Kerstmis
1996
Stichting Heiloo Houden zo!
heeft eerste lustrum erop zitten
en gaat strijdlustig verder
Aangewakkerd door herfststor
men jagen regen- en hagelbuien
over het land. Alles wat in de
natuur zwak is omverwerpend
of met zich mee voerendzoals
de bladeren van boom en
struik. En dan komt heel plot
seling het natuurgeweld tot
stilstand. Even onverwachts als
het kwam. Uitgeraasd
voorlopig althans.
Het kleine^wild op de akkers
schijnbaar altijd van hot naar
her rennendv/eet dat het nu
tijd wordt het landschap vaarwel
te zeggen en zich nog eens
extra te goed te doen aan de
achtergebleven vruchten van de
zomer. De lichaamsthermo-
staat, daar hoeven de dieren'
zich niet om te bekommeren.
Die wordt automatisch
aangepast aan de komende
winter. En zo verdwijnt het
kleine wild, voordat de vorst
verschijnt, ondergronds. Lekker
knus, totdat het terugkerende
zonlicht met haar koestering de
ingekeerde natuur doet
herleven.
Waarom zou dit natuurlijk
ingebakken ritme van de dieren
ook niet zijn ingebakken bij de
mens? Ingesponnen door zijn
ervaringen uit een ver verle
den, zit de hedendaagse mens
misschien nog steeds gevangen
in het web van datzelfde verle
den. Vandaar wellicht de drang
om ons met karrenvrachten
aan voedsel in huis terug te
trekken, huis en haard te
versieren en ons te omringen
met dierbaren.
Misschien worden we in deze
tijd van het jaar nog steeds
geleid door een niet te plaat
sen onbehaaglijkheid, die als
een dirigent het orkest van
onze emoties bespeelt. Soms in
mineur, hoe komen we die
lange winter nu weer door
Soms crescendo, juichend blij,
met straks weer het groeiende
dag- en zonlicht.
In veel culturen zien we tegen
het jaareinde de behoefte aan
meer intimiteit ontstaan. Het
geven en ontvangen van warmte,
dikwijls in de vorm van een
kleine attentie, een uitnodi
ging, een kaartje, een
geschenkje. Even laten weten
Ik denk aan jou'.
In de bibliotheek is een grote
presentatie van lectuur over
het vieren en beleven van
Kerstmis door de eeuwen heen.
Ik noem enkele titels: En nu is
het Kerstmis, oorsprong, tradi
tie en symboliek, door
Desmond MorrisDe Kerstdoos
door R.P. EvansKerstfeest, ver
langen naar licht en vrede door
Miep van Rooijen; Beroemde
oude en nieuwe kerstverhalen
rond het thema Kerstmis en
nog heel veel andere boeken.
Carla van de bibliotheek
f
Uitkijkpost Kerstbijlage - 18 december 1996 - pagina 3
omgeving alleen maar groter
geworden. Nog steeds zijn niet
alle toezeggingen ook daadwer
kelijk nagekomen. De gemeente
zal toch een keer met adequate
oplossingen moeten komen
Van der Meulen vindt het uniek
dat het voltallige bestuur van
het eerste uur nog steeds aan is.
„We hebben nooit mot, om het
zo maar eens te zeggen. Er zijn
geen afsplitsingen geweest.
Zijn mede-bestuursleden
omschrijft hij dan ook als 'met
beide benen op de grond', het
geen wellicht te danken is aan
hun leeftijd. „Alleen mevrouw
van Oversteeg is een stuk jon
ger," lacht hij. „Inmiddels zijn
we meer dan kennissen van
elkaar geworden. En wat er odk
gebeurt, we komen altijd weer
bij elkaar terug. Je' hebt elkaar
toch weer nodig."
Dat is ook de reden dat hij het
goed kan vinden met burge
meester N. Schoof, volgens Van;'
der Meulen. „Je moet mekaar If
en toe eens flink de waarheid
zeggen, maar dan ook niet
schromen om eens een compli-
ment uit te delen. Zoals bijvoor
beeld de invulling v!h de
nieuwbouw aan de Plstpor van
Muijenweg. Het nieuwe
Trefpunt en de woningen. De
gemeente heeft daar heel goed
overlegd met de bewoners en
ook geluisterd naar hun ideeën.
Pluim voor de burgemeester."
Klauwen met geld
De annexatieplannen van
Alkmaar en de plannen tot
samenvoeging hebben de
Stichting Heiloo Houden zo!
doen besluiten de ontwikkelin-
vlnr dhr. f. Bakkum, mw. A. van
Oversteeg, dhr. L. Klamer en
dhr. A. van der Meulen.
gen te blijven volgen en waar
nodig in te spreken of bezwaren
neer te leggen. De gevreesde
grenscorrecties aan de noord
westkant van Heiloo raakten
gelukkig van de baan, maar
begin december stemde de
gemeenteraad in met het afstaan
van grond in de Boekelermeer
ten gunste van onze noorder
buur. ^Tweehonderd hectare
grond weggeven, dat vind ik
nogal wat," briest Van der
Meulen.
