'Leven als een topsporter,
anders beland je in rolstoel'
Nieuwe dans jumpstyle verovert ook Texel in snel tempo
'Mijn moeder kan er niets van!'
Marathonlopers vragen aandacht voor astma
TEXELSE 7 COURANT
Joost (Dourlein) mag het weten
VRIJDAG 29 JUNI 2007
onde Petisdegrootste rage onder Neder-
bndse jongeren op dit moment:
imipstyle. Ook Texel jumpt zich
i ze - momenteel een ongeluk. 'Ik jump-
ieie rtt op het strand bij Rondje Texel.
Jawt federeen had mij gezien op het
k we-: loteschemi.'
)UQeo-7 het veldje aan de Bernhardlaan
g^t de Sluyscoog staan drie mei-
at gr fen van een jaar of tien als een gek te
jrd is" pnngen en draaien op de muziek die
henr'r it hun mobieltje komt. Het lijkt alsof
iq we,j e zomaar wat doen, maar het sprin-
en en draaien gaat gelijk. Ze 'jum-
en', de dans die op dit moment de
Beirö |W,s,e ra9e is onder Nederlandse
roeren.
jaipstyle is een muziekstijl die
aristig is van de gabbermuziek uit
jaren '90, de dans woei vorig jaar
Frankrijk over naar Nederland.
Eerst op het platteland, later ook in de
Randstad. Het wordt vaak op de raar
ste plaatsen gedaan: de winkelstraat,
het strand, bij oma thuis. De jongeren
maken filmpjes van hun jumps en zet
ten die op websites als youtube.com.
Langzamerhand werd jumpen steeds
had iedereen mij op het grote scherm
gezien.' Ook het broertje van Nikki
jumpt: 'Hij deed het in een schoenen
winkel en het filmpje daarvan heeft hij
op youtube.com gezet.'
Esmee van Loon (11) en de zusjes
Bntt en Iris van Heeringen (12 en 13)
Volgens danslerares Whitney moet je
vooral de basispasjes goed kennen.
'Als je die kent, kun je zelf de volgorde
bepalen. Maar de draai blijft moei
lijk. Je gaat een andere richting op
en raakt daardoor je oriëntatie kwijt.
Dat is heel lastig.' Dat bevestigen de
populairder en nu jumpt bijna elke
Nederlandse jongere onder de 16.
Zo ook op de Thijsseschool in Den
Burg. Op een willekeurige woens
dagochtend is het niet moeilijk om
40 kinderen voor een foto aan het
jumpen te krijgen. Dim Dros (10) en
Nikki Joseph (12) jumpen heel vaak.
Dim:'lk deed het zelfs op het strand bij
Rondje Texel. Dat was gefilmd en toen
Me kun je ook leren met
uit Oosterend jumpen ook. Zij zitten
zelfs op een jumpstylecursus van de
Muziek- en Dansschool. 'We jumpen
elke dag wel eventjes, vaak met vrien
dinnetjes', vertelt Britt. 'Op het school
plein gebruiken we onze mobieltjes
voor de muziek, maar soms is er een
cd-speler.' Volgens de meiden wor
den hun ouders soms wel gek van het
gejump de hele dag. 'Vooral als de
muziek te hard staat', vertelt Esmee.
'Mijn moeder vindt het er wel grappig
uitzien. Soms doet ze met mij mee,
maar ze kan er mets van!'
Whitney Valk (16) van Dansschool Cor-
ma uit Den Helder geeft de jumpstyle
cursus. Zo'n 70 mensen doen er aan
mee. 'Het is een enorme rage, alle
kinderen jumpen nu. Ik heb de dans
speciaal geleerd om deze lessen te
geven, er is een enorme vraag naar. Er
zitten zelfs twee volwassen vrouwen
in mijn groep!' Eén van die vrouwen
is Cocky Penha uit De Koog. 'Ik zag
die advertentie in de krant en dacht
dat wil ik leren. Het gaat nu hartstikke
goed. maar je moet het wel even
leren. Alles dat je niet kunt is in het
begin moeilijk.'
broers Herman en Jan-Jelle van de Vis
(12 en 14): 'Die draai is het moeilijkst
en daar willen we ook meer soorten
van leren', vertelt Herman. 'Wij ken
den de basis wel al, maar leren er nu
nieuwe draaien bij.' 'Je kunt zelf heel
makkelijk pasjes verzinnen, je kunt alle
kanten op', vult Whitney aan.
