'Import bedreigt
echte Texelaars'
TEXELSE
Minister moet geloven in verplaatsing haven
COURANT
NiCKO/to)
v?Lo&>
Uit een goed nest
Stacaravans worden gedoogd
Henri Venema mede-eigenaar apotheek
Bedrijvig/zezïf
Inventarisatie noordse woelmuizen
VRIJDAG 30 JUNI 2006
De veerhaven in Den Helder kan
worden verplaatst naar de oos
telijke kant van de marinehaven
zonder dat de Waddenzee als
natuurgebied met een uniek open
landschap wordt aangetast. Het
is deze opvatting van onder meer
de gemeentebesturen van Den
Helder, Texel, Wieringen en Anna
Paulowna, maar ook van de pro
vincie en het bedrijfsleven, die
woensdag nadrukkelijk onder de
aandacht zal worden gebracht
van minister Sybilla Dekker van
VROM als zij een werkbezoek aan
de Waddenregio brengt.
Volgens de derde nota van de PKB
Waddenzee is zeewaartse aanleg
ot uitbreiding van havens taboe Dat
betekent dat verplaatsing van de
veerhaven niet mogelijk is, want op
de genoemde locatie in Den Helder
ontbreekt de ruimte om een haven
'op het land uit te graven. Toen de
derde nota begin dit jaar ter visie lag
heeft de gemeente bewaar gemaakt
tegen deze consequentie van het
beleid, naast een reeks andere aan
merkingen. Wat die andere zaken
betreft kreeg Texel over het alge
meen zijn zin, maar het verbod
op zeewaartse havenaanleg bleef
overeind en werd door het kabinet
overgenomen. De haven zou alsnog
mogelijk gemaakt kunnen worden
door de begrenzing van wat als
Waddenzee wordt beschouwd iets
te verleggen waardoor het haven
gebied van Den Helder er buiten
valt en/of door de tegenwoordig
gebruikelijke toetsing aan de regels
die op behoud van de natuurlij
ke waarden zijn gericht, zoals de
Vogel- en Habitatrichtlijn. Daarbij
zou in aanmerking moeten worden
genomen dat de voor de haven
benodigde ruimte weliswaar tot
de Waddenzee behoort, maar deel
uitmaakt van een omgeving met
bestaande haven- en scheepvaart
voorzieningen zodat van een echte
aantasting nooit sprake kan zijn.
In elk geval valt deze in het niet bij
de verkeerstechnische en economi
sche belangen die zijn gediend met
verplaatsing. Alleen door de aanleg
van een nieuwe haven kan het pro
bleem van overlast van het voor
Texel bestemde autoverkeer in Den
Helder afdoende worden opgelost
en blijft Texel goed bereikbaar.
Het onderwerp zal aan de orde
komen tijdens de hoorzitting van de
vaste kamercommissie VROM over
de PKB op 31 augustus, maar de
provincie, de betrokken wadden
gemeenten, het bedrijfsleven en de
mensen van het regionaal econo
misch stimuleringsprogramma Kop
en Munt en de Raad voor de Wad
den hopen de minister woensdag
al te overtuigen tijdens haar bezoek
aan Den Helder en Ameland.
In het raadhuis van Den Helder
wordt ze 's morgens toegesproken
door waarnemend burgemeester
Faber van Den Helker, gedeputeer
de Schipper en directeur Scholten
van IMARES. Laatstgenoemde geeft
aan wat de gevolgen zijn voor het
milieu van de Waddenzee bij een
zeewaartse havenuitbreiding. Bij
het gesprek zijn ook burgemeester
Joke Geldorp van Texel aanwezig
en directeur Rob Wortel van TESO.
Tijdens een rondvaart in en rond de
haven kan de minister met eigen
ogen de bestaande situatie bekijken
en zich een beeld vormen van de
verandering die de aanleg van een
nieuwe veerhaven betekent.
Rond het middaguur vertrekt het
gezelschap per helikopter naar
Ameland. In restaurant De Piraat
in Nes wordt het verwelkomd door
voorzitter Cazemier van de Raad
voor de Wadden. Burgemeester
Geldorp (voorzitter van het samen
werkingsverband Waddeneilanden)
houdt een betoog over De eilan
der gemeenten en het toekomstige
Waddenbeleid. Verder zijn er voor
drachten over onder meer de gevol
gen van het waddenbeleid voor de
kustgemeenten e duurzame energie
in de waddenregio. Tenslotte spreekt
IMARES-onderzoeker Norbert Dan-
kers over de Japanse oester. Het
verblijf op Ameland wordt vervolgd
met een bezoek aan de jachthaven
met zijn ligplaatsenproblematiek,
een fietstocht langs de oostkant
van het eiland (met aandacht voor
de Japanse oester, een zoet- en
zoutwaterproject in de duinen en
de gaslocatie Ameland-Oost). Rond
half vijf wordt minister Dekker met
de reddingboot teruggebracht naar
het vasteland.
