Geen serial killers bij GGZ Heiloo
AlleMAN
ZONDAG 29 OKTOBER KOOPZONDAG 13.00 - 17.00 UUR
9
Risicotaxatie
Anne Faber
Jeans Business Casual Shoes
DE NIEUWE COLLECTIE VAN O.A. 7 TOP MERKEN IN VERSCHILLENDE MODELLEN EN KLEUREN
Superdry.
Vanguard
CALVIN
JEANS:lPME LEGEND SUPER DRY VANGUARDl CASUAL:lCALVIN KLEIN FORTEZZA A FISH NAMED FRED PIERRE CARDIN
SLATER CIRCLE OF GENTLEMEN STATE OF ART MEYER BUSINESS:IcAVALLARO ROY ROBSON CLUB OF GENTS
BENVENUTO PROFUOMO SHOES: FLORIS VAN BOMMEL CYCLEUR DE LUXE REHAB
Stationsweg 61, www.allemanmode.nl
UITKIJKPOST
25 OKTOBER 2017
HEILOO - Er verblijven op
de forensisch psychiatrische
afdeling (FPA) in Heiloo geen
Hannibal the Cannibals of Joran
van der Slootjes, blijkt tijdens
mijn gesprek met Evert Jan van
Maren, directeur acute en foren
sische psychiatrie van de GGZ
Noord-Holland-Noord.
Ook tijdens de rondleiding in de
kliniek zie ik ze niet. Ik zie wel veel
beveiliging en verder lijkt het voor
de bewoners een rustige en veilige
omgeving. Een van de patiënten
vertelt mij trots dat hij nu een jaar
clean is en zojuist een vast contract
als kok in de wacht heeft gesleept
met behulp van de begeleiders in de
kliniek.
Een groot deel van de patiënten
kampt met een psychose, een ver
slaving of een lichte verstandelijke
beperking, óf een combinatie hier
van. Ook zitten er mensen met per
soonlijkheidsproblemen en zeden
delinquenten, vertelt Van Maren.
In Nederland wordt onderscheid
gemaakt tussen een TBS-kliniek, dit
is de meest beveiligde afdeling, een
forensisch psychiatrische kliniek
(FPK) en een forensisch psychia
trische afdeling (FPA). Die laatste
minst beveiligde schakel is hier in
Heiloo te vinden. De patiënten hier
zijn niet acuut delictgevaarlijk. Fijn
om te weten. De afdeling Indicatie
Forensische Zorg besluit waar de
patiënt qua veiligheidsniveau thuis
hoort. Als de GGZ of de reclassering
de patiënt te gevaarlijk vindt, dan
wordt deze teruggestuurd naar de
Indicatiecommissie. Zij gaan dan
een ander traject in en komen niet
in de FPA. "De GGZ neemt geen
risico," stelt Van Maren, "niet voor
omwonenden, maar ook niet voor
eigen personeel of medepatiënten."
Reageren op incidenten
Hoe zit het dan met de inciden
ten van de afgelopen jaren? "De
verkrachting van een bejaarde
vrouw in haar eigen huis was een
van de vreselijkste incidenten,"
zegt Van Maren. De Inspectie
Gezondheidszorg en de Inspectie
Veiligheid en Justitie hebben toen
een onderzoek ingesteld. Er is
geconstateerd dat er geen tekort
was in de zorg en beveiliging,
meldt Van Maren opgelucht. "Maar
dit staat in schril contrast met de
impact van zo'n incident op naas
ten en de gemeenschap. Wel heeft
de GGZ toen besloten dat zij de
afdeling periodiek laat beoordelen
door een onafhankelijke partij." Van
Maren haalt ook het incident met
de 'vrouwenmepper' aan, al merk ik
dat hij niet gecharmeerd is van de
benaming die de patiënt in de volks
mond heeft gekregen. Deze patiënt
zat in een woonvorm op het terrein.
Naar aanleiding van dit incident
kreeg iedere woonvorm camera's
en waakt er een nachtploeg. De
spectaculaire ontsnappingen, door
de GGZ 'onttrekkingen' genoemd,
zijn meestal niet zo spectaculair als
wordt gedacht. Het gaat grotendeels
om patiënten die niet terugkeren
van een boodschap of verlof. Er
wordt dan meteen alarm geslagen.
