Rust op camping Loodsmansduin nog steeds ver te zoeken
ül 'Directie RST heeft
ons de mond gesnoerd'
'Communicatie is niet altijd
even gelukkig geweest'
TEXELSE g COURANT
RST kondigt 'flinke kwaliteitsimpuls' aan
WOENSDAG 16 MEI 2007
'Ik zou heel graag met je praten. Maar ik durf niet. De direc-
heeft ons de mond gesnoerd en gedreigd iedereen die
Loodsmansduin in een verkeerd daglicht stelt van het terrein
te zetten. Dat is geen loos dreigement, want Joop Quint en
Theo den IJzerman hebben een brief gekregen dat ze per
direct niet meer op de camping worden toegelaten. Hun elek
triciteit is afgesloten. De schnitzels lagen in het vriesvak van
hun caravans te bederven.'
Tweeeneenhalf jaar nadat de RST
aankondigde dat alle stacaravans
moesten verdwijnen, is de rust op
Loodsmansduin nog steeds ver te
zoeken. Boze gasten hebben bij
tientallen hun standplaats opge-
en lege plekken worden niet
opgevuld. Maar wie kritiek heeft,
houdt deze angstvallig voor zich.
Een enkeling biedt aan anoniem
zijn verhaal te vertellen. De reactie
hierboven is van één van hen. Joop
Gumt, oud-voorzitter van de belan
genvereniging van kampeerders
van Loodsmansduin, maakt van zijn
doorgaans geen moordkuil. In
isblad De Hoornder heeft hij
een vaste rubriek, Van de buren,
waarin hij allerlei wetenswaardighe
den over het leven op Loodsmans-
cjm schreef. Maar ook hij heeft de
bt tot praten kennelijk verloren.
Quint bevestigt dat het contract per
drect is opgezegd en dat zijn sta
caravan vóór 26 mei van het terrein
moet zijn gehaald. Maar verdere
mededelingen doet hij niet. Andere
i vertellen dat zijn opslag-
schuurtje volgens de directie op de
verkeerde plaats stond, terwijl de
beheerder eerder wél akkoord was
gegaan met de locatie. Dat Quint
zijn katten wel eens los liet lopen,
zou een andere grief van de directie
Vf\. Bovendien was hem gewaar
schuwd Loodsmansduin met meer
m een verkeerd daglicht te stellen.
Zijn caravan mag Quint nog maar
één keer bezoeken en onder bege
leiding van het terrein halen. Een
kopie van die mededeling stuurde
de RST naar de politie. Gevraagd
om een reactie, zegt Quint: 'Ik houd
me maar even op de vlakte. Ik heb
mijn nek al genoeg uitgestoken.
Maar ik beraad me op stappen.'
Harde klap
Het valt niet mee een compleet
beeld te krijgen, maar dat de situ
atie op Loodsmansduin te wensen
overlaat, is een understatement.
Eind 2004 sloeg de vlam in de pan.
De RST stuurde de vaste stand
plaatshouders vlak voor kerst een
brief met de mededeling dat alle
contracten zouden worden ontbon
den en de caravans voor het einde
van 2006 weg moesten zijn. Een
harde klap voor de kampeerders.
Velen van hen kwamen al tiental
len jaren lang iedere zomer met de
hele familie naar Loodsmansduin
en vormden een hechte vrienden
kring. Een storm van protest was
het gevolg, ook van Texelaars, die
stelden dat je zo niet met je trou
we gasten omgaat. Ondanks haar
harde opstelling, toonde de directie
van de RST zich niet ongevoelig
voor de kritiek, want drie maanden
later werd het besluit teruggedraaid.
Ook de vervangende maatregelen
stuitten echter op veel weerstand.
Zo moesten alle schuurtjes worden
afgebroken (met uitzondering van
de exemplaren op de kop van de
caravan) en vervangen door een
standaardmodel en was ook voor
vlonders, houten schuttingen en
terrassen metingang van 2007
geen plaats meer. 'Veel gasten had
den duizenden euro's geïnvesteerd
om het terrein rond hun caravan
op te knappen. Het is waar dat
er uitwassen waren, maar daar is
nooit iets van gezegd. Als je dan
nu plotseling hard gaat optreden,
vraag je om moeilijkheden', vertelt
een kampeerder die graag anoniem
wil blijven. 'De meeste vaste gasten
komen hier al heel lang. Loods
mansduin is een belangrijk deel
van hun leven geworden. Dat een
nieuweling, zoals de directeur werd
gezien, daaraan durfde te komen,
heeft een diepe wond geslagen. En
die woekert nog steeds.'
