RADIO BAKKER
FALCON KRETA
WEGENS HEROPENING
EN ONS 25-JARIG JUBILEUM
31 OKTOBER 1963
BIJBLAD
UITKIJKPOST
(vervolg van pag. 2 van het bijblad)
sluiting van de Kop van Noord-Hol
land en westelijk West-Friesland. De
voor deze ontsluiting noodzakelijke
verkeersverbindingen staan reeds in
het middelpunt van belangstelling en
studie.
De Minister van Volkshuisvesting en
Bouwnijverheid vermeldt in de toe
lichting op de begroting voor 1964,
dat maatregelen op het gebied van
verkeer en openbaar vervoer hand in
hand zullen moeten gaan met maat
regelen voor het ontwikkelen van de
stedelijke woon- en werkgebieden.
Met het oog hierop heeft de ambts
voorganger van de bewindsman de
mogelijkheid van geïntegreerde stu
dies te dezen bij zijn ambtgenoot van
Verkeer en Waterstaat ter sprake
gebracht; deze stond voor zulk een
aanpak open. Uiteraard mag ver
wacht worden, dat de huidige Minis
ter van Verkeer en Waterstaat der
gelijke studies zal bevorderen.
Het is dus niet ondenkbaar, en in
ons bezwaar tegen het streekplan
hebben wij dit reeds als een wense
lijkheid naar voren gebracht, dat het
wegenstramien in Noord-Holland op
grond van nader onderzoek anders
zal worden dan in het streekplan is
voorzien. Voorlopige studies laten
reeds de mogelijkheid zien van een
totaal gewijzigde situatie, waardoor
met het vervangen van de geprojek-
teerde westelijke- en oostelijke af
takking van rijksweg 9 door een be
tere oplossing ernstig rekening dient
te worden gehouden.
Zowel thans als in de toekomstige
situatie kan door middel van de Ring
weg Alkmaar vanuit de bestaande
rotonde van rijksweg 9 via de be
staande provinciale aftakking (Hei-
looër Tolweg) en de te verbreden Re
gulierslaan in westelijke richting, en
via de bestaande Ommering over de
Leeghwaterbrug in oostelijke rich
ting, in de verkeersbehoefte van de
agglomeratie op aanvaardbare wijze
worden voorzien.
Gecombineerd met het streven om
rijkshoofdverkeerswegen niet op het
hart van een stad of agglomeratie te
doen uitmonden, blijkt reeds thans
de behoefte het hoofdtracé van rijks
weg 9 veel meer zuidelijk via een
kruising met het Noordhollands Ka
naal naar het oosten te verleggen,
hetgeen dan tevens een goede aanzet
zal blijken te zijn voor de direkte
ontsluiting van de kop van Noord-
Holland en westelijk West-Friesland.
Maar afgezien van de ontwikkeling
die naar ons oordeel het meest wen
selijk zou zijn, vast staat in ieder ge
val, dat de toekomstige verkeerssitu
atie een andere zal kunnen zijn dan
die, welke in het streekplan als één
der uitgangspunten is genomen.
Het iijkt ons dan ook in geen geval
verantwoord grenswijzigingen te ba
seren op een voor doorgaand verkeer
bedoeld wegenstramien, dat opnieuw
object van onderzoek en studie is.
Op dit punt bezit het streekplan
uiteraard de nodige flexibiliteit. Deze
zal echter door bestuurlijke fixaties
niet doorkruist mogen worden.
Ditzelfde geldt met. betrekking tot
het tweede bélangrijke element in de
toekomstige ontwikkeling, nl. „de
woonfunktie van de agglomeratie".
Wat thans in het streekplan is voor
zien als woonfunktie van Noord-Ken-
nemerland dient eveneens aan zich
wijzigende verhoudingen te kunnen
worden aangepast.
In het annexatie-verzoek van Alk
maar wordt een uitvoerige opsom
ming gegeven van de problemen zoals
die zich in vele, zo niet alle agglome
raties in den lande voordoen.
In de verstedelijking ligt een aantal
facetten, die uiteraard ook de rijks
overheid met zorg vervult. Daarbij
wordt steeds duidelijker, dat een be
ter inzicht in de omvang en de aard
van de verstedelijking gewenst is al
eer een verantwoorde beleidslijn kan
worden bepaald.
