Texelse Linda Bakker (22) loopt stage in Sjanghai (lk kon bijna niet slapen omdat ik niets wilde missen' TEXELSE 9 COURANT Softwareontwikkelaar weg uit hectiek Randstad VRIJDAG 2 DECEMBER 2011 voor een stage tot eind januari. heel China. We werken met een klein team van Chinezen en een Na Amsterdam en een half jaar Amerika is Linda Bakker nog verder van huis: China. Wereld stad Sjanghai om precies te zijn. De 22-jarige Texelse business- studente verblijft daar voor een stage en kijkt haar ogen uit. 'Er gebeurt zoveel, dat ik de eerste maand bijna niet kon slapen omdat ik bang was iets te mis sen.' Linda is 'er ien' van Frits Bakker en Marian Merkelbach van hoeve Avanti aan de Schorrenweg in pol der Het Noorden. Ze zat op de Jacob Daalderschool in Oosterend en de OSG in Den Burg, alvorens ze naar de vaste wal vertrok. Uit het oog betekent echter niet uit het hart. 'Af en toe kom ik nog op Texel om te werken bij De Lindeboom, omdat het zo'n leuk team is! En natuurlijk om mijn ouders en oma Marry op te zoeken', zo laat ze per e-mail vanuit het Verre Oosten weten. Aanvankelijk studeerde ze aan de modevakschool (AMFI) in Amsterdam. Nu is ze bezig met de opleiding International Business and Management. 'Deze studie nodigt uit tot buitenlandervaring in de vorm van stages en een ver plicht half jaar exchange naar een ander land. Mijn vrienden zijn nu over de hele wereld verspreid en het is zo makkelijk geworden om een groot en interessant netwerk op te bouwen. Als ik ergens op vakantie wil, hoef ik geen hotels meer te boeken.' Vorig jaar liep ze voor het eerst stage in het buitenland: een half jaar in Los Angeles. 'Die universi teit had een enorme campus met shuttlebussen en belachelijk veel opties voor sport. Ik heb onder andere surflessen gevolgd en kreeg daarmee punten voor school.' Lin da woonde er in een huis met vijf enveertig internationale studenten. Ze zou iedereen aanraden naar Amerika te gaan om highschool- of college-ervaring op te doen. 'Het is echt zo leuk als in de films. De mensen zijn er heel vriendelijk en altijd open om nieuwe contacten te maken. De sfeer is laidback.' In het derde jaar koos ze om een minor (specialisatie) te doen, gericht op China. 'Voor mij was de keuze tussen marketing, finance, ondernemerschap en een maand lang vakantie in China snel gemaakt!' In mei toog ze naar Sjanghai, met een groep van nog veertien andere Nederlandse stu denten. die alle maal een opdracht voor een Nederlands bedrijf moesten uitvoeren. Zelf werkte ze als vertegenwoordiger voor een Groningse aannemer. In september ging ze terug, ditmaal Hoe bevalt het leven in China? 'Shanghai is een internationale stad, en een hele snelle stad. Er gebeurt zoveel, dat ik in de eerste maand niet kon en wilde slapen omdat ik bang was iets te missen. Voor je het weet "moet" je naar nieuwe restau rants en bars en de mooiste archi tectonische gebouwen schieten uit de grond. Ik ga iedere dag uit eten voor lunch en diner, aangezien je al kunt lunchen voor 7RMB (70 euro cent). 's Avonds zijn er volop keuzes voor Westers eten en je betaalt maximaal vijftien euro, inclusief een wijntje. Het uitgaansleven hier gaat zeven dagen per week door, op woensdagen zijn er overal ladies nights en in de weekends kun je naar een super-de-luxe rooftopclub of naar een (neem dit letterlijk) kelder om te dansen. Als blond meisje kom ik overal.' Wat doe je precies? 