amen
'Vrede en stabiliteit
bij gelijke kansen'
TEXELSE 5 COURANT
KLV vergadert in 't Skiltje
DONDERDAG 12 APRIL 2012
Herdenking
De tweede generatie slachtoffers
waar het hier om gaat, hebben
geen schuld aan de wandaden van
hun ouders. Maar voor de echte
tweede generatie slachtoffers is
het bezoek van de zoon van Rijk
de Vries niet fijn en hoort dit niet
thuis op de Dodenherdenking. Mijn
vader, Kor Dijkema, zat in de Ver
zetsgroep Garrelsweer en in de
Landelijke Knokploegen, met als
doel het in leven houden van
onderduikers. Daar is onlangs een
boek over geschreven door Ineke
Kerssies. 50 verzetsvrienden van
vader zijn bij dat werk vermoord.
Ook mijn vader werd vogelvrij ver
klaard, maar was tijdens een over
val door 25 Nederlandse en Duitse
nazi's net even sneller. 25 jaar na
de oorlog was hij gesloopt en pas
na 36 jaar kreeg hij erkenning en
rust door een onderscheiding van
de Koningin persoonlijk. Als gevolg
van de verzetsdaden van vader
heeft ons gezin veel ellende mee
gemaakt. Daar is geen aandacht
voor en die wil ik ook niet. Maar het
voorgenomen softe gedoe bij de
dodenherdenking op Texel kwetst
mij zeer.
Herdenking (2)
Het bericht dat een zoon van een
NSB'er bij de 4-meiviering zal
zijn, viel mij op. Laten wij niet
vergeten, dat het volkomen ver
werpelijk is mensen te verraden
en over te leveren en met de vij
and te heulen. Maar wat moet het
verschrikkelijk zijn het kind van
NSB'ers te zijn, van ouders waar
buren - met reden - doodsbe
nauwd voor waren. Dat is voor
kinderen een straf die een heel
leven duurt, want iedereen wil
graag trots op zijn ouders zijn.
Maar mag je de fouten van
ouders, ook al waren ze nog zo
verschrikkelijk, aan hun kinderen
verwijten? Is er een andere moge
lijkheid, dan kind van je ouders te
zijn? Ik snap wel heel goed, dat
het héél gevoelig ligt op 4 mei.
Waarom ik de gevoeligheid
begrijp?
Mijn vader is in oktober 1943
opgepakt, heeft in Vught en later
in Dachau gezeten, dat was lij
den. Toen hij na de bevrijding
terug kwam, is hij met dankbaar
heid weer aan het werk gegaan.
Ook hij was verraden (door een
NSB'er). Laten wij echter samen
hérdenken en nadenken en op 5
mei vieren hoe geweldig, niet
onder woorden te brengen, vrij
heid is.
Arieta Tijssen-Remiëns,
Den Burg.
Molenkoog opent
met lawaaioptocht
Het seizoen van zwembad
Molenkoog in Den Burg start
dinsdag 1 mei om 11.30 uur, met
een lawaaioptocht die vanaf de
Groeneplaats naar het zwem
bad trekt. Dat opent om 12.00
uur de deuren voor een nieuw
badseizoen.
Naast de reguliere activiteiten,
zoals zwemlessen voor kinderen
en volwassenen en aquajoggen,
organiseert het team van Molenk
oog dit seizoen ook weer de kam
pioenschappen bommetje duiken
en watertrappelen en worden in de
schoolvakanties snorkelen, pop
duiken en waterpolo aangeboden.
De particuliere zwemlessen starten
op maandag 7 mei. Inschrijven kan
aan de kassa of via www.molenk-
oog.nl. Ook dit jaar wordt met het
leerlingvolgsysteem gewerkt. Ook
wordt weer de mogelijkheid gebo
den voor het trim- en banenzwem-
men, iedere dag van 8.30 tot 9.00
uur, tussen 12.00 en 13.00 uur en
van 18.30 tot 19.30 uur. De ver
koop van abonnementen vindt
plaats op donderdag 26 en vrijdag
27 april van 12.00 uur tot 16.00 uur.
Alle abonnementen kunnen ook
online besteld en betaald worden.
De voorverkoopprijs blijft gelden
tot en met dinsdag 8 mei.
Voor meer informatie, tel. 313373
of www.molenkoog.nl.
