osb'
Aad Blom neemt afscheid van 'allermooiste vak van de wereld'
Sommige mensen lopen
met een boog om me heen'
Bisschop kwam met kwieke paarden en fanfare
TEXELSE g COURANT
Archiefstuk
Meiden schrijven Sinterkerst
ymm;
Geboortekaartje
De Koog onderscheidt zich in meer
dere opzichten. Zoals de vele recl
ameuitingen in het straatbeeld. Een
wel heel opvallende boodschap
was vrijdag te zien voor restaurant
Talk of the Town, waar interieurbou
wer Jan Daniëls, de geboorte van
Kenzo, de zoon van Robert en Tilly
Nouwen feestelijk onder de aan
dacht bracht. Op de foto zet hij het
enorme geboortekaartje samen met
kok Alex Kluit op zijn plaats. Links
Robert Nouwen.
(Fofo Geraia Tmmentt
geef
om
dit
kind
giro 7 800 800
's-Hertogenbosch
Hét speciale fonds vo
or kinderen m
—H
et een handicap in ontwikkelingslanden
basisschool. Daarop schreef Sanne
haar verhaal De Kerstboom en de
kerstbal alleen en Lizanne en Daph
ne schreven samen De eenzame
kerstboom. De twee verhalen zijn
uitgekozen uit 1100 inzendingen en
met zes andere verhalen gepubli
ceerd. Afgelopen woensdag was de
prijsuitreiking in de Sint Antoniuska-
thedraal in Breda en daarbij werden
ook de verfilmingen vertoond va"
de vier beste verhalen. De meiden
kregen voor het verhaal twee pren
tenboeken, de voorleesbundel, een
spelletjesboek van sinterklaas en
een cd met kersliedjes. Het boek
Sinterkerst is alleen te bestellen via
www.schooltv.nl.
VRIJDAG 17 NOVEMBER 2006
'Rechercheur is het allermooiste vak van de wereld. Als je
boekhouder bent, heb je totaal geen avontuur. Dan weet je
dat je om acht uur de deur uitgaat en om vijf uur thuisbent. En
dat elke dag weer en over tien jaar is dat nog steeds zo. Bij de
recherche weet je nooit hoe je dag loopt en wanneer je weer
thuis bent.' Menige diefstal, inbraak of zedendelict belandde
op zijn bureau. Maar wie denkt dat er bij zulk beladen werk
niet gelachen wordt, heeft het mis. 'Onderling hebben we
veel zwarte humor. Buitenstaanders zullen dat waarschijnlijk
niet begrijpen of misschien zelfs veroordelen. Voor ons hoort
dat bij het werk.' Rechercheur Aad Blom (57) neemt volgende
maand afscheid van de politie.
'Als je in aanraking komt met zelfdo
ding of verbranding dan is dat heel
schokkend. Als politieman moet
je dat kunnen uiten. Dat gebeurt
onderling met zwarte humor. Dat is
nodig om afstand te kunnen nemen.
Anders blijft het in je kop zitten',
licht Blom toe. Ontspannen zittend
aan de keukentafel staat hij de ver
slaggever te woord. Hoewel hij uit
kijkt naar zijn vervroegde uittreding,
is een zekere weemoedigheid voel
baar, want de geboren Zuidhollan
der is zeer betrokken bij zijn werk.
Regelmatig belde hij tijdens vakan
ties met collega's om te horen of
er nog bijzonderheden waren. Ook
met verscheidene slachtoffers én
daders van dossiers die hij behan
delde, heeft hij nog contact. En niet
zelden werd hij thuis gebeld. Week
end of niet, dienst of niet.
'Zeker in de tijd van de rijkspolitie
werd je regelmatig thuis gebeld. Dat
maakte me niks uit. Dat hoorde nu
eenmaal bij je werk. Rechercheur
ben je- 24 uur per dag en het is
belangrijk, want je hoort veel meer.
