'Gezellige bijeenkomsten,
waar je nog iets leert ook
Van Boerinnenbond via Plattelandsvrouwen tot Vrouwen van Nu
Postma nieuwe directeur Vrije School
Hot Louisiana Night met cajun in Klif 12
TEXELSE 9 COURANTd.nsdac 2, februar, 2,
De vereniging heette nog Boe
rinnenbond toen ze als pas
getrouwde vrouw lid werd. Een
logische stap, want ook haar
schoonmoeder, schoonzuster
en tientallen andere Texelse
vrouwen uit agrarische kringen
waren dat. Ze was vooral op
zoek naar gezelligheid. 'Je had
bijna niks in die tijd. Geen radio,
geen tv, we hadden zelfs geen
stroom toen ik trouwde.'
Inmiddels is Janna Roeper-Blom
83 en al 60 jaar lid van de vereni
ging, die later Plattelandsvrouwen
en tegenwoordig Vrouwen van Nu
ging heten. En nog steeds heeft ze
het er prima naar haar zin. 'Ik ga
eigenlijk wel naar elke bijeen
komst. Het hoort er gewoon bij.'
Ze is het langst lid van allemaal en
dat wil wat zeggen bij dit gezel
schap, waar clubtrouw nog heel
gewoon is. Ook haar nicht Nettie
Blom-Vonk (bijna 80) en Riny de
Beurs-Wielinga (77) worden van
avond bij de jaarvergadering in het
zonnetje gezet. Zij omdat ze er al
vijftig jaar bij horen.
Ze ontvangen de interviewer met
de mededeling dat ze niet goed
weten wat ze hem moeten vertel
len. Maar al snel ontstaat een
geanimeerd gesprek, waarin de
vrouwen herinneringen ophalen en
elkaar voortdurend aanvullen. De
oudste herinnering is van Roeper,
die opgroeide in Oudeschild, waar
haar vader één van de eigenaren
van de puffabriek was, de vis-
meeldrogerij aan de Schilderweg
waar later de ijsfabriek en nog
later het aannemersbedrijf van
Marten Visser was gevestigd.
Nadat ze met Fer Roeper trouwde,
werd ze boerin in polder Het Noor
den. Komend vanaf de Zaandam-
merdijk op de tweede boerderij
aan je linkerhand, om precies te
zijn. 'We gingen altijd met de taxi
naar de Boerinnenbond. Eén keer
per maand, net als nu nog. Een
ouderwetse zespersoonsauto,
waarin je met z'n tweeën achter
elkaar zat. De taxi was van Jan
Prekel, de bijnaam van Jan Brou
wer. In Oosterend haalde hij eerst
de vrouw van dokter Renout op.
Dan Alie Eelman-Roeper op Har-
kebuurt. Daarna reed hij door naar
Het Noorden en stapten eerst mijn
schoonmoeder en dan ik in. En
daarna buurvrouw Wuis en ten
slotte buurvrouw Visman. De bij
eenkomsten werden in die tijd
gehouden in hotel Texel. We heb
ben op heel veel plekken gezeten:
Casino, de Landbouwschool, de
LTS, de oude Buureton, de nieuwe
Buureton, de Gasterij van De Gol-
lards. Iedere keer moesten we na
een paar jaar weer ergens anders
naar toe. Het is ook eigenlijk
bespottelijk, leder dorp heeft een
mooi dorpshuis, alleen Den Burg
niet.'
De twee andere dames zijn het
met haar eens en knikken. Nettie
Blom-Vonk werd bijna 80 jaar
geleden geboren in Den Burg.
'Schrijf maar op dat ik een dochter
ben van Vonk, de schilder. Dan
weten de Texelaars het wel. Ik ben
getrouwd met Cees Blom. Samen
hebben we een winkel in de
Weverstraat gehad, waar we glas
en porselein verkochten.' Riny de
Beurs-Wielinga is 77 en komt oor
spronkelijk uit Leiden. Ze woont
op Texel sinds 1957, toen ze
trouwde met Joop de Beurs, de
directeur van graanhandel Keijser
Co. Na aanvankelijk vooral huis
vrouw te zijn geweest, werkte ze
toen ze al wat ouder was een tijd
als secretaresse op het RIN, de
voorloper van IMARES. Om de
introductie compleet te maken:
Janna Roeper-Blom en haar man
werden na de verkoop van hun
boerderij, nu ruim dertig jaar gele
den, koster van de doopsgezinde
kerk in Den Burg, een functie die
ze jaren hebben vervuld. Met een
glimlach: 'Een grote verandering.
Mijn man had nooit veel in de
huishouding gedaan, maar als
koster liep hij bij uitvaarten met
bladen vol koffiekopjes of hij nooit
anders had gedaan.'
