Eerste halve marathon werd afgelast
Snelle tijden in eerste
halve marathon van
De Waal
TEXELSE 9 COURANT
ii'ivw.cncl\ie{t<'X('(a<'C(nnant.ni jJ cn>fn>/u/ctt van Texel 1m im Jcot rwi
Huistest helpt om langer zelfstandig te wonen
windje. In de dertig jaar dat het
evenement nu plaatsvindt, zijn
alle mogelijkheden wel een keer
de revue gepasseerd.
De opzet van de wedstrijd is
nauwelijks veranderd. De route
voert door het vlakke en niet
overal even beschutte landschap
rond De Waal en nog altijd mag
de wedstrijd zich in internatio
nale belangstelling verheugen.
Snelste Texelaar die eerste keer
was Albert Hoven, die de 21 kilo
meter liep in 1.16.25 uur en daar
mee een vijfde plaats behaalde,
net voor Arie de Ridder uit De
Koog en Cees Timmer uit Ooste
rend. Winnaar werd Keith Dea-
thridge uit Den Haag, in 1.09.00.
De prijzen werden na afloop uit
gereikt door Dirk Eelman, die
dank bracht aan iedereen die
had geholpen de marathon te
laten slagen. Ook dat is niet ver
anderd.
PRIJSVRAAG
Deelnemers aan de eerste
halve marathon van De Waal
liepen drie maal een parcours
van zeven kilometer. Keith
Deathridge werd in 1.09.00
uur winnaar bij de heren. Via
de website www.archieftexel-
secourant.nl is ook na te lezen
wie de winnaars waren bij de
heren-veteranen en bij de
dames. Wie deze namen door
geeft via e-mailadres prijsvraa
g@texelsecourant.nl maakt
kans op een rondleiding door
de drukkerij, tijdens het druk
ken van de krant.
Het antwoord op de vorige
prijsvraag, wat een groot pak
custard kostte bij de opening
van Texels eerste supermarkt,
was ƒ0,49.
In de tweede helft van de jaren tachtig was hardlopen een opko
mende sport. Veel Texelaars namen aan de overkant deel aan
wedstrijden en het was dus niet meer dan logisch dat ook het
eiland op termijn zijn eigen vereniging - met zijn eigen wedstrij
den - zou krijgen. Het eerste grote hardloopevenement was de
halve marathon van De Waal, die dit jaar voor de dertigste keer
wordt gehouden.
Natuurlijk kwam de Waalder hal
ve niet uit de lucht vallen. Het
verhaal, terug te lezen via het
digitale archief van de Texelse
Courant, begint in 1977 als de
krant meldt dat een groep Texe
laars heeft deelgenomen aan de
halve marathon van Egmond aan
Zee, waaraan zelfs door de tele
visie aandacht werd gegeven.
Desondanks was niet iedereen
van de wedstrijd op de hoogte.
'Velen hadden het echter niet
gehoord en verklaarden achteraf
dat zij graag hadden willen mee
doen', schrijft de krant. 'Uit krin
gen van de in oprichting zijnde
atletiekvereniging verzocht men
ons daarom te wijzen op de hal
ve marathon die in Schoorl wordt
gehouden.'
Blijkbaar was de animo dermate
groot dat het de moeite werd op
het eiland zelf een marathon te
houden. Dat gebeurde drie jaar
later, in 1980, voor het eerst,
zoals zo vaak door invloed van
buitenaf en een samenloop van
omstandigheden. Die eerste
marathon was een rechtstreeks
gevolg van het trainingsweekend
dat de Haagse atletiekvereniging
V en L-TC op het eiland hield.
Voorzitter van de Haagse club
v/as oud-Texelaar Andri Binsber-
,gen, die voor het weekend (via
de VW) contact had gemaakt
met de als hardlopers bekend
staande Daan en Niek Welboren.