De verhoging van de algemene wel
vaart én de sterk toenemende en toe
genomen motorisering, geven moge
lijkheden tot nieuwe vormen van be
hoeften-bevrediging, waarvan het
eigen huis in een aantrekkelijke om
geving en de weekendcreatie als be
langrijke exponenten zijn te beschou
wen.
Men zoekt allerwege het „buiten wo
nen" en denkt daarbij bij voorkeur
zo niet uitsluitend aan het wonen in
een eengezinshuis in een aangename
omgeving, die van goede verkeers
verbindingen is voorzien, dit in com
binatie met een redelijk niveau en
bereikbaarheid van datgene wat men
in de verzorgende, de culturele en de
recreatieve sectoren wenselijk acht.
Naar ons oordeel staan wij met dit
alles nog slechts aan het begin van
een ontwikkeling met een sociale en
ruimtelijke problematiek, die ver uit
gaat boven de problematiek waarop
in het Alkmaarse annexatieverzoek
wordt gedoeld.
Wat de verder wegliggende proble
matiek betreft menen wij, dat het
streekplan voor Noord-Kennemerland
ingepast zal moeten kunnen worden
in een totaal-beleid, dat wenselijk zal
blijken om de ruimtelijke ordening
metterdaad aan de wezenlijke be
hoeften van de Nederlandse bevol
king te doen aanpassen. Ook in dit
opzicht komen wij dus tot de eis van
een flexibel streekplan. Deze flexibi
liteit loopt gevaar wanneer thans
reeds en in deze vorm bestuurlijke
consequenties worden getrokken als
door het gemeentebestuur van Alk
maar is gedaan.
Nadrukkelijk willen wij hierbij stel
len, dat de toekomstige ontwikkeling
bijzondere bestuursvormen, als be
doeld door de Minister van Binnen
landse Zaken in de reeds eerder ge
noemde memorie van toelichting,
noodzakelijk kan maken. Over die
ontwikkeling zal dan echter eerst
meer bekend moeten zijn en in af
wachting daarvan biedt een interge
meentelijke samenwerking voldoende
mogelijkheden om aan de huidige
problemen het hoofd te bieden.
De aard der ontwikkeling, welke
Noord-Kennemerland in het verleden
heeft ondergaan en in de naaste toe
komst nog zal ondergaan, werpt op
zich naar onze mening geen bijzon
dere problemen op, die zouden uit
groeien boven de problemen, zoals die
zich in de verstedelijking elders voor
doen.
In het streekplan is aan nagenoeg
alle hoofdwoonkernen via uitbrei
dingsbestemming in voorstadsbebou
wing aan de verdergaande verstede
lijking tegemoet gekomen. De reali
sering dier bestemming ligt zeker
niet moeilijker dan die, waaraan in
meerdere gemeenten der randstad
reeds eerder geheel of ten dele is
voldaan. Misschien zelfs, dat de op
gave aan de gemeenten in Noord-
Kennemerland eerder eenvoudiger
ligt, vermits van die gemeenten in
overwegende mate slechts een een
zijdige ontwikkeling wordt verlangd,
t.w. die van woonfunktie.
Waar andere gemeentebesturen el
ders slaagden c.q. op de goede weg
zijn in het vervullen van de hen op
gelegde taak, is het niet duidelijk,
waarom aan de bereidheid en kunde
van de gemeentelijke bestuurders van
Noord-Kennemerland zou moeten
worden getwijfeld. In het streekplan
zijn alle gemeenten geroepen tot het
vervullen van een taak; zij zijn onge
twijfeld ook alle bereid die taak op
een zo goed mogelijke en korrekte
wijze te vervullen.
Het is daarom te minder duidelijk
hoe het gemeentebestuur van Alk
maar zich geroepen kan voelen de
aan de agglomeratie Noord-Kenne
merland gegeven opdracht geheel tot
de zijne te rekenen.
Een derde element in de toekomstige
ontwikkeling vormt de „recratiebe-
hoefte". In dat verband vormt het
veilig stellen van „bufferstroken" een
belangrijk element. Vanwege de rijks
overheid wordt daaraan ruime aan
dacht besteed, hetgeen o.m. blijkt uit
het feit, dat reeds een rapport over
de organisatorische oplossing voor
het probleem der bufferstroken is uit
gebracht, terwijl voorts in de rijks
begroting als aanlooppost een niet
onbelangrijk bedrag voor rijksbijdra
gen is geraamd. Teneinde aan de buf
ferstroken goede vorm en inhoud te
geven, behoeven de recreatieve voor
zieningen bij de voortgaande verste
delijking bijzondere aandacht en zorg.
