Het meisje en de poffertjeskraam
'Mijn echtgenoot waarschuwt voor het weeralarm'
TEXELSE 7 COURANT
Kerstverhaal van
Esmée van Loon
De week van...
René Jager
Kerstbokaal
Winstpunten Krause en Westdorp Verschillen klein bij klaverjassen
Weblog
Stichting
Kerken en Minima Texel
De 14-jarige Esmée van Loon
uit Oosterend stuurde ons het
volgende kerstverhaal. Een
sprookje, dat begint met 'Er was
eens...' en eindigt met 'Ze leef
den nog lang en gelukkig'. Ze
maakte ook de tekeningen.
Er was eens een heel erg ongeluk
kig meisje dat slechts één grote
wens had: weg bij haar gemene
stiefouders naar een mooie plek
ergens op aarde. Ergens waar
iedereen aardig tegen elkaar is,
ergens waar iedereen gelijke rech
ten heeft. Haar wens wordt ver
vuld, want ze wordt meegenomen
door de Kerstman en zijn rendie
ren.
Het meisje wordt gedropt op een
groot, breed strand. Vanuit de lucht
ziet ze dat het een eiland is, want
het wordt omringd door zee. Het
Op verzoek van de Texelse Cou
rant hield Lida Wels een week
lang een weblog bij. Als dirigent
van Amici Cantus was zij betrok
ken bij het concert dat dit kamer
koor dinsdag in het Waalder
kerkje gaf. Over een weeralarm,
vertraging van de trein, linke
soep en een rubbeltje op je
stem. Het complete weblog is te
lezen via www.texelsecourant.
nl.
(Vrijdag)
Het is altijd een hele uitzoekerij
om een aantrekkelijk programma
voor een concert te maken: het
moet leuk en mooi zijn om te zin
gen, niet heel erg ingewikkeld maar
wel uitdagend voor de zangers,
afwisseling voor het publiek. Liefst
ook een paar stukken met instru
mentale begeleiding. Om op idee-
en te komen ga ik vaak te rade bij
muziekvrienden, duik ik in mijn
'archief' van de Nederlandse
Bachvereniging waar ik lange tijd
in gezongen heb, en zit ik uren te
googlen op een site waar heel veel
muziek staat. Of ik ga snuffelen bij
bijvoorbeeld Broekmans en Van
Poppel, een muziekhandel in
Amsterdam/Utrecht.
Vanmorgen de boot van 8.00 uur,
op weg naar m'n werk bij het ROC
(als docent Engels en coach) in
Den Helder. Ben benieuwd of er
veel leerlingen zijn, zo op de laat
ste dag voor de vakantie.
Na toch nog wat aardige lessen
met een redelijke opkomst start ik
de motoren en rijd ik richting Alk-
Bo Krause en Emily Westdorp
hebben zondag in manege Aken-
burg tijdens de laatste officiële
dressuurwedstrijd van dit jaar
hoge ogen gegooid met hun
pony's.
Bo Krause komt met haar pony
Shayen uit in de klasse L1Na
twee nette proeven pakte ze twee
maal de eerste prijs, waardoor ze
maar liefst drie dikke winstpunten
aan haar puntentotaal (197 en 191)
kon toevoegen. In deze klasse
waren er twee winstpunten voor
Milou Kooiman met Naughty Girl,
Jane Zijlstra met Blitz en Marloes
Veen met Maggie.
In de klasse B was Emily Westdorp
met Pirouette tweemaal opper
machtig. Ook Westdorp keerde
huiswaarts met twee eerste prijzen
en drie winstpunten (193 en 196).
Louise Schagen met Ryvanna en
Manon List met Puck behaalden
bestormt en grote, witte schuim
koppen laat liggen Ze geniet van
de prachtige natuur en loopt steeds
verder. De wind giert om haar oren
en ze begint het koud te krijgen.
Als het donker wordt, besluit ze in
de richting van de lichtjes te lopen
die ze in de verte ziet. Ze ziet kleine
wolkjes uit haar mond komen wan
neer ze ademt. Aan een voorbij
ganger vraagt ze wat die lichtjes in
de verte zijn. 'Oh, dat is een dorp,
maar daar is voor kinderen 's
avonds niets te beleven', antwoordt
de man. Maar het meisje is koud
en hongerig en loopt verder in de
richting van het dorp.