Lege plaatsen
Zo'n veertig vaste gasten zegden
afgelopen winter hun vaste staan
plaats op. Hoewel de RST altijd
heeft geschermd met een lange lijst
van gegadigden, zijn een maand
nadat de camping open ging nog
steeds 25 plaatsen onbezet. Dat is
relatief veel, op een totaal van 195,
terwijl het totale aantal overnachtin
gen op Loodsmansduin al een paar
jaar flink terugloopf. Uit cijfers van
de gemeente blijkt dat Loodsmans
duin in 2003 133.413 overnachtin
gen registreerde, in 2004 117.455
en in 2005 107.634. Mogelijk dat
weersinvloeden het beeld wat ver
troebelen, maar de teruggang lijkt
structureel. Met ruim tien procent
van het aantal slaapplaatsen is de
RST de grootste logiesverstrekker
op Texel. Loodsmansduin telt ruim
2600 slaapplaatsen. Dat is onge
veer 65 procent van het totaal in
Den Hoorn en omgeving. Naast
Loodsmansduin is de RST eige
naar van drie terreinen in De Koog:
Kogerstrand, Om de Noord en De
Shelter.
Oud-bestuurder
Eén van de kampeerders die niet
meer terugkeren, is Cor de Wit uit
Den Burg. Tot zijn spijt, zegt hij. 'Ik
heb er vanaf het begin van de jaren
tachtig met veel plezier gekam
peerd. Niet hele zomers lang, hoor.
We hadden ook wel andere bestem
mingen. Maar met de kleinkinderen
hebben we er toch behoorlijk wat
'Graag willen wij benadrukken dat
de RST haar gasten en de pro
blemen serieus neemt. We heb
ben er begrip voor dat sommige
maatregelen als vervelend wor
den en/aren en dat men bezorgd
is over de toekomst van camping
Loodsmansduin. Onze communi
catie hierover is niet altijd even
gelukkig geweest. Het is jammer
dat mede hierdoor een negatieve
sfeer is ontstaan. Loodsmans
duin is nu juist aan de beurt om
een flinke kwaliteitsimpuls te krij
gen. De RST wil dat graag doen
in overleg met andere partijen,
zodat het nieuwe terrein perfect
zal aansluiten bij het Hoornder
Loodsproject.' Dat schrijven
directie en commissarissen van
de RST in een schriftelijke reactie
op de kritiek van kampeerders,
oud-bestuurders en dorpscom-
missie en ondernemers van Den
Hoorn. De volledige tekst druk
ken we hierbij in z'n geheel af.
'Helaas is het artikel mede tot stand
gekomen via anonieme verklarin
gen. Ook in het verleden heeft de
RST wel eens meegemaakt dat er
"eel weerstand was bij een bepaal
de groep teleurgestelde kampeer-
cas tegen de aangekondigde ver
telde i ^beringen. Enerzijds willen we
^mg zijn op onze vaste gasten
die zich vaak zeer betrokken voelen
di; "hun" camping. Anderzijds is
dot noodzakelijk om kwaliteitsver
beteringen door te voeren waarvan
«dereen kan profiteren en die de
camping aantrekkelijk houden voor
anbes een brede doelgroep. Op de RST-
jen vc campings in De Koog is deze aan-
Pek succesvol geweest.
Grens
tydeze plaats willen we niet ingaan
°P individuele kwesties. In het alge-
meen is het zo dat alle maatre-
mneiffl gelen ruim tevoren zijn aangekon-
te doqdigd (voor het eerst al m 1999) en
toegelicht. Dit betrof maatregelen
ten aanzien van schuttingen, vlon
ders, schuurtjes en kwaliteitseisen
caravans. De termijnen om tot
«nering over te gaan waren niet
- maar op advies van
de RECRON. de landelijke vereni-
«j"9 van recreatieondernemers.