Het ligt voor de hand, dat waar ver
stedelijking van het formaat van een
agglomeratie te verwachten is, uit
breiding der recreatieve mogelijkhe
den nog meer tot de noodzakelijk
heden behoort. Hiervan menen wij nu
reeds te kunnen stellen dat de toe
komstige ontwikkeling meer eist dan
thans wordt voorzien.
De funk tie van Noord-Kennemerlarjd
als recreatieoord reikt daarbij boven
dien veel verder dan die uitsluitend
voor de streek zelf; zij zal moeten
voorzien in de direkte recreatiebe
hoeften van Zaanstreek en IJ-mond,
terwijl een aanvullende taak in pro
vinciaal verband, ja zelfs landelijk
en internationaal reeds in de huidige
funktie-vervulling, eveneens een niet
te onderschatten aandacht behoeft.
Wij zijn van mening, dat ten zuiden
van de Ringweg Alkmaar geen be
stemmingen mogen worden gelegd
tot verdergaande bebouwing. Het
hierbedoelde gebied dezer gemeente,
waarin het Landgoed Cranenbroeck,
is van oudsher bijzonder aantrekke
lijk en ook qua ligging bij uitstek ge
schikt voor uitbreiding van de recre
atiemogelijkheden. Ten zuiden daar
van moeten bovendien het Heilooër-
bos en de omgeving van het Land
goed Nijenburgh de van nature aan
gewezen funktie van recreatiegebied
blijven vervullen. Daarom moet voor
het gebied ten zuiden van de Ring
weg worden verlangd, dat ook via de
bestemmingen aldaar, positief aan in
tensivering en uitbreiding der van
nature typisch goede sfeer voor re
creatiedoeleinden wordt medege
werkt.
De bebouwing, die in dit gebied is
geprojekteerd, beoogt woongelegen
heid te bieden aan ongeveer 8000 in
woners; zo dit aantal in de totale
agglomeratie van Noord-Kennemer
land bezwaarlijk gemist kan worden,
kan met enige goede wil de woonge
legenheid gevoeglijk ten noorden van
de Ringweg worden gevonden. De
noodzaak tot bebouwing ten zuiden
van de Ringweg kunnen wij bezwaar
lijk als een serieus argument aan
vaarden.
Het belang der recreatieve voorzie
ningen weegt, gezien reeds de behoef
ten der huidige bewoners en veel
meer nog gelet op de behoeften van
het toekomstige aantal bewoners der
totale agglomeratie, zonder twijfel
belangrijk zwaarder.
Het is daarom, dat wij van mening
blijven, zoals ook bij onze bezwaren
tegen het streekplan kenbaar ge
maakt, dat handhaving en uitbreiding
der recreatieve funktie op het grond
gebied onzer gemeente ten zuiden
van de Ringweg Alkmaar een posi
tieve bijdrage betekent in de realise
ring van de toekomstige behoeften
dezer streek.
Omtrent de bebouwing, die geprojek
teerd is op het grondgebied onzer ge-
meehte, doch gelegen ten noorden
van de Ringweg, blijven wij tot een
goede samenwerking met het ge
meentebestuur van Alkmaar bereid.
Samenvattend mogen wij aan uw
College als onze mening kenbaar ma
ken, dat tot wijziging der gemeente
lijke grenzen met Alkmaar geen
noodzakelijke redenen aanwezig zijn
en dat voor de behartiging van de
taken, waarin samenwerking gewenst
c.q. noodzakelijk is, steeds op onze
volledige en welgemeende medewer
king mag worden gerekend.
De Raad der gemeente Heiloo
RAAD, EN BLOC, ACHTER
BRIEF VAN BURGEMEESTER EN
WETHOUDERS VAN HEILOO,
AAN DE KROON
Argumentatie tegen voorgestelde
grenswijziging Alkmaar
Men kan het in de Heiloose Raad
nog wel eens met elkaar oneens zijn.
Inzake de voorgestelde grenswijziging
(door Alkmaar) bleek men vrijdag
avond en bloc te staan achter de
brief, welke B. en W. willen sturen
aan de Kroon.