6-V-P
Hier
Kip MET oe.
GOüDEN£lEfter<
QWTOOH Gofes Q 3o-o6-ioe6
Loonbedrijf Dros mag van het col
lege gedurende dit seizoen tien
stacaravans aan de Rozendijk
gebruiken voor het onderbrengen
van hoogstens twintig seizoen
medewerkers uit De Koog. Dit
valt niet binnen de regels, maar
wordt gedoogd wegens bijzonde
re omstandigheden. De caravans
moeten uiterlijk op 31 oktober
weg zijn.
Het geval kent een bewogen en
langdurige voorgeschiedenis. In
1992 kreeg de toenmalige eige
naar Hoogenbosch voor maximaal
vijf jaar toestemming voor tien sta
caravans voor het huisvesten van
seizoenkrachten die in de lelielteelt
werkzaam waren. Na het verstrij
ken van de termijn, dus in 1997,
werd besloten te gedogen dat de
caravans tot uiterlijk 1 januari 2000
bleven staan.
In 2002 bleek dat dezelfde eigenaar
ook caravans als personeelsver-
blijven had geplaatst in een schuur
aan de Laagwaalderweg. In dezelf
de schuur zaten bovendien clan
destiene appartementen. Bij een
volgende controle op het bedrijf
aan de Rozendijk werden zeventien
stacaravans aangetroffen en in een
schuur clandestiene personeelsver-
blijven. Verder was nogal wat mis
op het gebied van veiligheid, milieu,
ruimtelijke ordening en woningwet.
Om redenen van bedrijfsbelang
en veiligheid werd gedoogd dat
tot 1 januari 2003 aan de Rozen
dijk totaal dertig caravans werden
geplaatst. Voor het beëindigen van
deze strijdigheid werden afspraken
gemaakt.
Als gevolg van de slechte financi
ële situatie van het bedrijf konden
die afspraken slechts gedeeltelijk
worden nagekomen. De caravans
werden toen nog een jaar langer
gedoogd. Wel moest het aantal te
gedogen caravans met tien per jaar
worden teruggebracht.
In 2005 ging het bedrijf failliet en
werd het bedrijfsperceel verkocht
aan het loonbedrijf van Werner
Dros. Zijn verzoek om hier totaal
tien stacaravans te mogen gebrui
ken voor maximaal twintig seizoen
krachten van de Koger horeca is
nu in gewilligd, al past het met
goed in het beleid met betrekking
tot personeelsverblijven. De bijzon
dere omstandigheden waren echter
bepalend. Na 31 oktober zal met de
eigenaar worden gesproken over
zijn toekomstplannen met het per
ceel aan de Rozendijk.
Apothekers Jan Klok (links) en Henri Venema gaan als compagnons verder.
(Foto Joop Rommets)
Henri Venema wordt met ingang
van 1 juli compagnon van Jan Klok
en daarmee mede-eigenaar van
de Texelse apotheek. De 29-jarige
apotheker, die opgroeide in het
Drenthse Westerbork en farmacie
studeerde in Utrecht, was al sinds
bijna vier jaar in loondienst van
Klok.
Het idee om de directie en het eigen
dom van de apotheek te delen, is
;ifet van vandaag of gisteren. Twee
iaar geleden spraken Klok en Vene
ma af de zakelijke mogelijkheden
te onderzoeken en of er ook op
^persoonlijk vlak geen belemmerin
gen waren. Ze trokken er drie jaar
:voof uit. maar kwamen al een jaar
eerder tot een positieve conclusie.
'Samen staan we een stuk sterker en
bovendien houden we meer tijd over
voor ons gezin en privé-activiteiten',
ve-woordt de 36-jarige Klok, die de
apotheek cp 1 juli 2000 overnam van
Heter Wijnand en er voor die tijd al
snds oktober 1995 werkzaam was.
