'Op Texel blijven zou niet goed zijn voor mijn gezondheid'
Plaatselijke middenstanders presenteerden zich meer dan eens
TEXELSE g coyRANT
TESO-directeur neemt
welbewust even afstand
Handelstentoonstelling,
Temito en Oosterend Present
Tentoonstelling A.H.T.
VRIJDAG 7 MAART 2008
Officieel is hij in loondienst tot 1 mei. Maar om zijn opvolger
niet voor de voeten te lopen, heeft Rob Wortel het directie
kantoor van TESO deze week ontruimd en is hij alvast voor
zichtig begonnen afscheid te nemen. 'We hebben een paar
gesprekken om mijn werk over te dragen. Daar hebben we
ongeveer drie middagen voor nodig, het is niet nodig nog
twee maanden samen op één kantoor te zitten. Dat zou niet
gezond zijn. En TESO is geen multinational, waar werk is voor
twee directeuren.'
Een afscheidsinterview met Rob
Wortel (55) is geen enerverende
gebeurtenis. Daarvoor is de ver
trekkende TESO-directeur een te
vriendelijke, aimabele man. In de
onlangs verschenen aflevering van
aandeelhouderskrant TESO Jour
naal worden negen collega's en
andere relaties naar hun mening
over hem gevraagd en ook daaruit
komt hij naar voren als een bijzon
der gewaardeerde persoon. 'Hij kan
eerst geduldig luisteren, de situ
atie analyseren en dan een advies
uitbrengen. Als hij wat zegt, dan
is het ook zeker de moeite waard
om daarover na te denken', meldt
Martin Warnaar, ex-directeur van De
Krim. 'Ik heb hem nog nooit kwaad
of onredelijk gezien. Zelfs niet als er
iets mis ging tijdens de bouw van de
Dokter Wagemaker en dat is toch
een schip van 37.6 miljoen euro. Hij
bleef altijd rustig, scherp en alert',
laat Rint de Vries, voormalig hoofd
van de technische dienst van TESO,
optekenen. Directieassistente Vera
Graaf vertelt dat Wortel 'veeleisend'
is, maar ook 'erg complimenteus
en vergevingsgezind'. In haar enige
kanttekening vertelt ze dat hij werk
en privé 'strikt gescheiden' hield en
een puzzeltocht van de collega's
van kantoor oversloeg omdat hij
'verhinderd' was, terwijl iedereen
wist dat hij 'gewoon een hekel' aan
fietsen heeft. Maar ook dat nuan
ceert ze: 'Het siert hem dat hij die
dag Wel bij de afsluitende barbecue
was.'
Een iets minder rooskleurig beeld
komt alleen van Casper Vermeulen
van Damen Shipyard, de bouwer
van de Dokter Wagemaker. Vol
gens Vermeulen hield Wortel zijn
zakenpartners te allen tijde aan het
contract. 'Maar tijdens de bouw van
een dergelijk groot schip kom je nu
eenmaal wel eens in een situatie
terecht waarin wij het noodzake
lijk achtten om van de gemaakte
afspraken af te wijken. In dat soort
gevallen wees Rob direct naar het
contract. Daarin kan hij echt keihard
zijn en dat heeft er wél eens toe
geleid dat ik me oprecht afvroeg
of er nog wel toekomst in onze
samenwerking zat.' Ook Vermeu-
lens eindoordeel is echter positief:
'Uiteindelijk is het allemaal goed
gekomen en ik moet zeggen dat ik
in de loop der tijd voor de mens Rob
Wortel enorm veel waardering heb
gekregen. Natuurlijk is het niet zo
dat we nu elk weekend samen op
Texel zitten, maar het is gewoon een
heel prettige vent.'
Ook volgens eigen zeggen heeft
Wortel geen zware conflicten
beleefd. De sfeer binnen TESO
karakteriseert hij als 'betrokken'.
