Texels Vrouwenkoor en gast-soliste imponeren
'Muziek is van groot belang voor
de ontwikkeling van mensen'
Agenda
oud Papier
teso
oPIENie
(jeslciagd
TEXELSE 2 COURANT
Orgeldocent Dyo Wassink neemt afscheid van Muziek- en Dansschool
Dinsdag 27 juni:
Het clubgebouw van de modelspoor
club aan de Emmalaan in Den Burg
is van 19.00 tot 22.00 uur open voor
publiek. Toegang €1,50.
In het raadhuis begint om 20.00 uur
een vergadering van de raadscommis
sie Welzijn met de Kerngroep WMO.
In de Maartenskerk in Oosterend
begint om 20.15 uur een concert van
Marian Deiman (harp), Hilka Jelsma
(altviool) en Martin Rozema (dwars
fluit). De toegang is gratis, na afloop
wordt een inzameling gehouden ter
bestrijding van de kosten.
Cinema Texel vertoont de Nederlands
gesproken versie van Cars (aanvang
14.30 en 18.30 uur) en The Da Vinei
Code (15.00 uur). In de serie De
Volkskrant-filmavonden draait voor
het laatst Tsotsi (20.30 uur). De acht
ste finales van het WK voetbal worden
live vertoond op het grote doek in zaal
2(17.00 en 21.00 uur).
Woensdag 28 juni:
De protestantse Waddenkerk in De
Cocksdorp is van 10.30 tot 16.30
uur open voor publiek. Vrijwilligers
vertellen over de geschiedenis van
het gebouw.
Van 13.30 tot 15.30 kan de Maartens
kerk in Oosterend worden bezichtigd.
In de voorspeeruimte van de Muziek
school aan de Wilhelminalaan in Den
Burg wordt van 16.00 tot 17.00 uur
een afscheidsconcert gegeven voor
docent Dyo Wassink. Na afloop van
het concert is er gelegenheid Wassink
de hand te schudden.
In de aula van de OSG wordt van
16.45 tot 19.15 uur een bloedafname
gehouden.
In dorpshuis De Bijenkorf in Oosterend
begint om 19.45 uur een bridgedrive.
Deelname kost €2,50 per persoon,
aanmelden kan vanaf 19.30 uur.
Cinema Texel vertoont de Nederlands
gesproken versies van Ice Age 2
(aanvang 13.00 uur) en Cars (13.30,
15.45 en 18.30 uur), The Da Vinei
Code (15.00 en 20.30 uur), Poseidon
(19.00 uur) en Memoirs of a Geisha
(21.00 uur).
Bioscoop De Kiekendief op vakantie
park de Knm vertoont de Nederlands
gesproken versie van The Wild (aan
vang 16.00 uur).
Donderdag 29 juni:
In de protestantse Waddenkerk in
De Cocksdorp verkoopt vrouwenver-
Donderdagavond haalt Scouting Texel
oud papier op in Den Burg. Men wordt
verzocht dit vóór 19.00 uur aan de
straat te zetten, op de plaats van
de afvalcontainers, in niet te grote
bundels of een kartonnen doos (geen
plastic zak). Gelieve er op toe te zien
dat het papier met gedurende lange
tijd in de regen staat. De papierwa
gen komt in de volgende straten: 4.
Waalderstraat, Marelstraat, Burger
houtstraat, Jan Reystraat, Wilhel
minalaan.
Hoogwater
te Oudeschild
Vr. 23
Za. 24
Zo. 25
Ma. 26
Di. 27
Wo. 28
Do. 29
Vr. 30
07.10 en 19.25 u.
08.14 en 20.35 "u.
09.16 en 21.46 u.
10.01 en 22.36 u.
10.35 en 22.55 u.
11.16 en 23.35 u.
11.40 en 23.40 u.
12.15 en 23.57 u.
emging De Kaarsvlam van 11.00 tot
17.00 uur zelfgemaakte kleding ter,
bate van het orgelfonds.
In Den Hoorn kan tussen 14.00 er
16.00 uur de kerk worden bezichtigd.
Kenners van de historie zijn aanwezig
om uitleg te verschaffen.
In dorpshuis De Hof aan de Nikafc
in De Koog begint om 19.30 w
een open bridgedrive. Deelname kos
€2.- per persoon. Inlichtingen: tel 06-
28787820.