Vermoeiend
Tijdens de les doen de kids eerst
een warming-up waarna de basis
pasjes worden herhaald. Twee keer
Tom Winkel (11) en Daniël Eelman (12) en hun schoolgenootjes van de Thijssechool jumpen ook.
Texelse jumps
op internet
Op internet zijn verschillende
filmpjes van jumpstyle op Texel
te vinden. Zo laat een filmpje
op youtube.com zien hoe twee
jongens, op vakantie op Texel,
jumpen op het strand, het bos
en in hun bungalow. Ook zijn er
filmpjes te zien van de jumpnight
in Time Out.
springen op de grond, kick voor met
links, kick achter met links, wissel van
been, tap met rechter voet achter en
dan hetzelfde met rechts hetzelfde
als eerst met links. De stappen gaan
snel en zijn onnavolgbaar. 'Gewoon
lekker stampen', roept Whitney tegen
de groep van 30 kinderen, waann
zelfs meer jongens dan meisje zitten.
Een jongen draait steeds rechtsom
terwijl hij linksom moet. 'Draai maar
naar de piano', maar de jongen draait
weer rechtsom. Regelmatig vallen er
kinderen om als er een moeilijke draai
wordt geoefend. 'Hij kan er niets van',
roept een jongetje terwijl hij naar zijn
vriendje wijst. Nog voor de pauze
slaat de vermoeidheid toe. Af en toe
gaan er kinderen aan de kant zit
ten en beide nooduitgangen moeten
open voor frisse lucht. Jumpen is hard
werken.
'Het lijkt alsof jumpstyle alleen maar
wat gespring is', zegt Whitney. 'Maar
het is eigenlijk hartstikke zwaar. Voor
dat springen heb je een goede con
ditie nodig. Tien minuten streetdance
is geen probleem, maar tien minuten
jumpstyle is een ander verhaal.' De
muziek van jumpstyle, een vrolijke
variant op hardstyle, telt 140 beats per
minuut. Een lekker hoog tempo om
op te jumpen dus. De broers Herman
en Jan-Jelle kunnen ook niet zo heel
lang achter elkaar jumpen. 'Een heel
nummer jumpen is echt heel lang. Je
moet een topconditie hebben om dat
vol te houden.'
Er wordt dus altijd en overal gejumpt.
"Ook in de klas. ook als ze naar de
wc lopen', zegt juf Rianne Malschaert
van de Thijsseschool. Vervelend vindt
ze dat niet: 'Ach, het zijn de laatste
weekjes van het jaar, dan mag het. En
we zeggen altijd dat kinderen meer
moeten bewegen, dat doen ze nu.'
Tekst en foto's
Sietze Vermeulen
Beeldbank Texel
Soordwest 7 tot 8, buien en 15
graden, ideale omstandigheden om
«nseen middagje lekker te surfen,
fteen er is een probleem: geen col
lega-surfers in de buurt. Dus dan
*05l je verstandig zijn en kiezen
cor een veilige plek. Zo gezegd
e gedaan, en dus vertrok ik naar
parkeerplaats van TESO. De
is al jaren een vaste plek
is de omstandigheden op Noord-
Waddenzee te heftig zijn. Als
stapper van de KNRM voorkom
'.oste wat kost dat je ooit door je
egen manschappen moet worden
Dus naar een veilige plek:
eeropstahoogte, stroom en wind
Mn elkaar in; wat kan er dan nog
.Keuren?
'«een uur of anderhalf heerlijk
ootö water verschijnt ineens een
•rubberboten vol fluitende en
net peddels zwaaiende mariniers.
Totale paniek bij de heren in het
groen Nu had ik me al een aantal
niet geschoren, maar zoveel
tek ik toch ook weer niet op Bin
boen? En ik droeg al helemaal
witte jurk op het water...
'•'ear de heren van de Joost Dour-
ertazerne hadden blijkbaar hun
target in het vizier, gelockt en kwa-
irsn met de boten in linie mijn kant
rit. 'Ze zullen mij wel moeten heb
ben', dacht ik nog; anderen waren
mmers niet in de buurt,
k braaf erheen gevaren en het
gesprek aangegaan. Wie ik was,
\\Tat ik zeggen
Jongerenzeilrace hoogtepunt van Michiel De Ruyterjaar
wat ik in 's hemelsnaam deed en of
ik wel wist wat voor gevaar ik was.
