Kansloze missie voor
criticasters TESO in 1978
Fm. IK vaqot; rrj
TEXELSE j COURANT
Nieuwbouw Volmolen krijgt langzaam vorm
Zangeressen Anyway kunnen niet zonder zingen
Archiefstuk
|U)l£ WOOOT Om WfWKE«
1V«N OVOND- ij
HEF 15 VJEL EEN LEGE
[RflPO ZftPL ZONDEK^
|COR DRO^ M6ÜC"'
a*toqm &OZA
o<\- 2ajoI
VRIJDAG 29 SEPTEMBER 2006
woningbouw in Den Burg West
volgende maand en ook in de
cimolen ligt de bouw op schema.
Ie vorderingen van de bouw in de
Smolen worden maandelijks door
laan Koopman gefotografeerd,
foto's zijn te bezichtigen bij
ilie Ruimte en Wonen in het
aneentehuis.
tt na de start van Den Burg
est blijft de gemeente actief met
oingbouw. Voor de verdeling van
jstaande kavels volgen binnenkort
sprekken met gegadigden en de
lannen voor de Volmolen 2 wor-
m gemaakt. Deze plannen worden
2007 gepresenteerd en ook de
rdeling voor nieuwbouw in de bui-
ndorpen komt dan aan de orde.
De projecten zijn gevolg van de
toestemming van de provincie om
binnen tien jaar 1110 woningen bij te
bouwen op het eiland. De gemeente
geeft aan de woningbouw te willen
spreiden over de betreffende peri
ode.
Uit een evaluatie van de Volmolen en
Den Burg West is naar voren geko
men dat het bestand met belang
stellenden beter kan. 'Het gegadig-
denbestand moet efficiënter en we
moeten de wensen beter kennen',
zegt wethouder Nico Kikkert.
Het bestand kende geen verdere
specificatie dan dat er belangstelling
was voor een koopwoning. Idee is nu
om mede te kijken naar wat financieel
haalbaar is voor de ingeschrevenen.
'Dit wordt nu meer gespecificeerd en
er gaat een jaarlijkse update van het
bestand plaatsvinden', zegt Kikkert.
Zo kan men meer inspelen op de
woningwensen.
Het was nu een verrassing dat
appartementen in de Volmolen goed
liepen en de 2-onder-1 kapwoningen
niet. Met de nieuwe doelstelling is
dit. volgens Kikkert, in de toekomst
te voorkomen. Ook opschoning van
het bestand zal eerder gebeuren. Bij
het niet verschijnen op een gesprek,
zonder afbericht, volgt een brief.
Wordt daarop niet binnen vier weken
gereageerd, dan verdwijnt diegene
uit het gegadigdenbestand.
Nooit meer hetzelfde
Workshop
Maori-dans
In dorpshuis De Wielewaal in De
Waal geeft de Nieuw-Zeeuwlander
Michael Tonihi zondag 8 oktober
een workshop haka-dans, de dans
van de oorspronkelijk bewoners van
Nieuw Zeeland, de Maon's. Zij dan
sen de haka ter voorbereiding op
een wedstnjd of oorlog, viering of
feest en ter bevrijding of genezing.
De workshop biedt een kans ken
nis te maken met deze krachtige en
eenvoudige manier om in contact
te komen met innerlijke rijkdom en
kracht.
Informatie over exacte tijd en kos
ten is binnenkort te lezen op www.
danslaboratorium.nl. Inschrijven
kan tot woensdag 4 oktober via
info@danslaboratorium en bij Ericka
Voortman, tel. 06-13614046.
Mencursus
Bij voldoende belangstelling ver
zorgt Piet Beers ook komende win
ter een mencursus. Deze is bedoeld
voor zowel beginners als gevor
derden. Ook bestaat de mogelijk
heid het koetsiersbewijs te halen.
De lessen beginnen in november.
Klaverjassen
weer van start
De competitie van Klaverjasclub
Den Burg begint maandag 2 okto
ber met de jaarvergadering. Een
week later, op maandag 9 oktober,
vindt de eerste speelavond plaats
in het gebouw van Kotex aan het
Opgave kan uiterlijk tot en met de
herfstvergadering van Tussen Wad
en Duin op 6 oktober. Inlichtingen
zijn verkrijgbaar via tel. 314563.