'Je kunt altijd een beroep op elkaar
doen, iedereen ziet het belang van
de onderneming. Als het een keer
plotseling druk wordt en we beslui
ten een extra boot in te zetten, dan
laat iedereen zijn gebakje op de
verjaardag staan en is binnen een
kwartier op de haven. Natuurlijk
is er wel kritiek, overal is wel eens
wat. Maar het is altijd kritiek vanuit
betrokkenheid. Als het gaat om het
belang van de onderneming, dan
is dat prima en moet je er iets mee
doen. Ik zou dat niet eens kritiek,
maar liever verbetenngsideeën noe
men.' Hij lacht: 'Ja, dat is eigenlijk
wel een mooi woord: verbeterings
idee.'
Na even nadenken: 'En wat is kri
tiek? Ik ben een gelijkmatig mens.
Als kritiek terecht is, dan moet ik er
wat mee doen. Het is net als met
mijn kinderen. Als die zeiden papa,
je bent te streng en ze konden dat
goed beargumenteren, dan moest
ik mijn houding misschien bijsturen.
Maar ontbreekt het aan argumen
ten, dan vergeet ik kritiek net zo
snel. Daar ben ik misschien wel wat
laconiek in.'
Verhalen dat er bij TESO een kloof is
tussen directie en werkvloer, nuan
ceert hij direct. 'Dat gevoel is van
alle tijden en van alle bedrijven. Ik
heb wel eens gehoord: we zien je
weinig op de boot. Dat kan, ik heb
het soms te druk om veel mee te
varen. Maar een andere keer hoor
je: daar heb je hem weer. Dat hou
je altijd. Je kunt niet elke dag naast
elkaar staan en het altijd met elkaar
eens zijn. De onderneming moet
nu eenmaal geleid worden. Dat zie
je ook bij CAO-onderhandelingen.
Daann heeft iedereen zijn eigen rol.
Misschien vinden de medewerkers
mij soms gierig en ik hen hebzuch
tig. Dat is nu eenmaal het proces.
Maar de sfeer moet goed zijn en
naar mijn idee is ook de sfeer goed.
Met als resultaat dat de dienstver
lening goed is. Want daar gaat het
uiteindelijk allemaal om.'
Op de vraag wat zijn grootste teleur
stelling van de afgelopen veertien
jaar is, moet hij het antwoord schul
dig blijven. 'Dat de Molengat vorig
jaar tegen de fuik voer, waardoor de
dienst moest worden gestaakt, was
heel vervelend. Maar dat was niet
teleurstellend, zoiets kan gebeuren.
TESO is een mooi bedrijf en Texel
is een prachtig eiland, met aar
dige mensen. Het is eerder leuker
geworden dan verwacht. Ik had er
vooraf niet zo'n helder beeld van,
maar toen ik me voor mijn sollicita
tie inlas, kreeg ik het idee dat er wel
eens scherp op TESO gereageerd
werd. Dat is niet gebleken.
Mijn ervaring is dat de soep
nooit zo heet gegeten wordt
als dat hij wordt opgediend.
Ik kijk terug op een heel
mooie tijd.'
Ook de technische storing
die de Dokter Wagemaker
een paar weken geleden trof,
heeft de vertrekkend direc
teur niet uit zijn evenwicht
gebracht. 'Het was een niet
geplande afvaart. We hadden
net groot onderhoud gehad
en normaal test je een schip
dan eerst uitgebreid op het
Marsdiep. Omdat het plotse
ling erg druk werd, besloten
we de Dokter Wagemaker al
eerder in te zetten. Maar er
was met zoveel aan de hand.
Als die slepers van de mari
ne er niet waren geweest,
hadden we het anker uitge
gooid.'
Dat de nu bijna drie jaar
oude Dokter Wagemaker wel
erg vaak pech heeft, is een
beeld dat Wortel bestrijdt.
Sceptici roepen in herinne
ring dat het schip bij zijn eer
ste aankomst op 't Horntje
niet in de fuik paste, doordat
het hekwerk op het voetgan-
gersdek te ver uitstak, en
dat het later wegens aller
lei onvolkomenheden eerst
een paar weken terug naar
de werf moest. 'Wie zo'n
bestelling plaatst, loopt altijd
bepaalde risico's. Het schip
is op maat gemaakt, precies
naar onze wensen. Het is niet
het laatste model Fiat Punto
waarvan er duizenden zijn
gemaakt. Eigenlijk is er maar
heel weinig stuk gegaan. Er
zit heel veel op zo'n schip en
dat betekent ook dat er heel
veel stuk kan gaan. Ik denk
dat we niet vaker dan tien
keer een probleempje heb
ben gehad.'
