Schoonheidsspecialiste en pedicure geniet van werken 'Contacten met gehandicapten zijn de krenten in de pap' TEXELSE 9 COURANT Her en der nestjes verwilderde jonge poezen Bakker iets sneller dan Schoonheden 'Niet zo nonchalant met katten omgaan' Bookzo vindt weg naar overkant kig hadden we een paar dagen per week een oppas en sprong ook mijn schoonmoeder bij. Dan kun je een heleboel aan. Bovendien kwam een heleboel terug van wat ik twin tig jaar geleden tijdens mijn studie had geleerd. Daardoor ging het me redelijk gemakkelijk af. Gemakkelij ker dan de meeste andere studen ten.' Moeilijk was het soms wel om modellen te vinden. 'De opleiding bestond voor de helft uit theorie en voor de helft uit praktijk. Ik had dus best vaak iemand nodig, het liefst met zoveel mogelijk mankementen. Probleem was dat iemand van Texel ook meteen de hele dag kwijt was. Gelukkig heb ik een hoop gewillige nichtjes, die het leuk vonden om van alles aan zich te laten verven en zich te laten masseren.' Ook nadat ze aan huis in Den Hoorn haar eigen salon - Beauty in Balan ce - had gerealiseerd, bleef De Wit ambitieus. 'Ik volg regelmatig work shops. Om me verder te ontwikke len en om me te onderscheiden van ih elastische windels, die zijn gedrenkt in een mengsel van klei, afkomstig uit de Dode Zee. Deze methode is bedoeld om te ontgiften en zorgt er ook voor dat billen, bor sten, buiken en dijen steviger wor den en aan omvang verliezen. Om body wrap te kunnen toepas sen, volgde De Wit opnieuw een cursus. 'Dat houdt me fris. En je kunt het zo gek maken als je zelf wilt.Daarbij zoekt ze het niet zozeer in dure apparaten als wel in goede producten. 'Zeeklei zet het lichaam aan tot ontgiften. Daar sta ik heel erg achter. Het moet wel natüürlijk zijn. Ik ga niet in de weer met botox of zo. Ik houd niet van nep.' Sinds ze twee jaar geleden aan de opleiding voor pedicure begon, zijn haar werkzaamheden nog verder uitgebreid. 'Ik bied nu een totaal concept: van top tot teen. Dat past er heel goed bij', zegt ze trots. Bui ten haar interesse voor de medi sche aspecten van haar werk, geniet De Wit vooral van de contac ten. 'Elke anderhalf uur heb ik weer een andere klant. Ik hoor veel, voor mensen ben ik toch een vertrou- vrijwilligerswerk als bestuurslid voor de gymnastiekafdeling van sport vereniging ZDH. Op een gespannen indruk zul je haar echter niet snel kunnen betrappen. 'Een kwestie van strak plannen. Dat vond ik in het begin wel moeilijk, want het is soms lastig inschatten hoe lang een behandeling duurt. Ik trek er een uur voor uit, maar bij de één duurt het een uur en een kwartier, terwijl je bij een ander al na drie kwartier klaar bent.' Het verhindert haar niet ook buiten de schooltijden van de jongens aan de slag te gaan. 'Eén avond per week ga ik als pedicure naar de Texelse Reede, het gezinsvervan gend tehuis. En straks ook naar De Waerden.' Belangrijk werk, want wie gezonde voeten heeft, heeft meer kans zonder grote problemen oud te worden. Al menigmaal is ze er in geslaagd kreupele bewoners weer aan het wandelen te krijgen. 'Het werken met mensen met het syndroom van Down en andere zwakbegaafden vind ik geweldig. Alleen al hoe je er ontvangen wordt. We drinken altijd eerst koffie. Dat hoort erbij. En ze willen allemaal collega's. Op die manier spreek je steeds andere groepen aan.' Een activiteit die ze sinds een paar jaar beoefent, is het zogenoemde body sugaring, een moderne methode waarbij met suikerpasta delen van het lichaam worden ont haard. 