RADIO BAKKER FALCON KRETA WEGENS HEROPENING EN ONS 25-JARIG JUBILEUM 31 OKTOBER 1963 BIJBLAD UITKIJKPOST (vervolg van pag. 2 van het bijblad) sluiting van de Kop van Noord-Hol land en westelijk West-Friesland. De voor deze ontsluiting noodzakelijke verkeersverbindingen staan reeds in het middelpunt van belangstelling en studie. De Minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid vermeldt in de toe lichting op de begroting voor 1964, dat maatregelen op het gebied van verkeer en openbaar vervoer hand in hand zullen moeten gaan met maat regelen voor het ontwikkelen van de stedelijke woon- en werkgebieden. Met het oog hierop heeft de ambts voorganger van de bewindsman de mogelijkheid van geïntegreerde stu dies te dezen bij zijn ambtgenoot van Verkeer en Waterstaat ter sprake gebracht; deze stond voor zulk een aanpak open. Uiteraard mag ver wacht worden, dat de huidige Minis ter van Verkeer en Waterstaat der gelijke studies zal bevorderen. Het is dus niet ondenkbaar, en in ons bezwaar tegen het streekplan hebben wij dit reeds als een wense lijkheid naar voren gebracht, dat het wegenstramien in Noord-Holland op grond van nader onderzoek anders zal worden dan in het streekplan is voorzien. Voorlopige studies laten reeds de mogelijkheid zien van een totaal gewijzigde situatie, waardoor met het vervangen van de geprojek- teerde westelijke- en oostelijke af takking van rijksweg 9 door een be tere oplossing ernstig rekening dient te worden gehouden. Zowel thans als in de toekomstige situatie kan door middel van de Ring weg Alkmaar vanuit de bestaande rotonde van rijksweg 9 via de be staande provinciale aftakking (Hei- looër Tolweg) en de te verbreden Re gulierslaan in westelijke richting, en via de bestaande Ommering over de Leeghwaterbrug in oostelijke rich ting, in de verkeersbehoefte van de agglomeratie op aanvaardbare wijze worden voorzien. Gecombineerd met het streven om rijkshoofdverkeerswegen niet op het hart van een stad of agglomeratie te doen uitmonden, blijkt reeds thans de behoefte het hoofdtracé van rijks weg 9 veel meer zuidelijk via een kruising met het Noordhollands Ka naal naar het oosten te verleggen, hetgeen dan tevens een goede aanzet zal blijken te zijn voor de direkte ontsluiting van de kop van Noord- Holland en westelijk West-Friesland. Maar afgezien van de ontwikkeling die naar ons oordeel het meest wen selijk zou zijn, vast staat in ieder ge val, dat de toekomstige verkeerssitu atie een andere zal kunnen zijn dan die, welke in het streekplan als één der uitgangspunten is genomen. Het iijkt ons dan ook in geen geval verantwoord grenswijzigingen te ba seren op een voor doorgaand verkeer bedoeld wegenstramien, dat opnieuw object van onderzoek en studie is. Op dit punt bezit het streekplan uiteraard de nodige flexibiliteit. Deze zal echter door bestuurlijke fixaties niet doorkruist mogen worden. Ditzelfde geldt met. betrekking tot het tweede bélangrijke element in de toekomstige ontwikkeling, nl. „de woonfunktie van de agglomeratie". Wat thans in het streekplan is voor zien als woonfunktie van Noord-Ken- nemerland dient eveneens aan zich wijzigende verhoudingen te kunnen worden aangepast. In het annexatie-verzoek van Alk maar wordt een uitvoerige opsom ming gegeven van de problemen zoals die zich in vele, zo niet alle agglome raties in den lande voordoen. In de verstedelijking ligt een aantal facetten, die uiteraard ook de rijks overheid met zorg vervult. Daarbij wordt steeds duidelijker, dat een be ter inzicht in de omvang en de aard van de verstedelijking gewenst is al eer een verantwoorde beleidslijn kan worden bepaald. De verhoging