Gevraagd naar zijn grootste
verdienste, is het even stil.
'Dat is moeilijk te zeggen
van jezelf. Eigenlijk moeten
anderen dat doen. Maar
als het dan toch moet, dan
noem ik de transparantie. En
dat we meer worden gedra
gen in de lokale omgeving.
In combinatie met vrij vervoer voor
aandeelhouders. Sinds de instelling
daarvan zijn zij in getal gestegen
van 1700 naar ruim 3000. Daarmee
zijn we terug bij wat TESO zou moe
ten zijn: een gebruikersorganisatie.'
De transparantie uit zich op verschil
lende manieren. 'De belangrijkste
zijn de presentaties bij de aandeel
houdersvergaderingen, waarin we
onze plannen ontvouwen. Dat doen
we al vroegtijdig. De nieuwe boot is
in 2005 gekomen, maar al in 1998
zijn we begonnen daarover uitleg
te geven. Ook over onze financiële bestuurders uit elk besluit te toet-
situatie zijn we heel open. En wie sen of Texel daar unieker van wordt,
vragen stelt, ook buiten de vergade- Hij kreeg er applaus voor, maar cri-
ring om, krijgt een beargumenteerd tici meenden dat Wortel zijn mond
antwoord.'
Veelbesproken in de laatste aan
deelhoudersvergadering was de
constatering van Wortel dat Texel er
in veel opzichten de laatste jaren niet
'unieker' op is geworden, waarbij hij
het parkeerbeleid, woningbouw, de
komst van landelijke winkelketens
en de sluitingstijden als negatieve
voorbeelden noemde.. 'Uniciteit is
voor Texel de sleutel voor succes.
Als Texel net zo wordt als Purme-
rend, dan verliezen we de slag om
het toerisme', daagde hij de Texelse
wel eerder had mogen opendoen.
Een onterecht verwijt, vindt hij zelf.
'Ik heb het nu al bij drie aandeel
houdersvergaderingen gezegd. En
misschien wel vaker, maar dat was
dan tussen, de bedrijven door, in
plaats van als apart agendapunt.
Misschien ben ik inderdaad te laat,
dat zou kunnen, maar dan is het niet
eerder in me opgekomen.'
Wortel was enkele jaren geleden
êén van de initiatiefnemers van het
Toeristisch Kennis Instituut, dat de
gemeente gevraagd en ongevraagd
adviseert over allerlei ontwikkelin
gen die het toerisme op het eiland
kunnen stimuleren dan wel bedrei
gen. Nog steeds is hij zeer
overtuigd van het nut van
deze organisatie. 'Zeventig
procent van ons inkomen
wordt door de toeristen
gegenereerd. Als zij op een
gegeven moment wegblij
ven, omdat ze het hier niet
aantrekkelijk genoeg meer
vinden, merken we dat
direct in onze portemon
nee. Ook wij, als TESO. Dat
is een zakelijk argument
voor mij om in zo'n insti
tuut te participeren. Onze
boten hebben een bepaal
de omvang, gebouwd op
basis van de prognoses van
de vervoerscijfers. Als die
boten leeg blijven, hebben
we een groot probleem. Om
ervoor te zorgen dat de toe
risten blijven komen, moetje
uniek zijn, net even anders
dan elders. Dat betekent
niet dat we in een museum
moeten leven, waar niets
meer mag. We moeten mee
in de tijd en we moeten ook
prettig kunnen leven. Maar
als het hier daardoor te veel
op, bijvoorbeeld, Heerhu-
gowaard gaat lijken, gooien
we onze eigen glazen in.'