*°°r mensen met een medische
erklaring zijn op sommige punten
Sonderingen gemaakt. Op een
gegeven moment is het nodig om
een grens te trekken en op de con
sequenties te wijzen. Wellicht dat
zoiets hard overkomt. Wij hebben
echter de indruk dat de meeste
mensen begrip hebben voor de
maatregelen; we hebben ook posi
tieve reacties gekregen. Het aantal
opzeggingen van vaste standplaat
sen is trouwens geen 40, maar 25.
Overigens horen wij goede geluiden
over de klantvriendelijkheid op de
RST-campings. Wij beschikken over
deskundig en gastvrij personeel, dat
er alles aan doet om het de gasten
naar de zin te maken.
Verleden
De huidige commotie is mogelijk
een gevolg van het verleden. De
RST is ooit opgericht als Stichting
Sociaal Toerisme Texel, met een
brede sociale doelstelling. Op aan
wijzing van de gemeente werd ook
geparticipeerd in andere voorzie
ningen op het eiland. De RST was
een rijke organisatie, die zorgde
voor de exploitatie van onder meer
hotel De Lindeboom, Tubantia en
zwembad Molenkoog. Tijdig inves
teren in de eigen kampeerbedrijven
schoot er destijds bij in. Tegen
woordig beschikken we niet meer
over enorme reserves en moet elke
investering goed doordacht worden
gedaan. De RST is nu bezig met
een inhaalslag om de campings aan
de moderne eisen van instanties en
vakantiegangers te laten voldoen.
Helaas is niet iedere trouwe gast
even gelukkig met deze noodzake
lijke vernieuwingen.
Communicatie
Een terecht kritiekpunt is - zoals in
de inleiding al gesteld - de com
municatie, die nu en dan beter had
gekund. Zo was er bijvoorbeeld
vanuit de RST-directie wel formeel
overleg met het bestuur van kam-
peerdersvereniging Loodsmans
duin, maar zagen we over het hoofd
dat niet iedere vaste kampeerder lid
was en dat er niet altijd sprake was
van een collectief belang. Inmid
dels hebben we hiervan geleerd
en worden alle gasten met een
vaste standplaats persoonlijk aan
geschreven.
Daarnaast hebben we de fout
gemaakt door soms (te) lang te
wachten met naar buiten treden. Dat
kan de ongerustheid verklaren van
Hoornder ondernemers en andere
betrokkenen over het uitblijven van
investeringen op camping Loods
mansduin. Het is onze gewoonte
om pas naar buiten te treden als er
inhoudelijk iets goed en duidelijk te
vertellen is. Regelmatiger contact
had de ongerustheid wellicht kun
nen voorkomen.
Stap voor stap
De RST is een gezond bedrijf, dat
de benodigde (grote) investeringen
kan doen, maar dat moet wel stap
voor stap gebeuren. Eerst waren
de verouderde kampeerterreinen De
Shelter en Om de Noord in De Koog
aan de beurt. Nu dat - overigens
in goede samenspraak - is gere
aliseerd, kunnen we aan Loods
mansduin beginnen. Het is tijd om
vernieuwing door te voeren op het
gebied van sanitair, afhankelijk van
de uitkomsten van een onderzoek
hiertoe. Een en ander moet gebeu
ren in overleg met instanties als
Staatsbosbeheer (eigenaar van de
ondergrond) en de gemeente (afgif
te kampeerexploitatievergunning).
Jaarrond
Wat er precies moet gebeuren,
wordt momenteel onderzocht. De
kampeerdersvereniging heeft de
wens om te komen tot een jaar-
rond-exploitatie, wij laten onder
zoeken of dat financieel haalbaar
is. Bij De Shelter (70 jaarplaatsen)
is deze stap ook gezet en de ont
wikkeling daarvan is bevredigend.
Of dat voor de grotere camping
Loodsmansduin ook opgaat, moet
worden bestudeerd. Daarnaast wil
len we de nieuwe camping Loods
mansduin laten aansluiten op het
rapport van het Loodsproject. Zeer
recent hebben wij de onderzoeks
opdracht gegeven aan het advies
bureau Route IV. dat nauw samen
werkt met Parklaan, het bureau dat
het Loodsproject heeft begeleid.
Route IV heeft de afgelopen jaren
geadviseerd over de herinrichting
van meer dan tien campings.
