Gierende banden op 'heilige klei Eierland
Topsneiheden bij
eerste autocross
'Het is echte autosport,
maar dan in het klein
Meer dan een
postzegel
6
■TEXELSE
COURANT'
<&M.
/T^ m
Broers aan de wieg van modeiraceclub
DINSDAG 26 JULI 2005
Mercedessen die tot verdriet van liefhebbers in een paar uur
tijd in schroot veranderden, een nieuwe Formule 1-wagen die
tijdens z'n eerste cross aan puin werd gereden, maar ook aan
stormende talenten die hun bolides met topsnelheid over het
circuit stuurden. Slechts een paar ingrediënten van de eerste
autocross zondag op 'de heilige klei van Eierland'. Over belang
stelling hadden de coureurs niet te klagen. Het weer speelde
de organiserende MAB Texel in de kaart.
Stofwolken stijgen tijdens de finale van de Rodeoklasse op van het circuit.
Met een toenemend aantal concurre
rende evenementen op het eiland be
stond bij de organisatie enige zorg
over de bèlangstelling voor de cross.
Om de aandacht op het evenement
te vestigen werden, behalve de tra
ditionele wervingsborden, op kruisin
gen en zelfs op de rotonde bij De
Waal crosswagens neergezet en reed
er zaterdag een vrachtauto over het
eiland met op de bak drie cross
wagens. De inspanning bleef met
zonder resultaat. De drukte op en
rond het crossterrein was zelfs der
mate groot dat voor het eerst sinds
de cross in Eierland wordt gehouden.
het publiek de auto's aan de Hoofd
weg moest parkeren. De ruim 2.500
bezoekers waren ook te danken aan
het weer (droog, maar geen uitge
sproken strandweer) dat de crossers
in de kaart speelde.
Veel vaste bezoekers waren te her
kennen aan de meegebrachte klap-
stoe(en en koelboxen. Toen de ver
slaggever van deze krant argeloos
een klokhuis in een grijze afvalbak
wierp, kwam hem dat op een beris
ping te staan, omdat deze in gebruik
bleek als koelcontainer. Veel vermaak
op de dijk, waar tussen de 21
manches en vier finales door een
praatje werd gemaakt of achterom
werd gekeken naar de verrichtingen
in het rennerskwartier. Want naast het
riante uitzicht vanaf de dijk over het
hele parcours, is de toegankelijkheid
van de pits een ander groot pluspunt
van de Eierlandse baan waar voor het
derde jaar wordt gecrosst. Met het
verstrijken van de middag nam het
aantal beschadigde voertuigen der
mate toe, dat bij vele wrakken het
oorspronkelijke model nauwelijks
meer herkenbaar was. Coureurs en
hun monteurs verrichtten huzaren
stukjes om de auto's tijdig rijklaar te
krijgen. Niet altijd zachtzinnig. Regel
matig kwam de moker er aan te pas,
zoals bij rodeorijder Jan Zijm, wiens
Audi 100 in de laatste manche alleen
nog vol gas wilde rijden. Opvallende
verschijning was Otto Goënga, die
met een oude Oldsmobile die in
Utrecht als taxi had gereden aan de
start verscheen. In zijn Yellow Cab
ging hij de confrontatie met mede
coureurs niet uit de weg en moest
ook hij in de pits geweld gebruiken
om het gevaarte weer in model te
krijgen.
Stuurfoutje
De door de wals kogelhard aangere
den kleibaan bleef in goede conditie,
een beetje sproeien en een rondje
met de kilver na elke manche volston
den om de piste vlak te houden. In de
gepolijste bochten konden de ren
ners het gas erop houden en het
gepiep van de banden was tot in de
wijde omtrek te horen. Speaker
Marco van Sambeek maakte melding
van onwaarschijnlijk hoge snelheden,
waarbij rondjes van 400 meter dik
wijls onder de 20 seconden werden
gereden en de gemiddelde snelheid
dikwijls ver boven de zeventig kilo
meter per uur uit kwam. De harde en
vlakke baan had als neveneffect dat
wagens met een wat minder krach
tige motor, die het op een ruw en
hobbelig circuit moesten afleggen
tegen zwaardere concurrenten, nu
goed konden meekomen en zelfs aan
kop gingen. Hoge snelheden zorgden
er ook voor dat een stuurfoutje al snel
een confrontatie met de muur of de
greppel tot gevolg had, met een on
herroepelijk einde van de race. Meest
spectaculaire duikeling deed zich
voor in de finale van het konings
nummer, de Formule 1toen Sandor
Mantje vol gas een wat dnftende
Arjan Koorn wilde inhalen. De twee
raakten elkaar, waarbij de wagen van
Koorn aan de rol en de bolide van
Mantje in een wolk van stof boven op
die van Koorn tot stilstand kwam. De
stevige kooiconstructies, vijfpunts-
gordels en nekbanden zorgden er
voor dat beiden er geen schramme
tje aan overhielden. Het resulteerde
wel in schade en uitschakeling van de
race, waarbij Koorn zijn teleurstelling
uitte door de helm keihard op de
grond te smijten.