Het scheppen van gelijke kansen
biedt kans op vrede, vrijheid en
stabiliteit. Dat stelde comman
dant Stefan Nommensen van de
Joost Dourleinkazerne vrijdag
bij de jaarlijkse herdenking van
de tien Texelaars die op 6 april
1945 op de Mok door de Duitse
bezetter werden doodgescho
ten.
Het was vrijdag 67 jaar geleden dat
de Russenoorlog uitbrak, nadat de
Georgische soldaten in het 822ste
infanteriebataljon tegen de Duitse
soldaten van hetzelfde bataljon in
opstand waren gekomen. Een van
de eerste reacties van de Duitse
soldaten was het oppakken van
veertien willekeurige Texelaars in
Den Burg, waarna ze met een
legertruck naar de Mok werden
gebracht.
Andries Pen, Herman Pen, Jan
Witte, Johan Duinker, Gerrit Broek
man, Jos Oremus, Cornelis Witte,
Willem Keijzer, Piet Keijzer en
Petrus Ruimers werden daar
geëxecuteerd. Theo van Heerwaar
den, Wim Mulder, W.L. Bakker en
Cor Kievits zagen kans voortijdig
van de wagen te springen en ont
kwamen daarmee aan hun execu
tie. De laatste was vrijdag net als
voorgaande jaren aanwezig bij de
herdenking.
Commandant Nommensen
benoemde de tien gefusilleerde
Texelaars als slachtoffers van een
nietsontziende nazi-terreur die 'de
illusie van vrijheid aan flarden
scheurde'. Hij brak een lans voor
gelijkheid van kansen om conflic
ten te voorkomen. Nommensen
benoemde hoe in ongelijkheid op
het gebied van welvaart, kennis en
respect of schaarste aan elemen
taire zaken als drinken en voedsel
bodems voor conflicten zijn zolang
ongelijkheid in stand blijft.
Burgemeester Francine Giskes
kaartte aan dat mensen die de oor
log overleefden ook als slachtof
fers beschouwd kunnen worden,
evenals hun kinderen wanneer er
sprake was van bijvoorbeeld foute
ouders of wanneer iemand een
kind van een soldaat bleek te zijn.
Ze haalde een onderzoek aan
waaruit bleek dat 86 procent van
de Nederlanders vindt dat de her
denking van de Tweede Wereld
oorlog moet blijven bestaan, maar
dat dan wel alle slachtoffers van
meerdere oorlogen moeten worden
herdacht. Die ontwikkeling is al een
aantal jaar gaande.
Geestelijke Jan Wojieck ging die
per in op de betekenis van monu
menten om te voorkomen dat
gebeurtenissen wegzakken in de
vergetelheid. Alle drie lieten ze in
hun toespraken doorklinken dat
vrede en vrijheid geen vanzelfspre
kendheden zijn, maar situaties die
continu moeten worden onderhou
den. Wojieck: 'We moeten niet ver
geten dat het eens anders is
geweest.'
Na de toespraken werden kransen
gelegd bij het Russisch-orthodox
kruis dat sinds 2004 buiten de
poort van de Joost Dourleinkazer
ne staat. Het kruis werd daar des
tijds op initiatief van majoor Aad
van Gils geplaatst. Sindsdien is er
jaarlijks op 6 april een nabestaan-
dendag om de slachtoffers te her
denken. De herdenking werd bijge
woond door circa zestig mensen.
Herdenking (3)
Het is 66 jaar geleden dat, op 4 mei
1946, de eerste herdenking van de
Tweede Wereldoorlog plaatsvond
voor de leerlingen van de MULO in
de voormalige zeevaartschool in
Den Burg.
leder jaar herinner ik mij het snik
kende meisje en de jongen wier
vaders in de laatste maand voor
het einde van deze verschrikkelijke
oorlog door de Duitse bezetters
waren gefusilleerd als represaille
wegens vermeende hulp aan de in
opstand gekomen Georgiërs. Ik
stond in dat groepje leerlingen en
had door de grond willen gaan.
Mijn ouders waren fout geweest.
Wij hadden achter de Duitsers aan
gelopen die hun vaders hadden
omgebracht. Ik schaamde mij. Mijn
vader, sociaal voor zijn medemen
sen, was sinds 1932 lid van de
partij die later met de Duitsers
sympathiseerde. Het ware beter
geweest als hij zijn sociale gevoe
lens op een andere manier in prak
tijk had gebracht. De uitdrukking
'fout zijn geweest' moet wel genu
anceerd worden uitgelegd. In juni
1944,12 jaar oud, had ik het eiland
verlaten om pas in april 1946, terug
te komen. In die twee jaar had ik
het een en ander meegemaakt.
