Eerste halve marathon werd afgelast Snelle tijden in eerste halve marathon van De Waal TEXELSE 9 COURANT ii'ivw.cncl\ie{t<'X('(a<'C(nnant.ni jJ cn>fn>/u/ctt van Texel 1m im Jcot rwi Huistest helpt om langer zelfstandig te wonen windje. In de dertig jaar dat het evenement nu plaatsvindt, zijn alle mogelijkheden wel een keer de revue gepasseerd. De opzet van de wedstrijd is nauwelijks veranderd. De route voert door het vlakke en niet overal even beschutte landschap rond De Waal en nog altijd mag de wedstrijd zich in internatio nale belangstelling verheugen. Snelste Texelaar die eerste keer was Albert Hoven, die de 21 kilo meter liep in 1.16.25 uur en daar mee een vijfde plaats behaalde, net voor Arie de Ridder uit De Koog en Cees Timmer uit Ooste rend. Winnaar werd Keith Dea- thridge uit Den Haag, in 1.09.00. De prijzen werden na afloop uit gereikt door Dirk Eelman, die dank bracht aan iedereen die had geholpen de marathon te laten slagen. Ook dat is niet ver anderd. PRIJSVRAAG Deelnemers aan de eerste halve marathon van De Waal liepen drie maal een parcours van zeven kilometer. Keith Deathridge werd in 1.09.00 uur winnaar bij de heren. Via de website www.archieftexel- secourant.nl is ook na te lezen wie de winnaars waren bij de heren-veteranen en bij de dames. Wie deze namen door geeft via e-mailadres prijsvraa g@texelsecourant.nl maakt kans op een rondleiding door de drukkerij, tijdens het druk ken van de krant. Het antwoord op de vorige prijsvraag, wat een groot pak custard kostte bij de opening van Texels eerste supermarkt, was ƒ0,49. In de tweede helft van de jaren tachtig was hardlopen een opko mende sport. Veel Texelaars namen aan de overkant deel aan wedstrijden en het was dus niet meer dan logisch dat ook het eiland op termijn zijn eigen vereniging - met zijn eigen wedstrij den - zou krijgen. Het eerste grote hardloopevenement was de halve marathon van De Waal, die dit jaar voor de dertigste keer wordt gehouden. Natuurlijk kwam de Waalder hal ve niet uit de lucht vallen. Het verhaal, terug te lezen via het digitale archief van de Texelse Courant, begint in 1977 als de krant meldt dat een groep Texe laars heeft deelgenomen aan de halve marathon van Egmond aan Zee, waaraan zelfs door de tele visie aandacht werd gegeven. Desondanks was niet iedereen van de wedstrijd op de hoogte. 'Velen hadden het echter niet gehoord en verklaarden achteraf dat zij graag hadden willen mee doen', schrijft de krant. 'Uit krin gen van de in oprichting zijnde atletiekvereniging verzocht men ons daarom te wijzen op de hal ve marathon die in Schoorl wordt gehouden.' Blijkbaar was de animo dermate groot dat het de moeite werd op het eiland zelf een marathon te houden. Dat gebeurde drie jaar later, in 1980, voor het eerst, zoals zo vaak door invloed van buitenaf en een samenloop van omstandigheden. Die eerste marathon was een rechtstreeks gevolg van het trainingsweekend dat de Haagse atletiekvereniging V en L-TC op het eiland hield. Voorzitter van de Haagse club v/as oud-Texelaar Andri Binsber- ,gen, die voor het weekend (via de VW) contact had gemaakt met de als hardlopers bekend staande Daan en Niek Welboren. Op hun beurt hadden zij de hen bekende Texelse hardlopers aan gezocht, zodat er een aardig deelnemersveld klaarstond om het tegen de Haagse atleten op te nemen. Langs Randweg, Nat- tevlakweg, Rozendijk en Ploege- landerweg werd een parcours van precies zeven kilometer uit gezet, dat drie keer moest wor den gelopen. 'Het was voor het eerste dat een zo lange afstand, halve marathon, op Texel geor ganiseerd werd', schrijft de krant. 'Toch durfden opvallend veel Texelaars de confrontatie met het uitputtende lange-afstandlo- pen aan Het geheel werd als een succes ervaren, zodat in de toekomst een herhaling van een dergelijk evenement te verwach ten is.' Het aantal Texelse deel nemers bedroeg 52, waarvan zich maar liefst 28 aan de lang ste afstand waagden. Snelste Texelaars waren daarbij Albert Hoven, Niek Welboren en Frans Kuip, die derde, vierde en vijfde werden. De wedstrijd werd afge sloten met een 'aardige film' over hardlopen op Hawaii', waarna de mogelijkheden voor 'georgani seerde atletiekbeoefening op Texel' werden besproken. Het evenement werd een jaar later herhaald, waarbij organisa tor Daan Welboren verklaarde dat hij het plan om het grootser aan te pakken om organisatori sche problemen had moeten laten varen. Weer een jaar later, inmiddels 1981, stond de eerste halve marathon van De Waal op het programma. De wedstrijd zou in december worden gehouden, maar