Egmondse beHOEDers weer in hun element
Update reisverslag van
A/lirïam Terlien
officiële Höedenopzetting, waarbij
alle leden, verzameld op het podi
um, zichzelf gelijktijdig de hoed
opzetten.
Lid worden van het gilde heeft wel
wat voeten in de aarde. Zo kunnen
alleen zittende leden een nieuw lid
aanbrengen en deze wordf pas
geaccepteerd na een meer dan
grondige ballotage: „We gaan op
huisbezoek bij de kandidaat, want
we willen weten wat voor vlees we
in de kuip hebben, maar doorslag
gevend is: Heeft de man een deug
delijke hoed?", aldus Gerbrand
Groot, lid van de Raad van Wijze
Hoeden. Hij geeft desgevraagd toe
dat het hele gildegebeuren zoals hij
het zelf formuleert „een flinke
knipoog naar de leut" bevat, maar
dat neemt niet weg dat er wat
regels zijn om rekening mee te hou
den. Een belangrijke regel luidt:
„Tijdens het hoedenseizoen moet
elk lid - op straffe van een boete
van 2,- zijn hoed dragen tijdens
gildevergaderingen, plechtigheden,
recepties en bij het betreden van de
openbare weg, tenzij hij in sport- of
werkkledij is, of vanaf windkracht
7." Groot voegt daar met een lach
nog aan toe: „Zonder hoed buiten
de deur, dat wordt zelfs door niet-
leden bij het Gilde gerapporteerd."
Het gilde, dat in 1998 werd opge
richt, wordt van schrikkeljaar tot
schrikkeljaar bestuurd door een
driekoppige Raad van Wijze
Voorzitter Kees Borst krijgt de Pauwhoed opgezet
Hoeden waarbij de Pauwhoed de
functie van voorzitter bekleed, de
Bolhoed staat in voor de financiële
en secretariële kant van de zaak en
de Buishoed tenslotte is ondervoor
zitter en ceremoniemeester.
De leden van het 'Gilde der
beHOEDers' komen jaarlijks drie
maal bijeen, tijdens de Hoeden-
opzetting rond Allerzielen, de
Hoedenafzetting vlak voor Pasen en
daarnaast nog tijdens een jaarver
gadering en een zomeractiviteit.
Recent reisde het Egmondse gilde,
dat voornamelijk bestaat uit
Egmonders maar daarnaast ook
leden heeft die afkomstig zijn uit
Heiloo, Castricum, Bergen en
Heerhugowaard, af naar de baker
mat van het gilde in het Belgische
Zottegem. „Het is vooral een hele
leuke groep mensen. Naast het feit
dat we het dragen van een hoed
willen bevorderen, gaat het ons er
eigenlijk alleen maar om dat we het
gezellig hebben met elkaar." En
natuurlijk zullen ze elkaar - bij een
spontane ontmoeting ergens in het
winderige Egmond - volgens de
regels der kunst begroeten, mis
schien wel met 'het lichten van de
hoed'. „Dat is nou eenmaal zoals de
voorkomendheid het vereist", stelt
Groot vast.
De komende maanden zult u ze weer prominent op straat tegenkomen
als het aan hen zelf ligt. Het hoedenseizoen is namelijk zondag 5
november officieel ingeluid en de twintig leden van het 'Gilde der
beHOEDers' hebben hun gelofte hernieuwd. De komende zes maan
den zullen zij zich buiten de deur alleen nog maar vertonen mét
hoofddeksel. Een principekwestie, want de heren willen niets liever
dan de hoed terugbrengen in het straatbeeld.
Hoeve Overslot in Egmond aan den schilderij met daarop de afbeelding
Hoef was de sfeervolle plaats van van alle leden, dat ze zelf schilder
handeling. Aanwezig waren alle den onder leiding van een Bergense
leden, daarnaast een aanzienlijk kunstenaar. Een indrukwekkend
aantal geïnteresseerden én een vier- stuk dat in de verte wel wat doet
tal nieuwe leden die dezelfde mid- denken aan de Staalmeesters van
dag zouden worden geïnstalleerd. Rembrandt.
De bijeenkomst startte met de fees- Maar het belangrijkste moment
telijke onthulling van een groot van de bijeenkomst was wel de
Leden van het 'Gilde der beHOEDers' toasten op een goed hoedenjaar
Miriam Terlien uit Heiloo is al weer wij besteed aan een school in
zes weken in Thika, als ze de redac- Kiandutu. Gratis onderwijs
tie van de Uitkijkpost een mailtje voor kinderen van drie
stuurt met haar ervaringen in de tot zes jaar uit de
Afrikaanse stad. Een half jaar gele- sloppenwijken,
den spraken we haar al, voordat ze De school is een
met haar vriend Wytze, naar Afrika initiatief van
vertrok. Nu vond ze het tijd om het CRC en
haar dorpsgenoten en (potentiële) door onze
sponsors op de hoogte te brengen bijdrage
van alle ontwikkelingen. konden ze
snel starten.
„Thika is een middelgrote stad nabij Wij hebben
Nairobi met heel veel (aids) wezen, gezorgd voor
Samen met vier andere vrijwilligers schoolbanken,
werken wij in het Child Rescue schriften, potlo-
Centre (CRC) een opvangtehuis voor den, boeken speel-
weeskinderen. Momenteel wonen goed en papier. Een dag
hier 19 kinderen, allemaal afkom- later zaten er tien stralen
stig uit een van de sloppenwijken de kinderen in de klas.
van Thika. Voor veel weeskinderen Als het goed ver
is helaas geen plaats in een opvang- loopt worden er
tehuis. Deze kinderen zwerven door nog twee
de sloppenwijk of door de straten lokalen
van Thika, alleen of met broertjes afgehuurd
en zusjes. Ze proberen op allerlei zodat er
manieren aan voedsel te komen en straks meer
om hun zorgen en pijn te vergeten dan vijftig
raken veel kinderen aan het lijm- kinderen
snuiven. Hun toekomst is vaak net onderwijs
zo somber als die van hun ouders, krijgen,
een leven zonder opleiding in de Ook het nieuwe
sloppenwijken met een zeer kleine tehuis van CRC
kans daar ooit uit te komen, had onze hulp nodig.
Ongeveer één keer per week bezoe- Door onze bijdrage kon
ken wij de grootste sloppenwijk van de bouw weer verder gaan,
Thika, Kiandutu. We brengen daar maar nu hebben we toch nog circa
voedselpakketten rond en gaan 2000 euro nodig zodat straks ruim Wilt
langs bij familie van de kinderen veertig kinderen een dak boven hun u het CRC alsnog spon-
van het CRC. Vaak zijn dit oma's of hoofd, eten en onderwijs kunnen soren? Maak het bedrag
tantes die lang hebben geprobeerd krijgen, plus heel veel liefde van alle dan over op postbank
voor hun kleinkinderen te zorgen, nieuwe broertjes en zusjes en vrijwil- nummer 1973567 t.n.v. M.J
Ze zijn blij met onze bezoekjes en ligers. ledereen nogmaals bedankt Terlien en/of W.A. Niezen. Op
wij zijn blij dat we iets voor deze voor de bijdrage!" www.reisnaarkenia.web-log.nl,
mensen kunnen doen. Een groot kunt u meer informatie over hun
deel van ons sponsorgeld hebben werkzaamheden vinden.