van de algemene wel vaart én de sterk toenemende en toe genomen motorisering, geven moge lijkheden tot nieuwe vormen van be hoeften-bevrediging, waarvan het eigen huis in een aantrekkelijke om geving en de weekendcreatie als be langrijke exponenten zijn te beschou wen. Men zoekt allerwege het „buiten wo nen" en denkt daarbij bij voorkeur zo niet uitsluitend aan het wonen in een eengezinshuis in een aangename omgeving, die van goede verkeers verbindingen is voorzien, dit in com binatie met een redelijk niveau en bereikbaarheid van datgene wat men in de verzorgende, de culturele en de recreatieve sectoren wenselijk acht. Naar ons oordeel staan wij met dit alles nog slechts aan het begin van een ontwikkeling met een sociale en ruimtelijke problematiek, die ver uit gaat boven de problematiek waarop in het Alkmaarse annexatieverzoek wordt gedoeld. Wat de verder wegliggende proble matiek betreft menen wij, dat het streekplan voor Noord-Kennemerland ingepast zal moeten kunnen worden in een totaal-beleid, dat wenselijk zal blijken om de ruimtelijke ordening metterdaad aan de wezenlijke be hoeften van de Nederlandse bevol king te doen aanpassen. Ook in dit opzicht komen wij dus tot de eis van een flexibel streekplan. Deze flexibi liteit loopt gevaar wanneer thans reeds en in deze vorm bestuurlijke consequenties worden getrokken als door het gemeentebestuur van Alk maar is gedaan. Nadrukkelijk willen wij hierbij stel len, dat de toekomstige ontwikkeling bijzondere bestuursvormen, als be doeld door de Minister van Binnen landse Zaken in de reeds eerder ge noemde memorie van toelichting, noodzakelijk kan maken. Over die ontwikkeling zal dan echter eerst meer bekend moeten zijn en in af wachting daarvan biedt een interge meentelijke samenwerking voldoende mogelijkheden om aan de huidige problemen het hoofd te bieden. De aard der ontwikkeling, welke Noord-Kennemerland in het verleden heeft ondergaan en in de naaste toe komst nog zal ondergaan, werpt op zich naar onze mening geen bijzon dere problemen op, die zouden uit groeien boven de problemen, zoals die zich in de verstedelijking elders voor doen. In het streekplan is aan nagenoeg alle hoofdwoonkernen via uitbrei dingsbestemming in voorstadsbebou wing aan de verdergaande verstede lijking tegemoet gekomen. De reali sering dier bestemming ligt zeker niet moeilijker dan die, waaraan in meerdere gemeenten der randstad reeds eerder geheel of ten dele is voldaan. Misschien zelfs, dat de op gave aan de gemeenten in Noord- Kennemerland eerder eenvoudiger ligt, vermits van die gemeenten in overwegende mate slechts een een zijdige ontwikkeling wordt verlangd, t.w. die van woonfunktie. Waar andere gemeentebesturen el ders slaagden c.q. op de goede weg zijn in het vervullen van de hen op gelegde taak, is het niet duidelijk, waarom aan de bereidheid en kunde van de gemeentelijke bestuurders van Noord-Kennemerland zou moeten worden getwijfeld. In het streekplan zijn alle gemeenten geroepen tot het vervullen van een taak; zij zijn onge twijfeld ook alle bereid die taak op een zo goed mogelijke en korrekte wijze te vervullen. Het is daarom te minder duidelijk hoe het gemeentebestuur van Alk maar zich geroepen kan voelen de aan de agglomeratie Noord-Kenne merland gegeven opdracht geheel tot de zijne te rekenen. Een derde element in de toekomstige ontwikkeling vormt de „recratiebe- hoefte". In dat verband vormt het veilig stellen van „bufferstroken" een belangrijk element. Vanwege de rijks overheid wordt daaraan ruime aan dacht besteed, hetgeen o.m. blijkt uit het feit, dat reeds een rapport over de organisatorische oplossing