Ik nog mijn materiaal nagekeken op
verborgen militaire wapens, maar
echt niets gevonden. Eigenlijk was
het niet eens een gesprek, het was
eerder een militaire voordracht, afge
sloten door een parmantig 'Roger?'.
Aangehoord: ja, begrepen: nee.
En nu mag je van de heren ver
wachten dat ze weten hoe ze met
een rubberboot moeten varen en op
welke positie je moet gaan liggen
als je met iemand in gesprek gaat of
langszij gaat liggen. Maar niets bleek
minder waar. Zo gaan liggen dat de
persoon (en in dit geval dus ook
het materiaal) door wind en golven
worden overspoeld, is bij het Korps
Mariniers blijkbaar protocol. En dat
met drie boten... toch zonde van al
die surfspullen. En het duurde wel
even voor ze ervan waren overtuigd
dat een benedenwindse positie toch
makkelijker praat.
Nu schijnt het zo te zijn dat de
Mokbaai verboden gebied is. Ik
heb in mijn jeugd misschien iets te
veel naar The A-team en MacGyver
gekeken, maar ik kan me toch niet
voorstellen dat ik, met mijn surfspul
len, een serieuze bedreiging voor de
veiligheid van ons land ben. Dat zou
zelfs BA niet lukken. Begrijpen doe
ik deze (ongezonde) vasthoudend
heid niet. Je maakt een verstan
dige keuze, doet niemand kwaad,
verstoort de natuur niet en toch
zijn er mensen of instanties die te
beperkt zijn in hun doen en denken
om hier op een Texelse manier mee
om te gaan. Volgens mij hoef je als
Defensie niet altijd meteen aan te
vallen. Soms is een verrekijker al
voldoende.
Volgende keer toch maar het hokje
ongeschikt aankruisen?
Joost Albers, Den Burg.
Tennisvereniging
houdt open huis
Tennis Vereniging Oosterend (TVO)
houdt morgen (zaterdag) open dag.
Het evenement begint om 11.00
uur met tennisspelen voor kinderen.
Vanaf 12.00 uur kunnen volwasse
nen kennismaken met de sport en
om 14.30 uur gaan de banen open
voor iedereen die het leuk vindt om
eens een wedstrijd te spelen. Aan
melden is niet nodig, deelname is
geheel vrijblijvend. Wie geen racket
heeft, kan er één lenen. De deel
nemers moeten zelf zorgen voor
sportschoenen (geen hardloop
schoenen). Vanaf 12.00 uur wordt
gerookte en gebakken vis verkocht.
De opbrengst wordt gebruikt om de
jeugdtrainingen mee te bekostigen.
De banen van TVO liggen aan de
Bijenkorfweg, achter het dorpshuis.
Kampioenschappen
atletiekvereniging
Atletiekvereniging Texel houdt
zaterdag op de baan aan de Haffel-
derweg in Den Burg clubkampioen
schappen. De wedstrijden begin
nen met een sprint, daarna volgen
speerwerpen en verspnngen en tot
slot wordt een langere afstand (600
of 1000 meter) gelopen. De wed
strijden beginnen om 13.00 uur,
om ongeveer 16.00 uur worden
de kampioenschappen afgesloten
met wedstrijden over vijf kilometer.
Publiek heeft gratis toegang.
Jongeren tussen de 15 en de 25
ir maken kans mee te varen in
de Race2sail de Ruyter, een zeil
race met historische zeilschepen
Ier ere van het- 400ste geboor
tejaar van Michiel de Ruyter. De
bemanning van de schepen moet
*°°r minimaal de helft uit jonge-
ran bestaan, die hun plaats aan
boord kunnen verdienen door het
schrijven van een motivatie. De
race duurt van 17 tot 25 augustus,
begint in Den Helder en eindigt in
Gissingen op Sail De Ruyter.
tece2saiL is een bijzondere race,
töarbij niet volgens een vast par
cours wordt gevaren. Tussen Den
leider en Vlissingen zijn waypo-
rs opgegeven (boeien en andere
parkeerde punten). De schepen
roe!en daartussen heen en weer
teren, maar mogen de volgorde zelf
bepalen. Zo kan elk schip zijn eigen
snelste koers kiezen. Het schip dat
na afloop de meeste mijlen heeft
afgelegd, wint. De jongerenrace
moet het hoogtepunt vormen van
het Michiel de Ruyterjaar. Meer dan
150 jongeren zullen op elf schepen
de strijd met elkaar aangaan. Deel
name staat open voor jongeren uit de
voormalige Admiraliteitsgewesten. Zij
moeten ingeschreven staan als inwo
ner van Middelburg, Rotterdam, Dok-
kum, Harlingen, Hoorn, Enkhuizen,
Amsterdam, Texel of Den Helder.