Deze grote eensgezindheid demon
streerde zich in de toespraak welke
het raadslid Ir. T. G. Tomson uit
sprak namens alle raadsfrakties.
In verband met de belangrijkheid en
de argumentatie waarmee de Heiloo
se raad de brief van B. en W. onder
steunde, drukken wij de gehele toe
spraak hierbij af.
Meneer de Voorzitter,
Naar aanleiding van uw ontwerp-
brief aan Gedeputeerde Staten ten
aanzien van het verzoek van de Raad
der gemeente Alkmaar tot wijziging
van de grens met o.a. onze gemeente,
moge ik - sprekende namens de ge
hele Raad - het navolgende opmerken.
Compliment aan Burgemeester
en Wethouders
In de eerste plaats achten wij een
compliment aan uw college op zijn
plaats voor de wijze waardigheid van
uw brief. Het is bepaald het gevoelen
dezer Raad, dat het goed is het hoofd
koel te houden en dat het niet op
onze weg ligt, mede te doen aan het
opzwepen van emoties en instincten,
die verhoudingen tussen mensen en
buren zouden scheppen, die niet be
horen voor te komen. Wij willen ons
daarbij niet ontveinzen, dat het ons
niet gemakkelijk wordt gemaakt.
Wij zijn altijd van mening geweest
- en blijven dat ook - dat Alkmaar
een centrum dient te zijn voor onder
wijs en kunst, recht, handel en in
dustrie en volksgezondheid.
Wij hebben er steeds gaarne aan me
degewerkt om Alkmaar in die zin
groot te maken. Er is ons echter
vaak verweten, dat we ons afzijdig
hielden van allerlei gemeenschappe
lijke regelingen. Dat komt omdat
Alkmaar pas met een voorstel voor
een gemeenschappelijke regeling
pleegt te komen, nadat het eerst zelf
het betreffende object heeft voorbe
reid, opgericht en bemand. En boven
dien pas dan, als blijkt, dat het hun
financiële draagkracht te boven gaat.
Bestuursleiding, directie, administra
tie en verifikatie zijn dan alle in Alk
maarse handen. Een treffend en re
cent voorbeeld daarvan is de centrale
sociale werkplaats. Het enige wat de
omringende gemeenten dan nog over
blijft, is deelneming tegen betaling
van hun aandeel in het tekort. En
voor zover wij daar destijds niet on
middellijk voor bleken te gevoelen,
werd ons gebrek aan solidariteit ver
weten, zoals bij de gemeenschappe
lijke regelingen voor het Centraal
Ziekenhuis en het Slachthuis.
Als wij Alkmaar groot willen maken
in zijn centrumfunktie, willen wij ook
bij de voorbereiding en de organisa
torische opzet betrokken worden. Het
zal dan blijken, dat wij voor de kos
ten van een goed, doeltreffend en
goed bestuurd en bemand object niet
uit de weg gaan. Het zou wijs zijn als
het Alkmaars gemeentebestuur daar
mee eens met hun schouwburgplan
nen rekening hield.
Geneigdheid tot samenwerken
ontbreekt
De geneigdheid tot samenwerking
der buurgemeenten met Alkmaar- lapt
het Alkmaarse college overigens aan
zijn laars.
In zijn memorie van antwoord, blz. 17,
kenschetst het college bereidheid tot
overleg en samenwerking als een „in
terne geestelijke toestand, waarin
derde geen inzicht heeft". En op blz.
15 van dezelfde memorie stelt het:
„De gedachte, dat grenswijziging
eerst aan de orde kan komen, nadat
in de praktijk is gebleken, dat de
resultaten van samenwerken te wen
sen overlaten, wijzen wij af".
Zo weten wij dus waar wij aan toe
zijn. Het was ons bij alle vroegere
pogingen tot overleg of samenwer
king overigens reeds duidelijk gewor
den, dat in Alkmaarse ogen samen
werken betekent het zich a priori
onderwerpen aan de wil van Alkmaar.
Als een fris voorbeeld
Het motiverend schrijven, dat het
verzoek van Alkmaar aan Hare Ma
jesteit begeleidt, is daarmede - wat
stijl en loon betreft - in overeenstem
ming. Hier is geen sprake van een
te raden interne geestelijke toestand.