'Ik loop stage voor een Deens sie- radenmerk, Dyrberg/Kern. Vanuit Shanghai wordt alles aangestuurd voor verkoop van de sieraden door Deense manager. Ik ben vooral bezig met marketing en sales. Mijn hoofdproject is het schrijven van een uitgebreide competitieanalyse om een prijsstrategie voor volgend jaar te bepalen. Heel anders dan in Nederland is dat je vooral echt de straat op moet, omdat er weinig informatie beschikbaar is op het internet. Het leukste is Guanxi, het Chinese woord voor netwerken. Er worden veel bijeenkomsten en bor rels georganiseerd en business deals worden vaak gesloten na afloop van een uitgebreid diner.' Wat valt je zoal op? 'Het leuke aan Shanghai is dat oud en nieuw, luxe en ranzigheid, Wes terse denkbeelden en Chinese his torie naast elkaar te vinden zijn. Dat maakt de stad zo ontzettend charmant en interessant. Het eer ste voorbeeld dat ik kan bedenken is de zogenaamde Jing'an Tempel die midden tussen de wolkenkrab bers gebouwd staat. Dit enorme historische gebouw wordt nog steeds heel veel gebruikt voor gebeden terwijl het verkeer er omheen raast. En wat betreft de ranzigheid: de Chinese overheid probeert verwoed de Chinees manieren als "niet spugen op de straat" aan te leren. Taxi's hebben verplicht een bordje waarop valt te lezen: "iedere dag was ik mijn haar, en poets mijn tanden" voor de chauffeurs. Dat doen ze dus niet.' Heb je Chinese vrienden? 'Ik ga hier het meest om met bui tenlanders, maar heb zeker ook een aantal leuke Chinese vrienden. Veel jonge Chinezen spreken goed Engels en vinden het heel leuk om buitenlanders te ontmoeten. Via mijn werk en de Chinese Universi teit, waar ik Chinese les heb gevolgd, heb ik vrienden in Sjang hai gemaakt.' Spreek je al een mondje Chinees? 'Het cultuurverschil en de taalbar rière is heel erg groot. Ik ben nu een half jaar Mandarijn Chinees aan het studeren en kan nog steeds lang niet altijd alles vol gen! Ik red me wel met de weg vragen, eten bestellen en dat soort dingen, maar een volledig gesprek zit er nog niet in. Het eer ste dat ik heb geleerd was overi gens om af te dingen, scheelt een Uit het oog heleboel geld. Ik blijf natuurlijk toch een Nederlander.' Hoe voel je je zo ver van huis? 'Ik voel me niet ver van huis. Nu woon ik hier, dus dit is voor mij thuis. Ik heb hier vrienden, werk, en een surrogaat familie (huisge nootjes). En ik geniet daar heel erg veel van! Natuurlijk is het fijn dat ik altijd kan bellen, dat is ook niet heel duur vanuit hier! En dan is er nog Skype.' Waarom trekt het buitenland je zo aan? 'De mensen die je ontmoet en de dingen die je ziet, doet en voelt als je uitje eigen comfortzone stapt. Ik vind het leuk om mezelf uit te dagen en om nieuwe dingen te zien en leren. Voor mij is het in deze tijd ook vanzelfsprekend dat je verder kijkt dan alleen Europa, zeker als business student. Wil je de wereld blijven rondtrekken? 'Ik wil zeker nog op andere plaat sen wonen, maar zie mezelf niet als een wereldreiziger. Dan zie ik eerder een backpacker voor me. Ik heb hier alle gemakken in een schoon appartement. Ik kan niet zonder föhn op vakantie, ha ha.' Frans Hopman HopText 'a (derde van links) in mei bij de Chinese muur in Bejing, samen met vrienden uit Nederland die ook in Sjanghai actief waren. Vlnn Myrthe Stellingwerf, Florian de Vries, Linda Bakker, Kristiaan Oord, June Sjauw Mook en Manouk Draisma. Aangespoeld Ruurd Eijzinga: 'Mijn werk is mijn hobby.