Je voelt je vrij
als je kampeert
Spot de stresstoerist
'Ik hoef het park niet af'
Overkants aandeelhouder
TEXELSE COURANT
Lucht in voor doop boek
Oud kaartenhokje TESO voorbode eeuwfeest
'Kwaliteitseisen zijn omhoog geschroefd'
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 2007
Bent u gestrest en wilt u ont
spannen? Zoek dan eens een
stresstoerist op. Voor de super
markt op De Krim kunt u ze goed
observeren. Ze bevinden zich
namelijk tussen alle ander toe
risten en kleden zich ook net zo:
korte broek met zakken, polo en
schoenen met lage sokken. Maar
iets verraadt ze: hun snelle pas,
hun gestylede haar en vooral hun
moeilijke, moderne bril: de stres
stoerist.
De stresstoerist, u kent ze wel. Ze
komen in groten getale naar Texel
om te onthaasten van hun drukke
kantoorbaan in een middelgrote
stad. Manager bij een of andere
bank. In hun dagelijks leven dragen
ze een pak, rijden ze met hun lease
auto naar hun werk, nadat ze de
kinderen op school hebben afgezet.
Hun baan vraagt net iets meer dan
ze werkelijk aan kunnen.
In de zomer komen ze naar Texel:
'Even drie weken onthaasten op
een camping op Texel', zeggen ze
tegen hun collega's. 'Ik heb daar
geen internet. Dan kan ik mijn werk
tenminste van me afzetten.'
Zo'n natuureiland is dus heerlijk
ontspannen voor ze. Dat is goed te
zien als ze 's morgens hun broodjes
halen bij de supermarkt en ze toe
vallig een stembus van de Texelse
Courant tegenkomen: 'Nee ik kan
niet stemmen ik heb haast.' 'Nee ik
moet echt doorlopen want ik moet
de boot van twaalf uur hebben.' 'Ik
heb echt te weinig tijd.' 'Zo meteen
als ik terugkom.'
Ze komen aangelopen met een ste
vige pas, gaan de supermarkt in en
komen er rennend uit. Geen rust
in hun benen, nergens de tijd voor
nemen. Voor stresstoeristen is Texel
geen ontspanning, ze zetten hun
stressvolle bestaan gewoon voort.
En als hun collega's na afloop over
de vakantie vragen antwoorden ze:
'Fantastisch, ik ben helemaal tot
rust gekomen.'
Dus als u binnenkort een stresstoe
rist spot: ga er dan eens goed voor
zitten en bekijk ze eens een tijdje.
Ze zijn het observeren waard want
van andermans gestress kom je
helemaal tot rust.
Sietze Vermeulen
Al bijna 27 jaar werkt André van
der Vliet als parkbeheerder op
Vakantiepark De Krim. Hij heeft
het zien opgroeien tot wat het nu
is. Nog altijd heeft hij uitdaging in
zijn werk. 'Je probeert het gasten
zo goed mogelijk naar hun zin te
maken. Dat blijft leuk.'
Toerisme zit in zijn bloed. Zijn ouders
hadden camping Dennenrust, wat
nu bungalowpark Gortersmient is.
Toen dat werd verkocht, ging Van
der Vliet op reis. In 1981 kwam
hij terug en ging aan de slag op
De Krim. Eerst was het alleen een
camping. 'Toen er bungalows bij
kwamen, was dat een enorme ver-
De Krim is Texels grootste vakan
tiepark. Je kunt er kamperen en
er zijn bungalows en chalets te
huur. Gasten kunnen zich de hele
dag vermaken in het binnen- en
buitenzwembad, het kinderspeel-
paradijs, de sportvelden, de spel-
letjeshal, in de twee restaurants,
de snackbar, de kroeg of zelfs in
een maïsdoolhof. Er is op De Krim
zoveel te doen, waarom zouden
toeristen het vakantiepark eigen
lijk nog verlaten om hun geld
ergens anders op Texel te beste
den? De stelling is daarom: Ik
hoef het park niet af.