Gele vlag
Medewerkers van het Rode Kruis en
de ambulancedienst waren kort daar
voor het terrein opgeweest om bij
stand te verlenen aan junior Danny
Plaatsman, die in de finale betrokken
raakte bij een crash en zijn knie had
gestoten. Zekerheidshalve werd hij
voor een foto naar het ziekenhuis
gebracht, maar naar verluidt viel de
schade mee. De organisatie wilde
geen enkel risico lopen en zodra zich
een gevaarlijke situatie voordeed, gin
gen de gele vlaggen omhoog en werd
de race stilgelegd en de renner in vei
ligheid gebracht Dankzij de transpon
ders waarmee de wagens waren uit
gerust, waren de posities van de
overige wagens exact bekend en kon
de race snel worden vervolgd. Zo kon
het gebeuren dat de finale van de 4
Cilinder vnje klasse tot dne keer toe
werd stilgelegd. Er werd dermate hard
gereden, dat het regelmatig fout ging
Bijvoorbeeld met Aibert Schagen, de
door Van Sambeek tot 'hoofdcon
structeur van de MAB' gepromo
veerde renner die zeker vijf auto's
heeft gebouwd, crashte in de vijfde
ronde en moest opgeven. Tussen de
onderbrekingen door ging de strijd
aan kop tussen Jasper Braam en Rob
Slik onverminderd door. Winnaar werd
Coureurs m de jumorklasse deden qua snel
heid niet veel onder voor hun volwassen col-
zijn Audi 100
n broer Jaap bewerkt Jan Zijm de
Braam, gevolgd door Slik en op de
derde plaats Peter Betsema.
Bijzonder onderdeel vormde de
juniorklasse, met 42 deelnemers een
snelgroeiende groep. Als ware
Michael Schumachers in spé scheur
den ze in hun karretjes van maximaal
1050 cc met ware doodsverachting
hun rondjes. Met snelheden van ge
middeld tussen de 63 en 68 kilome
ter per uur deden de tieners maar
weinig onder voor hun volwassen col
lega's. Dat ook meiden kunnen cros
sen bewees de 16-jarige Marleen ter
Steege, die in de voorlaatste manche
alle jongens op achterstand reed, met
de ovenwinning aan de haal ging en
haar plaats in de finale veiligstelde. In
de eindronde nam ze het onder meer
op tegen Ruud van Boven uit De Waal.
'Ik mocht altijd met Martijn de Veij mee
en toen de MAB drie jaar geleden de
jumorenklasse invoerde, mocht ik zelf
rijden. Het is machtig om te doen. Ik
ben al vierde, tweede en eerste ge
weest.' Sinds zondag kan hij daar een
eerste plaats aan toevoegen, want
eenmaal aan kop in de finale stond hij
zijn positie niet meer af. 'Een coureur
die durft, inzicht heeft én ook een
flinke dosis geluk heeft gehad', ana
lyseerde de speaker. Met Peter Koorn.
die tweede werd, en de als derde
geëindigde Barry Koning, nam de
kampioen tijdens ererondje de hulde
blijken in ontvangst.
Aardbeiensmaak
Aan premies heerste ook tijdens deze
cross geen gebrek. Ze varieerden van
een cocktailavondje tot een 'stapel
tje Breezers'. Sommigen maakten het
wel erg bont. Zo werd Jimmy de
Smidt een pakje condooms met
aardbeiensmaak en een krat bier in
het vooruitzicht gesteld als hij de fi
nale van de juniorenklasse uit zou rij
den, wat hij promt deed.
De meeste auto's reden bij de Rodeo,
Het gebeurde niet vaak, maar soms was het goed raak. Tijdens de finale van de te
mule 1 belandde de bolide van Sandor Mantje bovenop die van Arjan Koom.
wagens die afgezien van de
beveiligingskooi in originele staat ver
keren. Temidden van het crossgeweld
vlogen de onderdelen letterlijk in het
rond. Baancommissarissen moesten
na afloop een rondje maken om uitla
ten, plaatwerk en andere onderdelen
van de baan te verwijderen. In het
geweld bleven duikelingen niet uit,
zoals Peter Jan Kossen, die in de laat
ste manche ondersteboven in de
greppel belandde. Maar ook hij kon
het wrak ongedeerd verlaten. Nadat
de ruim 70 coureurs in negen bloed
stollende manches hadden uitge
vochten wie er in de finale mochten
uitkomen, was Robert (Bill) Grisnigt in
de Volvo die hij daags te voren maar
'uit het gras' had gereden in de eind
ronde oppermachtig. Met een gemid
delde snelheid van rond de 66 kilome
ter per uur was hij Jan Jacob Keijser
(tweede) en Norbert Smit te snel af.
