A/ampex 2006 op alle fronten net even anders
Volgend jaar slapen we
n Opduin of Greenside'
'De X-factor schiet
je hier om de oren'
TEXELSE 7 COURANT'
Winnaars beginnen met
klapband en foute route
bucksioh*
DINSDAG 7 NOVEMBER 2006
Soerfiorst wordt op de touwbrug aangemoedigd door John Daalder en Erwin Broersma. Schuiven in plaats van lopen was het
Ends vroeg op luidruchtige wij-
rordt gewekt, blijft achterwege.
APSMA maakt een rondje langs
leuren om iedereen persoonlijk
ad te bonzen. Met de bel zou-
'ook de reguliere gasten wakker
den gemaakt en dat is niet de
ioeling.
luxe overnachting in Texelse
etste groepsverblijf past in het
ma van de Wampex- dat alles
even anders is'. Er moet meer
len gelopen dan voorgaande
flen er zijn ook minder waterop-
üiten dan anders. Zelfs het weer
Sl zich naar de organisatie. Als
140 deelnemers om 19.00 uur in
online van Texel'94 de eerste
lacht knjgen, hoost het van de
Even lijkt het echt Wampex-
p te worden, maar de weergo-
tebben eveneens luxe in petto,
ie ene bui blijft het de gehele
>pex droog, waait het niet te
en zorgt de bijna volle maan
'goed zicht in het donker,
huis van burgemeester Joke
:crp in Den Hoorn is de eerste
waar de deelnemers naartoe
si De locatie wordt uitgebeeld
ie hand van allerlei attributen
fet hoofdveld van Texel'94 zoals
asbak, een golfballetje, een
tittershamer, een foto van P jter
T (die de ambtsketen maakte)
kuubskist; Een paar groe-
jn na het zien van de kist
sen naar de Alexanderhoeve,
lat de kist daarvandaan komt.
nissen echter een lap stof in de
een verwijzing naar Geldorp's
"nan bollenboer Arie Lap.
Horsmeertjes
avgemeester heet iedereen per-
p|ijk welkom in haar garage,
haar verrassing constateert ze
dieren spreken Marcel Wernand en
Bouwe Kuipers (de Bowema's) zich
als Wilhelm Weintraub en Johan
Jochemstall uit over de kennis van
zeedieren. Ronno Honingh merkt
tot zijn verrassing dat hij alle dieren
goed heeft geraden. 'Terwijl ik toch
niet zo thuis ben in zeebeesten.
Een niet bestaand zeedier wordt
door zijn groep als 'kwakkeman-
der' omschreven. 'De kwak is van
een eend en de mander van een
salamander', verduidelijkt Esther
Duinker.
Een eindje verderop heten Hetty
Westerink en Rosa Harbers iedereen
welkom in café De Hors, een tent
die door de scouting is opgebouwd.
Bij de schemer van een olielampje
wordt geklaverjast tegen acht gere
nommeerde Texelse klaverjassers.
Het niveau is volgens Gia Vlas en
Gia Witte niet altijd even hoog, maar
iedereen doet zijn best. Onderweg
moeten ook diverse vragen worden
opgelost en voor de rode draad
moeten foto's met Kwibus, de hond
van André van der Vliet worden her
kend. Het team van Eva de Graaf,
Sebastiaan de Graaf, Wouter Bak
ker en Jonna Zijm loopt rond met
een digitale camera om elke foto
digitaal vast te leggen. 'Dan kunnen
we op rustige momenten eens goed
kijken waar het is', vertelt Zijm. Het
eerste rustige moment doet zich
voor op Wezenspyk waar de eerste
rustpost is.
Westerslag
Het duingebied bij Westerslag en
een deel van de Dennen vormen
de locatie van het tweede blok. In
een duinpan test Jan Vonk de ken
nis van bedrijfshulpverlening, bij het
voormalig bloembollenbedrijf van
Hoogenbosch moeten vragen wor-
Hogerheijde en Peter Visch varen met kano's door de Molenkil. Met de peddels
1 b voetbal wordt ondertussen kano-golf gespeeld.
val van een paar jaar geleden toen
Peter Jan Geus in woede uitbarstte
omdat een opdracht mislukte. Bij de
herkansings-opdracht slagen Geus
en zijn teamgenoten Piet Kooiman,
Koos Tjepkema en Kees Schuil met
vlag en wimpel. Later in de nacht
heeft Geus de pech als enige te
water te gaan bij een touwbrug die
de scouting over het water langs
het natuurpad bij Het Alloo heeft
gespannen. Zijn team is als aller
laatste aan de beurt, waardoor de
touwen niet meer strak gespannen
zijn. Het levert hem een paar natte
broekspijpen op.