Het is - zacht gezegd - een nogal on
bescheiden stuk proza. Het hele be
grip „Gross-Alkmaar", waarmede
men werkt, past bij een interne gees
telijke gesteldheid, waarvoor wij bang
zijn als die ooit de kans krijgt zich
uit te leven.
Het is onbegrijpelijk, waar Alkmaar
de pretentie vandaan haalt om zich
over de buurtgemeenten te ontfer
men, die in het Alkmaarse stuk wor
den afgeschilderd als gemeenten zon
der adequate en capabele bemannin
gen. Mogelijk wil men met deze an
nexatie-drift de aandacht afleiden
van de problemen die Alkmaar zelf
nog heeft op te lossen.
Als een fris voorbeeld mogen we er
op wijzen, dat men in Alkmaar tot
voor kort nog op de ton zat, terwijl
wij onze tweede zuiveringsinstallatie
hebben. Daarom ook sluiten wij de
Kooimeer op onze eigen zuivering
aan en daarom schiet de riolering in
het Blockhovepark naar het zuiden af.
Bijzonder jammer
Wij zouden ons bijna verleiden om
in details te treden en onze gevoe
lens van verontwaardiging de vrije
loop te laten. Wij willen echter slechts
constateren, dat het bijzonder jam
mer is, dat Alkmaar zo de kans heeft
laten voorbijgaan, om met behulp van
zijn grote buren te worden tot wat
van een werkelijke centrum-gemeente
mag worden verwacht.
Het gestelde in de geleidebrief bij
het verzoek aan Hare Majesteit heeft
de atmosfeer tussen Alkmaar en zijn
buren overigens nog aanzienlijk slech
ter gemaakt en het is de vraag, hoe
wij zullen moeten leven tot de tijd
waarin het Alkmaarse verzoek tot
grenswijziging definitief zal zijn af
gedaan. Waarschijnlijk zal blijken,
dat nooit zoveel tijd zó nutteloos is
gepasseerd als de phase tussen thans
en de uitspraak van de Kroon. Dit
komt ons overigens typisch voor voor
alle Alkmaarse plannen. Ze zijn
steeds zo groot, dat de realisatie er
van onmogelijk is, terwijl men dat
gene wat onmiddellijk zou kunnen
gebeuren, meestal te alledaags acht
om er aandacht aan te besteden.
Beroep op Alkmaarse raadsleden
Het komt ons voor dat de toon en de
teneur van de meergenoemde brief
niet stroken met de levensstijl, die
wij van de Alkmaarse raadsleden ge
wend zijn. Wij kennen hen vrijwel
allen en weten uit ervaring dat zij,
evenals wij, prijs stellen op goede en
zuivere maatschappelijke verhoudin
gen. Wij zijn er van overtuigd, dat
onze vrienden uit de Alkmaarse Raad
weten, dat Alkmaar geenszins de be
stuurlijke en stedebouwkundige wijs
heid in pacht heeft, evenmin als wij
overigens, en dat we er daarom goed
aan doen „gewoon" te doen. zoals
burgers in één land jegens elkaar be
taamt. In dat licht moet een zo am-
bitieuse machts- en gebiedsuitbrei
ding met liefst 1500 ha - dat is n.b.
een verdubbeling van het Alkmaars
grondgebied - een grote vergissing
zijn.
Aan aftakking geen grensfunkties
toekennen
Meneer de Voorzitter, het behoeft
geen betoog dat wij gaarne instem
men met de brief, die u aan Gede
puteerde Staten van Noord-Holland
hebt opgesteld. Wij zouden het met u
bijzonder verkeerd vinden om een nog
discutabel tracée als dat van Rijks
weg 9 grensfunkties toe te kennen.
Zoveel te meer omdat wij nog steeds
hopen, dat het inzicht nog veld zal
winnen, dat de westelijke aftakking
een mooi recreatiegebied eerst zal
schenden en vervolgens, bij de bebou
wing betrekken.
Wij geven de hoop niet op, dat dat
standpunt verlaten wordt en dat het
streekplan, dat onzes inziens nog
steeds niet is vastgesteld, in die zin
zal worden gewijzigd, zoals ook - naar
wij weten - de wens is van verschil
lende Alkmaarse raadsleden.