Cinema Texel heeft de première van ds
Nederlandse familiefilm Zoop in India
(aanvang 18.45 uur), de Nederlands
gesproken versie van Cars (19.00
uur), The Da Vinci Code (21.00 uur) en
Memoirs of a Geisha (21.30 uur).
Vrijdag 30 juni:
De protestantse Waddenkerk in De
Cocksdorp is van 10.30 tot 13.30
uur open voor publiek. Vrijwilligere
vertellen over de geschiedenis van
het gebouw.
Het Zeemanskerkje in Oudeschild s
van 14.00 tot 17.00 uur geopend voor
publiek. Vrijwilligers verzorgen rond
leidingen. Tevens worden handwerken
verkocht.
KTF geeft vanaf 19.30 uur een conceit
op de Dokter Wagemaker.
Cinema Texel vertoont Zoop in Inde
(aanvang 18.45 uur), de Nederlands
gesproken versie van Cars (19 00
uur), The Da Vinci Code (21.00 uur)en
Memoirs of a Geisha (21.30 uur).
TESO zet vrijag van 9.30 tot 16.00iu
en zondag van 14.30 tot 20.00 u/
twee boten in en verzorgt dan ieder
half uur een afvaart, zowel vanuit Der
Helder als vanaf Texel. Toch moe
ten automobilisten vrijdag rekening
houden met wachttijden, die kunnen
oplopen tot een uur. Dat is op TexS
het geval tussen 9.00 en 11.00 uur er.
in Den Helder tussen 11.00 en 16CC
uur. Vrijdag zijn de afvaarten van 10.00
uur vanuit Den Helder en 13.30 ux
vanaf Texel uitsluitend bestemd voer
het vervoer van gevaarlijke stoffen
Meer informatie over de veerdienst is
te verkrijgen via tel. 369600 of wnhsite
www.teso.nl.
T E X E LS E'ScOU RA\T
Uitgave van Uitgeverij
v/h Langeveld de Rooy bv
Verschijnt op dinsdag en vrijdag
Warmoesstraat 45 1791 CN Den Buig
Postbus 11 1790 AA Den Burg
Telefoon 0222 - 36 26 20
Telefax 0222 - 32 30 00
E-mail redactie@texelsecourant.nl
Gerard Timmerman (hoofdredacteur)
Joop Rommets
Jeroen van Hattum
Harry de Graaf
Louise van der Sluis
Buiten werktijd:
Lutse van der Sluis
Telefoon 06 - 06 30 71 54 84
Advertenties en abonnementen:
Spinbaan 6 1791 MC Den Burg
Telefoon 0222 - 36 26 00
Telefax 0222-31 41 11
E-mair lnfo@lenr.nl
Opal
Aan het strand is het ongeveer een uur eer
der hoogwater. De zon komt zondag 25 juni
op om 05.15 en gaat onder om 22.09 uur;
zondag 25 juni nieuwe maan; dinsdag 27
juni springtij.
Abonnementsprijzen 2006:
Per half jaar €35,05 33,45 (automata»
Per jaar €68,30 66,15 («uiomawN
Bij verzending naar het buitenland zijn por
tokosten verschuldigd.
Beëindiging abonnement:
Uitsluitend schriftelijk en 4 weken voor
afloop van de abonnementspenode.
Liefde
In de tuin onder de jasmijn zat
een zwarte moedermerel Vlak
naast haar een dik, rond en bruin
gespikkeld jong. De moeder had
een worm in haar snavel en pro
beerde die met veel moeite aan
het jong te geven. Kopje scheef,
aanpakken kind. Erg handig was
het kind nog niet. Keer op keer viel
het smakelijke hapje op de grond
en raapte de moeder het weer op.
Kom dan joh, snaveltje open...
Ik leefde mee en moedigde het
jong zachtjes aan. Bijna zoals bij
een baby die je zijn eerste hapjes
voert, deed ik bij iedere poging
van de moedervogel mijn mond
open. Het moest toch niet gekker
worden. Toe dan, hap dan. Vijf,
zes pogingen later, Yes! hij had
'm. Wat een opluchting. Ik voelde
me trots alsof het mijn eigen kind
was. Ik houd van de merel. Of
eigenlijk... hield. Ja, dit schattige
tafereeltje was nog maar twee
weken geleden. Maar nu gooit
diezelfde schattige merel roet in
het eten. Drie keer heeft zij sinds
dien mijn was van haar handte
kening voorzien. En flink duidelijk
ook. De wasmachine had het druk
om alles weer schoon te knjgen.
