— 'Geslaagde reünie voor jubileum rijvereniging Gor Khatchikyan wint voorronde spreekwedstrijd .TEXELSE /C0URANr VRIJDAG 18 MAART 2005 de Kompasschool en had bemoeienis met het Tesselhuus. Na J.A. van der Vlis in 1964 werd De Graaf in 2002. bij zijn veertigjarig dienstverband, benoemd tot tweede ereburger van Texel, 'als bewijs van hoge waardering en diepe dankbaar heid'. obekend als Jac. R Thijsse was hij iet, maar de verdiensten van Jan eldiréver (1886-1963) als pionier van de 1 bi.- ahjurbescherming kunnen nauwe- ,<ie> ks worden overschat. Als admim- rateur, secretaris en later ook def: ooi'ddirecteur was hij veertig jaar jig één van de beleidsbepalers bij •Vereniging van Behoud tot Natuur- iomimenten. Hij kocht terreinen aan fdef|i n speelde een belangrijke rol bij de ie9v Dtslandkoming van de Vogelwet Jn |936) en de Jachtwet (1954), die de v' ogels van overheidswege bescher- Vo'9 (mg boden. Als kroon op zijn werk oori old de ondertekening door Neder- nd van het Internationaal Verdrag xelli in Panjs. Ten slotte stond Drijver v iekend als een knap auteur, die wist e ec oe hij een breed publiek moest aan- lura reken. Op Texel bestond grote nen ordering voor Drijver, die zijn af- otl6 rest nooit verloochende. In 1956 5 iccht hij de naar hem vernoemde 3bf euwe lagere school in Den Hoorn Ioenen. Ook een natuurgebied en en straat in Den Burg kregen zijn |j jam. £nyde Graaf (1941) is sinds 1962 zaam bij de Texelse Courant en Is achtentwintig jaar hoofdredac- [feitfij maakte van het plaatselijke fadje een krant met een eigen-ge- Wit, die door vakgenoten uit het Se land wordt geprezen. Omdat hij jlereen aan het woord laat, werd De af jarenlang door links Texel te Jdits gevonden en door rechts Texel ■links. Dat hij zich daardoor wel Bsmiskend voelde, deed niets af lajn tomeloze inzet. Een belang- pdeel van zijn 'vrije tijd' gebruikt hij ir zijn tweede levenswerk, de ichting Nieuw Guinea, die jonge oea's de kans geeft een opleiding ■volgen. Hij stond aan de wieg van Tientallen jaren lang was hij de be- kendstesterrenkundige varkhet land. Er kon geen satelliet de ruimte wor den ingestuurd óf professor Kees de Jager (1921) werd gevraagd er op televisie uitleg over te geven. Ook internationaal genoot hij veel aanzien. Tijdens de Koude Oorlog kreeg hij het vertrouwen in Amerika én Rusland, waardoor hij de ideale figuur was om leiding te geven aan uiteenlopende wetenschappelijke organisaties. Daarnaast schreef hij honderden boeken en artikelen en probeerde hij de wetenschap dichter bij het grote In deze krant staan de tien genomineerden voor de titel van grootste Texelaar broederlijk naast elkaar. Bij elk portret een beknopte biografie, een uittreksel van het artikel dat de afgelopen weken over elk van hen in deze krant verscheen. Aan onze lezers de keus wie van hen uiteindelijk recht heeft op de titel. In deze krant vindt u een stembiljet, waarop u de kandidaat van uw keuze kunt aankruisen. Dit biljet kunt u inleveren bij de redactie van de Texelse Courant, Warmoesstraat 45, Den Burg, of kosteloos opsturen naar de Texelse Courant, antwoordnummer 411780 VG Den Burg. Ook zijn er in elk dorp inleverpunten. Anders dan bij andere opiniepeilingen of enquêtes gebruikelijk, worden bij deze verkiezing alleen originele krantenknipsels meegeteld. Het is dus niet mogelijk via fax of e-mail te stemmen. Ook het maken van kopieen van het stembiljet is zinloos. Mochten huisgenoten het niet met elkaar eens kunnen worden, kan bij de redactie van deze krant een extra for mulier worden ingevuld. De stemming duurt precies een week en sluit op vrijdag 25 maart om 18.00 uur. De uitslag volgt in de krant van dinsdag 29 maart. Gerrit de Haan (1924-1985) was bij het grote publiek vooral