Op hun beurt hadden zij de hen
bekende Texelse hardlopers aan
gezocht, zodat er een aardig
deelnemersveld klaarstond om
het tegen de Haagse atleten op
te nemen. Langs Randweg, Nat-
tevlakweg, Rozendijk en Ploege-
landerweg werd een parcours
van precies zeven kilometer uit
gezet, dat drie keer moest wor
den gelopen. 'Het was voor het
eerste dat een zo lange afstand,
halve marathon, op Texel geor
ganiseerd werd', schrijft de krant.
'Toch durfden opvallend veel
Texelaars de confrontatie met
het uitputtende lange-afstandlo-
pen aan Het geheel werd als
een succes ervaren, zodat in de
toekomst een herhaling van een
dergelijk evenement te verwach
ten is.' Het aantal Texelse deel
nemers bedroeg 52, waarvan
zich maar liefst 28 aan de lang
ste afstand waagden. Snelste
Texelaars waren daarbij Albert
Hoven, Niek Welboren en Frans
Kuip, die derde, vierde en vijfde
werden. De wedstrijd werd afge
sloten met een 'aardige film' over
hardlopen op Hawaii', waarna de
mogelijkheden voor 'georgani
seerde atletiekbeoefening op
Texel' werden besproken.
Het evenement werd een jaar
later herhaald, waarbij organisa
tor Daan Welboren verklaarde
dat hij het plan om het grootser
aan te pakken om organisatori
sche problemen had moeten
laten varen.
Weer een jaar later, inmiddels
1981, stond de eerste halve
marathon van De Waal op het
programma. De wedstrijd zou in
december worden gehouden,
maar werd op het laatste moment
wegens ernstige sneeuwval ver
zet naar het vroege voorjaar. En
dat zou zo blijven. De halve
marathon van De Waal is een van
de eerste grote voorjaarsklassie
kers en vindt nog altijd onder
wisselende weersomstandighe
den plaats. Het kan vriezen,
regenen, bitter koud zijn, maar
ook voorjaarsachtig met een
warm zonnetje en een zacht
Achter de schermen
Steen
Er zijn verschillende manieren om
een verhaal voor de krant te krij
gen. Eén manier is om rustig ach
ter je bureau te blijven zitten tot
het nieuws naar je toekomt. Dat
werkt - zeker in deze tijd van
Twitter en Facebook en internet -
best goed. Dan laat je de mensen
in het veld het werk doen en pas
als je het idee hebt dat ze iets
interessants te melden hebben,
kom je in actie. Een andere manier
is om zelf de straat op te gaan.
Een praatje hier, een praatje daar,
een kopje koffie in een plaatselijk
horecabedrijf en een rondje over
de markt. Dat levert ook vaak
heel bruikbaar materiaal op. Maar
je kunt ook een steen in een
schijnbaar rimpelloze vijver gooi
en en kijken wat er gebeurt. Soms
werkt dat, soms ook niet. Dan
krijg je hoogstens een storm in
een glas water.
Zo kwam ons ter ore dat de bur
gemeester omwonenden, exploi
tanten en eigenaar van De Slock
en De Hollebol had uitgenodigd
om eens te kijken of er in een
gesprek een oplossing kon wor
den gevonden voor de nachtelijke
overlast en de andere bezwaren
die dit cultureel centrum aan de
Parkstraat al sinds het begin aan
kleven. En juist omdat dit alles al
eerder in het nieuws was geweest,
leek het dat dit gesprek wel eens
van algemeen belang zou kunnen
zijn. Zeker ook omdat het over
openbare orde zou gaan.
Omdat wij als pers niet aanwezig
waren, leek het de juiste weg om
een mailtje te sturen naar de
mensen waarvan we wisten dat
ze wel aanwezig waren, met het
verzoek kort verslag te doen. Alle
aanwezigen gaven gehoor aan dit
verzoek en het leek eenvoudig
genoeg om door middel van het
nodige knip-en plakwerk, uit de
vier toegestuurde verslagen een
stukje voor de krant te construe
ren. Uiteraard was de volgende
stap om dit verhaal aan de
gespreksparteners terug te stu
ren, om te zien of hun woorden
op de juiste manier waren ver
werkt.