Om die reden vind ik het jammer dat
het bureau in Den Burg niet meer
acht uur per dag is geopend en dat
Texelaars er niet meer rechtstreeks
naar toe kunnen bellen. Dat kan
mensen weerhouden om bijvoor
beeld tips door te geven.'
Ook over de geplande verhuizing
van de politie naar het nieuw te bou
wen PHH-gebouw aan de Pontweg
is Blom sceptisch. 'Als ik de prijzen
hoor waarvoor er een nieuw poli
tiebureau moet komen, dan denk
ik dat er voor minder dan de helft
een heel knap, nieuw politiebureau
kan komen op de huidige locatie
aan de Keesomlaan. Die plek is veel
beter. De toegankelijkheid is groter.
Bovendien kun je met de rest van
het geld heel andere dingen doen.'
De verstandhouding met de loka
le bevolking is volgens Blom erg
belangrijk. 'Je hoort hier ontzettend
veel vanuit de bevolking. Daardoor
pik je als rechercheur snel de rich
ting op waarin je moet zoeken.'
Door de eilandsituatie is de werk
wijze op Texel enigszins afwijkend.
'De normen en waarden liggen hier
anders. Wij pakken zaken op die
ze daar door tijdgebrek niet meer
doen. Hoe groter de gemeente, hoe
groter de zaken. Wij pakken hier ook
de kleine delicten aan. En vaak met
succes. Ik denk dat het oplossings
percentage hier gemiddeld gezien
hoger ligt dan aan de vaste wal.'
Het stoort Blom dat daar weinig
van naar buiten komt, doordat de
persvoorlichting tegenwoordig geen
prioriteit heeft en alleen grote zaken
nog worden gemeld. 'Vroeger kwa
men de journalisten dagelijks op het
bureau en werden ze geïnformeerd.
Er was persoonlijk contact en een
goede wisselwerking. Je kon ook
preventief aandacht besteden aan
bepaalde onderwerpen. Nu lees je
nauwelijks nog iets over opgeloste
zake'n in de krant.'
Autopsie
In 1971 kwam Blom als knaap van
begin twintig op Texel terecht. Na
de succesvolle afronding van de
politieschool werd hij aangesteld als
wachtmeester in De Koog. Na vijf
jaar uniformdienst kwam hij bij de
groepsrecherche terecht, als opvol
ger van Henri Michel. Hij volgde
de rechercheschool en specialiseer
de zich in drugs- en zedenzaken.
De toenmalig groepscommandant
waarschuwde hem. 'Aad, jij moet
van Texel af, want als je hier langer
zit dan vijf jaar kom je nooit meer
weg, zei hij me. Maar ik had het
hier erg naar mijn zin. Leuke colle
ga's en mijn kinderen groeiden hier
heerlijk op. Dus ik ben gebleven en
daar heb ik nooit spijt van gehad.'
Met Lou Nijhuis vormde Blom de
Texelse recherche. Zo'n tien tot vijf
tien jaar lang waren zij de Texel
se Starsky and Hutch. Zijn eerste
recherchezaak staat hem nog goed
voor de geest. 'Dat was de autopsie
op een jong kind dat vermoedelijk
door verdrinking om het leven was
gekomen. Dat heeft heel veel indruk
gemaakt.' Toch woont Blom graag
secties bij. 'Die zijn heel interessant.
Je moet de overledene niet meer
zien als een persoon, maar als een
lichaam waar het leven uit is. Die tip
gaf een oude rechercheur me eens.
En dat werkt. De knop moet om.
want verdrinkingsgevallen en zelf
dodingen zijn heel vervelend.'