bekend als de man van de zeehondenopvang, maar bereikte met 'zijn' Texels Mu seum veel méér. Hij was een groot bewonderaar van Jac. P. Thijsse, die altijd had betoogd dat mensen eerst de natuur moeten leren kennen vóór dat ze zich er bewust van kunnen worden dat deze het waard is om te beschermen. Geïnspireerd door zijn grote voorbeeld bouwde hij het mu seum daarom uit tot een centrum voor voorlichting en natuureducatie Hij stond bovendien aan de basis van bijna alle andere Texelse musea en was actief op een zeer breed terrein, niet alleen cultuur-histonsch, maar bijvoorbeeld ook bij het organiseren van vakanties voor gehandicapte kin deren. Hij werd voor zijn verdiensten benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. publiek te brengen. Hij was'oprichter en directeur van het Utrechtse Labo ratorium voor Ruimteonderzoek en hoogleraar aan de universiteiten van Utrecht en Brussel. De Jager kreeg vele nationale en internationale prij zen, is eredoctor aan universiteiten in Parijs en Wroclaw en werd in 1983 Ridder in de Orde van de Neder landse Leeuw. In 1968 werd in Dordrecht een straat naar hem ver noemd en in 1994 een planetoïde. Na zijn pensioen deed hij samen met Willem Kikkert onderzoek naar de geschiedenis van de zuidpunt van Texel. Willem Hendrik Keesom (1876-1956) promoveerde in 1904 cum laude aan de universiteit van Amsterdam op de dissertatie Isothermen van mengsels van zuurstof en koolzuur. Het was het begin vaneen buitengewoon succes volle wetenschappelijke carrière, die hem wereldfaam bracht. Hij was de eerste wetenschapper die kans zag helium in vaste toestand te brengen door het onder hoge druk af te koe len. Hij ontdekte bovendien dat er twee soorten vloeibaar helium zijn. Keesom werd in 1918 hoogleraar in Utrecht en in 1923 in Leiden. Hij was gelovig katholiek, stond aan de wieg van Radio Vaticaan en vervulde een voortrekkersrol in de Vereeniging tot het bevorderen van de beoefening van de wetenschap onder de Katho lieken van Nederland. In een tijd dat katholieken in sommige kringen niet helemaal voor vol werden aangezien, kwam dat zijn wetenschappelijke carrière bepaald niet ten goede. De lijst met internationale onderscheidin gen en doctoraten die hij vergaarde, is desondanks indrukwekkend. In Nederland werd Keesom benoemd tot Ridder in de Orde van de Neder landse Leeuw. Op Texel werden een straat en een studiefonds naar hem vernoemd. Toen Cornelis Pieter Laan (1912) in 1946 werd aangenomen op de Texelse landbouwschool, was hij niet van plan er lang te blijven. Hij kwam om het vak te leren, daarna wilde hij hoofd worden in Purmerend, waar hij zijn carrière als leraar was begonnen. Ondanks meerdere kansen zich 'te verbeteren', woont hij bijna zestig jaar later echter nog steeds op Texel en heeft hij een onuitwisbaar stempel gedrukt op de landbouwsector op het eiland. Onder zijn leiding werd het landbouwonderwijs steeds 'dynami scher' en voorbereidend op de mo derne praktijk. Ook verzorgde 'mees ter' Laan tientallen cursussen voor agrariërs en stond hij aan de wieg van de Vereniging van Oud-leerlingen. Bij zijn afscheid kreeg hij de gemeente lijke eremedaille in zilver. Nadien bleef hij maatschappelijk actief, onder meer in de belangenbehartiging van ouderen. In Den Burg is een woon complex naar hem vernoemd. 