'Eer dit familiebedrijf te mogen voortzetten'
Cocktails met passie bereid
in restaurant Bos en Duin
'Dorpsplan terug
op agenda raad
Oude preken terug in Zeemanskerkje
'Natuur en landbouw
lijden onder ganzen'
TEXELSE 6 COURANT
DINSDAG 12 MEI 2009
Spannende gerechten, een
mooie wijnkaart en cocktails met
passie. Aan dynamiek geen
gebrek in Restaurant Brasserie
Bos en Duin, dat is overgenomen
door Robin Koenen en Roy de
Waart. Twee neven voor wie
horeca het mooiste vak van de
wereld is. Ook een stel 'jonge
honden', die bruisen van de
ambitie en het als een eer
beschouwen dat ze het familie
bedrijf mogen voortzetten.
Behalve hun familieband hebben
de startende ondernemers meer
gemeen. Robin Koenen, zoon van
Rob en Lieke die het restaurant
12,5 jaar hebben gerund, en Roy
de Waart doorliepen beiden een
studie aan de Hotelschool. De
Waard (22), afkomstig uit Monnic-
kendam: 'Op de lagere school wist
ik al dat ik de horeca in zou gaan.'
Om ervaring op te doen. onder
meer als gastheer, werkte hij bij
voorbeeld in het fameuze restau
rant Number One, een zaak met
Michelinster die onderdeel is van
het beroemde Balmoral Hotel in
het Schotse Edinbourgh. Als chef
de rang werkte hij in het restaurant
waar beroemdheden zoals popster
Rod Stewart en acteurs Tom Hanks
en Angelina Jolie kind aan huis zijn.
Tot voor kort werkte De Waart in
Hotel Spaander in Volendam, dat
beroemd is door de grote collectie
schilderijen aan de wanden. Deze
werden gemaakt door kunstenaars
die er in ruil voor een schilderij gra
tis mochten overnachten. De
Waart: 'Ook daar komen heel wat
beroemdheden, zoals Simon Kei
zer van het duo Nick en Simon, Jan
Smit en zijn Yolantje. 'Eigenlijk
dronk de hele palingsound er cock
tails.'
Robin Koenen (25) deed als kok
onder meer ervaring op in restau
rant Frouckje State en Rijperkerk,
dat een Michelinster kreeg. 'Een
zaak van hoog niveau. Ik heb er
veel geleerd. Het is belangrijk om
in verschillende bedrijven ervaring
op te doen.' Als chefkok zwaait hij
sinds zijn 21ste de scepter in de
keuken van Bos en Duin. 'Daar
door ben ik redelijk veelzijdig
geworden.'
Dat vertaalt zich in een gevarieerde
menukaart. 'We willen iedere gast
tevreden stellen. Van een viergan
gen menu voor de liefhebber die
zich wil laten verwennen tot iets
eenvoudigs degene die even snel
iets lekkers wil eten. Die kan hier
terecht voor beneden een tientje.
Voor elk wat wils. Ik ga voor eerlijke
gerechten, geen kermis op je bord.
Mooie, basale smaken naast elkaar,
spannende gerechten. Bijvoor
beeld Texelse lamsham met oude
schapenkaas en een vinaigrette
van lavendel en rode port' Bij zo'n
gerecht hoort een passende wijn.
De Waart: 'We schenken er deze
Fortana del Tora, een mousserende
rode. 'We hebben een mooie wijn
kaart.'
De gastheer laat zijn gasten ook
kennismaken met zijn specialiteit,
het maken van cocktails. Hij ser
veert ze onder allerlei namen, zoals
Sweet Sunset, een fris en fruitige
combinatie van onder meer perzik,
rum en aardbei. 'Maar ook Tessel-
politan, een variant op Cosmopoli
tan. Ik heb hem zelf samengesteld.