Een week lang leren zij gezamen
lijk een zeilschip te bemannen. Van
het zetten van de zeilen, het stu
ren en houden van de uitkijk tot en
met koken en het dek schrobben.
De deelnemers zullen bij alle taken
betrokken worden en aan het einde
van de reis blijken de bij aanvang
voor elkaar onbekende opvarenden
goede vrienden te zijn geworden.
De professionele bemanning leert
de deelnemers de fijne kneepjes van
het vak. Enkele schepen die mee
varen zijn de Shtandart, een 16de-
eeuwse replica uit Rusland; de Tecla
en de Gallant, oude haringloggers uit
1900; de Thermopylae, een voorma
lig America's Cup racer; de Excelsior,
een oude visserssmack uit Engeland
en de Urama, het zeil- en trainings
schip van de Nederlandse Marine.
Jongeren die kans willen maken op
een plek aan boord, kunnen op www.
race2sail in maximaal 150 woor
den beschrijven wie hun held is.
Op de website zijn ook de overige
voorwaarden voor deelname te'vin
den. Zeilervaring is niet vereist. De
inschrijving staat open tot 10 juli.
Een jury maakt een voorselectie uit
de inzendingen, waaruit de winnaars
worden getrokken.
Els de Jager blijft nieuwe uitda
gingen zoeken. Na haar avonturen
op 's werelds hoogste bergtoppen
heeft de 59-jarige Hoornder zich
nu opgegeven voor de marathon
van New York. In gezelschap van
zestien teamgenoten probeert ze
op 4 november voor het eerst van
haar leven de loop over 42,195
kilometer te volbrengen. Hun over
eenkomst: ze hebben allemaal last
van astma. Bovendien lopen ze
voor een goed doel.
Ze doet al bijna veertig jaar aan atle
tiek. Ze liep vele crosslopen, een
paar keer de halve marathon en
in estafetteverband ook de Zestig
van Texel. Maar van een marathon
was het nooit gekomen. Dat daar
nu verandering in komt, is zowel te
danken aan het toeval als een oude
wens. In november kreeg ze het ver
zoek mee te denken over een motto
voor mensen met astma die in 2007
in New York de marathon wilden
lopen. Het verzoek was afkomstig
van Dave Brill, voorzitter van De-lce,
organisator van de expeditie naar de
noordcol van de
Mount Everest, waaraan De Jager
twee jaar geleden meedeed. Op haar
suggestie - 'Breathe-Run-Inspire'
- kwam een bedankje terug, met
daarin het zinnetje 'Jij schrijft je toch
ook in?' Ze kreeg nauwelijks de tijd
daarover na te denken, want al snel
volgde een nieuw berichtje, waarin
Brill zich uitputte in excuses, aan
gezien de leeftijdsgrens voor deze
speciale groep 45 jaar zou zijn. 'Dat
prikkelde mij. Ik schreef me toch in
en liet in mijn motivatiebrief weten
dat het mij geweldig leek om juist op
4 november de New York Marathon
te lopen. Vijf dagen daarvoor word ik
60 jaar, een fantastische manier om
die leeftijd te vieren.' Als inspiratie
bron noemde ze haar vader, die rond
zijn zestigste zijn eerste marathon
liep.
Haar bnef had succes, want in febru
ari kreeg ze bencht dat ze was
doorgedrongen tot de eerste selec
tie van honderd mannen en vrou
wen. Tijdens een trainmgsdag op
15 maart in het Olympisch stadion
in Amsterdam viel de beslissing. Na
een lange dag, met een motivatie-
gesprek, groepsgesprekken, diverse
loopoefeningen en een duurloop van
3000 meter, kreeg ze te horen dat
ze 'heel zuinig' liep en één van de
zeventien atleten met astma was
die in New York mogen meedoen.
Ze is de oudste. Voor een atlete van
52 werd eveneens een uitzondenng
gemaakt, de anderen zijn (veel) jon
ger dan 45 jaar.