'De vrije vogel, die zo eindeloos vele keren over Texel vloog, die beter zag dan één van haar eilandgenoten. is vermoeid neergestreken om nooit meer op te vliegen. Na een leven van stnjd en teleurstelling, waann ze, als eens een Franciscus, sprak tot de dieren.' Dat schreef de Texelse Cou rant bij het overlijden van Souwtje de Wijn (1888-1969). Hoewel ze tijdens haar leven al enige faam genoot, kreeg haar werk vooral na haar dood waardering. De kunstenares, die als 43-jarige een opleiding aan de Rijks academie voltooide, maakte honder den tekeningen en schilderijen, onder meer van Texelse landschappen. Bij een groter publiek werd ze bekend na 1980, toen een boek over haar leven verscheen en haar werk te zien was in een grote tentoonstelling. Ook in feministische kringen ontstond in die tijd belangstelling voor De Wijn, die werd gezien als een krachtige vrouw. Op eigen eiland vonden veel mensen haar nogal zonderling. noemd. Ook de nieuwe boot van Teso knjgt zijn naam, na een gelijkna mige veerboot die van 1934 tot 1963 dienst deed. Jac. P. Thijsse (1865-1945) woonde maar kort op Texel, waar hij van 1890 tot 1892 hoofd was van de Franse School. Hij had echter grote verdien sten voor het eiland. De belangrijkste is dat hij één van de albums van Ver kade aan Texel wijdde en daarin op aanstekelijke wijze reclame maakte voor het natuurschoon op het eiland. Hij leverde daarmee een grote bij drage aan de bekendheid van Texel en de opkomst van het toerisme. Hij was het boegbeeld van de Vereniging van Behoud tot Natuurmonumenten, die hij in 1905 hielp oprichten, en daarnaast een belangrijk publicist. In 1922 ontving hij het eredoctoraat in de wis- en natuurkunde aan de Uni versiteit van Amsterdam. Tweemaal kreeg hij een koninklijke onderschei ding. Op Texel werden naast natuur gebied Thijsses Fienweid ook een straat en een school naar hem ver noemd. Geliefd bij de Afrikaanse bevolking, gewantrouwd en tegengewerkt door collega's en superieuren. Pater Michiel Witte (1895-1961) veroor zaakte gemengde gevoelens met zijn onafhankelijke levenshouding en zijn oordeel dat de zwarte Afrikaan in wezen niet verschilt van de blanke. Aan zijn nalatenschap hoeft niet te worden getwijfeld. Hij werkte bijna veertig jaar als missionaris in Afrika en stichtte in die tijd vele scholen. De school in Kabaa in Kenia bestaat nog steeds en heeft al honderden goed opgeleide jongens afgeleverd. Zijn broederschap houdt zich tegenwoor dig bezig met de verzorging van AIDS-patiénten. Witte werd geroemd om zijn gevoel voor humor en afkeer van overdreven vroomheid, maar had daarnaast een ijzeren discipline. Het Engelse bewind in Afrika benoemde hem tot Officer of the British Empire. In Den Burg is een straatje naar hem vernoemd. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met Teso. Als voorvechter en oprich ter van een eigen bootdienst voor Texel verwierf huisarts Adriaan Wagemaker (1863-1933) grote be kendheid. Hij speelde in op de saam horigheid van de Texelaars, zette ei gen financiële middelen in en kwam met een goed doordacht voorstel. De veerdienst, die aanvankelijk stevige concurrentie kreeg, kwam in 1907 tot stand. Maar ook op andere terreinen was Wagemaker maatschappelijk zeer actief. Zo stond hij aan de basis van de Texelse gasfabriek en be kleedde hij een indrukwekkende reeks bestuursfuncties binnen uit eenlopende organisaties als de WV en de IJsclub, de Eierveiling en het Rode Kruis. Wagemaker was welge steld, liet zich rondnjden in een koets en kocht regelmatig onroerend goed. Hij wordt vaak omschreven als auto ritair, maar wel met hart voor de aan hem toevertrouwde bevolking. In Den Burg is een straat naar hem ver- r-X De grootste Texelaar Mijn stem voor de grootste Texelaar gaat naar: Jan Drijver Harry de Graaf Gemt de Haan professor Kees de Jager Willem Hendrik Keesom Cornells Pieter (meester) Laan Jac. P. Thijsse Souwtje de Wijn Adriaan (dokter) Wagemaker Michiel (pater) Witte Stembiljetten (alleen originele krantenknipsels) kunnen worden in geleverd bij de redactie van de Texelse Courant, Warmoesstraat 45, Den Burg of kosteloos worden opgestuurd naar de Texelse Courant, antwoordnummer 