Paelwerck. Beide avonden begin
nen om 20.00 uur De club kan altijd
nieuwe leden gebruiken. Zij kun
nen vrijblijvend binnenlopen of zich
melden bij voorzitter Rosa Harbers,
tel. 313789. Hoewel met een vaste
partner wordt gespeeld, kunnen ook
enkelingen zich aanmelden.
Klaverjasclub Den Burg organiseert
ook het Texel kampioenschap. Van
oktober tot februari wordt maan
delijks een speelavond gehouden.
De eerste ronde wordt gespeeld op
vrijdag 27 oktober, vanaf 20.00 uur,
in het gebouw van Kotex aan het
Paelwerck.
De drie dames leerden elkaar zo'n
tien jaar geleden kennen via Musi
calvereniging Geen C te Hoog'
waar zij rollen hadden in musicals
als Oliver en het meer gewaagde
Madam, irisabella Bakker, Anneke
Brons en Ruthie Vazana hebben
alledrie een passie voor muziek en
zijn gek van zingen.
Ruthie Vazana: 'Ik zing al vanaf de tijd
dat ik mezelf ken. Ik was altijd aan
het zingen, heb veel zangies gehad.
In Israël, waar ik geboren ben, zong
ik overal en met veel mensen samen.
Samen met mijn - Nederlandse -
vriend, die gitaar speelde en die ik in
Tel Aviv had leren kennen, trad ik veel
op met een gospelprogramma.' Met
deze vriend, later haar echtgenoot,
vertrok zij naar Nederland, waar zij
in Amsterdam tandheelkunde ging
studeren. Veertien jaar geleden nam
zij op Texel de tandartspraktijk van
Gert-Jan van der Meent over. Via de
tandartsstoel kwam zij in aanraking
met Judy Nieuwland, een van de
organisatoren en bestuurslid van de
musicalvereniging. 'Zo kwam ik bij
de musical. Ik deed auditie en kreeg
de hoofdrol in Madam, een stuk dat
in een bordeel speelt en handelt over
de perikelen tussen de madam en
haar feministische buurvrouwen. Ik
vond dat nogal een gewaagde rol
voor een tandarts en twijfelde of ik
dat eigenlijk wel kon maken. Maar
uiteindelijk heb ik het toch gedaan.
Het was een fantastische ervaring.
We werden muzikaal begeleid door
Mariken Stoverinck en van haar heb
ik veel geleerd.' Bij de musicalvereni
ging ontmoette zij Irisabella Bakker
en Anneke Brons. Brons: 'Voor mij is
muziek altijd iets vanzelfsprekends
geweest. Ik ben in Friesland gebo
ren en als je daar opgroeit, doe je
eerst blokfluitles en daarna ga je bij
de fanfare. Dat deed ik dus ook, ik
speelde daar bugel, In de vakanties
werkte ik op Texel. Die vrijheid hier
op het eiland trok me zo dat ik hier
naar toe ben verhuisd. Ik stond altijd
achter de bar mee te zingen met de
muziek. Toen de groep Blue Breeze
een zangeres zocht, werd ik door
Frits Bonne gevraagd mee te doen.
Ik heb dat een jaar of vijf gedaan. We
repeteerden in een hokje achter het
ouderlijk huis van Jeroen Nauta, die
piano in de band speelde. Het was
een fantastische tijd, we traden op
met Texel Pop, in cafés, en soms bui
ten Texel. Na het uit elkaar vallen van
de groep ging ik bij de musicalver
eniging zingen Muziek maken met
elkaar is heerlijk, het doet wat met je,
werkt enorm op je emotie. Soms sta
ik met kippenvel te zingen, dan kan je
zo'n gevoel hebben: dit is het!'