De lakens zo vanaf de lijn weer op
bed kon ik wel vergeten. Ik houd
niet meer van mijn merel. Is ze
nou helemaal gek geworden. Dat
ze mijn kersenboom heeft leeg-
geten. vooruit, in de supermarkt
verkopen ze ze ook. Dat ze het
heeft voorzien op mijn aalbessen,
ook goed, we kunnen best samen
delen, maar met mijn was moet ze
zich niet bemoeien. Ik rommel ook
niet in haar nest. Ik voel moord
plannen opkomen. Nog één keer
de was eronder en ze gaat eraan.
Schokkend om te ontdekken hoe
snel liefde kan omslaan.
Pien Verberg
Suzanne Lap (22) uit Den Hoorn
slaagde aan de Hogeschool Inhol-
land in Alkmaar voor de opleiding
small bussiness.
Bettine Schraag uit Den Burg
slaagde aan de Hogeschool Inhol-
land in Alkmaar voor de opleiding
leraren basisonderwijs (PABO).
'Musique Adorable, een charmante
muzikale reis langs de Franse liede
met haar zang, maar ook met haar
acteerspel, waarin ze met al haar
ren door de eeuwen heen'. Dat was theatrale vermogen als verleidelijke
de titel die het Texels Vrouwenkoor
het jaarlijkse zomerconcert vrijdag
had meegegeven. Het gezelschap
maakte er in de uitstekend gevulde
en met rode rozen subtiel versierde
hervormde kerk van Den Burg onder
leiding van dirigent Arie Groen een
gevarieerd optreden met diverse
hoogtepunten van, waarbij de
muziek gedurende 'de reis' steeds
moderner werd. Aangrijpend was A
la musique van E. Chabrier, waarin
het koor voor het eerst te horen was
met gast-solist Elma van den Dool.
Hoewel de sopraan en de Texelse
vrouwen maar één keer samen had
den gerepeteerd, was van onwen
nigheid geen sprake en klonk ook
het samenspel met Annemiek Jas
per erg fraai. De pianiste toonde
haar kunnen ook in Salut Printemps,
door Debussy eigenlijk geschreven
voor koor, sopraan en orkest, maar
met alleen het pianospel van Jasper
was de uitvoenng zeker zo fraai.
In het laatste stuk voor de pauze,
Habanera uit de opera Carmen van
Bizet, schitterde de solist niet alleen
vamp haar toehoorders veroverde.
Ook in het tweede gedeelte liet ken van onder anderen Saint-Sasft
Van den Dool enkele fraaie staaltjes en Offenbach,
zang en acteerwerk horen en zien
en imponeerde het koor met stuk-
kerkelijke cantorij, opgericht naar
aanleiding van de introductie van
het nieuwe Liedboek voor de kerken.
Tot dan toe had men zich in de pro
testantse kerkdienst beperkt tot het
zingen van psalmen en gezangen,
maar door de cantorij kwam er meer
vocale muziek bij, de muziek kreeg
meer een functie in de liturgie. 'Met
de cantorij zongen we ook motet
ten en passiemuziek bijvoorbeeld,
dat was nieuw in de kerk. Er werd
toen ook veel gecomponeerd voor
de protestantse eredienst' waarbij
werd teruggegrepen op liturgische
muziek die altijd in de rooms-katho-
lieke kerk is blijven bestaan. Dat
sloeg niet altijd aan, men vond het
al gauw rooms klinken. We heb
ben in die tijd wel pionierswerk
me niet zo veel. Het is meer lijfelijk,
hapt gemakkelijk weg. Kerkmuziek
is meer afstandelijk, je gaat iets
met die muziek doen, je moet het je
toeëigenen, veroveren, analyseren:
hoe zit het in elkaar? Bach kun je
bijvoorbeeld niet zomaar naar je
hand zetten, daar moet je heel wat
voor doen. Die muziek dwingt res
pect af.'
Toen het gebouw in het begin van
de jaren tachtig te klein werd - en
toch ook al veel te gehorig was
- verhuisde de muziekschool naar
d'Ouwe Ulo, die voor dat doel was
verbouwd. 'We vonden dat gewel
dig, een hele vooruitgang met die
aangebouwde eigen lokaaltjes en
een voorspeelruimte', herinnert
'Ik kreeg kerkorgelles toen ik twaalf
jaar was en een jaar later mocht ik
mijn eerste kerkdienst begeleiden.