41, 1780 VG Den Burg. Formulieren kunnen ook worden ingeleverd bij: Plus Supermarkt, Kikkertstraat 11-13, De Cocksdorp Super De Boer, Nikadel 73, De Koog Spar Supermarkt Goënga, De Naai 1Den Hoorn Spar Supermarkt Koot, Kerkstraat 3. Oosterend Spar Supermarkt, De Ruyterstraat 27, Oudeschild I Huisgenoten die het niet met elkaar eens kunnen worden, kunnen bij de re- dactie van de Texelse Courant, Warmoesstraat 45, een extra biljet invullen. aanmeldingen kwamen wat ighlraag op gang, maar uiteindelijk innen landelijke rijvereniging De Idenruiters en ponyclub De ipertjes terugzien op een ge- igde reünie. Zo'n 170 (oud-)le- ontmoetten elkaar en ver- ikten zich met de verschillende >ws, het buffet en de foto- itoonstelling. Buiten de inisten werd het jubileum in de wol aangeklede en rijkelijk ït bloemen versierde manege inburg door ongeveer honderd ilangstellenden bezocht. Me diverse en elkaar snel opvol- snde shows toonden de leden de ilzijdigheid van de vereniging. Een its groep Waddenruiters opende het feest met een carrousel. Daarna voerden de kleinste ruiters het sprookje van Sneeuwwitje op. Hansje van der Kooi en Marloes van der Vis gaven een demonstratie van de moeilijkere oefeningen uit de Z-dres- suur en een enthousiaste groep springers verzorgde een vlotte springshow. Het viertal Wadden- ruiters dat in 2004 Noordhollands kampioen werd, presenteerde zich. zij het in een iets andere bezetting. De meer allround ruiters zetten alles op alles om de overwinning binnen te halen in een estafettespel en deden menig toeschouwer de adem inhou den als de snelheid soms erg hoog was. Ook de tentoonstelling trok veel be zoekers. De organisatie was er zelfs in geslaagd een groot aantal attribu ten en foto's uit de beginjaren te be machtigen. Het doorbladeren van de plakboeken bracht menig hennnering boven. Wethouder Corry Heijne, zelf oud-lid van de Kleppertjes. overhandigde namens de gemeente Texel een che que aan de vereniging en ook de heer Den Ouden, vertegenwoordiger van de Noordhollandse Bond. bracht niet alleen felicitaties met zich mee, maar ook een cheque. Als afsluiting van het officiële ge deelte reed een zestal Kleppertjes een indrukwekkende blacklightshow op muziek, waarna de avond met live-muziek werd voortgezet. jÜEn^mm !n Waddenruiters opende in manege Akenburg het feest rond het jubileum van de njvereniging met een carroussel. 'Gemeente moet betalen voor lift' De gemeente moet een vergoeding verstrekken uit de Wet Voorzienin gen Gehandicapten (WVG) voor de traplift in de woning van M. Eelman-Grisnich in Den Burg. Dat stelde de dochter van de vrouw afgelopen week voor de rechtbank in Alkmaar. Eelman-Grisnich heeft bij de recht bank beroep ingesteld tegen de be slissing van de gemeente geen ver goeding toe te kennen voor de traplift. De gemeente had al eens eerder geweigerd om financieel over de brug te komen, toen omdat vol gens het Regionaal Indicatie Orgaan (RIO) andere maatregelen konden worden genomen om de problemen van de vrouw op te lossen. Deze te kende hiertegen bezwaar aan. In de beoordeling daarvan gaf de ge meente aan geen geld toe te kennen, omdat de traplift al was besteld en betaald. Volgens Eelman lag de zaak genuanceerder: hoewel de bestelling vóór het daadwerkelijke eerste be sluit was gedaan, was er nog geen cent betaald. Pas toen bleek dat de gemeente geen vergoeding zou ge ven, voldeed de vrouw aan de finan ciële verplichting. De huisarts van de vrouw had vol gens de dochter overigens aangege ven dat een traplift wel degelijk no dig was. Tegen het eerste besluit van de gemeente werd daarom bezwaar gemaakt, waarop het RIO een tweede rapport opstelde. Daarin bracht het echter geen advies uit over de vraag of een traplift noodzakelijk was: op het moment dat de tweede rapportage werd gemaakt, was die immers al geïnstalleerd. Rechter Zijp gaf aan dat de WVG voorstaat dat mensen op een nor male wijze gebruik kunnen maken van een woning. 