Bijna een derde van de stemmers
zegt niet van het terrein af te willen
tijdens hun vakantie. 28,5 procent
van de 49 stemmers was het eens
met onze stelling. Daarentegen
geeft 71,5 procent aan ook de rest
van het eiland te willen verkennen.
De belangrijkste reden om het park
te verlaten was het strand.
Peter Walle uit Zwolle is duidelijk:
'Natuurlijk moet ik van het park af, ik
wil naar het strand:Er is hier genoeg
te doen voor de kinderen hoor, maar
het strand is hier niet.' Herman Bor
dering wil ook niet de hele dag op
het park blijven: 'Texel biedt zoveel
meer. Het strand, de leuke dorpjes,
daarvoor kun je niet op de camping
blijven. Als je alleen maar in het
zwemband hangt, is de lol er snel
af.' Lia Verstee uit Leimuiden blijft
overdag wel vaak op de camping
voor de kinderen, maar 's avonds
gaan ze weg. 'We eten altijd buiten
het park, de horeca is hier niet zo
goed. Ik werk zelf in een restaurant
en het gaat er hier wel erg klungelig
aan toe.' Betty Looy gaat vooral
van het park af voor haar 15-jarige
dochter. 'Zij verveelt zich soms. Ze
is te oud voor kinderactiviteiten,
maar mag nog niet uit.'
Philip (6) en Sara (8) blijven het liefst
de hele dag op de camping: 'In het
zwembad is het veel te leuk.' Ook
de schoonzussen Wil en Hennie
Draaier zijn niet van plan Texel te
bekijken. 'We blijven lekker op De
Krim hangen, er is hier zoveel te
doen. Het is altijd gezellig.' Ook
Nelda Lindeman uit Utrecht blijft
liever op het park: 'Valt de golfbaan
ook onder het park? Dan blijf ik lek
ker hier.'
Het hoogseizoen zit op haar top op dit moment. Hoewel het met de zomer
nog steeds niet wil lukken, is het aardig druk op het eiland. Natuur, strand,
gezellige dorpjes: er zijn genoeg redenen voor toeristen om naar Texel te
komen. Vandaag slaat de Texelse Courant haar redactietafel open op De
Krim, Texels grootste vakantiepark. In deze rubriek interviews met parkbe
heerder André van der Vliet en de familie Vanhooydonck, die twee weken
op de Krim kampeerde en de stelling: Ik hoef het park niet af.
Het vliegveld is woensdag even
het decor geweest van een boek
presentatie. Voormalig crimineel
Steve Brown presenteerde er
zijn nieuwe boek Killing Fields
Amsterdam.
Hij deed dat door het werk met een
tandemsprong uit de PH-JAS van
het Paracentrum naar beneden te
brengen. Op de begane grond over
handigde hij het aan de advocaat
van een Nederlandse vriend die in
een Amerikaanse gevangenis zit.
Brown beschrijft in Killing Fields
Amsterdam het criminele leven in
de hoofdstad aan de hand van der
tig jaar persoonlijke omgang met
diverse zware jongens binnen het
criminele milieu. Hij verkoos het
Texelse vliegveld voor de presenta
tie, omdat hij dat naar eigen zeggen
leuker vond dan een bijeenkomst in
een café met wat genodigden.
Het springen kwam hem machtigs'
over dan verwacht. 'Voor een echts
Amsterdammer uit De Pijp met twee
moordaanslagen achter de kiezen
dacht ik skydiven, wat is dat nou,
even aan het touwtje trekken en 1
klaar is Kees, maar dat had ik mis'.
meldt hij op zijn website. Brown had
wat overkantse media meegeno-
men om de presentatie wereldkuï
dig te maken. g.
De instructeurs meldden hem v»
vóór de sprong vrolijk dat ze kanse"
zagen een beloning van een hall
miljoen op zijn hoofd te verzilveren. W|
Brown: 'Het deed me lachen als
een boer met flinke kiespijn.' Killing
Fields Amsterdam is zijn tweeds q
boek. Volgens een recensie in he: K
weekblad Elsevier bevat het wz- j
rige passages, maar leest het lekke
weg en weet de auteur veel over he
criminele milieu. y
Betrokkenheid
Geboren in Utrecht en ging ik voor
het eerst in 1957 met mijn ouders
naar Texel. Daarna hebben wij dat
om de drie of vier jaar herhaald.