Ook bij Irisabella Bakker zit zingen
in het bloed. Geboren in Rotterdam,
zong ook zij altijd en overal. Op de
Vrije School in Den Haag en in aller
lei koren. In 1984 verhuisde zij naar
Texel, waar zij op Sint Donatus ging
werken. Toen Geen C te Hoog werd
opgericht, was zij een van de eerste
leden. 'Muziek gaat voor mij zo ver,
dat ik gewoon móet zingen; als je
niet meer zou kunnen zingen, hoe
kun je dan overleven? De musical
vereniging was echt goed, we heb
ben veel mooie dingen gedaan, van
hoge kwaliteit. Maar op een gegeven
moment was er niemand meer die
de kar wilde trekken en toen heb
ben we helaas de vereniging moeten
opheffen ledereen wilde wel heel
graag zingen, maar al dat georgani-
gen.' Het eerste jaar werd het drietal
muzikaal begeleid door zangpeda
goge Hanny Roos, die ook enkele
arrangementen voor hen schreef.
Hun eerste a capella optreden, onder
de naam 'The Bitches' was tijdens
een evenement in het Maartenhuis.
Later volgde een gastoptreden bij
een concert van A Capabel. Ans van
Zeijlen gaf hen vervolgens een aantal
tips om hun presentatie te verbe
teren, er kwamen vrolijk gekleurde
krukjes op het podium, er werden
leuke kleren gekocht. De naam The
Bitches werd overboord gegooid
omdat die niet bij hun muzikale uit
leiding, de arrangementen worden
steeds ingewikkelder en blijven op
deze manier uitdagend.'
Inmiddels is Broadway een vast
onderdeel van de agenda. Vazana:
'We hebben zo'n vijf optredens per
jaar, dat is ook ons maximum. We
hebben twee keer meegedaan aan
het vocaal festival in Amsterdam, en
gaan in november naar Vocaal Totaal
in Goor Verder komt zingen we met
kerst in hotel Opduin en zondag in
Anyway treedt zondag op tijdens het Waalder Koffieconcert, aanvang 16.00
seer erom heen was te veel. En het
was voor een kleine vereniging als
de onze ook financieel moeilijk om te
overleven.'
De drie zangeressen besloten samen
verder te gaan, aanvankelijk met
Jeroen Nauta als begeleider op de
piano. 'We begonnen met Killing
me softly. Jeroen zei: ik rommel wel
wat. Wij rommelden er wat omheen,
en zo ontstond ons eerste num
mer. We improviseerden dne-stem-
mig, schreven niets uit, maar als
het arrangement eenmaal zat, dan
bleef het vast in ons hoofd zitten',
vertelt Bakker. Na een periode met
Jeroen Nauta kwam het trio via gita
rist Adam Ricketts, met wie ook korte
tijd werd samengewerkt, terecht bij
zanger-entertainer Kees Klaassen,
die hen vroeg als achtergrondkoortje
zijn muziekbanden in te zingen. Veel
studiowerk dus. De dames vonden
het een leuke ervanng, maar wilden
liever op een andere manier muziek
maken. Brons: 'Toen besloten we
zonder instrumentale begeleiding
driestemmig a capella te gaan zin
straling paste, en de groep ging ver
der als Anyway. Hun ster begon te
rijzen toen ze gevraagd werden op
te treden in Klif 12, en vervolgens op
het huiskamerfestival Broadway in
Den Hoorn. Tot hun eigen verbazing
werd de groep daar aangesproken
door Lizzie Kean, een bekende arran
geur van a capellagroepen. 'Zij vond
ons heel goed', aldus Bakker, 'maar
vond dat er veel meer uit te halen
viel. Ze wilde ons wel begeleiden. Dat
vonden we echt geweldig. Ze heeft
een nieuwe show en nieuwe liedjes
voor ons gemaakt, waarmee we voor
het eerst in de zomer van 2004 op
het podium stonden. Er worden wei
nig arrangementen geschreven voor
dne vrouwenstemmen, daarom was
het zo fantastisch dat Lizzie speciaal
voor ons verschillende stukken kon
arrangeren Eenmaal per kwartaal
komt ze op Texel met ons repeteren
in Klif. en dan bouwt ze met ons een
programma op. Ze is een goede sti
mulans en voelt goed aan wat bij ons
past. We merken dat we ons enorm
hebben ontwikkeld onder haar bege-
het Waalder Koffieconcert. We heb
ben een zeer gevarieerd repertoire en
kunnen alle soorten en stijlen muziek
zingen, van klassiek tot rock. We
repeteren wekelijks.
