6We worden behandeld als een stel criminelen
Wanhoop bij eigenaren na
uitspraak over Isola Bella
TEXELSE 4 COURANT
10 voor Texel: 'Niet tegen splitsing' 'In vroeg stadium gewaarschuwd'
DINSDAG 16 OKTOBER 2012
het bestemmingsplan staat er niets
over. En afgezien daarvan mag
iedereen bed breakfast hebben.'
Twee verzoeken - in mei en augus
tus - om hun verhaal aan de burge
meester te mogen doen, liepen op
een teleurstelling uit. Donderdag 4
oktober antwoordde Giskes per
mail: 'Hoewel ik begrijp dat u
hoop(te) door een gesprek met mij
onder het inmiddels genomen
besluit over uw bedrijf uit te komen,
kan ik u zegge dat dat, gezien de
voorgeschiedenis en het handha-
vingverzoek, niet gelukt zou zijn.'
Gevolgd door de vaststelling dat
Prins en Hottentot wel een beroep
op 'nieuwe bedden' kunnen doen
en dat zo'n verzoek, mits 'concreet
en onderbouwd', door de gemeen
te 'op zijn merites' wordt beoor
deeld. Ze noemen het antwoord
onbegrijpelijk: 'Ze heeft haar oor
deel al klaar en we hebben elkaar
toch nog nooit ontmoet. En dan
ben je mediator. En wat betreft het
beroep op nieuwe bedden: dat
duurt minstens weer een jaar en
dan zijn we failliet. Overigens kun
nen ze dat dan ook weer intrekken
of weigeren.'
Inmiddels heeft de gemeente
bepaald dat binnen twee maanden
een eind moet komen aan de dub
bele bed breakfast. De verbou
wing moet ongedaan worden
gemaakt. Slechts één woning met
niet meer dan vijf slaapplaatsen
wordt toegestaan. De uitspraak
heeft voor een hoop verontwaardi
ging gezorgd, ook onder hun gas
ten. Prins: 'Mensen hebben het
naar hun zin bij ons. Bij Zoover
scoren we een 9,7. En dat is ook
goed voor het eiland. We zijn ver
nieuwend, seizoensverbredend,
behouden de cultuurhistorische
waarden - bij de bouwverbouwing
is er geen baksteen bij gekomen -,
kwaliteitsverhogend. En we betrek
ken er veel lokale ondernemers bij.
Onze gasten kunnen zelf koken en
doen hun boodschappen dus bij
de Texelse winkeliers. We zijn
gevraagd om bij Zo Texels te
komen, wegens ons bijzondere
concept.' Hottentot: 'We hebben
ook een zorgkamer, voor mensen
met een handicap. Daar logeerde
een keer iemand met de ziekte
ALS. Hij moest met alles worden
geholpen. Heel bijzonder was zijn
verzoek om hier te mogen overlij
den. Dat zegt wel iets over de band
die wij met onze gasten hebben.'
Met tranen in de ogen: 'Uiteindelijk
is hij toch naar huis gegaan en daar
is hij een dag later overleden.'
Los van hun eigen zaak vinden ze
dat het gemeentelijk beleid een
bedreiging vormt voor het voortbe
staan van de stolpen op het eiland.
'Als je mensen niet in staat stelt er
op een redelijke manier geld mee
te verdienen om het onderhoud te
bekostigen, zijn ze door particulie
ren straks niet meer te betalen.
Met dit beleid zorg je ervoor dat
alleen yuppen zich nog een stolp
kunnen veroorloven en jaag je de
Texelaars van Texel.'
Gevraagd naar een reactie op de
kritiek van Prins en Hottentot,
zegt bestuurslid Menno Stam
van 10 voor Texel: 'We zijn nooit
tegen splitsing van de twee
woningen geweest en dat heb
ben we ook tegen de rechter
gezegd. Het gaat ons om het
aantal bedden. Achttien is te
veel.'
Stam: 'Ze hebben het eerder gehad
over vijf per woning. Dat komt
meer in de richting. Tegen een
totaal van tien zouden wij niet in
het geweer komen.'
Prins en Hottentot reageren: 'Bij de
Raad van State is vastgesteld dat
we met inmiddels met vijf bedden
per huis draaien. Dat is door alle
partijen onderkend. Dus wat is nu
het probleem?'
Volgens Stam is het niet waar dat
10 voor Texel geen gesprek met
Prins en Hottentot wilde. 'Wij heb
ben zelf twee keer gebeld voor een
afspraak. Maar daar is nooit op
gereageerd.' Prins en Hottentot:
'10 voor Texel heeft één keer
gebeld toen we op vakantie waren,
nadat onze advocaat de bestuurs
leden hoofdelijk aansprakelijk had
gesteld. Verder is er nooit meer een
reactie gekomen. Toen we afgelo
pen zomer via onze buren nog
maals een gesprek aanvroegen, is
dit geweigerd.'