En dat was de steen in de vijver.
Terwijl twee van de vier aanwezi
gen dachten dat het gesprek uit
stekend weergegeven was,
gebruikten de twee anderen grote
woorden als 'eenzijdig', 'tenden
tieus' en 'vol onjuistheden'. En
dat terwijl het verhaaltje uit hun
eigen woorden was samenge
steld.
Ook de persvoorlichting van de
gemeente reageerde (inderdaad,
niet over één nacht ijs gaand,
was het stuk naar alle betrokken
partijen gegaan). Volgens hen
was er toch wel een gesprek
nodig, met de juridisch medewer
ker en andere deskundigen, om
te voorkomen dat er ernstige fou
ten in de krant zouden verschij
nen. Nu houden wij ook niet van
ernstige fouten en onvolkomen
heden in de krant, maar duidelijk
was wel dat De Hollebol, De
Slock, het terras en de serre een
open zenuw waren.
Wat volgde, was een lang heen-
en-weer gestuur van concepten
en commentaar. Want hoewel
vooraf gegaan door een zeer ver
helderend gesprek waarin nu ein
delijk eens uit de doeken werd
gedaan hoe het nu werkelijk zit,
kwam het toch weer op de juiste
punten en komma's aan. Maar
net toen we ons begonnen af te
vragen waar we eigenlijk aan
waren begonnen, bleek het alle
maal in orde en hadden we alles
goed begrepen en verwoord.
Of de steen in de vijver nu uitein
delijk een maatschappelijke
omwenteling op gang heeft
gebracht of slechts wat rimpelin
gen in de vijver. Of dat het alle
maal storm in een glas water was,
mag iedereen voor zichzelf uitma
ken. Duidelijk is dat er over en
weer fouten zijn gemaakt, dat alle
partijen met de hakken in het
zand en overtuigd van hun eigen
gelijk geen duimbreed wilden wij
ken en dat het journaille in ieder
geval een rol heeft gespeeld in
het gladstrijken van de plooien.
Hoe het allemaal verder gaat, zal
de tijd leren. Voorlopig heeft in
ieder geval de gemeente de fou
ten toegegeven en geprobeerd
volkomen helder en duidelijk te
zijn. Waarvoor hulde.
Pip Barnard
Is de opstap bij de buitendeu
ren laag genoeg, heeft u vol
doende houvast aan beide zij
den van de trap en is er
voldoende licht? Vragen in de
nieuwe Huistest van Woontij en
de Stichting Welzijn Ouderen
Texel (SWOT). De test die is te
vinden op de websites van bei
de organisaties is een hulpmid
del voor eigenaren én huurders
van een woning om deze veili
ger en comfortabeler te maken,
met het oog op de toekomst.
Aanleiding tot de Huistest is de
toenemende vergrijzing en de
wens van veel ouderen en de
maatschappelijke trend om lan
ger zelfstandig te wonen. Pro
bleem is dat lang niet alle wonin
gen hiervoor veilig en comfortabel
genoeg zijn. Geschiktheid voor
bewoning door senioren betekent
niet automatisch dat alle basis
voorzieningen (leef- en slaap-
ruimte, sanitair en keuken) op
dezelfde verdieping zijn, maar wel
dat er allerlei voorzieningen in en
om de woningen zijn die het
wonen makkelijker en veiliger
maken en waardoor men er dus
ook op hoge leeftijd kan wonen.
Wat ik zeggen wou
Hogeberg
Het is al weer zes weken geleden
dat in de Texelse Courant geschre
ven werd over het - in mijn ogen
rampzalige - plan om uitgebreid te
gaan wroeten op en in de Hoge
berg. Sindsdien verschenen er
enkele ingezonden stukken van
verontruste Texelaars. Ik ben het
met de inhoud van die commenta
ren helemaal eens en ondersteun
ze dan ook helemaal. Daarnaast
wil ik nog een aantal opmerkingen
maken.
