De Cocksdorp wil
visie woningbouw
TEXELSE 11 COURANT
CPO-WOningen initiatief ANBO Overdracht insigne grap met geschiedenis
'Garnalenvissers met uitsterven bedreigd'
VRIJDAG 25 FEBRUARI 2011
in 1974 participeerden in een pro
ject waarbij particulieren aan de
Vloedlijn in Den Burg 46 huizen
lieten bouwen. Dat leverde niet
alleen een flinke kostenbesparing
op, maar doordat de groep zelf
naar Den Haag afreisde om met de
toenmalige bewindslieden te pra
ten, kwamen de benodigde contin
genten beschikbaar. De houten
woningen in De Mars zijn ook het
resultaat van een CPO-project. 'De
geschiedenis herhaalt zich. Met de
ervaring van toen kunnen we nu
nog ons voordeel doen.'
Bijzonder is volgens Buijsman de
samenwerking tussen coördinator
ANBO, de architect, de bouwer en
de bank, waarbij de partijen in een
De ondertekening van de overeenkomst door de projectgroep Collectief Particulier vroeg Stadium van eikaars kennis
Opdrachtgeverschap Den Burg West. Van links naar rechts: Ger Praamstra i
ANBO, Hans van Tillaart van Leenders Architecten, Mark Poldner van de Rabobank
en Paul Buijsman van Duin Bouwbedrijf. (Foio Gemra Timmerman)
Met de toekomstige bewoners
van het project voor Collectief
Particulier Opdrachtgeverschap
in Den Burg wordt een maat
schapovereenkomst afgesloten.
Maatwerk is het uitgangspunt,
de indeling, grootte en uitvoering
van de woningen (grondgebon
den en gestapeld) zijn flexibel.
De kopers worden er zo vroeg
mogelijk bij betrokken.
In het complex komen centrale
en/of gezamenlijke voorzieningen.
Daarbij wordt gedacht aan ruimtes
voor logés, ontmoetingen, geza
menlijke activiteiten, behandelin
gen en het bereiden van eten. Er is
een bouwterrein (gemeentegrond)
beschikbaar in het gebied tussen
de Gasthuisstraat en de Keesom-
laan, maar hiervoor moet de
bestemming worden aangepast.
De projectgroep heeft hierover vol
gens Praamstra een positief
gesprek gehad met wethouder
Hercules van Huisvesting, die de
grond min of meer heeft toege
zegd, overigens tegen de gangbare
waarde. Momenteel wordt gewerkt
aan een schetsplan dat naar ver
wachting op 8 maart kan worden
gepresenteerd. Duidelijkheid moet
komen over de te verwachten kos
ten. De Rabobank heeft hulp aan
geboden bij taxatie van waarde
van de te verkopen woning, voor
financiering, overbrugging bij een
eventuele vertraagde verkoop en
een haalbaarheidstoets. De pro
jectgroep zet in op een snelle reali
satie, maar beseft dat de plannen
pas kunnen worden gerealiseerd
als de noodzakelijke procedure is
gevoerd.
In Oudeschild en Oosterend werd
jaren geleden al gesproken over
een CPO-project, maar er is al een
tijd niets meer over vernomen.
Waarom kan het in Den Burg dan
wel? 'Gewoon doen. Het begint
met vertrouwen in elkaar', zegt
Paul Buijsman Van Duin Bouwbe
drijf. Overigens is een CPO-project
niet nieuw voor Texel. Ger Praam
stra was één van de Texelaars die
kunnen profiteren en zich kosten
kunnen besparen, waarvan ook de
kopers voordeel hebben.
De ANBO heeft geen onderzoek
gedaan naar de vraag, maar is
overtuigd van de animo. 'Zelfs zon
der er ruchtbaarheid aan te geven,
hebben mensen al belangstelling
getoond. Bij de toewijzing dient
men zich te houden aan de vesti
gingseisen, zoals de minimale
koopprijsgrens. Dus de kans is
klein dat overkantse gepensioneer
den er hun intrek nemen. Een pun
tensysteem wordt niet toegepast.