Op het verwijt dat ze geen lid
mochten worden, reageert Stam
stekelig: 'Ze hebben 10 voor Texel
bij de Raad van State afgeschil
derd als een spookclub. Wie wil
daar nou lid van worden? Daarom
hebben we ze geweigerd. Dat kon
volgens de statuten.' Prins en Hot
tentot: 'Wij kunnen niet vinden op
welk punt van de statuten ze zich
beroepen. Er staat wel in dat
iemand bij de vergadering mag zijn
als er over zijn of haar lidmaat
schap gestemd wordt.'
Dat het bestuur van 10 voor Texel
de leden misleidt door een brief
van de gemeente maar voor een
deel te kopiëren, is volgens Stam
onzin. 'Ik weet niet waar ze het
over hebben.' Prins en Hottentot
onderbouwen hun bewering door
de bewuste brief te laten zien. In
het origineel staat in de laatste - en
inderdaad niet door 10 voor Texel
geciteerde - alinea:Wij zijn echter
in beginsel bereid om deze plano
logische medewerking voor de
splitsing van uw stolp in twee
wooneenheden of het vestigen van
een klein ambachtelijk bedrijfje in
uw stolp te verlenen indien u daar
een concreet vrijstellingsverzoek
voor indient.'
Stam ten slotte zegt niet te begrij
pen niet dat Prins en Hottentot
'steeds met het vingertje wijzen'.
'In hun aanvraag stond niets over
logies met ontbijt. Het ging echt
om twee woningen. 10 voor Texel
is pas in het geweer gekomen toen
bleek dat er logies met ontbijt
kwam voor achttien personen.
Prins en Hottentot zijn steeds in
het ongelijk gesteld door de recht
bank. Dan mag je ook wel eens
naar jezelf kijken.'
Prins en Hottentot: 'Wij kijken wel
in de spiegel. Maar doet 10 voor
Texel dat zelf ook? Ze verzoe
ken nog steeds tot handhaving om
de splitsing in te trekken. Handha
ving op het aantal bedden had
volstaan. De rechtbanken heb
ben alleen bepaald dat de gemeen
te een vrijstelling mag intrekken,
niet dat splitsing van een woning
niet mag. Waarom anders zou de
gemeente weer de mogelijkheid
bieden om wederom een splitsing
aan te vragen.'
Gevraagd om een reactie stuurt
de gemeente de volgende reac
tie:
'Een bed breakfast- faciliteit op
Texel mag maximaal 5 a 6 slaap
plaatsen bevatten, waarbij deze
faciliteit altijd ondergeschikt moet
zijn aan het wonen. In het geval
van Isola Bella is sprake van 18
slaapplaatsen in, wat gesugge
reerd wordt twee woningen te zijn,
maar eigenlijk een woning is geble
ven. Dan is sprake van bedrijfsma
tige exploitatie, te vergelijken met
een pension of hotel. Daar gelden
andere regels voor, waaronder de
aanvraag voor nieuwe toeristische
bedden.
In de aanschrijving van de gemeen
te aan Isola Bella wordt verzocht
om de onechte splitsing ongedaan
te maken en het teveel aan ver-
huurmogelijkheden te beëindigen.
Dit houdt dus niet in dat het hele
gebouw gesloopt dient te worden.
Het staat de familie vrij om opnieuw
een aanvraag te doen om de stolp
werkelijk tot twee aparte woningen
te splitsen. Per woning zou dan
een normale B&B gerealiseerd kun
nen worden. Hiervoor dienen nog
wel aanvragen ingediend te wor
den. Een andere mogelijkheid is
om alsnog een beroep te doen op
extra bedden met een nieuw toe
ristisch (zorg)product op deze
locatie.
De gemeente betreurt het feit dat
de eigenaren van Isola Bella het zo
ver hebben laten komen, maar
benadrukt in een vroeg stadium
gewaarschuwd te hebben voor de
gevaren van het gebruik dat de
eigenaren - blijkens hun website -
van hun pand wilden gaan maken:
logies met ontbijt voor groepen tot
18 personen.'
Prins en Hottentot zetten kantte
kens bij de reactie van de gemeen
te:
'Nergens staat beschreven dat bed
breakfast ondergeschikt moet
zijn aan het wonen. Sowieso staat
er niets over in het huidige bestem
mingsplan.' Ze wijzen op een bepa
ling van het ministerie van VROM
uit 2008 waarin wordt gesteld dat
je zonder gebruiksvergunning tien
personen mag laten overnachten.
