'Waterhoos' krijgt negende Sommeltjespop niet klein
TEXELSE 10 COURANTD'NSDAG10JUU2°
Enthousiasme bij
organisatie,
vrijwilligers, artiesten
en publiek
Skiggy Rapz, de rappende producer van The Color Ones, leverde een
het slotoptreden, verzorgd door de tienkoppige band
Splendid.
Het vele water vormde een kleine
beproeving voor de bezoekers,
die na het doorbreken van de zon
echter snel weer waren opge
droogd. Maar weldra bleek dat de
geluidsapparatuur op het kleine
podium kuren vertoonde en die
konden niet zomaar worden opge
lost. Dat leidde tot een vertraging
in het programma, die aan het
eind van het festival tot zo'n drie
kwartier was opgelopen. Boven
dien moest na spoedoverleg te
elfder ure worden besloten het
optreden van The Medics, dat op
het kleine podium was gepland,
naar het grote podium te verplaat
sen. Dat ging ten koste van de
duur van de laatste optredens,
maar elke band ging zonder mor
ren akkoord. 'Geweldig dat die
jongens zich wilden aanpassen.
En een groot compliment voor de
technici, die keihard hebben
gewerkt. Het was wel jammer voor
de DJ's van Radio Sommeltjes
pop, want hun act kwam nu niet
tot z'n recht.'
Het waren problemen die 'tot
nadenken stemmen', volgens
Schoo. 'Na al die jaren begin je er
aan te wennen dat sommige din
gen wel lukken en andere niet. Het
is een illusie te denken dat je een
gaande jaren en die het duidelijk
naar hun zin hadden. Een ieder
had z'n eigen voorkeur. Zo noem
de de één de hardrock van de
Nederlands-Belgische band Drive
like Maria 'geweldig' en had een
ander het over 'een bak herrie'.
Maar alom was toch wel de waar
dering voor The Deaf, de 'hobby
band' van de Haagse zanger en
gitarist Frans 'Spike' van Zoest
van Di-rect, die een spetterende
kruising van rock 'n' roll en punk
vanaf het nieuwe podium liet
horen. Eén van de hoogtepunten
was het nummer You're the victor,
een 47 jaar oude cover van hun
stadgenoten van Q65. 'Ik had elke
band gevraagd één nummer van
een persoonlijke held te spelen. Veteraan Ewout Adriaans luistert vol belangstelling naar de aanstormende jeugd
Spike hoefde daar niet over na te
denken en deed het graag', glun
dert Schoo. The Crowns, die het
festival openden, eerden hun hel
den van The Kinks met een eigen
vertolking van de klassieker You
really got me.
Een waardige afsluiting vormde
Splendid, een tienkoppige forma
tie die een mix van soul, reggae en
rock speelde en de bezoekers,
ondanks een regenbui, in feeste
lijke stemming huiswaarts deed
keren.
festival kunt organiseren waarop
alles goed gaat. Maar met ons
klimaat zullen we ons moeten
bezinnen op de toekomst. Dat
gaat ook zeker gebeuren, maar los
daarvan was het weer super
geslaagd en dat wil ik nu het liefst
benadrukken. We hebben ontzet
tend veel complimenten gehad.
Van de leden van The Color Ones
bijvoorbeeld, die dit het leukste
festival noemden waar ze ooit
hadden gespeeld. The Pioneers of
Love waren ook enorm enthousi
ast en de manager van The
Medics, die toch op al aardig wat
festivals hebben gespeeld, zei dat
je zoiets nergens in Nederland
vindt. De hele sfeer, de hospitality
- want dat soort termen gebruiken
die jongens - hij vond alles goed.
Dat is toch een geweldig compli
ment.'
De artiesten werden er duidelijk
door geïnspireerd. Het enthousi
asme spatte regelmatig van het
podium en dat werd opgemerkt
door de toeschouwers, die er weer
in groteren getale waren dan voor-
Een dag eerder, op vrijdag, waren
de sponsors van Sommeltjespop
en hun partners getrakteerd op
een feestavond op een bijzondere
locatie. Werden ze vorig jaar bij
verrassing naar 't Horntje gebracht
(in het atrium van TESO-boot Dok
ter Wagemaker speelde toen Rig-
by), ditmaal gingen drie bussen
naar Ecomare. In de onderwater
zaal trad Tim Akkerman op. De
voormalige frontman van Di-rect, Niet iedere bezoekers was van de muziek gecharmeerd.
die drie jaar geleden een solocar
rière begon, leverde op akoesti
sche gitaar een uitstekend en
sfeervol optreden van twee keer
een half uur af, daarbij op elektri
sche gitaar begeleid door Matthias
van Beek. De avond werd hogelijk
gewaardeerd, al werd opnieuw
duidelijk dat het veel bezoekers
toch vooral om de gezelligheid en
minder om de muziek te doen
was.
Tekst Joop Rommets
Foto's Justin Segerink, Olivier
Schilling/Texel Images, Ton
Zegers, René Pop, Josh van den
Berg en Joop Rommets
'We kregen binnen vier dagen te
maken met een waterhoos, een
hittegolf en een herfststorm. En
dat maakt het organiseren van
een succesvol festival er niet
gemakkelijker op', constateert
voorzitter Jeroen Schoo met
gevoel voor understatement.
Dat ook de negende editie van
Sommeltjespop desondanks
een groot succes werd, is een
mooi compliment voor organi
satie, vrijwilligers, artiesten en
toeschouwers.
Was het vorig jaar een grote
stroomstoring die roet in het eten
gooide, dit keer had Sommeltjes
pop door het wisselvallige weer
problemen op de dagen van de
opbouw en werd het festival zater
dag twee uur na het begin getrof
fen door zo'n zware regenbui, dat
Schoo liever van 'waterhoos'
spreekt. 'Ik stond steeds in con
tact met Mike de Bruijn van het
vliegveld en hij waarschuwde al
dat er iets aan kwam. Helaas
kreeg hij gelijk.'
