'Schaatsend vooruit
'iKwal geaaid en
krab gevonden'
en lopen op voorvoet'
Veerboot ontmoet schoenerbrik
Noordwester zet Skilder kade blank
TEXELSE 5 COURANT
V
m"*Tn-W
^>uN«N'ls5tN
DINSDAG 26 OKTOBER 2010
Texelse kinderen op excursie op wad
De kinderen van groep 7/8 van de Lubertischool uit De Koog lopen over het wad bij De Cocksdorp. Leo van der Vaart van Ecomare toont de kinderen een stukje wadbodem. (Foto's Jeroen van Hattum)
'Aai maar', zegt Leo van der
Vaart, terwijl hij op het wad een
blauwe kwal in zijn handen voor
zich uit houdt. Nieuwsgierigheid
wint het van de gedachte dat
het vies zou kunnen zijn en dus
voelen kinderen van de Luberti
school in De Koog graag aan de
blauwe substantie.
op je voorvoet', aldus Van der
Vaart. 'Je moet een beetje schaat
send vooruit gaan. En als je vast
komt te zitten, moet je met je hak
dat een kokkel voorstelde moest
de bol naar iemand gooien die een
alg voorstelde en wie een vogel
was, moest de bol naar de kokkel
Vaart laten zien. Rosanna Boersen
komt met een zeester aanzetten.
'Die zat op een schelp. Er liggen
veel schelpen.'
geblinddoekt te rennen over het
zompige slik.
De blauwe kwal ligt als onver
wacht 'toetje' nabij de dijk op de
kinderen te wachten. Het wadle
ven is tegen die tijd een stuk ver
trouwder, waardoor het aaien van
de kwal niet eng is. Marit Schaaf-
sma en Ger Groenewold vertellen
allebei trots het dier te hebben
aangeraakt. 'En ik had bij het vis
sen ook nog een mini-krabje
gevonden', aldus Marit. Een van
de kinderen merkt op dat een kwal
nou ook weer niet zo bijzonder is.
Van der Vaart beaamt dat. 'Maar
jullie wonen hier. Voor kinderen
van een school uit bijvoorbeeld
Zwolle is dit anders. Zij hebben
geen Waddenzee in de buurt.'
trum voor wadden en Noordzee
heeft daarvoor, in samenwerking
met centra op de andere Wadden
eilanden het educatieve project
Waddenzeeschool in het leven
geroepen. Op de website www.
waddenzeeschool.nl staat een uit
gebreid aanbod aan lesmateriaal
waarmee scholen zich kunnen
voorbereiden op een bezoek aan
een eiland.
Groepen 7 en 8 van de Texelse
basisscholen kregen dit jaar, als
extraatje, een waddenles uit het
aanbod van de Waddenzeeschool.
De centra op de eilanden zijn
sinds een paar jaar, met behulp
van financiering uit het Wadden
fonds, bezig met uitbreiding van
de programma's. Voor de basis-
Ecomare hanteert het principe dat
elk kind minstens één keer met
school een bezoek aan de Wad
denzee heeft gebracht. Het cen-
school is dit inmiddels afgerond.
De aandacht wordt volgens Eco
mare nu gericht op het ontwikke
len van programma's voor het
VMBO.
Geblinddoekt lopen op het wad. Een paar kinderen mogen denkbeeldig ervaren
hoe het moet zijn om in dichte mist over het wad te lopen.
De leerlingen van groep 7/8 deden
vorige week mee aan één van de
buitenprogramma's van Ecomare.
Het centrum van wadden en
Noordzee verzorgt die normaliter
aan scholen van de overkant,
maar jaarlijks krijgen ook de leer
lingen van de Texelse basisscho
len de mogelijkheid aan een pro
gramma deel te nemen. De
gemeente betaalt dat.
De kinderen van de Luberti gingen
mee naar het wad bij De Cocks
dorp. 's Ochtends kregen ze in de
klas les van Leo van der Vaart,
medewerker van Ecomare, over
het leven in de Waddenzee en 's
middags mochten ze dat zelf ver
kennen. Voorzien van laarzen,
warme kleding, schepnetjes en
vorken om in de bodem te spitten
gingen ze op pad.
Zomaar het wad op was er niet bij.
De kinderen kregen langs de kant
eerst 'wadlooples'. 'Je moet lopen
draaien om weer los te komen.
Loop niet in de voetsporen van
een ander, want dan loop je het
risico nog verder weg te zakken.'
De uitleg was er niet voor niks. De
eerste meters gingen prima, maar
daarna moest door een dikke laag
slik worden geploeterd.