Ze komt terecht op een gezellig
verlicht plein waar een heleboel
mensen aan het schaatsen zijn. Ze
hoort nog meer vrolijke geluiden en
als ze iets verder loopt, ziet ze tot
haar verrassing een heleboel spe
lende kinderen in een grote speel
tuin. Al die gezelligheid trekt ook
andere mensen naar het plein, die
geamuseerd toekijken vanaf een
gezellig verlicht terras, waar ze
ondertussen een stomende kop
warme chocolademelk drinken. Ze
snuift de heerlijke damp van warme
poffertjes op.
'De Groeneplaats' leest het meisje
op het naambordje aan een van de
oude, besneeuwde gevels, als ze
nog wat verder loopt en in een
mooi park terecht komt. Kale
bomen en struiken staan rondom
een besneeuwd pad. De hagelwitte
maar. Het weer lijkt slecht te wor
den, mijn echtgenoot waarschuwt
voor het weeralarm dat de ANWB
heeft afgegeven. Ik ben op de weg
niet zo bang en ook (bijna) altijd
optimistisch, dus ik zie wel hoe ver
ik kom. Ik heb vanavond generale
repetitie voor een concert van het
ensemble aan de overkant waar ik
in zing.
Ik blijk inderdaad niet verte komen:
het sneeuwt behoorlijk onderweg,
ik kan niet harder dan 60, en als
blijkt dat de rondweg Alkmaar aar
dig dicht zit besluit ik verder met
de trein te gaan. Glibberend in de
buurt van het station een parkeer-
plekje gevonden, de spullen uit de
auto gehaald en hup de trein in.
Dat is natuurlijk wel erg optimis
tisch. De wachtkamer op het per
ron zit vol, een veeg teken. Na
ongeveer 20 minuten vertrekt er
een trein richting Amsterdam. Ha,
dat valt alweer mee.
Zaterdag
Het is fijn van Melanie zangles
te krijgen. Ze werkt vooral vanuit
'het lijf'; zingen is tenslotte een
echt lichamelijke bezigheid. Maar
bij mij (en vele anderen) werkt het
mentale aspect ook heel sterk: je
wilt het goed doen, gaat bij wijze
van spreken zitten knijpen met je
stem en hup, daar komt de span
ning erin en klinkt het voor qeen
kant.
De terugreis verloopt ook
gesmeerd. Ik heb mij in een hoekje
genesteld met een krant, een mooi
boek en géén correctiewerk, maar
mijn oog dwaalt vaak naar buiten,
naar het sneeuwlandschap.
De aansluitende trein in Alkmaar
heeft 15 minuten vertraging. Gaan
beide twee winstpunten in deze
klasse.
Bij de B-paarden was het een
spannende strijd tussen twee fok-
producten van Willem van der Lin
de. De dames Bödicker en Weten
kamp reden allebei twee zeer nette
proeven. De winst ging uiteindelijk
naar Lisette Bödicker, een amazo
ne van de vaste wal. Caroline
Wetenkamp kon met haar paard
Cylithia Texel net niet tegen haar
op, maar behaalde wel twee dikke
winstpunten (188 en 193). Jorieke
Meijer vergaarde met Whoopy twee
winstpunten in deze klasse.
Bij de L1-paarden was Enit Schol-
tens oppermachtig met Harvest
Moon. Scholtens pakte voor de
eerste proef de eerste prijs en
behaalde een winstpunt (191). Bij
de tweede proef liet Scholtens ver
stek gaan. Silve Schoorl profiteer
de van haar afwezigheid en won.
Zij behaalde ook een winstpunt
(181).
sneeuw die er ligt, is nog vers en
haast ongeschonden. Daar staan
groepjes dik ingepakte mensen
met glühwein rondom knetterende
vuurkorven gezellig bijeen. 'Oh,
wat is het hier gezellig, ik zou hier
altijd willen blijven', verzucht het
meisje hardop. Een grote man die
naast haar staat, hoort dit. Hij is de
baas van de poffertjeskraam en
vertelt haar dat hij een groot land
huis heeft boven op de Hoge Berg
en hij biedt haar een kamer aan.
'Maar ik heb helemaal geen geld',
zegt het meisje treurig. De man
vertelt haar dat het geen enkel pro
bleem is. Ze kan poffertjes voor
hem gaan verkopen.