Buijsman: 'In De Volmolen is dat
wel gebeurd en nu zie je al dat
mensen verhuizen naar een andere
woning, omdat de woning die ze
kregen toebedeeld, niet meer bij
hun huidige situatie past. Wij bie
den de kopers een optimale keuze
vrijheid. Bewust, want de doel
groep laat zich niet afschepen met
een woning die een ander voor
hem of haar heeft bedacht. Die
bepaalt zelf hoe ze wil wonen.'
Bij Duin Bouwbedrijf is Victoriya
van Ree aanspreekpunt voor het
CPO-project.
De overdracht van het koperen
insigne met de inscriptie
'Strandvonder' aan de burge
meester is een door Daan Schil
ling in het leven geroepen aar
digheidje toen hij in 1986 als
locoburgemeester het gezag
overdroeg aan burgemeester
Schipper. De burgemeester
heeft als strandvonder nooit een
insigne hoeven dragen zoals
Willem Keijzer vorige week uit
de sloop van het gemeentehuis
redde.
De strandvonderij kent een roerige
geschiedenis, maar is al sinds lang
direct verantwoording schuldig aan
Provinciale Staten. Strandvonders
worden benoemd en beëdigd door
de Commissaris van de Koningin.
Het staat de strandvonder vrij
meerdere functionarissen te benoe
men, die hem behulpzaam zijn bij
zijn werkzaamheden. Een gebied
als Texel, met een lange en druk
bevaren kuststrook, telt doorgaans
meerdere functionarissen die ver
antwoordelijk zijn voor aange
spoelde goederen.
Het is de voortdurende verande
ring en aanscherping van de wet
die de geschiedenis onoverzichte
lijk maakt. Een zoektocht in het
archief van Klaas Uitgeest levert
enige duidelijkheid. Tot aan de
Franse tijd was de strandvonderij
de verantwoordelijkheid van de
schout. Dat valt ook op te maken
uit brieven, die in die tijd geschre
ven werden om melding te doen
van strandingen. Na 1813 komt de
strandvonderij in particuliere han
den. De meldingen - nog steeds
gericht aan de Commissaris van de
Koningin - worden dan onderte
kend met illustere namen als Van
Lit en Bok. Pas op 1 oktober 1852
komt de strandvonderij onder ver
antwoordelijkheid van de gemeen
te, met de burgemeester als verte
genwoordiger. Het duurt echter tot
de herziening van de Wet op de
Op verzoek van de Texelse Cou
rant hield garnalenvisser Dirk
Albert Blom een week lang een
weblog bij. Over kilo's en prijzen,
de zwarte zee-eend, kolencen
trales en contact met het thuis
front. Het complete weblog is te
lezen via www.texelsecourant.nl.
(Vrijdag)
Even voorstellen: Dirk Albert Blom
garnalenvisser en samenwonend
met vijf vrouwen!
Partner Theresia Veldman en onze
vier dochters: Eliza 9 jaar, Manon 7
jaar, Suzan 5 jaar en Laura van 1 en
een half. Zelfs onze huisdieren, een
poes en drie konijnen, zijn allemaal
van het vrouwelijke soort. Ik ben
zoals je ziet behoorlijk in de minder
heid, maar ik heb er geen last van
hoor!
We hebben twee bedrijven: de
TX25, waar ik samen met maat
Arco Vonk op vaar, en de garnalen-
pellerij. Hier pellen we een gedeelte
van onze vangst en verkopen die
rechtstreeks aan consument, hore
ca en groothandel. Omdat er bij ons
helemaal geen conserveringsmid
delen over de garnalen gaan, is het
een super mooi product. Maar ook
heel kwetsbaar, je moet als kok wel
weten hoe je er mee omgaat. Geluk
kig komen er steeds meer bedrijven
die er enthousiast over zijn!
De afslag belt nog even om de kilo's
en prijzen van afgelopen week door
te geven. De vangst was niet gewel
dig en de prijs is nog veel slechter.
Kommer en kwel eigenlijk in 'garna-
lenland'. Jammer hoor, want wat
eerst zo'n mooi en vrij beroep leek,
is nu een keiharde wereld gewor
den, waarin het je haast onmogelijk
gemaakt wordt het hoofd boven
water te houden.