Ze bestrijden dat sprake is van een
'onechte splitsing'. 'Volgens de
rapporten van Handhaving zijn er
twee woningen en worden beide
bewoond. Ook bij de rechtbank
Alkmaar is dat vastgesteld en dat
is door alle partijen bevestigd.'
Wat het aantal bedden betreft,
baseert de gemeente zich volgens
Prins en Hottentot op oude gege
vens: 'Bij de Raad van State is
vastgesteld dat we inmiddels met
vijf bedden per huis draaien en ook
dat is door alle partijen onderkend.'
Dat er op de website sprake is van
achttien personen, is evenmin
waar. 'Dat staat er al sinds 2010
niet meer. Men moet wel op de
refreshknop drukken om te kijken
wat er op dat moment staat.'
Dat ze al in een vroeg stadium zijn
gewaarschuwd, ontkennen Prins
en Hottentot. 'Hoe kan het dan dat
men sinds juni 2010 al elk gesprek
weigert?'
Naamsverwarring
Kennelijk is bij sommige lezers het
misverstand gerezen dat restau
rant Isola Bella in De Koog moet
sluiten. Het gemeentelijk besluit
betreft echter het gelijknamige bed
breakfast-bedrijf aan de Rozen-
dijk in de Dennen.
ISOLA-BE.LLA
weten. Ze baseren hun mening op
wat ze via via hebben gehoord. Ze
hebben ons nooit gesproken en
zijn hier nooit geweest.' Hottentot:
'Dat is toch... eehh... gek.'
Ze zijn de wanhoop nabij. Op
last van de gemeente moeten
Piet Prins en Anne Hottentot van
Isola Bella binnen twee maanden
de verbouwing van hun boerderij
tot bed breakfast-bedrijf onge
daan maken. Maar of ze nu wel
of niet op die eis ingaan, in alle
gevallen zullen ze tot de bedel
staf veroordeeld zijn. 'We willen
niets anders dan onze stolp
behouden en een eerlijke boter
ham verdienen. Maar we worden
behandeld als een stel crimine
len.'
Gastvrij, maar met bedrukte
gezichten ontvangen ze de ver
slaggever in de woonkamer van
hun stolp aan de Rozendijk. Het
bericht dat ze moeten slopen, is
duidelijk als een mokerslag aange
komen. Toch willen ze graag hun
kant van het verhaal vertellen. 'Er is
geen weg terug. Als we het gebouw
inderdaad in de oude staat moeten
terugbrengen, dan gaan we failliet.
En dan is de stolp ook verloren. Is
dat wat ze willen?'
Hun verhaal begint in 2006, toen ze
tot de conclusie kwamen dat er
iets moest gebeuren met de in
1912 gebouwde stolp, die sinds
1975 in het bezit is van de familie
Prins. 'De schuur was in erbarme
lijke staat. Je kon door de muren
naar buiten kijken. Als we niks zou
den doen, dan zou de boel op den
duur instorten.'
Bedrijfsmatig had de schuur geen
functie. Prins werkte bij het water
schap en gebruikte het gebouw
voor opslag. 'Een oude tractor, een
caravan, een paar generaties
meuk', karakteriseert hij zelf de
aard van wat er stond en lag.
Benieuwd naar wat er volgens het
bestemmingsplan zou mogen,
besloten Prins en Hottentot hun
licht op te steken in het gemeente
huis. 'We wilden er zelf graag twee
appartementen in maken, maar dat
mocht niet, omdat we geen agra
risch bedrijf hebben. Al snel kwam
één van de ambtenaren met het
advies de stolp op te delen en er
twee huizen van te maken. Dan
kun je in beide bed breakfast
doen, zei hij.'
In januari 2008 vroegen ze een
bouwvergunning aan en tegelijker
tijd toestemming de stolp te mogen
splitsen. 'De bouwvergunning kre
gen we al snel. De vergunning voor
het splitsen liet langer op zich
wachten. En dat terwijl de afspraak
toch was dat het tegelijk werd
behandeld. Maar na gesprekken
met een vertegenwoordiger van de
juridische afdeling en wethouder
Marian Merkelbach kregen we als
nog een brief van de afdeling Bouw
waarin werd bevestigd dat we in
beide huizen bed breakfast
mochten hebben.'
Tot zover leek alles voorspoedig te
verlopen voor Prins en Hottentot.
Een eerste tegenvaller vormden de
aanvullende eisen op het gebied
van brandveiligheid, waarvan de
uitvoering zo'n €10.000,- kostte.