Volgens planning zal het concept
plan in het derde kwartaal aan de
RST worden gepresenteerd. Hope
lijk resulteren alle inspanningen in
een prachtig nieuw Loodsmansduin,
waar het in de toekomst voor vele
Texel-liefhebbers fantastisch toeven
is en waarop de inwoners van Den
Hoorn trots kunnen zijn!'
tijd doorgebracht. En het was over
een paar jaar, als we wat minder
mobiel zouden zijn, ook weer erg
leuk geweest.'
De Wit heeft zich erg gestoord aan
de bepaling dat elke stacaravan
van tien jaar of ouder moet wor
den vervangen door een nieuwe.
'Dat is gewoon willekeur. De ene
caravan ligt na tien jaren aan bar
rels, de andere is na twintig jaar
nog als nieuw. Het is maar hoe je
ermee omgaat. Ik wilde mijn cara
van verkopen aan mijn opvolger,
maar dat mocht niet, terwijl hij nog
maar vier jaar oud was.' De kri
tiek van de gepensioneerde slijter
geldt vooral RST-directeur Harry
Mathijsen. 'Ik heb 'm een keer mee
gemaakt tijdens een avond van de
kampeerdersvereniging in dorps
huis De Waldhoorn in Den Hoorn.
Hij probeerde over te komen als
een aardige vader, maar zijn onder
toon deugde niet. Zijn optreden
was werkelijk tenenkrommend. Zijn
wil is wet, een ander heeft niets te
vertellen.'
Saillant detail is dat De Wit van
1965 tot 1989 zelf deel uit maakte
van het bestuur van de RST. 'Ik
heb de eerste directeur, Faber, nog
meegemaakt. Onze bestuurders
kwamen uit allerlei geledingen van
de samenleving. Er zaten vertegen
woordigers in van Den Hoorn en
De Koog, een geestelijke, een vak
bondsman, een vertegenwoordiger
van de gemeente. Samen garan
deerden ze het sociale karakter van
de onderneming. Bovendien moest
de begroting worden goedgekeurd
door de gemeenteraad.' De Wit
geeft toe dat ook vroeger niet alles
koek en ei was bij de RST. 'De kam
peerdersvereniging stelde wel eens
onredelijke eisen. Alsof zij de baas
waren. Daar gingen we echt niet
altijd op in. Maar problemen losten
we op.'
Daadkracht
Ook oud-bestuurder Daan Welbo-
ren zit met de situatie op Loods
mansduin in zijn maag. Net als De
Wit is hij het reilen en zeilen van
de RST altijd belangstellend blijven
volgen, al was het maar omdat hij
als zoon van oud-beheerder Arie
Welboren een belangrijk deel van
zijn jeugd op Loodsmansduin heefl
gewoond en zijn schoonmoeder
Thea Roelofs er tientallen jaren een
stacaravan had. 'Het besturen van
de RST is per definitie iets moei
zaams. Vroeger, tgen alle lagen van
de samenleving waren vertegen
woordigd, hadden misschien wel
teveel mensen iets te zeggen en
dat kwam de daadkracht niet ten
goede. Als oud-bestuurder moet ik
ook de hand in eigen boezem ste
ken. Het was goed geweest eerder
op te treden tegen die schuurtjes
en schuttingen die twintig jaren
geleden al overal in de duinen ver
rezen Maar nu is de directie naar
de andere kant aan het doorslaan.
Met die dreigbrieven, waarin je als
gast eerst een gelukkig nieuwjaar
werd gewenst en daarna een reeks
aan harde voorwaarden kreeg voor
geschoteld, zijn veel mensen op
hun ziel getrapt. Bovendien is de
directie niet consequent, want in
sommige gevallen bleek zomaar
dispensatie mogelijk. Je mag het
verleden niet idealiseren en mijn
vader kon ook wél eens hard zijn,
maar hij en mijn moeder stelden
gastvrijheid boven alles. Ik heb de
indruk dat het nu ontbreekt aan
gastheerschap en dat veel kam
peerders zich niet welkom voelen.'
Niet consequent
Ook volgens anderen is de direc
tie met altijd even consequent in
het handhaven van de regels. Mik
punt van kritiek is steeds Mathij
sen. 'Vurenhouten schuurtjes zijn
volgens de nieuwe regels verbo
den. Toch zijn er kampeerders die
toestemming hebben het te laten
staan. Het hangt er vanaf wie het
vraagt. Mathijsen is gevoelig voor
de charme van vrouwen', vertelt
een kampeerder. Zijn lezing wordt
bevestigd door een andere gast.
