Paal 28: acht jaar verder en nóg geen personeelsverblijf
Maar weer een jaartje gedogen?
'Het is vaak improviseren en daar zijn we goed in'
TEXELSE 10 COURANT
Stelios Lemonakis: Procedure
was eerste Nederlandse woord
Cel geëist voor mishandeling
,o«"
jaravans tt oefóeo9fe"%Sss"s"VS
I laat weg
De week van...
Lennart en Florian
In 2002 sprak de familie Lemonakis van strandpaviljoen
Paal 28 voor het eerst met de gemeente over een
oplossing voor huisvesting van personeel. In 2006
stelde de gemeenteraad criteria vast voor personeels-
verblijven. Er volgden veel procedures, maar anno 2010
heeft de familie Lemonakis nog steeds geen toestem
ming om een permanente huisvesting voor hun mede
werkers te bouwen. Maar weer een jaartje gedogen?
Wrang
Formaliteit
rf
c$,7uOq
u, °tRaad van state
•sf^o0 Kr'
9, VOO"
\\\e
V,
Gedoogvergunning
Weblog
VRIJDAG 15 JANUARI 2010
Het dossier dat de Stelios en
Ivonne Lemonakis bijhouden over
het gewenste personeelsverblijf is
omvangrijk. Twee dikke mappen
vol aanvragen, correspondentie,
ambtelijke stukken, krantenartike
len, een beeldkwaliteitsplan en
andere stukken. Er lopen meerde
re procedures en een mediation-
traject met de buurvrouw is in
afwachting van een besluit door
de provincie opgeschort. Acht jaar
na dat eerste gesprek met de
gemeente staan de familie Lemo
nakis en hun medewerkers nog
steeds met lege handen. 'We heb
ben een gezond bedrijf, maar wil
len wel dat dit zo blijft.'
Ivonne Lemonakis nam het strand
paviljoen in 1996 over van Piet
Zijm. Met grote vakantieparken in
het achterland, een paviljoen met
veel aanloopt en tientallen
(seizoen)medewerkers. Tijdelijke
krachten sliepen toen in caravans
in de schuur aan de Krimweg,
waar ook strandhuisjes werden
opgeslagen. Een situatie waar
jarenlang geen haan naar kraaide,
tot de ramp in Volendam in de
nieuwjaarsnacht van 2000 op 2001
en de regelgeving werd aange
scherpt.
In augustus 2002 kreeg Paal 28
bericht van de gemeente dat het
huisvesten van personeel in cara
vans in de schuur om redenen van
brandveiligheid niet meer werd
toegestaan. Daarop is met de
gemeente gesproken om een
oplossing te vinden. Stelios Lemo
nakis: 'De gemeente kwam toen
zelf met het plan om units van de
Vrije School die moesten gesloopt,
op het erf van de Krimweg te her
bouwen en als appartementen
voor personeel in gebruik te
nemen.' De gemeente heeft hier
destijds een gedoogvergunning
voor afgegeven.
Dit luidde het begin in van een
serie bezwaarprocedures en recht
zaken tot aan de Raad van State.
Het verzet was afkomstig van
mevrouw De Vries, die zich niet
neerlegde bij hetgeen er op het erf
nabij haar woning gebeurde en de
plannen daarmee. De rechter
toonde begrip voor beide partijen.
Hij droeg de gemeente op via een
artikel 17-procedure een tijdelijke
ontheffing voor de units en cara
vans op het terrein langs de Krim
weg te realiseren. Daarnaast
moest de gemeente zo snel moge
lijk beleid ontwikkelen voor huis
vesting van (tijdelijk) personeel.
brandveiligheid en milieuvoor
schriften gesteld. De rechter ver
plichtte de familie Lemonakis om
vóór 31 december 2004 de oplos
sing voor een permanent huisves
ting via artikel 19 bij gemeente in
te leveren. Dat is ook gebeurd.
Na veel telefoontjes en brieven
naar het gemeentehuis kon de
familie Lemonakis pas in maart
2007 opnieuw om de tafel met de
gemeente, om te praten over de
permanente personeelshuisves-
ting die op grond van de criteria
mogelijk moest zijn.