De volgende avond loopt het meis
je met een roodgeruite schort en
een mandje door de verlichte stra
ten van Den Burg. Maar er is nie
mand die aandacht voor haar heeft,
ledereen is bezig met kerstinko
pen. Mensen komen de winkels uit
met kleurige pakken met grote,
glimmende strikken. Niemand heeft
aandacht voor de gesuikerde pof
fertjes die langzaam koud worden
in het rieten mandje.
Bedroefd loopt het meisje terug
naar de poffertjeskraam waar haar
baas een sigaar staat te roken. Ze
Er traden deze week geen grote
verschuivingen op in de compe
titie van Klaverjasclub Den Burg.
Rob en Fenny Caspers wonnen
de speelronde, maar de ver
schillen waren klein.
Opvallend in deze twaalfde speel
ronde was alleen het grote aantal
marsen, dat met veertig stuks dit
jaar niet eerder zo hoog was. Ook
het gemiddelde was deze week
aan de hoge kant. Bij de meeste
koppels werden goede partijen
echter afgewisseld met slechte,
zodat de scores dicht bij elkaar
bleven. De laatste weken worden
ook opvallend weinig partijen
boven de 7000 punten gespeeld.
Fenny en Rob Caspers speelden
vier gelijkmatige spelletjes, vol
doende voor de rondewinst. Dit
hadden zij mede te danken aan zes
marsen. Zij behaalden 7025 pun
ten en knabbelden zo weer iets van
de grote achterstand op de topt-
weet niet hoe ze het hem moet
zeggen, ze heeft tenslotte weinig
poffertjes verkocht. De vriendelijke
man vraagt haar hoe het is gegaan.
Het meisje slaat haar ogen neer.
'Sorry meneer, maar ik kon uw pof
fertjes niet verkopen. Niemand had
aandacht voor mij.' 'Hm...', ant
woordt de man. 'Kun je eigenlijk
koken?'
'Ja', antwoordt het meisje, 'ik
moest thuis iedere avond het
avondmaal bereiden.'
De man kijkt haar lachend aan.
'Zou je dan misschien de poffertjes
willen bakken? Zelf begin ik te oud
te worden om dit werk alleen te
doen. Je zou mij kunnen assiste
ren.'
'Meent u dat?', vraagt het meisje
verbaasd.
'Ja, dat meen ik. Dan kun je in mijn
landhuis een kamer krijgen.'
'Dat is geweldig', zegt het meisje
opgetogen.
's Avonds trekt het meisje in de
wee af. Met nog 3000 punten ach
terstand blijven zij op de derde
plaats. Ook Bart Weijdt en Willem
Koomen deden het goed met een
score van 6948 punten. Zij misten
de rondewinst door een klein dipje
in het derde spel, maar stijgen
dankzij dit resultaat naar de vierde
plaats in het klassement. Huug
Snoek en Peter van Heerwaarden
werden derde met 6883 punten. Zij
speelden drie partijen rondom de
2000 punten, maar kwamen in de
tweede ronde de man met de
hamer tegen. Gerard en Theo Witte
leken regelrecht op weg naar de
rondewinst. Met mooi constante
scores stonden zij na drie ronden
al op bijna 5700 punten. Maar in
het laatste spel zat alles tegen en
bleven ze steken op een score van
maar iets meer dan 900 punten.
Hun totaal van 6568 punten was
voldoende voor de vierde plaats.
Cees Vinke en Carlo Bos beleven
een dramatisch seizoen, waardoor
grote, lichte kamer die haar is toe
gewezen. De wanden hebben vro
lijk, groengeblokt behang en op de
grond ligt een wollen kleed. Ze laat
zich uitgeput op de witte dekens
vallen.
Het meisje is erg blij met haar
nieuwe leven. De poffertjeskraam
loopt goed, totdat op een dag haar
aardige baas overlijdt aan een hart
aanval. Het meisje is verdrietig en
kan nergens heen. Ze is haar werk
en haar woonruimte kwijt. De pof
fertjeskraam sluit en het meisje
zwerft dagenlang door de straten.
Ze valt in slaap op een besneeuw
de stoep en droomt over de afge
lopen tijd. Tot ze opeens gewekt
wordt. Als ze haar ogen opent,
merkt ze dat ze in een groot bed
ligt in een kleine, warme kamer.