'Ook bescheiden mannen met een
zachte stem krijgen soms dingen
voor elkaar.' Hoongelach wekte de
beslissing dat schuttingen moesten
worden weggehaald, maar dat de
palen mochten blijven staan. 'Nu
zie je overal dat landbouwplastic
in allerlei kleuren tussen die palen
wordt gespannen. Daarmee is de
opzet om de verrommeling tegen te
gaan helemaal mislukt.'
De invloed die Mathijsen wordt toe
gedicht, is niet overdreven, vin
den ook anderen. 'Beheerder Paul
Zadeits speelt geen enkele rol. Er is
een raad van commissarissen die in
theorie het beleid uitzet. Maar in de
praktijk bepaalt Mathijsen alles zelf
en dansen de commissarissen naar
zijn pijpen. Het is in dat verband met
vreemd dat er maar drie commis
sarissen zijn: Bart Bos, Jan-Jacob
Rab en Joke Kuiper. Een paar jaar
geleden waren er nog vijf, maar
Jaap Honingh en Cor van Poelje
hebben nooit opvolgers gekregen.
Daardoor heeft Mathijsen het nog
gemakkelijker alles naar zijn hand
te zetten.'
In hoeverre de directeur de dienst
uitmaakt, is door buitenstaanders
moeilijk te beoordelen. Feit is wel
dat de commissarissen een ver
zoek van de verslaggever om een
persoonlijk onderhoud afwezen.
Nadat Rab eerst naar voorzitter Bos
had verwezen, vertelde Bos dat de
bestuurders de afspraak hebben
alleen 'als team' naar buiten te
treden, inclusief de directeur. Ove
rigens is in de statuten vastgelegd
dat commissarissen niet kunnen
worden benoemd zonder dat de
directeur advies heeft uitgebracht.
Bovendien heeft de directeur het
recht iemand voor te dragen.
Sanitair
Volgens ingewijden laat de kwali
teit van het sanitair veel te wensen
over. 'In tegenstelling tot de terrei
nen in De Koog is op Loodsmans
duin is de laatste jaren niets van
enige betekenis geïnvesteerd. Er
zijn drie redelijk moderne toiletge
bouwen, van ongeveer vijf jaar oud.
De andere zeven zijn twintig jaar
of ouder', vertelt een kampeerder.
'Die oude gebouwen zijn echt een
drama', meent een ander. 'Of de
douche óf het afwaswater is koud.
Maar je betaalt er wel voor. Een
jaarplaats voor een stacaravan kost
ongeveer €1600.-. Dat is een hoop
geld. We willen het best betalen,
maar dan moeten de voorzieningen
wel in orde zijn.'
Benieuwd naar andere beoordelin
gen ging de verslaggever op zoek
op het internet. Ook na lang surfen
bleek het moeilijk een eenduidige
conclusie te "trekken. Op de gezag
hebbende site van ANWB krijgt
Loodsmansduin op het trefwoord
'algemeen' een 7,9 en op 'sanitair'
een 7,7. Dat lijkt hoog, maar de col
lega's van Landal Sluftervallei sco
ren 8,8 en 8,9 en die van De Krim
zelfs 8,8 en 9,1. Ook veel andere
kampeerterreinen in Noord-Holland
worden beoordeeld met gemiddeld
een 9,0. De andere terreinen van
de RST krijgen zeer uiteenlopen
de rapportcijfers: 7,6 en 7,4 voor
Kogerstrand, 8,2 en 8,0 voor Om de
Noord en 9.3 en 9.8 voor De Shel
ter. Doordat de ANWB tot voor kort
een systeem met sterren hanteer
de, is het maken van vergelijkingen
met andere jaren niet goed moge
lijk. Op de website www.zoover.nl
wisselen kampeerders ervaringen
uit. Op basis van twaalf beoorde
lingen krijgt Loodsmansduin een
6.5. Het is een gemiddeld cijfer, dat
wordt gedrukt door de cijfers voor
'sanitair' (5,1) en 'eetgelegenheden'
(4,2). Voor 'kindvriendelijkheid' (8,0)
en 'ligging' (8,6) zijn de beoordelin
gen heel wat positiever. Opvallend
zijn de opmerkingen die sommige
gasten plaatsen. 'Als het druk is, is
het sanitair niet altijd even schoon.