En ja, dan ontstaat een soort liefde
voor het eiland. Als je dat ook nog
combineert met een passie voor
openbaar vervoer, trein, bus en
boot (ik ben geboren en getogen
in een NS-gezin), dan ontstaat er
iets moois.
Sinds 1989 heb ik een vakantie
bungalow op De Krim en gaan wij
steeds met heel veel plezier naar
Texel. En sinds 1990 ben ik aan
deelhouder van TESO, Ik kocht het
aandeel (nominaal 25,-) via een
advertentie in de Texelse Courant
van iemand uit Zeewolde, destijds
voor ƒ2650,-. Het originele aan
deel is in 1946 uitgegeven aan Arie
Dros Pzn. Wellicht is er bij u meer
bekend over deze echte Texelse
naam.
Zodoende ben ik nu nog steeds
met veel plezier aandeelhouder
van TESO, met alle voordelen die
dat biedt. Het enige dat mij stoort,
zijn de vele negatieve uitingen
over 'overkanters' Alsof die tegen
TESO zouden zijn. Het tegendeel
is waar. Mijn betrokkenheid is zeer
groot en mijn waardering voor
TESO eveneens. Bovendien lever
ik als huurder een behoorlijk bij
drage aan de economische activi-
e weken vakantie op Vakantieparkfe
(Foto Silene SlbonJBetiOtot h
Twee weken vakantie hadden
Floor, Mirjam en Roel Vanhooy
donck uit Dordrecht erop zitten
op Vakantiepark De Krim. Vrijdag
gingen ze weer naar huis. Ze had
den het naar hun zin gehad. Floor:
'Texel is een schitterend mooi
eiland.'
Floor heeft zijn wortels op het eiland
liggen. 'Mijn moeder, Bets Spigt, is
opgegroeid op Texel. Ze woonde
aan de Schilderend in Den Burg.
Geregeld bezochten we vroeger
mijn grootouders. Nog steeds heb
ik contact met een kennis van mijn
ouders die woont op Texel; Marius
Bakker.' Meestal gingen ze naar
Duitsland of Luxemburg op vakan
tie. Dit jaar kozen ze voor Texel.
Floor: 'Er zijn hier zo veel leuke
plekken, de haven van Oudeschild,
Den Burg is een gezellige plaats.' Ze
hebben veel gedaan in hun vakan
tie. 'We zijn naar het Juttersmuseum
geweest, naar Ecomare, het bos
en naar vrijwel alle markten', aldus
Mirjam.
Over de camping zijn ze minder te
spreken. Mirjam: 'Het is te groot
en te toeristisch. De campinggas
ten zijn erg op zichzelf. Dat vinder
we jammer. Als we weer een keer
naar Texel gaan, dan gaan we
Camping De Bremakker. Daar heb
ben we al een foldertje van.' Als ze
bij de tent zitten, doen ze niet
veel. 'Sommige mensen gaan ais
ze aankomen direct badmintonnen.
Wij sporten veel gedurende het jas
en dan is het lekker om niets te
doen. We maken Japanse puzzels
en lezen veel.' De afgelopen
weken hebben ze goed weer gehac.
maar ook als het slecht weer zou
zijn, kampeert het gezin liever
dat ze een huisje huren. Mirjam:'In
een huisje is het ook niet leuk om te
zitten met regen. Je voelt je vrij als
je kampeert.'
Met nog enkele dagen te gaan voor
het eeuwfeest van TESO in Oude
schild worden zo hier en daar de
eerste voorbereidingen zichtbaar.