Moord
Door de jaren heen werkte Blom
niet alleen op Texel, maar werd hij
regelmatig uitgeleend aan recher
che-bijstandteams in de regio voor
het oplossen van moordzaken. 'In
de paar moordzaken die ik op Texel
heb meegemaakt, lag de dader er
bij wijze van spreken naast. Dat
waren zaken die zich in de relatio
nele sfeer afspeelden, maar aan de
vaste wal was dat anders. Voor mij
was het spannend en intrigerend
om daar bij betrokken te zijn. Ik heb
daar ontzettend veel van geleerd
en veel leuke collega's ontmoet.
Drugsvangsten deden we ook. Eind
jaren tachtig heb ik twee jaar in een
team gezeten dat zich bezighield
met de invoer van drugs langs de
kust. Wij rechercheerden op orga
nisaties die grote partijen softdrugs
aan land zetten. Daar heb ik veel
spannende dingen meegemaakt.'
De afwisseling van het 'eenzame'
recherchewerk op Texel met het
werken in teams van tien tot vijf
tien rechercheurs voelde voor Blom,
geboren en getogen in Alphen aan
den Rijn, als een verademing.
Frustratie
Niet alle zaken worden tot een goed
einde gebracht. Een dossier dat
Blom nog wel eens door het hoofd
speelt, is de diefstal van een aantal
(bedrijfs)kluizen in de jaren negentig.
Bij diverse bedrijven werd de kluis
met inhoud gestolen. 'De daders
kwamen niet van Texel. We hadden
wel verdachten, maar hebben de
zaak nooit rond kunnen krijgen.' Een
andere frustratie van Blom vormt de
groep daders die niet is veroordeeld
wegens gebrek aan bewijs. 'Er zijn
mensen van wie je zeker weet dat
ze het hebben gedaan, maar waar
bij je het bewijs niet rond hebt
gekregen zodat de zaak is gesepo
neerd of dat er geen toestemming
kwam om iemand op te pakken.
Dat is heel vervelen,d. Niet alleen
voor je eigen eergevoel, maar vooral
voor het slachtoffer. Als rechercheur
moet je je erbij neerleggen dat het
systeem in Nederland nu eenmaal
zo werkt. En misschien is dat wel
goed, want anders kan er makkelijk
een soort heksenjacht ontstaan.'
Wel heeft de Texelaar moeite met
de lage straffen. 'Wij krijgen nogal
eens verwijten dat mensen justitie
niet meer begrijpen. Ze vinden de
straffen in ons land erg laag. Dat
vind ik ook. Van mij mogen die véél
zwaarder worden.' Ook de wijze
waarop wordt omgegaan met ple
gers van zedendelicten kan niet op
de goedkeuring van Blom rekenen.
'Daders van zedendelicten zijn geen
criminelen, maar ziek en gestoord.
Dat is anders dan iemand die een
moord heeft gepleegd. Zedenda-
Aad Blom: 'Boeven vangen is binnen de politie het leukste dat er is.
ders zouden vaker behandeld moe
ten worden. Slachtoffers willen de
dader van de straat, maar ze willen
ook dat hij wordt behandeld. En als
dat niet werkt, dan moet iemand
vast blijven.'
Slachtoffers
Met sommige slachtoffers heeft
Blom nog steeds contact. 'Mis
schien keuren ze dat vanuit de orga
nisatie niet goed, maar ik ben op
de bruiloft geweest van een meisje
dat slachtoffer is geweest van een
zedendelict. Ze heeft me uitgeno
digd en ik ben gegaan. Je krijgt toch
een band met zo iemand. Vooral na
afloop van het onderzoek. Er is een
bepaalde dankbaarheid. Dat is het
mooie van recherchewerk.' Tijdens
het onderzoek is de verstandhou
ding strikt zakelijk en worden emo
ties buiten de deur gehouden. Een
zaak die hem erg is bij gebleven, is
een zedenzaak waarbij een Texels
meisje jarenlang werd misbruikt
door haar stiefvader. 'Dat meisje
is zó moedig geweest en de con
tacten na de rechtszaak zijn heel
intensief geweest.'