Dat het zakelijk mogelijk is, komt niet
als een verrassing, volgens Klok. 'Al
was er tot nog toe maar één eigenaar,
jeigenlijk is dit al jaren een apotheek
;Wor twee apothekers.' Zelf werkte
;Klok twee jaar samen met Wijnand,
;die naderhand een opvolger kreeg
in de persoon van Venema. Eerder
al vormde Wijnand een tweeman
schap met diens voorganger, Gerrit
Lely. Op persoonlijk vlak verloopt de
samenwerking goed. Klok: 'We zijn
allebei nog jong en hebben op de
meeste onderwerpen dezelfde kijk.'
Volgens Venema heeft hij al sinds
hij in augustus 2002 afstudeerde
de ambitie een eigen apotheek te
hebben. Hij had daarbij een nadruk
kelijke voorkeur voor een openbare
apotheek (ook wel stadsapotheek
genoemd), in plaats van een apo
theek bij een ziekenhuis of farma
ceutisch bedrijf.
Als groot voordeel van een compag
nonschap noemen beide apothekers
het (ver)delen van taken en verant
woordelijkheden. Met 21 medewer
kers is de apotheek in Den Burg een
voor Texelse begrippen redelijk groot
bednjf. 'Het is bijna niet meer moge
lijk een apotheek van deze omvang
alleen te runnen'meent Venema.
Omdat klanten er in spoedgevallen
ook 's nachts en in het weekend
terecht moeten kunnen, moet de
apotheker dag en nacht bereikbaar
zijn. 'Dat geeft veel extra druk, vooral
's zomers. De assistenten hebben bij
Dubieuze werving
van advertenties
;hez Pluijlaar van Context coaching,
.counseling en mediation uit Den
•™9 trekt de manier van adver-
.lentiewerving voor de gids Hulp
I ongelukken ernstig in twijfel. Zij
«erd deze week benaderd door
dPC, adviesbureau voor organisa-
'e. publiciteit en communicatie uit
eerenveen met de vraag of zij de
.egevens wilde controleren van een
Advertentie die zou zijn aangeleverd
!°°r de brochure Hulp bij ongeluk-
pluijlaar wist echter niets van
-- advertentie 'Op mijn vraag hoe
een advertentie moest checken
'k met had aangeleverd, her-
2e dat de gegevens door de
■Twente Texel waren aangeleverd.
vertelde ik haar dat ik
rfnaal nog niet wist of ik wel bij
Wl,cle adverteren Er kwam een
L/~®pd Hoezo? van de andere
Wilt u dan niet dit goede doel
helpen. Zonder advertenties kun
nen wij dit niet gratis bij de mensen
aanleveren.'
De woordvoerder van OPC drong
aan en vroeg of ze de offerte kon
faxen. 'Dan konden we de gegevens
checken, het advertentieformaat
aantekenen en ondertekenen.' Pluij
laar legde uit dat haar bedrijf een
eigen advertentiebeleid en -budget
heeft maar stemde - nieuwsgierig
geworden - toe in het toesturen van
de gegevens. Op de toegestuurde
'offerte' staat inderdaad een model
van een advertentie van Context,
geknipt uit de gemeentelijke infor
matiegids Wie Wat Waar. Opname
in de brochure Hulp bij ongeluk
ken kost €498,- voor een halve
en €298,- voor een kwart pagina.
De gids wordt, volgens de gege
vens van OPC, 'in een oplage van
1.000 exemplaren verspreid naar
Gemeentelijke instellingen, Gezond
heidszorg en Onderwijsinstellingen'.
De wijze van OPC lijkt Pluijlaar dubi
eus en ongeoorloofd.
toerbeurt dienst, maar één van ons
moet altijd bereikbaar zijn voor over
leg. Als je als apotheker alleen bent,
kun je niet op vakantie, tenzij je voor
een waarnemer zorgt.'
Veel aandacht vragen daarnaast de
gevolgen van het veranderde ver
zekeringsstelsel en de toenemen
de automatisering. Zo beheren de
apothekers het gemeenschappe
lijke computersysteem, waarin ze
samenwerken met drie Texelse huis
artsenpraktijken. len slotte werkt
ook de houding van de klant meer
werkdruk in de hand. Klok: 'Vroeger
was het eenvoudig. Toen verstrekte
de apotheker de medicijnen die de
dokter voorschreef. Tegenwoordig
is de patiënt veel mondiger en wil hij
uitleg over gebruik, bijwerkingen en
andere zaken. Als apotheek moeten
en willen we daar op inspelen. Want
we willen graag kwaliteit leveren.'