Naast het bed staat de mooiste
jongen die ze ooit gezien heeft. Hij
heeft inktzwarte haren en grote,
bruine ogen. 'Je lag te slapen in de
kou. Ik heb je meegenomen en in
mijn bed gelegd', zegt de hij.
'Bedankt', zegt het meisje. Ze staat
op en loopt naar de deur.
'Wacht even!' zegt de jongen. 'Wil
goederen zijn - nu de kids deze
paar weken hun respectievelijke
onderkomens in Groningen en
Doorn voor Texel hebben verruild
- niet aan te slepen. Je hebt je nog
niet omgedraaid of de sappen, de
kazen, de chips, de eieren zijn ver
dwenen. Ik kom dus met volle
bepakking terug uit Den Burg en
rijd bijna tegen Klaas Modder aan,
die met Dyo Wassink het orgeltje
aan het uitladen is bij de kerk van
De Waal. Geweldige mannen.
(Dinsdag)
Het wordt een bezig dagje. Ik
ga 's morgens met een bos groen
uit de tuin naar de kerk in De Waal,
waar twee koorleden, Margaret en
Jeanne, al druk bezig zijn hun
meegebrachte takken in allerlei
bochten te wringen om de kerk in
een kerstsfeer te brengen. Dorps
genoot Clementine heeft een paar
prachtige kerststukken gemaakt,
erg aardig van haar. Ik sta er wat
onbeholpen bij, de anderen heb
ben een beter esthetisch gevoel
voor dit soort dingen dan ik. Zij
doen dus het leeuwendeel en ik
mag weg.
De blokfluitisten Marga van der Pol
en Peter Smith hebben vanmorgen
al met de eeuwig trouwe super-
Dyo Wassink gerepeteerd, Saskia
Eelman gisterenavond (ook met
Dyo en vanmiddag hebben we
de fuff/'-repetitie, met iedereen
dus. Wel enigszins spannend,
omdat dit onze enige tutti-repetitie
is. Ik heb een schema gemaakt, en
ga ervan uit dat we alles binnen de
tijd in elkaar kunnen passen. Fijn
om met professionele musici te
werken, dan kan je ervan op aan
zij zelfs even op de laatste plaats
bivakkeerden. Maar de laatste
weken treedt enig herstel op. Zij
behaalden 6526 punten en nemen
geleidelijk afstand van de rode lan
taarn.
De topdrie in het klassement blijft
ongewijzigd. Koomen en Van der
Veen gaan aan kop, gevolgd door
Tromp en Stark. Op ruime achter
stand staan Fenny en Rob Caspers
derde. In de tweede periode leiden
ook Koomen en Van der Veen,
maar daar hebben Weijdt en
Koomen maar een kleine achter
stand. Ook hier bezetten Fenny en
Rob Caspers de derde plaats.
Maandag 27 december wordt geen
competitie gespeeld, maar houdt
de club een open drive.
Hulp aan Texelaars in financiële nood
Spangerweg 10,1793 EH De Waal
Tel. 31 29 83 Bankrek. 36.25.99.343
VRIJDAG 24 DECEMBER 2010
je niet eerst even wat eten?'
Het meisje voelt hoe haar maag
samentrekt van de honger. 'Ja, lek
ker.'
Aan de houten tafel hebben ze een
gezellig gesprek. De jongen en het
meisje worden verliefd. 'Wat is je
grootste wens? Ik zal hem voor je
vervullen', zegt de jongen.
'Ik wil de poffertjeskraam op de
Groeneplaats weer openen', zegt
het meisje.
De jongen kijkt haar lang aan.
Twee maanden later staat het
gelukkige stel achter de opge
knapte en heropende poffertjes
kraam op de Groeneplaats. De
poffertjes zijn zo lekker dat mensen
uit het hele land naar de kraam
komen om ze te proeven. De jon
gen en het meisje verdienen veel
geld en kopen het leegstaande
landhuis bovenop de Hoge Berg,
dat al meer dan een jaar te koop
staat. Twee maanden later trouwen
ze.
En ze leefden nog lang en geluk
kig...
dat ze zich snel en gemakkelijk
muzikaal voegen.
Voor de kaartverkoop heb ik weer
mijn echtgenoot kunnen strikken,
die nu staat te vernikkelen in het
portaaltje. Maar kennelijk kan hij
aardig verkopen, want hij weet
ruim 60 mensen naar binnen te
lokken. Met deze 'barre weersom
standigheden' en alle andere
kerstactiviteiten die er op Texel te
doen zijn geen slechte score.