(Foto Gerard Timmerman) 'Mijn werk is mijn hobby. Ik ga niet op vakantie naar een plek waar geen internet is', zegt software ontwikkelaar Ruurd Eijzinga uit De Koog. Hij was jarenlang actief in de mediawereld in Hilversum, betrokken bij televisieproducties en deed een tijd lang de regie van het NOS Journaal. Daar maakte hij de overstap naar software en nu is hij de stuwende kracht ach ter het Texelse boekingssysteem Verhuur Accommodatie Pakket Texel (VapTex). Met zijn bedrijf Webpartner houdt de Texelaar zich bezig met de ontwik keling van het VapTex en de realisa tie van websites voor individuele of groepen logiesverstrekkers. Daar naast vormt hij met Videolux en Langeveld de Rooij de Cross Media Groep Texel voor multimedi ale projecten. Zijn interesse voor programmeren stamt uit de tijd dat de computer zijn intrede deed in medialand, waarin Eijzinga jarenlang in diverse functies werkzaam was. 'Ik heb een tijd als senior sound engineer/producer gewerkt bij de omroep en was daar verantwoorde lijk voor de registraties van concer ten en festivals. Beginjaren tachtig volgde ik mijn eerste opleiding microcomputers. Doordat steeds meer apparatuur computergestuurd werd, was het belangrijk dat je daar het nodige van wist. Ik vond het direct leuk.' Eijzinga deelde zijn interesse voor softwareontwikkeling met Karei van Cooten, eveneens radiotechnicus en later een bekende televisiestem bij programma's als 'Vijftig pop of een envelop' en 'Ter land, ter zee en in de lucht'. Gezamenlijk zetten zij het softwarebedrijf No Nonsense op, dat zich richtte op mediabedrijven rond Hilversum. 'We waren echte pioniers in die tijd. De eerste pro gramma's die we schreven waren in assembler, een soort spijkerschrift!' Ondertussen maakte Eijzinga de overstap naar tele visie. Hij rondde opleidingen af voor video-editing en meercamera-regie en was verantwoor delijk voor ontwerp, uitvoering en exploitatie van alle NOB Studio's in Amsterdam. Later bleef hij als freelan cer betrokken bij een groot aantal televisieproducties en regisseerde hij een tijdlang het NOS Journaal. Begin jaren negentig keerde Eijzinga de omroep definitief de rug toe en richtte hij zich volledig op het ont wikkelen van software en internet. 'Ik ga voor gebruiksvriendelijke, praktische oplossingen. Wijlen Steve Jobs van Apple is daarin een voor beeld voor mij; die wist ingewikkelde technologie uitstekend toegankelijk te maken voor iedereen. Een inter face, dus het gebruikersdeel, moet intuïtief zijn en door iedereen te gebruiken. Zelfs door mensen met computervrees!' De eerste applicatie die de geboren Rotterdammer afle verde was een order- en bestelsy steem voor de horeca. 'Froukje (zijn echtgenote, red.) en ik hebben zelf een horecabedrijf gehad en weten hoeveel tijd het kost om bestellingen te doen. Ik heb daarvoor een digitale boodschappenlijst ontwikkeld, waarin zelfs de stellingvolgorde in de groothandel was meegenomen. Zo kon er effectief en snel worden inge kocht.' In 1997 besloten Ruurd en Froukje met hun twee dochters de oversteek naar Texel te wagen. 'We kwamen hier al vanaf 1980 en voelden ons hier heerlijk. Weg van de hectiek in de Randstad.' Het stel vestigde zich aan de Pijpersdijk in De Koog. Een jaar later werd Eijzinga technisch directeur bij Vino Via, een van de eerste bedrijven die wijn verkochten via het wereldwijde web. Naar eigen zeggen kwam hij daar volledig tot bloei op internet- gebied. 