Dat is nodig, want je moet goed op
elkaar ingezongen zijn en elkaar bij
dit soort muziek aanvoelen. Nu ik
naar Castncum ben verhuisd, zal de
repetitiefrequentie iets naar beneden
gaan, maar we zullen toch iedere
twee weken bij elkaar blijven komen.
Zingen is een creatieve manier om
je te uiten, een geweldig communi
catiemiddel. Muziek maken is van
levensbelang voor iedereen, het
werkt enorm ontspannend. Naast het
muzikale is de vnendschap met de
meiden uniek. Die vriendschap heeft
zich ontwikkeld tot een diepe verbon
denheid. Dit wordt volmondig door
haar collega's beaamd Alle drie zijn
ze het erover eens dat deze manier
van muziek maken fantastisch is om
te doen. Het is, aldus Bakker, 'alsof je
in een warm bad stapt'.
Lida Wels
van der Kooi (rechts, achter het spreekgestoelte) was aanvoerder van de groep criticasters die 'nieuw bloed' in het TESO-
(Foto orchiel Texelse Courant)
felukte coup', stond er boven het
idact'oneel commentaar Groen-
Start) van de Texelse Courant
li dinsdag 12 december 1978 op
m vergeefse poging van twaalf
mdeelhouders 'nieuw bloed' in
TESO-bestuur te krijgen. Een
wergrote meerderheid wilde niet
sis toestaan dat de 'alternatieve'
ndidaten, die tegen de komst
de al bestelde dubbeldekker
en, aan de kieslijst werden toe-
poegd.
ouderwetse TESO-avond vol
Bining, zelfgenoegzaamheid en
zelligheid (in die volgorde)', typeer
de redactie van de Texelse Cou-
de aandeelhoudersvergadering
achtentwintig jaar geleden, die
gehouden in het Havenrestau-
Op voorhand leek het een heet
te worden, want een groep
itwaalf aandeelhouders had voor-
oud-raadslid Kees Koorn of
van der Kooi Fzn. als vijfde
lissaris te benoemen. Ze had-
forse kritiek op de leiding van
iveerdienst, die volgens hen tegen
wens van de Texelse bevolking
'besloten een dubbeldeksschip
te schaffen. Om het tij alsnog te
ai keren, hadden ze besloten een
>}ng te wagen zelf in het TESO-
Swrte komen. Een kansloze mis-
zo bleek. Met de statuten in
hand maakte het TESO-bestuur
idelijk dat er tijdens de vergade-
Lo geen tegenkandidaten konden
irten aangemeld en dat alleen kon
ïben gestemd op Tine- Vlas-van
?Vbes en Jan Koolhof, die door de
sen naar voren waren
schoven. De criticasters hadden
sen nog een kans wanneer twee-
"fe van de aanwezige en verte-
fwoordigde aandeelhouders zou
Hemmen met een uitbreiding van
ikjeslijst. Bij stemming bleek echter
chts 94 van de 362 aandeelhou-
'daar iets voor te voelen, zodat de
hng was mislukt. Uiteindelijk werd
3-van der Vlies met 285 stemmen
kozen. Koolhof kreeg er 57, 19
srnmen waren blanco of ongeldig.
$ns de verslaggever was duide-
'dat het TESO-bestuur 'er geen
smenl zin in had gehad iemand
obuiten de vertrouwde kring' kan
tte stellen. Dat bleek ook uit het
ösvan Gerard van der Kooi, die in
'Sfgadenng vertelde eind augus-
UIT 119 JAAR TEXELSE COURANT
tus een brief naar het TESO te heb
ben gestuurd met het verzoek hem
en Koorn kandidaat te stellen. Zes
weken later antwoordde het TESO-
bestuur dat het had besloten het aan
tal commissarissen terug te brengen
naar vier. Maar nog eens zes weken
later werd dat besluit teruggedraaid
en werden Vlas en Koolhof voorge
dragen. President-commissaris Kik
kert legde in de vergadering uit dat
een en ander 'noodgedwongen' was
gebeurd. Door het tussentijds terug
treden van C.J. van der Kooi was het
bestuur aanvankelijk teruggebracht
tot vier commissarissen, later werd
het toch weer uitgebreid naar vijf.
