te GRATIS TAS! 'Ik heb geleerd dat de buitenkant niet het belangrijkst is' m*m TEXELSE 14 COURANT Jubilerende kapster geniet van de omgang met klanten KAPSALON CORINNE hair beauty care ypj OP=OP DONDERDAG 28 APRIL 2011 Kaalslag voor nostalgische nieuwbouw aefWirf. h, lw, ««WW K! onder 't mes Corinne Groszpietsch (ziftend, rechts) is trots op haar medewerkers. 'We vormen een team.' Op de achterste rij: Michelle Grootelaar, Jasperina de Kruijf, Monique Kuiper en Mariska Betsema. VoorstB rij: Simone Betsema-Winteren Corinne Groszpietsch-Grootelaar. (Foto Mark Rardsdorp) Als kapster, schoonheidsspe cialiste en visagiste is het haar vak mensen mooier te maken dan ze zijn. Na een auto-ongeluk, dat haar behoorlijk verwondde, weet ze echter als geen ander dat schoonheid vooral 'van bin nen' zit. 'Het belangrijkste is dat je mensen respecteert om hoe ze zijn.' Kwetsend roddelen is in haar kapsalon dan ook streng ver boden. Deze week viert Corinne Groszpietsch uit Oudeschild haar 25-jarig jubileum. Kapsalon Corinne is voor veel in woners van Oudeschild en andere Texelaars een soort huiskamer. Nat uurlijk, je komt er vooral om je haar te laten knippen of je eens lekker te laten verwennen met een gezichts behandeling. Maar misschien wel net zo belangrijk is het praatje dat je er maakt met de medewerksters of de andere klanten. En je kunt er je verhaal kwijt, zonder dat je bang hoeft te zijn dat het een uur later op straat ligt. 'Mensen kunnen alles bij me kwijt. Dat weten ze en dat ge beurt dan ook vaak. Ik weet dat kap salons de naam hebben dat er flink wordt geroddel, maar bij mij gebeurt dat niet. Als er toch iemand begint, zeg ik er meteen iets van. Als je wilt, kunt je iemand in een half uur kapot pralen. Maar ik tolereer dat niet.' De kapster is er trots op dat zij, medewerkers en klanten elkaar kun nen vertrouwen. 'Je bouwt in al die jaren een geschiedenis met elkaar op. Ik ken ze, ik weet wat ze hebben meegemaakt, met ziekte, overlijden en andere gebeurtenissen. Ik snap het dus ook als ze geen zin hebben om te praten. Het mooiste is dat je het eigenlijk niet hoeft te vragen. Meestal zie je al hoe iemand zich voelt. Andersom kennen mensen mijn verhaal natuurlijk ook. De laat ste weken gebeurt het af en toe dat iemand zegt: Weet je nog? Meer niet, maar dan gaat het over 25 jaar geleden. Dat is mooi, ja toch?' Corinne Groszpietsch, toen nog Grootelaar, kende een moeilijke start Ze was nog maar achttien toen een meisjesdroom uitkwam en haar eigen kapsalon open ging, in een oud pand aan de De Ruyterstraat. Om een eigen zaak te beginnen, had zede 'handlichting' van de koningin nodig. 'Zo heette dat. Zonder toe stemming mocht je niet voor jezelf beginnen als je nog geen eenentwin tig was.' In dezelfde tijd kreeg ze een auto ongeluk, waardoor vooral haar gezicht flink beschadigd raakte. 'Het was heel raar, hoor. Stond ik in mijn kapsalon met al die spiegels waarin ik mijn eigen gezicht zag. Dat ongeluk heeft me een stuk volwas- sener gemaakt.' Haar gezicht genas goed, al haalt ze er zelfs vijfentwintig jaar na dato af en toe nog stukjes glas uit. Maar terwijl ze nog volop aan het herstel len was, moest ze de kapsalon op gezag van de gemeente sluiten. 'Het pand voldeed niet aan de veiligheidsvoorschriften. Het was de oude Spar-supermarkt, waar we zo in getrokken waren.' Hoewel ze moet toegeven dat het gebouw inderdaad niet helemaal voldeed, was ze niet blij met de houding van de gemeente. 'Ze stelden in die tijd enorm strenge eisen. Elke keer was er weer iets anders. Terwijl nu alles mag.' Memorabel waren ook de grote mint groene borden met de naam van de kapsalon erop die tegen de gevel wilde je natuurlijk liever niet Als jong meisje ben je nog helemaal gericht op het uiterlijk. Maar ja, er was geen weg terug.' Tot haar geluk bleven haar klanten haar trouw. 