Thomas HoIIoway.
Advertentiën.
Aan de Leden der
Herv. Kerk
Bakkersknecht.
Logement en Koffiehuis
Heeren-Kleedingstukken
peesche werklieden tegen landver
huizing naar Amerika, daar de arbei
dende klasse het tegenwoordig in de
nieuwe wereld hard heeft. Het artikel
eindigt aldus: Sedert eenigen tjjd
voeren de Hnropeesche booten meer
passagiers uit Amerika terug, dan zij
brengen. De bureaux der maatschap
pijen zjjn dagelijks als belegerd met
landverhuizers, die naar hun vader
land terug willen, maar de middelen
niet bezitten, en dus armer gaan
dan zjj gekomen zijn. Velen bieden
hun dienst tegen vrijen overtocht
aan, anderen beloven betaling van
vracht bij aankomst te Bremen of
Hamburg. De agenten houden zich
overtuigd, dat het getal terugkeeren
den nog grooter zon zjjn, als het
geld voor de passage niet ontbrak.
Dikwijls verkoopen ambachtslieden
hun gereedschap om maar weg te
kunnen komen. Alles bewijst dat de
toestand der ambachts- en handwerks
lieden in Noord-Amerika tegenwoor
dig allertreurigst is."
Harper's Magazine verhaalt 't
volgende
In den winter van 1833 brak in
het pensionaat voor meisjes te Limo-
ges in Frankrijk, brand uit, die snel
toenam. Eensklaps hoorde men den
kreet, dat een klein meisje in hare
kamer vergeten was. De ontstelde
toeschouwers stonden als radeloos en
vertwijfeld. Daar stormt een slank
meisje in haar nachtgewaad en met
fladderende haren door de menigte,
onder den uitroep: ik zal haar
redden!" hét brandend gebouw bin
nen. Onder een ademlooze stilte zag
men een minuut later het bleeke
meisje uit de vlammen snellen met
bet beangste kind in de armen. Bin
nen weinige dagen zond Lodewijk
Philips het heldhaftige meisje een
gouden medaille, en een kapitein bij
't Fransche leger, die getuige bij de
moedige daad was geweest, verzocht
om hare hand. De kapitein is thans
President van Frankrijk en het dap
pere meisje madame de Mac-Mahon.
Deze man, wiens naam misschien aan
geen enkelen courantlezer op de geheéle aarde
onbekend is, werd in 18Ö4 geboren en is
dus 73 jaar oud. Hij begon zijn handel
in de bekende zalf en pillen in het jaar
1837. Hij' had toen, slechts weinig kapitaal
en dientengevolge'kón hij slechts 'op een
kleine schaal werken. Zijne middelen bleven
het publiek dan ook onbekend, totdat hij
besloot tot krachtig ad verteeten over te gaan.
Toen dit een jaar geschied was begon zijn
debiet tóe te nemen, maar de uitqrste
krachtsinspanning en grootste zuinigheid
alleen stelden hem in staat zijn zaak voort
Vervolgens stond hij op én liep in gedach
ten heen eii weder, nam zijne 'pen, door
streepte wat hij géschreven had, en wierp
eindelijk moedeloos de pen. neder.
„Ik kan niet meer dénken/' zeide hij.
„Dat plan is zoo niet goed. De barones moet
mij met hare scherpzinnigheid te hulp komen.
Ik moet slapen. Dertig uren zonder slaap
Eensklaps £ing de deur open en een hoofd
met een hoogen hoed gedekt zag in het ver
trek.
„Verduiveld, wat is dat!" riep de baron
bij deze verschijning.
„Goeden avond, heer baron von Tempel
hof! Slechts een oogenblik. Maar ik kon niet
anders doen."
„Wie zijt gij F" vraagde de baron op stren
gen toon. „Antwoord, of ik schiet.',
„Genadige heer, ik ben een arme duivel
Kent gij Bart Nebel niet meer?"
„Bart Nebel F" vraagde Tempelhof en hij
legde de pistool neder.
Oogenblikkelijk trad Rattenhannes binnen,
met zijn geduchten knuppel iu de hand en een
pakje onder den arm. Hij scheen er niet aan
te zetten. Hij begon zijn dagwerk des
morgens om 4 uur en werkte tot des avonds
10 uur, om zooveel mogelijk alles zelf te
kunnen doen en geld voor salaris uit te
sparen, dat hij dan weder aan advertentiën
kon besteden. Zijn geneesmiddelen werden
dan ook gaandeweg meer bekend en gezocht
en spoedig werden zij in geheel Engeland
bekend.
Dit was hem echter niet genoeg. Hij
had besloten dat de geheele wereld zijn
pillen zou leeren kennen en koopen. Al
wat hij verdiende en missen kon werd nu
aan advertentiën ten koste gelegd. Deze
sommen werden hoe langer hoe aanzienlijker;
reeds in 1842 gaf hij 5000 pond sterling,
dat is 60,000 gulden, voor dit doel uit en
in 1845 was het bedrag reeds het dubbele.