Ik verbaas mij erover dat Natuur
monumenten zich in deze onzin
laat meeslepen. Ik ben al decennia
lang lid van die club en zal dat ook
blijven, maar dit heb ik nog nooit
meegemaakt. Laten we toch onder
kennen dat er in Nederland vrijwel
geen ongerepte natuur meer is te
vinden. Wat we nog wel hebben, is
mooi, cultuurhistorisch landschap
van grote waarde; de Hogeberg is
daar een voorbeeld van.
Ik vind dat allerlei organisaties veel
te veel figuurzagen in het land
schap en de mooie stukken groen
die we nog hebben, in een kramp
achtige poging daar 'natuur' van te
maken. Natuur- en verwante orga
nisaties zouden zich moeten
inspannen dat landschap te behou
den en te versterken. Maar dan
niet met idiote plannen voor het
bouwen van huizen en villa's (ste
nen stapelen noemen ze dat in hun
jargon) met de smoes dat daarmee
het landschap wordt versterkt. Het
Zoals ramen die makkelijk open
en dicht gaan, geen deurklinken
waar men zich snel aan bezeert,
een toiletpot op de juiste hoogte,
een deurbel die in de hele woning
is te horen, een extra trapleuning
en ga zo maar door. In veel geval
len voorzieningen die met een
simpele ingreep zijn te monteren
en die weinig geld kosten, maar
ook maatregelen waarvoor de
vakman moet komen of ingrepen
die een flinke investering vergen.
De tijd dat een telefoontje naar de
gemeente of Woontij voldoende
was om dit te regelen, behoort tot
het verleden. Van huurders en
eigenaren wordt verwacht dat ze
zelf het initiatief nemen. In een
aantal gevallen is via de Wet
Maatschappelijke Ondersteuning
subsidie mogelijk, maar steeds
vaker niet. Woontij biedt de moge
lijkheid om de kosten in de huur
prijs te verwerken.
Veel mensen weten niet wat er
allemaal voor mogelijkheden zijn.
De Huistest maakt dat mensen
zich hier meer bewust van zijn.
De test bestaat uit een lijst vra
gen over in en rond het huis die
via internet kan worden ingevuld.
Met een speciaal programma
wordt automatisch een woning
advies opgesteld, met daarin
onder meer maatregelen om
bepaalde knelpunten op te hef
fen. In het advies staat tevens
een indicatie van de kosten. Wie
hulp nodig heeft bij de test, kan
contact opnemen met Pharos,
SWOT of Woontij.
Voor menig oudere kan het onder
houd van de tuin een belemme
ring zijn. Ook hierover is nage
dacht. Mogelijke oplossing is het
collectief inhuren van een onder
houdsbedrijf. Kleine klussen in en
rond huis kunnen worden verhol
pen door vrijwilligers van de
SWOT of door buurtconciërges
van Woontij.
De Huistest vergde een investe
ring van €11.000,-. De Stichting
Samen Één leverde een bijdrage
van €3.000,-, het Texelfonds stel
de €6.000,- beschikbaar.
De test is één van de hulpmidde
len om langer zelfstandig te kun
nen wonen. Andere zijn bijvoor
beeld Tafeltje Dekje, thuiszorg en
het initiatief Valpreventie, om te
voorkomen dat ouderen zich
blesseren doordat ze vallen.
enige resultaat daarvan is verster
king van de inhoud van de porte
monnees van de betrokken pro
jectontwikkelaars.
Tot slot:
Een 'opgeleukte' Gouden Driehoek
wordt de Bermudadriehoek van de
Texelse cultuurhistorie. Is dit iets
voor een stelling op de website van
de Texelse Courant, met in gedach
ten de voorlichtingsavond op 17
maart in 't Skiltje? En ook nog: zijn
er geen Texelaars die zich organi
seren om tegengas te geven? Zelf
kan ik dat niet doen, ik ben maar
een overkanter die evenwel graag
en regelmatig op Texel komt loge-
Hans Cornelissen,
Leiden. De
Woontij
n Woontij en SWOT kan via internet worden ingevuld.