Het kennisinstituut is een
geëigend orgaan om naar
'processen' te kijken. 'Om
te beginnen moeten we
vaststellen waar we als
Texel over twintig jaar wil
len zijn. Pas daarna kun
je kijken welke ontwikkelin
gen daarbij horen. Vergelijk
het met het bouwen van
een boot. Daarvoor stel je
eerst vast wat voor boot
het moet zijn en daarna het
programma van eisen.' Wat
Wortel betreft, gaat het om
de hoofdlijnen - ruimtelijke
ordening, detailhandel, het
soort slaapplaatsen - en
moet er weliswaar ruimte
zijn om 'bij te sturen', maar
gaat het er uiteindelijk om
het doel te bereiken.
Over het functioneren van
het Toeristisch Kennis Insti
tuut is Wortel redelijk posi
tief. 'iedereen heeft zijn
•röevrkn) eigen achterban, waardoor
je het niet altijd met elkaar
eens kunt zijn. De kunst is dat je
kiest in het belang van de grote
gemene deler. Zonder keuzes krijgen
we chaos, in dit geval een onduidelijk
toenstisch product. Probleem is dat
het moeilijk is je voor te stellen dat
het ooit minder wordt, omdat het zo
lang goed is gegaan. De besluitvor
ming is soms teleurstellend, maar er
wordt in ieder geval geluisterd. Zoals
in de kwestie rond de sluitingstijden.
Dat is een goede discussie, waar
bij nu veel meer aandacht wordt
besteed aan de vraag wat we als
Texel willen zijn. Als de uitkomst niet
helemaal is zoals we willen, moeten
we niet gefrustreerd raken, maar blij
zijn dat er in ieder geval wordt gedis
cussieerd.'
Nog anderhalve maand en dan zul
len zijn dagelijkse zorgen over aller
lei Texelse aangelegenheden tot het
verleden behoren. Daags na zijn
afscheidsreceptie op woensdag 23
april gaan Wortel en echtgenote
Christa per zeilboot op wereldreis.
Hun nieuwe thuisbasis wordt Gozo
(bij Malta), waar het echtpaar een
appartement heeft gekocht. Van
daaruit willen ze in etappes de
wereldzeeën verkennen. Het varen
noemt hij 'een droom', de keuze
voor Gozo heeft vooral praktische
kanten. 'Ik ben weliswaar direc
teur en geen eigenaar, maar TESO
voelt als mijn eigen bedrijf. Dat blijft
waarschijnlijk zo als ik geen afstand
neem, want ik kan er niet om heen.
Ik ga met de boot, lees erover in de
krant. Op Texel blijven zou niet goed
zijn voor mijn gezondheid, ik moet
het even loslaten. Ik draag het over
aan Kees (de Waal. red.) en hij gaat
het goed doen. Geen twijfel over,
maar ik ga er niet naast zitten.'
Vol enthousiast beschrijft Wortel het
schoons van Gozo. 'Ik houd van de
buitenlucht, ben het liefst tachtig
procent van de tijd buiten. Dat is
daar heel goed mogelijk. Gozo is
een prachtig eiland, dat we een paar
jaar geleden hebben leren kennen.
Nee. toen voeren die oude TESO-
boten er niet meer. Het is er heel
vriendelijk en veilig. Niemand doet er
zijn huisdeur op slot. De onderlinge
contacten zijn er uitstekend, ook ten
opzichte van mensen zoals wij, die
er niet vandaan komen. Je maakt zo
weer vrienden en vriendinnen. Het
water is er helder, je kunt er prachtig
in snorkelen, bij een temperatuur
van 26 graden. Wat wil je nog meer?
Komt nog bij dat de levenskosten
er lager liggen.' Hij lacht: 'En dat is
natuurlijk plezierig, want als ik stop
met werken, komt er minder geld
binnen.'
Hun plannen gelden voorlopig voor
vijf jaar, daarna kijken ze verder. Een
belangrijke rol in hun overwegingen
zullen dan ook hun drie (volwas
sen) dochters en twee kleinkinderen
spelen. 'Zij vinden het jammer dat
ze hun ouderlijk huis op Texel kwijt
raken. Maar ze begrijpen het ook
wel.' Mochten de Wortels besluiten
terug te keren, dan is de kans groot
dat ze op Texel een huis zoeken. 'In
Nederland zou ik nergens anders wil
len wonen. Texel is één van de mooi
ste plaatsen in het land, de sfeer is er
prima en we kennen hier natuurlijk al
veel mensen. Ik heb nog geen idee
wat ik dan ga doen, maar in ieder
geval niet achter de geraniums zit
ten. Het klinkt een beetje geitenwol-
lensokkenachtig, maar misschien ga
ik wel iets in het ontwikkelingswerk
doen. Dat lijkt me leuk, bovendien
help je er mensen mee. Ach, er is
genoeg te doen in deze wereld.'