Ik houd er erg van de samenzang
te begeleiden. Ik vind de klank van
een kerkorgel erg mooi, je kunt er
zoveel uit halen, al die stemmen
die erop zitten: tongwerken, fluiten,
zachte strijkers, de prestant (een
typisch orgelregister, de pijpen in
het front, red.) Het is een breed
spectrum van tonen, veel boven
tonen en grondtonen. Prachtig. Ik
heb altijd iets gehad met zowel zin
gen als het orgel. Het is allebei fijn
om te doen. Eenstemmig gezang
vind ik heel mooi, maar juist ook
de afwisseling trekt mij. Bijvoor
beeld in het lied Hör mein Bitte van
Mendelsohn: dat begint eenstem
mig, wordt dan vierstemmig en later
weer eenstemmig. Die afwisseling is
prachtig. Als dat moment er is, die
eenstemmigheid, dat is zo indruk
wekkend, zo puur. Pure melodie,
zonder harmonie. Een melodie is
pas sterk als je er niet direct een
begeleiding bij hoeft te hebben. Ik
kan het niet laten daar zelf ook in
mee te gaan als het zo uit komt.
Zo waren we een keer op vakantie
in Engeland, in Bath. Stonden daar
straatmuzikanten wat te spelen. Ik
dacht: dat kan ik ook, maar ik heb
geen instrumenten nodig. Er kwam
wat opborrelen en voor ik het wist
stond ik te zingen Komt vrienden
in den ronde. Mijn kinderen renden
hard weg natuurlijk, maar ik vond
het heel grappig. Zoiets is voor mij
een vorm van theater, daar hou ik
wel van. Zingen heeft te maken met
je hele zijn: je lijf, je adem, alles. Het
kan heel bevrijdend werken. Vroeger
werden kerkvergaderingen altijd met
samenzang afgesloten. Dan waren
alle ruzies vergeten; het samen zin
gen geeft saamhorigheid.'
Op aanraden van zijn orgelleraar en
met steun van zijn moeder ging Dyo
Wassink - ondanks enige beden
kingen van zijn vader - niet het tim
mervak in, maar de muziek. Als 16-
jarige werd hij aangenomen op het
conservatorium in Zwolle, waar hij
orgelspelen leerde van Jaap Dragt.
Daarnaast kreeg hij pianoles om zijn
e, zij om te werken in een
jis, hij om een cursus rit
miek (beweging op klank) te volgen.
In Rotterdam kon hij bovendien als
muziekleraar aan de slag op een
MAVO. Op vakantie op Texel zag
hij dat daar ook een een muziek
school was, in een houten gebouw
tje naast het postkantoor. 'Een jaar
later stond er een vacature in een
muziekvakblad voor een docent
orgel, piano, AMV (algemene muzi
kale vorming) en koordirectie. Ik
solliciteerde en werd aangenomen.
Die baan was op m'n lijf geschre
ven. Ik wilde bovendien een plek
waar ik alles op de fiets afkon; ik
voel me meer een plattelandsjongen
dan een stadsmens, hoe interessant
een stad ook is. Hier ruik je de lucht,
de natuur. We wonen hier met veel
plezier. Wel mis ik soms het contact
en het overleg met andere profes
sionele collega's uit het (orgel)vak.
Maar ik heb de ontwikkelingen goed
kunnen bijhouden omdat ik veel
vakbladen lees.'
In het begin gaf de nieuwe docent
vooral kerkorgelles, maar al gauw
kwam het electronisch orgel ervoor
in de plaats. Het leek uiterlijk een
beetje op een kerkorgel met twee
klavieren en een pedaal, maar
daarmee had je de overeenkomst
wel gehad. Het werd een echte
rage, maar na enige tijd moest het
elektronisch orgel op zijn beurt zijn
plek afstaan aan het keyboard, dat
in korte tijd eveneens heel popu
lair werd. Het kerkorgel was naar
de achtergrond verdwenen, mede
doordat er minder mensen naar de
kerk gingen en met het kerkorgel
opgroeiden. 'Wel jammer, want dat
is toch eigenlijk mijn vak. Inmiddels
heb ik weer twee kerkorgelleerlin-
Wassink zich. 'In de loop der jaren,
met de verschuiving van individuele
lessen naar groepslessen, werden
ook die ruimten te krap. Aan de ene
kant geeft het een leuke sfeer als je
zo op elkaar zit, je maakt gemak
kelijk onderling contact, maar aan
de andere kant is alles gewoon te
klein.'