Voor de werkplaats van aannemer
Klaas Veenbaas aan de Schilderweg
is inmiddels een autenthiek kaar
tenhokje van TESO uit de vijftiger
jaren verrezen. Het werd destijds
gebouwd werd door (oud-)TESO-
medewerker Jan Daniël Koning en
was op de kade (nabij het huidige
havenkantoor) in gebruik. Veenbaas
heeft dit oorspronkelijke loket voor
de passagiers nagebouwd tijdens
de bouwvakvakantie. Komende
week kunnen vele bezoekers van het
eeuwfeest voor het loket weer even
de sfeer proeven van weleer als dit
historische hokje wederom op het
haventerrein nabij het Stoomboot
koffiehuis in gebruik zal zijn.
Het feestterrein is zaterdag 18
augustus vanaf 19.00 uur geopend
met een voorprogramma van dj
Marco van Sambeek. Het optreden
van Chipz begint om 20.00 uur pre
cies. Voor wie (langs de dijk) een
parkeerplaats voor de auto zoekt
luidt het advies: kom op tijd richting
Oudeschild. Dat voorkomt teleur
stelling. Voor fietsen is meer ruimte
op de haven. Voor €3,00 per per
soon wordt men na afloop van het
concert met de bus naar Den Burg
of De Koog gebracht. Het is verbo
den om zelf drank mee te nemen
naar het feestterrein.
(Foto Ben Koning)
Ambulance voor
dronken jongen
Wat een donderdagavond een leuk
avondje stappen had moeten wor
den, eindigde dronken op de Bad-
weg. Een jongen was zo onder
invloed van alcohol, dat omstanders
de ambulance belden. Die kwam ter
plaatse en beoordeelden de jongen.
Een tochtje met de boot was niet
nodig, hij werd opgehaald en naar
huis gebracht.
Nachtbus naar
De Cocksdorp
De resterende weekends van augus
tus zal in De Koog een extra nacht
bus worden ingezet met bestem
ming De Cocksdorp. Dat gebeurt op
verzoek van een grote groep jonge
ren uit De Cocksdorp en omgeving
die anders lang moeten wachten op
een taxi, wat een bron van overlast
is voor de bewoners van vooral de
Boodtlaan en de Strijbosstraat. In
vorige jaren was er nog vervoer*
en naar De Krim, maar die bus rij®
niet meer.
Ook de extra nachtbus wordt geëx
ploiteerd door Texeltours en vertrek
om 3.00 uur. De kosten zijn €3,-^
persoon, te betalen bi) instappj
De nachtbus naar Den Burg.
Waal, Oosterend en Oudeschild*
trekt om 3.45 uur.
teiten op Texel en het vervoer van
TESO.
Rob Boosma,
Houten.
Steve Brown (rechts) vlak voordat hij uit het vliegtuig springt. (Foto Fe./® merwge)
f
andering. De laatste jaren zijn er
grote investeringen gedaan. Er zijn
veel voorzieningen bijgekomen.'
Volgens Van der Vliet kan De Krim
niet worden vergeleken met Cen
ter Pares. 'Natuurlijk willen we dat
mensen veel van onze voorzienin
gen gebruik maken, maar daarnaast
vinden we het belangrijk dat ze het
eiland zien. In onze restaurants kun
nen we zo'n tien procent van onze
gasten kwijt als het park vol zit. We
vinden het dan ook goed dat men
sen de restaurants in De Cocksdorp
weten te vinden. De Krim is immers
opgericht door de bewoners van
het noorden om hier wat meer reu
ring te brengen.'
Niet alleen het park, ook de toeristen
zag Van der Vliet veranderen. 'De
kwaliteitseisen zijn enorm omhoog
geschroefd. Alles moet kloppen.
Hoefden kampeerders vroeger
geen stroom, nu moet er minstens
tien ampère beschikbaar zijn omdat
het Senseo apparaat eigenlijk ook
meemoet. In bungalows moeten
minstens een dvd speler en een
magnetron zitten. Daarnaast moet
er eigenlijk continu iets te doen zijn
op het park.'