Bij TESO heerste volgens de verslag
gever in die tijd een 'sfeer van onze
kerheid', veroorzaakt door moeilijk
heden rond de dubbeldekker. Mede
daardoor werd de aandeelhouders
vergadering bijna een half jaar later
gehouden dan voorgeschreven. Daar
kwam bij dat directeur Theo Hoo-
gerheide lang tijd ziek thuis was.
"De toekomst van TESO is geruime
tijd hoogst onzeker geweest. Als de
financiering van het nieuwe schip niet
zou zijn gelukt, zou TESO zijn ver-
voersvergoeding aan het ministerie
hebben teruggegeven. Met andere
•woorden: men zou het bijltje erbij
hebben neergelegd omdat het niet
verantwoord was met het bestaande,
snel verouderde materiaal te blijven
doorvaren.' Ondanks alle zorgen
had het TESO-bestuur uiteindelijk de
komst van de dubbeldekker doorge
zet, zonder de aandeelhouders om
toestemming te vragen. President
commissaris Kikkert excuseerde zich
en zei zich te realiseren dat TESO een
'drieste en doordrammerige' indruk
had gemaakt. maar men was
nu eenmaal overtuigd van de nood
zaak dat alleen het gekozen schip
de problemen afdoende kon oplos
sen.' De aandeelhouders toonden
alle begrip en gaven de tegenstan
ders geen poot om op te staan. Ook
een poging van Van der Kooi om
vóór de stemming kritische vragen te
stellen, was tot mislukken gedoemd.
Onder druk van enkele aandeelhou
ders verwees de president-commis
saris hem naar de rondvraag. In het
redactioneel commentaar noemde de
Texelse Courant het 'verbazingwek
kend' dat de criticasters hun actie zo
slecht hadden voorbereid. Ze had
den zich onvoldoende verdiept in de
statuten, waarmee ze vervolgens 'om
de oren geslagen' waren. Bovendien
hadden ze verzuimd publiciteit aan
hun actie te geven en daarmee 'een
heel ander effect' opgeroepen. 'Het
plan om met kandidaten te komen uit
de anti-dubbeldekkergelederen werd
enkele dagen voor de vergadering
bij geruchte bekend. En je weet hoe
het gaat met een gerucht op Texel:
het dreigende gevaar werd stevig
opgeblazen, zodat heel wat aandeel
houders dachten dat TESO werkelijk
op het punt stond om door grijpgrage
handen te worden overgenomen en
aan het rijk te worden uitgeleverd.
Dit gevoel en de verwachting dat
er sensatie te beleven zou zijn had
tot gevolg dat veel aandeelhouders
besloten om naar de vergadering
te gaan, hoewel zij dat aanvanke
lijk helemaal met van plan waren.'
Om de 'coup' te verijdelen werden
zoveel mogelijk volmachten verza
meld. 'Bovendien zou het een goede
les voor die jongens zijn als ze zeer
duidelijk zouden verliezen, dus met
een enorm verschil.' Voorzichtige kri
tiek had de krant op de aandeelhou
ders. 'Het geeft wel te denken dat de
overgrote meerderheid de actie
voerders zelfs geen kans wilde geven
om aan de verkiezing deel te nemen,
hoewel duidelijk was dat hun kandi
daat toch niet zou worden gekozen.
Deze houding moet dan ook in de
eerste plaats worden gezien als een
demonstratieve solidariteit met het
zittende bestuur.' Concluderend stel
de de krant dat 'vriend en vijand' een
waardevolle les had gekregen. 'De
verhalen van de laatste tijd dat het
TESO-bestuur eigenmachtig handelt
en al lang niet meer de steun heeft
van de aandeelhouders kan naar het
rijk der fabelen worden verwezen. De
aandeelhouders (en dat zijn echt niet
alleen winkeliers en horeca-onder-
nemers) steunen het TESO-bestuur
door dik en dun. Wie hen tot ande
re gedachten wil brengen moet het
anders aanpakken.'