(Zaterdag)
Zaterdag beginnen we de dag met
een beetje sport. Er moet gezwom
men worden. Eliza, Manon en ikzelf
zitten op de zwemclub. Zelf heb ik
als kind ook veel gezwommen en ik
vind het leuk om te zien dat die
meiden dat van me hebben overge
nomen. Even een vlug ontbijtje en
dan naar Calluna. Eerst zwem ik zelf
een half uurtje en dan is het de
beurt aan de meiden. Drie zaterda
gen in de maand ben ik één van de
trainers bij de zwemclub, maar van
daag moet ik om negen uur in
Oudeschild zijn voor de vergadering
van de DETV en aansluitend die van
de PO. Alle zaken die van belang
zijn voor de visserij komen hier aan
bod. Het gaat er soms flink aan toe,
omdat je natuurlijk niet allemaal
dezelfde ideeën hebt, maar uitein
delijk gaat het er om dat we alle
maal wel inzien dat alle regels die
ons opgelegd worden het er niet
makkelijker op maken.
Op dit moment ben ik zelf erg bezig
met hoe het verder moet met het
Natura 2000-verhaal. Wij als vissers
we nu en in de toekomst goed met
die natuur om gaan. Maar als deze
plannen doorgaan, dan is er voor
ons geen toekomst meer en zullen
we op zoek moeten naar een nieu
we bron van inkomsten. Daar heb
ben we regelmatig slapeloze nach
ten van.
(Zondag)
Echt een uitslaapdag hebben we
niet, dat is ook logisch met kleine
Dirk Albert Blom.
laten hier geen spaan van heel. Wat
een gelul en alleen voor de zwarte
zee-eend! Zijn ze nou helemaal gek
geworden! Garnalenvissers staan
straks op de lijst van uitsterven,
maar de zwarte zee-eend maakt
furore. Het moet toch niet gekker
worden. Natuurlijk moet je goed
Strandvonderij in 1931 voor de
burgemeester ook in naam 'strand
vonder' is.
En daar zit hem de kneep. De
'hulpstrandvonder', zoals de titel
tegenwoordig luidt, werd tot 1931
'strandvonder' genoemd. Voor die
tijd waren andere titels in omloop.
Achtereenvolgens werd deze func
tionaris onderstrandvonder
genoemd (voor 1840), substituut
strandvonder (1840), strandwach-
ter (1852) en weer onderstrand
vonder (1867). Het door Keijzer
gevonden insigne werd tussen
1889 en 1931 gebruikt door de
'hulpstrandvon
der', die in die
periode 'strand
vonder' werd
genoemd. Na de
herziening van de
Wet op de Strand
vonderij werd de
burgemeester in
naam 'strandvon
der1 en zijn assi
stenten 'hulp
strandvonder'. Vanaf dat moment
was een insigne met de term
Strandvonder dus niet meer bruik
baar. De insignes die tussen 1889
en 1931 werden uitgedeeld - met
elkaar ongeveer tien stuks - ver
dwenen in lades en kastjes, veelal
bij de nazaten van strandvonders.
Eén van die insignes kwam tevoor
schijn in de jaren tachtig, toen
wethouder en locoburgemeester
Daan Schilling het om een hoge
hoed bond en het aanbood aan
burgemeester Schipper bij zijn
aantreden in februari 1986. Schil
ling vertelde erbij de ambtsketen
nooit gedragen te hebben in ver
band met het tijdelijke karakter van
zijn burgemeesterschap, maar
'groos' te zijn geweest op het
strandvondersinsigne. Hij beweer
de zelfs dat hij geruime tijd met het
insigne getooid over het strand
had gelopen, maar tot zijn spijt
niemand was tegengekomen. Met
deze overhandiging werd een tra
ditie geboren die het enkele burge
meesters zou volhouden. Maar als
hoofd van de gemeente, hoofd van
de brandweer en hoofd van de
politie, behoeft de burgemeester
geen nadere
identificatie als
hoofd van de
strandvonderij.
En zo wel, kan
de ambtsketen
als zodanig
voldoen. Het
gevonden
insigne, het
laatste dat in
bezit was van
de gemeente, zou wel een plaats in
het archief van de strandvonderij
verdienen. Of het daar ooit terecht
komt, is nu echter zeer de vraag.