Daarbij liet hij het echter niet. In 1851,
het jaar der eerste Londensche Wereldten-
toostelling, betaalde hij 240,000 gulden aan
annonces. In 1855 was dit bedrag weder
geklommen tot 360,000 gulden en in 1864
tot 500,000 gulden. Zijn advertentiën ver
schenen toen in alle talen, in alle landen
der wereld, niet alleen in het Chineesch,
Tnrkschi Arabisch en in alle Indische, talen,,
maar ook in alle verschillende talen en
dialecten van Europa en Amerika. In zijn
bibliotheek vindt men nagenoeg alle bladen
lier wereld en gaarne gunt de hubscheman
eiken vreemdeling daarin een kijkje. Tegen
woordig besteedt hij ongeveer een millioen
gulden per jaar aan advérteutiënen hij is
thans jzoo rijk, dat hij nu en dan fabelach
tige sommen aan fllantrophische inrichtingen
in zijn geboortestad ten geschenke geeft.
Niemand heeft ooit zooveel geadverteerd
als Holloway, maar niemand heeft er dan
ook betere resultaten van gezien.
RELDERSCHE MOPPEN.
Een boer in een onzer provinciën had ze
ker proces aan de hand, waarvoor hij me
nig gerechtelijk afschrift noodig had. De
rechtsgeleerde berekende hem die stukken
per bladzijden, en deed de regels, volgens
gebruik, zoover van elkander schrijven, dat
er nog, wel drie tussehen konden. De Boer,
hem moetende betalen, schoot veel te kort,
en vroeg hoe of het kwam, dat er zooveel
tusschenruimte was Of daar ook niet nog
wat had kunnen staan F Och man, zeide de
advocaat, dat begrijpt gij niet, en ik kan
je dat ook niet in 't Latijn verklaren. Dat
noemen wij geleerden Acta Schrijven.
De boer, geen geld meer bij zich hebbende,
verbond zich om eenig koren, dat de rechts
geleerde in de schuur had, voor hem te
dorssehen. Maar hoe deed hij zulks? Hij
lag de garven zeer wijd van eikander, sloeg
hier en daar een slag, en zei daarop: Zie
zoo Mijnheer, dat is gedaan. Ben jij mal
Kerelzei de advocaatwat is dat voor
broddelwerk? Och Mijnheer, zei de boer,
dat begrijp jij niet, en ik kan je dat niet
anders clan in het latijn verklaren. Dat noe
men wij boeren onder ons Aeta dor se li en.
Begrijp je het nu?
Aan zeker vorstelijk Hof werden prachtige
maskeradesen andere ve'rtooningen gehou
den, bij gelegenhéid van 'een plechtig Hu
welijksfeest. Onder de menigte van adël
drong zich ook een boer in de zaal, doch
werd door de wacht tegengehouden met een
norsch „T er u.g boer, wa t doe j ij
te denkeu, zijn hoed af te. nemen.
„Gij zijt Bart Nebel niet!" zeide de baron
inet een diepen zucht.
„Nog niet, maai- dat is hetzelfde. Ik ben de
zoon van Bart NebelIk heet Johannes en
ben dezelfde, die eens voor mijn vader, tóen
hij in grooten nood was, van u een rijk ge
schenk ontving.
„Haen. gij denkt dat heden weder te her
halen. „Leeft uw vader dau nog?"
„Ja wel, genadige heer, doch thans is hij
hier niet in den omtrek. Ik zeg de zuivere
waarheid. Iedereen kan de waarheid zeggen,
wanneer hij wil
„Wie heeft u hier binnen gelaten Het is
elf uur!"
„Ach,genadige heer," zei Hannes lachende,
„daarvoor heb ik niemand moeite gegeven.
Ik ben door het park gekomen, over den muur
gesprongen eu heb mijn weg door de keuken
gevonden."
„Gij zijt dus gekomen, om te bedelen,"
zeide de baron.
„Ja, ik. kom van u een gift vragen."
„Dan moet gij bij dag komen, Nebel!"
hier waarop de boer met schrik terug
sprong, lakonisch zeggende: „Och nie
mendal; ik won maar reis even
zien, waar ons geld bleef/'
Men klaagt veel over de hardheid van
den tijd. Desniettemin hebben de fabri
kanten van brandkasten meer werk dan zij
af kunnen. Het schijnt dus, dat den men
sehen door de laatste bankiers-exploiten,
welke zooveel slachtoffers hebben gemaakt,
de schellen eindelijk van de oogen zijn ge
vallen en dat zij hebben ingezien, dat het
toch beter is, wanneer men zijn eigen ban
kier is of althans zijn eigen geld bewaart.
Het vertrouwen in banken als bewaarsters
van geld, is door Amsterdamsche, Haagsche,
en Utrechtsche heeren voor goed geschokt.
Burgerlijke Stand Helder.
Yan 30 Maart 3 April 1877.
ONDERTROUWD; J. ten Das, Kwar
tiermeester en C. Jacobs. P. van Wie-
kera, Zeeman en A. Krul.
GEHUWD: Geene.