Joop Rommets
vooruitblik op
Dag van de
TexelseOndernemer
Zo nu en dan, en zeer onregel
matig, voelen Texelse bedrijven
zich geroepen zich gezamenlijk
te presenteren. Om aandacht te
vragen voor het eigen product,
om het publiek te wijzen op de
mogelijkheden die het eiland biedt
of gewoon 'om goede zaken te
doen'. In het archief van de Texel
se Courant zijn drie van dergelijke
tentoonstellingen terug te vinden
die meer dan gemiddeld de aan
dacht trokken.
Opvallend is dat de eerste gezamen
lijke tentoonstelling van de plaatse
lijke middenstand, de Algemeene
Handelstentoonstelling Texel (AHT)
in februari 1927, een initiatief was
van een overkanter, 'de heer Bern. J.
Cohen uit Amsterdam'. Aan de voor
avond van de grootse tentoonstel
ling neemt een verslaggever van de
Texelse Courant een kijkje. 'Onder
gebracht in hotel Texel bleken zelfs
de groote zaal met eetzaal en serre
niet voldoende plaatsruimte te bie
den en moest ook het tooneel voor
de A.H.T. worden ingericht. Zelfs
werd vóór het gebouw, nog binnen
het hek, een speciaal getimmerte
neergezet om toch geen exposant
teleur te moeten stellen.' De enorme
belangstelling was wellicht ook te
danken aan de komst van de elec-
triciteit en de nieuwe mogelijkhe
den die dit bood. 'Waar de electri-
ficatie van onze gemeente voor de
deur staat, die zooveel pennen in
beroering heeft gebracht, en ook
door de middenstandsvereeniging
niet gunstig beoordeeld is, meen ik
toch dat juist met het oog hierop de
tentoonstelling voor menig Texelaar
een openbaring zal zijn', zei loco
burgemeester R.P. Keijser in zijn
openingswoord. 'Daar toch zal, naar
ik mij voorstel, kunnen blijken, dat
de electrische energie, behalve voor
verlichtingsdoeleinden, ook op veler
lei ander gebied aangewend kan
worden, tot heil van het algemeen
belang en ter vergemakkelijking van
onze dagelijksche werkzaamheden,
zoowel voor onze huisvrouwen als in
onze bedrijven.'
Veel electrische apparaten dus op
deze eerste gezamenlijk tentoonstel
ling. Dat begint al gelijk bij binnen
komst, waar Dros' Ingenieursbureau
'een rijke collectie' elektrische appa
raten tentoonstelt. Overigens trof de
bezoeker Dros al eerder, die buiten
het hotel 'aandacht [vroeg] voor zijn
afdeelmg auto's en motoren'. De
tweede stand was die van de firma
A. Plaatsman met 'tabak, sigaren
en sigaretten in meer of minder luxe
verpakking, leder, die voor hooger
bedrag dan 50 c. hier besteedt, krijgt
een pakje Van Nelle's rooktabak op
de koop toe', schrijft de verslagge
ver. Overigens bedroeg de toegang
tot de tentoonstelling ook al 40 cent,
dus menigeen zal deze aanbieding
hebben overgeslagen.
Rondlopend over de AHT in hotel
Texel treft de bezoeker verder ach
tereenvolgens de fa. Fr. Zegel Kz. uit
Oudeschild met allerhande gereed
schap, wasmachines, voederbakken
en bedden en de grossiers Scholten
en Pijper in wasmachines. 'Naar u
zult opmerken, kan een der machi
nes zoowel met gas, als met kolen
verwarmd worden. Natuurlijk wordt
zij door middel van een electro
motor in werking gesteld, al is dit
niet noodzakelijk.'