'Ze hadden ook kunnen denken: wat moeten we met die meid met dat verminkte gezicht. Maar ze waren solidair en bleven komen. Dat maakt het leven in Oudeschild zo mooi. Je hebt met z'n allen feest, maar je hebt ook met z'n allen verdriet. Ik heb in die tijd wel geleerd dat de buitenkant niet het belangrijkst is. En dat jewel heel erg je best kunt doen om er mooi uit te zien, maar dat het er toch vooral om gaat hoe je van binnen bent. Dat van het pand waren geschroefd. Op last van de gemeente werden ze verwijderd, omdat ze niet in het straatbeeld pasten. Nadien stonden ze een tijd op een kar, totdat onbek enden ze op 1 april bij wijze van grap weer op de oude plek bevestigden. Toen ze niet ogenblikkelijk opnieuw werden verwijderd, leidde dat tot vragen in de gemeenteraad. 'Niet iedereen heeft het zelfde gevoel voor humor', constateert Groszpietsch. Ze kijkt terug op nog veel meer bij zondere gebeurtenissen. Zo voegde ze in 1989 een schoonheidssalon bij haar zaak en twaalf jaar later een na gelstudio. In 2000 ging het pand plat, om plaats te maken voor een gloe dnieuw gebouw, waarvoor ze door de nostalgische uitstraling ditmaal wel veel complimenten oogstte. Met plezier herinnert ze zich het haven- feest van 1989, toen ze tussen alle zichzelf presenterende kottervissers op de kade een lijdelijke kapsalon in richtte, evenals het RTL4-program- ma Looking good, waarvoor ze het haar verzorgde van de vier Texelaars die eraan meededen. Leuk was ook haar bijdrage aan een videoclip van de Texelse band Flux. 'Het was een leuke dag. Jammer dat de groep nooit is doorgebroken.' Maar als het meest bijzonder bes chouwt Corinne toch de dagelijkse omgang met haar klanten. In een gesprekje probeert ze er altijd achter te komen wat voor kapsel iemand wil. 'Veel jongeren vinden het leuk de nieuwste trends te volgen. Maar ouderen hebben meestal al jaren hetzelfde en vinden dat prima. Soms probeer ik ze te stimuleren eens iets anders te doen. Niet door ze rigou reus een ander kapsel aan te meten, maar in kleine stapjes. Het is leuk als ze dan later terugkomen en zeggen dat ze zo veel complimenten heb ben gehad.' Verspreid over het hele eiland wonen oudere mensen voor wie het een enorme opgave is om naar Oude schild te komen en die ze om die reden thuis knipt. Groszpietsch be schouwt het als een eer om hen van dienst te zijn. 'Je ziet vaak dat ze er van genieten en ik vind het zelf ook heerlijk. Doen we eerst een bakkie en pralen we even bij. Daarna ga ik aan het werk.' Verdrietig vindt ze het wel hen in de loop der jaren achteruit te zien gaan. 'Je ziet ze metingen litietraining stij»vo«e nieuwbouw V I wegglijden, totdat het op een dag ophoudt. Heel wat van mijn oude klanten zijn er inmiddels niet meer. Bij terminale patiënten vind ik dat erg moeilijk. Het zijn toch mensen met wie je jarenlang hebt gewerkt en dat grijpt me aan.' Veel lof zwaait Corinne haar medewerkers toe. 'Bij de eigen identiteit van mijn bedrijf hoort ook dat ik iedereen zijn eigen verant woordelijkheid geef. Natuurlijk, ik leid de meiden op, we zijn ook al vierentwintig jaar een leerbedrijf. Maar als dat goed gaat, krijgen ze de vrije hand. Dan loop ik ze echt niet de hele dag op hun vingers te kijken. Het grappige is dat nieuwe klanten zich vaak afvragen wie de baas is. Wie is hier nou Corinne, hoorde ik laatst iemand vragen. Dat vind ik mooi, dat beschouw ik als een compliment. We vormen met z'n allen een team en daar maak ik deel van uit.' Joop Rommets c^TDS 198(_ IN DE MAAND MEI KRIJGT IEDERE KLANT EEN HIPPE TAS! De Ruyterstraat 22, Oudeschild. 0222-315100 DJ Bag Raw Shopper Fantasy Bag

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2011 | | pagina 14