Maar dat was niet te vergelijken
met wat de Texelaars overkwam in
de Russenoorlog, slechts één
maand voor de bevrijding, nadat
het eiland de oorlog redelijk goed
was doorgekomen. Wij zijn gestraft.
Mijn moeder zat samen met mij
enkele maanden achter prikkel
draad, zij kwam na een jaar vrij.
Met de bedoeling er een tradi
tie van te maken, wil KLV Texel
de jaarlijkse ledenvergaderin
gen vanaf dit jaar bij toerbeurt
in één van de dorpshuizen
beleggen. De eerste is van
avond (donderdag 12 april) in 't
Skiltje in Oudeschild en begint
om 20.00 uur.
KLV Texel maakt met het initiatief
een gebaar naar de achterban,
die zich kenmerkt door verschei
denheid en kleinschaligheid en
over heel Texel verspreid diverse
logiesvormen aanbiedt. 'Veel zijn
ook betrokken bij het wel en wee
in het eigen dorp, waarin het
dorpshuis vaak een spilfunctie
vervult. Het ligt dus erg voor de
hand om onze bijeenkomst in een
Deelnemers aan de herdenking bij de Mok bekijken de namen van de
tien Texelaars die op 6 april 1945 door de Duitse bezetter werden
geëxecuteerd. Foto Jeroen ven Hettum)
Mijn vader kwam op 20 januari
1947 vrij uit kamp De Vlijt en over
leed twee jaar later in de nog
bestaande bunker (de 'paarden-
bunker') bij Texla waar wij woon
den.
Daarentegen werd ik op Texel in de
naoorlogse jaren ook op allerlei
manieren gesteund en daaraan
bewaar ik hartverwarmende herin
neringen.Die steun kwam van de
leraren van de MULO, onder wie
de nog in leven zijnde Ab Peetoom,
die mij achter de broek zaten, de
leden van toneelvereniging Het
Masker die het voor mij opnamen
toen iemand problemen maakte
vanwege mijn foute ouders. Tot
1949 woonden wij in de paarden-
bunker. Melkboer Nan Huisman
bracht elke twee weken 14 gulden
van de kerk. De buren gaven ons
aansluiting op hun elektriciteit,
zonder hiervoor geld te vragen. En
zo is er meer geweest waarvoor ik
dankbaar mag zijn. In september
1952 verliet ik Texel om bij ver
schillende internationale exporton
dernemingen ruim dertig jaar in het
buitenland te werken. Ik woon nu
al weer 23 jaar in Spanje en werd
vorige maand 80 jaar. Ik las dat bij
de aanstaande herdenking in Den
Burg het onderwerp 'kinderen van
foute ouders' aan de orde komt in
aanwezigheid van de in 1944 gebo
ren zoon van de oorlogsburge
meester.
Het is goed dat op deze manier
aandacht wordt gegeven aan een
nog te weinig belichte kant van
oorlogssituaties: de gevolgen voor
de latere generaties.
Kees Koetsier,
Alfaz del Pi, Spanje
Een toeriste raakte zondagavond vast in de prut toen zij nabij De
Cocksdorp een rondje over het wad aan het maken was. Redders van
de KNRM bevrijden haar. Foto Henk Leyem
dorpshuis te houden', aldus het
bestuur.
't Skiltje is vanavond open vanaf
19.30 uur. Bezoekers worden
welkom geheten met koffie en
thee. Naast het reguliere pro
gramma is er een gastspreker van
TexelEnergie, die zal ingaan op
energiebesparende maatregelen
voor logiesverstrekkers, subsi
dies en de zonnepanelenactie
voor vakantiewoningen.
Leden van KLV die geen uitnodi
ging hebben ontvangen, kunnen
voor het opvragen van agenda en
notulen contact opnemen met
secretaris Marga Harinck (bij
voorkeur per email info@klif1 .nl of
eventueel telefonisch via
Bel Texelstroom
Achter de bel van de loodsbotter
Texelstroom waarover we vorige
week schreven, blijkt een bijzon
dere anekdote te zitten.