'Een minder pijnlijk alterna tief voor ontharen met hars. Suiker maakt de huid zacht en er treden geen beschadigingen en allergische reacties op', prijst ze aan. Van collega Nora Bekking nam ze onlangs het body wrappen over. Daarbij wordt het lichaam ingepakt wenspersoon. Dat betekent dat je moet oppassen dat je je het niet te erg aantrekt. Maar ik hoor ook leuke dingen, het is echt niet alleen kom mer en kwel. Van vrouwen die voor het eerst oma worden, terwijl ze dat nog niemand hebben verteld. In deze periode gaat het ook over vakanties. De één gaat binnenkort, een ander is net terug. Dat soort verhalen heft de verdrietige op.' Inmiddels werkt ze tussen de 25 en 28 uur per week in haar praktijk, runt ze een huishouden met drie kinderen en doet ze in haar vrije tijd met je trouwen. Bij sommigen is het de uitdaging of je ze wel of niet in de stoel krijgt. Je moet ze een beetje leren kennen, want voor veel bewoners is het belangrijk dat ze alles in een vaste volgorde doen. Als ik dan iemand even tussendoor wil helpen omdat een ander de afwas nog staat te doen, geeft dat problemen. Het is steeds weer een heel spel, maar negen van de tien keer lukt het iedereen op die ene avond te helpen. Dat zijn voor mij de krenten in de pap.' Joop Rommets Ze werd opgeleid als kraamver zorgster, werkte geruime tijd als tandartsassistente, verkocht schoenen en badkamersanitair en is nu alweer een paar jaar schoonheidsspecialiste en pedi cure. Ze deed het allemaal met veel plezier. 'Ik ben er wel achter gekomen dat ik ben geboren om te werken. Ik wil graag iets om handen hebben en geniet van het contact met mensen.' Een gesprek met Irma de Wit-Kooij. Interesse voor 'het wittejassenge- beuren' en het vak als kraamver zorgster deed haar na de middel bare school kiezen voor een opleiding in de zorg. 'Dat was in die tijd nog een vier-in-één opleiding: bejaardenzorg, gehandicaptenzorg, gezinsverzorging en kraamzorg', vertelt De Wit, die als jongste van een gezin met vijf kinderen opgroei de in Den Burg. Ze doorliep diverse stages, maar zou er nooit haar werk van maken. 'Via mijn zus belandde ik bij de tandarts. Ik was net gaan samenwonen en als tandartsassi stent hoefde ik geen avond- en nachtdiensten te draaien. Boven dien was de betaling goed en trok ook het medische me aan.' Na de geboorte van oudste zoon Abe was ze zonder baan, maar erg lang duurde dat niet. Ze verkocht een tijdje schoenen bij Mantje en vond daarna een nieuwe uitdaging in de showroom van De Wit Instal latietechniek in Den Hoorn. 'Sanitair verkopen, mensen helpen hun bad kamer in te richten, dat leek me wel wat. Ik heb ook wel feeling met de bouwwereld. Mijn broer werkt bij een bouwbedrijf, mijn ex-man deed het. Met z'n allen een product neer zetten waar je later trots op bent, dat vind ik mooi. Het was ook wel eens leuk mannelijke collega's te hebben. Ik vond het makkelijker met alleen maar mannen om te gaan dan met twintig vrouwen.' Ook privé zorgde haar baan voor een grote verandering. Irma en werkgever Ger de Wit werden ver liefd en trouwden. Samen kregen ze twee kinderen: Gerbrand en Fedde. Om niet ieder moment van de dag op eikaars lip te zitten, besloot ze opnieuw een andere werkkring te zoeken. Bladerend in de studiegids van haar zus ontdekte ze de oplei ding tot schoonheidsspecialiste. Ze was direct geïnteresseerd. 'In die functie ben je een halve arts. Je leert over de werking van het hart, de longen, de bloedsomloop, de nieren. Weer studeren was best pit tig, zeker met een gezin met drie kinderen. Ik deed de verkorte oplei ding: twee dagen per week school in Alkmaar en veel avondstudie. Als de jongens om zeven uur naar bed waren, ging ik aan het werk. Geluk- Nestjes met verwilderde jongen poezen. Ze worden regelmatig aangetroffen in verlaten schuur tjes, in heggen en één poes had de jongen in de fietsenstalling van De Gollards ter wereld gebracht. Waarvan de jongen zich uiteindelijk ook weer ver menigvuldigen. Een terugkerend probleem, met vooralsnog maar één oplossing: steriliseren of castreren. 