Er zit onder meer een scheutje
Kees Boontje in.' De Waart demon
streert geroutineerd en met gevoel
voor entertainment hoe zo'n exclu
sieve mix wordt bereid. Hij giet
verschillende drankjes in een beker,
schudt het mengsel en versiert het
glas met stukjes fruit en andere
garnituren. 'In een goede cocktail
zit passie. Je moet kunnen zien en
proeven dat hij met liefde wordt
gemaakt.' Na het maken van de
foto bij dit artikel, laat hij de ver
slaggever proeven van de fruitige
cocktail. 'Maar kijk uit, want door
het zoete fruit merk je met dat er
alcohol in zit.'
Het restaurant heeft ook aan de
buitenkant veranderingen onder
gaan. Zo is de smalle entree tot het
terras verbreed, verfraaid en beter
toegankelijk gemaakt voor minder-
validen. Ook het terras is onder
handen genomen. De Waart: 'Bos
en Duin ligt in een prachtige omge
ving. Met een cocktail of ander
drankje kun je daar op het terras
heerlijk van genieten.' Koenen: 'Het
is fijn om te zien hoe mensen van
uit de drukke Randstad of elders
hier tot rust komen.'
Ze beschouwen het als een eer het
bedrijf te mogen voortzetten. Een
echt familiebedrijf. In de keuken
werkt bijvoorbeeld Jorrit Koenen,
de broer van Robin, en Marlies
Kenter, de vriendin van Robin, die
haar handen ook laat wapperen in
de bediening en in de keuken. Rob
en Lieke Koenen hebben zich
teruggetrokken uit het restaurant
en richten zich nu volledig op het
beheer van de appartementen.
Elko Vermeulen overhandigde de 302 handtekeningen gisteravond aan voorzitter
Henny Festen van de raadscommissie Grondgebied. (Foto Jemen
De ANBO en andere organisaties
in Oosterend hebben 302 hand
tekeningen opgehaald in Ooste
rend en omgeving (postcodege-
bied 1794) bij mensen die willen
dat de politieke partijen opnieuw
een besluit over het dorpsont
wikkelingsplan nemen.
Elko Vermeulen overhandigde de
handtekeningen gisteravond tij
dens de raadscommissie Grond
gebied aan voorzitter Henny Fes
ten. De actie wordt gesteund door
het Collectief Particulier Opdracht
geverschap in Oosterend, de
dorpscommissie, de medezeggen
schapsraad van De Akker, de ver
eniging Protestant Christelijk
Onderwijs en de Ondernemersver
eniging van Oosterend. Zij zijn
teleurgesteld dat het plan tijdens
de raadsvergadering van 14 april
werd weggestemd. Die avond
waren raadsleden Henny Festen
en Marijke Eelman van coalitiepar
tijen CDA en GroenLinks afwezig,
waardoor de oppositie in de meer
derheid was.
Vermeulen, die sprak namens alle
organisaties, vroeg met klem het
dorp niet op slot te doen. Het
dorpsontwikkelingsplan biedt vol
gens de Strender organisaties een
unieke kans ruimte te scheppen
voor natuurlijke ontwikkeling in de
komende 20 tot 30 jaar. Volgens
Vermeulen is het de wens Ooste
rend te behouden als dorp voor
jong en oud waar ruimte is voor
kinderen, verenigingen, scholen,
kerken en winkeis voor de dage
lijkse boodschap. Oosterend zit er
niet op te wachten een museum
dorp te worden.
Het verzoek tot herplaatsing van
het dorpsplan op de raadsagenda
werd gisteravond niet beantwoord.
De commissie bestond uit vier ver
tegenwoordigers van de oppositie
(WD, PvdA, D66 en Fractie Weijers)
en drie van de coalitie (Texels
Belang, CDA en GroenLinks) waar
door er automatisch geen meer
derheid voor het verzoek in het
verschiet lag. De oppositie was
tegen herplaatsing op de agenda,
GroenLinks voor en Texels Belang
en CDA namen het in beraad. Het
is niet uitgesloten dat het dorps
ontwikkelingsplan alsnog een keer
als initiatief-raadsvoorstel op de
agenda van de raad komt of dat
het als burgerinitiatief wordt inge
diend tijdens een raadsvergade
ring, zodat het opnieuw besproken
wordt.