Een plaatje waarop gesjouw met
bedden is afgebeeld, leidt de deel
nemers naar Stayokay waar een
boerenkoolmaaltijd van Opduin
wacht. Opgemerkt wordt dat de
vrachtwagen waarin bagage en
slaapmateriaal zijn verzameld deze
keer niet ver heeft hoeven rijden;
alleen de Haffelderweg moest even
worden overgestoken. Het team
van Victor Zuydweg, Jos Zuydweg,
Cees Joustra en Roel Bakker scoort
in het tweede blok nul punten omdat
één van de tandems het volledig
begeven heeft.
Lopen
In het derde blok, dat 's morgens
om 8.00 uur verder gaat, moet
opnieuw veel gelopen worden. De
Muy is deze keer het toneel van
diverse opdrachten. Daarvoor moet
onder meer naar Hopmans boet,
de Hubertusnol, boerderij Akiab
en de Binnen- en Buitenmuy gelo
pen worden. Onder toezicht van
schrijver Eric Hercules wordt bij
de Binnenmuy een kinderverhaal
opgevoerd, bij de Buitenmuy wordt
met surfmasten en voetballen gebil
jart, bij Akiab is een blindproevenj
van chips en vanaf de Hubertusnol
moet met tomaten op een schiet
schijf worden geschoten. Dat wordt
gedaan met de binnenband van een
fiets die alle teams moesten mee
nemen. De groepen moesten bij
de start eveneens vijf rauwe eieren
meenemen, maar die hoeven ook in
het derde blok nog niet aangespro
ken te worden.
Het schieten blijkt lastig te zijn. De
meeste tomaten komen niet ver
der dan een houten hek bovenop
het duin. Het TESO-team, dat uit
Marco Witte, Diehard Koopman,
Wilfried Vendel en Rieuwert Pol
bestaat, maakt er een hele sport
van om toch raak te schieten Eerst
wordt de binnenband doormidden
gesneden om meer spanning te
Tijd
Het team van Jan van Beek. Wally
van Beek, Cees van Beek en Nan-
ning Kikkert, dat na het eerste blok
nog bovenaan stond, laat in het
derde blok kostbare punten liggen
door een tijdfout. De groep hoeft
pas uiterlijk om 11.30 uur bij de
rustpost op Hoogvliet te zijn, maar
is er door het verkeerd lezen van de
aanwijzingen drie kwartier te vroeg.
'We dachten dat we om kwart voor
elf terug moesten zijn', vertelt Wally
van Beek. 'We hebben ons uit de
naad gefietst om dat te halen, maar
toen we hier kwamen was er nog
helemaal niemand.' Het team loopt
door de misser twee opdrachten
mis. De deelnemers vonden de aan
wijzing voor Hoogvliet in plastic tas
sen die KWAPSMA aan de fietsen
had gehangen terwijl iedereen in De
Muy was. Bij het uitrekenen van de
tussenstand blijkt dat het team van
Zuydweg de achterstand van het
tweede blok aan het goedmaken is.
'We gaan nu voor de eennalaatste
plaats', zegt Zuydweg. 'Dan is de
Albert Bouthoorn gebruikt wc-papier om zich n
één roept dat 'het het IJsselmeer
met is' en een ander vraagt zich af
'waar de volgboten blijven'. Haker
zelf beperkt zijn verblijf in de sloot
tot een minimum. 'Dit is kouder dan
het IJsselmeer', zegt hij lachend
n vaartocht af te drogen. Zijn handdoek zat te diep in zijn ti
vol romantiek die zowel hartig als
zoet was Jonna Zijm, Wouter Bak
ker en Sebastiaan en Eva de Graaf
presenteren noodgedwongen een
zure pannenkoek. Zij hadden de
rauwe eieren in de azijn gedompeld
zodat de schil eraf ging en de eieren
niet meer konden breken. Een van
de teams doet een poging de pan
nenkoek te flamberen, wat tot een
grote steekvlam leidt.
Stayokay
Niet manege Akenburg maar het
hostel is het eindpunt. In een rumoe-
jarige Dirk Eelman is het de laatste
keer dat hij meedoet. Teamgenoten
WimPiet Eelman, Dennis Eelman
en Robert-Jan Graaf overhandigen
hem bloemen en Van der Vliet haalt
hem naar voren om hem in het zon
netje te zetten. Volgens Van der Vliet
komt met vertrek van Eelman, die
zeventien keer meedeed, een einde
aan een tijdperk. 'Maar ik zie zoveel
jonge Wampexers om me heen dat
we nog zeker honderd jaar vooruit
kunnen.'
Tekst en foto's Jeroen van Hattum
Deelnemers banen zich een weg door het riet bij de Horsmeertjes.