voor het probleem der bufferstroken is uit gebracht, terwijl voorts in de rijks begroting als aanlooppost een niet onbelangrijk bedrag voor rijksbijdra gen is geraamd. Teneinde aan de buf ferstroken goede vorm en inhoud te geven, behoeven de recreatieve voor zieningen bij de voortgaande verste delijking bijzondere aandacht en zorg. Het ligt voor de hand, dat waar ver stedelijking van het formaat van een agglomeratie te verwachten is, uit breiding der recreatieve mogelijkhe den nog meer tot de noodzakelijk heden behoort. Hiervan menen wij nu reeds te kunnen stellen dat de toe komstige ontwikkeling meer eist dan thans wordt voorzien. De funk tie van Noord-Kennemerlarjd als recreatieoord reikt daarbij boven dien veel verder dan die uitsluitend voor de streek zelf; zij zal moeten voorzien in de direkte recreatiebe hoeften van Zaanstreek en IJ-mond, terwijl een aanvullende taak in pro vinciaal verband, ja zelfs landelijk en internationaal reeds in de huidige funktie-vervulling, eveneens een niet te onderschatten aandacht behoeft. Wij zijn van mening, dat ten zuiden van de Ringweg Alkmaar geen be stemmingen mogen worden gelegd tot verdergaande bebouwing. Het hierbedoelde gebied dezer gemeente, waarin het Landgoed Cranenbroeck, is van oudsher bijzonder aantrekke lijk en ook qua ligging bij uitstek ge schikt voor uitbreiding van de recre atiemogelijkheden. Ten zuiden daar van moeten bovendien het Heilooër- bos en de omgeving van het Land goed Nijenburgh de van nature aan gewezen funktie van recreatiegebied blijven vervullen. Daarom moet voor het gebied ten zuiden van de Ring weg worden verlangd, dat ook via de bestemmingen aldaar, positief aan in tensivering en uitbreiding der van nature typisch goede sfeer voor re creatiedoeleinden wordt medege werkt. De bebouwing, die in dit gebied is geprojekteerd, beoogt woongelegen heid te bieden aan ongeveer 8000 in woners; zo dit aantal in de totale agglomeratie van Noord-Kennemer land bezwaarlijk gemist kan worden, kan met enige goede wil de woonge legenheid gevoeglijk ten noorden van de Ringweg worden gevonden. De noodzaak tot bebouwing ten zuiden van de Ringweg kunnen wij bezwaar lijk als een serieus argument aan vaarden. Het belang der recreatieve voorzie ningen weegt, gezien reeds de behoef ten der huidige bewoners en veel meer nog gelet op de behoeften van het toekomstige aantal bewoners der totale agglomeratie, zonder twijfel belangrijk zwaarder. Het is daarom, dat wij van mening blijven, zoals ook bij onze bezwaren tegen het streekplan kenbaar ge maakt, dat handhaving en uitbreiding der recreatieve funktie op het grond gebied onzer gemeente ten zuiden van de Ringweg Alkmaar een posi tieve bijdrage betekent in de realise ring van de toekomstige behoeften dezer streek. Omtrent de bebouwing, die geprojek teerd is op het grondgebied onzer ge- meehte, doch gelegen ten noorden van de Ringweg, blijven wij tot een goede samenwerking met het ge meentebestuur van Alkmaar bereid. Samenvattend mogen wij aan uw College als onze mening kenbaar ma ken, dat tot wijziging der gemeente lijke grenzen met Alkmaar geen noodzakelijke redenen aanwezig zijn en dat voor de behartiging van de taken, waarin samenwerking gewenst c.q. noodzakelijk is, steeds op onze volledige en welgemeende medewer king mag worden gerekend. De Raad der gemeente Heiloo RAAD, EN BLOC, ACHTER BRIEF VAN BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN HEILOO, AAN DE KROON Argumentatie tegen voorgestelde grenswijziging Alkmaar Men kan het in de Heiloose Raad nog wel eens met elkaar oneens zijn. Inzake de voorgestelde grenswijziging (door Alkmaar) bleek