Sinds enkele jaren beschikken de
Texelse hulpstrandvonders wel
weer over een eigen insigne. Het in
brons gegoten voorwerp bevat de
tekst 'Hulpstrandvonder' en het
wapen van Noord-Holland. Net als
het oude insigne is het bedoeld om
aan een band om de arm gedragen
te worden. Niet om een hoge hoed,
wat bij vliegend stormweer niet erg
praktisch zou zijn.
De dorpscommissie van Eier- blauwdruk ontstaat, waarop
kinderen. Als de eerste onze kamer
in komt, volgt de rest al snel. Dus is
ons bed al gauw gezellig gevuld
met alle meiden. Even samen ont
bijten en dan weer naar het zwem
bad.
Zondagavond een lekker vissie
eten, ook de kinderen houden daar
gelukkig van. Wat moet je als vis
serman nou met kinderen die geen
vis eten! Spul in bad, bakkie doen,
weerberichtje kijken. Het blijft koud
dat is wat minder, maar de oosten
wind komt wel goed uit, hebben we
daar als we buiten vissen geen last
van. Nog twee uurtjes in de knip en
om half twaalf mijn maat Arco opha
len, want om twaalf uur begint weer
de nieuwe week en moeten we de
netten weer uitgooien. We hopen
op goed weer en een beetje vangst,
maar ja, het zal wel weer niet mee
vallen, ben ik bang.
(Maandag)
Om 24.00 uur varen we uit, de
week begint. Eerst varen we een
stukkie en we beginnen met vissen
om 1.30 uur. Het is glibberen en
glijden aan dek. Geen (zee)hond of
eend te bekennen. Al het buiswater
aan dek is bevroren, dus is het een
grote ijsbaan.
Om 3.30 uur halen we voor de eer
ste keer. Het valt niet mee, dus we
gaan op zoek naar beter. 8.00 ram
melt de telefoon, de eerste collega-
garnalenvisser die net als ik van
mening is dat we met uitsterven
bedreigd worden. Het eerste
gesprek over Natura 2000-proble-
men vandaag, het gesprek duurt
best lang, hele waslijst. Het zal
zeker niet de laatste keer zijn deze
week. Er is veel onrust over de slui
ting van 25 procent van de kustzone
voor de visserij. De aangewezen
gebieden zijn voor sommigen wel
80 procent van hun visgebied. U
begrijpt wel als uw baas zegt: 'Je
mag wel blijven werken, maar je
moet 80 procent van je salaris inle
veren.' Dat niemand staat te jui
chen. Ook wij dus niet!
(Dinsdag)
We proberen ons geluk bij De
Cocksdorp, dit betekent veel zelf
boven zitten. Allemaal nauwe gaat
jes en dicht onder de kant, dat doe
ik toch het liefst zelf. Dachten we
vorige week nog dat de winter een
beetje voorbij was, vandaag lijkt het
daar nog niet erg op. We liggen hier
gewoon in het ijs!
Nog even contact gehad met het
thuisfront. Dat zijn van die dingen
die tegenwoordig toch allemaal een
stuk makkelijker zijn geworden.
Even bellen, smsje sturen of mailen.
Ook wij zijn hier van alle gemakken
voorzien. Het thuisfront, even Laura
aan de telefoon gehad, ze luistert
ademloos naar wat ik zeg, maar
land pleit voor het opstellen van
een stedenbouwkundige visie
voor De Cocksdorp. Dat moet
bij voorbaat structuur aanbren
gen in toekomstige woning
bouw.
Gerrit Koorn van de dorpscom
missie bepleitte het onderzoek tij
dens het bezoek van burgemees
ter en wethouders aan Eierland.
Volgens de dorpscommissie is het
prettig als er een visie ligt, voordat
het bestemmingsplan van De
Cocksdorp wordt herzien. Dat
laatste staat op stapel.