Spannend was het wel, omdat het
team van Goënga op de voet volg
de. Volgens Rouwenhorst kreeg het
team tijdens het laatste blok het
besef dat een overwinning mogelijk
was. 'We hadden voldoende voor
sprong op Goénga, dus als we alle
opdrachten deden, moest het goed
komen.'
De groep moest het verplaatsen van
het archief laten schieten, maar wist
nipt op tijd bij Stayokay te arriveren
waardoor alsnog een paar laatste
punten werden gepakt. 'We hebben
ons echt helemaal lek gefietst, maar
drie minuten voor tijd waren we
binnen.' In het hostel werd de span
ning nog even gerekt doordat de
organisatie bij het berekenen van de
einduitslag een rekenfout maakte,
maar nadat die was hersteld was
de overwinning zeker. Het was de
eerste keer dat het team Rouwen
horst. dat voor de vijfde keer in
dezelfde samenstelling meedeed,
won. In 2004 pakte de groep al een
gedeelde tweede plaats en vorig
jaar eindigde ze als derde.
Een verkeerde route en een zwa
re klapband. Het had niet veel
gescheeld of het winnende team
van Selma de Koning, Marcel
Winder, Selma Rouwenhorst en
Cees Daalder had de kansen op
een overwinning al vroegtijdig
moeten laten schieten.
De groep werd in het eerste blok al
meteen bij de start op het verkeerde
been gezet door de kuubskisten
van de Alexanderhoeve, waardoor
ze pas later ontdekten dat ze eigen
lijk bij de burgemeester moesten
zijn. Onderweg naar Den Hoorn
klapte zowel een binnen- en als een
buitenband. 'We hebben aangebeld
bij Vermeulen Bikes en die heeft
ons een andere tandem meegege
ven', vertelt Daalder, 'Dat heeft ons
gered, want anders hadden we mis
schien niet eens verder gekund.'
Ondanks de tegenslag eindigde het
team na het eerste blok op een
gedeelde tweede plaats. Bij het
tweede blok werd de eerste plaats
bemachtigd en niet meer afgestaan.
te
ElfL
sur,
ïmitf i( KWAPSMA kan verrast wor-
'fs i Organisatoren Marian van
Werff, Swier Oosterhuis en
s-Jaap Harting van het orga-
srend collectief knipperen met
ogen als één van de jonge
mpexers in het diepst van de
jit serieus en beleefd vraagt
izijn kamernummer is. Hilari-
alom bij de organisatie.
:oen we nog nooit meege-
akt', roept Van der Werff tus-
het lachen door.
:sook even wennen voor zowel
APSMA als de doorgewinterde
jnemer. Er wordt voor de veran-
jng niet geslapen op een lucht-
jje in een krappe tent of een
teschuur, maar op echte bedden
kamers met douche en toilet.
(er hebben de deelnemers aan
jaarlijkse weekend-amfibische
editie het nog nooit gehad. Zelfs
Ml waarmee normaal iedereen 's
ook dat vier medewerkers van de
gemeente, Antoin Kersten, Daan van
Sijp, Walter Oskam en Jabik Kooi-
stra, als het team Jokes Jongens
door het leven gaan. Vanaf het huis
van de burgemeester wordt ieder
een naar de Horsmeertjes geleid,
waar diverse opdrachten zijn. De
deelnemers moeten daarvoor beide
meertjes ronden. Onderweg stuiten
ze op een tent waar geklaverjast
wordt en een post waar zeedie
ren geraden moeten worden. Ook
moeten ze met rubberboten van
de Mok het oostelijke Horsmeertje
oversteken.
Het water valt op zich nog wel mee,
maar vooral het waden door mod
der is steenkoud, vertelt Berna de
Boer als ze zich afdroogt. Ploeg
genoot Albert Bouthoorn heeft geen
zin zijn handdoek onderuit de tas
te halen en droogt zich af met een
rol wc-papier. 'Die lag meteen voor
het grijpen.' Bij de post met de zee
den beantwoord en in de bloemen-
kwekerij van de familie Halsema
moeten bijzondere planten worden
herkend.
Zwaarste opdracht is het slepen
van een 'drenkeling' over het strand
bij paal 15. De drenkeling bestaat
uit een juten zak met gemiddeld 80
tot 90 kilo nat zand. De zak wordt
op een reddingboei met behulp van
een lijntoestel ruim honderd meter
over het strand gesleept. Diverse
ploegen hebben er even tijd nodig
om bij te komen. Ook de toekom
stige winnaars Cees Daalder, Mar
cel Winder, Selma de Koning en
Sandra Rouwenhorst zijn bekaf na
het slepen. Winder zakt hijgend op
zijn knieën, Daalder gaat volledig
gestrekt op het strand.