Opzet was om de bestaande
schuur af te breken en elders op
het terrein een personeelsgebouw
neer te zetten voor maximaal twin
tig personen met alles erop en
eraan. Dit alles volgens Lemona
kis volgens de richtlijnen op het
gebied van brandveiligheid, milieu,
sanitair en andere criteria. 'We
hebben alles op papier gezet. Met
Wrang is dat tijdens diezelfde ver
gadering de raad ook de bestem
mingswijziging voor de brand
weerkazerne langs de Postweg
goedkeurde. Die wordt deze week
officieel geopend. Wij zitten nog
steeds te wachten. In de tussen
tijd heeft de gemeente wel gere
geld dat er aan de Pontweg een
permanent onderkomen is geko
men voor de Utrechtse badmees
ters. Ook andere ondernemers
hebben geprofiteerd van de moge
lijkheid voor personeelshuisves-
ting die de raad naar aanleiding
van onze aanvraag heeft vastge
steld.'
Het raadsbesluit van juli 2008 leid
de opnieuw tot bezwaar van de
buurvrouw, die dit in september
2008 mondeling mocht toelichten.
Lemonakis: 'Dat was besloten, wij
mochten daar niet bij zijn.' Het
college van b en w besloot het
plan wel door te zetten en stuurde
in oktober 2009, volgens Lemona-
De familie Lemonakis wil een personeelsverblijf zoals dit bouwen.
Het leidde ertoe dat de gemeente
raad in 2006 criteria vaststelde
voor personeelsverblijven, waarin
maximaal twintig personen moch
ten verblijven. Het betrof voor
schriften voor inpandige huisves
ting en voor kampeermiddelen. Er
werden onder meer eisen aan
alle toeters en bellen die de wet
geving vereist, accountantsverkla
ringen, een beeldkwaliteitsplan en
noem maar op.' De gemeenteraad
stemde in juli 2008 unaniem in
met het voeren van de benodigde
artikel 19-procedure. 'Toen dach
ten we: dat punt is gemaakt.
Q
Boom verliest bi)
os tf
V r> B
W* *tT da* ®L
Collage van artikelen over deze roerige kwestie die de afgelopen jaren in de
Texelse Courant hebben gestaan.
kis ruim een jaar nadat de raad
groen licht had gegeven, een aan
vraag voor een verklaring van
geen bezwaar naar de provincie.
'De provincie moet binnen twaalf
weken reageren. Wij dachten dat
het in kannen en kruiken was,
want tijdens rechtzittingen heeft
de gemeente steeds gezegd dat
het akkoord van de provincie
slechts een formaliteit was. Maar
na vier weken kreeg ik bij toeval
van een medewerker van de pro
vincie te horen dat ze in Haarlem
meer informatie nodig hadden. De
ruimtelijke onderbouwing ontbrak
en wij moesten aannemelijk maken
waarom wij het personeelsverblijf
nodig hebben. Die informatie ligt
op het raadhuis, maar was er niet
bijgevoegd. Toen hebben we zelf
maar een nieuwe ruimtelijke
onderbouwing laten maken en de
accountantsverklaring opge
stuurd. Later hoorde we van de
gemeente dat de provincie nóg
meer informatie wilden hebben.
Afgesproken is toen dat de
gemeente dat op papier zou zet
ten. Het is nu 2010 en we weten
totaal niet waar we aan toe zijn.'
Lemonakis: 'Ik begrijp niet waar
om het zo verschrikkelijk moeilijk
is om dit te regelen. We hoeven
geen speciale behandeling, maar
willen de zaken gewoon op orde.