Niet alleen met slachtoffers maar
ook met bepaalde daders heeft de
rechercheur nog contact. 'Er zijn
bepaalde verdachten die ik wel
eens tegenkom. Vaak zijn ze goed
terechtgekomen en is het leuk om
ze nog eens te spreken. En de ver
dachte vandaag, kan de getuige van
morgen zijn. Ik ga er altijd vanuit dat
aan de andere kant van de tafel een
ander mens zit. Daar zit een verhaal
achter. En soms schrik je van wat je
hoort. Dan is het niet verwonderlijk
dat iemand afglijdt. Dat geeft geen
begrip voor wat hij heeft gedaan,
maar wel het besef van tjonge, die
heeft ook een klote leven gehad.'
Boog
Het feit dat Texel een kleine, rede
lijk besloten gemeenschap is,
heeft Blom als rechercheur niet als
een nadeel ervaren. Ik heb nooit
gemerkt dat mensen anders tegen
mij aan kijken omdat ik politieman
ben. Maar er zijn wel mensen die
met een boog om me heen lopen,
en andersom stel ik me tegenover
bepaalde personen ook anders op.
Dat heeft zo zijn redenen.'
Sinds geruime tijd vormen Texel en
Den Helder één korps en werken
rechercheurs in beide gemeenten.
Even leek het erop dat Texel na het
afscheid van Blom verstoken zou
blijven van een eigen rechercheur.
'Gelukkig komt er toch weer iemand
terug. Dat is mede te danken aan
Jan Kamperman. Dat is een prima
baas, die zorgt voor een uitste
kende sfeer in de greep en die de
belangen van Texel in het grotere
geheel heel goed behartigt.' Blom
wordt opgevolgd door Johannes
Siebenga, met wie hij de laatste
jaren geregeld samenwerkte. Zijn
collega's zal hij missen, evenals het
organiseren van uitjes en activitei
ten. 'Ik ben nogal een regelneef en
in mijn tijd bij de politie heb ik van
alles mogen organiseren. Zaalvoet
baltoernooien, teambuildingsuit
stapjes, noem maar op. Misschien
kan ik dat soort dingen wel blijven
doen.'
Tekst en foto Louise van der Sluis
De bisschop in de landauer met de deken van Den Helder, de secretaris van de bisschop en pastoor Persoon.
'Zijne Hoogwaardige Exellentie
de Bisschop van Haarlem, Mgr.
J. P. Huibers, komt op 26 Juni
de katholieke kinderen van de
drie parochies op Texel het H.
Sacrament van het Vormsel toe
dienen', luidde de aankondiging
in de Texelse Courant van 23 juni
1951. De bisschop kwam naar het
eiland om 275 kinderen het Heilig
Vormsel toe te dienen.
'Traditiegetrouw wordt Mgr. op luis
tervolle wijze ingehaald. In een open
landauer met volgkoetsen en voor
afgegaan door een machtige ruiter
stoet van de mooiste en kwiekste
paarden van het hele eiland met in
uniform gestoken ruiters zal Mgr.
naar Den Burg worden gereden
en daar een waardige ontvangst
worden bereid', schrijft de redactie
verder. Het stuk wordt afgesloten
met: 'Aansporing van heel katho
liek Texel om getuige te zijn van dit
hoge bezoek zal wel niet nodig zijn.
ledereen die een vlag heeft steke
deze uit.'
De bisschop kwam een dag voor het
Vormsel aan met de Marsdiep, inge
zet als extra boot. In de haven van
Oudeschild werd hij opgewacht. Het
verslag van de dag zelf beschrijft:
'Op de haven waren ter begroeting
aanwezig: De Zeereerw. Heren Pas
toor Persoon van Den Burg. Pastoor
Rooyen van De Cocksdorp, Pastoor
Nijsten van Oudeschild en de Eerw
Heer Kapelaan Kooij. Voorts de
commissie van ontvangst: de kerk
besturen van Den Burg (de heren
P. B. Riteco, M. Veeger, C. Kuip, C.
Merkx) van de bijkerk Den Hoorn
de heren W. J. Bakker, S. Hin en
Jb. Kiljan; Oosterend: de heren G.