Verbinding is het thema van het
programma. 'Vanochtend hebben
we in de klas al een spel gespeeld
dat over het wad ging', vertelt
Jaas Roeper. De kinderen moes
ten allemaal een dier in de Wad
denzee voorstellen en in een kring
zitten. Daarna kwam een bol wol
in de groep die de kinderen naar
elkaar moesten gooien. Een kind
gooien. 'Op die manier ontstond
van wol een web in de groep',
aldus Van der Vaart, 'en kon je
zien dat alles in de Waddenzee
met elkaar in verbinding staat.'
Na een paar minuten ploeteren,
verzamelt de groep in een kring en
spit Van der Vaart een wadpier uit
de bodem. Op zijn hand wordt het
diertje aan alle kinderen en een
paar begeleidende ouders
getoond. Een stukje welriekende
wadbodem is het volgende dat
rondgaat. Van der Vaart wijst op
het kleurverschil in de bodem. Het
bovenste deel is licht, het onder
ste donker. 'Hoe komt dat?',
vraagt hij. De kinderen weten het:
er komt geen zon bij het onderste
stuk en ook geen zuurstof. Van
der Vaart legt uit dat de wadpier
zich daaraan heeft aangepast,
zodat hij ondergronds toch zuur
stof heeft.
De tocht gaat verder. Van der
Vaart heeft niks teveel gezegd
over het lopen op de voorvoet en
het schaatsen. Dat beweegt een
stuk makkelijker dan gewone
pogingen om te lopen. De kinde
ren gaat het goed af, al is niet
iedereen gecharmeerd van de
prut. 'Ik vind het vies', zegt Tessa
van Kooten resoluut, 'maar dit is
wel heel leerzaam om te doen.' Bij
een kreek komen de garnalenne-
tjes te voorschijn. De kinderen
mogen in groepjes door het water
lopen en de vangsten aan Van der
Een paar anderen vangen een
Japanse oester. 'Welk dier kan dit
open krijgen?', vraagt Van der
Vaart. Het blijft stil. 'Dat kunnen
alleen tweepotigen', is het ant
woord. Die zaten 's ochtends niet
in het lesprogramma, waardoor
het kwartje niet meteen valt.
'Alleen mensen kunnen dus
Japanse oesters open krijgen',
verduidelijkt Van der Vaart als hij
de vragende gezichten ziet. De
kinderen vinden het leuk. Mats
Werkman vertelt geleerd te heb
ben van de zuurstof, het zonlicht
en het verschil in kleur in de
bodem. Van der Vaart heeft hem
ook duidelijk gemaakt dat het
water op en neer gaat door de
stand van de maan ten opzichte
van de aarde. Het 'glijden met de
voeten' over het wad vindt hij erg
leuk.
Van der Vaart heeft nog een bij
zonder spel in petto voor de terug
tocht. Een paar kinderen krijgen
een blinddoek om en moeten zich
in gedachten voorstellen dat zij in
dichte mist over het wad lopen.
Een van de ouders wordt vooruit
gestuurd als post en de kinderen
moeten, onder begeleiding van
een klasgenoot die wel zicht heeft,
naar haar toe lopen. De overige
kinderen moeten muisstil zijn. De
geblinddoekte kinderen blijken
een goed richtingsgevoel te heb
ben: zonder al te veel moeite vin
den ze hun weg naar de moeder.
Twee kinderen presteren het zelfs
Met garnalennetjes op zoek naar leven in de Waddenzee.
Terwijl TESO-veerboot Dokter
Wagemaker één van de vele over
steken over het Marsdiep maakte,
verliet de schoenerbrik Tres Hom
bres zondagmorgen de haven van
Den Helder. Bij een stevige noord
wester zette het opvallende schip
geheel op het zeil en zonder motor
koers richting het Schulpengat.
Met het ruim vol goederen
gestouwd, hopen de drie beman
ningsleden op deze wijze het duur-
Door het vroege tijdstip waren voor dat de kade in Oudeschild spannend genoeg om de schoe-
maar weinigen er getuige van, voor een deel blank kwam te staan, nen uit te doen en door het water
maar de stormachtige noordwes- Dat leverde schilderachtige plaat- te waden.
tenwind zorgde er zondagmorgen jes op. Een enkeling vond het (Foto Bert Koning)
"4//11 i W
VAKANTIES VOOR LICHAMELIJK
GEHANDICAPTE MENSEN
Abbewaal 27,
1791 WX Den Burg
Tel. 32 70 25
Rabobank 36.25.73.360
zame vrachtvervoer over zee weer
nieuw leven in te blazen. De bedoe
ling is dat de Tres Hombres begin
december in het Caribische gebied
aankomt en daar wordt volgeladen
voordat de thuisreis wordt aan
vaard.
(Foto Bert Koning)
/LA ZEEHONDENZjljL