Bereidheid tot bespreking van
grenscorrecties
Wij willen er overigens geen geheim
van maken, dat onze Raad bereid is
bepaalde grenscorrecties te bespre
ken, indien dat om bestuurlijke rede
nen van belang zou zijn. Wij denken
daarbij, mét Alkmaar, aan de merk
waardige situatie langs de Kenne-
merstraatweg tussen Regulierslaan
en Heilooërdijk. Wij hebben dit ove
rigens destijds uitdrukkelijk aan het
Alkmaarse college doen weten, maar
dat werd van de hand gewezen, om
dat dat niet in de Gross-Alkmaar-
conceptie past.
Raglanmouwen zijn zéér aan de
ordeWeet u waarom? 't Draagt
prettig en staat stijlvol. Kraagje
en revers zijn heel smal, maken
de jas nog slanker. Met losse
strikceintuur. Grove tweeds, vis
graten, donegals, multicolours
89.50 tjm 159.-
KENNEMERSTRAATWEG 127 - TEL 31815-30466 - HEILOO
Zoals eerder opgemerkt, treft ons in
uw concept-brief de ervaring en de
wijsheid, waarmede geredigeerd is én
wij verzekeren u, dat deze brief vol
komen onze gevoelens en overwegin
gen weergeeft, op een veel waardiger
wijze dan wij dat als meer geëmotio
neerde raadsleden onder woorden
kunnen brengen; maar daardoor ook
een brief van een bestuurlijke allure,
die beter past bij de vertrouwde Ne
derlandse maatschappelijke verhou
dingen, die wij allen nastreven, dan
de ijdele taal die wij tot onze spijt
in Alkmaars ontboezemingen moeten
ontwaren.
KINDEREN VAN ONS VOLK
Zolang er mensen leven, zullen er
zorgen zijn. De geschiedenis der
mensheid leert het ons en in de toe
komst zal het niet anders zijn. Wij
vertellen u geen nieuws, want van
tijd tot tijd wordt u allen geconfron
teerd met het begrip - zorg - en de
menselijke natuur is steeds geneigd
de eigen zorgen zwaarder te tellen
dan die van de naaste.
Wanneer wij ons langs deze weg tot
u richten, dan gaan wij uw aandacht
vragen voor een heel speciaal zorgen-
gebied, waarvan u persoonlijk mis
schien geen weet hebt, maar dat voor
zeer velen buiten uw eigen gezin, een
blijvende druk vormt hetwelk zij zelf
niet kunnen wegnemen en in vele ge
vallen niet eens kunnen verlichten.
Wij willen met u gaarne eens spreken
over de zorg van de geestelijk ge
handicapte medemens in Nederland,
de mens die u misschien weinig ont
moet, de mens die in uw eigen leven
misschien geen rol speelt, maar die
toch zonder uw hulp moeilijk kan
leven, de mens, die om reden van
naastenliefde, rechtvaardigheid en
redelijkheid niet door u mag worden
voorbij gegaan.
Wanneer wij spreken over de gees
telijk gehandicapten dan hebben wij
het oog op ruim 250.000 mensen, die
we kunnen verdelen in drie groepen,
te weten: de diep zwakzinnigen, de
zgn. imbecillen en de debielen.
Velen van u weten misschien maar
weinig af van het leed dat zich hierbij
voordoet. Wij moeten ons echter be
perken in de formulering hiervan.
Er bestaan vele verenigingen die ge
organiseerd zijn om hulp te kunnen
bieden voor deze gehandicapten.
Daarom verzoeken wij u 't volgende:
Geeft voor het gehandicapte kind uit
liefde tot dit kind maar ook vooral
uit dankbaarheid dat God u wellicht
gezonde kinderen heeft geschonken!
Geeft royaal, wij vragen géén aal
moes
Uw bijdrage kunt u ook storten of
overschrijven op giro 6331 t.n.v. de
Alkmaarse Bank, welke gelden dan
verdeeld worden onder de organisa
ties.
Namens de Federatie B.L.O.
Rayon Alkmaar:
J. v. Riel, Ouder Vereniging
R. P. Abrahamse, Alg. Ver.
Nazorg
Joh. Goedvolk, Prot-chr. Naz.
bieden wij u aan een
ARISTONA-RECORDER met 4 sporen-techniek,
band en microfoon van 458,voor 398,
Een recorder van 315,compl. voor 278,
Deze speciale aanbieding is geldig v. 7 november - 16 november a.s.
KENNEMERSTRAATWEG 255 HEILOO
TELEFOON 30262