Behalve goede coureurseigenschap-
pen bewijst zijn overwinning datje niet
het hele jaar aan een crosswagen
hoeft te sleutelen. In de 'strijd der ti
tanen', de Formule 1 stockcarrace,
daverden achtcilinders van 600 tot
700 pk's. Op wat Van Sambeek 'de
heilige klei van Eierland' noemde gin-
?n
■st
gen de snelheidsrecords aan
len. In de laatste manche reed Mad
de Veij en rondje van 18 secon
wat neerkwam op een g<
snelheid van 74 kilometer permits
het er ook stevig aan toe kan
ondervond Joop Veltkamp, dies
'voortrein' van zijn nieuwe Format'
aan puin reed en het strijdtoneel
tijdig moest verlaten. i
In de finale trok Piet Scholtanui
het langste eind. In een vlektës W(
verreden race liet hij de concurs!
ruimschoots achter zich. Tweedeé
Pablo Brandenburg. Het vermetel
waard is ook de prestatie van M
Koorn, die voor het eerst in de F?
mule 1 reed en meteen de ded
plaats pakte.
Tekst en foto's Gerard Timmeren
Uitslagen:
Junioren: 1Ruud van Boven, 2.Pel F
Koorn. 3. Barry Koning. Rodeo:
Robert (Bill) Grisnigt, 2. Ja" Jal
Keijser, 3. Norbert Smit. 4 C: "i
vrije klasse: 1. Jaser Braam, 2."
Slik, 3. Peter Betsema FormuleI
Piet Scholtanus. 2. Pablo Bra
burg, 3. Martin Koorn.
'Het is allemaal jouw schuld', zegt
André van Strien (22) gekscherend
tegen zijn broer Wouter (19), die in
stemmend knikt. Toen de jongste
van de twee Oosterenders op tien
jarige leeftijd een modelraceauto
kocht, had hij niet kunnen vermoe
den de oprichting in te luiden van
Model Racing Texel. Wat begon
met samen op een parkeerplaats
rondjes rijden, is uitgegroeid tot
een vereniging met 46 leden en
vergevorderde plannen voor een
eigen circuit met clubhuis. 'Het is
echte autosport, maar dan in het
klein.'
Wouter van Strien, die tegenwoordig
in het leerlingstelsel zit en bij Maarco
Bouw werkt, beet als basisscholier
de spits af. 'Van mijn bollengeld heb
ik mijn eerste modelauto gekocht. La
ter kocht André ook een raceauto
omdat het hem ook wel leuk leek. We
begonnen eigenlijk op de weg voor
ons huis, maar dat was wat gevaar
lijk met het verkeer. Een modelauto
kan een brommer inhalen. Toen heb
ben we pleintjes en parkeerplaatsen
opgezocht om te racen
Niet alleen Wouters oudere broer
werd enthousiast, ook buurtgenoten
begonnen met racen. Door de stij
gende belangstelling kon in Ooster
end geen geschikt stuk bestrating
meer worden gevonden, waardoor
werd uitgeweken naar Den Burg
'Vaak stonden we op de parkeer
plaats voor de OSG of de Weikoop
Daar hadden we alle ruimte', vertelt
André van Strien. student
Elektrotechniek aan de hogeschool
Inholland. 'In die tijd werden we naar
Den Burg gebracht door onze vader,
die ook wel bleef kijken. Op een ge
geven moment heeft hij ook maar een
modelauto gekocht.'
Met het aantal modelracers groeide
ook de wens voor een eigen circuit.
Mede daarom werd besloten een
vereniging op te richten. 'We bestaan
nu vijf jaar en zijn keurig aangemeld
bij de Kamer van Koophandel. Als je
wat wilt bereiken bij de gemeente,
komt dat professioneler over. De
overheid staat gelukkig positief te
genover de plannen voor een eigen
asfaltcircuit naast de kartbaan, waar
we nu rijden, 's Zomers kunnen we
daar zestien avonden terecht en vaak
blijft de eigenaar ook nog even han
gen. Hartstikke sympathiek.'
De 46 leden van Model Racing Texel
racen in een brandstof, een elektro-
en stockcarklasse. In de winter wor
den verenigingsavonden gehouden
in de Burgemeester De Koninghal,
waarbij ook een dag is ingeruimd
vooreen clubkampioenschap, 's Zo
mers worden zeven competitie
wedstrijden op de kartbaan gehou
den, waarvan er vijf meetellen voor
het eindklassement.