men vrijdag avond en bloc te staan achter de brief, welke B. en W. willen sturen aan de Kroon. Deze grote eensgezindheid demon streerde zich in de toespraak welke het raadslid Ir. T. G. Tomson uit sprak namens alle raadsfrakties. In verband met de belangrijkheid en de argumentatie waarmee de Heiloo se raad de brief van B. en W. onder steunde, drukken wij de gehele toe spraak hierbij af. Meneer de Voorzitter, Naar aanleiding van uw ontwerp- brief aan Gedeputeerde Staten ten aanzien van het verzoek van de Raad der gemeente Alkmaar tot wijziging van de grens met o.a. onze gemeente, moge ik - sprekende namens de ge hele Raad - het navolgende opmerken. Compliment aan Burgemeester en Wethouders In de eerste plaats achten wij een compliment aan uw college op zijn plaats voor de wijze waardigheid van uw brief. Het is bepaald het gevoelen dezer Raad, dat het goed is het hoofd koel te houden en dat het niet op onze weg ligt, mede te doen aan het opzwepen van emoties en instincten, die verhoudingen tussen mensen en buren zouden scheppen, die niet be horen voor te komen. Wij willen ons daarbij niet ontveinzen, dat het ons niet gemakkelijk wordt gemaakt. Wij zijn altijd van mening geweest - en blijven dat ook - dat Alkmaar een centrum dient te zijn voor onder wijs en kunst, recht, handel en in dustrie en volksgezondheid. Wij hebben er steeds gaarne aan me degewerkt om Alkmaar in die zin groot te maken. Er is ons echter vaak verweten, dat we ons afzijdig hielden van allerlei gemeenschappe lijke regelingen. Dat komt omdat Alkmaar pas met een voorstel voor een gemeenschappelijke regeling pleegt te komen, nadat het eerst zelf het betreffende object heeft voorbe reid, opgericht en bemand. En boven dien pas dan, als blijkt, dat het hun financiële draagkracht te boven gaat. Bestuursleiding, directie, administra tie en verifikatie zijn dan alle in Alk maarse handen. Een treffend en re cent voorbeeld daarvan is de centrale sociale werkplaats. Het enige wat de omringende gemeenten dan nog over blijft, is deelneming tegen betaling van hun aandeel in het tekort. En voor zover wij daar destijds niet on middellijk voor bleken te gevoelen, werd ons gebrek aan solidariteit ver weten, zoals bij de gemeenschappe lijke regelingen voor het Centraal Ziekenhuis en het Slachthuis. Als wij Alkmaar groot willen maken in zijn centrumfunktie, willen wij ook bij de voorbereiding en de organisa torische opzet betrokken worden. Het zal dan blijken, dat wij voor de kos ten van een goed, doeltreffend en goed bestuurd en bemand object niet uit de weg gaan. Het zou wijs zijn als het Alkmaars gemeentebestuur daar mee eens met hun schouwburgplan nen rekening hield. Geneigdheid tot samenwerken ontbreekt De geneigdheid tot samenwerking der buurgemeenten met Alkmaar- lapt het Alkmaarse college overigens aan zijn laars. In zijn memorie van antwoord, blz. 17, kenschetst het college bereidheid tot overleg en samenwerking als een „in terne geestelijke toestand, waarin derde geen inzicht heeft". En op blz. 15 van dezelfde memorie stelt het: „De gedachte, dat grenswijziging eerst aan de orde kan komen, nadat in de praktijk is gebleken, dat de resultaten van samenwerken te wen sen overlaten, wijzen wij af". Zo weten wij dus waar wij aan toe zijn. Het was ons bij alle vroegere pogingen tot overleg of samenwer king overigens reeds duidelijk gewor den, dat in Alkmaarse ogen samen werken betekent het zich a priori onderwerpen aan de wil van Alkmaar. Als een fris voorbeeld Het motiverend schrijven, dat het verzoek van Alkmaar aan Hare Ma jesteit begeleidt, is daarmede - wat stijl en loon betreft - in overeenstem