werd op het laatste moment wegens ernstige sneeuwval ver zet naar het vroege voorjaar. En dat zou zo blijven. De halve marathon van De Waal is een van de eerste grote voorjaarsklassie kers en vindt nog altijd onder wisselende weersomstandighe den plaats. Het kan vriezen, regenen, bitter koud zijn, maar ook voorjaarsachtig met een warm zonnetje en een zacht Achter de schermen Steen Er zijn verschillende manieren om een verhaal voor de krant te krij gen. Eén manier is om rustig ach ter je bureau te blijven zitten tot het nieuws naar je toekomt. Dat werkt - zeker in deze tijd van Twitter en Facebook en internet - best goed. Dan laat je de mensen in het veld het werk doen en pas als je het idee hebt dat ze iets interessants te melden hebben, kom je in actie. Een andere manier is om zelf de straat op te gaan. Een praatje hier, een praatje daar, een kopje koffie in een plaatselijk horecabedrijf en een rondje over de markt. Dat levert ook vaak heel bruikbaar materiaal op. Maar je kunt ook een steen in een schijnbaar rimpelloze vijver gooi en en kijken wat er gebeurt. Soms werkt dat, soms ook niet. Dan krijg je hoogstens een storm in een glas water. Zo kwam ons ter ore dat de bur gemeester omwonenden, exploi tanten en eigenaar van De Slock en De Hollebol had uitgenodigd om eens te kijken of er in een gesprek een oplossing kon wor den gevonden voor de nachtelijke overlast en de andere bezwaren die dit cultureel centrum aan de Parkstraat al sinds het begin aan kleven. En juist omdat dit alles al eerder in het nieuws was geweest, leek het dat dit gesprek wel eens van algemeen belang zou kunnen zijn. Zeker ook omdat het over openbare orde zou gaan. Omdat wij als pers niet aanwezig waren, leek het de juiste weg om een mailtje te sturen naar de mensen waarvan we wisten dat ze wel aanwezig waren, met het verzoek kort verslag te doen. Alle aanwezigen gaven gehoor aan dit verzoek en het leek eenvoudig genoeg om door middel van het nodige knip-en plakwerk, uit de vier toegestuurde verslagen een stukje voor de krant te construe ren. Uiteraard was de volgende stap om dit verhaal aan de gespreksparteners terug te stu ren, om te zien of hun woorden op de juiste manier waren ver werkt. En dat was de steen in de vijver. Terwijl twee van de vier aanwezi gen dachten dat het gesprek uit stekend weergegeven was, gebruikten de twee anderen grote woorden als 'eenzijdig', 'tenden tieus' en 'vol onjuistheden'. En dat terwijl het verhaaltje uit hun eigen woorden was samenge steld. Ook de persvoorlichting van de gemeente reageerde (inderdaad, niet over één nacht ijs gaand, was het stuk naar alle betrokken partijen gegaan). Volgens hen was er toch wel een gesprek nodig, met de juridisch medewer ker en andere deskundigen, om te voorkomen dat er ernstige fou ten in de krant zouden verschij nen. Nu houden wij ook niet van ernstige fouten en onvolkomen heden in de krant, maar duidelijk was wel dat De Hollebol, De Slock, het terras en de serre een open zenuw waren. Wat volgde, was een lang heen- en-weer gestuur van concepten en commentaar. Want hoewel vooraf gegaan door een zeer ver helderend gesprek waarin nu ein delijk eens uit de doeken werd gedaan hoe het nu werkelijk zit, kwam het toch weer op de juiste punten en komma's aan. Maar net toen we ons begonnen af te vragen waar we eigenlijk aan waren begonnen, bleek het alle maal in orde en hadden we alles goed begrepen en verwoord. Of de steen in de vijver nu uitein delijk een maatschappelijke omwenteling op gang heeft gebracht of slechts wat rimpelin gen in de vijver. Of dat het alle maal storm in een glas water was, mag iedereen voor zichzelf uitma ken. Duidelijk is dat er over en weer fouten zijn gemaakt, dat alle partijen met de hakken in het zand en overtuigd van hun eigen gelijk geen duimbreed wilden wij ken en dat het journaille in ieder geval een rol heeft gespeeld in het gladstrijken van de plooien. Hoe het allemaal verder gaat, zal de tijd leren. Voorlopig heeft in ieder geval de gemeente de fou ten toegegeven en geprobeerd volkomen helder en duidelijk te zijn. Waarvoor hulde. Pip Barnard Is de opstap bij de buitendeu ren laag genoeg, heeft u vol doende houvast aan beide zij den van de trap en is er voldoende licht? Vragen in de nieuwe Huistest van Woontij en de Stichting Welzijn Ouderen Texel (SWOT). De test die is te vinden op de websites van bei de organisaties is een hulpmid del voor eigenaren én huurders van een woning om deze veili ger en comfortabeler te maken, met het oog op de toekomst. Aanleiding tot de Huistest