Volgens de oppositie zijn er geen
nieuwe feiten die daartoe aanlei
ding geven, maar volgens Rikus
Kieft (GroenLinks) kunnen de 302
handtekeningen als nieuwe feiten
worden beschouwd. Hij merkte op
dat er ook sprake is geweest van
een bijzondere situatie doordat op
14 april de verhoudingen anders
dan gebruikelijk lagen. Marijke Eel
man (CDA) vond het een indruk
wekkend aantal handtekeningen
en Joop Groeskamp (TB) merkte
op dat het 'een kleine meerder
heid' in de raad was die het plan
had weggestemd.
Enkele honderden preken
schreef Cor Termaat tussen
Kerstmis 1945 en begin 1951
voor de bezoekers van het Zee
manskerkje. In een klein maar
fijn handschrift noteerde hij ze
nauwgezet in een schriftje, waar
van hij er in ruim vijf jaar tijd
enkele tientallen volschreef.
Sinds vrijdag zijn ze terug in
Oudeschild, nadat zoon Jan Ter-
maat de notities onlangs terug
vond op zijn zolder in Almere.
De op 2 januari 1918 geboren Cor
nells Barend Termaat kwam eind
1945 als voorganger naar Oude
schild. De bijzonderheden kent zijn
zoon niet, wél weet hij dat zijn
vader van oorsprong onderwijzer
was en geen theologie had gestu
deerd. 'Waarschijnlijk was er een
gebrek aan predikanten, waardoor
ze ook blij waren met een niet-
gediplomeerd iemand en hij zijn
aanstelling kreeg, ledereen in
Oudeschild sprak hem aan met
dominee, maar officieel was hij het
dus niet. Hij mocht bijvoorbeeld
geen doopdiensten leiden en staat
ook niet op het bordje met de
namen van de predikanten die aan
de kerk verbonden zijn geweest.'
Dat Termaats inzet voor de gemeen
schap bijzonder werd gewaar
deerd, blijkt ook wel uit de herin
nering die Wil Schellinger-Zegel
schreef kort nadat de predikant op
9 februari 2000 was overleden.
Samen met echtgenote Dory stond
Termaat aan de basis van de afde
ling Oudeschild van de Vrijzinnig
Christelijke Jeugd Centrale, die
diverse activiteiten voor kinderen
en jongeren van uiteenlopende
leeftijden organiseerde. 'In die tijd,
net na de oorlog, voorzag een
jeugdclub in een grote behoefte. Er
waren clubavonden met inleidin
gen, spelletjes, zingen en niet te
vergeten: er werd enthousiast
gevolksdanst. De clubavonden
waren in de consistoriekamer of in
de pastorie. Volksdansen deden
we ook wel in De Zeven Provinci
ën.' Ook gingen de leden op
zomerkamp, werd er gehandbald
en waren er geregeld uitwisselin
gen met de afdeling Den Helder,
waaruit zelfs twee Texels-Helderse
huwelijken voortkwamen. 'Ze heb
ben veel jongeren onvergetelijke
jaren bezorgd', prees Schellingen
die daarbij aantekende: 'Eén ding
is erg jammer. Cor Termaat staat
niet op de lijst met voorgangers die
in de hervormde kerk hangt. Nee,
officieel was hij geen dominee,
maar hij heeft vijf jaar als voorgan
ger met hart en ziel voor de Oude
schilder gemeente gewerkt.'
Na zijn afscheid van Oudeschild
Jan Termaat (links) overhandigde de schriftjes met preken aan Klaas de Vries, lid van het kerkbestuur. iroto joop Rommets)
was Termaat nog een tijdje voor
ganger in Beverwijk. Later keerde
hij terug in het onderwijs. 'Hij is
altijd gelovig gebleven, maar stond
wel kritisch ten opzichte van de
godsdienst. Volgens mij had hij
meer met de figuur van Christus
dan met God', vermoedt zijn zoon.