'Ik had carte blanche. We zaten middenin de internetbubble en de bomen leken tot in de hemel te groeien. Alles wat met internet te maken had, was hot. Wij hebben toen een systeem gebouwd voor webwinkels dat ook Wehkamp en de Telegraaf gebruik ten voor de verkopen via internet.' Zeepbel Net na het millennium spatte de internet zeepbel uit elkaar en besloot Eijzinga zijn eigen softwarebedrijf op Texel te starten: Webpartner. Frou kje is grafisch ontwerper en maakte in die tijd al websites voor verhuur ders. Via haar kreeg ik vragen over de mogelijkheden van online boe ken. Zo is het balletje gaan rollen. Dan kun je op uurtje factuurtje basis voor een klant gaan werken, maar je kunt ook een applicatie bouwen die door meer verhuurders te gebruiken is. Dan ontstaat een veel beter pro duct. In 2003 ben ik daarmee aan de slag gegaan.' Korte tijd later kwam Eijzinga in contact met Maarten- Jeroen den Boer die met vergelijk bare ideeën rondliep. Het tweetal besloot de krachten te bundelen en met een derde participant, Kees Dros, werd het bedrijf RENT-is opge richt. Belangrijkste product: een administratief programma voor ver huurders, gekoppeld aan hun inter netsite, waarmee consumenten direct bij (Texelse) logiesverstrekkers online hun accommodatie kunnen boeken. In januari 2010 kwam het tot een breuk en mede op verzoek van gebruikers besloot Eijzinga zelf standig verder te gaan. 'We verschil den van inzicht over de werkwijze.' Input Het programma VapTex is ontwik keld door en eigendom van Eijzinga.'De basis was zonder meer goed, maar er was behoefte om het verder te ontwikkelen en uit te bou wen. Nieuwe mogelijkheden kondig den zich aan. Door de kleinschalig heid kunnen we snel schakelen en de techniek aanpassen aan de ont wikkelingen.' Zoveel mogelijk wen sen van gebruikers worden geïnte greerd. 'We verzamelen die en vertalen ze naar generieke functio naliteiten waarvan alle gebruikers kunnen profiteren. Heel gerichte aanpassingen nemen we mee in maatwerk voor een klant.' Spil Volgens Eijzinga is de accommoda tie de spil van het boekingsysteem. 'Alles speelt zich af rond de verhuur van de toeristische accommodatie: de website, prijzen, financiën, mar keting en contacten met de VVV. Wij richten ons op de kleine en middel grote verhuurbedrijven en particulie ren met vakantiehuisjes. 'Veel syste men zijn ingewikkeld en niet klantgericht. Als verhuurder moet je eenvoudig inzicht kunnen krijgen in je cijfers en snel veranderingen kun nen doorvoeren. Met VapTex kan dat. Onze gebruikers zijn laaiend enthousiast.' Volgens Eijzinga wor den al ruim 1660 accommodaties geboekt via VapTex en werden in 2011 via zijn systeem al 143.000 overnachtingen vastgelegd. 'De basis staat en die is goed. Nu zijn we klaar voor verdere uitbouw, bijvoor beeld voor koppelingen met social media en een aparte hotelversie. En heb ik je al verteld dat we in samen werking met Zilte Zaken de nieuwe website van de Kleine Logiesver strekkers bouwen? Stilzitten is er dus voorlopig niet bij.' Tekstbureau Texel, Louise van der Sluis Datecafé In de bovenbar van discotheek J'elleboog in de Kantoorstraat in Den Burg wordt vanaf 7 januari elke eerste zaterdag van de maand Datecafé gehouden. Het thema van de eerste bijeen komst is 'Happy new year - happy single', maar ook mensen met een relatie zijn welkom. Het is de bedoe ling elke keer iets bijzonders te organiseren. Tussen 21.00 en 21.30 uur zijn koffie en thee gratis. Bij grote toeloop kan eventueel de dis cotheek open. Sinterklaas brengt parkeervignet Burgemeester Giskes ontving don- Er wordt onderscheid gemaakt derdag het eerste parkeervignet uit tussen een vignet voor de Texe- handen van niemand minder dan laars en die van de toeristen. De Sinterklaas. Vanaf gisteren kunnen kosten van de parkeerkaart bedra- mensen het parkeervignet ophalen gen €15,-. bij de gemeente. iFotoJobschep^i Gebruiks vriendelijke, praktische oplossingen'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 2011 | | pagina 9