7 de foto's waarmee Els de Jager op de website www.mynewyorkmarathon.nl laat zien in welke omgeving ze traint.
In de aanloop naar de marathon wor
den de lopers intensief begeleid door
sportarts en tnatleet Guido Vroemen
en longarts Shelley Overbeek, die
ook de Olympische ploeg in Peking
bijstaat. Met uitgekiende loopsche
ma's worden ze klaargestoomd voor
het evenement. Daarbij staan ook
de weg werd. De Kemaanse, die
door haar huwelijk Nederlandse is
geworden, is zelf ook astmapatiënt,
wat de vraag oproept of het eigenlijk
wel een handicap is om astma te
hebben. Dé Jager: 'Er zijn zulke goe
de medicijnen, dat astma nauwelijks
meer een probleem hoeft te vormen.
Marathon op Texel
Om aandacht te vragen voor het
project van atleten met astma die
zich aan de marathQn van New
York wagen, lopen de deelne
mers zaterdag 11 en zondag 12
augustus een estafette door heel
Nederland. Iedere atleet loopt 20
kilometer. Els de Jager is start
loper. Ze begint bij haar huis in
Den Hoorn, loopt naar de boot en
vanuit Den Helder vervolgens nog
ruim zestien kilometer in zuidelijke
richting.
Ook ten bate van het goede doel
is de marathon die De Jagers
partner Ben Bakker en zijn col
lega Peter van der Struis op Texel
organiseren. Op hetzelfde tijdstip
als in New York het startschot
klinkt, gaat een groep Texelaars
op weg om zelf ook 42,195 kilo
meter te lopen. Inmiddels hebben
naast Bakker en Van der Struis
ook Henk de Vnes, Albert Hoven,
Muriël Mast en Rob van Beurden
toegezegd mee te doen. Bakker:
'Het is met de bedoeling er een
groot evenement van te maken.
Maar iedereen die wil, mag mee.
Voor meer informatie, ook over
sponsoring, kan contact worden
opgenomen met Ben Bakker of Els
de Jager, tel. 319523.
enkele trainingssessies met promi
nente atleten op het programma,
onder wie Gerard Nijboer en Marti
ten Cate en oud-bondscoach Wim
Verhoorn. Het project vindt plaats
onder auspiciën van de atletiekunie
en het astmafonds. Ambassadeur is
Lornah Kiplagat, die vele marathons
op haar naam schreef en vorig jaar
zowel wereldkampioen cross als op
Net als met onze expeditie naar de
Mount Everest willen we laten zien
dat je toch goed kunt functione
ren. Veel bekende sporters hebben
astma. Niet alleen Lornah Kiplagat.
maar ooK schaatser Erben Wenne-
mars en zwemster Marleen Veldhuis.
Bij mij werd rond mijn veertigste
astma geconstateerd. Mijn longarts
zei toen: je moet leven als een top
sporter, anders zit je straks in een
rolstoel. Niet zo leuk om te horen,
maar ik heb daardoor wel een ijzeren
discipline opgebouwd. Dat ik astma
heb, motiveert alleen maar. Als ik niet
op deze manier zou sporten, zou ik
me niet zo goed voelen als nu.'
Naast het doel iedereen te laten zien
dat met astma goed te leven valt,
steunt de groep lopers de Lornah
Kiplagat Foundation, een stichting
die meisjes in Kenia helpt bij hun
scholing en sportieve activiteiten.
Een succesvolle organisatie, die
samenwerkt met enkele universitei
ten in de Verenigde Staten, waar
jaarlijkse jonge Kenianen aan een
studie beginnen om aan hun toe
komst te werken. Door sponsors te
werven, proberen De Jager en haar
collega-atleten veel geld voor het
goede doel bijeen te brengen. Ze
heeft goede verwachtingen. 'Onze
eigen kosten worden betaald door
medicijnenfabnkant AstraZeneca en
een paar andere grote sponsors.
Daardoor blijft er waarschijnlijk veel
geld over voor de stichting van Lor
nah. Zij verdient dat ook. We heb
ben een keer met haar getraind en
ze komt heel goed over Een leuke,
gedreven vrouw, die veel over heeft
voor haar sport en de mensen voor
wie ze opkomt.'
Meer informatie over het project
staat op www.mynewyorkmarathon.
nl. Els de Jager houdt op deze web
site een blog bij.
Joop Rommets