VERVOLG VAN PAGINA 1
Rolstoel
Texelaars die daarboven zitten, krij
gen niets vergoed. Texelaars met
minder dan twee keer het mini
muminkomen betalen een eigen bij
drage. Met de grens van twee keer
het minimuminkomen zit Texel aan
de hoge kant. In andere gemeen
ten geldt dat gemiddeld boven de
anderhalf of één keer het minimum
inkomen het vervoer al met meer
wordt vergoed.
De vertegenwoordigers van de poli
tieke partijen hoefden zich dinsdag
avond nog niet over de plannen van
de WMO uit te laten. Ze kregen van
voorzitter Wim Eelman van Texel
Vitaal en lid van de Kerngroep WMO
al wel het advies de eigen bijdragen
Nieuwe
maaimachine
Het college trekt ۤ8.638,44 uit voor
de aanschaf van een nieuwe LM
track gazonmaaimachine ter ver
vanging van een soortgelijke machi
ne die voor €8.000,- wordt ingeruild.
Bij de nieuwe maaier horen twee
aanbouwwerktuigen: een maaidek
van 1,83 meter breed en een rol-
bezem waarmee fietspaden wor
den geveegd. De oude, intensief
gebruikte machine vertoonde slij-
tageverschijnselen en werd minder
bedrijfszeker. Na het inwinnen van
offertes bij meerdere bedrijven was
het niet moeilijk kiezen. De door
de medewerkers meest gewenste
machine was ook de goedkoopste
en kon door een Texels bedrijf wor
den geleverd.
VERVOLG VAN PAGINA 1
Bomen Schilderend
Over 10, 20 of 30 jaar wonen er weer
andere mensen die misschien blij
zijn met deze bomen. Mensen kun
nen zich aanpassen aan de omge
ving en niet altijd hoeft de omgeving
zich aan de mensen aan te passen.'
Ze deed een beroep op de lokale
bestuurders om een duidelijk beleid
uit te stippelen. 'Kiezen ze zoveel
mogelijk voor het beschermen van
een historisch dorpsgezicht of
kunnen individuele personen ook de
komende jaren bepalen of er wel of
niet wordt gekapt.'
niet hoger te laten worden dan de
eigen bijdragen die nu al via de
AWBZ worden geïnd. Volgens hem
kan dat. omdat de gemeente zijn
huiswerk goed heeft voorbereid. 'In
veel gemeenten ziet het er naar uit
dat de eigen bijdragen een stuk
hoger moeten worden om de kos
ten van de WMO op te vangen. Er
ligt hier een goede basis, waardoor
de raad de kans heeft de invoering
van de WMO zonder extra kosten te
laten verlopen.' Eelman haalde de
AWBZ naar voren, omdat de wijze
waarop daarvoor eigen bijdragen
worden geïnd als voorbeeld dient
voor de wijze waarop de gemeente
het wil gaan doen.
Eigen bijdrage
De gemeente hanteert voor het
vragen van een eigen bijdrage
voor rolstoelen of scootmobielen
een grens die op 120 procent
van het bijstandsniveau zit. Voor
alleenstaanden ligt het bijstands
niveau nu op €603,- per maand,
voor alleenstaande ouders met
kinderen op €845,- en voor
samenwonenden en gehuwden
op €1247,-. Vermenigvuldigd met
120 procent levert dat de vol
gende grensinkomens op: €723,-
voor alleenstaanden, €1014,- voor
alleenstaanden met kinderen en
€1496,- voor samenwonenden.
Texelaars die onder die bedra
gen blijven, betalen een kleine
eigen bijdrage van maximaal 17
euro per maand waarvoor bij
zondere bijstand kan worden
aangevraagd. Texelaars die meer
verdienen dan het grensbedrag
betalen een eigen bedrage die
aan de hoogte van het inkomen
is gekoppeld.
Texel vormt één van de belang
rijkste leefgebieden van de
noordse woelmuis, die nergens
anders ter wereld dan in Neder
land voorkomt, en heeft daar
om een belangrijke taak in de
bescherming van deze knager.
Om daar serieus werk van te
maken, wordt komend najaar een
grootscheeps onderzoek opgezet
naar de omvang en het voor
komen van de populatie en de
bedreigingen.
Om bekendheid aan het onderzoek
te geven en de werkzaamheden
op elkaar af te stemmen, werd
woensdag een bijeenkomst in her
berg Panorama belegd, waar ver
tegenwoordigers van onder meer
gemeente, provincie, ministerie van
LNV, Staatsbosbeheer en Natuur
monumenten hun zegje deden. Het
voor een deel door de rijksoverheid
betaalde onderzoek wordt opge
zet door de in Arnhem gevestigde
Zoogdiervereniging VZZ, die door
LNV is gevraagd het beschermings
plan van de noordse woelmuis te
coördineren. Projectleider is oud-
Texelaar Richard Witte (39), een
zoon van (bakker) Henk en Ina Witte
en kleinzoon van Martinus Witte, die
een bakkerij had op de plaats waar
nu café De Twaalf Balcken is.