De heer G. Smidt vraag aandacht
voor muziekinstrumenten, 'speciaal
voor de Columbia Grafonola' en 'een
Amsterdamse firma' exposeert schil
derijen. De firma P. Bakker toont
ijzerwaren en D. van Deventer 'wist
met keurige bloemen van allerlei slag
in overvloed van kleur een frissche
en aantrekkelijke uitstalling gereed te
brengen'. Naast Verschure's Margari-
nefabrieken uit Amsterdam verkoopt
de firma A. Kikkert en Zoon 'iwano-
witsch-nougat en -vruchten' en de
firma Vlessing kousen, kanten kleed
jes en 'inzinkbare naaimachines'. De
heer Mittelhauser toont 'electrische
standers iedere concurrentie door
het Vasteland het hoofd kunnen bie
den'.
Dat de Texelse middenstand daar
heel goed toe in staat waren, blijkt uit
het verslag in de krant van 10 okto
ber. Onder de wat cryptische kop
'Als de koopkracht van het publiek
verlichtings-, kook- en verwarmings- de geestkracht van de eilandelijke
apparaten' en 'diverse genees-, ver- middenstanders evenaart zal het
sterkings- en voorbehoedmiddelen
vormen de hoofdschotel van de
stand der fa. T. Buijs'. In het midden
van de grote zaal heeft de heer E.
Boekei zijn 'rijwielen en melkontroo-
mers' opgesteld en in de serre trekt
de stand van Dros' Advocaatfabriek
het meest de aandacht. A. van der
Vis verkoopt fruit en delicatessen en
bakker Bremer brood, koek, biscuit
en gebak. De 'fotografische kunst is
vertegenwoordigd door de fa. Sibo'
en de heer F. van Heerwaarden 'komt
voor de dag met een collectie brand-
wielherstellers.' Ook de betonfabriek
van J.C. Rab in Brandstoffen en
Bouwmaterialen is prominent aan
wezig met 'stalramen, ramen voor
woningen, buizen, tegels van 50 tot
10 cm diameter, trottoirtegels en
trottoirbanden.' Speciale lof is er
voor de voorwerpen van asbest.
een goot van asbest behoeft men
niet te verven, verteert niet, groeit
met aan.'
Mensen die minder met wederop
bouw bezig waren, konden terecht in
de stand van mevrouw W.J. de Waal-
Koning, waar 'prachtige dameskof
fers met zijdevoering' te zien waren.
'Emigranten kunnen hier hun koffer
uitzoeken', meldt de verslaggever.
Maar niet alleen emigratie, ook toe-
waarachtig wel gaan!' worden alle risme kwam in beeld. De VW liet in
25 standhouders uitgebreid belicht, haar stand zien hoeveel geld de toe-
Het verslag neemt dan ook vrij- rist op het Gouden Boltje brengt en
wel de hele voorpagina in beslag, wie daar allemaal van profiteren. 'Het
In lovende bewoordingen laat de zou daarom prettig zijn als een ieder
verslaggever zich uit over de ten- ook de vereniging, die dit toerisme
toonstelling in Casino. Standhou- stimuleert, steunt', meldde de op de
ders waren dan ook tot het uiterste stand verstrekte brochure.
gegaan om indruk te maken. Zo
probeerde bij Goederenhandel Ph.
Vlessing een 900 kilo zware wals een
Epedamatras tot moes te rijden. 'De
zware machine gaat duizend en één
maal over die matras, maar zodra
De Temito, de Texelse Middenstands
Tentoonstelling, werd een groot suc
ces en werd drie jaar later, in 1954
herhaald. Tijdens de ledenvergade
ring van de Middenstandsvereniging
kasten en -kisten'. Aan het eind van de wals voorbij is, veert hij weer in van 1956 bleek dat de tentoonstel-
het rondje staan de fa. Jb. Dekker
met dames- en herenmode en de fa.
Sluijs met 'voederartikelen'. Tot slot
bevindt zich 'in een speciaal vertrek'
de gemeentelijke zeevaartschool.