„Als een gewone burger hier in
Heiloo een stukje grond wil
kopers dan betaalt-ie klauwen
met geldL En dan geven ze een
deel van de Boekelermeer zó
weg. Rechtsongelijkheid, dat is
het Hier. zal Alkmaar zich wel
tè pletter om lachen."
Van der Meulen heeft met de
bewoners van de Boekelermeer
te doen. „Het feit dat deze
mensen pas géhoord worden
nadat dé gemeenteraad ermee
heeft ingestemd, zegt natuurlijk
al genoeg. De raad heeft 'ja'
gezegd, maar tegen de wil van
de bevolking in. Hier bestaat
absoluut geen draagvlak voor,
alleen op de Raadhuisweg."
Heiloo Houden zo! is nog
immer strijdvaardig, zo blijkt
verder. „Wij züllen alle proce
dures die er komen, bestrijden.
Alles wat we kunnen doen, zul
len we ook doen," besluit Van
der Meulen gedecideerd.
Marian Lutgerink
Inmiddels zijn er vijf woelige
jaren verstreken. Het bestuur
van het eerste ogenblik, dat wil
zeggen voorzitter A. van der
Mèulen, secretaris J. Bakkum en
de heren J. Bolten en L. Klamer
en mevrouw A. van Oversteeg,
viert in gepaste bescheidenheid
het eerste lustrum.
„Toen ik ermee begon, dacht ik
dat het maar voor een jaartje
zou zijn," lacht Van der Meulen.
„Maar je ziet het. We zijn er
nog steeds." Begin dit jaar
besloot het bestuur het wat
kalmer aan te gaan doen, in
ieder geval wat op de achter
grond te blijven. Maar toen
bracht Alkmaar de gevreesde
notitie naar buiten, waarin ruim
te op Heiloos grondgebied
geclaimd werd voor woning
bouw en industrie. Heiloo
Houden zo! bedacht zich geen
moment en pakte onmiddellijk
de draad weer op.
Vuurwerk
„In het begin waren we niet of
nauwelijks op de hoogte van de
werkwijze van het college van
burgemeester en wethouders en
de gemeenteraad. Om daarmee
vertrouwd te raken, en om te
begrijpen hoe besluiten tot stand
komen, was het noodzakelijk de
vergaderingen van commissies
en raad op de voet te volgen,"
blikt Van der Meulen terug.
Dé eerste jaren sloeg het
bestuur geen vergadering over.
Tegenwoordig wordt aan de
hand van agenda's bekeken
welke vergadering punten heeft
die voor Heiloo Houden zo!
belangrijk kunnen zijn. Het
bestuur heeft inmiddels veel
geleerd. „In commissievergade
ringen wordt de basis gelegd
voor de definitieve besluitvor
ming in de raadsvergadering.
Ook al levert een vergadering
van de gemeenteraad wel eens
vuurwerk op in de vorm van
moties of amendementen, de
principe-besluiten die in de
commissies genomen worden
blijven praktisch gesproken
gehandhaafd. Réden dus om
vóór een commissievergadering
al bezwaren in te brengen bij de
politiek."
Heiloo Houden zo! heeft zich
de afgelopen vijf jaar ingezet
voor iedere bewoner van
Heiloo, die terecht of onterecht
meende in zijn belangen
geschaad te worden. „Als wij
dachten dat een bezwaar onte
recht was, dan zeiden we dat.
Als een bezwaar wel terecht
was, maar gezien het meerder
heidsbesluit van de raad geen
kans van slagen zou hebben,
zeiden we dat ook. Of we
adviseerden om het als een
soort van waarschuwing aan de-
politiek te zien."
Vragen, adviezen en protesten,
het zijn er vele geweest volgens
de voorzitter. „Om maar eens
wat te noemen: de bewoners
van de Holleweg, de
Heerenweg, de Pastoor van
Muijenweg, het Vierkant, Jiet
Malevoort, de Bergeonstraat, de
Kanaalweg, de Whizzl-winkel."
Ook de commotie rond de ver
bouwing van 't Loo staat hem
nog helder voor de geest. „De
bezwaren tegen de uitbreiding
van winkelcentrum 't Loo had
den voornamelijk betrekking op
onjuiste aannames van het ver
keer en de overlast die dat voor
de wijde omgeving zou geven-
Ondanks de toezeggingen voor
betere parkeerfaciliteiten is de
overlast voor bewoners in de
4/TrTVN P 6 december 1991
vond in Motel Heiloo
^jjTdé oprichtingsverga-
7^* dering plaats van de
actiegroep Heiloo. Ongeruste
burgers verenigden zich om
actie te gaan voeren tegen de
plannen van de gemeente
Heiloo, zoals die neergelegd
waren in de Structuurvisie.
Kort na de oprichtingsvergade
ring werd de eerste bijeenkomst
gehouden, bijgewoond door
ruim tweehonderd belangstel
lenden.
Onder de ondertekenaars tegen
de Structuurvisie werd een
donateursactie gehouden. Een
respons van 1200 donateurs gaf
het bestuur voldoende vertrou
wen om de actiegroep om te
zetten in de Stichting Heiloo
Houden zo!