Dat wil onder meer zeggen dat de
gemeente zich aan de wettelijke
termijn houdt. Maar op mijn vraag
waarom de gemeente dat niet
doet, heb ik nog geen antwoord
gekregen. We zijn nu inmiddels
acht jaar onderweg, dus trek zelf
je conclusie.' Zonder toestemming
van de provincie geen personeels
verblijf, dus dat betekent vrijwel
zeker dat de medewerkers van
Paal 28 ook dit jaar in caravans en
units moeten verblijven. Lemona
kis: 'Dan moet de gemeente wel
opnieuw een gedoogvergunning
afgeven, want de tijdelijke vergun
ning (artikel 17) is verlopen en kan
niet worden verlengd.' Er is moge
lijk een ander probleem: op initia
tief van wethouder Nel Eelman
heeft de gemeente een nota van
uitgangspunten opgesteld voor
het gebruik van vrijkomende agra
rische gebouwen. Ook zijn op 14
april 2009 uitgangspunten vastge
steld voor uitbreiding van het
bouwblok voor bedrijven in het
buitengebied naar 5000 vierkante
meter. De schuur van Lemonakis
heeft een agrarische bestemming,
die moet worden omgezet in een
bedrijfsbestemming. 'Onze aan
vraag hebben we naadloos afge
stemd op de uitgangspunten voor
vrijkomende agrarische bedrijven
en de uitbreiding van het bouw
blok. Als de provincie deze aan
vraag weigert, hoe zouden ze dan
in de toekomst omgaan met vrij
komende agrarische gebouwen?'
Gerard Timmermam
'Procedure. Dat was het eerste
Nederlandse woord dat ik leerde
toen ik zeven jaar geleden op
Texel kwam wonen', vertelt Steli
os Lemonakis, de Griek die
samen met echtgenote Ivonne
Boom paal 28 runt.
Zakelijk gezien was het een voor
spoedige tijd, maar ook een periode
van rechtsgangen en procedures
over de personeelshuisvesting en
waarin ze op de huid werden geze
ten door de buurvrouw. Ivonne las
tot haar schrik zelfs het bericht in
deze krant dat de buren aangifte
tegen haar hadden gedaan bij de
officier van justitie. Dat ze in strijd
met de wet- en regelgeving hadden
gehandeld. Kennelijk viel het alle
maal wel mee, want de officier van
justitie heeft nooit van zich laten
horen. De familie Lemonakis kreeg
nog meer modder over zich heen.
Stelios: 'Ik las op de kabel dat ik
mijn buurvrouw had bedreigd Ik
ben meteen naar de politie gegaan
om me aan te geven. Maar die
stuurde me lachend weg. Ze had
den geen aangifte ontvangen en die
vrouw namen ze al helemaal niet
serieus.' Aan procedures zijn ze wel
gewend en loze beschuldigingen
aan hun adres kunnen ze inmiddels
relativeren. Maar het heeft ze wel
veel tijd en geld gekost. 'In feite
klaagt de buurvrouw steeds de
gemeente aan, maar als derde zijn
we wel belanghebbend. We geven
veel uit aan de advocaat en de
architect en het kost ons veel extra
uren. Steeds weer de plannen aan
passen, brieven schrijven en nog
geen oplossing. Ander probleem is
mijn personeel. Zij hebben al lang
geleden de belofte gehad, dat er
goede huisvesting zou komen. Maar
dit jaar moet ik ze weer vertellen dat
het nog niet voor elkaar is. Dat is
niet goed voor mijn geloofwaardig
heid. Als ik mijn bedrijf zou runnen
zoals de gemeente met onze aan
vraag is omgegaan, dan zou ik de
tent meteen kunnen sluiten. Want
dan zou ik niet capabel zijn voor dit
werk.'
Tegen een 26-jarige man uit Den
Burg is voor de rechtbank in Alk
maar een celstraf van één jaar
geëist, waarvan een half jaar voor
waardelijk. De man heeft zich vol
gens justitie schuldig gemaakt
aan straatroof, mishandeling en
bedreiging. De officier van justitie
eiste ook een werkstraf van zestig
uur.
Volgens het openbaar ministerie
heeft de man zich op 6 maart bij zijn
woning in Den Burg schuldig
gemaakt aan bedreiging met de
dood en een poging tot zware mis
handeling, nadat hij op straat ruzie
met een broer en een zus had gekre
gen. De verdachte probeerde daar
na de man neer te steken. Alleen
door opzij te springen, wist hij aan
de messteken te ontkomen. Op 8
september beroofde de uit Somalië
afkomstige Texelaar volgens justitie
met vier anderen een landgenoot op
de Elemert van een paar Lacoste
schoenen en een camouflagepetje.