'Neem je verantwoor delijkheid', zegt Hans de Ruiter van de Dierenbescherming. De redactie krijgt elk jaar wel één of meer meldingen van buurtbewo ners of gasten op een vakantiepark die worden geconfronteerd met een nest jonge poezen. Niet zelden met ontstoken ogen of andere aan doeningen, want niemand verzorgt de verwilderde poezen. De meest recente melding komt uit de buurt Bernhardlaan/De Mars in Den Burg, waar bewoners werden geconfron teerd met een paar nesten met verwilderde jonge poezen. In zulke gevallen volgt vaak een telefoontje naar het Greta Huisman van het dierenpension aan de Sluf- terweg. 'Maar dat is geen dieren asiel waar je poezen die van nie mand zijn kunt brengen', vertelt De Ruiter. Hij omschrijft het als een lastig probleem. 'De wet zit op dit gebied krakkemikkig in elkaar, ledereen mag katten houden en zelf weten hoe. Je bent niet verplicht om ze te steriliseren, te castreren en je hoeft ze zelfs niet te registreren, wat een boer met zijn schapen of koeien bijvoorbeeld wel moet. Als je dan een verwilderde kat zou aantreffen, kun je er nog wat mee. Nu niet.' Waarom wel zwerfkatten en geen zwerfhonden? 'Katten zijn aaibaar, ze bijten niet en kunnen zichzelf aardig redden. Ze scharrelen hun kostje altijd wel ergens op. Door via een kattenluikje naar binnen te glippen en het voer van de huis poes op te peuzelen. Ik ken een voorbeeld van een poes die twee kostadressen had en waarvan de mensen het van elkaar niet wisten. Of katten die 's zomer op een cam ping leven en die 's winters door een bollenteler die zijn schuur in de buurt had werden gevoerd. Hij kreeg er zo steeds meer in de kost. Verwilderde katten ontstaan ook op boerenerven. Katten zijn functi oneel op de boerderij. Bepaalde boeren willen niet steriliseren of castreren, want dan zijn ze er zeker van dat er altijd voldoende op het erf rondlopen. Want er sneuvelen er ook altijd wel een aantal. Maar die jonge poesjes blijven niet alle maal op het erf. Ze trekken bijvoor beeld de natuur in, waar voldoende prooien rondlopen. En zo neemt het aantal verwilderde katten daar weer toe. Ook gebeurt het dat jonge poezen worden gedumpt of dat een poes bij een verhuizing weer terugkeert naar het oude huis en verwildert.' Buurtbewoners die het nog wel leuk vinden om één zwerfkat te voeren, krijgen er moeite mee als zo'n dier ineens met een nestje komt aanzetten. Vier of vijf is teveel. Je ziet ook wel twee poezen met het dubbele aantal jongen. Dan krijg je een explosie aan katten. Dan worden Greta of ik gebeld. Wat moeten we ermee?, vragen ze dan.' 'Er zijn gemeenten, zoals Heerhu- gowaard, die het keurig hebben geregeld en er een protocol voor hebben, maar op Texel gebeurt niet veel meer dan dat mensen naar Greta of naar mij worden ver wezen. Als ze bij mij met zo'n zwerver aankomen, moet ik ook op zoek naar een adres. Er zit hier geen asiel, daarvoor moet je naar de Kop van Noord-Holland. Her plaatsen geeft problemen. Castra tie of sterilisatie is het enige dat je kunt doen. Het beleid van de die renartsen is om de zwerfkatten na castratie of sterilisatie terug te zet ten waar ze vandaan komen. Maar als het kittens (jonge katten) betreft, die te klein zijn om te castreren of te opereren, dan gaat dat niet.' 'Mijn boodschap is dat mensen niet zo nonchalant met katten om moeten gaan. Het veroorzaakt een hoop dierenleed. Lang niet alle zwerfkatten hebben een adres waar ze terecht kunnen. Ze worden ziek, niet goed verzorgd en vooral in de winter geeft het een hoop ellende, want ze mogen nergens naar binnen. Dus zoeken ze allerlei plekjes om hun jongen ter wereld te brengen en zo begint het hele verhaal weer van voor af aan.' Het reserveringsprogramma Bookzo, dat vier Texelaars in eigen beheer hebben ontwik keld, heeft zijn weg gevonden naar vakantieparken in Oosten rijk en Friesland. Ook op Texel groeit het aantal gebruikers onder de kleine logiesverstrek- kers. Bookzo werd ongeveer een jaar geleden gepresenteerd door Vic tor Lancée (verhuurbureau Texel- duinen), Rogier Krüger (En/Of), Pieter-Jan Kooger (huisjesverhuur Oost) en Jon van Dorsten die een eigen IT-bedrijf (Innovatex) heeft. Zij hadden ontdekt dat er voor kleine