is de toenemende vergrijzing en de wens van veel ouderen en de maatschappelijke trend om lan ger zelfstandig te wonen. Pro bleem is dat lang niet alle wonin gen hiervoor veilig en comfortabel genoeg zijn. Geschiktheid voor bewoning door senioren betekent niet automatisch dat alle basis voorzieningen (leef- en slaap- ruimte, sanitair en keuken) op dezelfde verdieping zijn, maar wel dat er allerlei voorzieningen in en om de woningen zijn die het wonen makkelijker en veiliger maken en waardoor men er dus ook op hoge leeftijd kan wonen. Wat ik zeggen wou Hogeberg Het is al weer zes weken geleden dat in de Texelse Courant geschre ven werd over het - in mijn ogen rampzalige - plan om uitgebreid te gaan wroeten op en in de Hoge berg. Sindsdien verschenen er enkele ingezonden stukken van verontruste Texelaars. Ik ben het met de inhoud van die commenta ren helemaal eens en ondersteun ze dan ook helemaal. Daarnaast wil ik nog een aantal opmerkingen maken. Ik verbaas mij erover dat Natuur monumenten zich in deze onzin laat meeslepen. Ik ben al decennia lang lid van die club en zal dat ook blijven, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Laten we toch onder kennen dat er in Nederland vrijwel geen ongerepte natuur meer is te vinden. Wat we nog wel hebben, is mooi, cultuurhistorisch landschap van grote waarde; de Hogeberg is daar een voorbeeld van. Ik vind dat allerlei organisaties veel te veel figuurzagen in het land schap en de mooie stukken groen die we nog hebben, in een kramp achtige poging daar 'natuur' van te maken. Natuur- en verwante orga nisaties zouden zich moeten inspannen dat landschap te behou den en te versterken. Maar dan niet met idiote plannen voor het bouwen van huizen en villa's (ste nen stapelen noemen ze dat in hun jargon) met de smoes dat daarmee het landschap wordt versterkt. Het Zoals ramen die makkelijk open en dicht gaan, geen deurklinken waar men zich snel aan bezeert, een toiletpot op de juiste hoogte, een deurbel die in de hele woning is te horen, een extra trapleuning en ga zo maar door. In veel geval len voorzieningen die met een simpele ingreep zijn te monteren en die weinig geld kosten, maar ook maatregelen waarvoor de vakman moet komen of ingrepen die een flinke investering vergen. De tijd dat een telefoontje naar de gemeente of Woontij voldoende was om dit te regelen, behoort tot het verleden. Van huurders en eigenaren wordt verwacht dat ze zelf het initiatief nemen. In een aantal gevallen is via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning subsidie mogelijk, maar steeds vaker niet. Woontij biedt de moge lijkheid om de kosten in de huur prijs te verwerken. Veel mensen weten niet wat er allemaal voor mogelijkheden zijn. De Huistest maakt dat mensen zich hier meer bewust van zijn. De test bestaat uit een lijst vra gen over in en rond het huis die via internet kan worden ingevuld. Met een speciaal programma wordt automatisch een woning advies opgesteld, met daarin onder meer maatregelen om bepaalde knelpunten op te hef fen. In het advies staat tevens een indicatie van de kosten. Wie hulp nodig heeft bij de test, kan contact opnemen met Pharos, SWOT of Woontij. Voor menig oudere kan het onder houd van de tuin een belemme ring zijn. Ook hierover is nage dacht. Mogelijke oplossing is het collectief inhuren van een onder houdsbedrijf. Kleine klussen in en rond huis kunnen worden verhol pen door vrijwilligers van de SWOT of door buurtconciërges van Woontij. De Huistest vergde een investe ring van €11.000,-. De Stichting Samen Één leverde een bijdrage van €3.000,-, het Texelfonds stel de €6.000,- beschikbaar. De test is één van de hulpmidde len om langer zelfstandig te kun nen wonen. Andere zijn bijvoor beeld Tafeltje Dekje, thuiszorg en het initiatief Valpreventie, om te voorkomen dat ouderen zich blesseren doordat ze vallen. enige resultaat daarvan is verster king van de inhoud van de porte monnees van de betrokken pro jectontwikkelaars. Tot slot: Een 'opgeleukte' Gouden Driehoek wordt de Bermudadriehoek van de Texelse cultuurhistorie. Is dit iets voor een stelling op de website van de Texelse Courant, met in gedach ten de voorlichtingsavond op 17 maart in 't Skiltje? En ook nog: zijn er geen Texelaars die zich organi seren om tegengas te geven? Zelf kan ik dat niet doen, ik ben maar een overkanter die evenwel graag en regelmatig op Texel komt loge- Hans Cornelissen, Leiden. De Woontij n Woontij en SWOT kan via internet worden ingevuld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2011 | | pagina 9