Niettegenstaande het succes dat
deze eerste gezamenlijke tentoon
stelling was, duurde het vele jaren
voor de middenstand zich geroepen
voelde zich nogmaals zo uitgebreid
te presenteren. Pas in 1951 kondig
de de Texelse Courant een tweede
grote middenstandstentoonstelling
aan, de Temito, die van 8 tot en met
13 oktober werd gehouden. 'Het
doel er van is het publiek ervan te
overtuigen, dat de Texelse Midden-
alle kracht op.' Zwaar geschut liet
ook J. Witvliet Azn's Reparatiebedrijf
ling aan eigen succes ten onder
dreigde te gaan, want geen locatie
Onze stand zal voor u van belang zijn.
Zl» nadere aankondiging t
Ph. VLESSING DEN BURG.
zien, met een in eigen werkplaats
gemaakt hydraulische pers met een
drukvermogen van 12.000 kilo. 'Een
practisch werktuig voor alle kleine
werkplaatsen zoals garages, auto
bedrijven en wellicht ook voor rij-
bleek groot genoeg om alle stand
houders te herbergen. 'Het zalen-
probleem op Texel wordt urgent.
Waarschijnlijk zal de oplossing in een
grote tent, of enige tenten moeten
worden gezocht. Misschien biedt het
park daartoe voldoende ruimte.' De
krant meldt niet hoe het afliep. Wel
wordt in januari 1957 in de agenda
vermeld dat van 6 tot met 11 mei
'in Den Burg' de Temito III wordt
gehouden.
Een derde grote tentoonstelling, die
zich met name richtte op Ooste-
render ondernemers, werd gehou
den in augustus 1959. 'Het feest
zal worden gevierd onder het motto
Oosterend Present', meldt de krant
in een aankondiging in april, als het
(voorlopige) programma optredens
belooft van verschillende verenigin
gen, volksfeesten en een puzzelrit
met auto's en motoren. Maar het
hart van het feest is toch wel de
'enorme tent' die de middenstanders
oprichtten op het land 'grenzend aan
de Julianastraat (nu de Oranjestraat,
red.)' 'Middenstanders, alle lof voor
uw stands', concludeert de verslag
gever van de Texelse Courant na een
ronde door de tentoonstellingstent,
waar duizenden bezoekers werden
begroet.
De meest opvallende stand was
(volgens de krant) wel die van C.
Timmer, Sigarenmagazijn De Lui
fel. Daarin was de hele winkelpui
nagebouwd. 'Als er een jury voor
de origineelste stand had rondgelo
pen, dan zou zeker de heer Timmer
een beste kans hebben gemaakt',
schrijft de krant. Veel lof was er ook
voor de vissers van de Visserijvereni
ging. 'Wat de stoere vissers hebben
gedaan voor het slagen van dit drie
daags feest in Oosterend, is op een
hele pagina niet weer te geven
Hulde voor deze mannen, die weten
wat eendracht vermag!'
Maar het is niet zo dat de andere
stands er karig van af komen. De
verslaggever loopt kriskras door
de tentoonstellingstent en geeft
daarmee een goede indruk van het
gebodene. Buiten de Coöperatieve
Boerenleenbank, de Coöperatieve
Aankoopvereniging Texel en de fa. J.
van Beelen uit IJmuiden. overigens
allemaal Oosterend middenstanders.
De bakkers P. Dros Gzn., F. Blom en
Timmer's Bakkerij, de kruideniers A.
Timmer, C. Medema en C. de Jong
Zoon, de bouwbedrijven Vermeulen,
Gebr Timmer en de fa. Drijver, slager
S.P Dros, groenteboer K. Burger,
schilder C. Bremer, (met Bremer juni
or in de foto-afdeling) en melkboer
'de heer en mevrouw Trap'. Daar
naast woninginrichter P.S. Kuiper
Zoon, de manufacturenhandel van P.
Bosma, souvenirs van de Gezusters
Bas en S. Rentenaar (een van de drij
vende krachten achter het feest) met
kachels, wasmachines en artikelen
van Tornado. 'Oosterend', besluit de
krant het verslag van de festiviteiten,
'heeft laten zien dat het een dorp is
dat leeft en zich kan uiten op een
waarlijk grootse manier'.
Na de voorlaatste avond
CASINO b
Jaap van Klaas was er vol vanl
(Maar niet alleen van de Temito)