De makkelijkste opdracht is het vul
len van een 2,5 meter hoge pvc-pijp
met water. De opdracht is geksche
rend de P.J. Geus-herkansings-
opdracht genoemd, naar een voor-
creéren, daarna wordt in de mid
den een inkeping gemaakt om de
tomaat meer houvast te geven en
bij poging nummer drie wordt ook
een stuk van de tomaat afgesne
den. Bij de laatste poging neemt
Vendel er maar gewoon een hap
uit. Het levert echter geen voltref
fers op. Onmogelijk is de opdracht
toch niet. Volgens begeleider Dirk
Eelman wordt er zeven keer raak
geschoten. Bij de tomaten komt
ook solidanteit tussen de groepen
naar voren. Regelmatig worden er
binnenbanden uitgewisseld als een
groep die vergeten is.
Bij het toneelstuk valt groep 30 door
de mand. Net op een moment dat
het stil is. gaat in het bijzijn van drie
andere teams bij één van de groeps
leden in de tas een mobiele telefoon
af. KWAPSMA is onverbiddelijk en
sluit het team van verdere deelname
uit. Volgens André van der Vliet vat
de groep het sportief op en wordt er
niet over gediscussieerd. 'We had
den duidelijk gesteld dat er geen
mobiele telefoons meegenomen
mochten worden. We hebben als
organisatie zicht op waar iedereen
zich ongeveer moet bevinden, dus
als iemand echt moeten worden
bereikt kunnen we die snel opspo
ren. Een paar jaar geleden heb
ben we dat een keer meegemaakt
en die persoon hadden we binnen
drie minuten getraceerd.' Drie jaar
geleden was het gebruik van een
mobiele telefoon één keer toege
staan, maar veel deelnemers en ook
de organisatie vonden dat dat teveel
afbreuk deed aan dQ^Wampex.
eer gered.' Het slapen in Stayo
kay blijkt goed bevallen te zijn. 'Ik
miste alleen de roomservice en een
handdoekenpakket', grapt Dennis
Eelman. 'Maar als dit de inzet is van
een stijgende lijn slapen we volgend
jaar in Opduin of Greenside.'
In het vierde en laatste blok, dat
zich bij De Waal afspeelt, speelt het
bij het aankleden. 'Maar het is wel
meteen een goede voorbereiding
op een nieuwe zwemtocht.'
Bij Pieter en Inke Dros kunnen ein
delijk de meegesleepte eieren wor
den aangesproken. Op het nieuwe
AGA-gasfornuis van Dros moeten
pannenkoeken mét een X-factor
worden gebakken. Het team van
water alsnog een nadrukkelijke rol.
In de Molenkil doen de deelnemers
aan kano-golf door in een smalle
kano een voetbal naar een doel
te meppen. In een sloot langs het
Boerenfietspad moet een archief
in een container naar de overkant
worden gesleept. Zwemmer Peter
Haker krijgt direct de nodige opmer
kingen als hij de sloot instapt. De
Olaf Witte, Danny Westerlaken,
Mark Peter Graaf en Robert Saai
gaat met mes en schaar aan de
slag om Rosa Harbers en Hetty
Westerink een perfecte pannenkoek
te presenteren. 'De X-factor schiet
je om de oren', roept Westerink.
Tien punten is het eindresultaat. Het
geheim zit hem in de bereiding, ver
telt Witte. 'Dit was een pannenkoek
rige eetruimte maakt Van der Vliet
de winnaars bekend, waarna mana
ger Anne van der Velde de prijzen
uitreikt. De dames, die dit jaar met
36 procent ruimer dan voorgaande
jaren vertegenwoordigd waren, sco
ren goed. Zowel bij de winnaars
als de derde plaats zijn dames en
de vijfde plaats wordt in de wacht
gesleept door een vrouwenteam dat
uit Ingrid Uitgeest, Marijke Stark,
Erna Kuip en Colinda van der Vis
bestaat De reacties zijn over het
algemeen positief.
De opdrachten worden door diverse
deelnemers als leuk en gevarieerd
bestempeld. Het lopen had van
sommigen wat minder gemogen.
'Maar het voordeel was dat je nu
niet meteen een half uur kwijt was
als je even verkeerd fietste', aldus
Ronno Honingh. 'Door het lopen
waren er ook meer kansen voor
de minder snellere fietsers.' Team
Zuydweg pakt ondanks de tegen
slag met de tandem een gedeelde
laatste plaats. 'Voor ons is daarmee
de eer gered', vertelt Victor Zuyd
weg. 'En volgend jaar komen we
met andere fietsen.' Voor de 68-