Het gaat hier vooral om de "oude"
gebouwen', meldt ene Henk. Maai
ke heeft zich verbaasd over de we's
zonder bril. 'Volgens de receptie
vanwege de hygiëne.' L. van Breu-
gel merkt op: 'Het sanitair is zeker
in het hoogseizoen, als het een
beetje druk wordt, ontoereikend.
Gevolg is dat het snel smerig is.
Het schoonmaken begint ook pas
rond 8.30 uur 's ochtends, als er
gebruik van wordt gemaakt.' Erik
Dulfer schrijft: 'Het sanitair is echt
superslecht. Niet van deze tijd. Mis
schien ook omdat de mensen er
zelf een zooitje van maken.' Posi
tief is daarentegen het oordeel van
Jacco Hooftman. 'Een erg leuke
camping met goed sanitair. Warm
water en warme douche gratis, wat
lekker is.'
Verbeteringen
Ook Welboren heeft de klach
ten over de staat van het sanitair
gehoord, maar onthoudt zich voor
lopig van een oordeel. 'Misschien
zijn ze wel van plan verbeteringen
door te voeren. Probleem is alleen
dat ze daar geen mededelingen
over doen. Laten ze wat meer open
zijn.' Zijn oproep wordt gesteund
door Herman Ridderinkhof. voor
zitter van de dorpscommissie van
Den Hoorn. 'Het is jammer dat niet
duidelijk is wat de RST wil en waar
om. En dat de directie kennelijk
ook niet de behoefte voelt ons op
de hoogte te houden. Commerciële
bedrijven hebben jaarvergaderin
gen waarop ze de aandeelhouders
vertellen over hun plannen. De RST
is een stichting en hoeft dat niet. Ik
zou het toejuichen als ze een jaar
lijkse bijeenkomst beleggen waarop
ze uitleg geven.' Ook anderen zien
de geslotenheid van de logiesver
strekker als probleem. 'Behalve de
accountant en de bankier is er
niemand die enige invloed op de
RST heeft', aldus een anonieme
kampeerder.
Ondernemers
In kringen van ondernemers in Den
Hoorn klinkt eveneens kritiek op
de RST. Niet al te luid. want de
angst om tegen zere schenen te
schoppen is groot. Niettemin leven
er de nodige wensen. 'De RST is
de belangrijkste motor van onze
economie. De directie heeft een
belangrijke verantwoordelijkheid en
zou zich moeten realiseren dat als
ze een klant wegjaagt ze ook een
klant van ons wegjaagt. Want de
kampeerder van Loodsmansduin
doet zijn boodschappen bij Goën-
ga, huurt een fiets bij Eddy Ver
meulen en gaat uit eten bij één van
de restaurants in het dorp', zeggen
Minne Goënga en René Jager in
een gezamenlijke verklaring.
Beiden betreuren het gebrek aan
investeringen in Loodsmansduin.
'De Koog is al helemaal op de schop
geweest. Het is gigantisch wat daar
gebeurd is. We willen natuurlijk met
op de stoel van RST-directie gaan
zitten, maar zouden graag zien dat
ook Den Hoorn zijn portie krijgt
Nu wordt Loodsmansduin vooral
gebruikt als noodcamping. Er is
al een paar jaar geen kampwinkel
meer, omdat je in zes weken hoog
seizoen je investeringen niet kunt
terugverdienen. De RST moet wel
haar best doen de slaapplaatsen die
ze van de gemeente heeft gekregen
vol te krijgen. Zo niet, geef ze dan
terug. Er is in de jaren tachtig al zo
veel verdwenen met het opheffen
van de jeugdcamping.'
Suggesties voor goedkope verbe
teringen hebben Goënga en Jager
genoeg. 'Het kan zo simpel. Neem
bijvoorbeeld de openstelling. Het
terrein is nu de helft van het jaar
gesloten. Bied de vaste gasten de
mogelijkheid het hele jaar te kam
peren. Geef ze de sleutel van één
toiletgebouw, dat ze desnoods zelf
schoonhouden. Maar wees in ieder
geval wat soepeler.' Ook zou de
RST er volgens Goënga en Jager
goed aan doen het zwembad lan
ger open te houden. 'Het gaat
eind augustus, aan het eind van
de zomervakantie, dicht. Maar in
september, wanneer er veel gasten
met kleine kinderen kamperen, is
het vaak ook nog mooi weer.'