en middelgrote logiesver- strekkers geen reserveringspro gramma's bestaan waarin auto matisch een koppeling tussen online boekingen en de financiële administratie wordt gemaakt. De vier besloten vanuit de praktijk zelf zo'n programma in elkaar zetten. Daarbij werkten ze samen met Snelstart in Oosterend. Volgens Lancée heeft het pro gramma het afgelopen jaar een De vierde Krimstrandloop bij paal 28 kende woensdagavond ideale omstandigheden. Alleen de schelpenbanken bezorgden atleten op blote voeten het nodige ongerief. Vooral de wedstrijd over 8 kilo meter gaf veel strijd te zien. Bij de doorkomst op 4 kilometer was een kopgroepje ontstaan van vier mannen: Robert Bakker, Coen Schoonheden, Matt Evers en Hendrik Middag. Zij passeerden na ruim 15 minuten het startpunt. Uiteindelijk trok Bakker aan het langste eind. Hij kwam in 31.51 minuten vier seconden eerder dan Schoonheden binnen. Snel ste dame op deze afstand was Nynke Bruinsma uit Sneek. Zij finishte in een keurige 39.10. Gert Jan Tulier uit Diepenheim, een trouwe deelnemer aan alle loop jes en de triatlon op het eiland, zette met zijn 35.15 wederom een mooie tijd op de klok. Rob ter Burg uit Julianadorp had groei doorgemaakt, mede door dat een Texels testpanel het beoordeelde. Het panel werd gevormd door een bed and break fast, boerencamping, groepsac- commodatie en een kleine en een grote verhuurder. 'Daardoor gaan we met een nieuwe versie, waar een eigenarenmodule aan is toe gevoegd, de markt op. Dat bete kent dat een logiesverstrekker die huisjes van anderen verhuurt nu ook het programma kan gebrui ken. Dat is voor ons een door braak geweest. Daarvoor was het programma nog alleen voor logiesverstrekkers die eigen huis jes verhuurden.' Dat het programma inmiddels ook buiten het eiland wordt gebruikt, is voor de makers even eens een stap voorwaarts. In Friesland staat Bookzo op het punt te starten bij een park met circa 200 huisjes en in Oostenrijk draait het bij een skiresort (Alpen- dorf Dachstein West) met circa honderd chalets. Op Texel maken circa zes bedrijven er gebruik van en zitten er diverse in de pipeline geen enkele moeite om de loop over 4 kilometer te winnen. Hij finishte in 14.27, op ruime afstand gevolgd door de 13-jarige Jelle van der Duim, die in 15.15 bin nenkwam. Beste dame was Anna van der Duim in 19.30. De loop over 1200 meter voor de jongste jeugd trok twintig deelne mers. Sil van Heerwaarden uit Den Burg was in 4.58 veruit de snelste. Tweede werd Marvy Zijl uit Voorschoten (5.13), derde was Jarne Kompier uit Oosterend (5.33). Bij de meisjes won Nikky Douma uit Oosterend in 5.47, tweede en derde waren de zusjes Linsey en Rosa-Lynn Nagtegaal uit Zuid-Eierland in 5.53 en 6.40. De volgende door Atletiek Vereni ging Texel georganiseerde loop is zondag in de Dennen. Inschrijven kan vanaf 9.45 uur bij hotel Bos en Duin aan de Bakkenweg, de start is om 10.30 uur. Meer infor matie bij Rita Dogger, tel. 313387. om ermee te beginnen. 'We heb ben er laatst ook een strandpavil joenhouder bij gekregen die zijn strandhuisjes via het programma wil verhuren.' Volgens de vier kan het program ma veel tijdwinst en besparingen opleveren. Opties of wensen die huurders tijdens het boeken aan klikken, gaan meteen door naar de administratie, waardoor ach teraf kosten niet apart meer hoe ven te worden ingeboekt. Ook kosten van bijvoorbeeld reparatie van sanitair of grasmaaien kun nen volgens Lancée in één moeite door administratief worden ver werkt. De vier zijn van plan in eigen tempo aan de ontwikkeling van het reserveringsprogramma te blijven werken. Aanvankelijk deden ze het erbij, maar inmid dels is Bookzo voor hen een onderdeel van de reguliere werk zaamheden geworden. 'We willen vooral iets dat ook goed is en kwaliteit biedt.' Meer over het reserveringsprogramma is te vin den op www.bookzo.nl.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2011 | | pagina 9