"In de meeste gevallen zijn ze zo
weer retour," meldt Van Maren.
Met een driemaandelijkse risico
taxatie worden de vrijheden voor de
patiënt bepaald. Een voorbeeld uit
de risicotaxatie is de delictanalyse.
Als de patiënt zijn verantwoorde
lijkheid voor het delict blijft ont
kennen dan blijft het risico en mag
je simpelweg niet naar buiten. "De
beste leerling van de klas spelen
om zo meer vrijheden te krijgen
met vierentwintig uur per dag bege
leiding en cameratoezicht houdt
niemand vol," zo stelt Van Maren.
Stapsgewijs krijgen patiënten die
wel naar buiten mogen meer vrij
heid. Eerst onder begeleiding over
het terrein, en dan mogen ze op
eigen houtje naar de dagbesteding.
Als ze arriveren en weggaan wordt
er gebeld naar de begeleiding.
Daarna mogen ze een boodschap
doen. Let wel, ze moeten op de
afgesproken tijd terug zijn. Iedere
patiënt móet zijn GSM opnemen als
de begeleiding belt. Houden ze zich
niet aan de regels? Dan wordt de
reclassering ingeschakeld. Terug bij
af dus. Maar als de patiënt kwaad
wil, wat moet de jonge, kleinere
begeleidster dan doen? Van Maren
stelt dat de patiënten meer respect
hebben voor een begeleidster dan
voor een bodybuilder. Die laatste
wekt vaak juist negatief gedrag op.
Bij incidenten belt de begeleiding
112, maar ze proberen het eerst ver
baal op te lossen, daar zijn ze voor
getraind, vertelt hij.
Drugsdealers
Er zijn drie klinieken op het ter
rein die alle een open en gesloten
gedeelte hebben. Daarnaast zijn
er ook nog vier woonvormen op
landgoed Willibrordus, waarvan
één aan De Hoghe Weijdt. Juist, in
een woonwijk. Maar Van Maren
verzekert dat daar geen zedendelin
quenten zitten. "Er zijn regelmatig
gesprekken met omwonenden. De
patiënten daar zijn gescreend en
er is geen beveiliging nodig. Het is
dus geen kwestie van bezuinigin
gen. Bezuinigingen zijn er wel, maar
vooral aan de leidinggevende kant."
Drugsdealers op het GGZ-terrein
zijn een groot probleem. "De kwets
bare mensen hier zijn een magneet
voor drugsdealers," erkent Van
Maren. Hij vertelt dat het terrein
regelmatig wordt gecontroleerd.
"Er is cameratoezicht, en er worden
onaangekondigd urine- en alcohol
controles gehouden. Bij een positief
resultaat heb je een probleem. De
reclassering stuurt je mogelijk terug
naar justitie."
Burgemeester: 'korte lijnen'
Burgemeester Hans Romeyn
snapt de oprechte bezorgdheid in de
gemeenschap maar heeft vertrou
wen in de samenwerking met GGZ.
"De lijnen zijn kort," zegt hij. "Bij
incidenten is het noodzakelijk dat
er snel contact is, Van Maren kan
mij vierentwintig uur per dag bel
len en dit is wederzijds." Eveneens
zegt hij: "Ook al ben je patiënt, je
blijft met je handen van elkaar af,
anders krijg je de politie op je dak."
Er wordt veel georganiseerd op het
Willibrordusterrein. Romeyn: "De
samenleving is voor iedereen en dat
moeten wij ook uitstralen, we voe
ren één gemeenschap met elkaar."
Hij vult aan: "In de twaalf jaar dat
ik burgemeester ben, hebben de
gemeente en de GGZ veel in elkaar
geïnvesteerd. Als iets effect heeft
op de gemeenschap pakken wij dit
samen op."
Uitkijkpost schreef dit artikel
naar aanleiding van de recente
moord op Anne Faber. De ver
dachte verbleef in een vergelijk
bare instelling in Den Dolder.
Tekst: Margreeth Adema
V.l.n.r.: Hans Romeyn (burgemeester), Margreeth Adema
(Uitkijkpost) en Evert Jan van Maren (GGZ NHN). Aangeleverde foto
cf
HET RECENT JACKS