Witte, H. Boogaard en H. Schraag.'
Van de haven naar Den Burg werd
de bisschop in de landauer verge
zeld door de deken van Den Helder,
de secretaris van de bisschop en
pastoor Persoon. De stoet paarden
die de landauer voorging, stond
onder leiding van de heren Zijm en
Witte. Hoeveel ruiters er mee reden
vermeldt het artikel met, wel wordt
ingegaan op de attributen en kle
ding van de ruiters. 'Zij voerden de
Pauselijke en Bisschoppelijke kleu
ren (resp. geelwit en witpaars) en
verschillende vaandel met wapens
van Texel, van het Heilig Hart, van
de Bisschop en van Den Burg. De
ruiters droegen witte broeken, witte
petten en paarse sjerpen.'
De stoet kon tijdens de route over
de Nieuwe Weg naar Den Burg
rekenen op grote belangstelling. En
op het Schilderend stond het Texels
Fanfarecorps de stoet op te wach
ten, onder leiding van A. J. Vonk.
'Onder pittige muziek ging de stoet
verder. Via Weverstraat, Hogerstraat
en Gravenstraat naar de pastorie
in de Molenstraat, waar Mgr. vanaf
het kerkplein door een grote schare
van scholieren werd toegezongen.'
Bisschop Huibers bedankte hen
daarop voor de intocht. Leden van
Jeugdverenigingen vormden daarna
een erehaag waarna meteen een
kerkdienst werd gehouden. 'De
kerk was op fraaie wijze versierd:
een grote zilveren kroon met lange,
brede spandoeken in de pauselijke
kleuren en vele planten en bloemen
gaven reliëf aan het hoge bezoek.'
'De volgende dag, Dinsdag 26 Juni,
droeg Mgr. een stille H. Mis op,
waarna de kinderen van de R.K.
school te Den Burg het Sacrament
van 't Heilig Vormsel ontvingen.'
Daarna volgde om half twaalf toe
diening van het Heilig Vormsel in
De Cocksdorp, en om 13.00 uur
in Oudeschild. Vervolgens werd de
bisschop teruggebracht naar de
pastorie in de Molenstraat. 'Om
kwart voor vijf stond heel de stoet
van ruiters weer in de Molenstraat
opgesteld om de Bisschop naar
de haven terug te brengen. Met de
laatste boot verliet Z. H. Exc. het
eiland
Kader
Komende zondag komt Mgr. dr. J.
M. Punt, de bisschop van Haarlem,
naar Texel om het Heilig Vormsel toe
te dienen. Zeventien kinderen uit de
laatste klas van de basisschool en
de eerst klas van het middelbaar
onderwijs worden gevormd. Hierbij
worden de kinderen gezalfd met een
combinatie van olijfolie en geurige
balsem terwijl de bisschop zegt: 'Ik
teken je met het teken van het Kruis
en sterke je met de Olie van het heil
in de Naam van de Vader, de Zoon
en de Heilige Geest.' De kinderen
geven bij het Vormsel aan zelf toe
te willen treden tot de kerkgemeen
schap en te proberen te leven zoals
Jezus deed. De kerkdienst begint
om 10.30 uur in de Rooms-katho-
lieke kerk in de Molenstraat.
Sinterklaas- en kerstverhalen van Schooltv vielen Sanne de Kruif,
drie Texelse meiden zijn opgeno- Lizanne Kroon en Daphne de Rid-
men in de voorleesbundel Sinter- der in de prijzen,
kerst. Bij een wedstrijd voor het
leukste sinterklaas- of kerstver- De wedstrijd werd vorig jaar uit
haal van het televisieprogramma geschreven voor leerlingen van de
InjQ.ri
■co - or