Speculaties
Het gebrek aan investeringen en
openheid heeft al tot wilde spe
culaties geleid. 'De verouderde
toiletgebouwen vervangen, kost
ongeveer een miljoen. De RST
heeft geen geld om te investeren
en kan het waarschijnlijk ook met
lenen. Omdat de grond waarop
de camping is gevestigd eigendom
is van Staatsbosbeheer is geen
bank bereid bij te springen', menen
sommigen. Anderen denken dat de
RST doelbewust weigert geld aan
Loodsmansduin uit te geven. 'Het
kampeerterrein wordt afgestoten of
gedeeltelijk gesloten. Het kan lang
duren, het kan kort duren, maar het
gaat gebeuren.'
In een brief aan de vaste gasten
meldde directeur Mathijsen op 14
december vorig jaar 'de intentie' te
hebben de exploitatie van Loods
mansduin ook na 2010 voort te zet
ten en zich ervan bewust te zijn 'dat
het huidige voorzieningenniveau
daartoe niet toereikend is'. 'Echter
wij hebben te maken met een aantal
partijen die ieder hun eisen kunnen
stellen en hun invloed kunnen uitoe
fenen op ons beleid en daarmee de
exploitatie.' Genoemd werden het
nationaal park Duinen van Texel,
grondeigenaar Staatsbosbeheer, de
gemeente, de dorpgemeenschap
van Den Hoorn en 'last but not
least' de vaste standplaatshouders.
Om 'het merendeel van de wensen
en eisen' te kunnen invullen, was de
RST volgens de directeur bezig een
'visie' te ontwikkelen. Ook op basis
van het rapport van het Hoorn
der Loodsproject waren 'bepaalde
gedachten en ideeën' geformuleerd
en besproken met 'één van onze
belangrijkste gesprekspartners'.
Een 'positief antwoord' had Mathij
sen op dat moment echter nog met
gekregen. 'Vervolgens zullen wij
een extern bureau opdracht geven
een en ander nader uit te werken
en tevens marktonderzoek te doen
naar de haalbaarheid en het reali
teitsgehalte van onze plannen. Pas
daarna achten wij het zinvol om
opening van zaken te geven. De
afgelopen twee jaar is we! gebleken
dat onjuiste berichtgeving in de
media en bewust verspreiden van
onjuiste informatie tot veel onrust
leiden.
Belangenvereniging
Bij de belangenvereniging van kam
peerders is voorzichtigheid onder
tussen troef. 'Het feit dat de directie
met ons wil praten, bewijst haar
welwillendheid', zeggen bestuurs
leden Bets Schermer en Jan Kar
stens. Beiden logeren al bijna hun
hele leven op Loodsmansduin en
voelen geen enkele behoefte hun
plaats op het spel te zetten 'Wij
zoeken naar harmonie en willen
graag in gesprek blijven. Dat is
lastig, want aan de ene kant willen
we met de indruk wekken op de
stoel van de directie te willen zitten.
Aan de andere kant moeten we de
wensen van de kampeerders goed
naar voren brengen en mogen we
dus niet slap zijn. We hopen in ieder
geval duidelijk te maken dat we
allemaal hetzelfde belang hebben:
het voortbestaan van de camping.'
In Den Hoorn zijn vorig jaar al stem
men opgegaan de ontwikkelingen
in eigen hand te nemen. Een coö
peratie of ontwikkelingsmaatschap
pij, bestaand uit ondernemers en
bewoners, zou het kampeerterrein
moeten overnemen. Ook tijdens
vergaderingen van het Loodspro
ject is die mogelijkheid bespro
ken. maar dorpscommissievoorzit
ter Ridderinkhof houdt zich op de
vlakte. 'Ik geef toe, het is een inte
ressante gedachte, maar de RST
heeft al laten weten die optie niet
bespreekbaar te vinden. Dan houdt
het voorlopig dus op. Maar we blij
ven alert.'
Joop Rommets
hun schuttingen weghalen
mochten de palen laten
weer worden de palen gebruikt om er landbouwplastic als