ming. Hier is geen sprake van een te raden interne geestelijke toestand. Het is - zacht gezegd - een nogal on bescheiden stuk proza. Het hele be grip „Gross-Alkmaar", waarmede men werkt, past bij een interne gees telijke gesteldheid, waarvoor wij bang zijn als die ooit de kans krijgt zich uit te leven. Het is onbegrijpelijk, waar Alkmaar de pretentie vandaan haalt om zich over de buurtgemeenten te ontfer men, die in het Alkmaarse stuk wor den afgeschilderd als gemeenten zon der adequate en capabele bemannin gen. Mogelijk wil men met deze an nexatie-drift de aandacht afleiden van de problemen die Alkmaar zelf nog heeft op te lossen. Als een fris voorbeeld mogen we er op wijzen, dat men in Alkmaar tot voor kort nog op de ton zat, terwijl wij onze tweede zuiveringsinstallatie hebben. Daarom ook sluiten wij de Kooimeer op onze eigen zuivering aan en daarom schiet de riolering in het Blockhovepark naar het zuiden af. Bijzonder jammer Wij zouden ons bijna verleiden om in details te treden en onze gevoe lens van verontwaardiging de vrije loop te laten. Wij willen echter slechts constateren, dat het bijzonder jam mer is, dat Alkmaar zo de kans heeft laten voorbijgaan, om met behulp van zijn grote buren te worden tot wat van een werkelijke centrum-gemeente mag worden verwacht. Het gestelde in de geleidebrief bij het verzoek aan Hare Majesteit heeft de atmosfeer tussen Alkmaar en zijn buren overigens nog aanzienlijk slech ter gemaakt en het is de vraag, hoe wij zullen moeten leven tot de tijd waarin het Alkmaarse verzoek tot grenswijziging definitief zal zijn af gedaan. Waarschijnlijk zal blijken, dat nooit zoveel tijd zó nutteloos is gepasseerd als de phase tussen thans en de uitspraak van de Kroon. Dit komt ons overigens typisch voor voor alle Alkmaarse plannen. Ze zijn steeds zo groot, dat de realisatie er van onmogelijk is, terwijl men dat gene wat onmiddellijk zou kunnen gebeuren, meestal te alledaags acht om er aandacht aan te besteden. Beroep op Alkmaarse raadsleden Het komt ons voor dat de toon en de teneur van de meergenoemde brief niet stroken met de levensstijl, die wij van de Alkmaarse raadsleden ge wend zijn. Wij kennen hen vrijwel allen en weten uit ervaring dat zij, evenals wij, prijs stellen op goede en zuivere maatschappelijke verhoudin gen. Wij zijn er van overtuigd, dat onze vrienden uit de Alkmaarse Raad weten, dat Alkmaar geenszins de be stuurlijke en stedebouwkundige wijs heid in pacht heeft, evenmin als wij overigens, en dat we er daarom goed aan doen „gewoon" te doen. zoals burgers in één land jegens elkaar be taamt. In dat licht moet een zo am- bitieuse machts- en gebiedsuitbrei ding met liefst 1500 ha - dat is n.b. een verdubbeling van het Alkmaars grondgebied - een grote vergissing zijn. Aan aftakking geen grensfunkties toekennen Meneer de Voorzitter, het behoeft geen betoog dat wij gaarne instem men met de brief, die u aan Gede puteerde Staten van Noord-Holland hebt opgesteld. Wij zouden het met u bijzonder verkeerd vinden om een nog discutabel tracée als dat van Rijks weg 9 grensfunkties toe te kennen. Zoveel te meer omdat wij nog steeds hopen, dat het inzicht nog veld zal winnen, dat de westelijke aftakking een mooi recreatiegebied eerst zal schenden en vervolgens, bij de bebou wing betrekken. Wij geven de hoop niet op, dat dat standpunt verlaten wordt en dat het streekplan, dat onzes inziens nog steeds niet is vastgesteld, in die zin zal worden gewijzigd, zoals ook - naar wij weten - de wens is van verschil lende Alkmaarse raadsleden. Bereidheid tot bespreking van grenscorrecties Wij willen er overigens geen geheim van maken, dat onze Raad bereid is bepaalde grenscorrecties te bespre ken, indien dat om bestuurlijke rede nen van belang zou zijn. Wij denken daarbij, mét Alkmaar, aan de merk waardige situatie langs de Kenne- merstraatweg tussen Regulierslaan en Heilooërdijk. Wij hebben dit ove rigens destijds uitdrukkelijk aan het Alkmaarse college doen weten, maar dat werd van de hand gewezen, om dat dat niet in de Gross-Alkmaar- conceptie past. Raglanmouwen zijn zéér aan de ordeWeet u waarom? 