Het publiek is enthousiast, we krij
gen na afloop veel positieve reac
ties. Het koor zong echt goed,
mooi van klank, er werd goed
'gekeken' (naar de dirigent) en
gereageerd en ik denk dat we de
muziek goed hebben kunnen over
brengen op het publiek. Ik vind het
echt fantastisch als je dat met een
koor kunt bereiken. Ze zijn ook
super gemotiveerd. Met zo'n klei
ne club zangers is ieder echt ver
antwoordelijk voor z'n aandeel.
Best linke soep. Als je even een
rubbeltje hebt op je stem, een
foute noot zingt, te hard, te zacht,
te recht of juist te jubelig zingt,
hoor je dat meteen. Niet dat dat
een ramp is, maar toch...
Ik kijk tevreden terug op het con
cert: het was goed! We borrelen en
praten nog wat na in het dorpshuis
en ik denk aan een volgend pro
ject. Het begint alweer te kriebe
len.
René Jager uit Den Hoorn is de
volgende blogger in de serie De
week van... Als eigenaar van
strandpaviljoen Paal 9 beleeft hij
drukke tijden, onder meer als orga
nisator van een nieuwjaarsduik.
Bijna zeventig combinaties doen
woensdag 29 en donderdag 30
december in manege Akenburg
mee aan de Kerstbokaal, die dit
jaar voor de 25ste keer wordt
gehouden, en de nieuwe Bixie-
bokaal.
De deelnemers aan de wedstrijd
om de Kerstbokaal worden beoor
deeld op de onderdelen dressuur,
spel en springen. De jongste ruiters,
vanaf zes jaar, bijten woensdag de
spits af. Manege Kikkert verzorgt
woensdag vanaf 13.45 uur een
demonstratie voltigeren. Donderdag
worden demonstraties verzorgd
door Menvereniging Wad en Duin
(13.45 uur) en stal Hin (16.30 uur).
Springen begint op beide dagen om
15.00 uur. Het parcours bestaat uit
acht hindernissen van oplopende
moeilijkheidsgraad en een joker,
een extra moeilijke hindernis waar
mee meer punten zijn te verdienen.
Publiek heeft gratis toegang.
meisie ziet hoe de zee het stranc
we het redden om de boot van
17.30 uur te halen? Met een aantal
Texelaars staan we vanaf Den Hel
der Zuid in het portaal van de trein
enigszins gestrest op ons horloge
te kijken. Wie rent er het eerst om
de bus tegen te houden? Dat blijkt
niet echt nodig, we redden het. Op
de boot belt mijn dochter met de
vraag waar ik ben. Op de boot
dus. Zij ook. Dat was me nog niet
opgevallen. Leuk toeval. Ze stu
deert in Groningen aan de ALO
(sportacademie) en heeft onver
wacht besloten om nu al naar
Texel te komen.
(Zondag)
Vanmiddag concert in Abcoude
met 'mijn' ensemble Quintessens,
een vocaal groepje dat zo'n 15 jaar
geleden is ontstaan uit het koor
van de Nederlandse Bachvereni
ging, waarin we zongen en veel
mooie, bijzondere muzikale dingen
met elkaar beleefd hebben. De
basisbezetting bestaat uit zes zan
gers, waarmee we enkele keren
per jaar optreden.
De repetitie start om 12.00 uur, en
dan begint iedereen een beetje
binnen te druppelen. Er rijden geen
treinen, dus wie met openbaar
vervoer komt moet met de bus.
Het café en de afsluitende bitter
ballen laten we dit keer maar zit
ten, je weet niet wat het weer nog
gaat doen. De boot van 19.30 uur
haal ik royaal. Thuis komt hond me
enthousiast begroeten, zitten de
kids voor de tv en is er nog een
restje hutspot. Ik ben er weer. Drie
dagen veel sneeuw, autowegen,
treinrails gezien, de komende week
blijf ik gewoon op Texel!
(Maandag
Vandaag een redelijk rustig dagje,
een soort begin van de kerstva
kantie. Nog wat dingetjes regelen
voor het kerstconcert van Amici
Cantus van morgen. Eerst maar
even boodschappen doen. De