Het slachtoffer kreeg daarbij klap
pen. De verdachte zei bij de rechter
dat het slachtoffer hem nog geld
schuldig was en dat hij daarom de
zaken zonder geweld in onderpand
had genomen. Het slachtoffer zei de
verdachte echter totaal niet te ken
nen en bruut te zijn beroofd. Tijdens
de zitting bleek dat de 26-jarige ver
dachte een compleet andere lezing
had van de gebeurtenissen in maart
en september dan de slachtoffers
en getuigen. 'Deze verdachte schuift
de schuld af door dingen te verzin
nen', vond de officier van justitie. De
raadsman van de 26-jarige Texelaar
pleitte voor een lichtere straf, mede
omdat de Somalische vluchteling na
1 februari anders zijn woning dreigt
te verliezen. De rechtbank doet 26
januari uitspraak.
Op verzoek van de redactie
hield Peter van Ree, hoofd
Gemeentewerken, een week
lang een weblog bij. Over de
gladheidsbestrijding en over
wateroverlast. Over zijn dage
lijks leven en de raadsvergade
ring. Hieronder een bloemlezing,
het complete blog is te lezen via
www.texelsecourant.nl.
Vrijdag - Om 16.00 uur de
weersverwachting bespreken en
de zoutvoorraad. Er is een schrij
nend tekort aan zout in Nederland
maar gelukkig hebben we goed
geanticipeerd en is er een regelma
tige aanvoer van zout van de over
kant, met dank aan de chauffeur
van AB transport. Nog even de
laatste hand leggen aan een stuk
over de organisatie Gemeentewer
ken, nieuwe afspraken maken
omtrent handhaving en inzet van
opsporingsambtenaren en dan
afsluiten en naar huis. Thuis een
conferencecall met de leverancier
van LED-verlichting, we werken
aan de volgende rotonde en die
wordt voorzien van solarpanels in
plaats van een windmolen. Geza
menlijk de maaltijd genieten, spe
len met de kinderen, de krant door
nemen, een goed boek lezen en
aan de slag met deze blog. 00.00
bedtijd, morgen weer een dag.
Zaterdag - Het is steeds weer
een mooi iets om te zien met hoe
veel positiviteit de mannen en
vrouwen aan de slag gaan. Hoe
meer afwijkende dingen gebeuren,
des te leuker het is en dat is
natuurlijk wel te begrijpen. Het
werk van mensen in de buiten
dienst is heel vaak improviseren en
daar zijn wij met z'n allen best
goed in. Ook zijn er minder leuke
dingen die spelen, klachten van
burgers over de wijze waarop
sneeuw geruimd is of juist niet
geruimd is. Het blijft een uitdagen
de klus om de dienstverlening naar
behoren en naar tevredenheid uit
te voeren, het is en blijft mensen
werk tenslotte.
Helaas werd ik om 3 uur 's mor
gens wakker gemaakt door zoon
lief, die ervaren had dat alle stroom
uitgevallen was. Even checken en
inderdaad was het bar koud en erg
donker. Toch maar even Liander
(voorheen Nuon) gebeld en kreeg
te horen dat er inderdaad een sto
ring was en dat deze rond half 6
verholpen zou zijn. Met een gerust
hard weer gaan slapen.
Maandag - Wel erg gezellig en
weer een beetje bijgepraat over
van alles en nog wat en op de
kabel was de bus die in de sloot
ge(gl)reden was bij Oudeschild. Ik
vind dat heel erg naar en verve
lend, in de eerste plaats voor de
chauffeur en natuurlijk de passa
giers, maar ook voor onze eigen
mensen van Gemeentewerken.
Waarom die laatste groep hoor ik u
denken? Nou, ik zal u vertellen dat
zij een schuldgevoel hebben als zij
dit horen of lezen, want hen
bekruipt altijd de vraag: had ik het
kunnen voorkomen? Zo ver gaat
de betrokkenheid en het verant
woordelijkheidsbesef. Gelukkig zijn
er geen (ernstig) gewonden of erger
gevallen, maar toch.