Volgens Witte is er op dit moment
weinig bekend over de verspreiding
van de noordse woelmuis op het
eiland. Het diertje is waarschijn
lijk een relict (overblijfsel) van de
laatste ijstijd. Verwanten komen
ook in Scandinavië, Duitsland en
Polen voor, de noordse woelmuis
alleen in vijf gebieden in Nederland,
waaronder Texel. In tegenstelling
tot veel andere muizensoorten zijn
noordse woelmuizen strikt vegeta
risch. De eerste beschrijving dateert
van 1874. Dat wil niet zeggen dat
de knager vóór die tijd niet op
het eiland leefde. 'Eerder werd nog
geen onderscheid gemaakt tussen
de verschillende muizen. Een muis
was een muis', aldus Witte.
Zwaar beschermd
Evenals de waterspitsmuis, die in
Nederland wijd verspreid is maar
alleen op Texel helemaal zwart is (en
geen witte buik heeft), is de noordse
woelmuis 'zwaar beschermd'. Zo
mogen bouwactiviteiten op grond
van de Vogel- en Habitatrichtlijnen
alleen doorgang krijgen, wanneer
ze geen bedreiging vormen voor
het voortbestaan van de popula
tie. Dat is één van de redenen
waarom vertegenwoordigers van de
gemeente met meer dan gemid
delde interesse de bijeenkomst in
Panorama bijwoonden. Witte: 'Op
plaatsen waar de noordse woelmuis
voorkomt, zul je allerlei maatregelen
moeten nemen wil je toestemming
krijgen om te bouwen. Maar wordt
bij het onderzoek ontdekt dat het
dier ergens niet voorkomt, dan kun
je daar je gang gaan.'
Dat de noordse woelmuis zich op
Texel zo thuisvoelt, wordt mede
veroorzaakt doordat concurrenten
lange tijd ontbraken. Het dier komt
op het eiland zowel voor in droge
als natte vegetaties. In tegenstelling
tot elders, waar het z'n heil zoekt
in natte gedeelten, waar het geen
hinder heeft van muizensoorten die
minder goed kunnen zwemmen.
'Maar sinds 1985 wordt ook de
aardmuis op Texel waargenomen en
deze soort heeft zich de afgelopen
twintig jaar steeds meer verspreid.
In de duinen komt hij inmiddels
voor tussen de Hors en de Slufter,
buiten het duingebied weten we dat
niet. Concurrentie met de aardmuis
is een belangrijk knelpunt voor de
noordse woelmuis. Het betekent op
den duur een sterke afname van zijn
leefgebied, doordat de aardmuis
de drogere vegetatietypen van de
noordse woelmuis zal afnemen. Je
zou kunnen zeggen dat import de
echte Texelaars bedreigt', voorspelt
Witte.
Bedreiging
Een nieuwe bedreiging zou de veld
muis kunnen worden. 'Die komt nog
steeds niet op Texel voor, maar je
kunt erop wachten dat dat veran
dert. Bijvoorbeeld doordat ze vanaf
de overkant meekomen in een trans
port van grof materiaal, zoals hout,
grond, stenen of hooi. Het is nu een
maal niet realistisch elk transport te
bekijken.' Een belangrijk doel van
het onderzoek zal zijn te ontdek
ken hoe gebieden moeten worden
beheerd op een manier dat noordse
woelmuizen zich er wél en andere
muizensoorten zich er niet thuisvoe-
len 'Dat betekent waarschijnlijk dat
er dynamiek in zo'n landschap moet
zitten. Noordse woelmuizen houden
van natte gebieden, maar wordt
het te nat, dan kunnen ze zich ook
niet handhaven. We moeten ook
onderzoeken welke invloed andere
manieren van maaien en begrazen
hebben.'
Bij het onderzoek worden mogelijk
ook Texelse vrijwilligers ingescha
keld. 'Het specialistische werk moet
worden gedaan door professionele
onderzoekers, maar bij de tellingen
zou je ook gebruik kunnen maken
van de diensten van bijvoorbeeld
IVN en het NET. Na een cursus
moeten zulke vrijwilligers in staat
zijn de noordse woelmuis te herken
nen.'
de belangrijkste leefgebieden van de noordse woelmuis.