'Details, misschien. Maar wel heel
dure. Zeker als je je realiseert dat
de verbouwing sowieso al veel
geld kostte.' Maar toen werd de
vergunning dan toch echt verleend.
'Ondertussen hadden we een
hypotheek gekregen op basis van
de toezegging die de gemeente in
de brief had gedaan. Dat was nog
voor de vergunning zelf was ver
leend.'
Na de verlening van de vergunning
volgde de wettelijke termijn van
zes weken waarin deze ter inzage
lag. De zienswijze die de Vereni
ging 10 voor Texel (op de laatste
dag) inbracht, werd drie keer van
de hand gewezen door het college,
dat van oordeel was dat de vereni
ging niet-belanghebbend was. De
rechter bepaalde echter dat 10
voor Texel een democratische
instelling is en dus moest worden
gehoord. Wat Prins en Hottentot
betreft, valt daar wel een kantteke
ning bij te maken. 'We hebben het
bestuur een paar keer om een
gesprek gevraagd. Maar dat werd
geweigerd. Ook hebben we
gevraagd een toelichting te mogen
geven in de ledenvergadering. Ook
dat mocht niet, met als argument
dat de vergadering alleen toegan
kelijk is voor leden. Toen we ons
daarop als lid aanmeldden, werden
we geweigerd. Ze wilden ons niet
vertellen waarom. Daar is niks
democratisch aan.'
Extra kwalijk is volgens Prins en
Hottentot dat het bestuur van 10
voor Texel de leden verkeerd infor
meerde. 'Ze hebben de brief van
de gemeente aan ons maar voor
een deel gekopieerd. Daarmee wil
den ze bewijzen dat wij ons niet
aan de regels hielden. Maar het
deel waarin ons medewerking voor
de splitsing werd verleend, lieten
ze weg.'
Al met al hebben ze een behoorlijk
bittere nasmaak aan de houding
van 10 voor Texel overgehouden.
'En dat terwijl we voldoen aan al
hun doelstellingen. We behouden
een stolp met cultuurhistorische
waarde, we zijn kleinschalig. Maar
we denken dat ze dat niet eens
Nog slechter te spreken is het stel
over de rol van de gemeente, die
aanvankelijk besloot om de uit
spraak van de rechter dat 10 voor
Texel belanghebbend is aan te
vechten, maar daar later op terug
kwam. 'En dat terwijl ons op het
gemeentehuis was gezegd dat wij
niks hoefden te doen. Dat ze toch
niet in beroep gingen, hoorden we
niet van de gemeente, maar van de
Raad van State. En toen was het
voor ons te laat om zelf beroep aan
te tekenen.'
Als klap op de vuurpijl kwam op 12
juli 2010 het bericht dat het college
had besloten de toestemming voor
het splitsen van de stolp in te trek
ken. 'Dat is gebeurd na een gesprek
tussen het bestuur van 10 voor
Texel en Eric Hercules en Edo
Kooiman, die toen net wethouder
waren. Toen we van dit gesprek
hoorden, hebben we ook om een
gesprek met het college gevraagd.
Dat werd ons geweigerd. We waren
natuurlijk benieuwd naar de argu
menten, maar toen we na weige
ring om het verslag van de bijeen
komst vroegen, bleek dat niet te
zijn gemaakt. We kunnen ons voor
stellen dat dit college er anders
over denkt dan het vorige, maar we
begrijpen niet dat dit over ons
hoofd wordt uitgevochten. Je hoeft
het niet met elkaar eens te zijn,
maar dan kun je nog wel met
elkaar in gesprek gaan. Anders los
je niets op.'
Pogingen om de leden van de
gemeenteraad te interesseren,
mislukten. 'We hebben ze allemaal
een brief gestuurd om uit te leggen
hoe de zaak in elkaar zit. Alleen Jur
Schuiringa van de WD is - privé -
wel eens langs geweest. Verder
worden we genegeerd. Alsof we
criminelen zijn.'
In een poging alsnog hun gelijk te
halen, spanden Prins en Hottentot
een rechtszaak aan. Deze werd
verloren, ook in hoger beroep. Dat
verbaast hen. 'Elke keer wordt
gevallen over de ondergeschikt
heid van het bed breakfast aan
de woonfunctie. Wij verhuurden
negen bedden per huis. Dat heb
ben we teruggebracht naar vijf per
huis, wat alle partijen bij de Raad
van State bevestigd hebben. De
belangenvereniging Bed Break
fast Nederland stelt als richtlijn dat
het te verhuren gedeelte dertig tot
vijftig procent mag zijn. Wij zouden
met negen bedden per huis nog
niet op vijfentwintig procent van
het totaal oppervlak zitten. En in