Hoewel ze de bijeenkomsten zelf
altijd voor de gezelligheid hebben
bezocht, was de Plattelandsvrou
wen vooral ook opgezet om de
leden 'te ontwikkelen'. De Beurs:
'Er zijn altijd lezingen over allerlei
verschillende onderwerpen gehou
den. Over muziek of een boek,
bijvoorbeeld. Maar we hebben
ook een keer de directeur van een
gevangenis gehad die over zijn
werk vertelde. Er is wel eens een
Indische avond gehouden en
mevrouw Van der Eijk, de vrouw
van de rector van de scholenge
meenschap, gaf ons Engelse les.'
Blom: 'Het interesseert je niet
altijd. Maar het gebeurt ook wel
dat je er van te voren niet zo'n zin
in hebt, maar dat het toch erg inte
ressant wordt.' Roeper: 'Als het te
modern wordt, doe ik niet mee.
Yoga, bijvoorbeeld. Dat hoeft van
mij niet. Geeft niet hoor, want veel
jongeren vinden het wel leuk en je
kunt het nu eenmaal niet iedereen
naar de zin maken.'
Het blijkt niet altijd even eenvou
dig interessante sprekers te vin
den. 'De overkoepelende organi
satie heeft een lijst met mensen
die je kunt vragen. Maar die zijn
soms al bezet. Of het kost te veel
geld om ze naar Texel te halen.'
Aan de andere kant hoeft het niet
altijd zwaarwichtig te zijn om de
interesse van de vrouwen te wek
ken. 'Voor de kerstviering maken
we altijd met een groep kerststuk
jes, om de zaal aan te kleden. Dat
is vaak erg gezellig.'
Werden ze zelf lid toen ze tussen
de twintig en dertig jaar oud waren,
tegenwoordig is de vereniging een
gezelschap van dames op leeftijd.
Daar heeft ook de nieuwe naam,
Vrouwen van Nu, die het enigszins
oubollige imago moest bestrijden,
niets aan kunnen veranderen. De
jongste is 53, de oudsten zijn de
80 al even gepasseerd. 'We heb
ben zelfs een speciaal uitje voor
de tachtigplussers. Het afgelopen
jaar zijn we met de Jan Plezier
mee geweest. We gingen naar het
strand en naar De Koog en na
afloop was er soep', vertelt Roe
per.
Dat jongeren niet meer staan te
springen om zich aan te sluiten,
vinden ze wel jammer, maar niet
vreemd. 'Er is tegenwoordig zo
veel. Veel vrouwen hebben een
baan en een gezin en dan zijn er
nog al die andere activiteiten. Dat
valt bijna niet te combineren.'
Desondanks telt de vereniging
nog steeds zo'n 120 leden. 'We
zijn de afgelopen jaren zelfs een
beetje gegroeid. En dan heb je
ook de afdeling van De Cocks-
dorp nog. Die heeft zich in het
verleden van ons afgesplitst.' Van
enige animositeit is overigens
geen sprake. 'We hebben elk jaar
een gezamenlijke bijeenkomst.
Dat hadden we vroeger ook met
het Gilde, van de katholieke vrou
wen, maar dat bestaat niet
meer.'
Het Gilde verdween door een
gebrek aan leden die een
bestuursfunctie op zich wilden
nemen, een gevaar dat ook op de
loer ligt bij hun eigen vereniging.
'Het wordt steeds moeilijker om
mensen te vinden die in het
bestuur willen. Daarom is ook al
gesproken over een samengaan
met de afdeling van De Cocks-
dorp. Het valt ook niet mee als je
wat ouder wordt. Tegenwoordig
gebeurt steeds meer met de com
puter en dat lukt ons niet.'
Onder het genot van een kopje
koffie praten de drie jubilarissen
verder over 'hun' vereniging. Over
de reisjes naar Volendam, de
Zaanse Schans en zelfs naar bui
tenlandse bestemmingen als het
Zwarte Woud en de Eiffel die in
de loop der jaren zijn georgani
seerd. Over de handwerkclub. En
over de acties voor goede doe
len. Hoewel ze wel eens een acti
viteit overslaan, zijn ze het over
één ding hartgrondig eens: bij
leven en welzijn zullen ze hun
lidmaatschap nooit opzeggen. 'Ik
vind het nog steeds leuk, dus
waarom zou ik bedanken?', vraagt
Roeper zich retorisch af. 'Ik ben
nogal standvastig', vertelt Blom.
'Ook al ben je er niet altijd meer
bij, ik zie niet in waarom je zou
stoppen. Ik tennis al jaren niet
meer, maar ik ben nog steeds lid
van Deuce. Het blijft toch je club.
En die steun je', besluit De
Beurs.
Joop Rommets
Tijdens een vakantie tien jaar
geleden liep hij uit belangstel
ling al eens een rondje om het
gebouw. Sinds begin dit jaar
zwaait de 56-jarige Wilfred
Postma uit Almere de scepter
over de Vrije School in Den
Burg.