Het leuke aan zijn werk op de
muziekschool vindt Wassink het
contact met de leerlingen en het vol
gen van hun ontwikkeling. 'Muziek
heeft met zoveel te maken: het
gevoel, het gehoor, het cognitieve,
het sociale.' Overtuigd als hij is van
het grote belang van muziek voor de
ontwikkeling van de mens, vindt hij
het onbestaanbaar dat muziek niet
per definitie een vak is dat op de
scholen thuishoort in het rijtje met
wiskunde en talen. 'Al in de Griekse
Oudheid waren dit de hoofdvakken
in het onderwijs; talen, wiskunde,
muziek en sport. Ook wanneer je
geen aanleg voor muziek zou heb
ben, is het nog belangrijk voor je
ontwikkeling. Daar is geen discussie
over mogelijk. Mijn uitgangspunt in
de lessen is het plezier beleven in
het muziek maken, het belangrijkste
is dat de kinderen de les leuk vin
den. Techniek hoort er natuurlijk ook
wel bij, maar het accent ligt daar
minder op dan vroeger. Ik vind het
ook heel leuk om zelf met de leerlin
gen muziek te maken, om met hen
mee te spelen en te zingen.'
Na 33 jaar muziekschool gaat
Dyo Wassink van een VUT-rege-
ling gebruik maken. 'Ik heb veel
ontwikkelingen meegemaakt: in de
lessen gingen we van leermetho
den naar meer musiceermethoden,
het spelelement kreeg een grotere
rol. De school is gegroeid, ik heb
veel verschillende methodes langs
zien komen. Tegenwoordig wordt
meer op gehoor gespeeld, met CD's
gewerkt, er wordt minder van blad
gelezen. Zo is het muziekonderwijs
steeds aan verandering onderhevig.
Ik kijk er met veel plezier op terug,
•maar vind het ook fijn om meer vrije
tijd te hebben. Ik ben inmiddels
60, dus dan ga je je afvragen: wat
wil je nog? Ik hoop meer orgel te
kunnen gaan spelen, veel te lezen,
wandelen en zwemmen. Ik trek al
jaren iedere ochtend een paar baan
tjes in Molenkoog. Naar vogels te
luisteren en proberen hun zang te
herkennen, sterren te bestuderen. Ik
ben graag buiten in de schemering.
Dan is het stil en laten de sterren
zich langzaam zien. Die oneindig
heid, dat immense, zet me aan het
mijmeren. Die afstanden, de vaart
waarmee je door het heelal vliegt.
Je leert daardoor relativeren, open
te staan voor de mening en ideeën
van een ander. Mijn waarheid is niet
dé waarheid. Als ik die oneindigheid
van de sterren op me laat inwerken,
vraag ik me weieens af: waar maken
we ons op deze aardkloot eigenlijk
zo druk om?'
Tekst en foto: Lida Wels
Strawberry Bitches
in De Kiekendief
In theater De Kiekendief op De
Krim brengt theatergezelschap
Strawberry Bitches zondag de
voorstelling Shake Le Fraise. De
voorstelling begint om 20.30 uur,
de toegang bedraagt €6,-.
Strawberry Bitches is een groep
van vier jonge vrouwen, met in hun
midden oud-Texelse Yonna Zijm uit
De Cocksdorp. De andere leden
van de groep zijn Josephine Kui
per en Evelien Muijs uit Almere
en Susanne van Pandon uit Bus-
sum. Zij kwamen elkaar tegen op
de MBO-opleiding Kunst, Cultuur
en Amusement van het ROC in
Amsterdam, waar zij inmiddels in
het derde jaar zitten. Zij maakten de
voorstelling Shake Le Fraise (schud
de aardbei) als afstudeerproject. De
voorstelling gaat over wat meiden
van hun leeftijd bezighoudt, wat ze
meemaken en wat ze leuk en vooral
niet leuk vinden. Wie de voorstel
ling, vol sketches, muziek en dans,
wil meemaken, kan kaarten bestel
len via website www.strawberrybit-
ches.com.
verricht op Texel. Ik heb toen voor
bijscholing een opleiding kerkmu
ziek gevolgd bij Maarten Kooij en
Frits Meertens in Utrecht. Dat waren
de hotemetoten in de protestantse
kerkmuziek. Het boeide me enorm,
en boeit me nog altijd. Kerkmuziek,
de liturgie, is eigenlijk waar mijn
hart ligt. Een goede liturgie met
een cantorij erbij, het samenspel
tussen koor, gemeente en orgel,
maakt de dienst levendiger. Gezon
gen evangelieteksten hebben meer
zeggingskracht. Het is wel jammer
dat naar mijn indruk het cantorijge-
beuren nooit echt vanzelfsprekend
is geworden.'