Er kan binnen de driehoek Lange-
veldstraat, Vuurtorenweg en
Molenlaan/Kikkertstraat nog
gebouwd worden op het lege veld
naast de Vuurtorenweg ('de paar-
denwei') en het oefenveld van
SVC. Daarnaast heeft Willem van
der Linde al een aantal jaar plan
nen in de pen voor woningen op
de hoek van de Langeveldstraat
en de Vuurtorenweg en er liggen
plannen voor de bouw van zes
energieneutrale huizen langs de
Molenlaan.
De grote zorg van de dorpscom
missie is dat er geen samenhang
komt. Koorn: 'Er kunnen individu
eel prachtige plannen worden uit
gevoerd, maar je loopt het risico
dat het ene plan vervolgens ande
re ontwikkelingen blokkeert.' Hij
pleitte ervoor dat op basis van een
stedenbouwkundige visie een
woningbouwplannen worden afge
stemd.
Een stedenbouwkundige visie kan
ook leiden tot andere verkeers
stromen bij het Eierlandsche Huis.
Bewoners van de Schipper Boon
straat moeten daar nu over het
parkeerterrein rijden om bij hun
straat te komen. Volgens de
dorpscommissie is het een optie
de Schipper Boonstraat recht
streeks op de Klimpstraat aan te
sluiten als het tot renovatie van De
Poolster komt. Het bejaardencom
plex staat dat nu in de weg, maar
zou bij renovatie verplaatst kun
nen worden.
Koorn opperde dat een steden
bouwkundige visie een mooie sta
geopdracht voor een student kan
zijn. Oudeschild kwam een paar
jaar geleden ook in het bezit van
een stedenbouwkundige visie
nadat een paar studenten sociale
geografie (onder wie Patrick Witte
uit Den Burg) die voor hun studie
hadden opgesteld.
De Cocksdorp heeft behoefte aan
circa anderhalve woning per jaar,
maar de afgelopen jaren is er
amper gebouwd. De laatste nieu
we huizen zijn die aan de Schipper
Boonstraat en de zes huizen op
de kop van de Kikkertstraat die
een paar jaar geleden in de plaats
van een paar oude duplexwonin-
gen kwamen. Het laatste reste
rende bouwkavel aan de Schipper
Boonstraat is recent verkocht.
zegt zelf alleen nog maar 'papa'
terug.
Verder nemen Therees en ik vaak
de administratieve zaken even tele
fonisch door. In het weekend komt
het daar vaak niet van, en als ik aan
boord zit kan ik toch geen kant op
en dus doen we het dan maar even.
Arco en ik koken ons potje en we
gaan de nacht weer in. Tot nog toe
niet veel vangst, wie weet dat de
garnalen ons in het donker niet zien
aankomen, zodat we wat meer
geluk hebben. Ik duik er een trekkie
in... tot morgen allen.
(Woensdag)
Natura 2000 is een probleem,
niet alleen voor vissers, maar ook
voor landrotten zoals u. Want als u
een tuinhekje wilt plaatsen en een
paal in de grond slaat en twee wor
men en een pissebed gedood
heeft... ja je raadt het al (ook bodem
beroering). We zijn er mooi klaar
mee. Kijk maar eens om je heen,
hoe lang laten we dit nog toe dat de
groene maffia van achter hun bureau
onze achtertuin verbouwt onder het
mom van natuurherstel en een mooi
verhaal over zogenaamde zaadjes
in de grond van een eeuw oud. In
de hoop dat er misschien eentje
nog ontkiemt, laten we ze gewoon
recentelijk onze Nederlanden ver
bouwen. Ja en niet met een schop
en kruiwagen, maar met grof
geweld. Dan hoef je bij deze visser
niet meer te beginnen over bodem
beroering. Heel Waalenburg ook
naar de knoppen.
Ik zal er wel geen verstand van heb
ben, maar je kunt toch geen kolen
centrales laten bouwen (Eemsha-
ven), C02 opslaan onder de
Noordzee, gas winnen, zandsup-
pletie toestaan, enz., enz. En ver
volgens tegen een kleinschalige vis
ser zeggen: je moet vertrekken.
Laat de visser duurzaam vissen en
jaag hem niet weg, want als je niet
uitkijkt, bent u misschien wel de
volgende waar op gejaagd gaat
worden.