'Wil mevrouw Eelman-Grisnich normaal van de woning gebruik maken, dan moet zij de trap op en af kunnen. Uit het eer ste advies bleek dat zij twee keer per dag de trap op kon.' Er ontstond ech ter een nieuwe situatie, doordat de gezondheidssituatie van de vrouw Gor Khatchikyan, leerling van de OSG, is zaterdag in Utrecht als eerste van zijn groep geëin digd bij de voorronde van de BBC Young Writers and Public Speaking Awards, een schrijf- en speechwedstrijd in het Engels. Khatchikyan heeft zich daarmee geplaatst voor de halve finale, die zaterdag in Den Haag wordt gehouden. Zijn medeleerlingen Ariana Standaart en Ruben Maas vielen buiten de prijzen. Aan de wedstrijd werd door 250 scholieren uit het hele land mee gedaan. De OSG-leerlingen waren benaderd door Jacques Depper. leraar Engels. Standaart werd geko zen in verband met haar toneelerva ring, Khatchikyan omdat hij gewend is voor publiek te spreken op bijeen komsten van de jeugdkerk. Ruben Maas schreef een essay voor de schrijverswedstrijd. De deelnemers aan de spreekwed strijd werden ingedeeld in zoge noemde heats van ieder acht kan didaten. Elke deelnemer kreeg vijfeneenhalve minuut spreektijd. Een te korte of te lange speech kostte punten. Khatchikyan kwam als eerst aan de beurt en sprak over vrede. 'Blijvende vrede kun je niet bereiken door nog meer oorlog te verslechterde. 'De nieuwe situatie is op dat punt met beoordeeld.' Iets dat wel had moeten gebeuren, leek zij te vinden. De rechter liet doorschemeren dat de gemeente in de beslissing had moe ten oordelen over de medische situa tie van Eelman-Grisnich. Dat de lift er op dat moment al was en dat er al voor was betaald, deed niet ter zake. Het bezwaar betrof immers de beslis sing dat er geen medische grander voor een traplift waren. De uitspraal- volgt binnen zes weken. voeren, wat vaak werd en wordt gedaan, maar door er voor te zor gen dat de komende generatie niet word ingeprent met haat', betoogde hij. Voor zijn toespraak, die samen met docent Deppe was voorbe reid, kon de uit Armenië afkomstige Khatchikyan uit eigen ervaringen putten. Na afloop vertelde hij het minder goed gedaan te hebben dan hij had verwacht. Toch was hij met ontevreden. 'Over mijn Engels was ik met zo zeker, maar over het ver haal en de presentatie maakte ik me niet druk.' Standaart sprak over haar zoek tocht naar haar 'ware ik'. Haar speech had Deppe nog met eerder gehoord. 'Ariane was moedig en ontroerend, zij zou de publieksprijs gewonnen kunnen hebben voor de manier waarop ze zich kwetsbaar opstelde', zei hij na afloop tegen correspondent Maarten Kulk. Standaart. die er over had moeten nadenken of ze het optreden aan durfde, merkte op dat winnen met haar doel was geweest. 'Daardoor voelde het ook niet of ik verloren had. Het is wel heel iets anders dan toneelspelen. Met toneel ben je toch veilig omdat het niet over jezelf gaat, maar over een karakter.' Zij zou een volgende keer dan ook een onderwerp nem^n dat met zo dicht bij haar staat. Khatchikyan moet het in de halve finale opne men tegen de achttien besten. Hij zal zich met name voorbereiden op zijn gedicht en de vragenron de. Jacques Deppe: 'We weten nu wat de criteria zijn. Engels is met het belangrijkste, het ging om veel meer aspecten, zoals lichaamstaal, gebruik van de stem en het contact met het publiek. Andere kandidaten, die beter Engels spraken, gingen niet door. Dus we maken een goede kans.' Engelstalige schrijf- e

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2005 | | pagina 7