Postma heeft het roer overgeno
men van Keympe van der Gronde,
die met pensioen is gegaan. De
nieuwe directeur komt oorspron
kelijk uit Venlo en is 35 jaar actief
in het onderwijs. Hij was directeur
van de Vrije Scholen in Venlo, Tiel
en Almere. Op de laatste post
liepen zijn visie en die van het
bestuur uiteen, waarna het tot
een afscheid kwam. De school
aan de Gasthuisstraat voelt hem
goed aan. 'De visie van de school
spreekt me aan en ik vind het erg
prettig dat de school bij Kopwerk
is aangesloten. Dat werkt anders
dan wanneer je met een bestuur
te maken hebt dat uit ouders
bestaat.'
Postma neemt een school over
die in rustig vaarwater is beland.
Dat is mede te danken aan zijn
voorganger Van der Gronde. Toen
hij in 2004 aantrad, telde de
school nog 40 leerlingen en moest
die herstellen van een crisis die in
2003 uitbrak na het vertrek van
een deel van het docententeam
uit onvrede over de toenmalige
gang van zaken.
De school kreeg toen van de
onderwijsinspectie het predikaat
'zeer zwakke school'. In 2008
werd de school daarvan verlost
en inmiddels staat de Vrije School
alweer een paar jaar te boek als
een school waarin de inspectie
alle vertrouwen heeft. Eind 2008
kwam de intensieve samenwer
king met Kopwerk (de overkoepe
lende organisatie van De Fontein
en De Akker) op gang.
Het aantal leerlingen staat dit jaar
op 132. Dat is boven de streefge
tallen die de afgelopen jaren wer
den genoemd. Van der Gronde:
'Bij mijn afscheid werd dit ver
schil goed in beeld gebracht met
foto's uit mijn begin- en eindperi
ode met alle leerlingen erop.' Hij
vindt het prettig dat er rust is
gekomen. 'Toen ik net was aan
getreden heb ik tijdens een ouder
avond een keer een grote K op
een flipover geschreven en
gezegd dat ik maar één ding
belangrijk vond en dat is het kind.
Daar draait alles om.' Postma is
van plan de ingezette koers aan
te houden.
'Daarnaast lijkt het me goed om
te werken aan de verdere profes
sionalisering van het personeel
en het is belangrijk dat we de
instroom van jonge kinderen aan
de onderkant van de school goed
houden.'
Met als leus A Hot Louisiana
Night wordt zaterdag 25 februari
een cajun-avond gehouden in
theater Klif 12 in Den Hoorn. Op
het programma staat 'een com
binatie van kruidig cajun-eten en
swingend dansen op een band
die stomende accordeonblues
speelt'.
De band bestaat uit muzikanten die
hun sporen hebben verdiend. Op
hun CV's prijken optredens op
bekende festivals als North Sea
Jazz en het Montreux Jazzfestival.
Henk de Kat werd twee keer uitge
roepen tot beste bluesaccordeonist
van Europa. De andere leden zijn
Hans de Vries (voormalig leider van
Louisiana Radio) op mondharmoni
ca, wasbord en triangel, bluesgita
rist Willem van Dullemen, jazzdrum-
mer Jeroen Elfferich en
tenorsaxofonist Arend Bouwmees
ter. De muziek die zij spelen ont
stond rond 1900 in de binnenlanden
van Louisiana en is een mengvorm
van oude Franse volkmelodieën en
ritmes van voormalige Afrikaanse
slaven. In die kruisbestuiving zorgt
de accordeon voor de kenmerken
de sound. Het instrument wordt
'bluesy' en hypnotiserend bespeeld.
De muziek roept volgens liefheb
bers 'een bijna onbedwingbaar
dansgevoel' op. Het eten in Klif 12
is deze avond in stijl. Het lopend
buffet bestaat uit gerechten waarin
vlees en vis soms samen zijn ver
werkt. Het bekendst is jambalaya,
een stoofschotel met bonen en rijst,
vlees en rivierkreeftjes. Verder zijn
er onder meer maïsflensjes, salsa's,
zoete aardappelen en pecantaart bij
de koffie. De avond begint om 19.00
uur. De entree bedraagt €43,- (inclu
sief muziek en buffet). Reserveren is De 56-jarige Wilfred Postma (rechts) heeft de directie over de Vrije School in Den Burg overgenomen van de 63-jarige Keympe vc
zeer gewenst. der Gronde. De laatste hielp de school de afgelopen jaren na een moeilijke periode in
Riny de Beurs-Wielinga (links) en Nettie Blom-Vonk zijn al vijftig jaar l
al haar zestigjarig jubileum.
Vrouwen van Nu. Janna Roeper-Blom viert zelfs