Het voorgestelde circuit van 260
meter lang en vijf meter breed moet
tot stand worden gebracht met be
hulp van sponsors. André: 'We wach-
ten met het benaderen van bedrijven
totdat alle plannen rond zijn. We heb
ben een bestemmingswijziging van
de agrarische grond en een bouw-
de modelauto's worden geprepareerd
Strien met hun modelauto's op de zolder
aanvraag ingediend. Als het nieuwe
circuit er komt, kunnen we ook an
dere wedstrijden organiseren. Een
Nederlands kampioenschap op Texel
zou heel mooi zijn.'
Hoe tevreden de leden ook zijn met
het gebruik van de kartbaan, ideaal
is het met. 'Langs de kartbaan liggen
stapels banden', legt Wouter uit. 'Als
je uit de bocht vliegt, knalt de auto
daar tegenaan. Bi) zo'n kleine auto
breekt dan iets af. Stel dat het onder
deel vijftien euro kost. Voor ons is
zoiets alleen maar jammer, maar voor
een jongere deelnemer is het weer
een week van zijn krantenwijk. Langs
het asfalt van het nieuwe circuit zou
gras komen, waardoor een model
auto afremt zonder veel kans op
schade.'
Los van eventuele schade vinden de
broers Van Strien de kosten voor
modelracing wel meevallen. 'Een
hobby kost nu eenmaal geld. De aan
schaf van een modelauto is eenma
lig. Daarvoor ben je zo'n negenhon
derd euro kwijt', rekent één van hen
voor. 'Op een gegeven moment wil je
wel eens andere bandjes of een an
dere motor. Dat matenaal kostje hon
derd of tweehonderd euro per sei
zoen, plus contributie,'
Als het om materiaal gaat, blijkt Wou
ter met een groter budget te werken
dan André. zo vertelt de laatste. 'Hij
heeft bijna driehonderd banden. Voor
regenachtig weer, voor een vettig cir
cuit, voor een droge baan. Hij heeft
zelfs een apparaat waarmee hij de
banden slijpt, om de wegligging van
de auto te verbeteren. Dat gaat mij te
ver. Ik vind het leuker om de website
van de vereniging (www.modelra-
cingtexel.nl) bij te houden en om de
wedstrijdleiding in handen te hebben.
Ik heb een mooiere avond als alles
goed verloopt, dan als ik voorop rijd.'
De modelracer die voor de prestatie
rijdt, doet er goed aan zich te verdie
pen in de modelauto, vertelt Wouter.
'Het is echte autosport, maar dan op
schaal. Je moet net als in de auto
sport je spullen goed voor elkaar heb
ben. Op de baan zijn we concurren
ten, maar daarbuiten wil ik André wel
eens helpen met het afstellen van de
motoren. Dan merkt hij het verschil
ook wel. Je moet eens weten hoe het
er aan toe gaat bij Europese- en we
reldkampioenschappen. De toppers
uit Engeland en Nederland houden in
schriftjes allerlei details bij over
modelauto's en circuits.'
Door de jaren heen is Model Racing
Texel ook professioneler geworden.
André: 'We hebben een telsysteem
waarbij de auto's door middel van
chip worden geklokt. Dat werkt na
tuurlijk veel nauwkeuriger dan met
een stopwatch. Op het nieuwe circuit
kunnen we ook modelauto's testen,
daar ga je echt beter van rijden. De
bedoeling is dat je de middag voor de
wedstrijd naar het circuit gaat en je
modelauto helemaal goed afstelt
voor de volgende dag. Dat moe:' p'ei
tijdens de race en het kan m rJ *9
terwijl je voor de punten strijdt-'
Naast de wedstrijden op Texel:
ben de broers Van Strien ook
seizoenen deelgenomen
competitie aan de overkant. Dek
in de Oosterender huiskamer Sy9*
dan ook vol trofeeën. 'Met
gingen we iedere week naar Utrefi !&eg
waar we lid waren van een Vjj
ging', vertelt Wouter. 'Daar kW
wedstrijden njden met twintig dea tye
mers in dezelfde klasse. Helaas*
vereniging verdwenen, maar
schien gaan we volgend m
Almere rijden. Het is grappig datjri sbe
zo'n vereniging in het begin veels »en
wijzingen krijgt. Maar als je ze«
bij rijdt, knjg je opeens met zovedt •- e
meer.'
fePe
kinder
postzegels
„teunt u kinderen
Met UW 9eld :,„„lnrld.
Kijk op www.kmde p
uoor kinderen door kinderen
fout
sd*
SJPS
fee.
tua
te xa
klaar
und
de
tok g,
■9e w
tb/I*
tojwc