Dan wordt ik om half 3 gebeld
door mijn lieve echtgenote, die in
paniek verteld dat het hele huis
onder water staat en ik moet direct
naar huis komen. Zo'n verzoek kun
je niet naast je neerleggen en ik
haast mij dus naar huis. Daar aan
gekomen tref ik een vreselijke ben
de aan, de watertoevoerleiding van
de CV installatie op de bovenste
verdieping is gebarsten en heeft
waarschijnlijk 3 uur lang volop
water het huis in gespoten. Er
loopt letterlijk een waterval van de
trap naar beneden en ook de licht-
aansluitpunten zijn veranderd in
waterfonteintjes. Het laminaat in
de woonkamer maakt al aanstalte
om naar boven te komen en nage
noeg alle stroompunten geven wel
water, maar geen stroom. Waar
begin je? Ik heb waterstofzuigers
geregeld, heaters om het vocht te
verdrijven en wij zijn direct aan de
slag gegaan om al het water weg
te zuigen.Om 10 uur 's avonds
kunnen we eindelijk even gaan zit
ten, het ziet er ogenschijnlijk rede
lijk uit, maar als je gaat lopen sijpelt
het water uit het laminaat, morgen
de verzekering maar bellen. Graag
wil ik van deze mogelijkheid gebruik
maken om hele lieve mensen te
bedanken: in de eerste plaats onze
geweldige buren die de kinderen
opgevangen hebben en ons een
heerlijke maaltijd gegeven hebben
zodat wij alles konden opruimen.
Eigenlijk op diezelfde eerste plaats
onze vrienden Paul en Sjef die
onmiddelijk in actie kwamen en
ons super geholpen hebben met
spullen, hulp en goede raad. Ook
Norbert wil ik bedanken voor zijn
aangeboden hulp. Lieve mensen,
wat is het toch een warm gevoel
om hier te mogen wonen en zoveel
hulp te mogen krijgen als je echt in
de problemen zit. Natuurlijk ver
geet ik alle anderen niet die het niet
wisten en zeker hun hulp aangebo
den zouden hebben, bedankt.
Dinsdag - Deze dinsdag was voor
mij een dag met gemengde gevoe
lens, aan de ene kant wil ik graag
gaan werken en met mijn mensen
hard aan de slag voor Texel en aan
de andere kant wil ik ook mijn
echtgenote steunen met het oprui
men van de waterzooi die achter
gebleven is na gisteren. Natuurlijk
kies ik voor het laatste en sta bij
tijds op en samen gaan wij hard
aan de slag om het huis weer fat
soenlijk bewoonbaar te krijgen. Ik
zal u de details besparen, maar het
ging om heel veel water dat je
overal weer tegenkomt, onder het
laminaat, uit de stroomaansluitin-
gen van de lampen, in alle kleding
die in de kast hing.
Ik was op voorhand al van plan
om de raadsvergadering te bezoe
ken omdat er een tweetal agenda
punten van mijn afdeling op staan
en een motie van afwijzing omtrent
de gladheidsbestrijding wil ik zeker
meemaken. Voor een verslag
van de raadsvergadering verwijs ik
u graag naar de professionele jour
nalisten die ook ter plaatse waren
en zeker een goed beeld zullen
geven van de vergadering.
Woensdag - Het is leuk om dage
lijks even een weblog bij te hou
den. Privé zal ik dat niet zo snel
doen, maar zakelijk is het leuk. Je
krijgt best veel reacties op de
blogs, mensen lezen het dus echt
wel. Ik ben door deze manier
van communiceren wel verplicht
om 's nachts een keertje met de
mannen mee te gaan. Er over
schrijven is mooi, maar je moet het
ook een keer beleven, aldus hen
die het echte werk buiten doen.
Natuurlijk doe ik dat graag, dus die
staat heren.
Ik wens u allen een mooie win
ter toe met veel plezier en mooie
momenten met uw dierbaren.
De volgende bloggers in de serie
De week van... zijn Lennart Witte
en Florian Julius, die als DJ betrok
ken zijn bij de organisatie van het
Dance Event dat 30 januari in
Question Plaza wordt gehouden.