't Draagt prettig en staat stijlvol. Kraagje en revers zijn heel smal, maken de jas nog slanker. Met losse strikceintuur. Grove tweeds, vis graten, donegals, multicolours 89.50 tjm 159.- KENNEMERSTRAATWEG 127 - TEL 31815-30466 - HEILOO Zoals eerder opgemerkt, treft ons in uw concept-brief de ervaring en de wijsheid, waarmede geredigeerd is én wij verzekeren u, dat deze brief vol komen onze gevoelens en overwegin gen weergeeft, op een veel waardiger wijze dan wij dat als meer geëmotio neerde raadsleden onder woorden kunnen brengen; maar daardoor ook een brief van een bestuurlijke allure, die beter past bij de vertrouwde Ne derlandse maatschappelijke verhou dingen, die wij allen nastreven, dan de ijdele taal die wij tot onze spijt in Alkmaars ontboezemingen moeten ontwaren. KINDEREN VAN ONS VOLK Zolang er mensen leven, zullen er zorgen zijn. De geschiedenis der mensheid leert het ons en in de toe komst zal het niet anders zijn. Wij vertellen u geen nieuws, want van tijd tot tijd wordt u allen geconfron teerd met het begrip - zorg - en de menselijke natuur is steeds geneigd de eigen zorgen zwaarder te tellen dan die van de naaste. Wanneer wij ons langs deze weg tot u richten, dan gaan wij uw aandacht vragen voor een heel speciaal zorgen- gebied, waarvan u persoonlijk mis schien geen weet hebt, maar dat voor zeer velen buiten uw eigen gezin, een blijvende druk vormt hetwelk zij zelf niet kunnen wegnemen en in vele ge vallen niet eens kunnen verlichten. Wij willen met u gaarne eens spreken over de zorg van de geestelijk ge handicapte medemens in Nederland, de mens die u misschien weinig ont moet, de mens die in uw eigen leven misschien geen rol speelt, maar die toch zonder uw hulp moeilijk kan leven, de mens, die om reden van naastenliefde, rechtvaardigheid en redelijkheid niet door u mag worden voorbij gegaan. Wanneer wij spreken over de gees telijk gehandicapten dan hebben wij het oog op ruim 250.000 mensen, die we kunnen verdelen in drie groepen, te weten: de diep zwakzinnigen, de zgn. imbecillen en de debielen. Velen van u weten misschien maar weinig af van het leed dat zich hierbij voordoet. Wij moeten ons echter be perken in de formulering hiervan. Er bestaan vele verenigingen die ge organiseerd zijn om hulp te kunnen bieden voor deze gehandicapten. Daarom verzoeken wij u 't volgende: Geeft voor het gehandicapte kind uit liefde tot dit kind maar ook vooral uit dankbaarheid dat God u wellicht gezonde kinderen heeft geschonken! Geeft royaal, wij vragen géén aal moes Uw bijdrage kunt u ook storten of overschrijven op giro 6331 t.n.v. de Alkmaarse Bank, welke gelden dan verdeeld worden onder de organisa ties. Namens de Federatie B.L.O. Rayon Alkmaar: J. v. Riel, Ouder Vereniging R. P. Abrahamse, Alg. Ver. Nazorg Joh. Goedvolk, Prot-chr. Naz. bieden wij u aan een ARISTONA-RECORDER met 4 sporen-techniek, band en microfoon van 458,voor 398, Een recorder van 315,compl. voor 278, Deze speciale aanbieding is geldig v. 7 november - 16 november a.s. KENNEMERSTRAATWEG 255 HEILOO TELEFOON 30262

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Uitkijkpost : nieuwsblad voor Heiloo e.o. | 1963 | | pagina 8