BEVALLEN: M.[Bethlehem geb. Lange-
rak. D. T. Smit geb. Miedema. Z.
OVERLEDENP. Verbeek 49 j. G.
Looij 18 j. E. A. de la Porte 37j.
E. Blom 51. j.
Levenloos aangegeven 1.
zij bericht, dat voortaan de predik
beurten in het Lokaal voor Evan
gelisatie, Palmstraat, zullen vermeld
worden in het Christelijk Volksblad,
dat iederen Vrijdag bij den Boek
handelaar J. C. DE BUISONJÉ al
hier verschijnt.
Voorspoedig bevallen van eenen
Zoon, L. P. KOENE, geliefde Echt-
genoote van H. BARENS.
Helder, 1 April 1877.
Eenige eu algemeeue kennisgeving.
Heden ontsliep, na een smartelijk
Ijjden van 11 dagen, mjjn geliefde
Echtgenoote TRIJNTJE H. BLOM,
in den ouderdom van ruim 51 jaar.
Zwaar valt mij en mijne 7 Kinderen
dit verlies, maar wjj hopen in Gods
wijzen wil te berusten.
Nieuwe diep, den 31 Maart 1877.
JOHANNES HEMELRIJK
en Kinderen.
Strekkende tot algemeens kennis
geving, zoowel buiten als binnen
deze gemeente
Harteljjken DANK voor de vele
blijken van belangstelling, onder
vonden bjj onze 25-Jarige Echtver-
eeniging, van
J. WEERS
en Echtgenoote.
„Dat kan niet. Men zit mij op de hielen."
„Zoo, gij vreest gevat te worden. Maar zeg
mij, hoe wist gij deze kamer te vinden?"
„O, het is dezelfde kamer, waar ik voor
tien jaren geld van u ontving."
„Weet gij ook nog, wat gij mij toen te
zeggen hadt?"
„Letterlijk, mijnheer baron. Het betrof
Tette."
„Waar is Tette gebleven
„Weet ik het!" Mijne moeder zeide, dat
toen wij in Posen waren, een man hem is
komen afhalen."
„Weet gij, wie die man was?"
„Daar moot ik nog eens overdenken. Ik
heb nu andere zaken in 't hoofd."
„Maar heeft uw vader u ook van Tette
gesproken, betreffende zijne familie
„Zeer mogelijk. Maar ik heb genoeg aan
mij zeiven te denken."
„Zet uw hoed af; ik zie niet gaarne iemand
voor mij, met gedekt hoofd."
„Zeer goed, genadige heer."
(Wordt vervolgd.)
De ondergeteekenden brengen hun
nen harteljjken dank aan den Heer
J. WEERS en Echtgenootevoor
het genoegen, dat zjj mochten sma
ken, bjj de viering van hun zilveren
Huwelijksfeest.
W. E. v. d. O.
H. B.
MEID.
Men vraagt lo. Mei een
alleszins bekwame MEID,
voorzien van goede getuig
schriften. Franco brieven
A., Postk. Schagen.
Gevraagd: een
Adres M. WITSENBDRG, Hoofd
gracht.
Om terstond in dienst te
treden wordt gevraagdeen
'flinke zindeljjke DIENST
BODE, die goed met de
wasch kan omgaan. Loon f 1.50
per week. Adres S. GOOLEN, Ka-
naalweg No. 143.
Wordt gevraagd:
1 een DIENSTBODE, die met
_de WASCH kan omgaan.
Loon fl.60 per week.
Adres BERKHOUT Co.
InMUSIS SACRUM
gevraagd een
'DIENSTBODE
loon f 1.50.
Wasch buitenshuis.
De ondergeteekende bericht zijnen
vroegeren plaatsgenooten, dat hjj zich
te AMSTERDAM gevestigd heeft
op den Zeedijk, No. 37, waar bjj zjjn
in de gnnst van het reizend pnbliek
aanbeveeltverzekerende een nette
bediening en goede comsumptie.
A. BREET.
ondergeteekende
heeft de eer zijnen
SmI geachten plaatsgenoo
ten ter kennis te brengen dat hjj
zjjne affaire heeft GEOPEND in de
KEIZERSTRAAT.
Mede beveelt hjj zich minzaam aan
tof het iu a k e ii van alle
en wat verder tot dat vak behoort,
hopernde door een prompte en civiele
bediening met een drnk debiet ver
eerd te mogen worden.
M. WALLAST Lz.,
Mr. Kleermaker.
Een ieder wordt gewaar
schuwd GEEN GELD of
GOED te crediteeren aan
den Stooker 2e kl. VAN DONGEN,
aan boord van het Ramtorenschip
Schorpioen, daar hij niet onmachtig
maar wel onwillig is sinds 15
maandeD zjjne schuld van f 18.00
te betalen.
G. BOUMAN—Dienst,
voorheen de Wed. Langkemper.
Gevraagd
een gemeubeleerde VOORKAMER,
voor één Heer, met of zonder kost,
in de nabjjheid der Bnitenhaven.
Reflecteerenden gelieven zich te
adresseeren aan het Barean van dit
blad, onder No. 12.