Als onderwijzer was Termaat zeer
bevlogen. 'Hij nam moeilijke leer
lingen onder zijn hoede en maakte
er wat van. De jeugd heeft de toe
komst, daar moeten we in investe
ren, zei hij altijd. Later is hij direc
teur van een MAVO geworden en
ten slotte adviseur van de wethou
der van onderwijs van Amster
dam.'
Voor Termaat junior betekende de
vondst van de preken van zijn
vader een bijzondere en emotio
nele gebeurtenis. 'Ik ben in decem
ber 1947 in Oudeschild geboren,
dus ik weet niet heel veel meer van
die periode. Maar er kwamen direct
allerlei herinneringen boven drij
ven. We woonden naast bakker
Dros. Ik weet nog dat ik alle aange
brande eierkoeken kreeg toestopt.
Vanaf de bovenste verdieping van
de pastorie kon je toen nog over de
dijk kijken. Naast ons woonde
omoe Blom. Ze had een stoof,
waarin ik papiertjes mocht stop
pen, zodat de vlammen oplaaiden.
Ik kwam ook vaak bij Witvliet, die
een installatiebedrijf had. Omdat ik
overal aan zat met mijn kleine vin
gertjes, heeft hij me doelbewust
een stroomstoot gegeven. Dat
weet ik nog heel goed.'
Afgelopen vrijdag was Termaat
junior op Texel om oude bekenden
op te zoeken. Ook had hij een ont
moeting met Klaas de Vries, lid van
het kerkbestuur, die blij verrast de
schriftjes in ontvangst nam. 'Ik ben
zelf ook van vlak na de oorlog. Ik
dacht dat dominee Termaat mij
had gedoopt, maar ik begrijp dat
dat dus niet kan. Maar ik vind het
prachtig dat deze preken weer hier
zijn, op de plek waar ze horen.'
Provinciaal handhaver Piet Hein van der Kolk demonstreert op het land v,
Jos Appelman in de Wieringermeer een vogelafweerpistool.
'Als jongen fietste ik tientallen kilo
meters om ganzen te kunnen bekij
ken', schetste gedeputeerde Peter
Visser vorige week de jaren zeven
tig waarin (grauwe) ganzen nog als
bedreigde diersoort werden gezien.
'Er werd zelfs geprobeerd om ze
naar Nederland te lokken.' Met
succes, want inmiddels worden
delen van het land 'overwoekerd'
door ganzen. Alleen al in de provin
cie Noord-Holland verblijven er 's
zomers 50.000 en 's winters veel
meer.
Het leidt tot een flinke toename
van schade aan landbouwgewas
sen. Ter vergelijking: in Noord-Hol
land bedroeg de schade in 2004
€417.623,- en in 2007 was dat ruim
verdubbeld tot €961.364,-. Lande
lijk bedroeg de schade in dat jaar
€4.358.898,-. Visser: 'Nu kun je wel
zeggen dat dit bedrag op de vele
miljoenen aan subsidie die naar de
landbouw toevloeien maar een
klein bedrag is, maar de boeren die
het betreft lijden er wel onder.
Bovendien moeten we omstandig
heden scheppen die het mogelijk
maken dat ondernemers een bedrijf
kunnen runnen.'
Niet alleen boeren hebben er last
van, ook de natuur lijdt eronder.
Terreinen waar veel moeite is
gedaan om het land schraal te
houden, worden 'verrijkt' met gan-
zenpoep, waardoor gewenste
vegetatie, zoals bijvoorbeeld orchi
deeën en andere planten op de
rode lijst, niet tot wasdom komen.
Ook verdringen ze andere vogel
soorten en vervuilen met hun uit
werpselen het binnenwater.