'Hoewel mijn hart bij de kerkmuziek
ligt, heb ik wel een bredere inte
resse. Ik vind jazz bijvoorbeeld ook
heel boeiend, speel dat ook wel,
maar om daar echt in thuis te raken
moet je er een opleiding voor heb
ben. Met popmuziek heb ik weinig,
er gebeuren wel interessante din
gen, er zijn ook goede muzikanten
die hun sporen in de popmuziek
hebben verdiend, maar het doet
Muziekdocent Dyo Wassink
neemt na 33 jaar afscheid van de
Muziek- en Dansschool. Woens
dag wordt van 16.00 tot 17.00
uur een feestelijke voorspeelmid
dag van zijn leerlingen gehouden,
met aansluitend een pannenkoe
kenmaaltijd voor de kinderen en
gelegenheid voor andere belang
stellenden om de scheidende
docent de hand te drukken. Een
schets van een bevlogen musicus
en - bovenal - docent.
Als tiende kind van het gezin groei
de Wassink op in het Overijsselse
Wierden, waar zijn ouders een boe
renbedrijf hadden. Passend in de
gereformeerde traditie stond er een
harmonium in huis, waar omheen
op zondagavond de hele familie
geestelijke liederen zong. Hij kreeg
als zesjarig jongetje zijn eerste
orgellessen op dit harmonium. 'Mijn
ouders vonden het belangrijk dat
alle kinderen orgel leerden spelen.
Maar het was niet de bedoeling
om de muziek in te gaan. Zeker zo
vlak na de oorlog was dat helemaal
niet gebruikelijk. M'n vader zag het
niet zitten: daar was daar geen
droog brood mee te verdienen.' Dus
ging hij naar de ambachtsschool in
Almelo. 'Maar ik zat altijd achter het
orgel, ik speelde meer orgel dan dat
ik timmerde. Het zat in mijn hoofd
om kerkorgefte spelen. Mijn oudere
broer had een bedrijf in Brazilié en
ik had het plan om na zijn pensione
ring als timmerman zijn bedrijf over
te nemen, gecombineerd met een
baan als kerkorganist. Maar dat is
er nooit van gekomen.'
vingervlugheid te oefenen. Een goe
de pianotechniek was onontbeerlijk
bij het spelen van 19de-eeuwse vir
tuose orgelwerken van componis
ten als César Franck en Max Reger.
Naast zijn studie aan het conserva
torium haalde de jonge student in
de avonduren zijn diploma van de
MULO. Om breder inzetbaar te zijn
en zich niet te hoeven beperken tot
het geven van orgellessen, schreef
Wassink zich vervolgens in voor
de studie schoolmuziek, die hij na
vier jaar met succes afsloot. Al met
al een zware periode van zo'n tien
jaar van studeren en werken. Want
hij financierde zijn studie met het
geven van kerkorgelles en muziek
les aan een MAVO.
In 1972 trouwde Wassink met Jen-
neke, met wie hij naar Rotterdam
gen: een beroepspianiste, die er
gewoon erg veel lol in heeft kerk
orgel te spelen, en een 13-jarige
talentvolle jongen uit Oosterend, die
erg geïnteresseerd is en intensief
aan het studeren is.' Deze leerlin
gen houdt hij dan ook graag na
zijn afscheid aan, evenals enkele
verstandelijk gehandicapten, die 'nu
eenmaal aan hem gewend zijn'.
Ook de dirigeerstok geeft hij met
graag op, reden om het Muziek
school Kamerkoor voorlopig nog in
eigen hand te houden. Tot opluch
ting van de koorleden.
Wassink werd kerkorganist in ver
schillende kerken op Texel. Sinds
1990 is hij als vaste organist verbon
den aan de hervormde kerk in Den
Burg, waar hij Jan Visser opvolgde.
Hij werd ook dirigent van een inter-