In 1959 werd de loodsbotter ver
vangen door een nieuw beton-
ningsvaartuig (ook met de naam
Texelstroom). Toen dit nieuwe schip
in Harlingen te water werd gelaten,
was de bel nog niet klaar. Toen is
bel van de oude Texelstroom
geschroefd en op het nieuwe schip
gemonteerd. Toen na verloop van
tijd de nieuwe bel alsnog klaar
was, belandde de oude in het
magazijn van de betonningsdienst.
Bij de opruiming van dit magazijn
ontfermde oud-medewerker Piet
Beuker zich over de bel. Hij over
handigde die aan zijn Texelse zwa
ger Theo Kikkert, die zorgde op zijn
beurt zorgde dat deze bij de Texel
stroom werd afgeleverd.
Circa zestig mensen woonden vrijdagochtend de herdenking bij de
Mok bij.
Bloemen
Planten en bloemen langs de weg
en in bosjes staan er voor ons alle
maal, om van te genieten. Ze geven
de omgeving kleur en aanzien. Wan
neer bermgraaiers deze bloemen en
planten meenemen, staat er steeds
minder, minder, minder, erg jammer.
Peter Riteco,
Den Burg.
Bloemen (2)
persoonlijke klaagzangen. Mevrouw
Mattner uit Den Burg beklaagt zich
in deze rubriek omdat zij op 1 april
werd aangesproken (niet door mij)
op haar gedrag: het wegplukken van
narcissen uit de berm. Mevrouw
Mattner vraagt de lezers omstandig
en verongelijkt: 'Ben ik een dief?'
Mevrouw, niet alles wat niet strikt
wettelijk verboden is, is geoorloofd.
Aan de tokkieuze 'Nou èn?'-mentali-
teit hebben we ook op Texel geen
behoefte. Als u bloemen in de ber
men laat staan, heeft iedereen er
plezier van. In uw ingezonden brief
staat maar liefst 21 maal uw eigen
'ik'. Me dunkt, uw vraag kunt u zelf
wel beantwoorden.
Koos van der Burgh,
Den Hoorn.
Op het naambord naast de deur van de winkel is nog de naam Kalis
te lezen, maar verzamelaar Klaas de Ridder is erg benieuwd waar
bijgaande foto is gemaakt en wie er op staan afgebeeld. Wie meent
dat te weten, kan contact met hem opnemen via tel. 319497.
Handhaven
Texel heeft per hoofd van de bevol
king één van de duurste gemeen
tehuizen in Nederland. Met ook het
Icesafe-debakel in gedachten, zou
je denken dat de gemeente de
tering naar de nering zet. Vorige
week heeft u in deze krant kunnen
lezen dat ons een dwangsom is
opgelegd omdat onze schuur een
paar vierkante meter te groot is.
Een ambtenaar heeft het tot zijn
missie gemaakt de gedoogregels
in één geval streng toe te passen.
Dat er in de directe omgeving
diverse schuren niet aan de regels
voldoen, doet niet ter zake. Dat de
betreffende schuur een renovatie is
van een even grote schuur die er
meer dan twintig jaar stond, doet
ook niet ter zake. De burger zal het
weten: uw gemeente handhaaft. Zij
het op een willekeurige en selec
tieve manier. Gezien de omvangrij
ke correspondentie die een derge
lijke zaak met zich mee brengt,
moet de ambtenaar hier uren mee
bezig zijn geweest. Ook de weg
van bezwaar en beroep die nu
gekozen is, zal weer vele uren ver
gen. Door een iets te laat ingediend
verzoek is de gemeente Texel ook
niet genegen tot mondeling over
leg. Al met al vraag je je af of de
gemeente niet iets beters te doen
heeft dan burgers op de kast te
jagen. Velen van u hebben wij
inmiddels gesproken over deze
zaak, maar het rare is dat niemand
het eens is met het standpunt van
de gemeente. Voor de goede orde:
wij hebben drie jaar geleden geïn
vesteerd in een nieuwe recreatie
woning aan de Californïeweg die
goed verhuurd wordt en vele gas
ten naar Texel brengt.
Familie Van Heuveln,
Haren, Groningen.
De rommelmarkt die Josine Bakker zaterdag aan het Gerritslander-
dijkje hield ten bate van de stichting Kans voor Kaj, heeft dankzij de
donaties en hulp van vrijwilligers €1397,- opgebracht. Foto jo*neB*t<*>