Van der Vliet voelt zich erg verbon
den met zijn werk. Hij woont op het
park en moet om de week ook 's
nachts bereikbaar zijn. Toch heeft
hij nog tijd voor andere zaken. 'Ik
ben acht jaar coach geweest van
dames 1 van Tevoko. Het komende
jaar ga ik zelf weer spelen bij heren
2. Ook zit ik in de organisatie van de
Wampex. Ik heb een strandhuisje bij
paal 33, mag graag fotograferen en
wandel me te pletter op het eiland.
Ik kan dus wel loskomen van mijn
werk.'
André van der Vliet werkt al bijna 27 jaar als parkbeheerder op Vakantiepark De Krim.
(Foto Sliana Sibon/Bee/Obank Texel)
JAAR
Mijn eerste overtocht van Den Helder
naar Texel maakte ik, samen met
mijn ouders, in november 1943. Ik
was toen bijna twee jaren jong. Wij
woonden in Den Helder en bezoch
ten Texel in verband met het huwelijk
van mijn moeders broer, Willem Arie
'Bill' Visser, met Johanna Maria van
den Houdt. Zij was de (stiefdochter
van Joost 'meester' Mak en Maria
Mak-Kapel, voor velen beter bekend
als 'Jopie van meester Mak'. De
huwelijksvoltrekking vond plaats in
Den Burg op woensdag 10 novem
ber 1943. Bijzonder voor mij was
dat ik als bruidsjonker mocht optre
den. De trouwfoto's werden gemaakt
door Jan C. Bruin, fotograaf te Den
Burg. De boot waarmee wij de over
steek maakten, was waarschijnlijk de
'oude' Dokter Wagemaker. Ook bij
zonder is dat dit, met zekerheid, de
laatste keer geweest is dat wij, mijn
vader, moeder en ik, als drie-eenheid
optraden. Hun huwelijk werd in april
1944 ontbonden en mijn moeder en
ik waren al in januari van hetzelfde
jaar naar Baarn verhuisd. In april 1945
trok de Georgische opstand een ver
woestend spoor over Texel.
Naoorlogse feiten: Joost Mak, sinds
1936 gepensioneerd onderwijzer,
wonende in De Koog 16. later ver
anderd in Dorpsstraat 21, kocht op 1
juli 1946 een TESO-aandeel. No 614,
groot Vijf Gulden. Dit aandeel werd
op 12 februari 1958 overgeschreven
op naam van zijn schoonzoon W.A
'Bill' Visser, sinds 1948, samen met
zijn vrouw, zelfstandig exploitant van
het befaamde Hotel Café Restaurant
Het Witte Huis in De Koog. Joost
Mak overleed op 14 januari 1962. Bill
Visser maakte vele jaren gebruik van
aandeel nr. 614. Ik herinner mij zijn
enthousiaste verhalen over de fees
telijkheden bij het in de vaart nemen
van de in 1990 gebouwde Schulpen-
gat. Hij overleed op 16 december
1992. Op 19 februari 1996 schonk
de weduwe van Bill Visser, mijn tante
Joke, per akte opgemaakt door nota
ris Mr. J.Dogger aandeel nr. 614 aan
mij, Eddy Ver
meulen, houder
nummer 3623.
Sinds die dag,
nu meer dan elf
jaar geleden, ben
ik een overkants
aandeelhouder.
Het is een bij
zonder gevoel
wanneer je op
je 'eigen' bezit,
hoe bescheiden
ook, hét Mars
diep oversteekt.
Een gevoel dat
ik in sterke mate
ervaar tijdens de
vele overtochten
en dat voor mij
een hoogtepunt
kreeg tijdens de
speciale vaart
voor aandeel
houders ten tijde
van de ingebruik
neming van de
nieuwe Dokter
Wagemaker in
augustus 2005!
TESO gefelici
teerd!
Op de trouwfoto van 10 november 1943 BUI en Joke Visser, met
Ed Vermeulen als bruidsjonker. De foto werd gemaakt door Jan
C. Bruin.
Ed Vermeulen,
Baarn.
SPklGEN STOOMBDDT ONDERNi
LOKET
